Alkmaarsche Courant op Maandag 15 April 1912. Groote Paardenmarkt op Woensdag 17 April 1912. Om het koude goud. Woensdag 3 April 1912. groote te ALKMAAR te ALKMAAR B f N N E N L A NI» F F. U 1 L L E T O N. STAHSNIEUW8. ger' II Dit zijn enkele doeleinden waarvoor kost Spijsvertering. No. 80 VAN iriaarsïGGiarkt Gemengd ntenwg. UIT HEER-HUGOWAARD. Vrijdagmiddag vergaderde de raad. Na lezing der notulen, vroeg de heer Schilder inlichtingen over de op 19 Mei toegestane kennis aan het Noordeinde. De voorzitter deelde mede, dat in de vorige verga dering het voorstel van den heer Plevier, om de ker mis voor één jaar toe te staan, was aangenomen. De notulen werden hierna onveranderd goedgekeurd. Ingekomen was: proces-verbaal van de laatste kas- verificatie, dut een bedrag van J 3390.19 aanwees, dat overeenkomstig de boeken was. Bericht van Gedepu teerde Staten dat het bedrag van het lager onderwijs is bepaald op 8340. Bericht dat de betaalmeester te Alkmaar aan den gemeente-ontvanger een bedrag van 443.03 had betaald. De verslagen van de verschil lende scholen over het Herhalings-onderwijs. Al deze stukken werden voor kennisgeving aange nomen. Een der verslagen meldde dat een drietal leerlingen dit onderwijs hadden gevolgd en o.m. les in het briefstellen hadden ontvangen, welke lessen hu een-igen niet het gewenschte resultaat hadden gehad. De voorzitter merkte op, dat er dan niet veel over bleven bij wie dit wel het geval was. Een schrijven van de Residu-Gasmaatschappij te Amsterdam, cürec teur de heer Rinker, waarin do gemeente aangeraden wordt geen steenkolen-gasfabriek, doch een Residu- gasfabriek te bouwen. Adressanten zijn bereid een dergelijke fabriek voor eigen rekening te exploit eeren met het recht voor de gemeente, op een door de ge meente te bepalen tijd, de fabriek over te nemen Een schrijven van de Nationaliteits eleetrische Maat schappij te 's-Gravenlmge, om een eigen Centrale te stichten. Ook deze combinatie was bereid garantie te verstrekken. Beide stukken werden voor kennisgeving aangeno men. Een adres van de vereeniging „Hugowaard's Be lang'' ho-udende verzoek de gelegenheid tot kosteloozo inenting o-p vier plaatsen in de gemeente open te stel len en wel in de scholen en het verzoek om Lu de po litie-verordening een bepaling over te nemen, waarin do bewoners verplicht worden de straat voor hun per- ceelen te schrobben. De heer Blauw zei van meening te zijn dat het wel eens gewenscht is dat de straten geschrobd] worden. De voorzitter was het daarmee eens, doch vreesde dat een dergelijke verordening aanleiding zal geven tot ruzie in de gemeente en wees op de bepaling van den polder, die voorschrijft dat landbouwers hun wie len, voordat zij het land verlaten, moeten opknappen. De heer Schilder vroeg of zulks niet van gemeente wege kan geschieden. De heer Bloin zag dit ook gaarne. De heer Plevier wees er op dat dit vroeger geschied de, was van meening dat- dit wel weder kan gebeuren en vond dit den zuiversten toestand. De heer de Boer trok in twijfel of een verordening waarin de bewoners tot het schrobben der straten ver plicht worden, door Gedeputeerde Staten wel goedge keurd zal worden. De heer Plevier stelde voor het weder door de ge- meente te laten doen en de regeling aan B. en W. op te dragen. De heer Pool zou die werkzaamheden met behulp van de brandspuit willen uitvoeren. Deze meening vond geen instemming, waarna met nlgemeene stemmen het voorstel van den heer Plevier werd aangenomen. Ook werd met algemeeno stemmen, besloten het verzoek omtrent de vaccinatie in te wil ligen. Verder was ingekomen: Roman uit het Duitsch vau GEORG HARTWIG. 