Alkmaarsche Courant
op Maandag 15 April 1912.
Groote Paardenmarkt
op Woensdag 17 April 1912.
Om het koude goud.
Woensdag 3 April 1912.
groote
te ALKMAAR
te ALKMAAR
B f N N E N L A NI»
F F. U 1 L L E T O N.
STAHSNIEUW8.
ger' II
Dit
zijn
enkele
doeleinden
waarvoor
kost Spijsvertering.
No. 80
VAN
iriaarsïGGiarkt
Gemengd ntenwg.
UIT HEER-HUGOWAARD.
Vrijdagmiddag vergaderde de raad. Na lezing der
notulen, vroeg de heer Schilder inlichtingen over de
op 19 Mei toegestane kennis aan het Noordeinde.
De voorzitter deelde mede, dat in de vorige verga
dering het voorstel van den heer Plevier, om de ker
mis voor één jaar toe te staan, was aangenomen. De
notulen werden hierna onveranderd goedgekeurd.
Ingekomen was: proces-verbaal van de laatste kas-
verificatie, dut een bedrag van J 3390.19 aanwees, dat
overeenkomstig de boeken was. Bericht van Gedepu
teerde Staten dat het bedrag van het lager onderwijs
is bepaald op 8340. Bericht dat de betaalmeester te
Alkmaar aan den gemeente-ontvanger een bedrag van
443.03 had betaald. De verslagen van de verschil
lende scholen over het Herhalings-onderwijs.
Al deze stukken werden voor kennisgeving aange
nomen. Een der verslagen meldde dat een drietal
leerlingen dit onderwijs hadden gevolgd en o.m. les in
het briefstellen hadden ontvangen, welke lessen hu
een-igen niet het gewenschte resultaat hadden gehad.
De voorzitter merkte op, dat er dan niet veel over
bleven bij wie dit wel het geval was. Een schrijven
van de Residu-Gasmaatschappij te Amsterdam, cürec
teur de heer Rinker, waarin do gemeente aangeraden
wordt geen steenkolen-gasfabriek, doch een Residu-
gasfabriek te bouwen. Adressanten zijn bereid een
dergelijke fabriek voor eigen rekening te exploit eeren
met het recht voor de gemeente, op een door de ge
meente te bepalen tijd, de fabriek over te nemen
Een schrijven van de Nationaliteits eleetrische Maat
schappij te 's-Gravenlmge, om een eigen Centrale te
stichten. Ook deze combinatie was bereid garantie
te verstrekken.
Beide stukken werden voor kennisgeving aangeno
men.
Een adres van de vereeniging „Hugowaard's Be
lang'' ho-udende verzoek de gelegenheid tot kosteloozo
inenting o-p vier plaatsen in de gemeente open te stel
len en wel in de scholen en het verzoek om Lu de po
litie-verordening een bepaling over te nemen, waarin
do bewoners verplicht worden de straat voor hun per-
ceelen te schrobben.
De heer Blauw zei van meening te zijn dat het wel
eens gewenscht is dat de straten geschrobd] worden.
De voorzitter was het daarmee eens, doch vreesde
dat een dergelijke verordening aanleiding zal geven
tot ruzie in de gemeente en wees op de bepaling van
den polder, die voorschrijft dat landbouwers hun wie
len, voordat zij het land verlaten, moeten opknappen.
De heer Schilder vroeg of zulks niet van gemeente
wege kan geschieden.
De heer Bloin zag dit ook gaarne.
De heer Plevier wees er op dat dit vroeger geschied
de, was van meening dat- dit wel weder kan gebeuren
en vond dit den zuiversten toestand.
De heer de Boer trok in twijfel of een verordening
waarin de bewoners tot het schrobben der straten ver
plicht worden, door Gedeputeerde Staten wel goedge
keurd zal worden.
De heer Plevier stelde voor het weder door de ge-
meente te laten doen en de regeling aan B. en W. op
te dragen.
De heer Pool zou die werkzaamheden met behulp
van de brandspuit willen uitvoeren.
Deze meening vond geen instemming, waarna met
nlgemeene stemmen het voorstel van den heer Plevier
werd aangenomen. Ook werd met algemeeno stemmen,
besloten het verzoek omtrent de vaccinatie in te wil
ligen.
Verder was ingekomen:
Roman uit het Duitsch
vau
GEORG HARTWIG.
