C.Verheus»
J. DE LANGE Corns. Jobs. Zn,
De Lange deJVloraaz,
Alkmaar-Amsterdam v.v.
Bouwterrein
Noordholiandsch
Landbouwcrediet.
SIDONIÜS DE JONG.
PROLONGATIëN.
STROOHOEDEN
1 e E talag;e.
Golden Thee.
Golden Kofiie.
Golden Cacao.
Bekwame Timmerlieden
Kaasfabriek-Inventaris
Hotel-Restaurant PROOT,
MMS. COSTER S ZOOR,
ïan Paarden, Runderen, Varkens, Rijwielen, Landbouwgereedschappen
Om het koude goud.
OP TO DATE M
GELD
Wed. Jac. Yan Beek. Schoutenslradt 18.
het adres.
4 Beslist de besparendste.
Twee en Twintigste Groote Verloting.
Hoofdprijs: 4 VETTE KOEIEN waarde plm. f 1000.
VERKRIJGBAAR
Brood duurder.
Leven zuurder.
Breed straat.
Openen Handelscredieten.
Incasseeringen. Déposito's.
J. H. WILLERS,
Dames en Heeien Glacé Handschoenen.
Nederlandsch-
Amerikaansche
Hypotheekbank.
Alom verkrijgbaar.
gevraagd f
C, D. PROOT,
BOSBOOM - TOUSSAINT,
Majoor FRANS
Paarden-, Vee-, en Varkensmarkt te SOMMELSDIJK.
60 Out per Lot. Uitgifte 15000 Loten. 11 Loten voor f 6.
FEUILLETON.
LINOLEUM - WAS
NIEUW.
NIEUW.
Eng. Strohoeden vanat 80—350 ct.
Wandelstokken.
Schoutenstraat,
bij de Laat'
Kantoor s Pastoorsteeg.
LKTEXSVKB/EKEBIXOEX.
LIJFREKTE-CODTBiCTEK.
Ytrdrouken Oord 117. Alkmaar.
Alleen verkoop van
Laimbock Tyrol.
aan den Westerweg, Naitaulaan,
NassaupleinEgmonderstraat
Lamoraalstraat en Lindelaan.
A. Q. DEN BOF.STERD Tonwalntitr O
Groote keus.
Concurreerec de prijzen.
Telephoon 281.
MIENT 19
Houttil 64.
Telefoon 356.
ALKMAAR.
Wij OPENEN dit seizoen met een pracht collectie
de grootste keuze. Het laagste in prijs.
ai.5oo.ooo.—
teg:en den koers van 101 pOt
- - D A. W1SSELINK. - -
TE KOOP AANGEBODEN van de
Kaasfabriek „de Volharding" te Hu-
gowaard.
Lange, treat 70, ALKMAAR. Telefoon 43.
Ingenaaid f 0.40.
In traaien stempelband f 0.70.
Voordam C 9, ALKMAAR, Int. Tel. no. 3.
Geen gevaar voor uitglijden.
Geen vermoeiende arbeid meer.
(met cf zonder borg).
Bij de Oud Hollandsche Voorschotbank, Prinsengracht 838,
Amsterdam, Telefoon 10397, vanaf f 50.— tot elk bedrag,
tegen 4% 'sjaars, met een aflossing vanaf f 5 per maand,
zonder Levensverz. Vraagt toezending onzer voorwaarden
met postz. voor autw. Men zij gewaarschuwd tegen geld-
aanbiedingen zonder naam en adres.
PRACHTCOLLECTIE
Anti-Tariefwet-Comité
ünr werk maker,
»«n ir-"
O
Van A1BWAAB 6.— 8.—, 10- 8.80, 6.— unr.
Van AMSTERDAM A.80. 0.30, 8.15, 46 nnr.
Te bevragen bij
TAPIJTEN
LIKOLEIJH8
LOEItZEILEK
LOOPERS
Karpetten
Vitrages
Behangselpapieren
gevestigd te UITHUIZEN (Prov. Groningen.)
Opgericht in 1893.
Geplaatst kapitaal t'
Gestort kapitaal c.a.
reseives op Si Dec. 1910 c.a.
uitstaande pandbrieven c.a.
3.800.000.
1.500.000.
1.200.000
De Bank geeft 4pOt. pandbrieven uit, groot
t ÏOOO.en f 5R0.met coupons per 1 Mei en
1 November,
Te ALKMAAR ten kantore van de firma
De Bonnen en zakjes bewaart uien voor
unttlge en luxe artikelen.
bij gebleken voldoening vast werk en boog
loon. 8. FRAIJMAN, Alkmaar.
Te bevragen bij JAC. MET.
Uitstekende Keuken. Uitzending van Diners.
Zalen voor PartUen, Vergaderingen, enz.
Plat dn Jour 12—3. Diner 5—7.
Aanbevelend
(Jubileum Uitgave).
Verkrijgbaar in den Boeklia idel van de
N.V. Boek- en HandelsdrnkkerR v.li.