2) -o- „Liefgehad? Dat was spoedig voorbij. Maar het kind, het kind, altijd weer het kind. Ik wa6 reeds toen het liefst bij hem weggegaan en zou het ook ze ker gedaan hebben als mijn vader niet in Bonn geko men was. Toen had ik ten-minste weer iemand bij wien ik wat troost vond en die mij het leven een beet je dragelijker maakte. Mijn mau, die droomer, die zwartgallige brommer, die altijd somber in zichzelf gekeerd was en als een misdadiger. „Fidelia!'' riep tante Siebold, zich houg oplichtend. Fidelia maakte een minachtende beweging als om aan te duiden dat zij om dergelijke verwijtende uit roepon niet veel gaf. „Ik zeg", vervolgde zij kalm, „hij was zeer gesloten en maakte den indruk een slecht geweten he hebben. En als hij mij aanzag dan had hij dat zeker, dan moest hij het wel hebben. Want de man, dio zonder zijn ge weten te raadplegen, aan zijn hartstocht toegaf en mij. na mij nog maar driemaal gesproken te hebben, aan zijn treurig bestaan bond...." De oude dame boog het hoofd. Zij zocht weer in haar tasehje tussehen sleutels, beurs en handschoenen naar haar zakdoek. „Je zult te laat komen", zei ze met onzekere stem. „En dit is nu het eind!" zoo besloot Eidelia haar gedachtengang. „Of neen, het Ls nog lang niet het eind!" Op de straat klonk het rollen van het voorkomend rijtuig. „Was je zijn eerste liefde?" vroeg Louise Siebold, zich diep over haar tasehje buigend. „Ik bedoel emdat zijn liefde voor je zoo heftig was." Eau verzoek van dezelfde vereeniging, houdende verzoek een. onderzoek in te stellen naar de mogelijk heid van het stichten eener olectrische centrale. Een onderzoek van de verlichtings-commissie had uitgemaakt dat aan verschillende manieren van ver lichten bezwaren en gevaren verbonden waren. Met het oog op het grooto buizennet achtte de commissie steenkolen en brongas niet gewenscht. Ook carbid en petroleuni-verlichting achtte de commissie onge- wenseht. Het was de eenstemmige meening der com missie dat. eleetrische verlichting ver do voorkeur ver diende. In deze zaak achtte de commissie samenwerking met den polder en de Berkmeer zeer gewenscht. ij zende op het aantal krachtweTktuigeiv in de gemeente, achtte de commissie het mogelijk dat ook bij de ge maakte Overtoom van. eleetrische kracht gebruik ge maakt kan worden. liet- kwam de commissie gewenscht voor de eleetri sche centrale in het stoomgemaal in te richten. Dit schrijven werd op voorstel van den voorzitter voorloopig voor kennisgeving aangenomen. Een schrijven van de commissie voor de eleetrische centrale voor West-Friesland, waarin de te Hoorn aangenomen motie werd gememoreerd en waarin ver klaard werd, (Lat ook, al blijft het aantal aangeslote nen tot de voorstemmers- te Hoorn beperkt, het plan toch nog technisch uitvoerbaar blijft. Wijzende op de groote smpathie bij de hoogere auto riteiten, vertrouwde de commissie er op dat het aan tal aangeslotenen wel grooter zal worden en verzocht de commissie, met den noodigen spoed, het in de mo tie neergelegen- verzoek ter hand te nemen. De heer Molenaar wees er op, dat uit de verschil lende berichten na de vergadering te Hoorn bleek dat er gemeenten waren die toestemming verleenden, maar dot er ook waren die anders besloten. Vooral met het oog op de uitgebreidheid der ge meente is spreker van meening dat er voor Heer-Ilu- gowaard vele bezwaren bostann. De kostc«i zullen hierdoor te hoog worden. Wanneer alle omliggende gemeenten tot toetreding besloten, zou het minder be zwarend zijn. Gemeenten die langs een weg liggen kunnen gemakkelijker meegaan, die hebben geen groot buizennet noodig. Voor onze gemeente zullen de kosten niet hij de door den heer v. d. Hegge Zijnen gegeven cijfers blij ven, maar door onze uitgebreidheid grooter worden, waarom spreker van meening is dat men- niet voor aansluiting zijn kan. De heer de Boer verklaarde even- wijs uit Hoorn te zijn gekomen als toen hij er heen