DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN.
BLOCKER'S
CACAO
DAALDERS
No 283
Honderd en dertiende Jaargang.
1911
VRIJDAG
1 DECEMBER.
HuskefiePii
BINNENLAND.
Deze Courant wordt eiken avond, behalve op Zon- en
Feestdagenuitgegeven. Abonnementsprijs per 3 maanden
voor Alkmaar f0,80; franco door het geheele Rijk f 1,
Afzonderlijke nummers 3 Cents.
Telefoonnummer 3.
Prijs der gewone advertentiën
Per regel f 0,10. Bij groote contracten rabat. Oroote
letters naar plaatsruimte.
Brieven franco aan de N. V. Boek- en Handelsdrukkerij
v/h. HERMs. COSTER ZOON, Voordam C 9.
Voorbereidend Militair-onderricht.
AL&MAARSCHE COURANT
wTa vl£3
KOFFIE is duurder geworden, doch
kost nog steeds f 1.50 per bus
van 1 KilO (2 pond).
Kleinere bussen naar verhouding.
fê
GEVONDEN VOOKWERPEN.
Een leesboek, -een gewicht, een broche, twee porte-
monnaies met eenig geld', een parapluieknop, een stok
van een padvinder, een instrument, een lorgnet, een
pedaal, een balk, een laars, een horlogeketting', een
Heidelb. Catechismus, twee rozenkransen, een kinder-
armbandje, een notitieboekje, een paar schoenen, een
pakje, een gedeelte van een gouden broche, een tasch-
je, een zilveren ketting, een duif, een gouden oorbel,
een ring met. sleutels en een moer van een wagen.
De commissaris van politie,
W. Th. VAN" GRIETHUI J SEN.
De BURGEMEESTER der gemetente ALKMAAR
brengt, naar aanleiding' van een desbetreffende circu
laire van den commissaris der Koningin in deze pro
vincie, ter kennis van belanghebbenden, dat het on
derzoek naar de geoefendheid van:
lo. LOTELINGEN, die dingen naar het bewijs,
hetzij voor militaire bekwaamheid1, hetzij voor licha
melijke geoefendheid, den wel voor beide,
2o. JONGELIEDEN, die dingen naar het getuig
schrift, vereischt tot het aangaan eener verbintenis bij
het reservekader, hetzij der Infanterie of Vesting-
Artillerie, dan wel der Genie,
zal plaats vinden in het tijdvak VAN EN MET 2
TOT EN MET 13 JANUARI 1912;
dat het onderzoek voor eiken deelnemer in één dag
afloopt en voor lotelingen en jongelieden, woonachtig
en verblijf houdende in de gemeente ALKMAAR zal
worden gehouden te HELDER;
dat tot het onderzoek uitsluitend worden toegela
ten
a. zij, die hebben deelgenomen aan de loting voor
de lichting 1912;
b. de lotelingen der lichting 1911, die, ingevolge
het bepaalde, bij de tweede zinsnede van art. 99 der
Militiewet- 1901, in 1912 worden ingelijfd;
c. de reeds ingelijfde lotelingen, in het genot van
uitstel van eerste oefening, die, om in aanmerking te
kunnen komen voor verlenging van uitstel, in ver
band met de bepaling van het op 2 na laatste lid van
art. 2 van het K. B. van 2 December 1901 (Staatsblad
No.-230), zooals dit artikel i® gewijzigd en aangevuld
bij de K. B. vau 17 October 1904 (Staatsblad No. 234)
en van 9 Januari 1909 (Staatsblad! No. 10) hun bewijs
FEïtJirAXJETOM
ALEXANDRE DUMAS.
160) o—
„Ja, ziedaar de lucht, ziedaar de zee. De lucht, die
gij inademt, is de Vrijheid1."
„O, ik dank u, Felton! Ik dank u."
De jongeling drukte haar aan zijn hart.
„Maar wat scheelt mij toch aan mijn handen?"
vroeg milady. „Het is alsof mijn handen in een
schroef zijn geplet."
Inderdaad, milady, de armen oplichtende, zag, dat
hare handen gewond waren.
„Helaas!" zeide Felton, die fraaie handen beschou
wende en smartelijk het hoofd schuddende.
„O, het is niet®, het is niets riep milady uit, „nu
herinner ik mij alles."
Milady zocht met haren blik rondom haar.
„Daar ligt hij", zeide Felton, den zak met goud
stukken met zijn vpet rakende.