2) -o-
„Liefgehad? Dat was spoedig voorbij. Maar het
kind, het kind, altijd weer het kind. Ik wa6 reeds
toen het liefst bij hem weggegaan en zou het ook ze
ker gedaan hebben als mijn vader niet in Bonn geko
men was. Toen had ik ten-minste weer iemand bij
wien ik wat troost vond en die mij het leven een beet
je dragelijker maakte. Mijn mau, die droomer, die
zwartgallige brommer, die altijd somber in zichzelf
gekeerd was en als een misdadiger.
„Fidelia!'' riep tante Siebold, zich houg oplichtend.
Fidelia maakte een minachtende beweging als om
aan te duiden dat zij om dergelijke verwijtende uit
roepon niet veel gaf.
„Ik zeg", vervolgde zij kalm, „hij was zeer gesloten
en maakte den indruk een slecht geweten he hebben.
En als hij mij aanzag dan had hij dat zeker, dan moest
hij het wel hebben. Want de man, dio zonder zijn ge
weten te raadplegen, aan zijn hartstocht toegaf en
mij. na mij nog maar driemaal gesproken te hebben,
aan zijn treurig bestaan bond...."
De oude dame boog het hoofd. Zij zocht weer in
haar tasehje tussehen sleutels, beurs en handschoenen
naar haar zakdoek.
„Je zult te laat komen", zei ze met onzekere stem.
„En dit is nu het eind!" zoo besloot Eidelia haar
gedachtengang. „Of neen, het Ls nog lang niet het
eind!"
Op de straat klonk het rollen van het voorkomend
rijtuig.
„Was je zijn eerste liefde?" vroeg Louise Siebold,
zich diep over haar tasehje buigend. „Ik bedoel
emdat zijn liefde voor je zoo heftig was."
Eau verzoek van dezelfde vereeniging, houdende
verzoek een. onderzoek in te stellen naar de mogelijk
heid van het stichten eener olectrische centrale.
Een onderzoek van de verlichtings-commissie had
uitgemaakt dat aan verschillende manieren van ver
lichten bezwaren en gevaren verbonden waren. Met
het oog op het grooto buizennet achtte de commissie
steenkolen en brongas niet gewenscht. Ook carbid en
petroleuni-verlichting achtte de commissie onge-
wenseht. Het was de eenstemmige meening der com
missie dat. eleetrische verlichting ver do voorkeur ver
diende.
In deze zaak achtte de commissie samenwerking
met den polder en de Berkmeer zeer gewenscht. ij
zende op het aantal krachtweTktuigeiv in de gemeente,
achtte de commissie het mogelijk dat ook bij de ge
maakte Overtoom van. eleetrische kracht gebruik ge
maakt kan worden.
liet- kwam de commissie gewenscht voor de eleetri
sche centrale in het stoomgemaal in te richten.
Dit schrijven werd op voorstel van den voorzitter
voorloopig voor kennisgeving aangenomen.
Een schrijven van de commissie voor de eleetrische
centrale voor West-Friesland, waarin de te Hoorn
aangenomen motie werd gememoreerd en waarin ver
klaard werd, (Lat ook, al blijft het aantal aangeslote
nen tot de voorstemmers- te Hoorn beperkt, het plan
toch nog technisch uitvoerbaar blijft.
Wijzende op de groote smpathie bij de hoogere auto
riteiten, vertrouwde de commissie er op dat het aan
tal aangeslotenen wel grooter zal worden en verzocht
de commissie, met den noodigen spoed, het in de mo
tie neergelegen- verzoek ter hand te nemen.
De heer Molenaar wees er op, dat uit de verschil
lende berichten na de vergadering te Hoorn bleek
dat er gemeenten waren die toestemming verleenden,
maar dot er ook waren die anders besloten.
Vooral met het oog op de uitgebreidheid der ge
meente is spreker van meening dat er voor Heer-Ilu-
gowaard vele bezwaren bostann. De kostc«i zullen
hierdoor te hoog worden. Wanneer alle omliggende
gemeenten tot toetreding besloten, zou het minder be
zwarend zijn. Gemeenten die langs een weg liggen
kunnen gemakkelijker meegaan, die hebben geen groot
buizennet noodig.
Voor onze gemeente zullen de kosten niet hij de
door den heer v. d. Hegge Zijnen gegeven cijfers blij
ven, maar door onze uitgebreidheid grooter worden,
waarom spreker van meening is dat men- niet voor
aansluiting zijn kan.
