mr ()i i)T \lkm7vkh
is door het aanbrengen
van Turtmolm thans
geheel droog.
HET BESTUUR.
eereponniug nog lange jaren door den gedecoreerde
mocht gedragen worden met genoegen en met eere.
De heer Met te Heer-Hugowaard verklaarde niet. ge
aarzeld te hebben het hem aangeboden eerelidmaat
schap te aanvaarden. Hij betuigde zijn dank voor de
hem hiermede aangeboden eer en uitte ook zijn beste
wenschen voor den verderen bloei der vereeniging.
Vervolgens werd er nog menig hartölijk woord ge
wijd, allen getuigende van de goede sympathie die men
jegens de feestvierende vereeniging en haar bestuur
gevoelt.
Het officieele gedeelte van het feest was hiermede
voor dezen avond afgeloopen en. de regen begon
weer te vallen, eerst langzaam, maar spoedig in dier
mate dat ieder een goed heenkomen zocht, hetzij in
nieuw hetzij in de gebouwen op Oudt Alkmaer.
Tot ongeveer 12 uur duurde het toen de laatste be
zoekers heengingen en om één uur was de wind al
weer zoo hevig dat enkele winkels moesten worden on
derstut.
Kerkelijke Herdenking.
In de Kapelkerk werd Zondagmorgen, 8 October,
Alkmanr's Ontzet herdacht. Eén groote schare vul
de het kerkgebouw, dat daardoor een recht feestelijk
aanzien had.
Ds. Vinke begon met te herinneren aan de roemrijke
daden van het verleden en wees er met een enkel
woord op, wat de ontzetvereeniging in de laatste ja
ren had gedaan. Verder wilde hij een waarschuwend
woord doen hooren tot hen,'die wèl feestvieren, maar
zoo ras Gods groote werken in de geschiedenis verge
ten. Hij koos daartoe Ps. 106:12b, 13e tot tekst.
In het vervolg der prediking werden Israël en Ne
derland, Mozes en Willem de Zwijger met elkander
vergeleken en aangetoond, hoe het geloof der vaderen
de kracht van ons volk is geweest.
Met het zingen van gezang 90 werd deze kerkelijke
herdfenking geëindigd.
Zondag op Oiult Alkmaer.
Gisteren werden er op Oüdt-Alkmaer turnwedstrij-
den gehouden, welke veel belangstelling trokken.
De hoofdleider, de heer F. W. J. Lambert, opende
de wedstrijden. In de pauze zong de gemengde zang-
vt-reeniging „Nieuw-Leven" eenige schoone zangnum
mers, welke het verdiende succes behaalden.
's Avonds werden de prijzen uitgereikt, nadat de
voorzitter van Turnlust, de heer Stavenruiter, een
kort woord van dank had gesproken aan allen, die hun
steun aan deze wedstrijden hadden verleend.
De prijzen, bestaande uit fraaie medailles, werden
toegekend als volgt
Wedstrijd He graad-Vrije Oefeningen, heeren, le pr.
„Willem v. Oranje," Hoorn. 2e pr. „Kracht door Oefe
ning", Nieuwendam. 3e pr. „Kracht door Oefening",
Ilpendam. 4e pr. „Oefening kweekt Kunst", Helder.
5e pr. „Voorwaarts", Koedijk en „Uitspanning door
inspanning,'' Hensbroek.
Wedstrijd le graad Staafoefeningen, heeren. le pr.
„Door Oefening Ontwikkeling", Utrecht. 2e pr. Ba
te, Haarlem.
Stokoefeningen, damesafdeelingen. le pr. „Allebé",
Hoorn. 2e pr. „Kracht door Oefening," Nieuwendam.
3e pr. „Hébe, Wormerveer. Eereprijs „Carna", Zaan
dam.
Wedstrijd Knotsoefeningen Dames, le pr. „Carna,"
Zaandam.
Wedstrijd Vrije Oefeningen le graad, heeren. Je pr.
„Concordia," Zaandam. 2e pr. „Door Oefening Ont
wikkeling", Utrecht, tevens eereprijs door; 't grootst
aantal punten in 2 wedstrijden.
