DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN.
No
176.
Honderd en veertiende Jaargang.
1912.
ZATERDAG
27 JULI.
Deze Courant wordt eiken avond, behalve op Zon- en
Feestdagen, uitgegeven. Abonnementsprijs per 3 maanden
voor Alkmaar f0,80; franco door het geheele Rijk fl,
Afzonderlijke nummers 3 Cents.
Prijs der gewone advertentiën
Per regel f 0,10. Bij groote contracten rabat. Oroote
letters naar plaatsruimte.
Brieven franco aan de N. V. Boek- en Handelsdrukkerij
v/h. HERMs. COSTER ZOON, Voordam C 9.
Telefoonnummer 3.
De Egmondsche Tentoonstelling.
BINNENLAND.
EEN NEDERLANDER VEROORDEELD.
AARSC
OÜRANT
IA. VI
DU nummer beslaat utt 3 bladen.
(Slot.)
ALKMAAR, 27 Juli.
Alvorens te schrijven over de vermakelijkheden wel
ke de EgmondSdhe tentoonstelling- biedt, willen we
eerst even stilstaan bij de Reddingsdemonstratie--.
Volkomen terecht heeft de Koord- en Zuid-Hoiland-
sche Reddings-Mantsehappij onderscheid gemaakt tUs-
schen die twee begrippen. Een demonstratie op red-
dingsgebied toch is meer dan een publieke vermake
lijkheid. is een vertooning, welke het vertrouwen in
onze kustbevolking kan versterken en waaraan men
zal terugdenken in tijden van nood en onder het lezen
van se h i ph reu k - bes cbr ij v i n gen.
Wat was het gisteren een uitgezochte dag voor
zoo'ti demonstratie! Misschien, hadden vele der be
zoekers, die in grooten getale waren komen opdagen,
de zee gaarne onstuimiger gezien de zon blikkerde
op zncht-golvend' water naar het. leek en ook aan de
enkele loggers en botters, die op een afstand van de
kust dobberden, was het! niet te zien, dat er toch nog
een aardig zeetje stond.
-Nadat, op het tentoonstellingsterrein een kleine
uitlegging was gegeven, werd! een reddingsboot op
den wagen door acht. paarden strand,waarts getrokken,
gevolgd door een drom van menschen, terwijl' hoog op
ile duinen talloozen een plaatsje hadden ingenomen,
om het komende schouwspel van uit de hoogte te kun
nen zien. De paarden hadden er een zwaar vrachtje
aan en ze moesten door zweepslagen en uitroepen
voortdurend worden aangevuurd. Eindelijk was men
genaderd op de plek, waar de boot zee kiezen zóu.
Schipper Philippus Stam en zijn tien dappere getrou
wen stapten in en bij hen voegden zich de heeren
Eijma, burgemeester van Egmondl en de heer H. J.
Conijn, beiden leden der plaatselijke commissie van de
Noord- en Zuid-IIollandsche reddingsmaatschappij.
Allen hadden ze de zeelieden over hun blauwe trui
en, de anderen over hun wandeljasje kapokzwemves
ten, bekleed met zeildoek, aangegord.
De bemanning stond gereed om te roeien, de boots
man nam de lijn in de hand, welke in verbinding stond
met den sliphaak, waarin de boot op den wagen hing,
trok die los en met een vaartje liep de boot het water-
in. Dadelijk werd met forschen slag in flinken gang-
weggeroeidl was daar ginder niet een vlet in nood?
Toen de reddingsboot) het vlet naderde sloegen er op
varenden Jan van der Plas, Jan en Jacob-Visser,
kranige jongens en geduchte zwemmers naar verzekerd
wenl over boord. Zij zwommen eerst, maar weldra
schenen ze uitgeput. Da-ar sitak er één zijn arm om
hoog, ten teeken, dat hij niet langer hulp kon ontbe
ren. Sapperloot wat. stampte die reddingsboot soms
was liet of zij zoo onderduiken zou, kon men noch iets
van haar keurig gekl-eurden huid! noch iets van haar
bemanning zien. Maar kantelen of onderloopeu doet
de boot niet, zij is onzinkbaar en loost, zelf het ingesla
gen water, doch koppeltje buitelen kan ze in de ure
van het gevaar wel. Bootsman Stam echter gaf kalm
zijn bevelen en het duurde niet lang- of de drenkeling-
was over twee, kruiselings toegestoken roeispanen in
boordl gegleden. Toen kwamen de anderen aan beurt.
