DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN.
TXïsTd^aTëYr^
Het Circuskind.
No 193.
Honderd en veertiende Jaargang,
1912.
VKIJDAG
16 AUGUSTUS.
te Alkmaar,
FEUILLETON.
Deze Courant wordt eiken avondbehalve op Zon- en
Feestdagen, uitgegeven. Abonnementsprijs per 3 maanden
voor Alkmaar f0,80; franco door het geheele Rijk f 1,
Afzonderlijke nummers 3 Cents.
Prijs der gewone advertentiën
Per regel f 0,10. Bij groote contracten rabat. Oroote
letters naar plaatsruimte.
Brieven franco aan de N. V. Boek- en Handelsdrukkerij
v/h. HERMs. COSTER ZOON, Voordam C 9.
LANDWEER.
Ontheffing of vergoeding.
Telefoounummer 3.
op Maandag 2 September 1912.
Oproeping in werkelijken dienst.
~B I N N ÊNLANdT
ÜAVl
r
BURGEMEESTER en WETHOUDERS van ALK
MAAR
Overwegende dat, ingevolge artikel 3 van de Ver
ordening op het Gemeentelijk Werkloozenfondshet
fondsbestuur zal bestaan uit vijf leden en twee plaats
vervangende leden, van wie één lid, tevens Voorzitter,
zal zijn te benoemen door den Raad en de andere
leden door bun college
dat twee leden en één plaatsvervangend lid op het
tijdstip hunner benoeming deel moeten uitmaken van
het bestuur van eene vereeniging, die recht«j.er-
Noonlijklieid bezit en »»n lu&re te Alfcnmar
wonende werklooze leden uitkeeringen «loet
uit eene daarvoor aanwezige afzonderlijke
kas, waarin alle leden gelijke wekelijksche
by«lragen van minstens 10 eenten storten
(artt. 7 en 8 der Verordening);
dat voor de eerste maal voor de door Burgemeester
en Wethouders te benoemen leden en hunne plaats
vervangers van iedere der bovenbedoelde vereeni-
gingen eene aanbeveling wordt ingewacht van één
werknemer (art. 17 der verordening);
NOODIGEN elk bestuur van eene Vereeniging, waarop
het Gemeentelijk Werkloozenfonds betrekking heeft,
UIT tot het inzenden vóór 21 Augustus a.s. van eene
aanbeveling van één werknemer, onder bijvoeging van
een exemplaar van de statuten of het reglement der
Vereeniging, ten blijke dat door baar aan de eischen
van de Verordening op het Gemeentelijke Werkloozen
fonds wordt voldaan.
Alkmaar, Augustus 1912.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
G. RIPPING, Voorzitter.
DONATHSecretaris.
2o, dat de bovenbedoelde verzoeken in bet bezit van
Burgemeester en Wethouders moeten zijn gesteld
binnen tien dagen na de dagteekening van de
openbare kennisgeving tot oproeping in werke-
lijken dienst, dus vóór of op 21 Maart a.s.
De verzoeken, waarvoor formulieren kosteloos ter
gemeente-secretarie verkrijgbaar zijn gesteld, moeten
aldaar worden onderteekend door hem, baar of ben,
die vermeent of vermeenen daarvoor in aanmerking
te komen, alsmede door den dienstplichtige.
Het zakboekje moet dan worden medegebracht.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
G. RIPPING, Voorzitter.
DONATH, Secretaris.
Alkmaar, 15 Augustus 1912.