Personeele prijs de heer Stuivenburg, lid van „Door
Oefening Ontwikkeling" te Utrecht.
Oudt-Alkmaar is dan toch, ondanks allen tegenspoed
een aardige omlijsting van het Floris van Teylingen-
feest geworden.
Zoo tegen het schemeren als de gevels tegen den
achtergrond der boomen en tegen de donkere luchten
beginnen te vervagen, als de melkboer bij zijn klantjes
rondgaat en de bakker op zijn hoorn den volke verkon
digt, dat hij weer warme bollen heeft, als de kaarsen
bij den goudt- ende silversmidt een mystiek licht met
tallooze glinsters werpen op de zilveren schat, dan
doet het stadsplein het wel bijzonder mooi. Maar ook
bij het brutale licht der electrische booglampen op het
terrein en de zachte verlichting der onderhuisjes wordt
men aangenaam getroffen door dit historisch kijkspel.
Ziet daar dien palingman, zwierig den breedgeran-
den hoed op zijn mooien kop, die in zijn fluweelen pak
met witten kraag en lubben, breed uitstaande in den
deurpost van zijn winkel staat, alsof hij zooeven een
oud-Hollandsch meester tot model had gediend. Gluur
eens in het huis, waar de hoorn niet te vergeefs tot
koopen van warme spijzen lokt, bewonder daarnevens
de pronkstukken van hoofddeksels uit den verleden
tijd, die bewijzen dat de mode ook vroeger wel eens
dwaas was.
Maar wat is dat - gejoel, een opstootje? Daar
brengen zoowaar kleurige hellebardiers iemand in het
huis van Teijlingen. Mocht U strakjes eenzelfde let
treffen -niemand is veilig, zelfs geen majoor der
Rijksveldwacht, zelfs geen burgemeester -gaat dan
gewillig mee en strek U niet, als die onwillige buiten
man strakjes deed, lang uit op het niet bijster schoon
terrein. Zijt. ghij beschaemd, aj houd, doch u kleur!
Men brengt U slechts op het - tijdelijk daarvoor ge
bruikte stadhuis en
■Ie zult daar niet t' onpas komen,
Want siet, sij seheeren,
Daer ien hielen dagh de
Burgers de Koopluy en
de Heeren.
Ge hebt er „de ghelden van het gecoehte poorters-
sehap zegghe twee stuyvers aan den ghesworene
clerc ter Secretarye" te betalen, in tegenwoordigheid
van president-schepen met zijn griffier en thesaurier.
En ge kunt tevens 's burgemeesters woning van bin
nen bekijken met de antieke stoelen, tafels, aardewerk
en de oorspronkelijke teekeningen van Crescent van
Berger- en Heilooër poort. Zulk een klein intermezzo
breekt de ommegang. Maar we moeten verder. Hebt
ge een goede morspenning wel loop. dan die kleine
bloemenmeisjes niet voorbij. Ze wonen naast dien
winkel, waar voor een kleine twintigduizend gulden
moet zijn uitgestald, waar we de Eriesche poort in zil
ver zien uitgebeeld en waar we niet weten wat we wel
het meest moeten bewonderen het smaakvolle inte
rieur of de uitgestalde schatten. Bylo! Het oud-Hol-
landsche gebak, de wafelen en poffertjes, prikkelen in
de buurt van de Waterpoort den neus. Maar wat nu
de dame met haar oud-Hollandschen naam, dien we
reeds in de middeleeuwsche dierenepos ontmoe
ten, laat haar personeel in twintigste eeuwsche kleedij
rondwandelen? Is ze daarom met- haar trawanten in
liet zakkenhuis geplaatst? En zou ze zich voor mor
gen willen beteren?
Ineens ontdekt ge, waar al die pijpjes vandaan ko
men, die de poorters zoo genoeglijk loopen te rooken
-uit het hoekhuis natuurlijk, waar men ook speciale
sigarenmerken ten verkoop aanbiedt Voorbij een win
keltje met het meest- moderne artikel dat elk jaar alle
landen den postdienst schatten inbrengt er zijn
heele mooie prentbriefkaarten komen we in een
champagnebar. Noyt schoonder vrouwspersonen de
blonde son bescheen, so welgesteld van leên, so vriende
lijk van reden al te vriendelijk zelfs!