ging. Vooral met het oog op het uitkleeden dat belde partijen elkander doen, was spreker van meening dat men betrouwbaar der gegevens noodig heeft om te kunnen beslissen. De heer Met kon- zich met het gesprokene van de vorige sprekers vereenigen, ook hij vond de onder- grondsche kabels bezwarend voor de buitengemeenten en was van meening dat wanneer er "een eleetrische centrale moet komen, men er beter zelf een kan stich ten. De heer de Boer vond ook daarvoor meer gegevens noodzakelijk, waarmede de heer Met het eens was. De voorzitter zei met de wethouders tot dezelfde conclusie te zijn gekomen, temeer daar in het plan van den heer v. d. Ilegge Zijnen de gemeente alleen voor den middenweg is opgenomen. Waar de kosten voor de gemeente, j 100.000 bedrogen, vond spreker het noodig dat ook andere inwoners daarbij gebaat zijn. Nu is het wel mogelijk de andere wegen aan te slui ten, maar dan worden de oprichtingskosten nog hoo- Spreker stelde daarom voor voorloopig niet op de zaak in te gaan, waartoe met algemoonc stemmen werd besloten. Een schrijven van de permanente commissie voor het spoorplan to Xoord-Scharwoude, houdende verzoek van de kosten voor dit plan te willen bijdragen. Daar reeds 70.000 door particulieren bijeen was gebracht en de kosten op 200.000 waren geraamd was 1 °/o op 1200 geraamd. De heer de Boer vroeg hierover het. oordeel van de heeren die de vergadering voor de gemeente bijwoon den. De voorzitter als een van die personen, verklaarde, dat de wenschelijkheid van een nieuwe veiling wel is gebleken. Waar dit plan mede in het belang is van een groot deel der inwoners, en de deelneming nogal groot is, is z. i. het plan zeer gezond en de kans dat de lijn rendabel zal worden niet gering. Spreker is er voor gunstig over de zaak te beschikken. De heer Pool acht-te het tot stand komen van het plan in het belang van de geheele Waard, daar hier door de markt te Broek wordt ontlast, waardoor de bezoekers aldaar spoediger klaar komen. Hij achtte do risico voor de gemeente bovendien zeer gering. De voorzitter verklaarde, dat Broek ook wel gaarne ziet dat de markt aldaar wat meer ontlast wordt en achtte het zeer wel mogelijk dat door het tot stand komen van de lijn er een tweeduizend wagens meer te Noord-Scharwoude verzonden zal worden. De heer v. d. Oord vreesde, dat de groote kooplui zich niet zullen verplaatsen. De heer Schilder was zulk9 ook van meening en Eidelia Biskenbach wierp een kanten doek over haar mooie haar. „Wat is eerste liefde bij den man?" lachte zij spot tend. „Als hij begint hart op smart, verlangen op be vangen, leven op geven te rijmen? Neen dan heeft hij liet eerste stadium al achter don rug. Ik vond eens dergelijk smaadwerk in zijn schrijftafel: Rozen looze, steken breken of iets dergolijks. Hoe zit lat, is Ella nu eindelijk klaar?" De oude dame had gesidderd terwijl Fidelia sprak. „Dus u denkt daar hoop ik nu aanIk duld de be moeizucht van u en Soden niet langer." Zij trok haar witten avondmantel over haar ronde schouders en ging de deur uit, döor Ella gevolgd, die de oude, zonder dat haar moeder het bemerkte, dank baar toeknikte en een kushand toewierp. Louise Siebold zag haar peinzend na, terwijl zij langzaam haar mantel van den kapstok nam en haar muts opzette. Een wereld, een verzonken wereld van geluk en smart kwam voor haar blik. Uit den nevel van het verleden trad haai eigen jonge gestalte te voorschijn en daarnaast rees de toen nog- jonge studikus Bickenbach. En zij zag een bal zaal glanzen in het herinneringslicht duidelijk hoorde zij lang vergeten walstonen in haar oor drin gen. Hij bracht haar een kunstig gebonden ruiker en reikte haar dien over eeni zeldzaam sterke geni st; og uit dio bloemen op. Zoo bedwelmend werkte die geur op haar, dat zij