DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN.
Het Circuskind.
No 197.
Honderd en veertiende Jaargang.
1912.|
WOENSDAG
21 AUGUSTUS.
FEUILLETON.
Loting voor de Militie.
Gemeente-Rekening.
ENGELSCHE BRIEVEN.
Dinsdag 3 September a.s.,
BINNENLAND.
"Pi oEi.iJKE VFAtoommm.
De BURGEMEESTER dor gemeente ALKMAAR
breng,fc ter kennis van belanghebbenden dat de loting
(lei* in dit jaar voor de Militie ingeschrevenen voor
deze gemeente zal geschieden op
des voorin, ten 10 ure, ten stadhuize.
1 olgens art. 62, sub 2, dér Militiewet, nemen aan
de loting deel alle voor de lichting ingeschreven per
sonen, met uitzondering van hen:
lo. die voor den aanvang der loting voor de ge
meente blijken te zijn overleden;
^2o. die voor den dienst, bij de militie ongeschikt
zijn bevonden;
3o. die vóór 1 September bij onherroepelijk gewor
den uitspraak van den militieraad of van Gedeputeer
de Staten of bij Koninklijke op een ingesteld beroep
genomen beslissing voorgoed of t ij d e 1 ij k
van den dienst zijn v r ij g e s tel d;
4o. die vóór 1 September onherroepelijk, hetzij
voorgoed, hetzij voorloop ig van den dienst
zijn uitgesloten.
Alkmaar, 19 Augustus 1912.
De Burgemeester voornoemd,
G. RIPPING.
BURGEMEESTER en WETHOUDERS der ge
meente ALKMAAR brengen ter algemeene kennis,
dat de rekening «ler gemeente, dienst 1011,
van heden af op de secretarie der gemeente voor een
ieder ter inzage is nedergelegd en in afschrift tegen
betaling der kosten verkrijgbaar gesteld.
Alkmaar 19 Augustus 1912.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
G. RIPPING, Voorzitter.
DONATH, Secretaris.
Van onzen Londenschen medewerker.)
Naar men weet vigeert hier sedert eenigen tijd de
zoogenaamde „Shops Act die, zooals elke goede wet
.van dien aard behoort, te doen, eenvoudig een lang be
staand en algemeen geworden gebruik codificeert en
voorschrijft dat behalve den Zondag', elke „zaak" haar
personeel nog een halven dag in de week vrij moet ge
ven. andaar de biljetten en kaarten die men tegen-
w ooi dig in bijna alle winkels ziet, waarop meegedeeld
wordt op welken dag der week de inrichting van ar 1
uur n.m. zal gesloten wezen. Zaterdag' is de meest
populaire dag, doch Woensdag' en Donderdag worden
in de voorsteden vaak gebruikt, vanwaar de gewoonte
der theaters om op een of meer van die dagen mati
nees te geven.
Dat is nu zeer fraai, doch voor één soort winkelier
buitengewoon lastig en wel voor de handelaars in
oude boeken, die tegenwoordig in en bij Charing- Cross
Road in zoo grooten getale te vinden zijn. Deze hee-
ren en dames doen 's morgens zoo goed als geen
zaken; de vreemdelingen gebruiken den voormiddag
om musea enz. af te loepen en gaan dan, als ze boe
kenliefhebbers zijn, 's middags voor en na de thee een
beetje grasduinen in de boekenstalletjes. Eu de Lon-
denaars zelve hebben 'overdag hun ri'erk en vinden
eerst s avonds tijd de winkels af te neuzen en te zoe
ken naar wat van hun gading is of kan zijn.
Met andere woorden: de „half holiday" komt voor
den „secondhand bookseller," financieel althans, neer
op een geheelen vrijen, dag. Nu laat de wet evenwel
toe dat, wanneer de meerderheid van een aantal win
keliers in één bedrijf en in één buurt dit verzoeken,
zij van de bedoelde verplichting kunnen worden vrijge
steld. Derhalve hebben 130 van de 210 boekverkoopers
m, om en bij Charing Gross Road! een collectief ver-
wiek bij de bevoegde autoriteit in deze de London
County Concil ingediend, om zoodanige vrijstel
ling. Liet antwoord was dat de Council wegens liet
zomer-rec.es niet. weer vergadert vóór October en Je
heeren maar zoolang moesten wachten.
De boekverkoopers konden natuurlijk niet wachten,
dt schade, vooral nu in 't reisseizoen, zou te groot we
zen en men ziet ze dan ook kalm de geheele week open
blijven.