We mogen hier binnentreden als we willen, maar in
het- volgende huis na de Scherm er poort geeft zelfs de
perskaart geen toegang de dameskleedkamer is daar
gevestigd.
In de buurt staan groepjes poorters te praten hoe
lust het steetse volck een praetje bij de straet! Het
stoort zich. niet aan „de zoete rust," waar men, naar
het opschrift zegt, te kust en to keur kan gaan „om
sagt te sleepen."
Ik, zegt.de eigenaar,
Ik lever U voor weinigh geit
Mits als gij mij dadlijk telt
Het beste dat Ge sagt kan smaken.
Kijk echter wel uit en val niet tegen dien hoog-def-
tigen velocipede uit het jaar 1861 aan, die als uit
hangbord dient van de nieuwe rijwielen en naaimachi
nes, welke in den volgenden winkel zijn uitgestald.
Zijt ge begeerig hier, in het verleden, de toekomst
te loeren kennen? Een waarzegster biedt U daarvoor
gelegenheid. Maar meer trekt waarschijnlijk uw
aandacht de winkel met botter en kaes, waar het zoo
propertjes is en, waar men zulk een aardig interieur
heeft gemaakt.
Groot, ruim en frisch, maar niet koud is het iu de
Taveerne, naast de Boompoort, waar eenighe schenk-
nadjen vlug wordt gebracht als ge er maar om
denkt dat de Drankwet ook in -Oudt-Alkmaer van
kracht is! Op een aardig tooneeltje worden hier voor
stellingen gegeven. Lang toeven kunnen we niet
het. vendel gaat defileeren. De pieken steken hoog
boven de hoofden uit, harnassen blinken en de gewe
ren schitteren in het electrische licht, terwijl de trom
petten tusschen de gevels schallen of de trom zijn dof
fen rommel echoën laat.
Als we genoeg commando's gehoord en uitgevoerd
gezien hebben, gaan we de wandeling weer beginnen
bij een aan de Nieuwlanderpoort gelegen oud-Holland-
schen snoepwinkel, waaraan de naam verbonden is,
dien men in het niet precies onberispelijk feestpi'ogram
zoo vaak ziet afgedrukt. Koffie, thee en suiker kan
men daarnevens inslaan. Dan komt het openluchttoo-
neel, waar men Adam natuurlijk niet in ballingschap
laat gaan, maar waar men het publiek aangenaam be
zighoudt en waar door een imitateur zelfs zeer ver
dienstelijk wijlen den heer C. Booy, die slechts kort
eerevoorzitter mocht zijn, wordt voorgesteld. Een
speelgoedwinkel begrenst aan den anderen kant het
tooneel en deze wordt opgevolgd door „de Zevenster"
een theehuis, dat de herinnering opwekt aan den krui
denierswinkel van den heer Polandt, vader van den be
roemden generaal Toontje Polandt, die met een Indi
sche prinses trouwde. De kleindochter van dezen ge
neraal is de echtgenoote van den man, die in dit thee
huis woont,
Peene en Ooft om yit de vyist te eten en gestoofd
zijn in den winkel te verkrijgen, die aan het stadhuis
grenst. Het stadhuis is nog niet geheel gereed wat
dc jongelui die graag trouwen wilden, bijster spijtig
vonden. Zondagavond hadden de pruikenmakers er
hun werkplaats opgeslagen. De brandweer is er ach
ter gevestigd. In de buurt kan men ook een chocolade
winkel vinden.
Cakewalk, theatre des Variétés, ballenwerptent,
schommelschuitjes, caroussel en andere kermisverma
kelijkheden volgen. Oud-Holland vinden we weer te
rug in een sigaren- en een nougatwinkel ,in een slag*e-
rij, waarin als. zinnebeeld van oud-Hollandschen eetlust
een heele koe hangt, of liever hing, in die drie dolfij
nen, welke door den wind meegesleurd zijn, zoodat- dit
wijn- en bierhuis slechts bij overlevering- zoo heet.
