DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN.
Het Circuskind.
No 192.
Honderd en veertiende Jaargang.
1912.
DONDERDAG!
15 AUGUSTUS.
FEUILLETON.""*-
Deze Courant wordt eiken avond, behalve op Zon- en
Feestdagenuitgegeven. Abonnementsprijs per 3 maanden
voor Alkmaar f0,80; franco door het geheele Rijk f 1,
Afzonderlijke nummers 3 Cents.
Prijs der gewone advertentiën
Per regel f 0,10. Bij groote contracten rabat. Groote
letters naar plaatsruimte.
Brieven franco aan de N. V. Boek- en Handelsdrukkerij
v/h. HERMs. COSTER ZOON, Voordam C 9.
Telefoonnummer 3.
BINNENLAND.
DE ONUTLOFFING VAN DE VULCANUS.
(N. v. d. D.)
MAARSGHE COURANT.
HODEBWET.
BURGEMEESTER en WETHOUDERS van ALK
MAAR brengen ter algemeene kennis, dat zij bij be
sluit van heden onder voorwaarden vergunning hebben
verleend aan
10. W. WEBER, aldaar, tot het oprichten van een
benzinemotor van 6 P.K. in een te maken gebouwtje
op het Doelenveld, dienende tot het geven van
bioscoopvoorstellingen in het perceel Koningsweg,
B No. 67
20. de N.V. Alkmaarsche Machinefabriek, voorheen J.
SCHOUTEN, aldaar, tot het oprichten van een
machinefabriek, waarin een gasmotor van 12 P.K.
in de perceelen Voormeer, D 19—20 en Achter
wezel, D 1416.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
G. RIPPING, Voorzitter.
DONATII, Secretaris.
Alkmaar, 13 Augustus 1912.
VERGADERZAAL DER TWEEDE KAMER.
Tijdens het reces wordt tegen het a.s. zittingsjaar
in de vergaderzaal der Tweede Kamer een verandering'
aangebracht, die ten doel heeft de thans reeds hooger
dan de vloer gelegen estrade, waarop de voorzitter en
het bureau zetelen, nog- eenig-e treden te doen rijzen,
zoodat de leden, om met den president te spreken,
zich niet meer tusschen het bureau en de sténografen-
ruimte voor zijn tafel' kunnen plaatsen, maar hem
langs de trap, die naar den voorzittersstoel leidt, zul
len kunnen bereiken.
ONDERWIJZERS EN DIENSTPLICHT.
De Kroon vernietigde de bepaling der verordening-
op de jaarwedden der openbare onderwijzers te Ensche
de, dat zij moeten medewerken dat hun opkomst onder
de wapenen in den vacantietijd valt.
GRONDWETSHERZIENING EN PENSIONEE
RING GEMEENTE-AMBTENAREN.
Behalve de Indische en Staatsbegrooting voor 1913
zijn deze maand bij den Raad van State ter overwe
ging aangeboden voorstellen tot herziening van ver
schillende bepalingen der Grondwet en een ontwerp
betreffende de overneming van de pensiontieering der
gemeente-ambtenaren doo-r het Rijk.
Gemengd nieuws.
EEN ZEVENDE LEERJAAR.
Door de afd. Rotterdam van den Bond van Neder-
iandsche Onderwijzers is bij adres van 1 Nov. 1.1. tot
den Rotterdamschen gemeenteraad1 het verzoek ge
richt om maatregelen te treffen ten einde tot de in
voering van een zevende leerjaar bij alle openbare
scholen voor lager onderwijs te geraken.
B. en W. hebben daarover de commissie voor het
openhaar onderwijs gehoord, welke tot de slotsom komt
dat er voor het tegenwoordige èn in het belang der
leerlingen èn in dat van de gemeente-financiën aan de
inwilliging van het verzoek niet moet worden gedacht.
De commissie berekent dat bij invoering' van een
zevende leerjaar er slechts gerekend! kan worden op
575 leerlingen voor wie voortzetting van het gewoon
lager onderwijs werd verlangd! en zou dus die zevende
klasse aan iedere school maar 6 of 7 leerlingen tellen,
terwijl de commissie de kosten van dien maatregel op
ROMAN VAN PAULA BUSOH.
