DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN.
Om het koude goud.
No 166.
Honderd en veertiende Jaargang.
1912.
DINSDAG
16 JULI.
FEUILLETON.
Deze Courant wordt eiken avond, behalve op Zon- en
Feestdagen, uitgegeven. Abonnementsprijs per 3 maanden
voor Alkmaar f0,80; franco door het geheele Rijk fl,—
Afzonderlijke nummers 3 Cents.
Prijs der gewone advertentiën
Per regel f0,10. Bij groote contracten rabat. Oroote
letters .naar plaatsruimte.
Brieven franco aan de N. V. Boek- en Handelsdrukkerij
v/h. HERMs. COSTER ZOON, Voordam C 9.
Telefoonnummer 3.
BINNENLAND.
HINDERWET.
BURGEMEESTER en WETHOUDERS van Alk
maar brengen ter algemeene kennis, dat heden op de
gemeente-secretarie ter visie is gelegd het aan H. M.
de Koningin ingediende verzoek met bijlagen van den
Raad van Administratie der Hollandsche IJzeren
Spoorweg Maatschappij te Amsterdam, om vergunning
tot het oprichten van een smederij met stoomketel en
eene electrische inrichting tot het leveren van stroom
voor het bewegen van liften op het perceel Stations
emplacement sectie E, No. 2370 en 2731 en sectie C,
No. 2348.
Bezwaren tegen deze oprichting kunnen worden in
gediend ten raadhuize dezer gemeente, mondeling op
Maandag 29 Juli e.k., 's voormiddags te elf uur en
schriftelijk vóór of op dien tijd. Gedurende drie dagen
vóór gemelden dag kan de verzoeker en hij, die be
zwaren heeft ingebracht, op de secretarie dezer ge
meente van de terzake ingekomen schrifturen kennis
nemen.
Alkmaar, 15 Juli 1912.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
G. RIPPING, Voorzitter.
DONATH, Secretaris.
ALKMAAR', 16 Juli.
Er moet, zegt de heer Wolff in het Tagéblatt, een
merkwaardige stemming over Europa hebben ge-
heerscht, toen honderd jaar geleden Napoleon over de
dorre, onvruchtbare, eentonige vlakte van Rusland,
over de groote begraafplaats- van zijn geluk reed en
liet. eerste bericht van zijn rampspoed door de landen
ging. Wij, wier nieuwsgierigheid snel bevredigd is,
wier berichtenhonger prompt gestild wordt-, wij hebben
-slechts een geringe voorstelling van de spanning, die
er toen moet zijn geweest, van het luisteren in de ver
te, van dit steeds toegenomen ongeduld. De wereld
van thans heeft niet- in zoo'n bevende, opwinding be
hoeven te leven, nu, honderd jaar na Napoleon, de
heer v. Bethmann Holhveg dtoor het Russische rijk
trok, want voor een behoorlijk zenuwachtige toestand
kon opkomen, waren wij reeds ingelicht over het resul
taat van de re-is. De heer v. KiderlenWachter heeft
in Kissingen tot degenen, die hem- met zijn geboorte
dag kwamen gelukwen-schen, gesproken over het „bo
ven verwachting schitterend! resultaat" en met blijd
schap verbreidden de gevleugelde boden der officieuse
persbureaux zoo snel mogelijk de overwinningsbulle
tins. Nu keert de heer v. Bethmann Hollweg, door
gelukkige indrukken, en ervaringen verfrischt, tot zijn
volk weer. Den 18den Juli zal hij, in kleinen kring,
den derden verjaardag van zijn kanseliersschap vieren.
De goede berichten uit Rusland zijn snel tot ons
gekomen, maar zij lijden, zo.oals dikwerf bij dergelijke
bulletins het geval is, aan een zekere onduidelijkheid'.
Wij hebben met bevrediging van het schitterend- ver
loop der besprekingen gehoord, maar wij weten tot
dusverre nog niet, waarin het schitterende bestaat.
