DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN.
Om het koude goud.
No. 99
Honderd en veertiende Jaargang.
ÏM2
V R IJ D A G
26 APRIL.
FEUILLETON.
BINNENL AN D.
COURANT.
O»
AT,KMA AR, 26 April.
De rustige rust, welke in den Duitschen Rijksdag
bij de behandeling der wetsontwerpen tot uitbreiding
der weermacht bestond, is plotseling verstoord en we!
op een wijze, welke ernstige gevolgen kan hebben. Er
werd veel en saai gedebatteerd, de eerste dagen, en er
heerschte ook Woensdag aanvankelijk een lustelooze
stemming. Het scheen alles „glatt und1 program-
maszig" te. zullen verloopen totdat er geheel onver
wacht een incident ontstond, waiaruit weinig goeds
geboren zal worden. Het betreft een kwestie van eer
en die is teer vooral in Duitschland. De afgevaar
digde van het Centrum, de heer Erzberger, bracht een
kabinetsorder ter sprake over het niet-dnelleeren van
een officier van gezondheid. Die duel-kwestie is al
enigszins oud. Een officier van gezondheid, Sambeth
gcneeten, had geweigerd te duelleeren en daarover
vy «scheen een kabinetsorder, waarin werd gezegd, dat
bij weigering van een duel om godsdienstige redenen,
het-onderzoek voor een eereraad niet op zijn plaats is.
M. a. w. zoo iemand wordt%bui ten de militaire ge
meenschap geplaatst, wordt behandeld als een eerloo-
ze.
De heer Erzberger zeide hierover woordelijk het
volgende:
„De behandeling van de duelkwestie bewaar ik voor
een behandeling in de commissie-vergadering. In elk
geval is de bekende kabinetsorder, waarin gezegd
wordt, dat hij, die in overeenstemming met de godde
lijke wet en de wet van den Staat, niet duelleeren wil,
niet waardig is om tot het officierscorps te behooren,
een slag in het aangezicht van het Katholieke volk.
Hier moet in elk geval iets gedaan worden."
Dadelijk ging de minister van oorlog staan en ver
klaarde, innerlijk zeer bewogen, maar uiterlijk koel
bloedig
„Twee woorden slechts, de heer Erzberger heeft de
keizerlijke kabinetsorder in het geval-Sambeth voor
een smaad verklaard, welke hiermede aan het. geheele
Christelijke volk wordt aangedaan. (Luide: zeer
juist! bij het Centrum). Daartegen moet ik beslist
partij kiezen. De kabinetsorder verklaarde uitdruk-
k 'lijkdat het onderzoek van een eereraad niet op zijn
plaats was, wanneer iemand uit religieuse overwegin
gen een duel weigert. Hier gaat het niet om waardig
of onwaardig, maar hierom, dat wie deze zienswijze
deelt, niet meer past in het officierscorps."
Deze ongehoorde, uitdagende woorden wekten bij
het Oentrum en de geheele linkerzijde een storm van
verontwaardiging op. Allerlei kreten klonken door el
kaar. De minister stond nog een poosje sprakeloos,
keerde toen, niet met een bijster snugger gelaat, naar
zijn plaats terug.
Do nutionaal-liberale afgevaardigde dr. Paasche be
gon zijn rede onder instemming van links en van
rechts aldus
„De minister van oorlog zal uit do wijze, waarop
zijn woorden zijn opgenomen, gezien hebben, hoe wei
nig hij de gevoelens van het Duitsehe volk heeft ge
troffen."
Zoo is het. Hoewel het wel opvallend is, dat de
kwestie eerst nu wordt opgerakeld, is het te begrijpen
dat de verontwaardiging ouder het Centrum over de
uitlating van den minister groot is. Gisteravond werd
door den voorzitter van die groep de volgende scherpe
verklaring in den rijksdag afgelegd, welke terecht
groote opgewondenheid veroorzaakte:
„Tegen de opvatting van den minister van oorlog-
moet ik uit naam van mijn politieke vrienden met alle
kracht protesteeren, zoowel op grond van onze gods
dienstige gevoelensi, als van onze rechtsopvattingen.
