Fin I Lange a I Mm
- Colnmlras -
Havermout
400ste STAATSLOTERIJ
Van Nieuwkuyk's
o Schoenwerk
Schoutenstr. 18, Wed. Jac. van Beek.
Om het koude goud.
reukloos Jacht water
C. Verheus,
flpwiiiden bij aboimenient.
Bouwterrein
v
N
I
Noordhollandsch
-i Landbouwcrediet.
Hotel „Nassau-Bergen", Bergen aatl Zee'
CONCERT door Snoeck's ensemble.
- - Café „CENTRAL". - -
FROU-FROU
J. BAK, ZAADMA9KT. hoek KOOLTUIN
ii
Dagelijks 2 concerten.
Mocca Tric-Trac
dagelijks te dineeren,
Houttil 17. Telefoon 59.
NIJMEGEN.
A
A
T
HYPOTHEKEN.
Watertochtjes
Sinds jaren
In pakken van 5 ons 15 eent.
Maatschappelijk Kapitaal ...f 2 000.000.—
Uitstaande Hypothecaire leeningen - 4.263.605.—
Reserve-Fondsen- 44.492.62
AiXSlNOH MESMAN,
LEESKAMER
met de „LINDEBOOM''
Handels Venn. Anker-Maatschappij.
Bloemendaal.
Onderlinge Hypotheekbank veer Nederland.
MOCC A-AROMA.
Modellen, afwerking, elegance,
duurzaamheid en prijs van
voldoen aan de hoogste eischen.
OPRUIMING van RESTANTEN.
Zelfbinders, Gekl. Overhemden, Wandelstokken, Petten, Bretels, Stroohoeden,
Gevestigd te Dendrechf.
De bank stelt verkrijgbaar 5 Pandbrieven, groot f 1000,
f500.en flOO.tot den koers van 101 |0. Coupons ver
schijnen I Mei en I November.
DE HaA.rO'C3r3E3 IDEÏ MORAAL,
Vraag: <3r O O.
FEUILLETON
Onmisbaar voor kinderen is het
ZATERDAG 13 JULI, des avonds 8 uur,
Lissone's Zuiderzeetochtjes
Rondreizen per boot en per
Noord-Holl. Tram.
Heineken* Dortmunden en Donker Bier. op 'f ijs.
der
te ALKMAAR.
Oe koersen van Londen en Amsterdam zijn
ter inzage voor belanghebbenden.
is de ECHTE.
Firma Wed. B. van Doesburg.
en nog is
de beste van alle.
Aangewezen inrichting
voor partijen.
Agent voor AlkmaarDE NOORDERBANK.
met een overheerlijk
Biscuitfabriek „de Lindeboom".
Firma Wed. B. van Doesburg.
Sokken, enz. Aanbevelend,
Telegram-Adres: HOLARGYP. TELEFOON No 1021.
Volgestort Maatschappelijk Kapitaal t 1,000.000.—.
Verkrijgbaar ten Kantore der Bank en te ALKMAAIl bij de H.H.
alsmede bij bare overige Agenten in de voornaamste plaatsen des Rijks.
De Prov. Geld. en Nijmeegsche
Courant,
Chocolade Mocca Stangen
Chocolade Walnoten
Chocolade Vlinders
Biscuitfabriek „de Lindeboom".
Firma Wed. B. van Doesburg.
Schoutenstraat,
bij de Laat.
aan den Wester weg, Nassaulaan,
NassaupfeinEgmonderstraat
Lamoraalsiraai en Lindelaan.
A. G. DEN BOESTERD. Nassauplein 41.
Aanbevelend, KL. WILiDIO.
WaclH U voor MMAAK.
1 Verkrijgbaar bij
En gros
trekking MAANDAG 33 JULI 1913. Koopt wettig gezegelde 3 0Obligation 3 11.08 geldig
voor 3 loterijen ot voor 35 cent geldig voor 1 loterij. 513 prezen van t 500—f 350—1150—
t 100 enz. enz. Zend postwissel ft 1 1.05 oi 85 cent alom franco.- Uitvoerige Prospectus op
aanvrage franco. A. 11 - tAH HAM, Unlemborg.
Opgericht 1896. ie ABDfHFiM. Velperplelu 35.
Deze Bank verstrekt GELDEN onder eerste hypothecair verband tegen matige rente, waarop een deel
der WINST wordt gerestitueerd, en stelt 4 0/0 6n 41/2% Pandbrieven in stukken van f 1000.—f 500»
en f 250.verkrijgbaar door tusschenkomst van alle Bankiers,
Gelegenheid aangeboden voor een aantal
H ccrcn om aan besloten tafel.
tegen billijken prijs. Adres Hotel Neuf,
J. C. DE GREEF, Cnislnier.
Weder ontvangen de nieuwste modellen
Roman uit het Duitsch
van
GEORG HAKT WIG.
85) -o—
Daar klonk Ute's stem, (lie de duistere gedachten
en beelden verjoeg',
„Ik weet, dat wij je overal missen zullen."
