DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN.
DEURWAARDER der plaatselijke belastingen,
LIEFDESOFFER
No 37
Houderd en veertiende Jaargang.
1912.
DINSDAG
13 FEBRUARI.
FEUILLETON.
BINNENLAND.
Deze Courant wordt eiken avond, behalve op Zon- en
Feestdagen, uitgegeven. Abonnementsprijs per 3 maanden
voor Alkmaar f0,80; franco door het geheele Rijk f 1,
Afzonderlijke nummers 3 Cents.
Prijs der gewone advertentiën
Per regel f 0,10. Bij groote contracten rabat. Groote
letters naar plaatsruimte.
Brieven franco aan de N. V. Boek- en Handelsdrukktrlj
v/h. HERMs. COSTER ZOON, Voordam C 9.
Telefoonnummer 3.
EEN HOLT,ANDER TE ANTWERPEN VER
MOORD.
ALRMAARSCHE COURANT
Herplaatsing wegens misstelling.
BURGEMEESTER en WETHOUDERS van ALK
MAAR roepen sollicitanten op naar de betrekking
van
tevens belast met het verrichten van werkzaamheden
ten kantore van den Gemeente-controleur.
Gegadigden moeten zijn INGEZETENEN der
Gemeente, meerderjarig en niet ouder dan 30 jaar,
een goed loopende hand schrijven en eenige algemeene
ontwikkeling bezitten. De jaarwedde bedraagt 750,
die na drie 3 jnarlijksche termijnen kan worden ver
hoogd tot 900.
Eigenhandig geschreven adressen (op zegel) worden
ingewacht vóór 25 Februari a.s. Bezoeken kunnen
niet worden afgewacht.
Wageuingsclie Preulkaartes.
B. C. Het kan wel zijn, dat te Wageningen een
fout is begaan door de politie, die de prentkaarten
met voorstellingen van klassieke beelden hield voor
onzedelijke prentjes en als zoodanig meer argeloos
dan argus-oog was. De politie schijnt daar in dezelf
de fout vervallen te ziju als de kinderen en de moe
ders, die die prenten voor haar dochters kochten. Zi.i
zag naakt-figuren en hield ze voor uitgekleede figu
ren.
Het is haar niet zoo heel kwalijk te nemen. Er be
staat zeker een volkomen kuisch, naakt schoon. Maar
or is ook een naakt schoon, dat ondanks alle kunst
vaardigheid van uitvoering, zinneprikkelend is en als
zoodanig beslist een slechten invloed uitoefent. En de
vraag is of in ons land, waar men zulke gevoelige
landschappen, droomvoorstellingen, zee-schi'lderingen
in reproductie kau koopen, naar origineelen van uit
stekende vaderlandsche artisten, met alle geweld nu
juist de pliotographie van den discus-werper als
wandversiering voor 't kamertje van de bakviscli en
den opgeschoten jongen gekocht moet worden. Begrij
pen die moeders wel precies het belang van de „aes-
thetisclie opvoeding?" De pelitie moge dan ook al
eens hier en daar falen met de inbeslagneming van
vuile prentjes en vuile boekjes,.het onderscheiden van
het naakte, van het uitgekleede is hoogst moeielijk;
over 't algemeen zal toch elk weldenkend menscli het
toejuichen, dat de rijpere jeugd behoed worde tot
ovor-rijpe jeugd te worden gemaakt.
Het gaat hier niet om prentjes en dwang-maatrege-
len. Maar het gaat hier tegen een, uit bedorven Ber
lijn naar Nederland overgewaaide, beslist anti-Neder-
lnndschen geest. In alle landen waar 't volk geen
politieke vrijheid bezit, geeft men bet als surrogaat de
vrijheid der liederlijkheid.
Deze laatste „vrijheid" is echter btsllst niet Ne-
derlandsch.
1 8 1 S.
B. C. Wij zullen 't volgende jaar het feest van
Neerland's herwonnen onafhankelijkheid gaan her
denken. Op welke wijze wordt nog door de verschil
lende eomité's overlegd. Ons dunkt, dat het aanbeve-
door
RUDOLF STRATZ.