-o-
Juffrouw Tompsen stond op de trap van den woon
wagen en wuifde met haar blauwe schort- hen nog' lang
na. Ja, ja, er was een tijd geweest, waarop ook zij in
zulke optochten mede gereden had. Maar toen was zij
nog zoo jong en mooi geweest als thans Natalina wa£.
Gaarne had zij, die van de vroegste jeugd af het bonte
kunstrjjdstersrokje gedragen had, ook nu nog een
lichtkleurig costuum aangetrokken. Maar daar zag
zij in den spiegel en aanschouwde hare vele rimpels",
en voelde met leedwezen, dat haar lichaam reeds oud
geworden haar groote liefde voor het kunstrijdersle
ven nog jong gebleven was.
Lenige uren later stond Natalina op liet kleine po
dium voor den hoofdingang van het circus en noodig-
de de schouwlustigen, die haar nieuwsgierig omgaven,
uit binnep te komen.
De. ce"!™ don ander kocht-een kaart aan de kas,
waarin juffrouw Tompsen tjians gezeten was. Een
paar opgeschoten jongens hadden zich breed voor Na
talina opgesteld en beschouwde haar met bijzonder
welgevallen.
Het korte rokje en de mooie beenen. van bet jonge
meisje, dat zich de aantrekkelijkheid van haar cos
tuum, dat zij van de jeugd af gedragen had, geenszins
bewust geweest was, scheen op de jongens een bijzon
dere bekoring te hebben. Zij wierpen haar kushandjes
toe en een hunner waagde het zelf haar te naderen,
haar hand te vatten en die té kussen. Natalina ech
ter gaf met de andere vrije hand den brutalen jongen
een oorvijg-, zoodat deze tot groot vermaak van zijne
makkers achterover tuimelde.
Gelukkig werd er juist gebeld Voor bet begin dei-
voorstelling' en Natalina verdween dadelijk achter het
120.000 a 150.000 per jaar becijfert.
De gemeente heeft dan h. i. ook terecht de oplos
sing gezocht in de opening van afzonderlijke scholen
die bestemd' zijn die gezamenlijke leerlingen op te ne
men en waarvan eerlang' een tweede zal geopend wor
den.
B. en W. zich hiermede vereenigend stellen voor af
wijzend op liet- ingekomen adres* te beschikken.
VOOR POSTZEGELLIEFHEBBERS.
De gisteren hier te lande ontvangen Surinaamsche
bladen bevatten een sprekenden, in eenvoudig, boek
druk uitgevoerden postzegel.
Deze nieuwe zegels zijn een noodiuitgave. Er is n.l.
in Suriname gebrek aan 2V2, 5 en I2V2 cents ze
gels. Het gouvernement heeft nu tijdelijke zegels van
die waarden doen aanmaken, welke weer vervallen als
de definitieve zegels uit Nederland zullen zijn aange
komen. Het komt in onze West nogal eens voor, dat
gebrek aan postzegels bestaat, zoo was dit o.a. in 1892
en 1909 het geval. Verleden jaar gebruikte men als
hulpzegels een oude uitgifte met opdruk.
De landskas vaart goed bij al die nooduitgifteu,
want behalve voor het gebruik, vinden ze bij verzame
laars veel aftrek.
DE SCHIEDAMSCHE VERORDENING.
Naar „De Tijd'' weet mede te doelen, is van Ged.
Staten van Zuicl-Ilolland nog geen beslissing ontvan
gen aangaande de veel gerucht makende verordening
in zake het zitten en liggen langs glooiingen en dijken
enz.
Toch zijn de 111 dat art. gestelde „veertien dagen"
reeds nagenoeg- verstreken. Een en ander wijst er op
zegt- het blad! dat de Gedeputeerde Staten ge
noemde verordening nog- in nadere overweging hebben
gehouden. Naar verluidt zal de verordening niet door
Gedeputeerde Staten worden goedgekeurd maar zullen
dezen aan de Kroon vernietiging aanvragen en wel op
grond van art. 151 dér Gemeentewet, daar Gedeputeer
de Staten meenen, dat- dit onderwerp voldoende in
eene Rijkswet, n.l. de z.g. Zedelijkheidswet, is geregeld.