Dat kan niet anders, men kan den juisten inhoud' van
zulke besprekingen niet uitbazuinen, de diplomatieke
geheimhouding is volkomen begrijpelijk, en het eenige
niet g-eheel begrijpelijke zijn alleen de halve toespelin
gen, welke hier en daar in de pers zijn verschenen. Er
Roman uit het Duitsch
van
GEORQ HARTWIG.
88) J0-
„Neen, neen het is niets," antwoordde Ella met
lachenden mond, terwijl zij bittere smart in het hart
voelde. „Wat u daar zegt, is treffend maar Ute
verdient dat ook.
„Ja-, zij is een zeldzaam wezen," zei mevrouw Bic
kenbach, geheel vergetend wat zij alzoo aan onaange
naams aan Utes adres had gericht vóór haar verloving
en huwelijk. „Wat- zeg je wel vau den op-roep, dien je
grootvader openlijk in de couranten wil doen, om te
we ten te komen, aan wie je vader zijn geld heeft weg
geschonken
„Wil hij dat doen? vroeg Ella niet weinig ontsteld
en verbaasd.
„Maar kind waar leef jij dan tegenwoordig? Wat
zegt je man daar dan- van? Wat zei hij van het testa
men t
„Hij wil er niets meer van hooren," zei ze, niet
weinig verlegen. „Daarom spreek ik er ook maar lie
ver niet over."
„Nu is het maar goed dat jij met je honderdduizend
mark in veiligheid bent. gebracht. Dat zou een mooie
geschiedenis geworden zijn al-s je vader je moeder en
jou geheel enfin, hij is dood vergeten had en al
les aan anderen had' weggeschonken. Maar, wat ik
je nu eigenlijk vertellen wou: de Bachmann's vieren
in October hun zilveren bruiloft."
Bij het woord Baehmann trilden Ella's lippen, maar
zij knikte zwijgend.
,,rk kan tante- Linda nu juist vervolgde mevrouw
Bickenbach, terwijl zij even den neus ophaalde, „nu
juist niet zeer beminnelijk vinden, maar bij het regi
ment is zij geacht en bemind en de dames 'en heeren
I werd beweerd, dat de Duitsche en Russische- leidende
personen elkaar alle belangrijke acties te voren zouden
mededeelen, niets doen, zonder den ander op de hoogte
te houden, en daarbij zou het innige vertrouwen aan
den dag gelegd worden, dat de regeeringen van
Düitschlafad en Frankrijk vereenigt. Intusschen,
Rusland en Frankrijk zijn met elkaar verbonden, de
Russische minister van buitenlandsche zaken ontving
voor en na de besprekingen den Franschen gezant te
St. Petersburg, Louis, en tus-schen St. Petersburg en
Londen is liet verkeer zeer intiem. Onder deze om
standigheden zullen de Russische en Duitsche diplo
maten moeielijk altijd in staat zijn hun laatste harts
geheimen te onthullenj Wat verder in het algemeen
over de hartelijkheid der betrekkingen en over de
vriendschappelijke gezindheid der Russen is medege
deeld, gelooven wij ten volle, maar het is niet nieuw
en de vriendschap bestaat niet slechts sinds Baltisch-
port.
Rusland heeft, tijdens, voor en na Algeciras «ijn
Fran-schen bondgenoot gesteund, maar het is vooral
sinds het vertrek van den lieethoofdigen Iswolski
eerder bemiddelend dan prikkelend opgetreden, en wij
zijn er al lang van overtuigd, dat het met ons in vre-
delievenden geest wil leven. Had men in Baltischport
en St. Petersburg deze bekende feiten nogmaals ge
constateerd, dan was dit een vanzelfsprekend iets, en
-daar men ons van schitterende resultaten spreekt,
moet er wel nog iets anders ook zijn gebeurd. Rus-
'lahds politiek in het Oosten heeft den laatsten tijd
-dengenen eenige zorg gehaard, die in eei\ verdere ver
zwakking of zelfs in een ontbinding van Turkije een
hoogst- bedenkelijke zaak zien. De blijdschap der in
gewijden doel hopen, dat de heer v. Bethmann Holl
weg kalmeerende verzekeringen meebrengt naar huis.