(Goedgekeurd bij Koninklijk Besluit van 16 Maart 1912, No. 8.)
en tal van andere degeljjke voorwerpen ook voor huishoudelijk gebruik, ter gelegenheid van de op 34 April 1012
te houden
Deze verloting is ingericht naar voorschrift, van Z Ex. den Minister van Justitie, terwijl de trekking ge
schiedt ten overstaan van den EdelAchtb. Heer Burgemeester van Sommelsdijk.
Na aftrek der noodzakelijke kosten worden alle ontvangen gelden besteed tot aankoop van prijzen. Loten
dezer gunstig bekend staande Verloting verkrijgbaar bij Wed. J. TERWEIJ, Koorstraat 43. Telefoon 434, en
bij de bekende wederverkoopers. Onverkochte Loten nemen geen deel aan de trekking.
Roman uit het Duitsch
van
GEORG HART WIG.
17) -o-
„Oeh jij fluisterde zij, met haar mof spelend
en deze eindelijk tegen haar mond drukkend. „Houd
toch o.p met vragenMen vertelt toch zoo niet alles
wat men droomt!"
„Hoor eehs Ella!" Hij keek haastig om, trok toen
haar hand uit haar mof en drukte er vlug een kus op.
Zij was donkerrood geworden.
„Maar Willi! wat scheelt je! Zoo maar op straat!"
„Ja, wij staan hier nu eenmaal, dus ik kan het niet
ergens anders doen! Ella, als je Zondag' bij ons komt,
zal ik je mijn droom vertellen."
„Ja", zei ze half verlegen, half schelmsch naar hem
opziende. „Maar niet weer zoo wild als zoo pas."
„Neen, neen zeer kalm, geheel zooals jij het wilt.
Maar je komt, hè? In mama's kamer is zoo'n gezellig
hoekje in den erker.
Zij schudde weifelend het hoofd.
„Ik zal er wel voor zorgen dat wij alleen zijn", zei
hij snel. „Nu ik moet gaan! adieu! En vergeet
niet to komen
„O neon!"
Het klonk zoo vast, dat hij moeite had zich los te
rukken.
Wat duurden de dag$n Willi von Bachmann vree-
selijk lang voor het eindelijk de gewichtige familie
zondag werd! Er scheen geen eind aan de uren te
komen en Willi zuchtte vaak.
In dezen tijd kwam hij met zijn gevoelens tot klaar
heid. En waar hij ook heen blikte, aan geen der zij
den zag hij hindernissen of onoverkomelijke bezwaren.
Heinrieh Biekenbach's dochter had een ruim ver
mogen. Het was bekend dat de inkomsten van een
hoogleeraar in de rechten zeer aanzienlijk waren en
bovendien had hij voor do boeken, die hij geschreven
had, groote sommen ontvangen. Bickenbach moest
dus een zeer vermogend man zijn.
Deze vermogensquaestie was voor Willi v. Bachmann
echter geheel anders. Hij was niet rijk. De generaal
leefde van zijn traktement. Wat zijn vrouw hem vroe
ger aangebracht had, was, op een kleine rest na, ge
heel verteerd. Een kleine, vaste toelage, die hij zijn
zoon gaf, was alles wat hij doen kon en doen wilde.
En deze toelage was, hoewel Willi een solide, jonge
officier was, niet voldoende geweest om hem geheel
vrij van schulden te houden. Daarom was een vermo
gende vrouw voor hem noodzakelijk of hij moest
wachten tot hij kapitein was en meer verdiende, een
gedachte, die hem tegenstond.
Hij had' en dat had1 hem toen eerst niet zoo kwaad
geleken vroeger den generaal eens hooren zeggen:
„Ute dat was een goede partij voor jou!" Toen,
nog pas bij zijn regiment, wist hij niets meer van haar
dan dat zij een mooi meisje was. Nu hij haar kende
en in een kameraadschappelijke familieverhouding tot
haar stond, kwam hem de gedachte dat hij deze fiere,
verstandige schoone tot zijn vrouw zou maken, onge
looflijk belachelijk voor. Hij kon in haar nabijheid,
hoe vriendelijk zij ook altijd! tegen hem was, het ge
voel niet kwijt worden, dat zij een beetje op hem neer
zag, zooals op alles wat haar spotlust en vroolijkheid
opwekte. Het-viel hem gemakkelijker haar zijn dwa
lingen en dwaze streken te biechten dan haar van
liefde en verlangen te spreken, waar zij natuurlijk
slechts spottend en medelijdend om zou hebben gela
chen.
Maar Ella! Die had hem dadelijk als een voorjaars-
bloempje in den weg gestaan. Toen hij haar om haar
vader zag huilen, had hij iets in zijn hairt voelen ont
waken, dat hem dagenlang een vreemd gevoel van be
klemming bad gegeven. Daarna hadden zij met elkan
der gelachen en grapjes gemaakt op tante Louise's
kamer en tante Louise had meegeholpen om de vroo
lijkheid te bevorderen. En toen, ja toen was hij ver
liefd op haar geworden eigenlijk ongemerkt. En nu
Denial»Lelijker - heler - goedkooper
dan elke andere soort.