Alen naderde hét schip. De matroos, die de wacht
hield, riep de manschappen op de boot toe, hetwelk be
antwoord werd.
„Wat is dat voor een vaartuig?" vroeg' milady.
„Dat wat ik voor u heb gehuurd", antwoordde
Felton.
„Waarheen moet het mij brengen?"
„Waar gij wilt, mits men mij te Portsmouth aan
Wal zet."
„Wat gaat gij te Portsmouth doen?" vroeg- milady.
„De bevelen van lord de Winter volvoeren", zei Fel
ton met een somberen glimlach.
„Welke bevelen?" vroeg milady.
„Gij begrijpt mij dan niet?" zeide Felton.
„Neen, verklaar u, bid ik u."
„Daar hij mij wantrouwde, heeft hij zelf u willen
bewaken en mij in zijn plaats naar Buckingham ge
zonden, om hem 't bevel van uw verbanning te doen
van voorgeoefendheid wensehen te vernieuwen;
d. jongelieden, adspirantien-vrijwilliger voor het re
servekader der Infanterie, Vesting-Artillerie of Genie.
Belanghebbenden, die zich niet VOOR DEN lOen
DECEMBER 1911 ter gemeente-secretarie tot deel
neming aan het onderricht hebben aangemeld, worden
niet tot dat onderzoek toegelaten.
ZIJ, DIE BIJ DE SCHIETOEFENINGEN TOT
VERHOOGING VAN 's LANDS WEERKRACHT'
EEN „SOHIEfBEWlJS" HEBBEN VERKRE
GEN, LEGGEN DIT BIJ DE AANMELDING
OVER.
Do Burgemeester voornoemd,
G. RIPPING.
ALKMAAR, 1 Dec. 1911.
ALKMAAR, 1 December.
Te Lissabon is Woensdag de behandeling- begonnen
van de vervolgingen, welke er tegen een groot aantal
personen, voor het ineerendeel uit Porto, zijn inge
steld, omdat ze deel hebben genomen aan een samen
zwering tegen de republiek. Er werd bij deze. g'ele-
genheid!, tengevolge van de aanneming van de wet
in het Congres, recht gesproken door een jury. De
beschuldigden, die tot dusverre in vestingen waren
opgesloten, worden thans in vier zalen van het ge
rechtsgebouw bewaakt. De eerste beschuldigde is al
vast veroordeeld tot zes jaar gevangenisstraf en tien
jaar verbanning naar een strafkolonie, of twintig-
jaar verbanning naar een tweedeklasse gevangenis.
Een eigenaardig bericht kwam er dezer dagen uit
de Portugcesche hoofdstad!. Gemeld! werd dat er al
daar een bijeenkomst was; gehouden om te protestee
ren tegen de uitdrijving- door de politie van twee Ohi-
neesche vrouwen, die naar Lissabon waren gekomen
om oogziekten te genezen. Do aanwezigen gingen toen
naar de Handelsplaats om te betoogen tegen de regee
ring. De ruiterij van de republikeinsche wacht poog
de de menigte uiteen te drijven, maar er werden scho
ten gelost. De ruiterij chargeerde met de sabel.
Er waren een aantal gekwetsten naar het gasthuis
gebracht, waarvan eenige ernstig- getroffen zijn. Op
liet plein Dom Pedro was eene bom ontploft, waardoor
verscheidene personen gekwetst werden. De ruiterij
moest de menigte uiteenjagen en er werd veel ge
schoten. De betoogers overweldigden het San-José-
gasthuis, om de geneesheeren te beletten de zieken te
verzorgen. Men moest geweld gebruiken om 't gast
huis te ontzetten.
De troepen bewaakten het paleis van den president
der republiek en de bureelen van eenige bladen.
Het was niet zeer duidelijk, waarom de bevolking-
plotseling in beweging kwam voor een paar Chinee-
sche vrouwen. Maar uit eek verklaring van den
minister-president in den Senaat bleek, dat deze ge
beurtenissen waren „veroorzaakt door vijanden van
de republiek," en dat de regeering geneigd! was tot
een krachtige onderdrukking- hetgeen leerde, dat
er een oproer was geweest. Volgens de bladen werden
er kroten „Leve. het Koningschap!" aangeheven en
werd de heer Machado. Santos, de held citer October-
omwenteling, aangevallen.
teekenen." 1
„Alen wist immers niet, dat ik met den inhoud van
hetgeen ik bracht, bekend' Was, daar hij mij niets had
gezegd en ik alleen door u met dat geheim bekend' ben
geworden."