De rijkskanselier heeft in Rusland niet slechts de
-ernstige politiek besproken, hij heeft zijn aandacht ook
geschonken aan de opwekkende kunst en ook vlijtig'
musea bezocht.
De verslaggever van een officieus Berlijnsch blad
telegrafeert, dat de heer v. Bethmann Hollweg „zijn
-omgeving heeft doen verba-zen door zijn nauwkeurige
kennis en zijn deskundig .oordeel -in alle- kunstzak-en"
en hij voegt er aan toe, dat „dit vooral bij het gesprek
over de Grieksche plastiek en de ontwikkelingsperiode
van Rembrandt aan den dag kwam." Het recht, alle
museum-directeuren en vakmannen door zoo uitgebrei
de kennis in verbazing te bren-gen, was tot dusverre
eigenlijk voor monarchen gereserveerd-, maar het stemt
slechts tot dankbaarheid, dat ook de hoogste ambte
naar van het rijk den vreemdelingen zulke volkomen
^taaltjes vau de Duitsche ontwikkeling geeft. Men
istelt zich'graag voor, hoe de heer v. Bethmann Holl
weg die voor dat correspondent,engezeur niet ver
antwoordelijk is in de Ermitage te St. Petersburg
voor de marmeren bekoorlijkheden van Venus stond en
als een allegorie van zijn zending mag het hem zijn
voorgekomen, toen hij Rembrandt's „Verzoening van
hebben daar het plan gevormd haar en Baehmann een
feest aan te bieden, waarbij ook de bloem uit andere
kringen genooddgd zal worden-. Er zullen tal van ver
rassingen bereid worden. Men heeft nu mij ook ver
zocht daartoe te willen meewerken, en ik heb mij la
ten bewegen lid vau het feestcomité te worden. Ik
kom juist van de eerste vergadering. Twee quadrilles,
een, blijspel, drie of vier levende beelden zijn voorloo-
pig genoemd."
Ella's hart klopte steeds sneller.
„Natuurlijk hebben wij iu de eerste plaat-s Willi
Baehmann in vertrouwen gen-omen. Hij zal na de ma
noeuvres een groot verlof vragen en hier zijn hulp ko
men aanbieden."
„Hier hulp bieden", herhaalde Ella.
Haar gedachten waren zoo verward, dat zij niet wist
dat zij dit zei.
„Wij zouden ook graag willen dat jij meewerkte tot
het welslagen van het feest", vervolgde mevrouw Bic
kenbach, Ella's hand nemend, „wij zouden nog graag
eens, zooals indertijd het heideroosje...."
Ella schudde het hoofd. Haar hart joeg' wild in
haar borst. Zij had een gevoel of de kloppingen steeds
hooger in haar keel kwamen.
„Maar bij de generale repetitie kom je toch zeker
wel? Krochel heeft dat ook zeker graag. Ik vind het
wel wat.gek", ging mevrouw Bickenbach voort-, „dat
tante Marie Soden met- alle geweld nog mee wil doen
bij de levende beelden, maar zij wil het nu eenmaal
en Soden ook. IJdelheid is toch iets dat met de jaren
niet verdwijnt!"
„Zei u Ella was niet in staat Willi's naam uit
te spreken, „dat de jonge Baehmann stellig aan het
feest zal deelnemen? Is hij dan weer goed Ik
meende gehoord te hebben, dat hij ze-er ziek is ge
weest?"
„Gezond als een visch in he-t- water", zei mevrouw
Bickenbach opstaand. „Natuurlijk blijft het geheele
jrian yoorloopig een geheim vopr de Bachmann's. Dat
kegri.jp je zeker wel? Ik wilde je er alleen maar even
ïm-c op de hoogte stellen. Het zal schitterend worden.