36) o
Nu, ik vind, Christoph, als je de zaak zoo bekijkt,
kun je er toch niet zooveel op tegen hebben. De schuld
van de geheele historie is die Gisbert. Die loopt haar
na dat is duidelijk om redenen, die ik niet wil
onderzoekenDat moet hem afgeleerd worden en wel
zoo spoedig mogelijk. Hij is 'de oorzaak van alles. Die
doet net, alsof je heelemaal niet bestaatIn jouw
plaats zou ik hem dat eens op een gevoelige wijze aan
zijn verstand laten brengen!"
De oude heer hield maar heel zelden zoo'n lange re
devoering. Terwijl on Ulerici luisterde, bekroop
hem plotseling een verlangen naar zijn vroeger, beha-
gelijk leventje, toen hij uit zijn bed in zijn bad, uit
zijn bad in zijn kleeren en vervolgens naar zijn club"
ging, zonder ooit iemand kwaad te doen of zich te er
geren. Waarom had hij, op zijn leeftijd, ook nog aan
trouwen gedacht! En dan, inplaats van een stil, erns
tig, ouder meisje, deze onstuimige, T^nge vrouw te
kiezen, uit wie men niet wijs kon worden! Maar nu
was dat eenmaal gebeurd. Een geluk nog, dat de
oude Von Vogt niet den inval gekregen had, zijn bei
de schoonzoons, den gewezen en den aanstaanden, sa
men te laten dnelleeren! In ieder geval -Christoph
von ITlerici was edelman en oud-officier! Hij kon ook
duivelsch onaangenaam wezen, wanneer men hem te
na kwam. Zoo zeide hij eindelijk tot. den ouden jon
ker: „Je hebt gelijk! Daar moet een stokje voor ge
stoken worden. Morgen vroeg stuur ik mijn .^§con-
dant.
In zijn woede dronk hij minstens evenveel als de
jongelui om hem heen. Hij bleef tot na middernacht
met zijn aanstaande bloedverwanten fuiven en vergat
ling zou verdienen dit nationale feest tot een interna
tionaal te maken, opdat wij de vreemdelingen uit de
geheele beschaafde wereld naar ons land zouden trek
ken. Want het brengt geld uit 't buitenland naar ons
land en heeft behalve dit dadelijke en tijdelijke voor
deel het duurzame dat wie eens ons land heeft be
zocht, ons ook verder aanbeveelt.
Maar om zoo'n grooten trek van vreemdelingen
naar ons land te krijgen behoort reclame gemaakt te
worden en verstandige reclame. Zou het daarom niet
aanbeveling verdienen, dat de verschillende 1813-comi-
té's in samenwerking met de vereenigingen tot bevor
dering van het vreemdelingenverkeer een centraal-
bureau voor buitenlandsche reclame oprichten?
Dit centraal-hurcau zou o.m. moeten doen vervaar
digen een flink, keurig aanplakbiljet, dat door de ge
heele beschaafde wereld verspreid en aangeplakt zou
moeten worden en waarin behalve op de feestelijkhe
den duidelijk zou worden gedrukt in de taal van het
land, waar 't biljet wordt aangeplakt, dat in Neder
land elk beschaafd mensch den vreemdeling in de mo
derne talen te woord kan staan en door geheel Neder
land de veiligheid en de eerlijkheid te roemen is.
In zoo'n reclame centraal-bureau zou men als advi-
seerende leden vaklieden moeten benoemen, b.
v. de chefs der afdeeling reclame van onze groote ca
caofabrieken, onze groote likeurstokerijen enz. Hun
voorlichting zou zakken gelds sparen. Want ook in
ternationale reclame maken is een ambacht, dat ge
leerd en gekend wil zijn.
De zesdaagsclie wielerwedstrijd te Berl(|n.
B. C. Te Berlijn heeft weder de zesdaagsche wieler
wedstrijd plaats gehad, waaraan ook, o Nederlandsche
trots! ook een Nederlander, de wielrenner Stol,
deelnam.