„Het is waar. En gij gaat naar Portsmouth?"
„Ik heb geen tijd te verliezen; morgen is het de
drieëntwintigste en morgen vertrekt Bucking-ham
met de vloot."
„Naar la Roohelle? Hij mag niet vertrekken!"
riep milady, hare gewone tegenwoordigheid van geest
vergetende.
„Wees gerust", antwoordde Felton, „hij zal niet
vertrekken."
Milady beefde van vreugd!; zij had! in het diepste
der ziel vau den jongeling gelezen; de dood; van Buc
kingham stondi er met groote letters in geschreven.
„Felton gij zijt groot als Judas Hacchabeiis! In
dien gij sterft, sterf ik met u! Ziedaar alles wat ik
u kan zeggen."
„Stil!" zei Felton, „wij zijn aangekomen."
En inderdaad;, men had het schip bereikt,
Felton klom het eerst de ladder op en gaf milady
de hand, terwijl de matrozen haar ondersteunden,
want de zee was nog zeer onstuimig. Een gogenblik
daarna stond zij op het dek.
„Kapitein!" zeide Felton, „ziedaar de persoon, van
wie ik u heb gesproken en die gij behouden en wel in
Frankrijk moet brengen."
„Tegen betaling van duizend pistolen", zei de ka
pitein.
„Ik heb er u vijfhonderd gegeven."
„En ziedaar de overige vijfhonderd'', zeide. milady,
de hand op den zak met goudstukken leggende.
„Neen", zeide de kapitein, „ik heb slechts één woord
en ik heb het den jongeling gegeven; de overige, vijf
honderd pistolen behoeven mij niet eer dan bij mijne
aankomst te Boulogne betaald te worden."
„En zullen wij er aankomen?"
„Behouden en wel", zei de kapitein, „zoo waar als
ik Jack Buttler heet."
„Welnu", zeide milady, „als gij woord houdt, zullen
Nadere bijzonderheden deelt de correspondent van
het Tageblatt te Lissabon heden mee. Als hoofdjes
staan boven dit telegram„verergering van den toe
stand in Portugal, nieuwe kuiperijen der monarchis
ten, ernstige gebeurtenissen in het zicht."
Ofschoon het onmogelijk is de beteekenis van de
laatste gebeurtenissen naar waarde te schatten zegt
deze medewerker, valt niet eraan te twijfelen, dat de
ze veel ernstiger zijn, dan de regeering wil erkennen.
Het vuren tusschen de troepen en de burgers in het
centrum van de stad] was zeer heftig. De betoogen
den schoten op de troepen uit de ramen der café's en
hotels en uit huizen, waarin zij zich hadden gebarri
cadeerd. Hoewel de regeering- verklaart, dat slechts 50
personen, van wie 21 soldaten gewond werdien en nie
mand gedood, gelooft men algemeen dat de slachtof
fers veel talrijker zijn. Het nauwkeurige aantal te
vernemen is onmogelijk, daar de censuur op de pers
zoo streng- is. Het belangrijkste blad de Diaro No-
ticias maakte melding- van eenige dooden en werd
onmiddellijk in beslag genomen. Het. centrum van
Lissabon bood dezer dagen een merkwaardig beeld
als een stad in oorlogstijd. Alle zaken waren geslo
ten, de tramdienst opgeheven, afdeelingen cavalerie
galoppeerden naar alle richtingen, naar alle kanten
sabelhouwen uitdeelend. Op het Rocioplein stonden
earbonarios met revolvers gewapend'. Zij bezaten een
aantal flesschen, die met dynamietbommen waren ge
vuld en de schrik van de troepen waren. Eenige daar
van werden neergeworpen en veroorzaakten lievige
ontploffingen, welke in de geheele stad werden ge
hoord. De carbonarios te Lissabon moeten, gelijk
wordt beweerd, over meer dan 10.000 bommen be
schikken. Zij beroemen zich erop, dat wanneer zij de
ramen en de daken der huizen bezetten, zij vele regi
menten kunnenvernietigen. Algemeen is men van
meening-, dat ernstige gebeurtenissen zijn te wachten.