„Dan zullen onze gedachten elkander -ontmoeten
zei hij mot warme overtuiging'. „En ik heb het blijde
vooruitzicht jelui beiden spoedig bij mij terug te zul
len zien. Voorloopig dan vaarwel."
Tot weerziens."
Zij stak hom haar hand! toe. Aan een der vingers
schitterde de trouwring. IT ij nam haar hand, die zoo
oneindig veel voor hem had te schenken.
„Ja, tot weerziens!" herhaalde hij zacht. „Dat het
een gelukkig' weerzien moge zijn."
Hij drukte haar hand aan de lippen.
Was het verbeelding of niet? Trilde haai' hand
even
Kalm trolc Ute haar hand terug en deed hem uitge
leide uit de kamer.
Aan alles wat Ute en hij samen in de laatste weken
hadden doorleefd', dacht Ronniges, terwijl hij in den
nacht van zijn schoonouders huiswaarts keerde. Aller
lei beelden stonden hem voor den geest, zijn verlangen
werd steeds warmer en inniger zou het iiog eens
mogelijk zijn van deze zoo tender beminde vrouw we
derliefde te ondervinden?
Bij den laatsten stratenhoek, uit de richting van
het casino der huzaren, hoorde hij sporenge-rinkel en
Sabelgerammel. Een troep officieren keerden huis
waarts van een feestje, waarop rijkelijk was gedron
ken. Onder hen was ook Krochel. Hij liep moeilijk
en zijn stem, flie boven de anderen ruw en luid uit
lawaaide, klonk onbeschaafd en als die vau een dron
ken man.
Onwillekeurig moest Ronniges denken aan hetgeen
Louise Siebold had verteld toen Ute en hij daar hun
eerste visite maakten. Louise Siebold had gezegd dat
bij dit huwelijk van liefde geen sprake was, een koppe
larij had zij liet genoemd o,n dat met overtuigende ze
kerheid. Ronniges had medelijden met de jonge
vrouw, die thuis wachtte en haar echtgenoot weldra
in dezen ruwen toestand zou moeten ontvangen.
Hij wierp nog een blik op de joelende groep officie
ren, sloeg toen den hoek van de straat om en zocht
zijn stille woning op.
Onder de laatsten, die scheidden, was Krochel. Zij:;
gezicht was donkerrood en zijn oogen glansden voch
tig en met een wilden, ouaangenamen glans. Zijn
sabel sleepte achter hem aan over de straat en wekte
een storend gerucht in de nachtelijke omgeving.
Stobmeier wachtte hem aan de geopende huisdeur
op. Hij had ervaring op d!it gebied. Hij wist wat er
gewoonlijk gebeurde als zijn heer zoo thuis kwam, hij
wist ook dat dan het allergeringste wat Krochel niet
aan stond in staat was, hem in toorn te doen uit
barsten. De gevolgen van zoo'n uitval waren meestal
niet te overzien.
Met zware schreden ging kapitein Krochel de trap
op. Middenop bleef hij plotseling staan. Door een
reet tusschen de deur en den drempel van een dei-
kamers had hij licht zien bewegen.
„Wat is dat?" vroeg' hij haastig.
„Mevrouw was nog op," zei Stobmeier, terstond1 de
voorgeschreven houding aannemende..
Krochel bromde iets in zijn baard, ging naar zijn
kamer en liet daar zijn schoenen uittrekken, wat zon
der veel moeite gelukte.
Het lichtschijnsel, dat in de huiskamer op en neer
was gegaan, viel weer door de deurreten. Het werd
veroorzaakt door Ella. Zij had uren lang op bed gele
gen zonder den slaap te kunnen vatten. Onrust pij
nigde haar, zij wachtte, en ten slotte had de onrust
haar het bed uitgedreven. Nu liep zij op en neer door
de kamers.
opgericht 1800,
is het te Nijmegen e. o. algemeen gelezen dagblad
en biedt daarom de meest afdoende publiciteit.
Uitgevers C. A. VIEWEG ZOON.
-r i&t
ware DELICATESSEN.
it 30 Ut. per FLACON vau
Apothekers en Drogisten.
Hagdalenenstraat. Telef. 458.
U urwerkmaker,
Te bevragen bij
oor de a.s. reis zijn wij voorzien
van ATklle soorten reisbenoodigdheden
als: reisne «Bsaireszaktoilets,
Jmanstekers, -knippers
sigarenkokers,
en -pijpjes, ptrtenion
portefeuilles pieniceouver
en -Messcken, waaronder de alInraMnium
aies, banknoottaschjes,
as, veldbekers
reiskokera met braad- en kookpan, eierkokr, kofiie-
ën theefilter; alles verpakt in kleine ruimte en voor
goede picnic onmisbaar.
H. Boeaert A Zoon, Huigbrouwerstr., Alkmaar.
met de witte saloubooten der Alkmaar-Paeket
van Alkmaar: 6—8—10—12—2.30—4—6—7.30 uur.
naar MARKEN—IIÖORN—(ENKHUIZEN) VOLENDAM
vertrekt dagelijks, behalve Zondags, 's morgens 9.15 uur,
van Amsterdam, steiger 10, de Rnyterkade.