Over de godsdienstige gronden wil ik mij hier niet
uitlaten. De grondwet van het Duitsehe rijk sluit do
katholieke christenen van geen enkele positie en geen
enkele staatsinstelling uit, als zij meeningen verkon
digen, die- met hun godsdienst overeenkomen. Deze
wettelijke bescherming ontneemt de minister van oor
log hun echter rechtstreeks door de uitlating, dat liij
gisteren heeft laten liooren, en tegelijkertijd ontkent
hij, dat bij hem het- eergevoel bestaat, dat hij zichzelf
en den officiersstand toekent. Met deze uitlating stelt
de minister zich buiten de wet. Het burgerlijke en het
militaire wetboek verbieden het duel. De minister
Roman uit het Duitsch
van
GEORG HARTWIG.
21) -o-
„Wat ik mijn zoon zal zeggen", viel Bachmann hem
bemoedigend in de rede, „zal op kalme wijze geschie
den. Gij begrijpt wel, dat onder deze omstandigheden
ik mijn goedkeuring wel moét onthouden. Over u zal
ik niet spreken wees gerust!"
s Avonds laat, toen de familieleden de een na den
ander waren vertrokken, ging de generaal naar zijn
vrouw om haar met de zaak op de hoogte te brengen.
Nauwelijks had' hij haar het geval uitgelegd of me
vrouw Bachmann hief de handl afwerend op. Die keus
van haar zoon leek haar geheel verkeerd. Willi den
schoonzoon van den krankzinnigen Bickenbach!
„Daar komt niets van! Ut© moet hij nemen," zei
zij krachtig. „Die is voor Willi geschapen. Wat wil
hij nu met de erfelijk belaste Ella, die hem zoo goed
als niets aanbrengt! Fidelia heeft mij al eens meer
over den minder schitterenden finantieelen toestand
gesproken. Zij Maagde er over, dat Biekenbachs ver
pleging zooveel kostte. Neen, daar kan niets van ko
men. Je weet dat wij niet zooveel meer hebben ons
kapitaal is grootendeels verteerd."
„Ik weet het ik weet. het," viel de generaal in.
„Dat is allemaal reeds tusschen Bergitzky en mij be
sproken."
„Bie Bergitzky is werkelijk als een reddende engel
in onzen familiekring gekomen. Zonder hem waren
wij met Willi leelijk in het nauw gekomen. Spreek
echter niet te hard met Willi.wees wat geduldig,
Adalbert."
„Als hij er over begint, zal ik kalm zijn. Men moet
geen olie op het vuur gieten en daarom zal ik het eerst
maar eens aanzien."
van oorlog verbant echter degenen uit het officiers
corps, die achting voor de wet hebben en haar gehoor
zamen. In de commissie zullen wij elkander nader
spreken."
Het blad Germania, dat in den regel in overleg met
het centrumsbestuur handelt, heeft in een vlijmscherp
artikel de zaak ter sprake gebracht, waarin o. a. wordt
gezegd: „Een man, die een dergelijk beginsel in den
Duitschen Rijksdag verkondigen kan, heeft aan het
hoofd van ons legerbestuur niets meer te maken. Een
dergelijk spotten met de wet is ee.n revolutionaire
daad van de gevaarlijkste soort. De centrumpartij
zou al haar godsdienstige beginselen verloochenen dn
haar rechtsgevoel volkomen terzijde stellen, als zij
nog met een minister te doen wilde hebben, die derge
lijke opvattingen verkondigt. Het leger is geen leger
van pretorianen, betaalde huurlingen; het is de bloem
van het volk, de kracht van de jeugd der natie, waar
uit het gevormd is. Wij willen niet., dat onze brave
soldaten opvoeders hebben, die het niet met hun
corpsgeest en „eergevoel" kunnen overeenbrengen om
godsdienstig, zedelijk en wettelijk te denken en te
handelen. Onze officieren zij n geen la-voorrechte kas
te, die de zedewetten en het recht met voeten mogen
treden en wanneer de minister van oorlog hun dezie
denkbeelden in wil prenten, dan mag hij dit ambt in
den een of anderen barbaarschen staat bekleeden, in
Duitschland echter niet. Hier moeten recht en wet
gelden.
