DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN.
Van Houten's
No. 116.
Honderd en veertiende Jaargang.
1912
V R IJ D A O
17 MEI.
Nationale Militie.
Uit den Raad.
Gemeenteraad van Alkmaar.
GOED en GOEDKOOP
is
in vierkante bussen
1 Kg. /1.50
V2 - 0.80
^Kg. f 0.42|-j
yi0., -0.18
Oproeping in werkelijken dienst.
Cacao
V. 'vs s v.'
HINDKllWET.
BURGEMEESTER en WETHOUDERS van! ALK
MAAR brengen ter algemeene kennis, dat 'zij bij be
sluit van heden onder voorwaarden vergunning hebben
verleend aan IJ. JELSMA te Leeuwarden, tot het
oprichten van een bioscooptheater, waarin een gasmotor
van 10 tot 12 P. K., met dynamo, in het perceel
Langestraat, wijk B No. 92.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
G. RIPPING, Voorzitter.
DONATH, Secretaris.
Alkmaar14 Mei 1912.
DRANKWET.
BURGEMEESTER en WETHOUDERS van ALK
MAAR brengen ter algemeene kennis, dat bij hun
college is ingekomen een verzoekschrift van het Be
stuur van de Afdeeling Alkmaar van den Ned. R. K.
Volksbond om verlof tot den verkoop van alcohol
houdenden anderen dan sterken drank in het perceel
Bierkade C 9.
Binnen twee weken Da deze bekendmaking kunnen
tegen het verleenen van het verlof schriftelijk bezwaren
worden ingediend.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
G. RIPPING, Voorzitter.
DONATH, Secretaris.
Alkmaar, den',16 Mei 1912.
De BURGEMEESTER der gemeente ALKMAAR
gelast, krachtens bekomen aanschrijving, den onder-
staanden verlofganger, binnen deze gemeente in het
register van verlofgangers der Nationale Militie inge
schreven, om zich, ingevolge art. 109 der Militiewet j
1901, en in aansluiting daaraan voor lierhalin-gsoefe- j
ningen, 's nam. vóór 4 uur, bij zijn korps te vervoegen
als volgt
7e Regiment Infanterie, lichting 1911, garnizoen
Amsterdam:
17 Juni 1912: JOHANNES WILLEBRORDUS
JTOLLENBERG.
Voor zooveel de milicien doorwiekte of om eeno
andere reden niet tot den werkelijken dienst kan
overgaan, wordt hij verzocht daarvan, vóór het tijd
stip voor de opkomst, bepaald, ter gemeente-secretarie
mededeeling te doen.
De Burgemeester voornoemd,
G. RIPPING.
Alkmaar, 15 Mei 1912.
POSTKANTOOR TE ALKMAAR.
Lijst van de aan dit kantoor ter post bezorgde brie
ven en briefkaarten, welke wegens onbekendheid van
de geadresseerden niet zijn kunnen worden uitgereikt.
Ie Helft der maand Mei 1912.
Brieven.
Joh. F. Tuberuuds, Amsterdam.
Mej. M. v. d. Boom, Bergen op Zoom.
Jan Kaandorp, Heiloo.
Bestuur der Zondagsschool, Egmond a. d. Hoef.
J* Admiraal, Egmond-Binnen.
A. Stroet, Zijdewind.
Briefkaarten.
Mej. H. H. C. Bakker, Amsterdam.
Op gevaar af van de kans te loopen, dat de fiolen
van den toom des heeren Fortuin nog eens over ons
hoofd zullen worden uitgegoten, moeten we ons ander
maal met dit raadslid en voorts ook met een door hem
verwekt incident bezig houden.
Hoewel het niet uitdrukkelijk gezegd is, ligt het
voor de hand, dat ons raad'soverzieht over zijn interpel
latie-fiasco het uitgangspunt is geweest van den lieer
Fortuin.
Daarom zij allereerst nog even inhoud on strekking
van bedoeld artikel naar voren gebracht.