Wij hebben eenmaal te Berlijn een dergelijken wed
strijd bijgewoond! en zijn met een gevoel van walging
weggegaan. Het had meer van een marteling met
toeschouwenden dan van een sportoefening. In de
groote hal van het gebouw in den Berlijnschen dieren
tuin reden op een opzettelijk aangelegde wielerbaan
telkens zes wielrijders in het ronde. Zij waren toen
al drie dagen en drie nachten bezig, telkens met rust-
poozen op een rijwiel doelloos rond te trappen en za
gen er flets, afgetrapt en uitgemergeld1 uit in hun
clowneske fietspakken. Rondom zaten heeren en da
mes, de laatste voor 't grootste deel van de soort, die
men niet acht, te kijken. Voor Berlijn scheen deze
gebeurtenis een zéér belangrijke, want enkele couran
ten wijdden er eiken dag kolommen aan.
Thans had weer een dergelijke vertooning plaats en
de groote bladen in Nederland lieten zich zelfs eiken
dag den stand „seinen." Het is ook zoo hoogst ge
wichtig te weten of mijnheer Stol als „Nederlander"
zijn longen en zijn hart gauwer kapot maakt dan mijn
heer Piet Galeiboef.
Vreemde vertooning. Zoo'n zesdaagsche sport-waan-
zin kost als men alles bij elkaar rekent, de reizen der
ten slotte geheel, dat hij daar eigenlijk zoo half en
half als krijgsgevangene der Neetzow's zat. Zijn
toorn richtte zich nu geheel tegen kapitein Gisbert.
Die. anderen wilden hem met zijn vrouw verzoenen,
hoewel hun middelen hem wel wat ruw voorkwamen.
M aar Gisbert trad tusschen hem en zijn verloofde.
Dat zou hij hem betaald zettenToen hij naar huis
ging, wa9 hij strijdlustiger dan ooit en zwaaide met
zijn stok. Duivel nog toe! Laat ze maar komen!
Den volgenden morgen, toen de zware Bourgonje
zijn invloed niet meer deed gelden, bekeek hij de zaak
eens van den nuchteren kant. Buiten viel grauw en
eentonig de regen. Zijn tegenstander was in den oor
log geweest. Die zou zeker voortreffelijk kunnen
schieten net als de Neetzow's! Andere lui ontmoet
te Ijij nooit meer tegenwoordig! Vast en zeker zou
hij moeten vallen. Dan zou Vera, als het goed ging,
nog weduwe worden, en haar familie zou al het gelr
krijgen, zonder de last van Von Ulerici zeltf; zij zou
den in hun vuistje lachen. Plotseling werd hij weer
aangegrepen door een blinde woede tegen die Vogts,
en dien Gisberts, tegen de heele wereld bij elkaar; hij
belde en stuurde zijn knecht naar zijn neef Von Uleri
ci, bijgenaamd de „intendant." Toen deze kort daarop
binnentrad, vond hij Christoph nog in bed, die nu
weemoedig uit zijn kussens verrees en klaagde: „Mijn
beste Magnus. ik beu in den aap gelogeerd
Vijftig jaar lang heb ik met iedereen in vrede kun
nen omgaan. Zijne Majesteit en de geheele wereld
was over mij tevreden. In dienst heb ik gevloekt als
een ketter, maar buiten den dienst heb ik nooit een
vlieg eenig kwaad gedaan. En nu, twee dagen voor
mijn huwelijk, krijg ik daar dadelijk een half dozijn
duels aan mijn hals. Ga zitten en luister!"
Neef schoof een stoel bij. Hij geleek veel op Chris
toph, alleen was hij kleiner en had' een paar slini-
rondkijkende oogjes. Hij luisterde met innerlijk ver
maak naar het geweeklaag van zijn dikken neef, die
zich uit vrees voor de bo.oze wereld in zijn bed verborg
en eindelijk besloot: „De duivel hale dien geheelen
pistolen-rommel!.... ik ben toch geen schietschijf!