Dan komen we bij de Kazerne en naderen de Erie-
sche Poort.
Maar waarom nu reeds weer te vertrekken?
Er heerscht nog feestvreugde, de honderden poor
ters en de poorteressen in hun schilderachtige kleedij
met de duizenden genoodigden, die misschien ook wel
graag eens zoo'n pakje zouden willen dragen, schijnen
ons Starters woorden toe te roepen:
Laet ons wat lacehen, wat mallen, wat deunen,
Singhen en springhen, ja maecken een klanek.
Datter het veld begint van te dreunen,
Hey, hey, wie weet wanneer het ghebeurd,
Dat men 't gezelschap, dus 't samen bespeurd....
(Starter).
D© Keveille.
Van morgen begon de herdenking van het 50-jarig
bestaan der Alkmaarsche Ontzetvereeniging met de
traditioneels reveille. De geheele reveille die hetzelf
de verloop had als de vorige keeren, ook wat betreft
het onthaal der kleinen bij den Burgemeester en de
ovatie gebracht aan het eerelid der vereeniging den
heer C. W. Bruinvis was een waar succes voor de
vereeniging, maar niet minder voor den heer Maas.
Tentoonstelling van voorwerpen e gedenk-
stokken betrekkelijk bet beleg van
Alkmaar in 157S.
Om tien uur van morgen werd in het Stedelijk
Museum bovenstaande tentoonstelling geopend en al
spoedig stroomden de bezoekers binnen. Zij vonden er
tal van voorwerpen, schilderijen, platen, teekeningen
en handschriftendank zij de goede zorgen van den Heer
Bruinvis, netjes gerangschikt en met behulp van een
catalogus, waarin mej. Bruining een historische in
leiding schreef, gemakkelijk te vinden.
Aardig was het waar te nomen, dat er vele ouderen
waren, die de jongeren onderrichten en ook grooteren
belangstellend om zich verzameld zagen.
Daar de heer Bruinvis van een openlijke hulde-be-
tuiging niet wilde weten, sprak de heer F. H Ringers,
namens de Ontzetvereeniging, in klein gezelschap, waar
onder ook de burgemeester zich bevond, onzen archi
varis met eenige vriendelijke woorden toe. Hij dankte
hem hartelijk voor de betoonde medewerking, stipte
eventjes het vele aan, dat de heer Bruinvis voor de
kennis der historie dezer stad heeft gedaan en sprak
den wensch uit, dat de heer Bruinvis nog vele jaren
werkzaam zal mogen zijn, omdat Alkmaar dan een
archivaris heeft, die altijd bereid is, wanneer er op
zijn medewerking een beroep wordt gedaan, die ten
allen tijde met de meeste voorkomendheid iedereen,
die iets van Alkmaars rijke historie wenscht te weten,
te woord staat en inlichtingen verschaft.
Ook aan mej. Bruining werd door den voorzitter
den dank der vereeniging vertolkt.
De heer Bruinvis bedankte voor de tot hem gespro
ken woorden en verklaarde, dat hij, wanneer het hem
gegeven mocht zijn, zich nog gaarne ter beschikking
van de vereeniging zou stellen.
Huldiging bij het Victorleheeld.
Ook bij de jaarlijksche plechtigheid bij het Victorie
beeld was bijzonder veel publiek aanwezig, waar we
o. m. opmerkten den Burgemeester en Secretaris dezer
gemeente, de heer C. W. Bruinvis, eere lie der ve--
eeniging, de directeur der Cadettenschool de heer Gre-
vinck, benevens een twintigtal cadetten.
Na het traditioneels gezang der schoolkinderen werd
onder daverend hoerageroep en applaus een fraaie
krans aan het beeld gehangen.