Maar nauwelijks waren ze gered, of ze gingen weer
bet water in. De demonstratie, op een afstand van een
halven kilometer begonn-en, werd! nu dichter bij de kust
herhaald. Na verloop van een half uur werd weer
door de geoefende bemanning landwaarts geroeid. De
■deepzak werd gevierd, waardoor het landen vergemak
kelijkt werd. Onder een hoeraatje droegen een paar
der stoere mannen de heeren Eijma en Conijn, toen de
boot vast zat, naar land, de paarden werden voorge
spannen en de boot tot dicht bij den wagen getrokken,
waarna zij vlug- en practisch met paardenkrachten er
op getild werd.
Hiermede was de met groote belangstelling gevolg-
do demonstratie geëindigd, zij is de moeite van het
zien zeer waard en buiten deze tentoonstelling-
beeft men daartoe maar hoogst zelden de gelegenheid.
Of neen -- er kwam nog- een aardig moment. Burge
meester Eijma sprong vlug in de boot. Is er bij eer,
heusche redding- zoo zeide hij aanleiding, om de
bemanning te danken voor een heldhaftige daad', hier
is er reden voor de bemanning om dank te betuigen
en wel voor een vriendelijkheid. Het bestuur der ver-
eeniging van handelaren in bouwmaterialen toch had
spreker j 25 voor de bemanning der reddingsboot ter
hand' gesteld, Dat er een hiep hiep hoera voor de ver-
eeniging, vergezeld van gezwaai met de zwarte vilt-
hoeden, op deze blijde mededeeling volgde, kan men
zich denken.
De acht paarden werden nu weer aangejakkerd en
trokken sclio f f s tr iemend' de reddingsbootwagen de
hoogte in.
De onvermoeide Hannoversehe tentoonstellingskapel
liet weer vroolijke deuntjes hooren en achter haar
aan trokken verscheiden personen naar het tentoon
stellingsterrein om de proeven met het Brandbhisch-
middel KylTyre bij te wonen, terwijl anderen op
strand of duin zich neervlijden. De bluschproeveii
met het lichte poeder zijn in één woord' schitterend ge
slaagd. Eerst werden benzine-vlammen, toen teer-
vlammen en tenslotte meters hoog-oplaaiendevlammen
van een met brandbare stoffen gedrenkt huisje finaal
gebluscht, in 'nminimum van tijd, door den vertegen
woordiger zoowel als door dames en heeren belangstel
lenden. Deze demonstratie had een beslist succes,
was dus het tegendeel van die, welke, onlangs te Rot
terdam met een ander bluschmiddel werd gehouden.
En nu de vermakelijkheden, welke het, tentoonstel
lingsterrein bied't. Men kan voetballen zelfs dames
kunnen dat hier -en al trappend en den keeper ver
schalkend, prijzen winnen. Men kan in een hoepla-
tent van waar toch die zonderlinge naam? rin
gen werpen om voorwerpen, althans dit beproeven. De
bioscope van Albert frères geeft uitgezochte program
ma's en de daarnaast gelegen danstent biedt gelegen
heid te over tot een dansje. Trouwens ook de ce-
ment-vloer buiten is daartoe uitnemend geschikt en
s avonds, wanneer liet feestterrein schitterend ver
licht is door 16 exeellovlambooglampen en er af en toe
een „feeërieke verlichting" wordt aangebracht, wordt
hiervan al heel spoedig gebruik gemaakt.
s Avonds vooral moet men op de tentoonstelling we
zen, wanneer de duinen wegdonkeren, het witte tenten-
dorp overgoten wordt door het electrische licht, de
tentoonstellingskapel met haar goede muziek de vi'OQ-
lijkheidl er in brengt, de Italianen in de restauratie-
tent sleepende romances geven, of op eenigen afstand
liet. orgel van den danstent walsdeuntjes speelt. Waar
is er dan in heel Noord-IIolland! boven het. IJ één
plekje, waar men aangenamer en gezelliger zit dan in
deze welbeschutte duinvallei? Waarlijk, allen die
genoegelijk een zomeravond! willen doorbrengen te
midden van menschen en muziek, kan worden aange
raden: neemt een trammetje naar Egmond; ge kunt
er na tafel net eentje pakken, g-e zijt. ook op tijd weer
thuis, en ge zult er geen. berouw van hebben, dat ge op
Egmond,s tentoonstelling eenige uren hebt doorge
bracht, ge zult terugkomen en anderen den raad ge
ven, dien wij L' hier bieden!