TvAMMERER, JOHANNES
DE
BURGEMEESTER en WETHOUDERS der gemeen
te ALKMAAR brengen ter kennis van belanghebben
den, dat bij K. B. van 9 Mei 1906 (Staatsblad No. 111)
eene regeling is vastgesteld betreffende het toekennen
van de vergoeding, bedoeld in art. 15bis der Land-
weerwet, in verband waarmede door den Minister van
Oorlog bij besluit van 12 Mei d. a. v., gewijzigd bij
besluit van 3 Juli 1907, bet volgende is bepaald:
lo. verzoeken om vergoeding, alsook verzoeken om
ontheffing van den werkelijken dienst, als kost
winners de laatste gericht tot II. M. de Ko
ningin worden ingediend aan den Minister
van Oorlog, door tussclienkomst van Burgemees
ter en Wethouders dezer gemeente, voor zoover
zij, die de verzoeken doen, wonen in de gemeente
Alkmaar, of, ingeval zij buitenslands verblijf
houden, in het register van inschrijving voor het
personeel van de landweer dezer gemeente voor
komen
Roman van PAULA BIJSCIL
-o-
Nu was bot weder avond en Natalina bad een treu
rige n dag- achter zich. Zij had den geliefde slechts
uit de verte met de oog-en mogen groeten en verlang
de toch zoo innig- naar een onderhoud met hem.
Uit eénige opmerkingen van haar vader concludeer
de zij, dat ook Gino met hem een onderhoud gehad
bad. En zij brandde van verlangen te vernemen, wat
hij besloten had. Maar hoe zou zij bij hem komen
wien zou zij in het vertrouwen nemen?
Toen zij daar zoo stond op de trap van den wagen
en nadacht, zag zij onder de beuk een slanke gestalte,
liet was bepaald Gino; de matte lantaarn, die aan
den stnluitgang brandde, zond juist daarheen eenige
stralen. Nu wenkte hij haar, hij had haar ook op de
tiap opgemerkt en spoedig liep zij naar hem toe.
Haar vader had hedenavond het laatste nummer,
hij moest dus tot liet- slot, in het circus blijven en dat
kon nog- een goed half uur duren. In enkele seconden
omarmden de beide mènschenkinderen elkaar.
„Ach, wat is sinds gisteren toch alles veranderd?"
steunde Natalina. „Gij hebt heden met vader gespró
ken, nietwaar? Wat wilide hij van je?"
Gino antwoordde langzaam en dof en haalde diep
adem: „ik ga morg-en weg."
„Gino," schreeuwde zij en viel hem hartstochtelijk
om den hals. „Gij wilt gaan? Alleen, zonder mij, dat
zondt gij kunnen doen?"
„Natalie, ik heb geen recht je met mij mede te ne
men in de wereld, waar het zoo moeilijk is zijn brood
te verdienen met onze kunst. En zal; ik dadelijk een
engag-ement vinden? Zou ik hot moeten aanzien, dat
De BURGEMEESTER der gemeente ALKMAAR
gelast, krachtens bekomen aanschrijving-, de onder
staande verlofgangers van de Landweer, om zich op
na te noemen dag-en en uren aan te melden aan de
Artillerie-kazerne te Helder bij den Commandant van
het 4e Regiment Vesting-artillerie, ten einde voor
den tijd van zes dagen in werkelijken dienst te worden
gesteld tot het. houden van oefeningen.
Zij moeten voorzien zijn van de wapenen, het leder
goed, de kleeding- en uitrustingstukken, zoomede van
de reglementen of dienstvoorschriften, aan hen bij
het vertrek met groot' verlof medegegeven of aan hen
later uitgereikt, benevens van hun zakboekje.
De verlofgangers der landweer, die door ziekte ver
hinderd; zijn in werkelijken dienst op te komen, moeten
twee dagen vóór dón dag voor hunne opkomst bepaald
een ongeregelde en gewaarmerkte geneeskundige ver
klaring ter gemeente-secretarie inleveren.
Zijn er onder de opgeroepen, verlofgangers ter uit
oefening- van hun beroep van zeevarende buitenslands,
dan wordt betrekkelijk hen een uittreksel uit de mon
sterrol tegemoet gezien. Dat stuk zal de verklaring-
dienen in te houden, dat het schip-, waarmede de reis
Ls ondernomen, niet is> teruggekomen.
7 October 1912, des voorm. 9.30 uur, Landweer-Ves
ting-Artillerie, 26e compagnie.