bijna niet meer denken kon zij -leed haar tasehje open en haalde er een versiersel uit, dat voor haar slecht voorziene beurs eigenlijk veel te duur was geweest. Mot bevende vingers heeht- t< zij hem dut op de jas. Zéó beefden haar vingers, dat zij zich hevig prikte aan de speld. „Bloed is een goede keten", zei hij, 'den droppel bloed snel met zijn lippen verwijderend voordat hij zijn arm om haar heensloeg. En later, een anderen keer, zei hij, terwijl zij dooi de balzaal zweefden en hun adem langs eikaars voor hoofd streek „Is het nog zoo goed tussehen pns als laatst op dat bal?" (APEN-ZEEP) kan gebruikt worden Voor het schuren van keukentafels en vloeren Om vloerzeil helder en glansrijk te houden Om geverfde oppervlakten zoo goed als nieuw te maken. Voor messen en vorken, aardewerk, porcelein en émaille. Voor badkuipen, onverschillig van welk metaal. I Voor ontelbare dingen, te veel om op te noemen wees op Schagen, waar het nog steeds niet gelukt een kaasmarkt te krijgen. De heeren v. d. Oord en Pool achtten dit niet het zelfde, daar Schagen voor een kaasmarkt geen gezond punt is. De heer Molenaar was van. meening, dat de groote kooplui ook wel te Noordscharwoude zullen komen. De heer Schilder vond de markt zeer wenschelijk, maar niet mogelijk. De heer Met vond, dat de behoefte naar de lijn wel uit de bijdrage blijkt. Aangezien do toestand van de bouwers in de Waard niet zoo gunstig is, welke toe stand door de lijn beter kan worden, is spreker er voor om de 5 te verstrekken, onder bepaling, dat het be drag de 200,(XX) niet mag overschrijden. Nadat verschillende heeren hierover nogmaals het woord hadden gevoerd, werd het voorstel van den heer Met met één stem, die van den heer Schilder tegen, aangenomen. De bijdragen iu de voorloopigc kosten werden met algomeene stemmen eveneens op 5 bepaald. Het punt „Armenhuis" werd o-p voorstel van den heer Met, die dan met gegevens uit andere plaatsen zal komen, tot de volgende vergadering aangehouden. Een verzoek van de afdeeling „Hugo Waard' van den Bond van Nederlandsche Onderwijzers, waarin verzocht wordt het salaris voortaan per maand in plaats van per drie maanden uit te betalen. B. en W. vonden- na bespreking met den ontvanger het verzoek niet voor inwilliging vatbaar. De heer Plevier was van meening, dat waar het verzoek anderhalf jaar geleden van de hand gewezen is, het thans niet kan worden ingewilligd. De heer Met- was er voor, waaneer het verzoek niet, wordt ingewilligd, aan de ouderwijzers te berichten, dat de gemeente bereid is, om, wanneer de onderwij zers dat wenseehen, huu een voorschot te verstrekken. De voorzitter acht dit niet in overeenstemming met een goede administratie. De heer Blauw zou dan per twee maanden willen betalen. De heer Met vond een termijn van drie maanden wel wat lang en was er voor, wanneer dit eenigszins mogelijk is, het verzoek in te willigen. De heer Pool was van meening, dat een arbeider zijn loon waard is en er na gedunen arbeid over moet kunnen .beschikken. Do hec-r Blauw was het daarmede eens. Do lieer v. d. Oord1 was van meening, dat men dan wel per week kan betalen. Het voorstel van den heer Met werd hierna met i stemmen togen verworpen. Vóór stemden de heeren Pool, Met, Blom en Blauw. Een verzoek van „Hugowaards Belang", om voor de begaanbaarheid van den Middenweg zorg te dragen en om voor het landbouwonderwijs een leeraar aan te stellen of bij een event-ueele benoeming van een on derwijzer iemand met landbouwacte do voorkeur te geven. De heer Plevier was van meening, <lat de heer A. Brands die acte reeds heeft. Besloten werd dit te vragen en bij genoegzame deelneming een landbouw- eursus te openen. B. en W. stelden na ingewonnen advies van de ge zondheidscommissie voor de woning van K. Kruier on