De heer de Boer verklaarde even- wijs uit Hoorn te
zijn gekomen als toen hij er heen ging. Vooral met
het oog op het uitkleeden dat belde partijen elkander
doen, was spreker van meening dat men betrouwbaar
der gegevens noodig heeft om te kunnen beslissen.
De heer Met kon- zich met het gesprokene van de
vorige sprekers vereenigen, ook hij vond de onder-
grondsche kabels bezwarend voor de buitengemeenten
en was van meening dat wanneer er "een eleetrische
centrale moet komen, men er beter zelf een kan stich
ten.
De heer de Boer vond ook daarvoor meer gegevens
noodzakelijk, waarmede de heer Met het eens was.
De voorzitter zei met de wethouders tot dezelfde
conclusie te zijn gekomen, temeer daar in het plan
van den heer v. d. Ilegge Zijnen de gemeente alleen
voor den middenweg is opgenomen. Waar de kosten
voor de gemeente, j 100.000 bedrogen, vond spreker
het noodig dat ook andere inwoners daarbij gebaat
zijn.
Nu is het wel mogelijk de andere wegen aan te slui
ten, maar dan worden de oprichtingskosten nog hoo-
Spreker stelde daarom voor voorloopig niet op de
zaak in te gaan, waartoe met algemoonc stemmen
werd besloten.
Een schrijven van de permanente commissie voor
het spoorplan to Xoord-Scharwoude, houdende verzoek
van de kosten voor dit plan te willen bijdragen.
Daar reeds 70.000 door particulieren bijeen was
gebracht en de kosten op 200.000 waren geraamd
was 1 °/o op 1200 geraamd.
De heer de Boer vroeg hierover het. oordeel van de
heeren die de vergadering voor de gemeente bijwoon
den.
De voorzitter als een van die personen, verklaarde,
dat de wenschelijkheid van een nieuwe veiling wel is
gebleken. Waar dit plan mede in het belang is van
een groot deel der inwoners, en de deelneming nogal
groot is, is z. i. het plan zeer gezond en de kans dat de
lijn rendabel zal worden niet gering. Spreker is er
voor gunstig over de zaak te beschikken.
De heer Pool acht-te het tot stand komen van het
plan in het belang van de geheele Waard, daar hier
door de markt te Broek wordt ontlast, waardoor de
bezoekers aldaar spoediger klaar komen. Hij achtte
do risico voor de gemeente bovendien zeer gering.
De voorzitter verklaarde, dat Broek ook wel gaarne
ziet dat de markt aldaar wat meer ontlast wordt en
achtte het zeer wel mogelijk dat door het tot stand
komen van de lijn er een tweeduizend wagens meer
te Noord-Scharwoude verzonden zal worden.
De heer v. d. Oord vreesde, dat de groote kooplui
zich niet zullen verplaatsen.
De heer Schilder was zulk9 ook van meening en
Eidelia Biskenbach wierp een kanten doek over
haar mooie haar.
„Wat is eerste liefde bij den man?" lachte zij spot
tend. „Als hij begint hart op smart, verlangen op be
vangen, leven op geven te rijmen? Neen dan heeft
hij liet eerste stadium al achter don rug. Ik vond
eens dergelijk smaadwerk in zijn schrijftafel: Rozen
looze, steken breken of iets dergolijks. Hoe zit
lat, is Ella nu eindelijk klaar?"
De oude dame had gesidderd terwijl Fidelia sprak.
„Dus u denkt daar hoop ik nu aanIk duld de be
moeizucht van u en Soden niet langer."
Zij trok haar witten avondmantel over haar ronde
schouders en ging de deur uit, döor Ella gevolgd, die
de oude, zonder dat haar moeder het bemerkte, dank
baar toeknikte en een kushand toewierp.
Louise Siebold zag haar peinzend na, terwijl zij
langzaam haar mantel van den kapstok nam en haar
muts opzette. Een wereld, een verzonken wereld van
geluk en smart kwam voor haar blik.
Uit den nevel van het verleden trad haai eigen
jonge gestalte te voorschijn en daarnaast rees de toen
nog- jonge studikus Bickenbach. En zij zag een bal
zaal glanzen in het herinneringslicht duidelijk
hoorde zij lang vergeten walstonen in haar oor drin
gen. Hij bracht haar een kunstig gebonden ruiker
en reikte haar dien over eeni zeldzaam sterke geni
st; og uit dio bloemen op. Zoo bedwelmend werkte die
geur op haar, dat zij bijna niet meer denken kon
zij -leed haar tasehje open en haalde er een versiersel
uit, dat voor haar slecht voorziene beurs eigenlijk
veel te duur was geweest. Mot bevende vingers heeht-
t< zij hem dut op de jas. Zéó beefden haar vingers,
dat zij zich hevig prikte aan de speld.
