DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN. DEURWAARDER der plaatselijke belastingen, LIEFDESOFFER No 37 Houderd en veertiende Jaargang. 1912. DINSDAG 13 FEBRUARI. FEUILLETON. BINNENLAND. Deze Courant wordt eiken avond, behalve op Zon- en Feestdagen, uitgegeven. Abonnementsprijs per 3 maanden voor Alkmaar f0,80; franco door het geheele Rijk f 1, Afzonderlijke nummers 3 Cents. Prijs der gewone advertentiën Per regel f 0,10. Bij groote contracten rabat. Groote letters naar plaatsruimte. Brieven franco aan de N. V. Boek- en Handelsdrukktrlj v/h. HERMs. COSTER ZOON, Voordam C 9. Telefoonnummer 3. EEN HOLT,ANDER TE ANTWERPEN VER MOORD. ALRMAARSCHE COURANT Herplaatsing wegens misstelling. BURGEMEESTER en WETHOUDERS van ALK MAAR roepen sollicitanten op naar de betrekking van tevens belast met het verrichten van werkzaamheden ten kantore van den Gemeente-controleur. Gegadigden moeten zijn INGEZETENEN der Gemeente, meerderjarig en niet ouder dan 30 jaar, een goed loopende hand schrijven en eenige algemeene ontwikkeling bezitten. De jaarwedde bedraagt 750, die na drie 3 jnarlijksche termijnen kan worden ver hoogd tot 900. Eigenhandig geschreven adressen (op zegel) worden ingewacht vóór 25 Februari a.s. Bezoeken kunnen niet worden afgewacht. Wageuingsclie Preulkaartes. B. C. Het kan wel zijn, dat te Wageningen een fout is begaan door de politie, die de prentkaarten met voorstellingen van klassieke beelden hield voor onzedelijke prentjes en als zoodanig meer argeloos dan argus-oog was. De politie schijnt daar in dezelf de fout vervallen te ziju als de kinderen en de moe ders, die die prenten voor haar dochters kochten. Zi.i zag naakt-figuren en hield ze voor uitgekleede figu ren. Het is haar niet zoo heel kwalijk te nemen. Er be staat zeker een volkomen kuisch, naakt schoon. Maar or is ook een naakt schoon, dat ondanks alle kunst vaardigheid van uitvoering, zinneprikkelend is en als zoodanig beslist een slechten invloed uitoefent. En de vraag is of in ons land, waar men zulke gevoelige landschappen, droomvoorstellingen, zee-schi'lderingen in reproductie kau koopen, naar origineelen van uit stekende vaderlandsche artisten, met alle geweld nu juist de pliotographie van den discus-werper als wandversiering voor 't kamertje van de bakviscli en den opgeschoten jongen gekocht moet worden. Begrij pen die moeders wel precies het belang van de „aes- thetisclie opvoeding?" De pelitie moge dan ook al eens hier en daar falen met de inbeslagneming van vuile prentjes en vuile boekjes,.het onderscheiden van het naakte, van het uitgekleede is hoogst moeielijk; over 't algemeen zal toch elk weldenkend menscli het toejuichen, dat de rijpere jeugd behoed worde tot ovor-rijpe jeugd te worden gemaakt. Het gaat hier niet om prentjes en dwang-maatrege- len. Maar het gaat hier tegen een, uit bedorven Ber lijn naar Nederland overgewaaide, beslist anti-Neder- lnndschen geest. In alle landen waar 't volk geen politieke vrijheid bezit, geeft men bet als surrogaat de vrijheid der liederlijkheid. Deze laatste „vrijheid" is echter btsllst niet Ne- derlandsch. 1 8 1 S. B. C. Wij zullen 't volgende jaar het feest van Neerland's herwonnen onafhankelijkheid gaan her denken. Op welke wijze wordt nog door de verschil lende eomité's overlegd. Ons dunkt, dat het aanbeve- door RUDOLF STRATZ. 36) o Nu, ik vind, Christoph, als je de zaak zoo bekijkt, kun je er toch niet zooveel op tegen hebben. De schuld van de geheele historie is die Gisbert. Die loopt haar na dat is duidelijk om redenen, die ik niet wil onderzoekenDat moet hem afgeleerd worden en wel zoo spoedig mogelijk. Hij is 'de oorzaak van alles. Die doet net, alsof je heelemaal niet bestaatIn jouw plaats zou ik hem dat eens op een gevoelige wijze aan zijn verstand laten brengen!" De oude heer hield maar heel zelden zoo'n lange re devoering. Terwijl on Ulerici luisterde, bekroop hem plotseling een verlangen naar zijn vroeger, beha- gelijk