Lichting- 1907: PI ETER BERGMAN, CORNELIS
KRAMER, FRANOISCUS ANTON IUS VEER,
JOHANNES GERARDUS THOMAS MOOIJ, COR
NELIS HOFFMANN.
Lichting 1908: JOHANNES GERARDUS FRAN
SEN, JOHANNES IIENDRIKUS WAGEN AAR,
WILLEM TER HAAR.
Lichting 1910: JOHANNES SCHOONHOVEN,
PIETER JOHANNES VAN WIJNGAARDEN, ,10-
HANNES DE ROVER, CORNELIS LANGEN-
BERG, CHRISTHOPHORUS JOSEPH RLE EKE R,
JOHANNES GERARDUS GILLES, JACOBUS DE
KONING, FRITS WILHELM HERMES, JOUKE
HAARSMA, IIENDRIKUS POPPEN, KLAAS
GEUS.
Lichting 1911: JOHANNES ADRIANIJS CRA
MER. JOANNES MATHEUS GROOT, JAN MET,
GERARDUS VAN VEEN, WILLEM TIMMER
MAN, PIETER POEZE, CORNELIS BIJL, WIERD
CORBIE, LAURENT I US PLOEGER, JOHANNES
CORNELIS FRANCISCUS GERRITSEN, N1CO-
LAAS TROMP.
21 October 1912, vóór des middags 12 uur, Land
weer-Vesting--Artillerie, 41e compagnie.
Lichting 1907REIJER LODDER, JACOB
BRUIJN, FREDERICIJS GERARDUS DE MUNK.
Lichting 1908ANDRIES POVER, JACOB
gij honger lijdt?"
„Ach,' zuchtte het jonge ding, „honger, gebrek, al
les wil ik gaarne verdragen, als ik jou slechts heb.
Maar wij zijn beiden jong en kunnen werken."
Zij zwegen geruimen tijd. Natalina, dacht aan haar
vader. Wat zou hij zeggen, wanneer zij met Gino ver
trok? Hoe zou de jonge zaak onder het verlies van
twee goede krachten lijden en hoe zou haar vader die
zoo spoedig vervangen?
Deze gedachten, die bliksemsnel op elkander volg
den, verdreef Gino thans:
„Natalina, wanneer het je vaste wil is met mij te
gaan, maak je dan dadelijk gereed. Dezen nacht g-aat
er een trein, dien wij kunnen nemen. Ik heb een
puden vriend in een Russisch circus. „Die heeft mij
altijd beloofd mij te helpen, wanneer ik in nood ver
keerde, Naar hem zal ik gaan."
„Maar dezen nacht nog," stamelde Natalina vuur
rood en zag Corvelli ongeloovig aan.
„Ja, want de volgende morgen zal mij hier niet meer
zien, hier, waar men mij zoo hard de deur gewezen
heeft."
„„Maar, Gino, ik kan het nog niet begrijpen. Wilt
gij niet liever nog een dag, één dag althans wachten,
totdat ik over alles nagedacht heb?"
„Medunkt, gij hebt reeds over ales nagedacht. Het
geval kon je niet verrassen, daar wij toch reeds dik
wijls erover gesproken hebben, kom dus besluit! ik
ga in elk geval, mijn bundeltje is reeds gepakt, maar
ik wil er geen schuld aan zijn, als het je later slecht
gaat. Ik wil gaarne voer je werken en alles doen,
maar gij moogt mij later geen verwijten maken."
„Ach, riep zij en droogde hare tranen, „wat kan het
nnj schelen, of het mij goed of slecht gaat, al-s ik jou
slechts heb. Ik ga met je."
Gino drukte Natalina een kus op den schoonen,
kleinen mond en fluisterde: „Te half een uur wacht
ik je hier weer onder de beuk."
„Ja, antwoordd» zij aaoht, »n ]jeü ilaaj- baar woon-
FR EDE R IK
BOER.
Lichting 1910: EVERT JOHANNES POECK,
LAM BERTHS VAN ERKELENS, PETRUS HULS
KAMP, ALBERTUS JOHANNES DEKKER.