Vraagt dienstregelingen en geïll. gidsen.
mr GEWOON TARIEF, ipi»
1 11 1 Prachtige gelegenheid in de stad om buiten te zitten. m
Bij een ruw woord van Krochel, dat uit de andere
kamer tot haar doordrong en bij het gerucht van iets
dat op den grond werd geslingerd, bleef Ella ver
schrikt staan. Zij had vaak genoeg naar de klok ge
zien om te weten dat het maanlicht spoedig plaats zou
maken voor het eerste licht van den morgen. Hoe ver
langde zij naar den nieuwen dag, naar de zou!
De knop van de deur werd omgedraaid en Krochel
verscheen op den drempel. Zijn aanblik was verre van
aangenaam.
Ella voelde toch een zekere verlichting, dat zij nu
althans niet meer alleen was.
„Eindelijk! Waai' ben je toch zoo lang gebleven?"
ontsnapte het aan de lippen der jonge vrouw.
Meer durfde zij echter ook niet zeggen. De woorden
bestierven haar op de lippen.
Was zij in rose morgenjapon lachend' op hem toege
sneld, had zij hem omarmd of hem schertsend zijn lang
uitblijven verweten, had zij „ras" getoond, zooals hij
het noemde, zeker zou hij da.n om een flesch Moezel
wijn geroepen hebben en haar vroolijk naast zich op
de sofa hebben getrokken. Maar bij den aanblik van
haar bleek, vermoeid gezicht, dat met groote, verwij
tende oogen naar liem staarde, liep de maat al dade
lijk bij hem over.
„Wat moet dat beteekenen?" riep hij. met onzekere
schreden op haar toegaand, terwijl zij angstig voor
zijn dreigende houditig terug' week. „Wat loop je hier
te spioneeren wanneer ik thuis kom?"
Zij had nog nooit een dronkaard of iemand, die te
veel gedronken heeft, gezien. Haar vader en groot
vader, dokter Soden, de heer Biekenbach en generaal
Bachmann, zij allen wisten maat te houden in zulke
dingen. Zoo wist zij niet wat zij van zijn houding en
opgezwollen gezicht moest zeggen.
Bijna onhoorbaar zei Ella na eenig zwijgen:
„Wat scheelt je? Wat zie je er vreemd uit, Armin?"
Die vraag mankte hem nog woedender.
„Ik wil weten waarom jij in den nacht hier rond
loojit in plaats van naar bed te gaan, zooals dat be
hoort en zooals ik het wensch. Je kunt toch niets
anders dan een lang gezicht tegen mij zetten! Wil je
mij misschien een bestraffing toedienen? Dat zou
mooi worden! Dan had ik dus hier thuis iemand, die
met. het horloge in de hand geregeld naging, hoe laat
ik thuis kwam! Nu ik zeg- je hiermee", hij greep haat
dij den arm en schudde haar wild heen en weer, zoodat
zij van schrik geen woord) kon uitbrengen, „ik zeg je,
dat die manier van doen mij niet aanstaat. Het moet
uit zijn, begrepen!"
Zijn stem klonk bij elk woord -ruwer en -luider; zijn
oc-gen fonkelden. In dit oogenblik scheen hij haar
afschrikwekkend, verschrikkelijk een bruut, zooals zij
er nog- nooit een gezien had.
„Laat mij stiet zij gedempt- uit. „Laat mij los!"
Zijn gealcoholisee-rde hersens werkten zich steeds
dieper in deze woede in. Llij wist niet meer wat hij
zei. Maar hij zag dat zij haar gezicht afwendde en
dat zij zijn adem schuwde. Dat prikkelde hem -nog
meer.
„Je zult dat s-pionneeren laten!" -riep hij haar in
.het oor, zonder haar arm los te laten.
I „Probeer dat nog eens, als je durft! Wil je mij ook
in den nacht nog plagen, als- je mij al den geheelen
dag geërgerd hebt!? Ben ik geen dwaas geweest, dat
ik zulke onaangenaamheden in mijn huis heb uitge
haald? Je past in het geheel niet bij mij. Zie je dat
dan niet in? Of moet -eerst je geëerde grootvader ko
men om het onder eede te verklaren?"
„Ik wensch niets van je", stamelde zij doodelijk ont
steld. „Ik wilde niet...."
Plotseling liet hij haa-r arm los met een ruk, zoodat
zij bijna haar evenwicht verloor. Hij draaide zich om
en ging'de slaapkamer binnen.
„Blijf waar je bent!" riep hij haar nog toe. „Je
hebt hier zoolang rondigeloopen dat kun je oók wel
gedurende het verdere van den nacht doen."
Met die woorden sloeg hij de deur zoo hard achter
zich dicht, dat deze er van kraakte.
Zij hoorde nog een gedreun, waarvan de lichtkroon
trilde. Toen werd het eerst stil. Het suisde haar in
de ooren, alles in de kamer draaide met haar in het
l'ond.
(Wordt vervolgd).