leventje, toen hij uit zijn bed in zijn bad, uit zijn bad in zijn kleeren en vervolgens naar zijn club" ging, zonder ooit iemand kwaad te doen of zich te er geren. Waarom had hij, op zijn leeftijd, ook nog aan trouwen gedacht! En dan, inplaats van een stil, erns tig, ouder meisje, deze onstuimige, T^nge vrouw te kiezen, uit wie men niet wijs kon worden! Maar nu was dat eenmaal gebeurd. Een geluk nog, dat de oude Von Vogt niet den inval gekregen had, zijn bei de schoonzoons, den gewezen en den aanstaanden, sa men te laten dnelleeren! In ieder geval -Christoph von ITlerici was edelman en oud-officier! Hij kon ook duivelsch onaangenaam wezen, wanneer men hem te na kwam. Zoo zeide hij eindelijk tot. den ouden jon ker: „Je hebt gelijk! Daar moet een stokje voor ge stoken worden. Morgen vroeg stuur ik mijn .^§con- dant. In zijn woede dronk hij minstens evenveel als de jongelui om hem heen. Hij bleef tot na middernacht met zijn aanstaande bloedverwanten fuiven en vergat ling zou verdienen dit nationale feest tot een interna tionaal te maken, opdat wij de vreemdelingen uit de geheele beschaafde wereld naar ons land zouden trek ken. Want het brengt geld uit 't buitenland naar ons land en heeft behalve dit dadelijke en tijdelijke voor deel het duurzame dat wie eens ons land heeft be zocht, ons ook verder aanbeveelt. Maar om zoo'n grooten trek van vreemdelingen naar ons land te krijgen behoort reclame gemaakt te worden en verstandige reclame. Zou het daarom niet aanbeveling verdienen, dat de verschillende 1813-comi- té's in samenwerking met de vereenigingen tot bevor dering van het vreemdelingenverkeer een centraal- bureau voor buitenlandsche reclame oprichten? Dit centraal-hurcau zou o.m. moeten doen vervaar digen een flink, keurig aanplakbiljet, dat door de ge heele beschaafde wereld verspreid en aangeplakt zou moeten worden en waarin behalve op de feestelijkhe den duidelijk zou worden gedrukt in de taal van het land, waar 't biljet wordt aangeplakt, dat in Neder land elk beschaafd mensch den vreemdeling in de mo derne talen te woord kan staan en door geheel Neder land de veiligheid en de eerlijkheid te roemen is. In zoo'n reclame centraal-bureau zou men als advi- seerende leden vaklieden moeten benoemen, b. v. de chefs der afdeeling reclame van onze groote ca caofabrieken, onze groote likeurstokerijen enz. Hun voorlichting zou zakken gelds sparen. Want ook in ternationale reclame maken is een ambacht, dat ge leerd en gekend wil zijn. De zesdaagsclie wielerwedstrijd te Berl(|n. B. C. Te Berlijn heeft weder de zesdaagsche wieler wedstrijd plaats gehad, waaraan ook, o Nederlandsche trots! ook een Nederlander, de wielrenner Stol, deelnam. Wij hebben eenmaal te Berlijn een dergelijken wed strijd bijgewoond! en zijn met een gevoel van walging weggegaan. Het had meer van een marteling met toeschouwenden dan van een sportoefening. In de groote hal van het gebouw in den Berlijnschen dieren tuin reden op een opzettelijk aangelegde wielerbaan telkens zes wielrijders in het ronde. Zij waren toen al drie dagen en drie nachten bezig, telkens met rust- poozen op een rijwiel doelloos rond te trappen en za gen er flets, afgetrapt en uitgemergeld1 uit in hun clowneske fietspakken. Rondom zaten heeren en da mes, de laatste voor 't grootste deel van de soort, die men niet acht, te kijken. Voor Berlijn scheen deze gebeurtenis een zéér belangrijke, want enkele couran ten wijdden er eiken dag kolommen aan. Thans had weer een dergelijke vertooning plaats en de groote bladen in Nederland lieten zich zelfs eiken dag den stand „seinen." Het is ook zoo hoogst ge wichtig te weten of mijnheer Stol als „Nederlander" zijn longen en zijn hart gauwer kapot maakt dan mijn heer Piet Galeiboef. Vreemde vertooning. Zoo'n zesdaagsche sport-waan- zin kost als men alles bij elkaar rekent, de reizen der ten slotte geheel, dat hij daar eigenlijk zoo half en half als krijgsgevangene der Neetzow's zat. Zijn toorn