Aangaande de ontploffing op het motorschip Vul-
canus te Amsterdam, wordt nog- medegedeeld dat de
scheepvaartinspectie, de politie van het bureau aan de
Kattenburgeegracht en de directie getracht hebben
vast te stellen, wat de oorzaak is van hét ongeluk.
Er was'niets anders vast te -stellen, dan dat een ont
ploffing heeft plaats gehad in een inblaasvat-, Dit vat
is geheel opengeslagen.
De gewonden zijn, voor zoover nu kan worden beoor
deeld, buiten gevaar.
EEN WAARSCHUWING.
Bij enkele bewonersi in de stadswijk achter de Malie
baan te Utrecht heeft zich Dinsdag 'n als heer gekleed
persoon vervoegd, die zich aanmeldde als vertegen
woordiger van een notaris, met de mededeeling, dat de
familie een erfenis had gekregen. Alvorens deze kon
worden uitbetaald, was het noodig enkele papieren in
te zien, o.a. de trouwact-e enz. Mijnheer verzocht daar
om deze bescheiden even te mogen nakijken. Hij bleek
gced op de hoogte te zijn van de familie-betrekkingen,
waarvan hij enkele 'bijzonderheden vertelde die juist
waren. Bij alle bewoners kwam hij op tijdstippen, dat
de heer des huizes afwezig was, wat argwaan wekte.
De meeste bewoners verklaarden zich niet zoo maar
gordijn, zoodat er geen verdere scènes voorkwamen.
Eenig-e minuten later zag men het vroolijke meisje
op een snel loopend paard voltige rijden. Ho.e moedig-
sprong zij met haar paard over de barrières, hoe boog-
zij dan met het hoofd geheel omlaag, zoo diep, dat de
einden van het losse* lange blonde haar op den grond
sleepten.
Onder grooten bijval kon zij ten slotte voor het be
trekkelijk talrijk publiek buigen.
Toen zij uit. de arena trad, kwam haar de oude
Tompsen in zijn lichtgeel costuum, door zijn beide
poedels en den kleinen ezel gevolgd, tegemoet. Nata
lina hulde zich in een mantel en liep uit. den achter
sten stalingang naar haar wagen, om zich spoedig voor
haar volgend nummer, een pas de deux met Mira, te
kleoden. De kleine ontving- haar reeds gekleed en wel
in een rose kostuumpje, dat- op zijde met een groote
sjerp van dezelfde stof opgebonden was.
I11 korten tijd had de g-roote zuster zich verkleed.
Zij wierp zich een dichte fichu over de schouders en
trad naar buiten, de kleine, volgde haar. Beiden gin
gen naar den stalingang en toen zij binnentraden,
kwam hun Corvelli, door het rijden verhit, tegemoet.
Natalina liep op hem toe en riep bezorgd:
„Ga nu niet naar buiten. Het is koud geworden en
gij kunt ziek worden."
Maar hij lachte haar toe. vatte 'haar hand en kuste
die.
Mira streelde intusschen1 het ezeltje, waarop zij des
morgens door de stad gereden wais en hield zich ijve
rig- met het dier bezig. De andere artisten werkten
deels in de manége, deels verrichtten zij stalmeester
diensten. Zoo waren Natalina en Gino geheel onge
zien. Van het alleen-zijn gebruik makend, vlijde zij
zich teeder aan hem en Gino gaf haar een langen kus
op den schoon en, rooden mond.
Plotseling stoven de' jongelieden uiteen. De scherpe
stem van Verconi had hen doen schrikken en nu stond
de vader voor Natalina en zag haar verwijtend aan,
zoodat zij hevig- bloosde en den blik nedersloeg.
„Schaamt gij je niet?" Zijn -stem beefde van t-oorn.
„W ij wachten in de arena op jou en Mira, Tompsen
heeft zijn entree reeds lang- gedaan en gij komt niet,
maar foei. Maak, dat gij binnenkomt." En met deze
dadelijk bereidl hun familiepapieren over te leggen,
waar de no t-a r i s>-v e rtegenw00rdigernaar vroeg met,
de blijkbare bedoeling een oogenblik alleen te worden
gelaten, om alsdan gelegenheid) te hebben iets van zijn
gading weg te nemen. Dit is hem intusschen bij nie
mand gelukt.