Ik lijk wel de vogel op een schuttersfeest! Maar dat
heeren Jantjes-Trap, die soms heel uit Amerika ko
men, die der gangmakers, de zaalhuur, de prijzen enz.
enz. bij elkaar ongeveer een ton gouds aan de mensch-
heid.
Ts dit niet een soort diefstal aan de beschaving? En
zou het geen aanbeveling verdienen dergelijke
mensch-onteerende vertooningen in de fatsoenlijke
pers dood te zwijgen.
Honderd duizend gulden 's jaars weggeworpen om
wat karakterlooze lieden .op eerlooze wijze leven en ge
zondheid te laten wagen voor geld. Dat is de rente
van een kapitaal van tien millioen gulden!
PRINS HENDRIK BEZOEKT HET VREDES
PALEIS.
Prins Hendrik bezocht gisteren het in aanbouw
zijnde Vredespaleis, waarbij hij werd rondgeleid door
jhr. Ruyssenaars en mr. R. J. II. Patijn, leden van het
bestuur der Carnegie-stichting, en den architect Van
der Steur, welke laatste teclmiscjie inlichtingen gaf.
EMMABLOEM.
De spoorwegdirecties hebben afwijzend beschikt op
het verzoek van de vereeniging voor personeel in
dienst van de Nederlandsche spoorwegen tot bestrij
ding der tuberculose om de Emmabloem op de stati
ons te verkoopen.
DE EERSTE KAMERCANDIDAAT VOOR 1913.
Naar „Het Volk" meldt, is bij referendum mr. M.
Mendels candidaat gesteld voor het district Schoter-
land.
MGR. CALLIER.
Z. D. H. de Bisschop van Haarlem viert dit jaar,
15 Augustus, zijn veertig-jarig priesterfeest.
VRIJZINNIG-DEMOCRATISCHE BOND.
In de op 18 en 19 Mei te 's-Gravenhage te houden
algemeene vergadering van den Vrijzinnig-Democra-
tischen Bond zal de verkiezing' van drie leden van het
hoofdbestuur moeten plaats hebben. Volgens rooster
zouden aan de beurt van aftreding zijn de heeren Her
man Snijders, voorzitter, dr. D. van Embden, vice-
voorzitter, en mr. J. A. van Gilse, penningmeester.
Intusschen heeft, zooals vroeger is gemeld, mr. C. Th.
van Deventer, wegens zijn reis naar Indië, ontslag ge
nomen als lid van het hoofdbestuur. Daar nu het
hoofdbestuur één jaar voor de Kamerverkiezingen èn
een wisseling van het voorzitterschap èn een gelijktij
dig aftreden van het geheele dagelijksch bestuur ten
hoogste onwenschelijk achtte, heeft het de beurt van
nftreding van de heeren Van Deventer, die in 1914
moest aftreden, en Snijders verwisseld. De voorzitter
'heeft hieriu op dringend verzoek van het hoofdbestuur
berust. Er zullen dus thans opvolgers gekozen moeten
worden van de heeren Van Embden, Van Gilse én
Van Deventer.
Gemengd nieuws.
KIESCOLLEGE.
Voor de nieuwe stemming voor het kiescollege der
Nederl. Ilerv. kerk te Middelburg wordt.thans samen
werking gezocht tusschen do modernen en een deel der
ethischen en wel om samen te strijden voor het begin
sel van evenredige vertegenwoordiging.
Bij de door het provinciaal kerkbestuur vernietigde
doet er nu niet toe. Doe mij een plezier, Magnus, en
ga onmiddellijk naar de Meineke-strassc of telefoneer
er heen, wanneer je meneer Gisbert zeker thuis kunt
treffen en roep hem ter verantwoording. Maar flink!
Ik ben geen kwajongen!"
Neef Magnus beloofde het en trad tegen den mid
dag het salon der Gisberts binnen. Met zijn geslepen
aard hield hij wel van dat soort zaakjes, waarbij mei)
uit de bedekte toespelingen en de knipoogjes nooit
wijs kon worden en zich van weerszijden verwarde in
allerlei uitvluchten. Maar Gisbert, die tegenover hem
zat, viel hem heel gauw in de rede.