Op de volgende wijze hadden wij hetgeen de heer
Fortuin bij de interpellatie over de staking der kolen
lossers aan de gasfabriek had gesproken en hetgeen
achterna was gebleken, samen gevat:
Hij noemde het optreden van den directeur der
gasfabriek ontactisch, zeide dat de directeur zich
niet had getoond een commercieel leider, vond den
directeur in dit bedrijf te deftig, verklaarde, zonder
eenige restrictie als absolute waarheid, dat- de di
recteur nooit te spreken is voor de kolenlossers, zei-
de, dat al deze menscken weliwilden verklaren, dat
de, dat al deze menschen wel wiiden verklaren, dat
de directeur niet bereid is hen te hooren,
dat deze menschen verklaard hadden, dat
door hem overgelegde schriftelijke verklaring hem
door een betrouwbaar man was gegeven, dat hij,
wanneer een betrouwbaar man hem zeide, dat is een
verklaring van de lossers, dit aannam, terwijl hij
eindelijk de hoop uitsprak, „dat wij in de toekomst
van dergelijke aardigheden bevrijd zullen blijven."
Ziehier de beweringen van den heer Fortuin in de
voorlaatste raadsvergadering. Toetsen wij deze nu
eens aan hetgeen gebleken is in de laatste vergade
ring en uit een ingezonden stuk in dit blad.
De heer Fortuin vestigde den indruk, alsof „oen
betrouwbaar man," naar later bleek de heer Klomp,
hem geheel eigener beweging de verklaring had' ge
bracht. Achterna is gebleken, dat de heer Fortuin
den heer Klomp voor wien deze heele geschiede
nis ook een les is geweest, welke hij zich niet te
vaak kan herinneren! had verzocht die handtee-
keningen te verzamelen.
Verder is uit niets gebleken, dat deze kolenlossers,
zooals de heer Fortuin beweerde, verklaard had
den, dat zij den directeur niet hebben kunnen spre
ken.
Daarentegen werd do onwaarheid geconstateerd
van de bewering des heeren Fortuin, dat al deze
mensehen wel wilden verklaren, dat de directeur
niet bereid is hen te hooren. Het onderzoek dat
de burgemeester had ingesteld, leerde, dnt niemand
ooit den directeur te spreken had gevraagd!
Nu was de directeur der gasfabriek niet meer on
tactisch, oncommeroieel en te deftig, maar nu werd
de handelwijze van den heer Klomp onpractisch,
onjuist en dun, nu had' de heer Fortuin in de vorige
vergaderingen geen beschuldigingen jegens den di
recteur geuit, o neen, maar slechts inlichtingen ge
vraagd, nu was de t,betrouwbare man" plotseling in
deze kwestie minder betrouwbaar geworden. En nu
scheen het geschikte oogenblik aangebroken om toch
andere menschen te waarschuwen hij, de heer
Fortuin zou er natuurlijk niet inloopen (hm!),
maar, niet waar, anderen moesten op hum hoede zijn.
De kolenlossers kregen er van langs en met name
een hunner moest het geducht ontgelden. Alleen
over den heer Fortuin sprak de heer Fortuin niet.
En bij dezen had hij voor de verklaring van deze
zank juist moeten beginnen."
Wij hebben ten overvloede de stenografische versla
gen er nog eens op nagelezen, om ons te overtuigen,
dat wij den heer Fortuin geen woorden in den mond
hebben gelegd, welke niet door hem werden gebezigd,
geen beweringen hebben doen uitspreken, welke niet
door hem werden verkondigd.