Het tentoonstellingscomité bewaarde als laatste ver
makelijkheid den Poesjenellekelder die Woensdag
het eerst een vertooning' gaf wij deden niet anders.
Zooals men weet is er een „kelder" in Antwerpen,
waar een poppenspel wordt vertoond, dat lang- geen
kinderspel is- en dat naar een verbastering van Po-
lichinelle, den Italia arcs eken hansworst, Poesjenel heet.
De feesttent is hiervoor ingericht, zonder dat evenwel
het lage Antwerpsche lokaal nagebootst is. De stoelen
zijn eeuigszins amphitheatersgewijze geplaatst'. In een
wit doek is een rood scherm-, hetwelk na drie stampen,
toeken^ dat de voorstelling beginnen gaat, plotseling
verdwijnt. Men ziet een klein theater met coulissen.
De Leeuw van Vlaenderen wordt vertoond. De Vla
mingen trekken naar Frankrijk, de wollenwevers en de
vleeschhouwers, de kop, de neus, de gehele en hoe- al
die h-eer-en mogen heeten, die ter inleiding allerlei
laamsche grapjes verkoopen. We zijn in het kasteel
van den I*eu\v, Robrecht, diens zoon spreekt ongeveer
de taal is moeieüjk te verstaan! aldus:
„Watte vader den Leeuw, zult gij uwen floeren knie
komen te buigen, voor die iaford. Jamais!.
De Leeuw met leeuwenmoed: „Ja mijn zoon, al
moest mijn broek er van komen te scheuren, het is
voor ons- Belgenlandl te redden."
De dochter van den Leeuw (op; gevolgd van den
Neus. Met een fijn stemmeken) „Och Vader gaat
niet, naar Frankrijk; zij zullen er u gevang*en zetten."
De dochter dreigt, flauw te vallen, maar de Neus
zegt bemoedigend: „Ze zal niet vallen, ik eb ze vast."
Dan vervolgt hij:
„Watte gevangen zetten, ja mor, dan moesten wij er
ni bij zijn, hé Leeuwke.
De Leeuw: „As, den eenen of den anderen wat am-
bras moet maken, dan (hij slaat den Neus met zijn
kolf) zal ik hem zoo n akk-etotje geven, dat zijn smoel
werk zal daveren."
De Neus: „Ja mor, Leeuw, ge moet daarom ni op
mijn fagade rammelen!"
De Leeuw (tot Robrecht zijn zoon) „Kom aan,
edele Redders, nor Frankrijk!"
Robrecht (en zijn zuster): „Naar Frankrijk!"
De Neus: „Ja mar as de allemaal nor Frankrijk
gon, dan gat de Neus mee, zulle."
De komst: der Vlaamsche strijders wordt aange
kondigd:
„Sire doar stoan 20.000 ruiters veur de deur."
De -Leeuw: „Awel, loat ze inkomen, moar dat ze
eerst unne voeten kuischen in de keuken. En schenkt
ze elk èenen borrel."
Dan klinkt de kreet te paardl en naar Frankrijk on
der den deun van doedie-rie ralderadie, heisa hopsa.
N u komt de Gulden Sporenslag onder het motto
„dood is dood, 'tis toch mor vein- eine keer, dan ster
ven we mor veur 't vaoderland."
De Franschen worden door de Neus, de Kop en hun
trawanten bij tientallen met knotsen neergeveld. Hiel
en daar te midden van helsch lawaai vallen ze over
elkaar 70.000 Franschen met de paarden liggen in
de moeras zegt een Vlaming-, die den, laatsten Fransch-
man 24 uur achterna geloopen heeft en nu aldus den
laatsten adem uitblaast: „Lang- leve de Leeuw van
Vlaanderen en ik ben dood,"
Martiaal gaat de Leeuw op den berg- lijken van het
tocmcel staan, verklaart de Vlamingen voor vrij en tot
slot heffen de, Vlaamsche overwinnaars hun zegelied
aan:
Gij hebt gedaan, o Frangen met uw stoeven.
Gij hebt gedaan, uw gulden tijd! is uit.
Wij sloegen u tot in het land der Moeffen,
LTw gulden sporen worden onze buit.
Gij hebt gedaan, en kunt niet meer blagueeren.
Uw rijk is uit, vertrek maar naar Chez Nous.