De regeering constateerde, dat de laatste tumulten
het resultaat waren van een geheim plan van de mo
narchisten. De laatste dagen kwamen tal van verte
genwoordigers van de royalisten te Lissabon, Oporto
en andere belangrijke steden aan, verdeelden op milde
wijze geld en kochten de anarchistische elementen om.
Men zegt, dat zij thans een groot oproer voorberei
den, dat zal beginnen tegelijk met den inval van de
royalisten aan de grens.
Onder republikeinen moet oneenigheid zijn uitge
broken, maar zij zullen weer samengaan om de roya
listen te bestrijden. Ofschoon wordt gedacht, dat de
republiek niet te gronde zal gaan, houdt men bloed
vergieten op groote schaal voor onvermijdelijk.
De troepen staan onder de wapenen. De oorlogs
schepen dag- en nacht onder stoom.
De regeering ontdekte Dinsdagnacht een geheim
klooster van monniken van de orde van den Heiligen
Geest. De monniken zijn van Engelscke, Fransohe,
Spaansche, Italiaansche en Portugeesehe nationali
teit. In den nacht drongen de regeeringsbeambten
het klooster binnen en arresteerden 52 monniken van
het geen vijfhonderd, maair duizend pistolen zijn, die
ik u zal geven."
„Hoera dan voor u, schoone dame!" riep de kapi
tein, „en moge de hemel mij veel zulke klanten als
Uwe Edelheid zenden."
„Intusschen", zeide Felton, „breng ons in de kleine
haven van Chichester vóór Portsmouth. Gij weet,
dat wij zijn overeengekomen daar aan te doen."
De kapitein antwoordde door de noodige werkzaam
heden hiervoor te bevelen en tegen zeven uur des
morgens wierp het kleine vaartuig het anker in de be
wuste baai.
Gedurende dien overtocht had Pelton alles aan mi-
lady verhaald, hoe hij, in plaats van naar Londen te
gaan, het kleine vaartuig had gehuurd', hoe hij was
teruggekomen, op welke wijze hij den muur had be
klommen door in de voegen der steenen en naar ge
lang hij opklom krammen te bevestigen om er zijn
voeten op neer te zetten en hoe hij eindelijk de ladder
aan de traliën had vastgemaakt; milady wist het ove
rige. Van haren kant trachtte zij Felton moed in te
boezemen en in zijn voornemen te versterken, maar bij
de eerste woorden, die zij sprak, zag zij wel, dat de
jeugdige geestdrijver meer noodig had tegengehou
den dan aangespoord' te worden. Alen kwam overeen,
dat milady tot tien uur op Felton zou wachten; indien
hij te tien uur niet mocht terug zijn, zou zij onder
zeil gaan. Dan, ten minste als hij vrij zoude zijn, zou
hij haar in Frankrijk wedervinden in het Karmelieten
Klooster te Béthune.
LX.
WAT ER DEN 23STEN AUGUSTUS 1628 TE
PORTSMOUTH VOORVIEL.
Felton nam van milady afscheid als een broeder,
die eenvoudig gaande wandelen, zijn zuster groet en
haar de hand kust.
Hij was volkomen in zijn gewone, bedaarde stem
ming; alleen brandde er een ongewoon vuur in zijn
oogen, dat gelijk was aan den gloed der koorts. Zijn
voorhoofd was nog bleeker dan gewoonlijk, zijn tan-
verschillende nationaliteit. Het gebouw was voor
een lange belegering voldoende voorzien van levens
middelen. Men heeft beslag gelegd! op oude schilde
rijen, tapijten, versierselen met edelsteenen bezet, ter
waarde van 180.000.
Aldus het telegram van het genoemde Duitsche
blad.
Of de toestand) juist ge teekend is en de voorspellin
gen zullen uitkomen is moeielijk uit te maken. Doch
zeker is het wel, ondanks alle regeeringsmannen en
ondanks alle artikelen van oud-regeeringsmaninen, dat
Portugal nog maar steeds niet tot rust kan komen en
dat de republiek nog allesbehalve op dergelijke grond
slagen gevestigd is.
TWEEDE KAMER.
Gisteren werd in de zitting van de Kamer de afdee-
ling Oorlog der Indische begrooting behandeld door
den heer Ter Laan (S. D. A. P.) in een klaag
rede over de hooge kosten. Spr. verwachtte niets van
het capitulanten-stelsel in Indië. Spr. noemt de voor
waarde, waarop zijn fractie voor „Wediuwenzorg" zal
opkomen.
