DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN. BLOCKER'S CACAO DAALDERS No 283 Honderd en dertiende Jaargang. 1911 VRIJDAG 1 DECEMBER. HuskefiePii BINNENLAND. Deze Courant wordt eiken avond, behalve op Zon- en Feestdagenuitgegeven. Abonnementsprijs per 3 maanden voor Alkmaar f0,80; franco door het geheele Rijk f 1, Afzonderlijke nummers 3 Cents. Telefoonnummer 3. Prijs der gewone advertentiën Per regel f 0,10. Bij groote contracten rabat. Oroote letters naar plaatsruimte. Brieven franco aan de N. V. Boek- en Handelsdrukkerij v/h. HERMs. COSTER ZOON, Voordam C 9. Voorbereidend Militair-onderricht. AL&MAARSCHE COURANT wTa vl£3 KOFFIE is duurder geworden, doch kost nog steeds f 1.50 per bus van 1 KilO (2 pond). Kleinere bussen naar verhouding. fê GEVONDEN VOOKWERPEN. Een leesboek, -een gewicht, een broche, twee porte- monnaies met eenig geld', een parapluieknop, een stok van een padvinder, een instrument, een lorgnet, een pedaal, een balk, een laars, een horlogeketting', een Heidelb. Catechismus, twee rozenkransen, een kinder- armbandje, een notitieboekje, een paar schoenen, een pakje, een gedeelte van een gouden broche, een tasch- je, een zilveren ketting, een duif, een gouden oorbel, een ring met. sleutels en een moer van een wagen. De commissaris van politie, W. Th. VAN" GRIETHUI J SEN. De BURGEMEESTER der gemetente ALKMAAR brengt, naar aanleiding' van een desbetreffende circu laire van den commissaris der Koningin in deze pro vincie, ter kennis van belanghebbenden, dat het on derzoek naar de geoefendheid van: lo. LOTELINGEN, die dingen naar het bewijs, hetzij voor militaire bekwaamheid1, hetzij voor licha melijke geoefendheid, den wel voor beide, 2o. JONGELIEDEN, die dingen naar het getuig schrift, vereischt tot het aangaan eener verbintenis bij het reservekader, hetzij der Infanterie of Vesting- Artillerie, dan wel der Genie, zal plaats vinden in het tijdvak VAN EN MET 2 TOT EN MET 13 JANUARI 1912; dat het onderzoek voor eiken deelnemer in één dag afloopt en voor lotelingen en jongelieden, woonachtig en verblijf houdende in de gemeente ALKMAAR zal worden gehouden te HELDER; dat tot het onderzoek uitsluitend worden toegela ten a. zij, die hebben deelgenomen aan de loting voor de lichting 1912; b. de lotelingen der lichting 1911, die, ingevolge het bepaalde, bij de tweede zinsnede van art. 99 der Militiewet- 1901, in 1912 worden ingelijfd; c. de reeds ingelijfde lotelingen, in het genot van uitstel van eerste oefening, die, om in aanmerking te kunnen komen voor verlenging van uitstel, in ver band met de bepaling van het op 2 na laatste lid van art. 2 van het K. B. van 2 December 1901 (Staatsblad No.-230), zooals dit artikel i® gewijzigd en aangevuld bij de K. B. vau 17 October 1904 (Staatsblad No. 234) en van 9 Januari 1909 (Staatsblad! No. 10) hun bewijs FEïtJirAXJETOM ALEXANDRE DUMAS. 160) o— „Ja, ziedaar de lucht, ziedaar de zee. De lucht, die gij inademt, is de Vrijheid1." „O, ik dank u, Felton! Ik dank u." De jongeling drukte haar aan zijn hart. „Maar wat scheelt mij toch aan mijn handen?" vroeg milady. „Het is alsof mijn handen in een schroef zijn geplet." Inderdaad, milady, de armen oplichtende, zag, dat hare handen gewond waren. „Helaas!" zeide Felton, die fraaie handen beschou wende en smartelijk het hoofd schuddende. „O, het is niet®, het is niets riep milady uit, „nu herinner ik mij alles." Milady zocht met haren blik rondom haar. „Daar ligt hij", zeide Felton, den zak met goud stukken met zijn vpet rakende. Alen naderde hét schip. De matroos, die de wacht hield, riep de manschappen op de boot toe, hetwelk be antwoord werd. „Wat is dat voor een