De heer F. H. Ringers, voorzitter der Alkmaarsche
Ontzetvereeniging, hield toen een rede, welke in hoofd
zaak aldus luidde
Welk een heerlijk oogenblik was het aan den mor
gen van de: en dag, toen weder onze driekleur uitwoei
van den tor..u onzer aloude öroote kerk, en daar hoog
in de lucht, stad en omtrek verkondigde, dat Alkmaar
weder hoogtij viert! Ons hart werd verblijd door het
gezang en gejubel der kinderstoet, welke door onze
straten trok, om ook de meest onverschillige te vertel
len, dat het feestdag was, om ook die onverschilligen
een blik te doen slaan op die driekleur, die God lof
nog hare banen kan ontplooien, die ons telkens weder
zegt, dat wij een vrij volk zijn, met eigen taal, eigen
gewoonten, eigen zeden en, waai' ook zelfs een enkele
het oranje aan die vlag verbindt, ons doet zien, dat
Nederland en Oranje nog steeds één zijn en wij genie
ten van de vrijheid met zooveel bloed en tranen ge
kocht op de plaats waar wij ons thans bevinden. Doch
een dubbelen feestdag vieren wij heden er is een
tijd geweest dat Nederland zijne Geschiedenis vergat,
dat onder de leuze vrijheid te genieten. Hollands
vlag ter neder werd getrokken en het volk dansende
om eene zoogenaamden Vrijheidsboom, zich overgaf
aan vreemden invloed en geknecht werd door den
vreemden overheerscher. Toen klonk er geen gejubel
als vroeger langs de straten op den 8 October dag, en
wij begrijpen dat met weemoedigen ernst, een goed
Vaderlander in het jaar 1860 moest zeggen „sedert het
jaar 1800 is de Ontzetdag niet meer gevierd," doch bij
wilde daarmede zijne vrienden opwekken dezen dag
weer in eere te herstellen. Die vrienden het waren
leden van het departement Alkmaar van de maat
schappij tot nut van het algemeen, die waar zij door
hunne vereeniging zoo veel goeds voor de Burgerij be
oogden, ook oog hadden voor de Geschiedenis van het
Vaderland, doch van huis uit beginnende voor hunne
vaderstad zij sloegen de hand aan den ploeg, om de
voren te trekken, waarin het zaad werd gezaaid. Het
ontkiemende zou doen geboren worden eene Vereeni
ging, welke als hoogste doel zou beschouwen, de ge
schiedenis van Alkmaar, alom bekend te maken en
jaarlijks te herdenken wat groote daden het voorge
slacht in dit kleine stedeke had gewrocht. Met dank
baarheid herdenken wij die mannen, welke in 1801 be
sloten de vereeniging tot viering van den Ontzetdag
op te richten. Was dit een gemakkelijke taak? Neen,
want veel hadden zij te bestrijden, aan de eene zijde
onverschilligheid, ter andere degenen die het beter
vonden, die geschiedenis maar te laten rusten, omdat
niet allen ze wilden verstaan, zooals ze geboekstaafd
is. Als bewijs daarvan diene dat toen door hen aan
het Gemeentebestuur werd gevraagd, om bij de eerste
feestviering, weder als van ouds de driekleur op de
toren te zetten en het carrillon te laten bespelen, zulks
geweigerd werd. Toen toonden die mannen iets te
hebben overgehouden van de volharding der voorvade
ren, wat zij voor goed en heilig hielden, moest ge
schieden, en ondanks veler tegenstand hebben zij hun
doel bereikt. Zij hebben gearbeid, en nu na 50 jaren
rest, het ons hulde daarvoor te brengen, en waar wij de
erfenis hebben aanvaard moeten wij deze ook bewaren,
moeten we voortbouwen op het fundament door hen
gelegd ep qp eiken 8 October dag Qpd pn Jong' Ne
derland herinneren aan de verplichting-, om in hunne
voetstappen te treden.