„Neemt u mij niet kwalijk.... maar om dit voor
beide partijen pijnlijk onderhoud' eenigszins te bekor
ten, de quaestie komt hierop neer, dat uw neef npr
langt te weten, waarom ik in den laatsten tijd her
haaldelijk met mevrouw von Vogt samen ben ge
weest
„Ja, juist echter.
„Eenvoudig met den wensch, om voorgoed afscheid
te nemen van het verleden!"
„Ja, maar.
„Laat mij asjeblieft uitspreken! Wat daarbij in mij
is omgegaan, daarover ben ik, geloof ik, niemand re
kenschap schuldig. De hoofdzaak is echter, dat nu
aan alles een einde is gemaakt. Mijnheer von Clerici
kan er zeker van zijn, dat hij mij nimmer meer op zijn
weg zal ontmoeten
„Het zal hem aangenaam zijn, dit te vernemen!"
„Ik zou zelfs den schijn vermijden, alsof ik in
eenig opzicht in zijn rechten zou willen treden. Ik zou
dien schijn op mij kunnen laden, doordat hot wel eens
noodzakelijk kan worden dat mevrouw Von Vogt en Ut
besprekingen moeten houden over ons kind. Maar ik
ben besloten, ook in deze gevallen dit alleen schrifte
lijk met mevrouw Von Vogt af te handelen, zoodat
iedere ontmoeting tusschen ons in het vervolg uitge
sloten zal zijn; ik heb dit mevrouw Von Vogt ook
gisteren juist in een brief meegedeeld."
De afgezant stond op van de punt van den stoel,
waarop hij al dien tijd, met zijn hoogen hoed op zijn
knieën, had gezeten. Met een vriendelijk lachje aeide
herstemming behaladen de confessioneelen de over
winning.
ANGSTIGE OOGENBL1KKEN.
Van een troep jongens, die zich Zondagnamiddag
te Enkhuizen over de ijsschotsen te ver in zee bega
pen, geraakten twee te water, die beiden, hoewel ge-
ruimen tijd in levensgevaar verkeerende, nog gered
werden. Een hunner die reeds bewusteloos was, werd
met groote moeite aan den wal gebracht. Aangezien
inmiddels een vrij sterke mist kwam opzetten en d#
avond begon in to vallen, maakte men zich in de stad
erg ongerust omtrent het lot van eenige jongens die
men van den wal nog op het ijs kon zien loopen en
die niet terugkeerden.
Een ijsvlet bemand met een achttal visschors toog
te omstreeks 7 uur des avonds op verkenning uiti
doch keerde te acht uur terug zonder iets omtrent d«
zich op het ijs bevindende jongens te hebben opge
merkt. Later bleek dat de jongens, die men vermoed
de op het ijs te zijn verdwaald' of afgedreven, zich had
den weten te redden door aan den Oosterdijk den
vasten wal te bereiken. Den geheelen avond bewoog
zich aan den zeekant een talrijk publiek, nieuwsgierig
omtrent het lot der jongens, die hun leven op dezs
wijze in de waagschaal stelden.
Thans is absoluut vastgesteld, dat er van zelfmoord
geen sprake is in de geheimzinnige zaak van den dia
manthandelaar M. Davidson. De rapporten van d#
geneesheeren zijn eensluidend in dit opzicht. Niet al
leen dat de moordenaars hun slachtoffer hebben ge
dood door middel van het scheermes, zij hebben eerst
getracht hem te wurgen. Dat hebben de deskundigen
opgemaakt uit indrukken, die men aan den hals van
het slachtoffer vond. Ook is bewezen, dat de moorde
naars vooraf de plaats beraamd hebben, waar zij den
ongelukkige zouden dooden. Achter een haag heeft
men namelijk de overblijfselen van een houtvuur ge
vonden. Men kan dus aannemen, dat een of meer in
dividuen den heer Davidson daar afwachtten. Daar
het dien dag zeer koud was, hebben zij een vuur aan
gestoken. Gedurende dien tijd is een medeplichtige
den man gaan opzoeken en heeft hem daarheen geleid.