vaartuig?" vroeg' milady. „Dat wat ik voor u heb gehuurd", antwoordde Felton. „Waarheen moet het mij brengen?" „Waar gij wilt, mits men mij te Portsmouth aan Wal zet." „Wat gaat gij te Portsmouth doen?" vroeg- milady. „De bevelen van lord de Winter volvoeren", zei Fel ton met een somberen glimlach. „Welke bevelen?" vroeg milady. „Gij begrijpt mij dan niet?" zeide Felton. „Neen, verklaar u, bid ik u." „Daar hij mij wantrouwde, heeft hij zelf u willen bewaken en mij in zijn plaats naar Buckingham ge zonden, om hem 't bevel van uw verbanning te doen van voorgeoefendheid wensehen te vernieuwen; d. jongelieden, adspirantien-vrijwilliger voor het re servekader der Infanterie, Vesting-Artillerie of Genie. Belanghebbenden, die zich niet VOOR DEN lOen DECEMBER 1911 ter gemeente-secretarie tot deel neming aan het onderricht hebben aangemeld, worden niet tot dat onderzoek toegelaten. ZIJ, DIE BIJ DE SCHIETOEFENINGEN TOT VERHOOGING VAN 's LANDS WEERKRACHT' EEN „SOHIEfBEWlJS" HEBBEN VERKRE GEN, LEGGEN DIT BIJ DE AANMELDING OVER. Do Burgemeester voornoemd, G. RIPPING. ALKMAAR, 1 Dec. 1911. ALKMAAR, 1 December. Te Lissabon is Woensdag de behandeling- begonnen van de vervolgingen, welke er tegen een groot aantal personen, voor het ineerendeel uit Porto, zijn inge steld, omdat ze deel hebben genomen aan een samen zwering tegen de republiek. Er werd bij deze. g'ele- genheid!, tengevolge van de aanneming van de wet in het Congres, recht gesproken door een jury. De beschuldigden, die tot dusverre in vestingen waren opgesloten, worden thans in vier zalen van het ge rechtsgebouw bewaakt. De eerste beschuldigde is al vast veroordeeld tot zes jaar gevangenisstraf en tien jaar verbanning naar een strafkolonie, of twintig- jaar verbanning naar een tweedeklasse gevangenis. Een eigenaardig bericht kwam er dezer dagen uit de Portugcesche hoofdstad!. Gemeld! werd dat er al daar een bijeenkomst was; gehouden om te protestee ren tegen de uitdrijving- door de politie van twee Ohi- neesche vrouwen, die naar Lissabon waren gekomen om oogziekten te genezen. Do aanwezigen gingen toen naar de Handelsplaats om te betoogen tegen de regee ring. De ruiterij van de republikeinsche wacht poog de de menigte uiteen te drijven, maar er werden scho ten gelost. De ruiterij chargeerde met de sabel. Er waren een aantal gekwetsten naar het gasthuis gebracht, waarvan eenige ernstig- getroffen zijn. Op liet plein Dom Pedro was eene bom ontploft, waardoor verscheidene personen gekwetst werden. De ruiterij moest de menigte uiteenjagen en er werd veel ge schoten. De betoogers overweldigden het San-José- gasthuis, om de geneesheeren te beletten de zieken te verzorgen. Men moest geweld gebruiken om 't gast huis te ontzetten. De troepen bewaakten het paleis van den president der republiek en de bureelen van eenige bladen. Het was niet zeer duidelijk, waarom de bevolking- plotseling in beweging kwam voor een paar Chinee- sche vrouwen. Maar uit eek verklaring van den minister-president in den Senaat bleek, dat deze ge beurtenissen waren „veroorzaakt door vijanden van de republiek," en dat de regeering geneigd! was tot een krachtige onderdrukking- hetgeen leerde, dat er een oproer was geweest. Volgens de bladen werden er kroten „Leve. het Koningschap!" aangeheven en werd de heer Machado. Santos, de held citer October- omwenteling, aangevallen. teekenen." 