HET GEWETEN.
In de j.l. Zondag- gehouden.' godsdienstoefening- der
Ned. Hei-v. Gemeente te Nieuw-Loosdrecht werd dooi
den predikant medegedeeld, dat in den loop der week
door den kerkeraad was ontvangen uit Medari (Ned.-
Indië) een aangeteekende brief, inhoudende vijf-en-
twintig- gulden. Uit het begeleidende schrijven bleek,
dat de afzender vijftig jaar geleden zich op oneerlijke
wijze «en bedrag van circa een gulden vijftig cent had
toegeëigend van de diaconie. Alsnog zijn leedwezen
hierover uitsprekende, maakte hij de 25 over als af
betaling dezer schuld rente over rente berekend a
5 pet. Deze gewetenszaak leverde dr. G. Vellinga te
vens de stof voor een treffende leerrede.
JOURNALISTIEK VAN VROEGER DAGEN-
Een der collega's van de N. R. Ct. heeft in den kop
van een courant van 1 Augustus 1834 de volgende me
dedeeling gevonden: Aangezien door de overmatige
hitte der laatste dagen twee leden der redactie onwel
zijn geworden en de hoofdredacteur met verlof afwezig
is, zullen de lezers voor deze en volgende dagen genoe
gen moeten nemen met de uitgave van een half vel,
geredigeerd door onzen bekwamen meesterknecht, en
onzen voüjverigen corrector. Nouvellen uit Frankrijk
kwamen niet in ons bezit. Onderteekend de directie.
1 )E GELDERSOH-OVERIJSELSCHE LAN 1 >-
BOUWTENTOON STELLING.
Na heropening der vergadering gistermorgen-hield
de veearts Reichman uit Steende ren' een voordracht
over trekpaardenfokkerij in de provincie. Spreker gaf
eerst een kort historisch overzicht. De paardenfokke
rij i,s betrekkelijk jong-. Eerst waren er geen keurin
gen. Het was toen een warboel. Spreker vertelt iets
van drie zoogenaamde beginhengsten. In deze pro
vincie hebben vooral de heeren Hoogland! en Henrichs
veel gedaan. In 1897 richtte eerstgenoemde de fokke
rij Zeddain op en van dien tijd af dateert de geregelde
fokkerij van het Belgische paard!. In 1908 waren hier
41 warmbloed-hengsten, in 1912 56 koudibloedhengsten
en 88 warmbloed-hengsten.De koudbloedfokkerij
heeft zich, ondanks' tegenwerking, zeer goed in deze
provincie ontwikkeld.
Waarom is zelfs het warmbloedige verdrongen? Om
dat het koudbloedige meer opbrengt. Het koudbloedi
ge zal ook steeds gezocht bl ven en zullen de prijzen
daarvoor gehandhaafd blijven. Waardoor stijgt de
waarde-? Wanneer het fokmnteriaal beter wordt. Wan
neer Gelderland!1 hooge prijzen wil maken, dan zal zij
zich meer op de koudbloedfokkerij moeten toeleggen.
In Gelderland wordt nog steedsi het warmbloed voor
het koudbloed getrokken, zelfs bij subsidies' en hij keu
ring-en, wat onbillijk is. De koudbloedfokker wordt
geweerd in die streek van het warmbloed.
Ook in andere provinciën is het precies hetzelfde.
Kouclibloedfokkers hebben ook schuld'. Er is veel fok-
materiaal te vroeg- verkocht. Weinigen zijn lid van
het Stamboek. Hoe is deze toestand te verbeteren?
Door kruisen en door aankoop van Belgische paarden.
woorden draaide hij zich om, Corvelli geen blik waar
dig' keurend.
Natalina was op het punt in schreien uit te breken.
Hef liefst zou zij thans weggekropen zijn, maar steeds
vorder weg uit de tent, waarin men dansen en lachen
moest om de menschen op te vroMijken. Ach, hoe
haatte zij op dit oogenblik die kijkgrage menigte.