bewoonbaar te verklaren. Met algemeene stemmen werd hiertoe besloten. De verordening regelende het aantal gelegenheden tot verkoop van sterken drank, waarin rekening met den bestaanden toestand werd gehouden, werd hierna op een aantal van 13 gelegenheden vastgesteld. De aanvullingsbegrooting 1912 werd hierna vastge steld op een bedrag van 4980, Iliorna werd de openbare vergadering gesloten en ging de Rand in comité. Iugexoiideu Medetleeliugen. Kinder- Bij uitstek proefhoudend meel gebleken voedsel. DeKInderen groeien er flink en voorspoedig van op en 7ialran 'Ü('8n n'et aan Blechta Zij had niets geantwoord, hem alleen maar aange zien. En toen, haar hart had bijna stilgestaan van schrik, kuste hij in den dans, zonder dat iemand het bemerkte, lieur haar en voorhoofd. Toen hij later'met haar naar huis ging, nam hij plotseling haar arm en drukte dien vast in den zijnen. „Wil je van mij blijven- houden, Lieze? Zul je mij trouw blijven? Want dét weet je toch, ik trouw nie mand anders dan jou maar je moet wat op mij wachten. Wil je dat? Beloof jc mij dat vast?" Waarom zij toen had moeten huilen? Een vermoe den; ja, een voorgevoel.... Hij kuste haar en daarna nogmaals. „Zonder jou geen geluk!" zei hij. De oude dame drukte haar handen tegen haar oogen. Neen, geen geluk! Geen geluk slechts zorg, ergernis en nog veel erger dingen. En toen zij al lang met haar ouders in een andere plaats woonde, stond dat: Jou en anders niemand! haar altijd als een ster voor den geest. Koortsachtig verlangde zij naar zijn brieven, naar een weerzien. Maar de jaren verliepen en zijn brieven bleven uit. Tweemaal was zij ten huwelijk gevraagd. Zij had ech ter steeds gedacht aan z'iju vraag: „Zul je mij trouw blijven en op mij wachten?" en zij had de aanzoeken afgewezen. Zij wachtte jaar in. jaar uit. Toen zij haar dertigsten verjaardag vierde, was Heinrieh Bic kenbach al een beroemd rechtsgeleerde. Maar zij wachtte nog altijd en verkwikte zich aan den aanblik van zijn sinds lang verdroogde bloemen. Toen negentien jaren waren er na hun gesprek vervlogen las zij in de courant een huwelijksadver tentie, die plotseling aan al haar hoop den bodem in sloeg: „Getrouwd: Privaatdocent dr. Heinrieh Bickenbach en Fidelia Bickenbach, geboren v. Bergitsky." Het was of er toen iets in haar versteende. Zij voel de zich plotseling zeer oud, zwak en geheel overbodig op de wereld. Maar zij liet niemand merken wat er in haar gebroken was. Zij leefde verder van haar be scheiden lijfrente, achterafgezet en vaak ook weer op tuinder adel» wijze benut door haar talrijke bloedver- ARRONDfSSEMENTS-ItECHTBANK te ALKMAAR. Zitting- van Dinsdag 2 April. DIEFSTAL. Oornelis van der 0„ landbouwerskuecht te Noord- Scharwoude, thans gedetineerd in het huis van bewa ring alhier was ten laste gelegd, dat hij zich den Ion Maart ten nadeel© van Nicolaas Jol, kastelein te Alk maar, 3 biljartballen wederrechtelijk had toegeëigend. Beklaagde, die voor den rechter-conunissaris eou volledige bekentenis had afgelegd, zeide thaus niets van de biljartballen af te weten, daar hij dien dag- een borrel te veel op had. Nicolaas Jol, vroeger kastelein, verklaarde, dat be klaagde den len Maart het café dat hij toen had, be zocht. Zijn vrouw, aan wie bekl. wat bestelde, kwam hem roepen, maar toen hij in het café kwam, was bekl. reeds verdwenen. Toen een paar dagen later een paar bezoekers wilden biljarten, waren de biljart-ballen ver dwenen. Dadelijk viel de verdenking op beklaagde en zooals bleek niet ten onrechte. Willem Willem9, veedrijver te Alkmaar, kreeg den len Maart een verzoek van bekl. om een paar biljart hallen van hem te koopen. Aanvankelijk ging getuige or niet op in, maar eindelijk gaf hij er 40 cents voor. l)o Officier wees dezen getuige er op, dat hij