1 „Alen wist immers niet, dat ik met den inhoud van hetgeen ik bracht, bekend' Was, daar hij mij niets had gezegd en ik alleen door u met dat geheim bekend' ben geworden." „Het is waar. En gij gaat naar Portsmouth?" „Ik heb geen tijd te verliezen; morgen is het de drieëntwintigste en morgen vertrekt Bucking-ham met de vloot." „Naar la Roohelle? Hij mag niet vertrekken!" riep milady, hare gewone tegenwoordigheid van geest vergetende. „Wees gerust", antwoordde Felton, „hij zal niet vertrekken." Milady beefde van vreugd!; zij had! in het diepste der ziel vau den jongeling gelezen; de dood; van Buc kingham stondi er met groote letters in geschreven. „Felton gij zijt groot als Judas Hacchabeiis! In dien gij sterft, sterf ik met u! Ziedaar alles wat ik u kan zeggen." „Stil!" zei Felton, „wij zijn aangekomen." En inderdaad;, men had het schip bereikt, Felton klom het eerst de ladder op en gaf milady de hand, terwijl de matrozen haar ondersteunden, want de zee was nog zeer onstuimig. Een gogenblik daarna stond zij op het dek. „Kapitein!" zeide Felton, „ziedaar de persoon, van wie ik u heb gesproken en die gij behouden en wel in Frankrijk moet brengen." „Tegen betaling van duizend pistolen", zei de ka pitein. „Ik heb er u vijfhonderd gegeven." „En ziedaar de overige vijfhonderd'', zeide. milady, de hand op den zak met goudstukken leggende. „Neen", zeide de kapitein, „ik heb slechts één woord en ik heb het den jongeling gegeven; de overige, vijf honderd pistolen behoeven mij niet eer dan bij mijne aankomst te Boulogne betaald te worden." „En zullen wij er aankomen?" „Behouden en wel", zei de kapitein, „zoo waar als ik Jack Buttler heet." „Welnu", zeide milady, „als gij woord houdt, zullen Nadere bijzonderheden deelt de correspondent van het Tageblatt te Lissabon heden mee. Als hoofdjes staan boven dit telegram„verergering van den toe stand in Portugal, nieuwe kuiperijen der monarchis ten, ernstige gebeurtenissen in het zicht." Ofschoon het onmogelijk is de beteekenis van de laatste gebeurtenissen naar waarde te schatten zegt deze medewerker, valt niet eraan te twijfelen, dat de ze veel ernstiger zijn, dan de regeering wil erkennen. Het vuren tusschen de troepen en de burgers in het centrum van de stad] was zeer heftig. De betoogen den schoten op de troepen uit de ramen der café's en hotels en uit huizen, waarin zij zich hadden gebarri cadeerd. Hoewel de regeering- verklaart, dat slechts 50 personen, van wie 21 soldaten gewond werdien en nie mand gedood, gelooft men algemeen dat de slachtof fers veel talrijker zijn. Het nauwkeurige aantal te vernemen is onmogelijk, daar de censuur op de pers zoo streng- is. Het belangrijkste blad de Diaro No- ticias maakte melding- van eenige dooden en werd onmiddellijk in beslag genomen. Het. centrum van Lissabon bood dezer dagen een merkwaardig beeld als een stad in oorlogstijd. Alle zaken waren geslo ten, de tramdienst opgeheven, afdeelingen cavalerie galoppeerden naar alle richtingen, naar alle kanten sabelhouwen uitdeelend. Op het Rocioplein stonden earbonarios met revolvers gewapend'. Zij bezaten een aantal flesschen, die met dynamietbommen waren ge vuld en de schrik van de troepen waren. Eenige daar van werden neergeworpen en veroorzaakten lievige ontploffingen, welke in de geheele stad werden ge hoord. De carbonarios te Lissabon moeten, gelijk wordt beweerd, over meer dan 10.000 bommen be schikken. Zij beroemen zich erop, dat wanneer zij de ramen en de daken der huizen bezetten, zij vele regi menten kunnenvernietigen. Algemeen is men van meening-, dat ernstige gebeurtenissen zijn te wachten. De regeering constateerde, dat de laatste tumulten het resultaat waren van een geheim plan van de mo narchisten. De laatste dagen kwamen tal van verte genwoordigers van de royalisten te Lissabon, Oporto en andere belangrijke steden aan, verdeelden op milde wijze geld en kochten de anarchistische elementen om. Men zegt, dat zij thans een groot oproer voorberei