Voor onze Christelijke officieren geldt nog steeds
het bevel des Heeren: Gij moet God meer gehoorza
men dan de menschen. Daarbij is het volmaakt het
zelfde of deze mensehen minister van oorlog of nog
hooger geplaatst zijn."
Dit laatste is natuurlijk gemunt op den Keizer, van
wien deze „heidensche regeeringsverklaring" kwam.
Vandaag zal de heer v. Bethmann Ilollweg, de rijks
kanselier, hebben te antwoorden. Gemakkelijk zal hij
het wel niet hebben. De wetsontwerpen staan op uni
formen en de onhandige heer von Heeringen kon wel
eens den langsten tijd minister zijn geweest!
EERSTE KAMER.
In de vergadering van gisteren wei-den verschillende
kleine wetsontwerpen aangenomen, daarna was het
Bouwwetje weer aan de orde.
De heer van der Feltz (L.) repliceerde door
oen nadere aanduiding van zijn grieven nopens de on
derwijskrachten bij het bijz. onderwijs en de verwaar-
loozing van het openbaar onderwijs. Spr. wees op de
gevaren van averechtsehe aanwending van het te ver
kenen subsidie. Het ware tc-beperken tot de groote
steden.
Na dupliek van den Minister van binnenland-
sche zaken (dc heer Heemskerk) waarin deze het be
toog van den vorigen spreker in onderdeelen bestreed,
werd het wetsontwerp met 27 tegen 10 stemmen aan
genomen (rechts tegen links).
Daarna de Armenwet, waarbij de heer Bavinck
(A. R.) zijn stem vóór dit ontwerp motiveert. Spr.
omschreef de taak en verhouding die de verschillende
takken van armenverzorging moeten hebben. Ilij is
dankbaar, dat de burgerlijke armenzorg subsidiair
blijft.
De minister van binnenlandsche zaken be
antwoordde dezen spreker.; waarna het ontwerp z. h.
s. werd aangenomen.
De motie van den heer 't H o o f t (A. R.) (vergemak-
keling- van de toelating van nieuw inkomende leden
door overlegging van bewijzen van verkiesbaarheid
naar keuze) kwam aan de ord-e en werd door den voor
steller verdedigd met een beroep op de betrekkelijke
artikelen van Grondwet en Kieswet. De kwestie rees
opnieuw naar aanleiding van de toelating van den
heer Eerf en betreft het geval, dat iemand tot twee
categorieën van verkiesbaren hoort, waarbij hij zijn
verkiesbaarheid tot nu toe in beide opzichten moest
toonen voor de geloofsbrieven. Spr. achtte dit onre
delijk en wilde de bedoeling der wet vationeeler vertol
ken.
De heer Van La n schot (R. K.) achtte de
„Maar wij moeten in elk geval niet toegeven. Ik zou
het verschrikkelijk vinden ons eenige kind zoo te moe
ten verliezen."
De generaal knikte en ging naar de kamer. Hier
vond hij Willi die al ongeduldig op hem zat te wach
ten.
