DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN
No. !I2.
Honderd en veertiende Jaargang.
1912
ZATERDAG
11 M E I.
Brieven uit Marokko.
SPROKKELINGEN.
Deze Courant wordt eiken avond, behalve op Zon- en
Feestdagen, uitgegeven. Abonnementsprijs per 3 maanden
voor Alkmaar f0,80; franco door het geheele Rijk f 1,
Afzonderlijke nummers 3 Cents.
Telefoonnummer 3.
Prijs der gewone advertentie»
Per regel f 0,10. Bij groote contracten rabat. Groote
letters naar plaatsruimte.
Brieven franco aan de N. V. Boek- en Handelsdrukkerij
v/h. HERMs. COSTER ZOON, Voordam C 9.
Dit nummer bestaat uit 3 bladen.
AARSC
MEKNEZ.
De vorige maal schreef ik hoe wij aankwamen in
Souk-el-Arba met ons konvooi, waarvan door de Ma
rokkanen 40.000 francs waren ontnomen. Souk-el-Ar
ba is slechts een kleine post, eveneens gevestigd door
de kolonne Brullard op haar weg naar Eez. Tusschen
twee bergketens gelegen aan een snel stroomende ri
vier is deze post niet slecht geplaatst, doch de bezet
ting laat steeds te wenschen over, de verkenningen
vereischen te veel krachten, zoodat op een moment
dat de troelen op verkenning zijn, zoo'n post bloot
ligt voor een overval. De Joden hebben weder gepro- j
fiteerd van den doortocht der Eranschen en hebben
in
onzer
les blijmoedig verdragen.
„aparte vrouw was ge-
bestemming. Voor
men over den opmarsch naar een
stad, 20 K.M. van hier, om daar
Enfin, in mijn volgenden brief over
v. d. V.
naast het kamp een markt opgeslagen, waar men al-
lerhande snuisterijen tegen de hoogste prijzen moet be- 1 van den wagen met dezelfde tusschenpoozen over
talen, b.v. een prentbriefkaart 5 sou (12V2 cent),
fleschje bier 1 francs, en de wijn, 0, die is onbetaal
baar. Wanneer er één vat aankomt, dan staat het ge
heele garnizoen voor de deur der tent en menigmaal
moet de gendarmerie er aan te pas komen om de dors-
tigen tot rede te brengen.
Er wordt beslist gezorgd dat de Joodsche handela
ren den soldaten geen alcoholische dranken verkoopen
en des avond® reeds een uur vóór het avondappèl
moeten de handelaren hunne zaken sluiten, zoodat de
koopers van zelf genoodzaakt zijn bij gemis aan
vermaak om hun tent op te zoeken. Ik behoef niet
verder uit te wijden over het eentonige leven in zoo 11
kamp; de eenige uitspanning is nog het visschen in
de rivier, natuurlijk niet al te ver van den post, an
ders zou men kans hebben zelf gevangen te worden
door de „biko's."
Ik voor mij was dan ook maar blijde toen ik hoorde,
dat de kolonne den volgenden dag terugkeerde en wij
dan op marsch zouden gaan naar ons nieuwe gami
zoen in Méknez. Ik hoorde reeds vaak spreken over
een groote stad en dat alles daar veel goedkooper
was. Ik voor mij geloofde er niet veel van. immers,
Meknez is nog verder van de zeehavens gelegen als
Souk-el-Arba, bijgevolg moesten de waren ook duur
der zijn. Later bleek mij evenwel dat alles, wat in
Meknez verkocht wordt, aangevoerd wordt uit Tanger,
hetgeen Jen afstand aanmerkelijk verkort.
Des morgens om 10 uur kwamen de verkenners aan
uit het gebergte. Het ontbrak ons als altijd niet aan
dooden en gewonden. Vooral waren het de Senegalee-
zen,- die de zwaarste verliezen hadden geleden. Bo
vendien telden ze nog 16 vermisten, waaronder hun
luitenant. Men had, zooak men mij verhaalde, de gan-
sche omgeving doorzocht, doch niet het minste spoor
was van hem te vinden. Men zeide, dat het een fout
van den kapitein der compagnie was, die zijn man
schappen bij te kleine afdeelingen op groote afstanden
had weggezonden. Er moest iet® aan gehaperd heb
ben, want nauwelijks was men gekampeerd, of de or
donnans van den kapitein kwam melden, dat zij pa
troon zich een kogel door het hoofd had gejaagd. Hij
liet een brief achter, waarin hij zich verdedigde te
genover den generaal. Wanneer hij, zou ik meenen,
werkelijk een gegronde reden had gehad; behoefde hij J
zich niet dood te schieten.