den, dat zal beginnen tegelijk met den inval van de royalisten aan de grens. Onder republikeinen moet oneenigheid zijn uitge broken, maar zij zullen weer samengaan om de roya listen te bestrijden. Ofschoon wordt gedacht, dat de republiek niet te gronde zal gaan, houdt men bloed vergieten op groote schaal voor onvermijdelijk. De troepen staan onder de wapenen. De oorlogs schepen dag- en nacht onder stoom. De regeering ontdekte Dinsdagnacht een geheim klooster van monniken van de orde van den Heiligen Geest. De monniken zijn van Engelscke, Fransohe, Spaansche, Italiaansche en Portugeesehe nationali teit. In den nacht drongen de regeeringsbeambten het klooster binnen en arresteerden 52 monniken van het geen vijfhonderd, maair duizend pistolen zijn, die ik u zal geven." „Hoera dan voor u, schoone dame!" riep de kapi tein, „en moge de hemel mij veel zulke klanten als Uwe Edelheid zenden." „Intusschen", zeide Felton, „breng ons in de kleine haven van Chichester vóór Portsmouth. Gij weet, dat wij zijn overeengekomen daar aan te doen." De kapitein antwoordde door de noodige werkzaam heden hiervoor te bevelen en tegen zeven uur des morgens wierp het kleine vaartuig het anker in de be wuste baai. Gedurende dien overtocht had Pelton alles aan mi- lady verhaald, hoe hij, in plaats van naar Londen te gaan, het kleine vaartuig had gehuurd', hoe hij was teruggekomen, op welke wijze hij den muur had be klommen door in de voegen der steenen en naar ge lang hij opklom krammen te bevestigen om er zijn voeten op neer te zetten en hoe hij eindelijk de ladder aan de traliën had vastgemaakt; milady wist het ove rige. Van haren kant trachtte zij Felton moed in te boezemen en in zijn voornemen te versterken, maar bij de eerste woorden, die zij sprak, zag zij wel, dat de jeugdige geestdrijver meer noodig had tegengehou den dan aangespoord' te worden. Alen kwam overeen, dat milady tot tien uur op Felton zou wachten; indien hij te tien uur niet mocht terug zijn, zou zij onder zeil gaan. Dan, ten minste als hij vrij zoude zijn, zou hij haar in Frankrijk wedervinden in het Karmelieten Klooster te Béthune. LX. WAT ER DEN 23STEN AUGUSTUS 1628 TE PORTSMOUTH VOORVIEL. Felton nam van milady afscheid als een broeder, die eenvoudig gaande wandelen, zijn zuster groet en haar de hand kust. Hij was volkomen in zijn gewone, bedaarde stem ming; alleen brandde er een ongewoon vuur in zijn oogen, dat gelijk was aan den gloed der koorts. Zijn voorhoofd was nog bleeker dan gewoonlijk, zijn tan- verschillende nationaliteit. Het gebouw was voor een lange belegering voldoende voorzien van levens middelen. Men heeft beslag gelegd! op oude schilde rijen, tapijten, versierselen met edelsteenen bezet, ter waarde van 180.000. Aldus het telegram van het genoemde Duitsche blad. Of de toestand) juist ge teekend is en de voorspellin gen zullen uitkomen is moeielijk uit te maken. Doch zeker is het wel, ondanks alle regeeringsmannen en ondanks alle artikelen van oud-regeeringsmaninen, dat Portugal nog maar steeds niet tot rust kan komen en dat de republiek nog allesbehalve op dergelijke grond slagen gevestigd is. TWEEDE KAMER. Gisteren werd in de zitting van de Kamer de afdee- ling Oorlog der Indische begrooting behandeld door den heer Ter Laan (S. D. A. P.) in een klaag rede over de hooge kosten. Spr. verwachtte niets van het capitulanten-stelsel in Indië. Spr. noemt de voor waarde, waarop zijn fractie voor „Wediuwenzorg" zal opkomen. De heer Roodhuyzen (U. L.) besprak den door hem gewenschten steun voor „Weduwenzorg," welke, bij gebreke aan een antecedent geweigerd was. Nu is er een antecedent ontdekt. De minister van koloniën (de heer de