Het was Willi v. Bachmann den geheelen avond on
mogelijk gemaakt, Ella weer te naderen en haar nog
een woordje toe te fluisteren. Hij zag niet, dat dat
een gevolg van een samenspanning tegen hem was,
maar het ergerde hem toch in groote mate. En dat te
meer omdat Ella's lieve oogen hem menigen vriende
lijken, vragenden blik toewierpen. Hij stelde zich voor
hoe haar gezicht, stralen zou van geluk als hij morgen
in groot tenu voor haar verscheen om haar hand te
vragen, als hij datgene tot een eind zou brengen dat
heden in den erker onderbroken was. Hij zou haar
teedere gestalte naar zieh toetrekken en haar den
eersten kus geven.
Geheel vervuld van dit naderende geluk, onthulde
illi zijn vader zijn liefde en vroeg hem om steun bij
zijn plan. Ilij was eigenlijk al vooruit overtuigd, dat
zijn vader geen bezwaren zou hebben en dus sprak hij
zieh zeer openhartig uit.
„Mijn beste V illi", zei de generaal daarna, hem op
den schouder kloppend, „het komt op jouw jongen
leeftijd herhaaldelijk voor, dat men in zijn verliefd
heid alle verstandige redeneeringen in den wind slaat.
Ik begrijp je verliefdheid op een zoo mooi meisje als
Lila ook volkomen. Maar je moet ter wille van je
zelf en ook om het meisje toch je verstand gebruiken,
lb or mij eens geduldig en kalm aan."
En nu deelde hij Willi mee, zonder den naam van
Bergitzky te noemen, dat Ella financieel niet zoo
sterk stond als hij vermoedde, wat een onoverkomelijk
bezwaar was voor de vervulling van zijn wenschen.
ij zijn verplicht je dit te zeggen", besloot hij, zijn
zoon warm de hand drukkende, „als je met haar
trouwde zouden jelui spoedig in bekrompen omstan
digheden komen, want ik ben niet in staat je meer
mee te geven dan het eerste, zeer noodige."
„Het doet mij wel zeer veel leed je dit te moeten
woorden der wet duidelijk en voor geen andere uitleg
ging vatbaar. Men heeft zich aan den tekst der wet
te houden. Spr. was het oneens met den heer 't Hooft
en wilde overlegging van dei bewijzen van dubbele be
voegdheid-, wijl de wet het- wil.
De heeren L e 1 y (U. L.) en van N i e r o p (L.)
bestreden de motie, die de hoer 't. Hooft daarna introk,
wijl het hem niet te doen was om een stemming, doch
om het debat.
De vergadering ging daarna uiteen tot onbepaalden
datum.
BEZOEK VAN DE KONINGIN EN DEN PRINS
AAN PARIJS.
Volgens de Gazette de Holland© is het programma
van het bezoek van II. M. de Koningin en Z. K. II.
den Prins der Nederlanden aan Parijs in hoofdzaak
als volgt samengesteld:
Zaterdag 1 Juni: Vertrek van- Het Loo omstreeks
8 uur. Aankomst te Parijs, via Luik, omstreeks 5 uur.
Bezoek aan president Eallières op het Elysée. Ont
vangst van het corps diplomatique. Gala-diner op het
Elysée. Gala-voorstelling in de Opera.
Zondag 2 Juni: In den voormiddag godsdienstoefe
ning in de Oratoire-kerk. Receptie op het stadhuis.
Déjeuner in de Nederlandsche legatie. Rijtoer in het
Bois de Boulogne. Gala-diner in het ministerie van
buitenlandsche zaken.
Maandag 3 Juni: Bezoek aan het paleis te Versail
les. Revue van de troepen in het kamp bij Satory.
Déjeuner in het paleis te Versailles. Terug naar Pa
rijs.
Vertrek van Parijs te 4 uur. Aankomst te Brussel
te 8 uur, waar de Koning der Belgen II. M. zal ko
men begroeten. Aankomst op liet Loo te 11 uur.
- De „Figafb" meldt, dat de feesten, die de Fran-
sche regeering én de stad Parijs voorbereiden voor het
bezoek van Koningin Wilhelmina aan Parijs, een bij
zonder karakter zullen hebben, geheel verschillend van
de ontvangst van andere souvereinen.