De vereeniging viert haar gouden feest, doch is het
voor iemand een jubilé, dan zeker voor U geachte heer
Bruinvis, waar gij met Mr. W. v, d. Kaaij, het- voor
recht, hebt, deze dag te beleven, aan U een woord
van dank voor alles wat gij aan de Vereeniging hebt
gedaan. Nog op hoogei\ ouderdom draagt gij de ver
eeniging een warm hart toe, doch daarin ook ITw va
derstad, welke, wij weten het, gij zoo lief hebt. Met
Mr. v. d. Kaaij, Dr. de Gelder, Masdorp en anderen
hebt gij door woord en geschrift het Uwe er toe hij-
gedragen, dat ook anderen opgewekt werden tot den
arbeid ik denk aan onzen onvergetelijke stadgenoot
Hofdijk, die, goed Nederlander, voor alles zich goed
Alkmaarder betoonde. Onze geschiedenis te boek
stellende, ons goed recht ter feestviering bepleitende,
zorgde hij tevens dat de Rederijkerskamer Bilderdijk,
de geschiedenis van Alkmaar's beleg in beelden den
volke kon vertoonen.
De Nederlandsche Geschiedenis en de Rederijkers
waren steeds nauw verbonden, waar de laatsten in de
middeneeuwen de voorloopers waren voor de uiting
der vrije gedachten, en in beelden weergaven de on
deugden en gebreken van hunnen tijd, nu mochten zij
medewerken om van Alkmaar hare geschiedenis weder
te doen kennen. Een halve eeuw ligt sedert achter
ons, eiseh niet van mij dat ik van af deze plaats de
gansche geschiedenis der Vereeniging behandel, doch
eenige zaken wil ik noemen. Waar reeds in 1860 door
Dr. J, J. de Gelder den wensch werd uitgesproken, een
maal op deze plaats een gedenkteeken voor den moed
der vaderen hier te stichten, mocht hij zijn wensch
vervuld zien toen in 1873 de sluitsteen aan de fundee
ring van dit gedenkteeken door Z. M. Willem ITI werd
gelegd en het standbeeld in 1876 met groote feestelijk
heid werd onthuld. Vrijwillig stond het gemeentebe
stuur den grond daarvoor af, opdat nimmer de plaats
zoude worden vergeten, waar op 18 September 1573 de
felste strijd werd gestreden. Bezoek museum en ten
toonstelling en sla het oog op het indrukwekkende
schilderstuk, hetwelk de worsteling op de wallen voor
stelt, zie mannen, vrouwen en kinderen in de bres
strijdende te'gen den overmoediger! vijand en breng
hulde aan den schilder voor zijn talent en de Ontzet
vereeniging voor hetgeen zij gedaan heeft, om te zor
gen dat dit schilderstuk, eigendom der gemeente werd
en bewaard om oud en jong- altijd weder dien hangen
tijd voor de oogen te stellen. Vèr strekten hunne ge
dachten heen, opdat het Alcmaria Victrix bekend zou
de zijn in verre streken, gaf de Vereeniging eene vlag
met dien naam ten geschenke aan het schip, hetwelk
hier gebouwd door den heer van der Drift met dien
naam was genoemd. Door de mannen van '61 werd de
liefde voor stad en lande ook bij' anderen opgewekt,
meerdere vereenigingen werden opgericht, doch zijn
sedert geheel of bijna verdwenen. Slechts de vereeni
ging Floris van Teylingen viert met ons haar gouden
feest en ook zij doet alles wat in haar vermogen is, zij
dan ook op hare wijze, het feest luisterrijk te vieren.
Morgen zal in goede vriendschap de zustervereeniging
het hare bijdragen, om in den historischen optocht,
voor te stellen eene groep van het toenmalige stadsbe
stuur, door hen uitverkoren, omdat hare vereeniging
den naam draagt van den kloeken burgemeester, wiens
woorden: „met den Prins wil ik leven en sterven", den
burgeren moed gaf om den vijand te weerstaan.
Niet altijd was de geestdrift even groot, er zijn tij
den van verslapping gekomen, doch wij weten, dat in
de afgeloopen 50 jaren op eiken 8 Octoberdag- teeken
van leven is gegeven, zij het dan soms op een zeer be
scheiden wijze, de vlag wapperde, het carillon werd be
speeld, een enkele maal een vaderlandsch stuk ten too-
neele gevoerd.