Den volgenden morgen gingen we op weg naar
Meknez; daar de afstand te groot was om op een dag
af te leggen (52 K.M.), kampeerden we op de helft
van onzen weg op eene plaats waar juist een af deeling
tirailleurs bezig was den weg te herstellen. Daar in
dit kamp trof ik onzen ouden kolonel Brullard, die
mij eens, toen ik den eersten dag in het legioen was,
mij er aan herinnerde, dat de Hollanders zelf kolo
niën hebben. Hu zou ik hem niet herkend hebben, de
vroegere'kleine doch kloek gebouwde gestalte was ge
bogen en zijn gelaat zoo bruin, dat men meenen zou
een Marokkaan voor zich te hebben.
Hij was zeer verheugd weder eens legionairs aan te
treffen en toen wij den volgenden morgen weder on
zen tocht hervatten hij ging in de tegenovergestel
de richting riep hij ons een hartelijk vaarwel toe.
Men zegt, dat hij tot generaal zal worden benoemd in
dienst van den Sultan, met het oog op het aanwerven
van recruten voor de Mehalla.
Dezen dag hadden we slechts 26 K.M. voor ons,
maar wat een weg! Niets dan natte vochtige aarde,
die als natte sneeuw zich vastkleefde aan onze schoe
nen, zoodat wij herhaaldelijk schommelden en tuimel
den. Soms moesten we door een rivier, die nog niet
overbrugd wasj, zoodat men genoodzaakt was tot aan
de knieën door water en modder te waden. In 't kort,
de gansche weg van Rabat tot aan Fez is één modder
poel, waaruit de eeuwenoude muren van vroegere ves
tingwerken uitsteken.
Reeds 5 K.M. voor de stad stond) een groep der Me-
halla-soldaten van den Sultan ons op te wachten.
Die lieden maken geen onaardig figuur met hunne
roode uniformen, maar met die ouderwetsche proppen
schieters, waarmede ze zijn gewapend, met hunne ba
jonetten. die nog doen denken aan den slag van Wa
terloo, zijn ze ver achter bij de moderne bewapening
der Fransche troepen. Zij staan onder toezicht- van
het Fransche kader, doch worden gecommandeerd
door den Sultan. Ze stonden langs den weg geschaard
en presenteerden hunne geweren voor ons, toen we
voorbij trokken. Vervolgens kwamen we binnen de
muren van Meknez, maar nog niet in de stad. Want
overal in den omtrek verheffen zich stukken muur, die
vroeger dienst déden om de stad! te verdedigen. Acht
verschillende poorten gingen we door en toen stonden
we weer aan de andere zijde der stad), waar het Fran
sche kamp is opgeslagen. Ook ons kamp was er, onze
kleine barakken waren opgebouwd van riet en beplakt
met aarde. Het zijn slechts holen, doch in ieder ge
val zijn ze beter dan de groote tenten, die bij veel re
gen het water doorlaten en bij veel wind veranderen
pen vliptrmachine Zoo zijn we dan op de plaats Een vreemdeling staat er verbaasd over, welk een - - i- -
hoelang? Reeds spreekt eigenaardige chic de burgerlijke elementen ten toon schapen, die het tegen den man in de wetenseh p
1 oude Romeinsche spreiden. Het gevoel, dat er geen standsverschillen durfde opnemen. Zg trachtte ook naar buiten een
opgravingen te doen. zijn, brengt met zich mee, dat niet alleen in de z.g.n. nieuw type te zijn eet werd echtter overdreven en
per Meknez. betere kringen het type. van een „heer" voorkomt, j te recht bespot Korte haren en blauwe bnllen von-
maar dat ook de jonge koopmansbediende met een sa- den velen van haar „stijlvol Menige mooie vlecht
laris van 86 a 100 kronen per maand) in zijn uiterlijke viel ten offer wegens gebrek aan tgd om liet liaar
smaak verraadt en zich uitnemend voordoet. „Simili" goed te verzorgen! Met de kleed ir «namen zg het
namaak van dit en namaak van dat, is hem ten eenen ook niet zoo nauw, zij veronachtzaamden die totaal.