„Bloed is een goede keten", zei hij, 'den droppel
bloed snel met zijn lippen verwijderend voordat hij zijn
arm om haar heensloeg.
En later, een anderen keer, zei hij, terwijl zij dooi
de balzaal zweefden en hun adem langs eikaars voor
hoofd streek
„Is het nog zoo goed tussehen pns als laatst op dat
bal?"
(APEN-ZEEP)
kan gebruikt worden
Voor het schuren van keukentafels en vloeren
Om vloerzeil helder en glansrijk te houden
Om geverfde oppervlakten zoo goed als nieuw te maken.
Voor messen en vorken, aardewerk, porcelein en émaille.
Voor badkuipen, onverschillig van welk metaal. I
Voor ontelbare dingen, te veel om op te noemen
wees op Schagen, waar het nog steeds niet gelukt een
kaasmarkt te krijgen.
De heeren v. d. Oord en Pool achtten dit niet het
zelfde, daar Schagen voor een kaasmarkt geen gezond
punt is.
De heer Molenaar was van. meening, dat de groote
kooplui ook wel te Noordscharwoude zullen komen.
De heer Schilder vond de markt zeer wenschelijk,
maar niet mogelijk.
De heer Met vond, dat de behoefte naar de lijn wel
uit de bijdrage blijkt. Aangezien do toestand van de
bouwers in de Waard niet zoo gunstig is, welke toe
stand door de lijn beter kan worden, is spreker er voor
om de 5 te verstrekken, onder bepaling, dat het be
drag de 200,(XX) niet mag overschrijden.
Nadat verschillende heeren hierover nogmaals het
woord hadden gevoerd, werd het voorstel van den heer
Met met één stem, die van den heer Schilder tegen,
aangenomen.
De bijdragen iu de voorloopigc kosten werden met
algomeene stemmen eveneens op 5 bepaald.
Het punt „Armenhuis" werd o-p voorstel van den
heer Met, die dan met gegevens uit andere plaatsen
zal komen, tot de volgende vergadering aangehouden.
Een verzoek van de afdeeling „Hugo Waard' van
den Bond van Nederlandsche Onderwijzers, waarin
verzocht wordt het salaris voortaan per maand in
plaats van per drie maanden uit te betalen. B. en W.
vonden- na bespreking met den ontvanger het verzoek
niet voor inwilliging vatbaar.
De heer Plevier was van meening, dat waar het
verzoek anderhalf jaar geleden van de hand gewezen
is, het thans niet kan worden ingewilligd.
De heer Met- was er voor, waaneer het verzoek niet,
wordt ingewilligd, aan de ouderwijzers te berichten,
dat de gemeente bereid is, om, wanneer de onderwij
zers dat wenseehen, huu een voorschot te verstrekken.
De voorzitter acht dit niet in overeenstemming met
een goede administratie.
De heer Blauw zou dan per twee maanden willen
betalen.
De heer Met vond een termijn van drie maanden
wel wat lang en was er voor, wanneer dit eenigszins
mogelijk is, het verzoek in te willigen.
De heer Pool was van meening, dat een arbeider
zijn loon waard is en er na gedunen arbeid over moet
kunnen .beschikken.
Do hec-r Blauw was het daarmede eens.
Do lieer v. d. Oord1 was van meening, dat men dan
wel per week kan betalen.
Het voorstel van den heer Met werd hierna met i
stemmen togen verworpen. Vóór stemden de heeren
Pool, Met, Blom en Blauw.
Een verzoek van „Hugowaards Belang", om voor de
begaanbaarheid van den Middenweg zorg te dragen
en om voor het landbouwonderwijs een leeraar aan te
stellen of bij een event-ueele benoeming van een on
derwijzer iemand met landbouwacte do voorkeur te
geven.
De heer Plevier was van meening, <lat de heer A.
Brands die acte reeds heeft. Besloten werd dit te
vragen en bij genoegzame deelneming een landbouw-
eursus te openen.
B. en W. stelden na ingewonnen advies van de ge
zondheidscommissie voor de woning van K. Kruier on
bewoonbaar te verklaren. Met algemeene stemmen
werd hiertoe besloten.