Op grond hiervan verklaren we, dat we geen woord
hebben terug te nemen van deze samenvatting, dat
niemand daar ook maar een speld' tusschcn kan krij
gen. Ware het tegendeel het geval de heer Fortuin
zou stellig niet gezwegen hebben. Immers, hij mocht
Woensdag beweren, dat hij nimmer op verslagen
„respondeert", na de vergadering van 20 Maart ont
vingen wij 'n ingezonden stuk van den heer Fortuin
waarin beslist werd! ontkend dat hij zou hebben ge
sproken over ambulant isme aan het slachthuis gelijk
het verslag vermeldde. Wij hebben hem toen gezegd,
dat wij zijn stuk wol wilden plaatsen, maar hem aan
rieden het in te trekken, daar wij hem het woord ani
bulantisme wel degelijk hadden hooren bezigen en dus
in een onderschrift onzen verslaggever tegenover hem
in het gelijk zouden moeten stellen. In zijm eigen
•belang gaven wij hem derhalve in overweging er het
zwijgen toe te doen, omdat hij anders zijn verspreking,
toen reeds vergeten, opnieuw zou oprakelen. Hoewel
de heer Fortuin beslist volhield! het woord „ambu-
lantisme" niet te hebben gebezigd-, volgde hij onzen
wenk op. Overigens staat in het stenografisch ver
slag in hetgeen door den heer Fortuin werdl gezegd:
men krijgt op die wijze een anibulantisme, dat nadee
lig is.
Na deze kleine uitwijding, waaruit blijkt dat de heer
Fortuin wel eens op verslagen respondeert, zal men de
veronderstelling, dat dit raadslid' -aan de samenvatting
zijner beweringen niets te verbeteren vond, zeker niet
te gewaagd vinden.
Uit die samenvatting hadden we onze conclusies ge
trokken, welke werden neergelegd in de volgende zin
snede:
„Wij meenden op die zaak wel te moeten terugko
men, eenigszins uitvoerig, omdat 't naar onze mee
ning niet aangaat, dat een raadslid maar klakke
loos, zonder eenig ernstig onderzoek, zonder eenige
kennis van zaken, over gemeente-aangelegenheden
praat, daarbij zijn welbespraaktheid den vrijen teu
gel laat, dingen verkondigt, die niet kloppen met
de feiten, beschuldigingen uitspreekt, die achterna
geheel onverdiend blijken, oorzaak is-, dat er een on
derzoek wordt ingesteld, dat veel tijd' en moeite
ko3t en tenslotte zich niet op de fraaiste wijze ui
zijn onaangename positie tracht te redden."
Hoe wij ten opzichte van dit raadslid gestemd wa
ren, bleek tenslotte aan het eind van het overzicht
waar wij schreven
„Heeft de»heer Fortuin dit interpellatie-fiasco ge-
licel aan zich zelf te wijten, hij heeft het vermoede
lijk wel in zijn hand, indien hij een zaak ernstiger
aanpakt en indien hij ünders optreedt, aangenamer
resultaten te bereiken.
Niets zal ons liever zijn, dan dat die heer Fortuin
ons weldra de gelegenheid biedt eens even uitvoerig
maar in geheel anderen zin als wij thans moesten
doen, van een door hem behaald succes in den ge
meenteraad te kunnen gewagen."
Wij hadden gedacht dat deze zaak hiermee uit zou
zijn temeer omdat de heer Fortuin reeds den dag
na de raadszitting in onze courant schreef weinig lust
te gevoelen de zaak opnieuw te memoreeren.
De waarheid schijnt echter ook hier gewond, maar
helaas niet tot inkeer gebracht t© hebbenZonder
eenige noodzaak immers wij hadden hem niet ge
weigerd in ons blad te zeggen, wat hij over ons raads-
verzicht meende te moeten schrijven ging de heer
Fortuin in de raadsvergadering over het geschrevene
als een soort schennis van eigen majesteit spreken.
Waarom daar? Omdat hij het zijn z'n eigen woor- j
daar niet tegengesproken kon worden en omdat
men in een courant toch nooit het laatste wooTd krijgt.
Wij hebben in tegenspraak nimmer een gevaar go-
zien en altijd gemeend, dat het in een couranten-pole
miek meer op het waarste d'an op het laatste woord
aankwam.