De ambtenaren van den Council, belast met de ten
uitvoerlegging der wet,-hebben op dien grond; tegen
een aantal hunner geverbaliseerd en de zaak diende
deze week voor den politierechter Sir Albert de
Kutzen, t M as natuurlijk, waar de advocaat de
boekverkoopers duidelijk in 't licht stelde, een zuiver
vexatoir optreden. Men weet, dat, de Council verlof
in o e t geven om open te blijven, wijl meer dan de
helft het verzoek daartoe onderteekenden; en de advo
caat betwijfelde zelfs of de ambtenaren in dit geval
wel bevoegd waren tot vervolging over te gaan.
De rechter verdiepte zich in dit laatste punt maar
niet, doch verdaagde de zaak voor onhepaalden tijd,
daarbij weigerend in te gaan op het, verzoek van
s Councils advocaat en te gelasten, dat. de boekwin
kels moesten gesloten worden tot tijd en wijle de Coun
cil de gevraagde vrijstelling officieel heeft verleend.
ie achting voor boekverkoopers en boeken mogen
hebben, liet schijnt dat die. bij de vrouwen niet alge
meen te vinden is. Ten minste de bestuurders van
verschillende openbare boekerijen klagen zeer, hoewel
waarschijnlijk eenzijdig over de oneerlijkheid der be
zoeksters.
Die van Luton zegt, dat tijdschriften zelden ver
minkt of gestolen worden behalve in de afzonderlijke
zaal voor vrouwen. Een speciale leeszaal in de boe
kerij van Buckingham Palace Road! in Westminster
moest mep om die reilen opheffen. Hetzelfde is ge-
bemd in die te Chelsea; niet alleen werden uit de
zaal voor vrouwen tijdschriften gestolen of stukken er
uit gesneden, doch de bezoeksters hielden er sociëteit
en gebiuikten haar als kleedkamer, waar ze zich met
de ipeeste ongegeneerdheid; verkleedden.
In Lewisham geschiedt hetzelfde en daar stelen of
verknippen ze zelfs in de publieke zaal de tijdschriften
die haar belang inboezemen. In Southwark is even
eens de vrouwenzaal moeten worden opgeheven; er
werd gebabbeld, men ging' er zitten dutten en stal tijd
schriften.^ Deze opheffing van een speciale zaal voor
vrouwen hielp daar nog niet; en nu heeft men er
iemand moeten aanstellen, die in de openbare zaal bij
zonderlijk de bezoeksters in het oog houdt en er op
moet letten dat ze niets stelen of verminken.
M ellicht is bet waar, wat sommigen beweren, dat
het die vrouwen en meisjes alleen te doen is om din
gen uit modejournalen. Een mijner kennissen heeft
ten minste op dat punt een eigenaardige ervaring op
gedaan. In de «Coupé van zijn Citytrein zat op zeke
ren morgen een schrijfmaehinisfcje of iets dergelijks,
die op 'n gegeven oogenblik zenu.wach.tig begon te zoe
ken naar iets, dat bleek haar Sffr.orwrgbiljet te zijn.
Het was zoek en bleef zoek en, meest ze de vracht nog
eens betalen, dan zou ze, naar uit een verzuchting'
bleek, geen geld voor haar luncli overhouden. Mijn
kennis, vol sympathie voor vrouwen die haar eigen
brood verdienen, vroeg- haar verlof haar met 'n shil
hng te helpen en dankbaar nam ze die hulp aan.
toevallig kwam ze in 't gedrang bij den uitgang-
vóór hem en tob zijn stomme verbazing zag hij haar
kalm het onvindbare kaartje aan den controleur afge
ven. Hij hield haar daarop natuurlijk in 't oog en
ziet, ze stapte op het boekenstalletje af en koclit voor
een shilling een mode-tijdschrift.
De. andere reizigers waren weg; mijn kennis be
greep dat, als hij haar interpelleerde, ze alles zou hee
ten liegen en een scène maken; doch ik vrees dat
honderd lunehlooze schrijfmachinistjes met haar allen
geen penny meer uit hem zullen krijgen.
De onpartijdigheid gebiedt mij evenwel hier bij te
voegen, dat, volgens den bibliothecaris van het Britseh
Museum, de onhebbelijkheid om boeken weg te nemen
of te verminken veel meer bij mannen dan bij vrouwen
voorkomt en de Reading Room of leeskamer daar, is
ongetwijfeld de grootste en, voortdurend, drukst be-
zoclite der wereld. liet zal met deze ondeugd' wel we-
zen als^ met.de meest menschelijke zwakheden: Zij
komt bij mannen en bij vrouwen beiden voor en het is
onbillijk er de dames alleen om hard1 te vallen.