Dat zal voegde zij er genoeglijk lachend aan toe,
Eznu en Jacob" met- het toekijkende volk op den don
keren achtergrond zag. In Moskou bestudeerde hij
den in Duitschland niet architectonisch toegepasten
Byzantijnschen stijl. Zoo wijdde hij zijn tijd nfwisse
lend aan de gewichtigste staatszaken en aan de goden
van Griekenland.
Als hij nu huiswaarts keea-t, gaat zijn trein over den
bodem, waarop voor een eeuw -de. groote tragedie plaats
vond. Hij heeft vaak bewezen-, dat hij van historisch
philosophische beschouwingen houdt en de herinnering
aan deze geweldige gebeurtenis biedt rijke stof voor
zulke beschouwingen. Ilier, waar hij als overwinnaar
thuis komt, reed de keizer der Franschen aan de spits
van zijn verspreid, vluchtend leger en Thiers verze
kert, dab de overwonnen Napoleon op dat oogenblik
de hoogste mate van genie heeft getoond. Genie?
vraagt spottend ïolstoi -een man in de positie van
Napoleon is beperkt en moet beperkt zijn, want hij
moet alles wat hij d-oet en denkt, voor buitengewoon
gewichtig ho-u-den. Genie-? „Men heeft lang geleden
voor degenen de theorie van het genie uitgevonden,
die de macht hebben." Den veelbelezen heer v. Beth
rnann Iiollweg is deze strijdvraag zekér bekend en het
zou belangwekkend zijn te weten, hoe hij er over denkt.
De verketterende meening van Tolstoi ontkent hij ver
moedelijk en hij moet wel meenen, dat men geheel
zonder genie de volkeren niet kan besturen. Intus
schen, iets van die hoogste gave heeft den Franschen
keizer toch zeker ontbroken. Anders, zoo besluit d
heer Wolff zijn fijn-ironisch artikel, zou wellicht ook
bij als overwinnaar uit Rusland zijn teruggekeerd.
Gemeugd nieuws.
EEN GROOTE GIFT,
De afgetreden burgemeester van Haarlem, jhr. mr.
J. M. G. van Boreel van Hogelanden, heeft naar het
llaarl. D'gbl. meedeelt, 4000 gld. geschonken aa.n de
algemeene armen dezer gemeente.
Gisteravond om 9 uur werd den afgetreden burge
meester door de Muziekvereeniging „Harmonie" een
serenade gebracht. Dank zij het heerlijke weer waren
honderden voo-r des burgemeesters woning in het Ke
naupark bijeen. Jhr. Boreel dankte allerhartelijkst
voor de hem gebrachte hulde.
LANTAARN-AUT OMATEN
B. en W. van Zaandam vragen den raad een orediet
van J 12.000 voor het invoeren- van een automatisch
opsteek- en blusschingssysteem voor de. straatïan
taarns. Zij meenen, dat deze tot- besparen van kosten
aanleiding zal geven. B. en W. stellen verder voor
aan den thans nog in dienst zijnde lantaarnopstekers
een toelage te verstrekken.
EEN POLITIEAGENT TE SOEEABAJA
VERMOORD.
Het Hbld. heeft van zijn correspondent te Batavia
een telegram ontvangen, dat de politieagent Seholten
te Soerabaja. door een bende inlanders is doodgesla
gen.
EEN WRAAKNEMING?
Zondag 7 Juli bemerkte de- chef-kok van het hotel
„ook wel het laatste zijn, waaraan ik op dit gebied
mijn hulp zal verkenen."
„Hoe dan vroeg Ellla, niet begrijpend'.
„Hoe dan? Wel, omdat oom Artur als president
waarschijnlijk spoedig deze plaats zal verlaten. Nu,
de groeten aan je man. Zie dat je hem wat- meer aan
zijn huis bindt, kleine mevrouwtje", zei ze schertsend.