Nog niet is overwonnen de strijd der meeningen,
met genoegen kunnen wij echter zien, dat de 3 Octo
berdag te Leiden meer gemeenschappelijk wordt ge
vierd. Mocht onze gansche burgerij eens begrijpen, dat
de geschiedenis van Leiden ook die van Alkmaar is,
dan zal het beter worden! Verblijden wij ons thans,
dat de Vereeniging nog staat en zulke ondubbelzinni
ge bewijzen van mede-leven ontvangt, waar bijna de
gansche burgerij met. ons feest viert.
Het Dagelijksch Bestuur onzen dank voor de mede
werking, ook thans weder ontvangen. Ook u heeren
onderwijzers, dank dat ge mede hebt willen werken, door
de kinderen de nationale en stadsliederen te leeren
zingen het lied dat inwerkt op het kinderhart en
door het geheele leven niet losgelaten kan worden, en
liefde inboezemt voor Vorstenhuis en Vaderland.
Daartoe hebt ook gij medegewerkt, heer Maas, waar
gij met-uw kennis der muziek ons ter zijde stond. Me
de-bestuurders, feestcommissiën, viert blijde feest de
zen dag, maar bedenk, wij moeten vooruit! Uw oud
voorzitter dr. Wicherinck, zingt het u toe in zijn
schoon gedicht, dat getoonzet door den heer Ooushoorn
zoo aanstonds zal weerklinken door de gewelven onzer
trotsehe kerk: „Herontwaking voor Jong Nederland",
dat moet zijne geschiedenis kennen, dat moet ze hoog
houden om krachtig te staan als de strijd tot haar
komt, de strijd welke misschien gevoerd zal worden, als
een geest van laat-maar-gaan, als voor '60, weder
tracht de overhand te krijgen de strijd welke nog
steeds gestreden moet worden, als vreemde machten
opkomen, om van onze geschiedenis datgene weg te
nemen, wat onze. vaderen ons brachten, de vrijheid van
denken de vrijheid als zelfstandig mensch daarheen
te gaan. Begin met eigen taal hoog te houden en
vergeet niet wat hier te Alkmaar gebeurde; toen de
mare kwam dat de gansche stad door den vijand was
ingesloten, ging er eene schrik door die kleine burgers
en soldaten. Zij spoedden zich naar het kerkgebouw,
een noodpsalm werd biddend opgezongen, tot hulp aan
Hem, van wien zij alleen hülp verwachten en toen ge
sterkt naar de wallen en allen gorden zich aan, man
aan man, ook degenen die niet met de anderen had
den kunen opgaan, doch nu eendrachtig den vijand
het hoofd boden. Mocht ooit de strijd komen, am ons
volksbestaan tc behouden, dat wij dan even eendrach
tig de troon moge omringen van Haar die ons regeert,
opdat de band tusschen Nederland en Oranje niet
worde verbroken en dat ook dan die van Alkmaar mQ-
gen roepen: „Van Alkmaar de Victorie, wij Wells oh en
dat de driekleur vrij uit over onze hoofden zal wappe
ren."
Nadat de woorden den heer Ringers met applaus
waren begroet, trad de heer P. M. de Wolf, leeraar
aan de Cadettenschool naar voren en overhandigde de
Ontzetvereeniging namens de afdeeling Alkmaar van
het Nederlandsch verbond een fraaie krans, daarbij
verklarende dat deze aanbieding een tweeledige betee-
kenis had, ten eerste was zij een huldebetuiging aan
den heer F. H. Ringers en ten tweede een huldebetui
ging aan de Ontzetvereeniging, met welker werken
het^Nederlandsch verbond ten zeerste sympathiseert.
Verder sprak de heer de Wolf de hoop uit, dat de
Alkmaarsche Ontzetvereeniging nog lang zal mogen
bloeien en dat de heer Ringers er nog vele jaren ge
tuige van zal mogen zijn.
Toen ook deze krans aan den arm van hot beeld was
gehecht, werd als een dankbetuiging een hartelijk bra
vo aangeheven.
Eenige volksliederen werden nog door de kinderen
gezongen en ten slotte werd op verzoek van enkelen
door al de aanwezigen het eerste couplet van het oude
Wilhelmus gezongen, hetwelk bij deze plechtigheid, die
hiermede een einde nam, een ernstigen indruk maakte.