Wij laten ons niet langer enbêteeren.
Gij hebt gedaan en doet 'tbroekjen toe.
Dan zakt het roode gordijntje en verlaten -de bezoe
kers de tent. Wie oog heeft, voor Vlaamsche humor
en zin voor Vlaamsche, fantasie, wie dit mëlo-drama-
tische stuk van vechtersbazen en sabelhelden weet te
genieten, gaat vergenoegd en zal zeker een tweede
voorstelling bijwonen, wanneer hetzelfde of een ander
stuk, Oiu-son en Valentijn, Malle Gijs en Vivien, Vier
Heemskinderen enz. wordt, vertoond.
De vriendelijke directeur, Lodewijk Desehamps, was
zoo welwillend vóór en tijdens een voorstelling ons een
kijkje achter de schermen aan te bieden en. zoo voor
komend' was hij, dat hij daarachter in de gauwigheid
van een stuk coulisse en een paar stoelen een pers
plaatsje had geïmproviseerd.
Achter het doek is een tooneeltje van 3,5 bij 4 me
ter. Aan een ijzeren stang rondom hangen de poppen.
Zij hebben een ijzeren stang in den'kop gehaakt en
een in d-e rechterhand. De hostumes zien er friseh en
helder uit, de hoofdpersonen glimmen van goud en zil
ver. In. do rechterhand kan een korte dikke knuppel
of een sabel gestoken worden en er wordt dan ook
gemept en geschermd dat de stukken -er van af vlie
gen in letterlijk-en zin, maar d-e regel van het spel
is zoo, dat de brokken altijd op het tooneel en nimmer
onder het publiek terecht komen. De vertooning wordt
dan ook duur door het op- en bijlappen, dat na elke
voorstelling- geschieden moet, immers de poppen moe
ten knap in de kleeren en toonbaar van kop zijn! Met
zekeren trots vertelde de directeur, dat er van de vijf
tig poppen, geen tien zijn, die nog hun echten neus
bobben zoo wordt er gesmeten, geslingerd en ra-ak-
gcklapt. De meesten hebben hun grenen-, beuken- of
eikenhouten neus moeten verwisselen voor een leeren.
Maar een is er, die zijn echten neus heeft dat is
natuurlijk ook de Neus want, die is van een o-est,
en daar kan men op hameren zooveel men maar wil.
De poppen zijn zwaar er zijn er bij, die 30 kilo
wegen
De coulissen zijn aan weerskanten op hout geschil
derd en een meter hoog. Men heeft een boseh, een
kasteel, een kamer, ridders enz., erg- naief en primitief.
Als er een tooneeltje geëindigd! is, worden de zij-stuk-
ken en het achterstuk vliegensvlug door anderen ver
vangen of omgedraaid en met een smak neergezet in
de houten gleuven van een toon-eelbodiem „op eenen
wenk van het oog, zoo snel kan geen tooneel het,"
verzekerde de heer Desehamps. Zeer ingenomen was
de directeur blijkbaar met zijn zeegezicht twee groen
beschilderde houten zagen die langs elkaar heen schui
ven en aldus de golven voorstellen.
En nu komen we aan de personen, die de poppen
doen bewegen, gebaren, spreken en zingen.
Met z'n vieren zijn ze. Eigenaar is- de hr. Lodewijk
Desehamps, die de poppen totaal wel zeshonderd!
en alles wat er bij behoort, erfde van zijn schoon
vader en van dezen leerde de Vlaamsche stukken,
die niet op schrift of in druk bestaan, maar mondeling
van ouder op zoon overgaan. Ze zijn schoorsteenve
gers van beroep, maar drievierden van het, jaar gaari
ze den poppenkast vertoonen.
Wie achter de schermen de voorstelling heeft bijge
woond, weet hoeveel inspanning dit kost.. Alle vier
doen ze mede, ieder heeft bepaalde poppen te hantoe
ren, soms drie tegelijk, zoodat' ze wel krachtige han
den moeten hebben. Ze spreken ook allen, maar
meestal doen ze dit voor een pop, die een ander in de
hand heeft. Voorts moeten ze schuifelen en stampen
met de voeten, de coulissen verwisselen. Vooral de
Sporenslag is een heksentoer, als er geschreeuwd en
gestampt moet worden en er tegelijkertijd: zooveel mo
gelijk poppen in 't spel moeten zijn. Dan gutst het
zweet den mannen van d-e ontbloote borsten, dan pa
relt het op hun voorhoofd en loopt het met straaltjes
naar beneden, dan hijgen de forsche- kerels, die er nu
al jaren en jaren mee bezig zijn, van vermoeidheid.