Ella keerde als in een droom uit de gang, waarheen
zij mevrouw Bickenbach uitgeleide had gedaan, terug-
naar haar kamer.
Willi zou dus hier komen zij zouden elkander
wederzien.Zij gevoelde dat zij met haar gedach
ten op een dwaalweg kwam e-n de gestalte van tante
Louise Siebokl trad vermanend voor haar blik.
De slag, dien Krochel op haar schouder had gege
ven, was goed aangekomen. Haar schouder begon haar
pijn t-e doen. Dat bracht haar tot bezinning.
•Krochel keerde kort daarop uit het Casino terug.
Hij was in goede stemming en zinspeelde met geen
woord op. hetgeen voor zijn vertrek voorgevallen was.
Hij riep Stup-s, bekeek de wonde en joeg hem de
trap af naar den stal.
Blij dat zij over iets ikon spreken, dat haar persoon
niet direct betrof, vertelde Elia van het aanstaande
zilveren feest der Bachmann's en van de plannen, die
daarvoor werden gemaakt.
„De spreeuwen roepen het al van de daken", zeid<
Kroehel lachend. „Als zooveel vrouwen er haar han
den en tongen in steken, dan is het zoo goed als zeker
dat het spoedig- overal in de stad bekend is. Mij willen
ze ook vragen maar daar komen ze voor een geslo
ten deur. Laten zij hun grappen maar alleen uitha
len. Wij" hij k-nikte Ella spottend toe „spelen
hier t-h-uis al genoeg comedie."
Eenige dagen later kwam hij met een courant in de
hand de kamer binnen.
„Lees eens! Een mooie geschiedenis! Het is iets
waar de kletsers hun neuzen over bij elkander kunnen
steken."
Ella nam het blad met zichtbare bezorgdheid van
hem over.
„Ach, lieve, arm« vaderl" zei ze diep bedroefd.
Palais Ro-yal te Amsterdam, dat de patissier zelfs in
de keuken genegenheid toonde voor een lid van het
vrouwelijk personeel. Aangezien in de groote hotels
op dit punt de meest strenge discipline wordt gehand
haafd-, werd bedoelde patissier tegen 1 Augustus ont
slagen.
Den volgenden dag reeds gevoelde de- chef-kok zich
minder wel en Dinsdag werd hij plotseling, na het ge
bruik van het middageten, hevig ongesteld. Eerst werd
hier geen bijzondere aandacht- aan gewijd, maar Vrij
dag werd een dokter geraadpleegdi. die in- het braaksel
en de faecaliën van den patiënt arsenicum vond. Gis
termorgen is de chef-kok overleden. Het lijk zal van
wege de justitie nader geschouwd worden.
De ontslagen patissier en het vrouwelijk lid van het
personeel, met wie hij verkeerde, zijn op liet politie
bureau aan' een zeer ernstig en langdurig ve-rhoor on
derworpen.
De chef-kok was 35 jaar, gehuwd en vader van 3
kinderen. Sedert 7 jaar was hij in het hotel werkzaam.
WATER-NOOD.
Een groot deel van Amsterdam, in het bijzonder de
bewoners der bovenhuizen, heeft gisteren geleden on
der water-nood. Juist op het warmste gedeelte van
den dag weigerde de drinkwaterleiding ook maar een
drupje vaai het kostbare vocht-, waarnaar velen smacht'
ten, te schenken. Volgens een ©fficieele mededeeling
was, door het springen van een huis der duinwaterlei
ding te Leiduin, de watertoevoer naar Amsterdam ge
deeltelijk gestremd, en zal ook na voorloopig herstel
in de eerste dagen het water niet met de gewone re
gelmatigheid van druk geleverd kunnen worden. Voor
al bij het gebruik van verwarmingstoestellen en gey
sers wordt daarom voorzichtigheid! aanbevolen.