De justitie stelt thans alle pogingen in het werk,
om te weten wie het laatst met Davidson is gezien.
Ook de leverancier van het mes wordt vlijtig gezocht.
De opening van de safe heeft aan het licht gebracht
dat het slachtoffer voor 19.000 francs aan diamanten
bij zich droeg; dat wat de partijen betreft die hij t«
voren in commissie had. Het juiste bedrag van hot
totaal is nog niet bekend.
C. C. J. DE KONING GEHULDIGD!
Men meldt uit Edam aan de Tel.:
Nauwelijks was het hier bekend geworden, dat d»
held van den Elf Steden-wedstrijd zijn moeder na or
hier zou vergezellen of alles was hier, in zijn geboorte
plaats, druk in do weer, om hem een waardige ont
vangst te bereiden bij zijn aankomst om 11.45 Zondag
ochtend' met de N.-IL tram. Een comité voor ont
vangst, bestaande uit de besturen van de tooneelver-
eeniging „Utile Dulci," van de ijsclub „Eendracht
geeft kracht" en van „Edams Fanfarecorps," werd
gevormd.
Toen nu precies op tijd de tram binnenreed, stonden
de vereenigingen met hun vaandels opgesteld, terwijl
het fanfarecorps een „Lang zal hij leven" aanhief, en
uit de talrijke menigte donderende hoera's opstegen.
hij: „Ik dank u, ook uit naam van mijn mandant!
Ook durf ik u wel namens hem verzekeren, dat hij na
uw eerlijke verklaring, de quaestie als afgehandeld
zal beschouwen."
En toen hij den majoor den uitslag van zijn bezoek
meedeelde, bromde deze, werkelijk en zeer bevredigd:
„Zoo.... zoo?.... Ilij krabbelt terug? Uitstekend!"
en hij klopte zijn gedienstigen neef daarbij welwillend
op zijn schouder. Hij kon nauwelijks verbergen, hoe
opgelucht hij zich gevoelde. Het was toch een geluk,
dat deze geheele reeks duels even gauw nis zij geko
men was, weder verdween. Men kwam altijd nog vroeg
genoeg onder den grond. Daar behoefden zich die
beste, lieve medemenschen in het geheel niet mee te
bemoeien. Nu zegevierde zijn gemoedelijke levensop
vatting, en, daar hij nu heelhuids er af was gekomen,
was hij ook op Vera niet boosi meer. Hij kocht Unter
den Linden de duurste orchideeën, die hij maar krij
gen kon, en ging daarmee 's middags naar haar toe.
Zij ontving hem, alsof er niets was gebeurd en zeide
dankbaar: „O. wat mooie bloemen!. zette ze
in water en schikte ze zóó, dat hun zeldzame pracht
goed tot haar recht kwam. Daarbij zeide zij„Zeg
Christoph.eer ik het vergeet daar straks heeft de
behanger mij getelefoneerd. Die geelzijden gordijnen
van het salon zijn natuurlijk tien centimeter tekort.
„Lieve Vera. ik zou iets andiers..
„Ik heb je van begin af al gezegd, dat zij niet
zouden passen. Maar jij wilt het altijd1 beter weten.
Von Ulerici schraapte ongeduldig zijn keel. Hij had
weer het wanhopige gevoel, dat zijn aanstaande vrouw
met hem alleen over beuzelingen praatte. Luid en
met nadruk zeide hij: „Laat die lappen maar han
gen, zooals ze willen! Dat is toch niet van bdlang,
wanneer wij elkaar na een gesprek als dat van giste
ren voor het eerst weerzien
„Ja wat wil je daar nog van?.
Zij zat daar met haar handen krampachtig saam*«-
klemd en hief haar blonde hoofd! op.
fWsrdt vertdgë.)