Trouwens, andere raadsleden wij noemen bijv. de
heeren J. de Wit en Uitenbosch zagen er goen be
zwaar in, om naar aanleiding van ons raadsoverzicht
in onze courant te schrijven. En nimmer weigerden
we op ons woord van critiek een wederwoord toe te
staan.
Wie de gedragslijn van den heer Fortuin volgt, ver
oordeelt zich reeds hij voorbaat. Iemand die tegen-
praak kan velen zoekt niet tot het middel zijn toe
vlucht dat de heer Fortuin te baat nam, toen hij, ge
lekt door het schild van artikel 47 der gemeentewet
en beschermd door de onmogelijkheid! onzer verdedi
ging daar ter plaatse zijn beschuldigingen jegens ons
uitsprak.
Beschuldigingen immers hij beweerde onder
meer, dat onze wijze van beoordeeling onwaardig- en
oneerlijk zou zijn. Dóór komt het op aan. Ot onze cri
tiek ook te kras, niet nfiild genoeg is, is een heel an
dere moening, welke, uitgesproken, natuurlijk geens
zins een beleedigend karakter draagt.
Wij komen op onze critiek nader teurg, maar willen
er nu reeds de aandacht op vestigen, dat wij, den heer
Fortuin becritiseerend', zooals uit de aanhalingen hier
boven kan blijken, nan onze conclusies diens uitlatin
gen lieten voorafgaan, waarop ons oordeel was ge
bouwd. Wij schreven en bewezen de heer Fortuin
beweerde, maar bewees niets, sprak een beleediging
uit, door geen bewijs gesteund, zelfs door geen schijn
of schaduw van een bewijs vergezeld.
liet zal hem misschien moeielijk vallen, naar be
wijsplaatsen te zoeken. In verband! hiermede stellen
wij, voor het geval hij zou willen pogen uit die bron
bewijsmateriaal te putten, de Alkmaarsche couranten
beschikbaar van het oogenblik af aan waarop sclirij
ver dezes raadsoverzichten leverde December
1906 tot den dag van heden. Wij willen hem geen
gelegenheid onthouden aan te toonen, dat en wanneer
wij onwaardig en oneerlijk in die raadsoverzichten zijn
geweest.
Een vage aanduiding, zoo al s^ de heer fortuin oens
dag uitsprak, een aanklacht bij den rechter betreffen
de, boezemt ons geen vrees in. Zij laat ons even koud
als een aanklacht ons zelve zou laten. In dit opzicht
ga de heer Fortuin dus gerust zijn gang. Wij staan
sterk in de overtuiging jegens hem niet beleedigend
te zijn geweest, ons rechtmatig oordeel te heb
ben gebouwd op onweerlegbare, tot nog toe niet
door den heer Fortuin weerlegde, bewijzen.
Zinspelend op den strafrechter* en zelf beschermd
door het wetsartikel, volgens hetwelk raadsleden niet
gerechtelijk vervolgbaar zijn wegens hetgeen zij in
den Raad zeggen, is de heer Fortuin zeer beleedigend
niemand, die dat zal ontkennen jegens ons opge
treden.
Men ver3ta ons wel: indien dit raadslid buiten den
Rand zou willen herhalen wat hij Woensdag daar bin
nen heeft gezegd, zouden wij er niet aan denken hem
voor den rechter te dagen. Zoolang de heer fortuin
niet met bewijzen heeft aangetoond, hetgeen hij be
weerde of zoolang hij zijn beleediging niet heeft inge
trokken, heeft hij ziehzelve zwaarder gestraft, dan de
'rechtbank hem zou kunnen vonnissen. De heer For
tuin sprak van raadsleden, -die hem gelijk hadden ge
geven. Maar waarom zoo zorgvuldig hun namen ver
zwegen? Het was toch zeker van belang geweest, dat
hij de heeren, die het met hem eens waren met name
had genoemd. Nu tasten we in het duister, immers
niemand der raadsleden gevoelde roeping den heer
Fortuin bij te vallen door te verklaren, dat zij zich
over onze „oneerlijke" critiek gegriefd gevoelden als
hij! Stelt de heer Fortuin er dus prijs op dnt hij in
dit opzicht geloofd wordt, hij noeme namen!