Er zullen wel recepties plaats hebben en een gala
voorstelling, maar er zal gepoogd worden dio officieel©
plechtigheden minder koel en correct, meer beminne
lijk te maken dan gewoonlijk. Koningin Wilhelmina
is de eerste koningin, die als souvereine Parijs be
zoekt, sedert het bezoek van koningin Victoria; en
naar de wijze van ontvangst van toen, zal thans ook
het program zijn ingericht, evenals ook de versiering-
van de openbare gebouwen en straten, die de stoet zal
doortrekken. De versiering zal in hoofdzaak uit bloe
men bestaan met vlaggen als ondergrond. Het pro
gramma is thans aan de goedkeuring der Koningin
onderworpen.
Gemengd uleuw«,
MOOI BEVERWIJK.
Men schrijft aan de Tel.:
Het aloude „Scheijbeek," de buitenplaats waardóór
Beverwijk reeds eeuwenlang zekere vermaardheid ver
kreeg, werd ten vorige jare, door aankoop, eigendom
van den heer C. G. H. van Aalst, te Amsterdam. Se
dert dien heeft dit buitengoed een prachtigen uitleg-
gekregen en werd het gerestaureerd en verfraaid tot.
ondenkbaar wordens toe.
Wel bleef het oude schoon van „Scheijbeek": dc
mooie waterpartijen met zwanen en eendenvijvers ge
heel behouden, evenals het heuvelachtig terrein en het
prachtig hoog opgaand geboomte, maar door uitbrei
ding der oppervlakte met ongeveer 2 hectaren aan-
grcnzenden tuingrond, werd bovendien nog een naur
de oisehen des tijcis ingericht en moestuin met ver
schillende broeikassen voor perziken en druiven, bloe
men en groenten aangelegd, in aansluiting met pe
ren-, appelen-, pruimen- cn kersenboomgaardeu. Een
bijzonder fraai eonifeerenpark, waarin de uiteenloo-
pendste verscheidenheden worden aangetroffen en een
rosarium van 1/i bunder grootte, wuarin bijna alle va
riëteiten rozen worden gevonden, zullen „Scheijbeek"
meer nog dan vroeger tot een bijzonder aantrekkelijk
buitenverblijf maken, dat niet licht zal worden over
troffen.
„Scheijbeek" mag thans met recht een pronkjuweel
onder dc buitenplaatsen genoemd worden, meer nog
dan vroeger.
zeggen, maar mijn plicht als vader gebiedit het mij."
Willi stond als versteend voor hem. Het was hem
of er iets duivelachtigs voor zijn oog verrees, dat hem
aangrijnsde. Maar slechts een oogenblik, toen ver
dreef zijn liefde de eerste gedachten aan terugtreden.
„Neem mij niet kwalijk, papa", zei hij zich buigend,
„maar ik heb meer vertrouwen in de stem van mijn
hart dan in uw bedenkingen. Wat kan er al niet ge
beuren, dat verandering zal brengen! Wie weet de
toekomst vooruit?"
„Niemand, mijn jongen", zei de generaal deelne
mend en vriendelijk. „Maar voor dat weinige dat wij
wèl vooruit kunnen zien, mogen wij de oogen niet
sluiten. Krankzinnigheid is erfelijk. Bickenbach was
in zijn jonge jaren ook een frisch, gezond mensch.
Niemand zou toen vermoed hebben, dat dit het einde
zou zijn."
„Maar oom Soden zegt toch....", viel Willi opge
wonden in.
De generaal haalde de schouders op.
„Wij hebben genoeg van die Soden's laat die al»
je blieft buiten het spel!"
„Dus dan krijg ik geen steun'', riep Willi toornig,
die de bezwaren zich voelde opstapelen aan alle zijden.