In de buurt van ditzelfde Britseh Museum is men
bezig met een proefneming, die met boeken niets uit
staande heeft.
In dezen tijd van t jaar, wanneer Londen zooge
naamd „leeg' is de tienduizenden vreemdelingen,
die de duizend of wat vertrokken Londenaars; vervan
gen telt. 'n Londensch journalist in zijn hartstocht
voor „cliché's niet mee in dezen tijd Worden hier
de straten opengebroken, die herstel noodig hebben.
In dien toestand! van opgebrokenheid verkeert, ook
het nauwe, drukke Holborn ten westen van Kings-
way en het Uolhorn-restaurant. Doch het. gebeurt- hier
om te zien of het niet goedkooper is- weer met graniet
te bestraten, zooals men deed voor asfalt: werd' inge
voerd.
Er is heel wat over te doen geweest in den gemeen
teraad van Holborn, doch de meerderheid won het en
de harde Noorsche straatkeien zullen in die straat
komen helpen om het gewone lawaai, dat er nu reeds
hooren en zien doet vergaan, nog wat grooter te ma
n.
Asfalt heeft er nu 42 jaar gelegen, want in 1870
heeft men de granieten keien, zoowel daar als in
Oheapside opgeruimd, nadat de City in 1869 in
Threadneedle street, bij de Bank, het voorbeeld had
gegeven. Eerst twaalf jaar later, in 1882, werd het
asfalt in westelijke richting verder getrokken door
New Oxford street, terwijl de laag beton waarop het
rustte daar eerst drie' jaren geleden behoefde ver
nieuwd te worden. In Oheapside, dat nog weer nau
wer en voller is dan Holborn, heeft de betonlaag het
veel korter uitgehouden en moest zoowel in 1888 als
in 1904 vernieuwd worden.
Het spreekt van zelf dat de andere Londensche ge
meenteraden zeer benieuwd zijn naar den afloop van
deze Ilolbornsche reactionaire proefneming. Laat, wie
de stilte lief heeft, hopen dat ze mislukke.
KONINKLIJK BEZOEK AAN DE FRIESC'HE
LANDBOUWTENTOONSTELLING.
Omtrent liet bezoek van H. M. de Koningin en Z.
K, IJ. Prins Hendrik aan de landbouwtentoonstelling-
te Leeuwarden, op 28 dezer, wordt gemeld:
Omstreeks 1 uur komen de vorstelijke bezoekers per
extra-trein aldaar aan, om zich direct te begeven naar
het terrein van de veemarkt, alwaar het vee zal zijn
tentoongesteld. Vervolgens wordt een rijtoer door de
stad gemaakt, welke tocht eindigt bij het huis van den
commissaris der Koningin. Na daar eenigeii tijd te
hebben vertoefd, wordt weer een rijtoer gemaakt, om
daarna een bezoek aan de tentoonstelling te brengen.
Om 1 uur zal liet vorstelijk echtpaar naar Het Loa
terugkeeren.
Roman van BAULA BUSOIL
9)
Het was reeds laat geworden en het circuslokaal
vulde, zich thans met artisten. Luide en levendig ging
het er spoedig toe, en de atmosfeer werd' rookerig- en
zweel, leen stoncl Verconi op en betaalde en begaf
zich met Mira naar huis.
Toen zij buiten kwamen, zwiepte hun een felle ha-
gelregen in bet gezicht. Zij hadden nog'een verren
ueg voor zich, want het was niet mogelijk geweest een
geschikte woning in de buurt te vinden. De vader
boog zich tot Mira neder en nam het kleine meisje
op den arm. Hij hulde het in zijn mantel, droeg het
de straten door en bekommerde zich niet om de ineu-
schen, die hen links en rechts aangaapten en grappen
over hen maakten. Het kind legde het kopje tegen
Slbp in' Nadat hij' 200 een half uur
Vam tte oopen had, trad hij een onvriendelijk uit
ziend luns binnen en droeg met inspanning van al zijn
Sr moSe!1. n°g dFie traPP- Ss moedb,
1JS' W'e/e d*.ur ""P eeu kleine dakkamer en
egde liet lund op zijn bed. Nadat hij een eind ie kaars
bad aangestoken, spreidde hij op de oude sofa die
naast- het bed stond, een leger, nam een hoofdkussen
en een deken en stopte de kleine voorzichtig- toe Dan
bleet li ij voor haar staan en beschouwde haar teeder'
Ja, hij wilde werken en al zijne krachten inspannen,
om aan zijn kind ondanks hare tegenwoordige armoe
de, een aangenaam leven te verschaffen. Hij had ook
niets meer op de wereld dan zijn Mira.