De verordening regelende het aantal gelegenheden
tot verkoop van sterken drank, waarin rekening met
den bestaanden toestand werd gehouden, werd hierna
op een aantal van 13 gelegenheden vastgesteld.
De aanvullingsbegrooting 1912 werd hierna vastge
steld op een bedrag van 4980,
Iliorna werd de openbare vergadering gesloten en
ging de Rand in comité.
Iugexoiideu Medetleeliugen.
Kinder- Bij uitstek proefhoudend
meel gebleken voedsel.
DeKInderen groeien er flink
en voorspoedig van op en
7ialran 'Ü('8n n'et aan Blechta
Zij had niets geantwoord, hem alleen maar aange
zien. En toen, haar hart had bijna stilgestaan van
schrik, kuste hij in den dans, zonder dat iemand het
bemerkte, lieur haar en voorhoofd.
Toen hij later'met haar naar huis ging, nam hij
plotseling haar arm en drukte dien vast in den zijnen.
„Wil je van mij blijven- houden, Lieze? Zul je mij
trouw blijven? Want dét weet je toch, ik trouw nie
mand anders dan jou maar je moet wat op mij
wachten. Wil je dat? Beloof jc mij dat vast?"
Waarom zij toen had moeten huilen? Een vermoe
den; ja, een voorgevoel.... Hij kuste haar en
daarna nogmaals.
„Zonder jou geen geluk!" zei hij.
De oude dame drukte haar handen tegen haar
oogen. Neen, geen geluk! Geen geluk slechts
zorg, ergernis en nog veel erger dingen.
En toen zij al lang met haar ouders in een andere
plaats woonde, stond dat: Jou en anders niemand!
haar altijd als een ster voor den geest. Koortsachtig
verlangde zij naar zijn brieven, naar een weerzien.
Maar de jaren verliepen en zijn brieven bleven uit.
Tweemaal was zij ten huwelijk gevraagd. Zij had ech
ter steeds gedacht aan z'iju vraag: „Zul je mij trouw
blijven en op mij wachten?" en zij had de aanzoeken
afgewezen. Zij wachtte jaar in. jaar uit. Toen zij
haar dertigsten verjaardag vierde, was Heinrieh Bic
kenbach al een beroemd rechtsgeleerde. Maar zij
wachtte nog altijd en verkwikte zich aan den aanblik
van zijn sinds lang verdroogde bloemen.
Toen negentien jaren waren er na hun gesprek
vervlogen las zij in de courant een huwelijksadver
tentie, die plotseling aan al haar hoop den bodem in
sloeg:
„Getrouwd: Privaatdocent dr. Heinrieh Bickenbach
en Fidelia Bickenbach, geboren v. Bergitsky."
Het was of er toen iets in haar versteende. Zij voel
de zich plotseling zeer oud, zwak en geheel overbodig
op de wereld. Maar zij liet niemand merken wat er
in haar gebroken was. Zij leefde verder van haar be
scheiden lijfrente, achterafgezet en vaak ook weer op
tuinder adel» wijze benut door haar talrijke bloedver-
ARRONDfSSEMENTS-ItECHTBANK
te ALKMAAR.
Zitting- van Dinsdag 2 April.
DIEFSTAL.
Oornelis van der 0„ landbouwerskuecht te Noord-
Scharwoude, thans gedetineerd in het huis van bewa
ring alhier was ten laste gelegd, dat hij zich den Ion
Maart ten nadeel© van Nicolaas Jol, kastelein te Alk
maar, 3 biljartballen wederrechtelijk had toegeëigend.
Beklaagde, die voor den rechter-conunissaris eou
volledige bekentenis had afgelegd, zeide thaus niets
van de biljartballen af te weten, daar hij dien dag-
een borrel te veel op had.
Nicolaas Jol, vroeger kastelein, verklaarde, dat be
klaagde den len Maart het café dat hij toen had, be
zocht. Zijn vrouw, aan wie bekl. wat bestelde, kwam
hem roepen, maar toen hij in het café kwam, was bekl.
reeds verdwenen. Toen een paar dagen later een paar
bezoekers wilden biljarten, waren de biljart-ballen ver
dwenen. Dadelijk viel de verdenking op beklaagde en
zooals bleek niet ten onrechte.