„Is Ella's liefde voor mij dan niets? Spreekt die niet
mee
„Wil je een blauwtje loopen?" vroeg do generaal
fnet gedempte stem. Meen je dat tante Fidelia en
haar vader minder ernstig over deze zaak zullen den
ken als ik? Ze zullen op dezelfde gronden als ik hun
toestemming voor een huwelijk tusschen jelui beiden
weigeren."
„Ik zou gek kunnen worden!" riep Willi, de handen
tegen zijn slapen drukkend'. „Wat moet ik dan doen?"
„Verstandig zijn en verstandig handelen tegenover
ons en tegenover Ella. En ook, en dat vooiral, ver
standig ten opzichte van het komende geslacht", zei
de generaal ernstig.
De jonge man, die zoo ernstig teleurgesteld was,
v,relde dat zijn zenuwen hem de baas werden. Hij liet
zich in een stoel vallen, bedekte zich het gelaat met
de handen em de generaal zag dat er tranen langs zijn
EEN OUD VEER IIERvSTELD.
Het wolgelulfken der verleden jaar genomen proef,
het veer WilleinsdorpMoerdijk weder in exploitatie
te brengen, leidde tot de oprichting eener combinatie,
die, gesteund door rijk en gemeente, thans met de
stoomboot „Hollandsch Diep" de verbinding met den
Brnbantsehen wal voor reizigers, auto's en fietsen wil
onderhouden.
Het is bekend, hoe in het eerste kwarti der 19e eeuw-
het rijksveer in den grooten weg no. 7 door druk ver
keer tot grooten bloei kwam, maar door den aanleg
van den spoorweg weer te niet ging. Thans, nu het
verkeerswezen een geheel ander aanzien heeft verkre
gen, waren de kansen tot. herleving van het veer aan
merkelijk gerezen, en werden plannen gemaakt, om de
verbinding tot stand te brengen. De exploitatie is
gisteren begonnen. De nieuwe boot heeft haar eersten
officieelen tocht over de woelige wateren van, het
Hollandsch Diep gedaan. Waar in vroegere eeuwen
oen gevaarlijke overtocht per veerschip en pont me
nigeen, o.a. in 1711 Prins Johan Willem Friso, het le
ven kostte, is nu een geriefelijk ingericht, stoomschip
in de vaart gebracht., dat zeker het verkeer met het
zuiden, waarvan Holland, behalve per spoor zoo goed
als verstoken was, ten goede zal komen. Aanstaanden
Zondag zal de Holland'België voetbalwedstrijd we
derom als ten vorigen jare drommen va.n belangstel
lenden naar Dordrecht voeren, en zal het nieuwe veer
zijn diensten aan de moderne vervoermiddelen kunnen
vcrleenen. (Hbld.)
DE KERKELIJKE KWESTIE TE DORDRECHT.
Men meldt uit Dordt:
In de kerkelijke kwestie te Dordrecht betreffende
de toelating der heeren Backman, Kramer en Vleezen-
beek als ouderling of diaken der Ned. Herv. kerk,
werd gisteren het rapport, der door het classicaal be
stuur benoemde commissi© om genoemde heeren nader
te hooren, aap de classicaio vergadering uitgebracht,
liet classicaal bestuur vergaderde gisteren den gehee
len dag en zond aan de drie hoeren bericht, dat in een
heden te houden yergfidering van het ministerie van
Dordtsehe predikanten, het geschil nader zou worden
behandeld. In dezpH:<frfcadering is besloten medo te
gaan met het protesf, indertijd door eenige lidmaten
bij den kerkeniad Ingediend, en de heeren Bachman,
Kramer en Yleezenbeek alsnog niet toe te laten.
MOORD T ZWOLLERKERSPEL.