richtte zich nu geheel tegen kapitein Gisbert. Die. anderen wilden hem met zijn vrouw verzoenen, hoewel hun middelen hem wel wat ruw voorkwamen. M aar Gisbert trad tusschen hem en zijn verloofde. Dat zou hij hem betaald zettenToen hij naar huis ging, wa9 hij strijdlustiger dan ooit en zwaaide met zijn stok. Duivel nog toe! Laat ze maar komen! Den volgenden morgen, toen de zware Bourgonje zijn invloed niet meer deed gelden, bekeek hij de zaak eens van den nuchteren kant. Buiten viel grauw en eentonig de regen. Zijn tegenstander was in den oor log geweest. Die zou zeker voortreffelijk kunnen schieten net als de Neetzow's! Andere lui ontmoet te Ijij nooit meer tegenwoordig! Vast en zeker zou hij moeten vallen. Dan zou Vera, als het goed ging, nog weduwe worden, en haar familie zou al het gelr krijgen, zonder de last van Von Ulerici zeltf; zij zou den in hun vuistje lachen. Plotseling werd hij weer aangegrepen door een blinde woede tegen die Vogts, en dien Gisberts, tegen de heele wereld bij elkaar; hij belde en stuurde zijn knecht naar zijn neef Von Uleri ci, bijgenaamd de „intendant." Toen deze kort daarop binnentrad, vond hij Christoph nog in bed, die nu weemoedig uit zijn kussens verrees en klaagde: „Mijn beste Magnus. ik beu in den aap gelogeerd Vijftig jaar lang heb ik met iedereen in vrede kun nen omgaan. Zijne Majesteit en de geheele wereld was over mij tevreden. In dienst heb ik gevloekt als een ketter, maar buiten den dienst heb ik nooit een vlieg eenig kwaad gedaan. En nu, twee dagen voor mijn huwelijk, krijg ik daar dadelijk een half dozijn duels aan mijn hals. Ga zitten en luister!" Neef schoof een stoel bij. Hij geleek veel op Chris toph, alleen was hij kleiner en had' een paar slini- rondkijkende oogjes. Hij luisterde met innerlijk ver maak naar het geweeklaag van zijn dikken neef, die zich uit vrees voor de bo.oze wereld in zijn bed verborg en eindelijk besloot: „De duivel hale dien geheelen pistolen-rommel!.... ik ben toch geen schietschijf! Ik lijk wel de vogel op een schuttersfeest! Maar dat heeren Jantjes-Trap, die soms heel uit Amerika ko men, die der gangmakers, de zaalhuur, de prijzen enz. enz. bij elkaar ongeveer een ton gouds aan de mensch- heid. Ts dit niet een soort diefstal aan de beschaving? En zou het geen aanbeveling verdienen dergelijke mensch-onteerende vertooningen in de fatsoenlijke pers dood te zwijgen. Honderd duizend gulden 's jaars weggeworpen om wat karakterlooze lieden .op eerlooze wijze leven en ge zondheid te laten wagen voor geld. Dat is de rente van een kapitaal van tien millioen gulden! PRINS HENDRIK BEZOEKT HET VREDES PALEIS. Prins Hendrik bezocht gisteren het in aanbouw zijnde Vredespaleis, waarbij hij werd rondgeleid door jhr. Ruyssenaars en mr. R. J. II. Patijn, leden van het bestuur der Carnegie-stichting, en den architect Van der Steur, welke laatste teclmiscjie inlichtingen gaf. EMMABLOEM. De spoorwegdirecties hebben afwijzend beschikt op het verzoek van de vereeniging voor personeel in dienst van de Nederlandsche spoorwegen tot bestrij ding der tuberculose om de Emmabloem op de stati ons te verkoopen. DE EERSTE KAMERCANDIDAAT VOOR 1913. Naar „Het Volk" meldt, is bij referendum mr. M. Mendels candidaat gesteld voor het district Schoter- land. MGR. CALLIER. Z. D. H. de Bisschop van Haarlem viert dit jaar, 15 Augustus, zijn veertig-jarig priesterfeest. VRIJZINNIG-DEMOCRATISCHE BOND. In de op 18 en 19 Mei te 's-Gravenhage te houden algemeene vergadering van den Vrijzinnig-Democra- tischen Bond zal de verkiezing' van drie leden van het hoofdbestuur moeten plaats hebben. Volgens rooster zouden aan de beurt van aftreding zijn de heeren Her man Snijders, voorzitter, dr. D. van Embden, vice- voorzitter, en mr. J. A. van Gilse, penningmeester. Intusschen heeft, zooals vroeger is gemeld, mr. C. Th. van Deventer, wegens zijn reis naar Indië, ontslag ge nomen als lid van het hoofdbestuur. Daar nu het hoofdbestuur één jaar