I male vreemd. Hetzelde geldt van de jonge dames, j Geen wonder dus, dat de „nieuwe' vrouw minder be-
Dikwijls vraagt, men zich af tot welke „voorname fa- i wonderaars dan bespotters vond. Langzamerhand
milie" een elegante jonge dame behoort, zonder te ver- wende men echter aan het type._ Er werd voel en ïjye-
moeden, dat zij op een kantoor haar dagelijkseh brood i rig gestudeerd. En de Universiteit werd door menige
verdient. Overal geldt de wet, dat arbeid, zelfstandi- j degelijke vrouwelijke arts verlaten, die de bevolking
ge arbeid, ook van jonge dames, adelt en men heeft op het land een zegen werd.
gelegenheid genoeg om op te merken, dat kantoorwerk
geen diepe rimpels in een) mager, bleek gelaat ploegt,
geen invloed heeft op de jeugd en frissehe bekoorlijk
heid, indien de vrije uren maar buiten en met sportbe
oefening worden doorgebracht.
De jeugd te Kopenhagen houdt van1 beiden. Het
percentage burgers, dat er de voorkeur aan geeft in
DE RHYTHMUS DER TECHNIEK.
Ge zit in den trein, sluit de oogen en gaat een
beetje dommelen. Een vers valt u in of een wijsje.
Of ge wilt of niet, ge moet het versje steeds weer
herhalen, het wijsje kunt ge niet weer kwijt worden.
Zoodra ge den trein verlaten hebt, zijn echter ook vers
en wijsje weer vergeten.
Waarom vielen ze u in? Alleen omdat de raderen
plekken reden, waar de rails aan elkaar gelegd zijn.
Hierdoor kreeg de waggon gelijkmatige schokken, die
zich met het eveneens gelijkmatige geluid op het ze
nuwstelsel voortplantten. De rythmus der rails-stoo-
ten werd een rythmusi der gedachten. De schokken,
De Russische Hoogescholen waren van den beginne
af plaatsen van politieke agitaties. In den omgang
met haar mannelijke collega's ging de studente zich
al heel spoedig voor de politiek interesseeren. Velen
hebben dit met opsluiting in de gevangenis, enkelen
met den dood moeten bekoopen.
In den tegenwoordigen tijd komen de vrouwelijke
welke spoorwegrijtuigen en alle veerende of op andere
lokalen den Zondag door te brengen, is zeer gering, f studenten niet evenals eertijdsi voort uit den kring der
De Kopenhager houdt in het algemeen niet van bier- minderbedeelden. Op 't oogenblik worden de ooileges
wgze elastisch gemaakte lichamen door rhythmisehe lucht en tabakswalm. In „lokalen" zoekt men alleen j zelfs door gefortuneerde jongedame® ge'«^<1 Wtó;
stooten krijgen, noemt men resonans, welke dikwijls dan verstrooiing indien men in bosch of aan zee zgn Zg geneeren zich er met voor de mode te volgen
onweerstaanbaar is, en in de techniek ernstige ram- longen veel zuurstof gegeven heeft en de aangename
pen maar ook groote uitvindingen tengevolge heeft lichamelijke vermoeidheid1 bespeurt, welke liet buiten-
gehad. leven tengevolge heeft.
Den 16en April 1850 marcheerde een bataljon
Fransche soldaten over de hangende brug van An
gers, welke 102 .meter lang was. Tengevolge van den
gelijkmatigen pas der troep begon de brug te wiege-
len, de beweging werd steeds sterker, evenals bij een j
schommel, wanneer deze voortdurend nieuwe st-ooten
krijgt Ten slotte konden de kettingen de brug niet
De begrippen voorjaar en fiets zijn dan ook onaf
scheidelijk met elkaar verbonden. Op den strandweg
naar het naburige „Klampenborg" kan men de fietsen
op een mooien lentezondag bij duizenden en duizenden
tellen. Aan het strand zijn tallooze villa's met prach
tige tuinen, welke echter het uitzicht op den Oeresund
geheel belemmeren. Men zou dan) ook daar niet veel
meer houden, zij braken, een deel van het bataljon kunnen zien
haair uiterlijk goed te verzorgen, en studeeren niet
minder hard, dan de „pioniers', die blauwe brillen en
kort haar droegen. De Russische studente is. buiten
gewoon taai. Zij blijft niet halverwege staan, maar
streeft zelfbewust naar de bereiking van haar doel.