Daar vatte Mira haar bij de hand, streelde die en
nu beet Natalina zich op de lippen, trok het gordijn op
zijde en verscheen glimlachend voor de toeschouwers,
die haar met groot gejuich Ontvingen. Het was ook
een bekoorlijk beeld, het nrooie, slank gebouwde meisje
op den galoppeerenden1 schimmel te zién, hoe elfenach-
tig licht huppelde zij door de vergulde hoepels, die
Tompsen haar voorhield, hoe bevallig- omvatte zij de
kleine zuster, tilde deze op en liet haar op haar schou-
.ders staan.
Toen juichten de mensehen en klapten in de han
den en Natalina dankte glimlachend en had zich toch
liever de tranen gedroogd, welke haar juist over de
wangen liepen. Maar dat zagen de toeschouwers niet.
De zusters hadden hun werk gedaan en begaven
zich stil en gedrukt in den woonwagen. Juffrouw
Tompsen had reeds de groote hanglamp in de direc
teurskamer aangestoken en op de beide sofa's het bed
gereed gemaakt.
Zwijgend ontkleedde Natalina het kind en legde
zich dan stil aan het sofa-einde -neer, vermoeid voor
zich uitstarend. Wat moest zij nu doen Haar vader
was haar geheim op het spoor gekomen en zou nu
misschien of neen dat kon zij zich niet voorstel
len. En toch, haar vader, de gestrenge man, hij zou
Corvelli de deur wijzen! En hoe zou zij dan zonder
den geliefde verder leven?
Zoo dwaalde zij in gedachten heen en weer en
werd doodmoede, maar dan herstelde zij zich, zij wilde
(och opgewekt blijven, tot haar vader kwam. Met hem
wilde zij hedenavond spreken.
E11 de lamp brandde mat en verbreidde haar grijs
-'■hijnsqj in het woonvertrek. Nu hoorde zij stemmen
aan de deur. Zij luisterde. Tompsen en haar vader
naderden den wagen. In enkele oogenblikken trad
Verconi het vertrek binnen. Hij zette' zich in zijn
fauteuil a-an het raam en rookte zijn sigaar, die nog
Tiet spoedigst gaat het door aankoop. We moeten
evenwel steun in Gelderland! hebben. In Gelderland
moet een vereeniging van koudbloedfokkers opgericht
worden. Spreker hoopt dat dit denkbeeld door de aan-
wezigen sterk zal worden overwogen.
Na de lezing van den heer Reicliman heette de voor
zitter den Commissaris der Koningin hartelijk welkom.
Hij dankte hem voor dit vernieuwde bewijs van bo-
langstelling'.
Vervolgens hield de heer Hidde Pesman uit Thesin-
ge een voordracht over het gebruik van vreemde werk-
krachten voor arbeid' van tijdelijken aard. Voorziening-
in den nood van g-ebrek aan werkvolk is hoog noodig.
Willen wij arbeiders, dan moeten wij die uit streken
hebben waar geen groote welvaart heerscht.
Vervolgens behandelde spreker uitvoerig- den kop-
pelarbeiJ te Groningen. Hij eindigde met er op te
wijzen dat het gebruik van vreemde werkkrachten veel
voordeelen en zeer geringe nadeden heeft, welke later
echter, bij goed! overleg- tusschen werkgever en werk
nemer, zijn weg te ruimen.
Bij de discussie wees de heer Hartog er op dat bij
hooge loonen de landbouwer het meest schade lijdt.
Immers hij kan niet, als bij de industrie, de meerdere
uitgaven op de consumenten verhalen. De verhoogde
arbeidsloonen hebben een nadeeligen invloed' gehad op
de financieele positie van den landbouwer.
De heer Vrijland wees er op dat zeer velen naar
Duitsehland trekken. Spreker geloofde dat het zeer
goed zou zijn als woningen voor de landbouwers ge
bouwd werden. In sprekers omgeving gaan vele ar
beiders zelf bouwen en vandaar komt er gebrek aan
krachten in die kringen.
Uit de verdere discussie, bleek dat ook in deze stre
ken tal van jonge landbouwkrachten in een andere
betrekking overgaan omdat ze daar meer loon krijgen
en minder arbeid behoeven te doen.