Willem Willem9, veedrijver te Alkmaar, kreeg den
len Maart een verzoek van bekl. om een paar biljart
hallen van hem te koopen. Aanvankelijk ging getuige
or niet op in, maar eindelijk gaf hij er 40 cents voor.
l)o Officier wees dezen getuige er op, dat hij gewe
ten moet hebben, dat de ballen van diefstal afkomstig
waren. Zulke gave biljartballen gooit men niet weg
en zijn meer waard dan 4 dubbeltjes. De Officier, die
het bewijs geleverd achtte, eischte tegen bekl. wegen»
diefstal 3 maanden gevangenisstraf.
Mr. A. M. de Lange, dio het bewijs door de verklu
ringen van den heer Jol, die zooals nu blijkt beklaagde
niet eens gezien Itad, zeer verzwakt achtte, in- beklaag
de evenwel voor de maatschappij een niet-rentegeven-
de obligatie zag, wees er op. dat de vader vnn beklaag
de zeer veel verdriet van hom helee-ft en pleitte cle
mentie.
OPLICHTING.
Arie K., handelsreiziger te Alkmaar, had zich in
Februari schuldig gemaakt aan oplichting.
Beklaagde bekende het hem ten laste gelegde. Den
24en Februari had hij den vrachtrijder de Boer, die
van Alkmaar op Heemskerk rijdt, een pakje overhan
digd, waarin wat watten en een stukje steenkool ge
stopt waren. Hij gaf voor, dat er een gouden horlo
ge-ketting inzat en schreef er op „Wordt afgehaald,''
terwijl hij den vrachtrijder bewoog het rembours,
J 1.85 bedragende, te betalen.
Den 2(len Maart bracht hij een- bezoek bij de familie
Baan te Hoogkarspel, waar hij de vrouw des huizes op
den mouw spelde, dat hij opzichter aan de gasfabriek
te Alkmaar was en daar aan haar zoon Klaas 25 had
geleend uit de kas van de gasfabriek, voor een nieuwe
jas. Hij moest het geld terughebben, daar hij het.
niet kon leenen, omdat hij een vrouw en- twee kinde
ren te onderhouden had. Bovendien vertelde hij, dat
als de directeur het merkte, deze de politie er in zou
mengen en het dan wel eens leelijk voor den zoon kon
afloopen. 't Gevolg was, dat de familie hem 5 ter
1 hand stelde.
Pieter de Boer, vrachtrijder te Heemskerk, de
wanten.
Ook toen vermoedde niemand' wat zij leed toen pro
fessor Bickenbach aan de universiteit te Bonn kwam
en haar iu die plaats voor het eerst weer ontmoette,
haar hand greep, die lang vast hield en haar aan- zijn
vrouw en dochter voorstelde. Zij had gevoeld dat zij
oud geworden was en leelijk en het verschil met vroe
ger had zij steeds scherper gevoeld, hoe langer hij met
wonderlijk zachte stem tot haar sprak. Hij getrouwd
met een zeer mooie, jonge vrouw, en zij oud!
En toen had zij gezien hoe de toestand was. Bic
kenbach ongelukkig tweedracht in zijn huis, hij
mem-chenschuw en somber. En eindelijk het laatste
het vrceselijke.
Toen Louise Sic-bold gezien had hoe de toestand in
Bickenbachs huis naar waarheid was, had zij het
veilige gedaan wat zij voor hem nog kon doen. Zij
deed alles voor zijn kind wat zij maar met eenige mo
gelijkheid kon.
Schuw keek zij om zich heen in de groote vestibule
als vreesde zij dat de muren haar gedachten zouden
begrijpen en daarna verraden toen, toegevend aan
een onweerstaanbaren drang, ging zij naar een zij
deur, nam een sleutel die aan den knop bengelde,
opende de deur en trad in de groote, sinds lang kille
kanier, waar het zoo stil was, dat zij haar hart luid
hoorde bonzen.
liet licht van ecu eleetrische booglamp buiten op
do straat viel spookachtig door de vensters over de
groote schrijftafel en den hoogen leunstoel er voor. De
-cliaduw van liet kruisrunm lag daar zoo zonderling
over heen, dat het seheen of er een gestalte met wit
haar rechtop in den stoel zat, die rechtuit staarde
star, onbeweeglijk!
Louis Siebold sidderde toen zij dat zag. Vrees was
het niet wat haar aangreep, maar een diep medelijden
en tevens een groote tegenzin tegen haar die het al
leen te zeggen had of hier nog iemand in deze kamer
zou komen of niet. Deze kamer, waarin een groote
geest gestreden en ten -lotte de hand aau zieh zelf ge
slagen had, en waaruit hij daarna weggedragen was
-bewust ©loot
(W erdt vervolgd).