DE MORGENSTOND HEEFT.
Een hengelaar uit Augustinusga ging heel vroeg
ver voor zonsopgang per fiets naar het Kolonels-
diep, om te gaan visschen. Nauwelijks peddelde hij,
of hij kreeg proces-verbaal wegens fietsen zonder licht.
Pas had hij zijne hengels uitgeworpen, of zijn tweede
verbaal volgde, hij vischte met meer dan één hengel.
Een uurtje daarna hij had al wat gevangen
kwam een veldwachter de visch meten. E-r waren er
bij „onder de maat"; een derde verbaal. Hij had. ze
geborgen in zijn speikzak, deel zijner militaire uitrus
ting, wat ook niet. mag. Dus 4e verbaal. Toen is de
hengelaar maar weer naar huis gegaan.
8TR ANDGE V ALLET JE
Zondag zat een stads-joggie op z'n zandlioopje aan
het Zaridvoortsche strand, daar waar gebaad wordt.
De vloed zet op en telkens komt een volgende golf
zijn wijkplaats van zand bedreigen. Hij houdt echter
het oog gericht op een buitengewoon dikken bader; en
eindelijk roept- hij
„Och meneer, zoudt u wat minder- willen plassen
in het water, want er slaan telkens hoogere golven
over m'n zandhoop?" (Hbld.)
EEN FLINK PENSIOEN
Blijkens do Staatscourant van gisteren is aan een
onderwijzer bij een voorbereidende, klasse aan de Rijks
normaallessen een jaar-lijksch pensioen toegekend
van. 2.
MILITAIRE MARSCH.
Naar aanleiding van het bericht uit het „Vad.",
als zou er n.l. te Arnhem een soldaat van het 10e -regi
ment, tengevolge van een militairen marsch bezweken
Ella begon te lezen:
„De in Juli van dit jaar alhier gestorven professor
Heinrieh Ludwig Bickenbach heeft, zooals blijkt uit
zijn testament, de som van tweehonderd duizend mark
zij zijn leven aan een ongenoemde persoon geschonken.
Daar de gestorvene sinds jaren niet meer in het bezit
van zijn geestelijke vermogens was en deze schenking
dus in liet nadeel van de familie op onwettige wijze
is tot stand gekomen, zoo wordt hiermee niet alleen de
betrokken begiftigde persoon, maar ieder, die inlich
tingen kan geven over de.bedoelde schenking, opge
roepen, zich bij den ondergeteekende te vervoegen. In
dien hieraan niet voldaan wordt zal hq moeten over-
aan tot een gerechtelijke vervolging van den betrok
ken persoon of de personen.
Namens de familie:
Stanislaus v. Bergitzkv."
„Allerliefst vindt je niet'? Wat?" zei Krochel,
toen Ella de advertentie gelezen had.
„Droevig, te droevig om er woorden voot te vinden",
antwoordde zij, hem de courant terug gevende.
„En dan te denken dat. de betrokken begiflig-de
persoon een zoo groote ezel zal zijn, dat hij zich be
reidwillig bij den braven Bergitzky zal komen aanmel
den! Ik 7.(111 wel eens willen weten of er nog wel een
andere familie is, waar zulke schandalen worden uit
gebazuind als- de jouwe. Ik voor mij wil met deze ver-
dachte geschiedenis niets te doen hebben dat is
zeker."
„Maar mijn geld is toch in elk geval gered", zei zij,
tot zekere boogie om hem te troosten.
Hij wierp haar eeu blik toe, dien zij niet begreep,
sf.-nd op en verliet de kamer.
Toen echter kwam er een dag, dat zij, van, alle
kracht verlaten en door brandende schaamte getrof
fen, zich aan d< n rand van de tafel moest vastgrijpen
ni niet neer te vallen van schrik voor de van toorn
fonkelende oogen van haar man.
(Wordt, vervolgd).