De vloer lioht inwrijven en eenige
oogenblikken later licht nawrjjven.
Aanbevelend
wist hij dat hij Ella met jeugdig vuur liefhad! en dat
ook haar hart van hem vervuld was en warm voor hem
klopte.
l)e familiezondagen waren in het algemeen eer een
plaag dan een genot voor de deelnemers, omdat zij aan
allen een pijnlijken dwang oplegden. Maar zij waren
nu eenmaal gebruikelijk geworden, vroeger ingesteld
in de eerste vreugd van het zoo dicht bijeen wonen en
niemand had het tot nog toe gewaagd over de ophef
fing ervan te spreken.
Vooral bij den generaal ging het altijd wat stijf toe.
Bickenbach voelde dan zeer het standsverschil tus-
sehen hem en den generaal. Maar daar zij beiden toch
,,von" voor hun naam hadden, bracht dat hen weer
dichter tot elkaar; dat weefde een soort onzichtbaren
band tusschen hen, waarover dokter Soden meer dan
eens zeer sarcastisch had gespot.
De heer von Baehman was er met het oog hierop
niet rouwig om toen er een brief kwam van dokter
Soden, waarin deze mededeelde door drukke werk
zaamheden verhinderd te zijn om te komen. Misschien
dat zijn vrouw nog een oogenblik zou komen.
„Dus clan zijn we verlost van dien vredeverstoor
der zei de generaal, met den brief bij zijn vrouw
binnenkomend. „Goed bij ons gepast, hebben zij
eigenlijk nooit, hoewel jij een zuster van Soden bent.
Soden is zeer naar links afgezakt hij heeft weinig
achting voor het goede in het bestaande. Overigens,"
voegde hij er afwijzend aan toe, „begint mij Arturs
gewoonte om steeds duurdere wijnsoorten bij hem aan
huis te schenken, tegen te staan. Men moet niet met
zijn geld pralen. Ik...."
„De wijn, die wij op onze Zondagen schenken," viel
zijn vrouw in, don brief van Soden verscheurend, „is
van een zeer voldoend soort."
Toen Bergitzkj- met dochter eu kleindochter ver
scheen, kwam juffrouw Siebold dichter achter hen
binnen.
In plaats van de lederen tasch, die zij anders altijd
bij zich had, droeg zij nu een pompadour in de hand,
waaraan een ketting met haak, dien zij in haar cein
tuur kon bevestigen. Zij had een soort kapje op met
iets er in dat goud moest verbeelden, maar waar geen
enkele goudsmid een goudprijs voor geven wilde. Maar
haar lief, goed gezicht maakte al deze verwarring weer
goed.
En hartelijk, zooals altijd, snelden Ute, Ella en Wil
li haar tegemoet, dankbaar voor al het geluk en al het
goede dat zij van haar in haar bescheiden huisje had
den mogen ondervinden.
Bergitzkj- drukte zijn monokel voor het oog, om de
ze verschijning in eenvoudig, grijs kleed op te nemen
en haar op de juiste waarde te taxeeren. En hij was
>lim genoeg om te begrijpen, dat hij in deze verschij
ning met haar trouwe, eerlijke oogen iemand had, die
hij niet gemakkelijk zou kunnen overwinnen. Ondanks
die gedachten was hij zeer beleefd bij de voorstelling.
Hij sprak er zijn dankbaarheid over uit, dat zij in de
zen droevigen tijd zooveel liefs voor zijn kleindochter
had gedaan.
Zij wilde hem bescheiden ontwijken, maar kon toch
niet anders dan even in zijn gezioht zien. Hij lachte,
een en al vriendelijkheid, ©n toch kreeg zij een gevoel
of zij tegenover een mooi beschilderde slang stond,
clie haar ieder oogenblik zou kunnen dooden.
„Nu dat beteekent niet veel' wat ik gedaan heb,"
zei zij snel en keerde zich om.
Aan tafel werd tamelijk weinig gesproken. De hee-
ren Bickenbach en Bergitzky vonden weinig genot in
de wijnen, die hun hier werden voorgezet, hoe vast
mevrouw Bachmann ook overtuigd was dat het een
zeer „voldoende soort" was voor haar gasten. Mevrouw
Bachmann ergerde zich ondertusschen al bij vooTbaal
aan haar zuster, die de ongegeneerdheid had hier zon
der haar man te durven verschijnen.
De eenigen, die zich -zeer vroolijk gevoelden en op
gewekt naast elkander-zaten, waren Ella ^eu Willi.
Hoewel zij natuurlijk in dit gezelschap niet openlijk
met elkaar konden spreken, hadden zij toch verstand
houding met elkaar door vele teekens en blikken.
(Wordt vervolgd).
N.Y. r/k HERMS. COSTEE ZOON. AHnusit.