Lichting 1911: JOHANNES GERARDUS TER-
MAAT. JOHANNES PATER, NICOLAAS WEEL.
JOHANNES FREDERIKITS DEKKER.
Wijders wordt ter kennis van de verlofgangers ge
bracht
lo. dat aan hen, als gunst, en voor zooveel de be
langen van den dienst zulks toelaten, kan worden ver-
gund om buiten de kazerne te overnachten, alsook om
onder genot van vergoeding voor levensmiddelen en
van brood in eigen voeding te voorzien en dat zij, die
vóór genoemde gunst (en) in aanmerking wenschen te
komen, ui terlijk vier weken vóór den dag i
Rijkspensioenfonds voor de gemeente-ambtenaren on
geveer 12 pet. premie zou moeten betaald1 worden.
Vroegere rijksdienstjaren zouden in rekening wor
den gebracht.
HET JUBILEUM VAN MGR. CALLIER.
Gisteren vierde mgr. A. J. Gallier, R. K. bisschop
van ^Haarlem, zijn veertig-jarig priesterfeest. In 1849
te lissingen geboren, kreeg hij als kapelaan stand-
plaats eerst te Volendam, daarna te Amsterdam. In
1875 werd) hij leeraar aan het klein seminarie Ilage-
j. veld. Na achttien jaar werd hij benoemd1 tot kanunnik
en tot vicaris-generaal van het bisdom Haarlem. In
deze waardigheid] werkte hij vooral voor uitbreiding
van het bijzonder onderwijs in het bisdom. In 1903
volgde hij mgr. Boottemanne als bisschop op.
Ie Haarlem en er buiten werd' te zijner eer veel ge-
van opkomst bepaald, een desbetreffend verzoek moe- vlagd. Vóór den dienst in het kathedraal werd hem
ten indienen bij dón commandeerenden officier der
Vesting-artillerie te Helder, dan wel tot hunnen land-
weerclistrictscómma ndant
2o. dat in tijd van vredie, de oefeningen
Vermeld in art. 11 der Land'weerwet, niet behoeven te
worden bijgewoond' door de categorieën van dienst-
door eenige duizenden aanwezigen een feestlied toe
gezongen, gedicht door dén heer F. II. M. Schiphorst,
hoofdredacteur van de Nieuwe Ilaarlemsehe Courant.
Na de pontificale hoogmis, door mgr. Callier opge
dragen, weerklonk van het versterkte koor het Te
Deura van Perosi. De bisschop zelf celebreerde de Mis.
bij K. B. d.d. 22 Maart 1911
plichtigen, bedoeld' in het tweede lid van art. 15 van f De kerk en het. altaar waren prachtig met. groen en
ovengenoemde wet en aangeduid bij art. J van het K. j bloemen versierd en het gebouw geheel gevuld met een
B. van 5 September 1904 (Staatsblad No. 220), aange- - schare belangstellenden.
i Om 2Va uur werd in het bisschoppelijk paleis1 «an de
i Nieuwe Gracht receptie gehouden. Deze was druk be
zocht, Een groot aantal R.-K. vereenigingen uit het
geheele bisdom, dat de provinciën Noord- en Zuid-
Holland en Zeeland omvat, hadden afgevaardigden ge-
zonden. Bovendien was een groot deel der geestelijk-
beid vertegenwoordigd. Ook verschillende particulie
re personen kwamen ter receptie.
Onder de deputaties was ook het diocesane-comité
voor de katholieke sociale actie, dat het initiatief ge
nomen heeft tot het bijeenbrengen van een geldsom
tot stichting- van nieuwe parochiekerken in het bis
dom. Het comité bestond uit de heeren dr. Radema
ker, B. J. Grobbe en rector St,roomer. De voorzitter
hield bij de aanbieding een rede. Het geschenk was
i vergezeld van een album in marokijnleer gebonden en
f uitgevoerd door den heer E. van Bommel te Amster
dam.