Ontberingen maken haar niet moedeloos, integendeel,
deze versterken haar energie. Zij gunt zich geen af
dwalingen van haar studie, maar wel zoo nu en dan
kunstgenot. Ze houdt bijzonder veel van het tooneel
en al moet zij ook op de 5de rang plaats nemen, zij
bij
1 verdween1 in de diepte en 226 soldaten verloren het lo
ven. Hoe stevig een brug ook gebouwd moge zijn, zij
is niet bestand tegen de macht van zich steeds her
halende rhythmisehe trillingen. Vandaar dat bij het
gaan over een brug, den militairen meestal wordt be
volen niet in de pas te marcheeren. Tot dezelfde
noodlottigé gevolgen van de rhythmisehe trillingen
bebooren ook de ongelukken bij het spelevaren, wan
neer men een bootje zoo laat schommelen, dat het
niet meer tot stilstand te krijgen is en kantelt. Me
nige toren stortte in, omdat hij geen weerstand bieden
kon aan de trillingen, welke ontstaan bij het luiden
van klokken. Om van de kracht van zulke trillingen
eenig denkbeeld te krijgen, moet men een gewicht
aan een touw binden en dit met uitgestrekten arm
vasthouden. Zelfs wanneer dit gewicht klein is, zal
het den sterksten man enmogelijk zijn, den arm rustig
te houden, zoodra het door gelijkmatige stooten heen
en weer geslingerd wordt.
De gevolgen van rhythmisehe trillingen zijn het
ergst, wanneer hun aantal tot de lengte of grootte der
voorwerpen in een bepaalde verhouding is. Proeven
hebben bijv. aangetoond', dat in een trein met 70 a 80
kilometer snelheid het schokken zeer hinderlijk is,
ÏLLICX C IL. AHJL-CtiJL Z/V/LL UOU VJV1V V*U,€*M. Uiyv 3 111 *"u w -"O f
ware het niet, dat de koning zich niet j zorgt er voor zoo nu en dan tooneelvoorstelhngen
over de Kopenhager» ontfermde. Hij heeft daar een
zomerverblijf en li ij heeft het gedeelte van het strand,
dat daarbij behoort, voor het publiek toegankelijk ge- j
steld, zoodat dit van een vrij eni heerlijk uitzicht over
de zee kan genieten. Daar het bezoek van deze plek
bijzonder groot is, heeft zij den eigenaardigen naam
van „vliegen-papier" gekregen als de
te wonen.
SPINNENTEELT.
Wie kan het gelooven, dat spinnen, deze algemeen
verachte en verafschuwde dieren, geteeld worden? En
toch is dit inderdaad het geval. Zooals bekend is, be
vliegen zoo dekken de wijnhandelaren de flesschen wel eens met
dicht liggen de vele fietsers en de spaarzame wande- stof en spinneWebben om den schijn te verwekken als-
laars uren lang in het zand, om zich door de zon te la
ten beschijnen en' verbranden!
of de wijn oud is. Daar nu echter 't publiek argwaan
krijgt tegen zulk met stof en webben bedekte fles-
schen en niet meer gelooven wil, dat de wijn werkelijk
oud is, hebben de wijnhandelaren! in Warschau ge
tracht „echte" spinnewebben over de flesschen te krij
gen. Hierdoor is de vraag naar hun wijntjes zoo ge-
stegen, dat zij levende spinnen koopen om in hun
kelders te teelen. De leveranciers van deze eigenaar-
DE RUSSISCHE STUDENTE.
Het type van de Russische studente kan reeds haar
veertig-jarig jubileum vieren, zoo lezen we in een
buitenlaudsck blad. Het was immer® even na 1870,
dat dit type ontstond. De drang naar wetenschap
deed de geestelijke boeien der vrouw verbreken. Drie j dige koopwaar zijn boerenkinderen uit de omgeving,
vooruitstrevende vrouwen stonden toen de leergierige, die ijverig spinnen zoeken en ze naar de wijnhandela-
vrouwelijke jeugd krachtig ter zijde: Nadesjka Staf- 5 ren brengen, die ze per stuk betalen.