Twintig minuten duurt de voorstelling, twintig
minuten van aardige uitspanning voor de bezoekers,
twintig- minuten echter van geweldige inspanning
voor de vertooners!
Z. K. TI. DE PRINS IN BELGIë.
De Etoile meldit, dat Donderdag- de bliksem tot zes
maal toe in het kasteel Ciergnon geslagen is, waar de
Belgische koninklijke familie en Z. K. II. de Prins dei-
Nederlanden verblijf houden.
Het inslaan, van den bliksem veroorzaakte slechts
geringe materieele schade.
De Koning en de Koningin van België en Z. K. TI.
de Prins dei Nederlanden bleven volmaakt kalm en
stelden hun omgeving gerust.
Z. K. II. de Prins der Nederlanden heeft den nacht
op het kasteel doorgebracht.
STAATSCOMMISSIE VERDEDIGING INDIë.
Sedert de jongste bijeenkomst hebben de subcommis-
sies uit. de Staatscommissie betreffende de verdedi
ging van Nederlandsch-Ind'ië niet meer vergaderd' en
zullen zij ook vermoedelijk voor September e.k.
niet meèr bijeenkomen, ook met het oog op- de- aan
staande verloven van de ministers, voorzitters der
subcommissies.
Minister Colijn vertrekt 1 Augustus met verlof. In
middels houden de leden der commissies- zich bezig met
het verzamelen van gegevens, met name meer de le
den,, die in opdracht hebben gekregen praead'viezen uit
te brengen over speciale aangelegenheden en die zich
thans beijveren die ad'viezen gereed te kunnen krijgen,
om ze in de eerstvolgende vergaderingen in Septem
ber ter tafel te kunnen brengen.
Gemengd nieuw*.
SMOKKELAARSTRUC.
Bij den voortdurenden strijd tusschen smokkelaar-
en douane-beambten spelen zich af en toe de leukste
tooneeltjes- af. Deze week werd! bij de kommiezen te
Glanerbrug aangebracht, dat iemand] uit Gronau, die
niet in een al te besten reuk bij d'e grensbeambte,
stond, weer zijn slag zou trachten te slaau. De amb
tenaren natuurlijk! in volle actie en inderdaad! kwamen
cp aangegeven plaats en tijd' een paar wagens, met
hooi beladen, yau den verradeue(?) aanrijden. Alle
kommiezen pakten aan. en in minder dan geen tijd
was het hooi van de wagens-. Het was wel een heel
karweitje in d'e brandende zon, doch de vreugde over
het feit, dat de oude rot eindelijk in dé val was ge
loopen, gaf den heeren ambtenaren, reuzenkrachten.
Onder-het: hooi vond' men eenige zakken, gevuld) met.
plaggen.
En het moeilijkste kwam nu nog aan. De eigenaar
wenschte alles weer in den vorigen staat hersteld to
zien, en zoo moest opnieuw aangepakt worden,
Hoeveel' zweetdruppels het kostte, voor en aleer de
wagens weer geladen waren, laat zich begrijpen. Ook
kon men zich het' gezicht voorstellen van den toezien-
den on schuldigen smokkelaar.
EEN ONTSLAG-QUAEST1E.
De leeraren van de II. B. S. te Delft hebben den ge
meenteraad' een brief dóen toekomen, waarin zij zeg
gen van gedachten te hebben gewisseld over den in
houd1 van een brief van den, thans onvrijwillig eervol
ontslagen leeraar Stee-nhuisen aan den raad', in welken
laatsten brief verschillende beschuldigingen worden
gedaan aan het adres van den directeur.
De leeraren kwamen na ampele beraadslaging tot
de conclusion, dat. de directeur niet, meet, met twee ma
ten, maar alle leerlingen behandelt op gelijke wijze;
dat de directeur zich niet boven de leeraren plaatst,
maar hen beschouwt als zijn collega's en nooit leeraren
en leerlingen op voet van gelijkheid behandelt, en dat
het den directeur niet ontbreekt aan paedagogiscli in
zicht. Wel waren zij van meening, dat op sommige
punten de tuchtregeling zoude kunnen worden herzien
en beter worden geformuleerd, zoodat het voor den
directeur gemakkelijker zou zijn om dez-e toe te passen.