De heer Roodhuyzen (U. L.) besprak den
door hem gewenschten steun voor „Weduwenzorg,"
welke, bij gebreke aan een antecedent geweigerd was.
Nu is er een antecedent ontdekt.
De minister van koloniën (de heer de Waal
Alalefijt) wees op inconsequentie van den heer Ter
Laan, die dure positieverbetering- vraagt en over de
hooge uitgaven klaagt.
Het steunen van „Weduwenzorg" zal' de min. nu
nog eens overwegen.
Na repliek en dupliek werd het algemeen debat over
Oorlog gesloten.
De heer Van Karnebeèk (V. L.) ontraadde
het plaatsen van een militair attaché in Tokio wegens
de kosten en vooral om de ongewenschte gevolgen.
De heer Thomson (U. L.) wensehte positiever
betering voor personeel van den topographischen
dienst.
De heer Van de Velde (A. R.) juichte het
aanstellen van een attaché in Japan toe.
De heer van Idsinga (O. II.) wilde den atta
ché laten bekostigen door Buitenlandsche Zaken.
De minister van koloniën zal het verhandelde
nopens den Topographischen dienst overbrengen en
verdedigde de aanstelling "van een militairen-attaché
in Japan.
De heer Van Karnebeek bleef tegen aan
stellingen van een militairen attaché in Japan be
zwaar hebben, en stelde een amendement voor, den
post, daarvoor uitgetrokken, van de begroeting te
schrappen.
De heer Van Idsinga steunde het amende
ment.
Do heer Schaper (S.D.A.P.) wilde de discussie
schorsen, tot de minister van binnenlandsche zaken
aanwezig is.
Alaar minister van Swinderen is uit de stad, verze
kerde de minister van koloniën, die echter den post
terug nam.
Bij de afdeeling Marine beklaagde de heer V e I'
ll e y (IJ. L.) zich, dat de minister bij zijn begrooting
geen oordeel heeft gegeven over hetgeen noodig is
voor de Indische vloot, over het door Marine aange
vraagd pantserschip geen licht verstrekt.
De heer Van Wassenaer van Cat-
den waren op elkander gedrukt en zijn woorden had
den een korten en stootenden klank en gaven te ken
nen, dat er in hem iets sombers zich bewoog. Zoolang
hij in de boot was, die hem aan land! bracht, bleef hij
met het gelaat naar milady gewend, die overeind op
het verdek stond! en hem met haren blik volgde.
Beiden waren overtuigd niet meer vervolgd te zul
len worden. Alen trad de kamer van milady nooit
vóór negen uur binnen en er waren drie uren toe noo
dig, om van het kasteel naar Londen te gaan.
Felton zette voet aan wal, beklom de kleine verhe
venheid, die naar boven tot aan den vuurtoren leidde,
groette milady voor de laatste maal en zette zijnen
weg naar de stad! voort. Na ongeveer honderd schre
den te hebben afgelegd, kon hij, daar de grond afhel-
de, niets anders meer van de sloep bespeuren, dan den
mast. Hij liep haastig voort in de richting van Ports
mouth, van welke stad hij, op een halve mijl afstands
ongeveer, de torens en huizen uit den morgennevel
zag te voorschijn komen.
Achter Portsmouth, in het verschiet, was de zee
bedekt met schepen, wier masten, gelijk een ontbla
derd populierenbosch door den wind bewogen, schom
melden.
Felton liet in snelle vaart alles voorbij zijn geest
gaan, die tienjarige reeks van geestdrijvende overden
kingen en dat lange verblijf onder de Puriteinen, wel
ke hem zooveel ware of valsche beschuldigingen tegen
den gunsteling van Jacobus YI en Karei I hadden op
geleverd. Toen hij de openlijke misdrijven van dien
minister met de onbekende en bijzondere misdaden
vergeleek, waarmede milady hem had bezwaard, vond
Felton, dat de misdadigste der twee personen, die in
Buckingham vereenigd! waren, diegene moest zijn,
wiens handelingen niet publiek waren. Dit kwam,
doordat zijn zoo zonderlinge, nieuwe en vurige liefde
hem de schandelijke en denkbeeldige beschuldigingen
vanjady de Winter vertoonde, zooals men stofjes, bij
mieren vergeleken, onmerkbaar door een vergrootglas
als vreeselijke gedrochten ziet.
(Werdt v«rvelgd).