voor de Kamerverkiezingen èn een wisseling van het voorzitterschap èn een gelijktij dig aftreden van het geheele dagelijksch bestuur ten hoogste onwenschelijk achtte, heeft het de beurt van nftreding van de heeren Van Deventer, die in 1914 moest aftreden, en Snijders verwisseld. De voorzitter 'heeft hieriu op dringend verzoek van het hoofdbestuur berust. Er zullen dus thans opvolgers gekozen moeten worden van de heeren Van Embden, Van Gilse én Van Deventer. Gemengd nieuws. KIESCOLLEGE. Voor de nieuwe stemming voor het kiescollege der Nederl. Ilerv. kerk te Middelburg wordt.thans samen werking gezocht tusschen do modernen en een deel der ethischen en wel om samen te strijden voor het begin sel van evenredige vertegenwoordiging. Bij de door het provinciaal kerkbestuur vernietigde doet er nu niet toe. Doe mij een plezier, Magnus, en ga onmiddellijk naar de Meineke-strassc of telefoneer er heen, wanneer je meneer Gisbert zeker thuis kunt treffen en roep hem ter verantwoording. Maar flink! Ik ben geen kwajongen!" Neef Magnus beloofde het en trad tegen den mid dag het salon der Gisberts binnen. Met zijn geslepen aard hield hij wel van dat soort zaakjes, waarbij mei) uit de bedekte toespelingen en de knipoogjes nooit wijs kon worden en zich van weerszijden verwarde in allerlei uitvluchten. Maar Gisbert, die tegenover hem zat, viel hem heel gauw in de rede. „Neemt u mij niet kwalijk.... maar om dit voor beide partijen pijnlijk onderhoud' eenigszins te bekor ten, de quaestie komt hierop neer, dat uw neef npr langt te weten, waarom ik in den laatsten tijd her haaldelijk met mevrouw von Vogt samen ben ge weest „Ja, juist echter. „Eenvoudig met den wensch, om voorgoed afscheid te nemen van het verleden!" „Ja, maar. „Laat mij asjeblieft uitspreken! Wat daarbij in mij is omgegaan, daarover ben ik, geloof ik, niemand re kenschap schuldig. De hoofdzaak is echter, dat nu aan alles een einde is gemaakt. Mijnheer von Clerici kan er zeker van zijn, dat hij mij nimmer meer op zijn weg zal ontmoeten „Het zal hem aangenaam zijn, dit te vernemen!" „Ik zou zelfs den schijn vermijden, alsof ik in eenig opzicht in zijn rechten zou willen treden. Ik zou dien schijn op mij kunnen laden, doordat hot wel eens noodzakelijk kan worden dat mevrouw Von Vogt en Ut besprekingen moeten houden over ons kind. Maar ik ben besloten, ook in deze gevallen dit alleen schrifte lijk met mevrouw Von Vogt af te handelen, zoodat iedere ontmoeting tusschen ons in het vervolg uitge sloten zal zijn; ik heb dit mevrouw Von Vogt ook gisteren juist in een brief meegedeeld." De afgezant stond op van de punt van den stoel, waarop hij al dien tijd, met zijn hoogen hoed op zijn knieën, had gezeten. Met een vriendelijk lachje aeide herstemming behaladen de confessioneelen de over winning. ANGSTIGE OOGENBL1KKEN. Van een troep jongens, die zich Zondagnamiddag te Enkhuizen over de ijsschotsen te ver in zee bega pen, geraakten twee te water, die beiden, hoewel ge- ruimen tijd in levensgevaar verkeerende, nog gered werden. Een hunner die reeds bewusteloos was, werd met groote moeite aan den wal gebracht. Aangezien inmiddels een vrij sterke mist kwam opzetten en d# avond begon in to vallen, maakte men zich in de stad erg ongerust omtrent het lot van eenige jongens die men van den wal nog op het ijs kon zien loopen en die niet terugkeerden. Een ijsvlet bemand met een achttal visschors toog te omstreeks 7 uur des avonds op verkenning uiti doch keerde te acht uur terug zonder iets omtrent d« zich op het ijs bevindende jongens te hebben opge merkt. Later bleek dat de jongens, die men vermoed de op het ijs te zijn verdwaald' of afgedreven, zich had den weten te redden door aan den Oosterdijk den vasten wal te bereiken. Den geheelen avond bewoog zich aan den zeekant een talrijk publiek, nieuwsgierig omtrent het lot der jongens, die hun leven op dezs wijze in de waagschaal stelden. Thans is absoluut vastgesteld, dat er van