Het gerechtshof te Arnhem bevestigde gistermor
gen het vonnis der Zwolsche rechtbank, d.d. 22 Febru
ari j.l„ waarbij Jan Velthuis, 55 jaar, landbouwer te
Zwollerkerspel, was veroordeeld! tot 20 jaar gevange
nisstraf, wegens moord op den 76-jarigen Van der
Velden. Zoonis men zich zal herinneren; had hij de
zen man uit zijne woning gelokt en hem onder weg
van oen vlondertje in een sloot geworpen, en zoolang
onder water gehouden, dat hij was verdronken.
ONDER EEN BRUG BEKNELD.
Gistermorgen liep de melkboot „Wilhelmina Catha-
rina," met een ijzeren werkschuit van de gemeente
vast onder de Kamperbrug.
De melkboot zat zoo bekneld met de schuit, dat de
motorboot „Centrum" met het trekken oen stalen
sleeptros brak.
Eindelijk is het de motorboot toch gelukt, de melk
boot los te krijgen. De boot had meer dan een half
uur vertraging gehad. Averij werd niet. gemaakt.
KERKELIJKE VERKIEZINGEN TE LEIDEN.
Dinsdag en Woensdag had' te Leiden de verkiezing
plaats van 26 leden van het kiescollege der Ned. Herv.
gemeente, waaraan ook werd' deelgenomen door dc
vrijzinnig hervormden, terwijl de confessioneelen en
gematigd orthodoxen, waar het niet de aftredenden
gold, ook met afzonderlijke eandidaten uitkwamen. Er
heerschte blijkens advertenties in het „Leidsch Dag
blad' tussehen de beide orthodoxe groepen een weinig
vriendschappelijke gezindheid. De uitslag was, dat de
gemeenschappelijke orthodoxe eandidaten gekozen wer
den met ruim 1100 stemmen en verder de door do con-
fessioneate kiesvereeniging Geloof en Belijdenis ge
stelde eandidaten met 800 stemmen. De gematigd
wangen rolden.
Diep ontroerd kwam hij naast hem staan en legde
zijn hand op Willi's schouder.
„Wees een man, Willi! Wij hebben allen een strijd
in dit leven. Het is je plicht, Ella de scheiding zoo
licht mogelijk te maken, hoe zwaar je dat ook zal val
len."
„Ik kan het niet!" zei dc jonge man, wanhopig op
springend. „Ik heb haar toch immers lief."
„Over twee dngen zul je al anders over dit ges/prek
oordeelen geloof mij. Wat je nu hurdheid noemt,
zul je dan dankbaar gedenken. Ik wil je ondertus-
sehen zooveel mogelijk helpen daar kun je op aam
liet beste middel is elkander voorloopig niet te zien.
De divisie-commandant is afwezig en ik neem de za
ken van de divisie waar. Ik geef je dus vier weken
verlof. Met de kapitein van je afdeeling zal ik mor
gen spreken. Vraag het verlof maar aan. Het ver
dere zal dan wel in orde komen."
1 oen zijn zoon bleef zitten zonder iets te antwoor
den en zonder zich te bewegen, streek de generaal
hem over het voorhoofd.
„Wees sterk mijn jongen! Nu niet dadelijk de
vleugels laten hangen. In stilte den strijd uitvechten,
dat is hot eenige wat je doen kunt. Ja, mijn jongen,
dit woord geldt voor ons allen: Leer te lijden zonder
te klagen."
V illi huiverde. Hij had een gevoel dat er iets
kouds door zijn aderen stroomde.
„En Ella?" vroeg hij zacht.
„Voor haar te zorgen is niet jouw taak. Anderen
zullen dat doen. Wat wij voor haar als bloodwerwan-
ten konden doen is tot nu toe geschied en dat zal zoo
blijven. Dat beloof ik je. En laat ons nu gaan sla
pen."
Hij stak zijn zoon de hand toe en toen deze met
trillende lippen in het onbestemde bleef staren, nam
hij hem met vasten greep bij den arm.
„Goeden nacht! En denk er om dat het je plicht
is, in deze als een man van eer te handelen."
Itt'.lsla.. (Wordt vervolgd)».