- Het bisdom organiseerde een groot feestconcert.
heeft gisterochtend een bezoek gebracht aan de land- j Wegens den feestdag van O. L. Vrouwe Hemelvaart,
bouwtentoönstellin g te Zutphen. j werd dit evenwel niet, gister maar wordt dit heden-
avond gegeven. Maandagavond! vindt een herhaling
van het concert plaats.
vuld en gewijzigd)
(Staatsblad' No. 97)
De opgeroepenen hebben recht op een daggeld van
0.25 en vrij transport naar de plaats hunner bestem
ming, dat ter gemeente-secretarie der woonplaats
kan worden aangevraagd.
Het daggeld! wordt slechts dan door den Burgemees
ter uitbetaald, wanneer de, verlofgangers uitbetaling
daarvan door hem verlangen.
De Burgemeester voornoemd,
G. RIPPING.
Alkmaar, 15 Aug-. 1912.
BEZOEK AAN DE LANDBOUWTENTOON
STELLING TE ZUTPHEN.
II. M. de Koningin, vergezeld' van jhr. Van Geen,
baron Sirtema van Grovestins en jlir. Van den Bosch, 1
De 4-jarige freule van Limburg Stirum bood' H. M.
een bloemruiker aan.
Eerst werd het bekroonde vee in den ring voorge
bracht, daarna deed het gezelschap een rondgang over
de tentoonstelling. H. M. bezichtigde alles met veel
belangstelling, waarna het gezelschap om 11 u. 55
weer vertrok.
De tentoonstelling- blijkt oen enorm succes te heb
ben, Wagens vol landbouwers uit den omtrek brach
ten de trams ZutphenEmmerik en Zutphen—Hen
gelo. Velen moesten zich daar vergenoegen met een
plaats in een veewagen.
Duizenden brachten haar gisteren een bezoek.
PENSIONNEE RING VAN GEMEENTE
AMBTENAREN.
Naar verluidt berust het naar den Raad van State
verzonnen .ontwerp betreffende de pensionneering vau
gemeenteambtenaren, hunne weduwen en weezen, op
de volgende hoofdbeginselen
Het Rijk neemt de pensionneering' van genoemden
categorieën geheel voor zijne rekening; de gemeente
ambtenaren zouden voor eigen en weduwenpensioen
nagenoeg dezelfde preimie storten als tegenwoordig de-
burgerlijke rijksambtenaren en de gemeenten zouden
bovendien ieder een bijdrage van 4 pet. over de traete
menten aan het Rijk moeten bijdragen, zoodat aan het
Gemengd nienws.
BEDELAARS EN LANDLOUPERS.
Men schrijft aan „De Tijd.1"
Het mag thans als een bekend feit worden be
schouwd, dat minder bedelaars en landloopers tot d«
straf van opzending- naar een Rijkswerkinrichting wor-
den veroordeeld. In de laatste jaren werd' ook de
j tucht in deze inrichtingen zeer verscherpt, waarbij het
luieren krachtig wordt tegengegaan. Ook wordt beter
toegezien, dat alleen die personen worden opgezonden,
die tot normalen geregelden arbeid' in staat zijn.
Hierdoor werd het geheele aantal dezer gestraften
aanzienlijk verminderd; het cijfer der bevolking dezer
inrichtingen daalde in een jaar met ruim 500; aan
vankelijk werd verwacht dat dientengevolge de bevol
king der gevangenissen zich zou uitbreiden, maar dit,
vermoeden werd tot dusver niet bewaarheid. Integen
deel, ook het aantal gevangenen is- verminderd. Of
dit verschijnsel wijst op minder criminaliteit, scherper
toezicht of meer clementie, dan wel aan andere oor
zaken moet worden toegeschreven, is thans nog- niet
met zekerheid' te constateeren.
wagen.
In het voorste woonvertrek was reeds alles donker.
Juffrouw Tompsen scheen reeds vast te slapen. De
kleine hanglamp brandde dof in de directeurskamer en
wierp haar een paar matte stralen tegen. Zacht trad
zij binnen, oin de kleine zuster niet te storen.