zelfmoord geen sprake is in de geheimzinnige zaak van den dia manthandelaar M. Davidson. De rapporten van d# geneesheeren zijn eensluidend in dit opzicht. Niet al leen dat de moordenaars hun slachtoffer hebben ge dood door middel van het scheermes, zij hebben eerst getracht hem te wurgen. Dat hebben de deskundigen opgemaakt uit indrukken, die men aan den hals van het slachtoffer vond. Ook is bewezen, dat de moorde naars vooraf de plaats beraamd hebben, waar zij den ongelukkige zouden dooden. Achter een haag heeft men namelijk de overblijfselen van een houtvuur ge vonden. Men kan dus aannemen, dat een of meer in dividuen den heer Davidson daar afwachtten. Daar het dien dag zeer koud was, hebben zij een vuur aan gestoken. Gedurende dien tijd is een medeplichtige den man gaan opzoeken en heeft hem daarheen geleid. De justitie stelt thans alle pogingen in het werk, om te weten wie het laatst met Davidson is gezien. Ook de leverancier van het mes wordt vlijtig gezocht. De opening van de safe heeft aan het licht gebracht dat het slachtoffer voor 19.000 francs aan diamanten bij zich droeg; dat wat de partijen betreft die hij t« voren in commissie had. Het juiste bedrag van hot totaal is nog niet bekend. C. C. J. DE KONING GEHULDIGD! Men meldt uit Edam aan de Tel.: Nauwelijks was het hier bekend geworden, dat d» held van den Elf Steden-wedstrijd zijn moeder na or hier zou vergezellen of alles was hier, in zijn geboorte plaats, druk in do weer, om hem een waardige ont vangst te bereiden bij zijn aankomst om 11.45 Zondag ochtend' met de N.-IL tram. Een comité voor ont vangst, bestaande uit de besturen van de tooneelver- eeniging „Utile Dulci," van de ijsclub „Eendracht geeft kracht" en van „Edams Fanfarecorps," werd gevormd. Toen nu precies op tijd de tram binnenreed, stonden de vereenigingen met hun vaandels opgesteld, terwijl het fanfarecorps een „Lang zal hij leven" aanhief, en uit de talrijke menigte donderende hoera's opstegen. hij: „Ik dank u, ook uit naam van mijn mandant! Ook durf ik u wel namens hem verzekeren, dat hij na uw eerlijke verklaring, de quaestie als afgehandeld zal beschouwen." En toen hij den majoor den uitslag van zijn bezoek meedeelde, bromde deze, werkelijk en zeer bevredigd: „Zoo.... zoo?.... Ilij krabbelt terug? Uitstekend!" en hij klopte zijn gedienstigen neef daarbij welwillend op zijn schouder. Hij kon nauwelijks verbergen, hoe opgelucht hij zich gevoelde. Het was toch een geluk, dat deze geheele reeks duels even gauw nis zij geko men was, weder verdween. Men kwam altijd nog vroeg genoeg onder den grond. Daar behoefden zich die beste, lieve medemenschen in het geheel niet mee te bemoeien. Nu zegevierde zijn gemoedelijke levensop vatting, en, daar hij nu heelhuids er af was gekomen, was hij ook op Vera niet boosi meer. Hij kocht Unter den Linden de duurste orchideeën, die hij maar krij gen kon, en ging daarmee 's middags naar haar toe. Zij ontving hem, alsof er niets was gebeurd en zeide dankbaar: „O. wat mooie bloemen!. zette ze in water en schikte ze zóó, dat hun zeldzame pracht goed tot haar recht kwam. Daarbij zeide zij„Zeg Christoph.eer ik het vergeet daar straks heeft de behanger mij getelefoneerd. Die geelzijden gordijnen van het salon zijn natuurlijk tien centimeter tekort. „Lieve Vera. ik zou iets andiers.. „Ik heb je van begin af al gezegd, dat zij niet zouden passen. Maar jij wilt het altijd1 beter weten. Von Ulerici schraapte ongeduldig zijn keel. Hij had weer het wanhopige gevoel, dat zijn aanstaande vrouw met hem alleen over beuzelingen praatte. Luid en met nadruk zeide hij: „Laat die lappen maar han gen, zooals ze willen! Dat is toch niet van bdlang, wanneer wij elkaar na een gesprek als dat van giste ren voor het eerst weerzien „Ja wat wil je daar nog van?. Zij zat daar met haar handen krampachtig saam*«- klemd en hief haar blonde hoofd! op. fWsrdt vertdgë.)

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1912 | | pagina 1