Het teestcoucert,
Reeds lang voor den aanvang stroomde het groote
kerkgebouw vol -wel een bewijs, dat het feestconcert,
waarbij ruim 300 dames en heeren de cantate „Her-
ontwaking" ten gehoore bracht, gedicht door den heer
dr. J. W. Wicherink, getoonzet en gedirigeerd dooi
den heer J. Henri Oushoorn, en waarhij de heeren
Bram v. d. Stap, concertzanger te Delft en L. Robert,
organist te LIaarlem, als solisten optraden, wederom
een aantrekkelijk nummer van het feestprogram is.
Woensdag komen we op het concert nader terug
we moeten nu ons verslag wel eindigen.
HET KONING WILLEM HUIS.
Ook hier heerschte feestvreugde. De Julianakapel.
onder leiding van mevrouw en deu heer de Groot trad
hier op en met veel succes.
Niet alleen was de zaal steeds zoo goed' als geheel
bezet, maar het publiek was zeer dankbaar, vooral wan
neer de sopraan-zangeres, mej. Currie Maris, optrad.
IN DILIGENTIA.
In Diligentia is het vroolijke rad tijdens de feestda
gen in volle werking en wel tot groot vermaak der
„raddraaiers", die op het langzaam beginnende doch
steeds een vlugger tempo draaiend rad draaien tot
zoolang dat zij er af worden geslingerd zonder zich
evenwel pijn te doen.
De groote machine voor Diligentia, de niet minder
groote constructie der inrichting bewijzen wel dat de
heer Harp wat durft ondernemen om het publiek bij
feestdagen aangenaam te maken.
(O ngecorrigeerd
EEN POLITIEVERZOEK.
De Commissie van Politie te Alkmaar verzoekt be
kend te worden gemaakt met den eigenaar van 4 ko
teren gewichten (een van 5 Hectogram, een van 2
H.G., een van 1 H G. en een van 5 D.G.), welke ge
wichten aan het politiebureau berusten en vermoedelijk
zijn ontvreemd uit een winkel alhier omstreeks 20
September j.l.
TE WATER.
Het 7-jarig zoontje van den heer I. Prins Az. ge
raakte heden bij de herdenking bij het monument te
water en werd door een landbouwer uit de omgeving
gelukkig weder op het droge gebracht.
LEVERING LIJNKOEKEN.
De levering van ruim 100.000 stuks lijnzaadkoeken
door de Onderlinge Vereeniging alhier, is opgedragen
aan de Emm. dampfoel Fabriek te Deventer voor f 12.55
104 st. (kilogram).
AGENDA.
Zangvereeniging Toonkunst. Dinsdag geen repetitie.
Laatste Berichten.
MOORD.
ROTTERDAM, 9 October. Bij een twist, heden
nacht te Katendrecht, bracht de bootwerker Hoogen-
0ijk den roeier Kleyweg een steek in den buik toe en
diens meisje een steek in de zijde. De stuurman en de
stoker van het Efigelsche stoomschip Pathenic wilden
den geweldenaar grijpen, maar de stuurman kreeg een
steek in de borst en viel dood neer. De stoker kreeg
een snede over den arm. Twee geneesheeren verleen
den hulp. Kleyweg is naar het ziekenhuis gebracht.
Het lijk van den stuurman is naar de begraafplaats
gebracht. De moordenaar is in zijn woning gearres
teerd.
TELEGRAFISCH WEERBERICHT.
9 October.
Medegedeeld door het Koninklijk Nederlamdswh
Meteorologisch Instituut te De Bilt-,
OVERZICHT.
(Geldig tot den avond van den 10 Oct.)
In het gebied van de waarneming is de hoogste be
kende stand van den barometer 774.9 te Stornoway.
De laagste stand van den barometer 748.8 te Ha-
paranda.
VERWACHTING.
Zwakke tot matige noordoostelijke later toenemende
noordelijke tot noordwestelijken wind, meest zwaar
bewolkt, waarschijnlijk regenbuien, iets koeler.
NEERSLAG te Alkmaar 8 October 22.4 mM,