Mira echter richtte zich in bed op. „Natalie, waar
Blij f t gij heden toch zoo lang-?" vroeg zij.
„Ik had! nog iets te doen, kleintje, antwoordde Na
talie en haalde een handkoffertje onder de sofa van
daan.
„Slaap nu dadelijk in," zeide zij daarop op gebieden
den toon en dekte Mira goed' toe, terwijl zij haar eet)
kus op het voorhoofd gaf.
De kleine scheen echter in het geheel niet moede te
zijn, want zij zag met gespannen aandacht naar het
werk barer zuster.
„Waarom pakt gij al die dingen in?" vroeg zij.
„Als gij niet dadelijk slaapt - dan, dan roep ik pa
pa," zeide Natalina opgewonden en draaide de kleine
hanglamp nog- lager, zoodat het in de kamer bijna don
ker werd.
„Ja, maar ik vraag maar, reizen wij morgen met de
spoor
„Neen," antwoordde zij wanhopig. „Ik ga morgen
naar den photograaf."
„En dat alles moet gij medenamen, al die vele din
gen
,.Jn en vraag- nu niet meer en slaap d'adëlijk in."
En Mira, die voor den toorn harer zuster toch res
pect scheen te hebben, draaide zich haastig om, deed
de oogjes dicht en zeide als in een halven dommel:
„maar Natalie, ik slaap toch al."
Natalina droeg het valies, dat zij vol gepakt 'had
met alles wat haar voor de reis en een nieuw engage
ment. onontbeerlijk was, in de keuken en zette het op
zijde onder de tafel. Zij was nauwelijks in de woon
kamer teruggekeerd, of Verconi trad dé keuken bin
nen.
Natalina had over haar japon de naehtchemise aan
getrokken en zich bij Mira op de sofa gelegd. Verconi
draaide den sleutel behoedzaam tweemaal om en sloot
de luiken. Toen hij binnentrad, ademde zij diep en
zwaar als iemand', die in diepen slaap was. Hij scheen
heden zeer moede te zijn, hij ontkleedde zich achter
zijn bedischer.ni sneller dan anders en viel met een die-
jen zucht oji zijn leger neder. In korten tijd hoorde
Natalina hem diep adem halen.
Zou zij thans opstaan of nog- een poosje blijven lig--
gen Het was reeds twaalf uur en in een half uur
wachtte haar Gino. Ach, en nu zou zij den airmen
man, die hier zoo argeloos sliep en die toch altijd
slechts haar bestwil op het. oog- had! g-ehad' en haar ze
ker richt lief had, zoo liefdeloos verlaten en de kleine,
lieve Mira, waaraan zij zoozeer gehecht was? Daar,
boven vaders sofa hing- haar moeders portret. Hoe
edel en zacht was de uitdrukking- van hare donkere
oog-en. Zou haar moeder hetzelfde voor vader gedaan
hebben, wat zij thans voor Gmo deed? Zeker. Natali
na richtte zich op en zag-in de kamer rond. Het was
de hoogste tijd. Zij moest opstaan. Zij drukte Mira
een langen kus op den lieven kindermond' en wischte
zich met de hand de tranen af; d-ie teg-en haar wil uit
hare oogen vloeiden. Voor haar vader bleef zij staan
en zag hem lang-«treurig aan. „Vader," fluisterde zij
zacht, „gij hebt het niet anders gewild."
Zij nam een klein stukje papier en schreef met pot
lood zoo goed en kwaad het ging bij het flikkerende
schijnsel der laag ge-dra,aide lamp, eenige regelen ne
der. Dan legde zij dezen Matsten afscheidsgroet op
tafel en verliet op de teenen loopende de kamer. In de
keuken haalde zij liet valies onder de tafel weg. maak
te de deur zacht open en trad naar buiten. Nu haalde
zij diep adem.
De maan schoen helder en belichtte do beuk waar
tegen Gino reeds lang geleund stond en verlangend
zag naar de kleine, bruine wagendeur.
(Wordt vervolgd).