De heer Fortuin wilde, zooals men weet, niet
anders spreken dan met gesloten deuren. Maar wat
hij wilde was, zooals de voorzitter verklaarde „geheel
in strijd met alle beginselen van de gemeentewet en
alle gezonde opvattingen." Aan een dergelijke kwali
fieatie behoeft niets te worden toegevoegd.
De heer Fortuin vond echter dat de Raad hem maar
moest helpen om zijn verlangen bereikt te zien als
of dat zoo maar ging zonder wijziging der Gemeente
wet en wijziging van het Reglement van Orde, waarbij
den raadsleden de bevoegdheid' zou moeten worden
toegekend, ieder voor zich te bepalen, w^e de zittingen
van den gemeenteraad wel en wie ze niel zou mogen
bijwonen 1 immers hij had met zijn stem den Raad
(de meerderheid?) ook wel eens geholpen.
Ook hier meenen we ons van commentaar te mogen
onthouden.
Fr rest ons thans nog te bespreken het staaltje van
solidariteit, dat door vertegenwoordigers der Alkmaar
sche bladen is getoond. Wij hebben deze demonstra
tie niet uitgelokt en evenmin de heeren verzocht ons
nu maar eens te helpen. De betooging ging juist
van hen uit, wijl zij wilden toonen, dat men niet zon
der protest de beleediging, een huniier aangedaan,
mocht laten passeeren.
Doch hierover meer in een volgend artikel, waarin
wij tevens ons standpunt in zako de critiek nader zul
len uiteenzetten.
Zlttiug van Woensdag 15 Mei 1918
des namiddags 1 unr.
Voorzitter do burgemeester G. RIPPING.
Secretaris de heer O. D. Donath.
(Vervolg.)
BENOEMING VAN EEN OPZICHTER BIJ DEN
GEMEENTELIJ KEN REINIGINGSDIENST.
Na de benoeming van den heer C. A. Grootegoed
tot directeur di?r gemeente-reiniging, is de functie
van adjunct-directeur bij dezen tak van d'ienst, door
die benoeming opengevallen, tot heden onvervuld ge
bleven.
In een aan ons college gericht schrijvon d.d. 6 April
1.1. verklaart de directeur dat het hem zonder bijstand
niet mogelijk blijkt, zijn taak naar behooren te vervul
len.
De Commissie van bijstand voor dezen tik van
dienst, ter zake geraadpleegd, ondersteunt het voor-
itel niet alleen, maar acht de aanstelling van zoodanig
ambtenaar urgent. Het komt haar wenschelijk voor
hem eventueel den titel te geven van „Opzichter der
gemeentereiniging voor de stad."
B. en W. stellen daarom voor:
n. het noodige crediet te verleenen voor de aan
stelling van een opzichter voor den reinigingsdienst
voor de stad, voorshands op eene bezoldiging van
14.50 per week, welke bezoldiging zal komen ten las
te van het bedrijf voor dien tak van dienst.
b. de benoeming en het ontslag van dezen ambte
naar, evennis van den opzichter op de terreinen van
de gemeente-reiniging, op te dragen aan Burgemees
ter en Wethouders; de Verordening op het benoemen
en ontslaan van sommige gemeente-ambtenaren en be
dienden (Gemeentebladen nrs. 141, 174, 312 en 354)
dienovereenkomstig te wijzigen en deze van een nieu
we dagteekening va-n vaststelling te voorzien.
c. bedoelden nmbteuaar te brengen op den staat
van deelgereohtigden in het gom. pensioenfonds.