Waal Alalefijt) wees op inconsequentie van den heer Ter Laan, die dure positieverbetering- vraagt en over de hooge uitgaven klaagt. Het steunen van „Weduwenzorg" zal' de min. nu nog eens overwegen. Na repliek en dupliek werd het algemeen debat over Oorlog gesloten. De heer Van Karnebeèk (V. L.) ontraadde het plaatsen van een militair attaché in Tokio wegens de kosten en vooral om de ongewenschte gevolgen. De heer Thomson (U. L.) wensehte positiever betering voor personeel van den topographischen dienst. De heer Van de Velde (A. R.) juichte het aanstellen van een attaché in Japan toe. De heer van Idsinga (O. II.) wilde den atta ché laten bekostigen door Buitenlandsche Zaken. De minister van koloniën zal het verhandelde nopens den Topographischen dienst overbrengen en verdedigde de aanstelling "van een militairen-attaché in Japan. De heer Van Karnebeek bleef tegen aan stellingen van een militairen attaché in Japan be zwaar hebben, en stelde een amendement voor, den post, daarvoor uitgetrokken, van de begroeting te schrappen. De heer Van Idsinga steunde het amende ment. Do heer Schaper (S.D.A.P.) wilde de discussie schorsen, tot de minister van binnenlandsche zaken aanwezig is. Alaar minister van Swinderen is uit de stad, verze kerde de minister van koloniën, die echter den post terug nam. Bij de afdeeling Marine beklaagde de heer V e I' ll e y (IJ. L.) zich, dat de minister bij zijn begrooting geen oordeel heeft gegeven over hetgeen noodig is voor de Indische vloot, over het door Marine aange vraagd pantserschip geen licht verstrekt. De heer Van Wassenaer van Cat- den waren op elkander gedrukt en zijn woorden had den een korten en stootenden klank en gaven te ken nen, dat er in hem iets sombers zich bewoog. Zoolang hij in de boot was, die hem aan land! bracht, bleef hij met het gelaat naar milady gewend, die overeind op het verdek stond! en hem met haren blik volgde. Beiden waren overtuigd niet meer vervolgd te zul len worden. Alen trad de kamer van milady nooit vóór negen uur binnen en er waren drie uren toe noo dig, om van het kasteel naar Londen te gaan. Felton zette voet aan wal, beklom de kleine verhe venheid, die naar boven tot aan den vuurtoren leidde, groette milady voor de laatste maal en zette zijnen weg naar de stad! voort. Na ongeveer honderd schre den te hebben afgelegd, kon hij, daar de grond afhel- de, niets anders meer van de sloep bespeuren, dan den mast. Hij liep haastig voort in de richting van Ports mouth, van welke stad hij, op een halve mijl afstands ongeveer, de torens en huizen uit den morgennevel zag te voorschijn komen. Achter Portsmouth, in het verschiet, was de zee bedekt met schepen, wier masten, gelijk een ontbla derd populierenbosch door den wind bewogen, schom melden. Felton liet in snelle vaart alles voorbij zijn geest gaan, die tienjarige reeks van geestdrijvende overden kingen en dat lange verblijf onder de Puriteinen, wel ke hem zooveel ware of valsche beschuldigingen tegen den gunsteling van Jacobus YI en Karei I hadden op geleverd. Toen hij de openlijke misdrijven van dien minister met de onbekende en bijzondere misdaden vergeleek, waarmede milady hem had bezwaard, vond Felton, dat de misdadigste der twee personen, die in Buckingham vereenigd! waren, diegene moest zijn, wiens handelingen niet publiek waren. Dit kwam, doordat zijn zoo zonderlinge, nieuwe en vurige liefde hem de schandelijke en denkbeeldige beschuldigingen vanjady de Winter vertoonde, zooals men stofjes, bij mieren vergeleken, onmerkbaar door een vergrootglas als vreeselijke gedrochten ziet. (Werdt v«rvelgd).

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1911 | | pagina 1