gewe ten moet hebben, dat de ballen van diefstal afkomstig waren. Zulke gave biljartballen gooit men niet weg en zijn meer waard dan 4 dubbeltjes. De Officier, die het bewijs geleverd achtte, eischte tegen bekl. wegen» diefstal 3 maanden gevangenisstraf. Mr. A. M. de Lange, dio het bewijs door de verklu ringen van den heer Jol, die zooals nu blijkt beklaagde niet eens gezien Itad, zeer verzwakt achtte, in- beklaag de evenwel voor de maatschappij een niet-rentegeven- de obligatie zag, wees er op. dat de vader vnn beklaag de zeer veel verdriet van hom helee-ft en pleitte cle mentie. OPLICHTING. Arie K., handelsreiziger te Alkmaar, had zich in Februari schuldig gemaakt aan oplichting. Beklaagde bekende het hem ten laste gelegde. Den 24en Februari had hij den vrachtrijder de Boer, die van Alkmaar op Heemskerk rijdt, een pakje overhan digd, waarin wat watten en een stukje steenkool ge stopt waren. Hij gaf voor, dat er een gouden horlo ge-ketting inzat en schreef er op „Wordt afgehaald,'' terwijl hij den vrachtrijder bewoog het rembours, J 1.85 bedragende, te betalen. Den 2(len Maart bracht hij een- bezoek bij de familie Baan te Hoogkarspel, waar hij de vrouw des huizes op den mouw spelde, dat hij opzichter aan de gasfabriek te Alkmaar was en daar aan haar zoon Klaas 25 had geleend uit de kas van de gasfabriek, voor een nieuwe jas. Hij moest het geld terughebben, daar hij het. niet kon leenen, omdat hij een vrouw en- twee kinde ren te onderhouden had. Bovendien vertelde hij, dat als de directeur het merkte, deze de politie er in zou mengen en het dan wel eens leelijk voor den zoon kon afloopen. 't Gevolg was, dat de familie hem 5 ter 1 hand stelde. Pieter de Boer, vrachtrijder te Heemskerk, de wanten. Ook toen vermoedde niemand' wat zij leed toen pro fessor Bickenbach aan de universiteit te Bonn kwam en haar iu die plaats voor het eerst weer ontmoette, haar hand greep, die lang vast hield en haar aan- zijn vrouw en dochter voorstelde. Zij had gevoeld dat zij oud geworden was en leelijk en het verschil met vroe ger had zij steeds scherper gevoeld, hoe langer hij met wonderlijk zachte stem tot haar sprak. Hij getrouwd met een zeer mooie, jonge vrouw, en zij oud! En toen had zij gezien hoe de toestand was. Bic kenbach ongelukkig tweedracht in zijn huis, hij mem-chenschuw en somber. En eindelijk het laatste het vrceselijke. Toen Louise Sic-bold gezien had hoe de toestand in Bickenbachs huis naar waarheid was, had zij het veilige gedaan wat zij voor hem nog kon doen. Zij deed alles voor zijn kind wat zij maar met eenige mo gelijkheid kon. Schuw keek zij om zich heen in de groote vestibule als vreesde zij dat de muren haar gedachten zouden begrijpen en daarna verraden toen, toegevend aan een onweerstaanbaren drang, ging zij naar een zij deur, nam een sleutel die aan den knop bengelde, opende de deur en trad in de groote, sinds lang kille kanier, waar het zoo stil was, dat zij haar hart luid hoorde bonzen. liet licht van ecu eleetrische booglamp buiten op do straat viel spookachtig door de vensters over de groote schrijftafel en den hoogen leunstoel er voor. De -cliaduw van liet kruisrunm lag daar zoo zonderling over heen, dat het seheen of er een gestalte met wit haar rechtop in den stoel zat, die rechtuit staarde star, onbeweeglijk! Louis Siebold sidderde toen zij dat zag. Vrees was het niet wat haar aangreep, maar een diep medelijden en tevens een groote tegenzin tegen haar die het al leen te zeggen had of hier nog iemand in deze kamer zou komen of niet. Deze kamer, waarin een groote geest gestreden en ten -lotte de hand aau zieh zelf ge slagen had, en waaruit hij daarna weggedragen was -bewust ©loot (W erdt vervolgd).

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1912 | | pagina 5