Voor de London Sheriff's Court werd' Woensdag een
klacht behandeld van een financieel agent, den heer
Maurice William Wiche tegen den Hollandsehen fa
brikant. den heer J. Schortinghuis te Leeuwarden.
Deze fabrikant was met den heer Wiche overeen geko
men dat deze de hem behoorende fabrieken tot het
vervaardigen van melkpoeder zou omzetten in een
vennootschap. Voor zijn bemoeiingen werd' den heer
Wiche 8000 pd. st. in aandeden toegezegd en een aan
stelling van directeur voor 5 jaar tegen 200 pd. st. per
jaar. De heer Schortinghuis onttrok zich later aan
de overeenkomst onder voorgeven dat op zeven der fa
brieken beslag was gelegd' door een s-chuldeischer.
De jury wees de vordering toe, doch, terwijl 1)000
pd. st. geëischt werd, bepaalde zij het bedrag op 60CM0
pd. st.
LIT BROEK OP LANGENDIJK.
'"Gistermorgen vergaderde de Raad dezer gemeente.
Alle leden waren aanwezig. Na gebed' en lezing der
notulen deelde de voorzitter mede, dat ingekomen was
van Ged. Staten een goedkeuring van het besluit tot
verkoop van grond! aan de Oosterkade en van eenige
overschrijvingen op de suppletoire beg-rooting.
Ingekomen was verder een schrijven van de afdee-
hng St. Pancras van het Ned. Onderwijzers-Genoot
schap, waarin aangedrongen wordt op herziening van
de bezoldiging voor het herhalingsonderwijs.
Dc voorzitter deelde mede, dat in de voorlaatste
vergadering een zelfde verzoek was ingekomen van
den Bond van Ned'. Onderwijzers, waarop toen afwij
zend is beschikt en stelde voor thans ook afwijzend te
beschikken. Het loon bedraagt thans 60 ets. per uur,
hetgeen niet, minder is dan in andere gemeenten, al
wordt in het adres verwezen naar Oudkarspel.
Besloten werd aan B. en W. over te laten het be
drag- van de vergoeding te be-palen, na ingewonnen in
lichtingen van het Hoofd der school.
Aa.n de orde was daarna de begrooting van de gas
fabriek met memorie van toelichting. De begrooting'
werd- vastgesteld! op een bedrag aan ontvangsten en
uitgaven van J 48380 en met een post. van 1036.25
aan, onvoorziene uitgaven.
Door B. en W. werd' de gemeente-rekening dienst
1911 aangeboden met een bedrag aan inkomsten van
19787.50, aan uitgaven 17705.825, saldo 2081.67G.
De rekening zal' worden nagezien door de heeren. Yen.
Slot en Glas, die de volgende vergadering rapport, zul
len uitbrengen.
De voorzitter deelde mede, dat officieel -bericht, was
ingekomen, dat met de winter-dienstregeling van I
October een avond't.-rein van 10 uur zal worden ingp.-
stekl.
Verder, dat er een verzoek was ingekomen een Ia-
ten trein aan te vragen met het. oog op de feesten. In
verband! met de garantie, die hiervoor moet worden
gestel.I en den korten tijd! van onderhandeling, had dn
voorzitter dit verzoek maar laten rusten.
De voorzitter noodigde den Raad! uit met B. en W.
a.s. Maandag om half negen ten raadihuize te wille»
zijn, om de aubade der schoolkinderen in ontvangst te
nemen, en om kwart na twee aanwezig te willen zijn
tot het ontvangen van de autoriteiten.
Aan de orde was nu liet aangehouden adres van den
teletoonhouder Sehagen niet. verzoek zijn jaarwedde
tot 1000 te verhoogen. Door den heer De Does
werd een rapport uitgebracht; uit. een onderhoud met
den heer Sehagen bleek onder meer, dat de dienst
zeer is uitgebreid, zoodat er 80 diensturen zijn en de
dienst met 3 personen wordt verricht. Zonder hoofde
lijke stemming werd op liet adres gunstig beschikt. De
vci-hooging gaal in 1 Januari 1912.
Daar de rondvraag niets opleverde, sloot de voor
zitter de vergadering, er zijn blijdschap over uitspre
kend, dat de Raad nu eens weer in voltallige zitting
was bijeen geweest., hetgeen door ziekte en anderszins
geruimen tijd niet het geval kon zijn.