De afgevaardigde van Eerbeek wees er op dat loons-
verhooging- verbetering kan brengen. Het voorbeeld
daartoe is gegeven in zijn streek door den Commissa
ris der Koningin, hier tegenwoordig, die het loon zij
ner arbeiders belangrijk heeft verhoogd. De boeren
hebben zijn voorbeeld gevolgd' en nu blijven de arbei
ders.
Met de gebruikelijke plichtplegingen werd' daarna
de vergadering gesloten, waarna, men zich in optocht
naar het tentoonstellingsterrein begaf.
Om 12 uur werd de tentoonstelling geopend door
minister Talma, die in eén keurige rede zijn dank uit
sprak voor den welkomstgroet van den voorzitter der
afdeeling Zut.phen en voor de aangename taak om de
ze tentoonstelling' te openen. Vooral Gelderland trok
Z. Ex. aan, omdat hetgeen daar in den Achterhoek op
landbouwgebied gepresteerd wordt, deze streek geen
achterhoek doet zijn. Vooral 3 mannen werden geme
moreerd, Starink, Sickesz en Lovink; mannen, die uit
deze streek afkomstig, door contact met de landbou
wers deze tak van nijverheid tot hoogere ontwikkeling
gebracht hebben. Van den landbouw toch gaat een
levend makende kracht uit en de ontwikkeling moet
niet van regeeringswege, dus van boven, maar van de
energie van de lapd'bouwers zelf uitgaan. Met den
wensch dat deze tentoonstelling zichtbaar en tastbaar
zal aangeven wat de landbouw tegenwoordig presteert
en dat zij die deze sc-hoone tentoonstelling hebben op
gezet, 'n schitterend resultaat zullen hebben, verklaar
de Z.Ex. de tentoonstelling geopend.
slechts een stompje was, aandachtig verdei- en peins
de, alsof hij de dochter niet zag-, die een onderzoeken
den blik op hem wierp, die haar keel schraapte, een-,
tweemaal, die nu opstond en zacht nader kwam.
„Vader," fluisterde zij., „zijtl gij daarom boos op mij,
omdat ik Gino liefheb, van harte: lief?"
Verconi antwoordde niet, maar zag het raam uit.
„Lieve vader, ik zou gaarne Gino hebben. Waarom
wilt gij het dan niet toestaan?" ging- zij smeekend
voort.
Zij had daarbij baar hand op zijn schouder gelegd.
Toen stond hij op, wierp het sigareneindje in een
aschbak en ging een paar maal de kamer op en neder.
Nu bleef hij voor Natalina staan en zag- haar door
dringend aan, terwijl hij zeide: „Ik weet eigenlijk
niet, wat je invalt. [11 geen geval zie ik je nog een
woord spreken met dien melkmuil, die nog niets kan
en nog niets heeft, of ik jaag hem onmiddellijk weg.
Daarvoor heb ik dan nog teveel op met je. Weet gij
bet dan niet, waarop hij heti bij jou afgezien heeft,
dom meisje?" En daarbij klonk zijn stem heftiger,
ruwer wan totnogtoe', zoodat Mira, uit den slaap op
schrikkend, zich op de andere zijde legde.
„Ach vader", smeekte Natalina, en haar mooie,
blauwe oog-en vulden zich met tranen. „Gino heeft
mij toch werkelijk zoo lief als ik hem en denkt er
waarlijk niet aan, dat ik de dochter van den directeur
ben."
..Zoo, meent gij dat werkelijk?" zeide de man, bit
ter lachend, en men 'las nu duidelijker dan ooit in zijn
gezicht de vele teleurstellingen, welke het leven hem
had gebracht. j
„Nu, nu", zeide hij kortaf, „ik zeg- geen woord meer
1 ver dit kinderspel. Als ik je nog een woord met dien
jongen zie wisselen, dan vliegt hij er zonder pardon
uit. I)an heb ik nog wat anders met je voor, mijn
kind. Zulk een onzin zullen wij overboord werpen."
Neg eens verhief Natalina smeekend haar stem,
maar haar vader, die reeds was gaan liggen om te sla
pen en van den arbeid van den dag zeer moede was,
brak elk woord af met een gebiedend .-„zwijg" en zoo
drukte Natalina het gezicht in het kassen en schreide
stil den gebeelen nacht doo rtot den vroegen morgen.
1 1 (Wordt vervolgd).