(Gem. blad no. 370).
De heer Fortuin zegt, dat hij over dit en het
volgende punt wel wat wilde zeggen, doch van het
openbaar debat moet afzien om de wijze, waarop de
pers hier ageert tegen en critiek uitoefent op de
raadsleden. Zoo zij dit doet met gelijke maut, zou
spreker daar niets van zeggen. Hij wil wel namen
noemen, en zegt, dat hij bedoelt de Alkmaarsche Cou
rant. De hoofdredacteur van dat blad heeft niet al
leen den indruk gemaakt, dat hij is, iemand die
geen
De heer G li n d er man: Dat is buiten de orde.
i)e voorzitter is ook van oordeel, dat de heer
Fortuin buiten de orde is en vraagt of het zijne be
doeling is hier het woord te voeren naar aanleiding
van de Alkmaarsche Courant., dan zal de raad uit
spraak moeten doen, of de heer Fortuin daarover het
ivoordl mag hebben.
De heer Fortuin merkt op, dat wat hij zeggen
wil in verband is met het punt dat aan de ordo is.
De voorzitter antwoordt daarop dat hij
daarom toch buiten de orde kan zijn, evenals de heer
Van den Bosch bij de kwestie over do motorbrandspuit.
De heer Boel mans ter Spill zou gaarne
weten, of hetgeen de heer Fortuin zal zeggen in ver
band staat met het onderhavige punt der agenda.
De heer Fortuin zegt, dat het hier betreft een
paar gemeente-ambtenaren, maar dat hij dat niet in
het openbaar kan zeggen. In gewone omstandighe
den kan men dat wel doen, als men zich wat inbindt,
maar thans kan hij dat niet.
Spreker heeft ook met enkele andere raadsleden er
■ver gesproken, die ook bang zijn in het openbaar wat
te zeggen, om de onwaardige critiek, die door de Alk
maarsche Courant wordt uitgeoefend, een critiek,
waardoor men in miscrediet wordt gebracht bij men
schen, die iemand niet kennen. De andere bladen,
ook uit do omgeving, oefenen wel critiek uit, maar
zijn daarbij veel milder. Spreker staan dus maar twee
I wegen open: of hier te zitten als een strooman of zijn
ontslag te nemen als raadslid. liet eerste wil hij niet
en het laatste gaat ook door omstandigheden heel
moeielijk.
In de courant zelf wil hij er niet op ingaan, omdat
men daar nooit het laatste woord! krijgt. Hier kan
men hem niet tegenspreken.
Met het verslag van de vorige zitting in de hand
zou spreker dengenc, die het heeft geschreven, wel op
een andere plaats ter verantwoording kunnen roepen,
maar dat wenscht hij niet. Hij wil alleen verklaren,
dat hij in den raad in het openbaar niet meer zal spre
ken. Men moot hier alle vrijheid van spreken hehbei,.
Maar men wordt hier onjuist en onrechtmatig be-
oordeeld, dat is mijn grief, zegt spreker.
I)e voorzitter meent, dat dit geheel iets is
f, tussehen don hoer Fortuin en de pers, waar de raad
buiten staat.
De heer Fortuin is dat niet geheel eens en
zegt, dnt hij voortaan niets meer kan zeggen, dan met
I gesloten deuren en zal daartoe steeds het verzoek moe
ten doen.
De voorzitter vindt, dat dat niet aangaat,
fmen kan niet telken* als de heer Fortuin wat zeggen
wil de deuren sluiten.
De heer F ortuin verklaart er geen misbruik
van te zullen majien. Hij wil geen obstructie voeren.
De voorzitter: Dat is uw persoonlijk gevoe-
len.
De heer Fortuin: Ik zeg het niet voor mij per
soonlijk, ik zit hier voor het algemeen belang. Er zijn
ook andere raadsleden, die mijn meening doelen.
De voorzitter: Maar stel, dat andere heeren^