fow, Maria Troebnikow en Anna Eilisofow. De vo-
rige maand overleed de laatst-overgeblevene van de j
drie, Anna Filosofow, als een oud besje, ten grave 1
geleid door een eindelooze schare dankbare vereer-
sters. Toen de vrouwenbeweging begon was de alom
gevreesde graaf Dmitri Tolstoi minister van binnen-
dat een trein met 120 kilometer daarentegen geruisch
loos loopt. Bij stoombooten neemt men verder het- landselie zaken, en van een hoogere ontwikkeling van
zelfde waar enkele beven verschrikkelijk, andere de vrouwelijke jeugd wilde deze niemendal weten. Een
in het geheel niet. Sommige machines doen de fa- vrouwelijke student! De gedachte alleen vond hij
brieken, zelfs de huizen in den omtrek, beven, anderen reeds ontzettend en angstwekkend, liet gewone
niet. omdat hun grootte tot het aantal slagen per mi- schoolprogramma achtte hij voor Je meisjes voldoende
nuut in een bepaalde verhouding staat. Men behoeft en wanneer ze dit achter den rug luidden, moesten ze
de snelheid dér machines slechts te wijzigen of door maar trouwen. Dat was in de oogen van dezen mi- j
vergrooting dér fundamenten de massa van het huis nister de ideale opvoeding voor de vrouw. Maar toch
te vergrooten, om het beven te doen ophouden. Onder k;1' hij eindelijk aan den drang van de vrouwen en
het pianospelen kan hij een bepaalden toon plotse- haar invloedrijke beschermsters toe en keurde hij goed
ling een glas of een bordje beginnen) te trillen en zij hat de colleges door mannelijke en vrouwelijke toe-
zullen dit; doen zoo vaak dezelfde toon aangeslagen hoorders tezamen, mochten worden bezocht. Evenwel
wordt evenals voorwerpen op de waschtafel beginnen was met naar den zin van de vrouwelijke stu-
te rinkelen, zoodra een wagen van bepaalde zwaarte denten. Zij wilden den weg naar de wetenschap ai
over de straat rijdt. Een geldstukje in het glas of leen bewandelen. Prins Peter van Oldenburg, de be-
wat water in het bordje doet het rinkelen ophouden;: schermheer van liet Alexander-gymnasium voor meisi-
men heeft, evenals bij het bevende huis, de massa ver- hwam den vrouwen te hulp. Hij stichtte in zijn
anderd j inrichting een' hoogeren cursus, die alleen voor Vrou-
Bij de draadlooze telegrafie spelen deze rhythmi- welijke studenten1 toegankelijk was. Graaf lolstoi
sche trillingen een belangrijke rol. Zoodra het eene wari overrompeld; maar hield niet op tegen de „stu-
station zijn golven uitzendt, begint de draad van het dente" te vechten. De regeering kon natuurlijk over 1
andere de trillingen op te nemen. Alle overige, niet middelen te over beschikken 0111 den studeerenden
van hetzelfde trillingsgetal ingerichte toestellen blij- vrouwen het leven onaangenaam te maken. De „vrij-
ven in rust. heidsgeest" zou noodlottig voor de vrouw worden. An-
Ja, nog sterker! Men is zelfs begonnen, een stelsel na ktafiow, heette het, had de vrijzinnige stroo- 1
van electrisch „verzien" op toepassing van rhythme
en resonans te bouwen. De resultaten moeten reeds
zeer' aardig zijn en het schijnt lang niet uitgesloten,
dat hierdoor eens het probleem wordt opgelost, om
elkaar op dezelfde groote afstanden) te zien, waarop
men thans met. elkaar spreekt.
KONING EN STIERENVECHTER.
Evenals ieder jaar bij de intrede van de lente,
stond ook dezen keer de hoofdstad van Spanje in het
teeken der stierengevechten, waaraan de beste mata
dors uit Spa n'e deelnamen.
Het eerste stierengevecht, dat in April plaats vond,
zal zeker een gedenkdag in) de levensgeschiedenis van
den verafg ->id der dierengevechten Bomfita zijn.
Over de groote, cirkelvormige arena aan het uiterste
eind van Madrid welfde zich dé vlekkenloos blauwe
Spaansche hemel. De buitengewoon groote strijd
plaats was niettegenstaande de hooge prijzen geheel
met vroolijke menschen gevuld. De licht-gekleurde,
met roze, ..n 'en versierde kanten mantillea
van de meisjes en vrouwen, de van goudblinkende ge
waden der stierenvechters, de vuurroode jasjes van de
arena-knechten, de kleurrijke uniformen van de offi
cieren, de duizenden bont-gekleurde waaiers, boden
een schitterenden aanblik.
Plotse'in, swam ei be veging onder de menigte, de
meesten stonder op, en een s ormaratig gejuich brak
los. De jonge koning met zijn gemalin, die de Spaan
sche mantille droeg, de populaire infante Isabella, de
infanten Karei en Ferdinand verschenen in de hofloge
en dankten voor de ovaties, die hun gebracht worden.
„Wat is de koningin toch mooi, wat staat de mantille
haar g 'I" werd er gezegd.
Een korte stoot op een trompet, het geroep van
„sentarse" én iedereen neemt de voor hem bestemde
plaats in. Tegenover de koningsloge wordt een deur
ming onder da studeerende vrouwelijke jeugd in het opengemaakt en langzaam schrijdt de stoet van stie
leven geroepen. Zij werd van haar werk weggehaald i ren vechter.» de arena binnen om Zich aan het publiek
en de cursus werd gesloten als „gevaarlijk voor den voor te stellen. Dan neemt het gevecht een aanvang.
Staat". Niemand had er aan gedacht den Staat ook Bombita toonde zich een meester, door een enkelen
maar eenig nadeel te berokkenen! Toen de studie
steeds meer werd belemmerd, ontwaakte natuurlijk
de oppositiegeest. Na 1883 trad! een verbetering in.
De beelschoons barones van Uexhüll, echtgenoote
van den toe urn al i gen Kussischen gezant in Rome, j
reep met vaste hand in ontwikkeling der Russi-
welgemikten stoot van zijn degen stortte de wild©
stier, die reeds verschillende paarden had neergeveld!,
j ter aarde. Het publiek is uitgelaten; als bewijs van
de hoogste hulde werden hoeden., sigaretten, Spaan-
sehe mantels, bloemen en waaiers in de arena gewor-
pen. Maar dat is nog niet genoeg. Men roept den
sche vrouw in. Hare betrekkingen reikten tot den president toe, Bombita het oor van den dooden stier te
troon van den keizer. Dank zij haar ^nergie werden geven: de hoogste eer voor een stierenvechter, vooral,
LENTE-TIJD IN DENEMARKEN.
In een brief uit Kopenhagen, geschreven aan een
buitenlandsch blad, wordt de gezellige en aangename
drukte beschreven, welke ©r in de Deensche hoofdstad
in dit jaargetijde heerscht op zon- en feestdagen tus-
schen 3 en 5 uur. Diplomaten, ministers, financiers, eerste colleges 111 de medicijnen voor rouwen aan als dit gebeurt in Madrid, welks arena de hoogcschool
tooneelspelers, ook leden van het koninklijk huis, die Universiteit te Sint 1 etersburg ingesteld. De ree- voor stierenvechtkunst is.
tor van de Universiteit, de heer Koslow, verklaarde j De president aarzelde. Woedend geschreeuw, flui-
weliswaar, dat de weg van de vrouwelijke student ten en woest zwaaien van duizenden zakdoeken gaven
naar de hoogeschool over zijn lijk zou gaan, maar zoo 1 uiting aan den wil van de aanwezigen. Maar nog
ver kwam het toch niethij bleef kalm leven en be- aarzelde de president.
antwoordde der vrouwen groet in het gebouw, al was j Toen kwam er beweging in de hofloge, de koning
liet dan ook onvriendelijk en stuursch. Weinig meis- haalde zijn zakdoek uit zijn zak en1 zwaaide er even en-
jes uit den gegoeden stand lieten zich inschrijven. De
nklijk
het publiek rechts en links vriendelijk groeten, wande-
len er vrij en ongedwongen. Van straten afzetten, j
van geheime bewaking van het publiek, wanneer
iemand van koninklijke bloed© zich onder de menigte
wil bewegen, is geen sprake. Aan „aanslagen" denkt
niemand in dit democratische land. Ook de koning
en zijn omgeving zijn democratisch en de Deensche
dynastie is ini waarheid populair. Tusschen de aris- armoede scheen meer lust tot studie te geven!
tocratie en d© breedere lagen der bevolking bestaan studente had in den regel dan ook geen zonnige
thousiast mee door de lucht als de kinderen van zijn
volk.
Dat gaf den doorslag, de president stemde toe. En
niet de onoverbrugbare kloven welke men elders meest-
al aantreft. De eene klasse vindt het volstrekt niet
onaangenaam, wanneer zij met de andere in aanra
king komt en men denkt er niet aan „afstand te be
waren", „den neus op te trekken."
jeugd. Het ontbrak haar aan het allernoodzakelijkste de toeschouwers gingen weer rustig op de steenen bam
en zij was blij als zij haar kostgeld betalen kon. De
weelde van een eigen kamer konden de meesten zich
niet veroorloven. Maar de vreugde aan de studie,
aan het nieuwe, aan het geheimzinnige, deed haar al
ken zitten, totdat een nieuwe stier woedend1 snuivend
in de arena sprong en door een niet minder gevierde
toreador dan Bombita neergeveld werd. Toen het ge
vecht afgeloopen was, werd Bombita, de held van den