Hedenavond was de première van de groote panto
mime, de clou van het eeiaoen. Dan was »r naast
nacht- en dagrepetities in den laatsten tijd veel te
doen geweest. De circuskleermakerij, de pruikenma
ker en de schoenmaker hadden nauwelijks hun mid
dag-pauze kunnen houden. De balletmeester en hoofd
regisseur, die ook paardendiresseur was en den naam
had, de rechterhand van den directeur te zijn, hadden
zeer weinig geslapen. En de deelnemers, die hadden
tehuis voor hun spiegel gerepeteerd, dan in hun gar
derobe en ten slotte in de groote manége.
Madame Lewandowsky had ook een rol gevraagd en
op hare bewering, dat zij een geroutineerde pantomi-
miste en bij nare vroegere engagementen steeds de
hoofdrollen vervuld had, werd haar er ook een gege
ven. De overige artisten, die in hun contract niet
extra bedongen hadden niet mede te werken, moesten
deze of gene kleine rol op zich nemen of ook slechts
iïgui antencliensten verrichten. Verconi nam, overeen
komstig zijn beroep, een komische rol op zich.
Mira, die ook mocht modedansen, verheugde zich
zeer op die pantomime. Meer dan eens was zij naai
de kleedermakerij gegaan, om het hoofd der garderobe
naar haar costuuin te vragen en het even te zien en,
daar iedereen haar gaarne mocht lijden, werd haar
deze wónseh steeds lachend vervuld.
Nu was hij dus gekomen, de verlangde avond en be
vend van opwinding zat- zij in het kleine kinderkleed
vertrek en liet. zich door de garderobière gehoorzaam
kleeden. Zij had van opwinding- zulk een kleur, dat
de verf, waarmede de vrouw haar de wangen kleurde,
in het geheel niet noodig was. Zij liet zich alles werk-
tuigolijk welgevallen, hare gedachten waren slechte bij
de pantomime en bij den ijsgnomendans, waarin zij
zou medewerken.
Plotseling' schrikte zij op, want de garderobière luid
haar op den schouder geklopt en geroepen„verstaat
ge, kleine, zet een klein mondje! Zie, zoo! En daar
bij trok de leelijke vrouw hare breede lippen samen en
Kneep de mondhoeken nog scherper dan zij reeds wa
len, toe, zoodat het eerder een varkenssnuitje dan een
ein gemaakten menschenmond geleek.
- na, rio instinctief het leelijke in deze onnatuur
voeld», nam zich vast voor het niet te doen. Nu
DE VERGADERZAAL VAN DE STATEN.
n" binten vail oord-Holland' vergaderen sinds ja
ren in ite groote zaal op het Prinsenhof, eigendom van.
de gemeente Haarlem. De raad' doet desgelijks. Her
haalde malen bleek, dat de omgeving eigenlijk niet
geschikt was om er in te vergaderen voor welk college
dan ook.
De accoustiek was er slecht, de ventilatie liet alles
te wenschen en vooral bij de, laatste zomerzitting van
de Staten, die tot goed' 6 uur duurde, hebben de leden
van de Staten het ervaren, dat de Zaal bij een tempe
ratuur als toen. totaal niet voldeed aan zelfs zeer ma
tig gestelde eisc'heu.
Eerstdaags is een voorstel van Ged. Staten te ver-
Machten om in den tuin van het gouvernementsge
bouw in de Jansstraat een nieuwe Statenzaal te bou
wen.
De teekeningen daarvoor zijn reeds kant en klaar.
NOOD IN WEST-INDIë.
In alle plaatsen, waar afdeelingen van Oost en West
zijn gevestigd, zal men trachten met behulp van de
padvinders op Koninginnedag een bloemverkoop tel
houden ten bate van de noodlijdenden op Bonaire en
Curagao.
kwam een ongeveer 20-jarig persoon bij mij staan en
vroeg mij of ik spionneerde. Nauwelijks had ik geant-
'.voord, dat ik slechts wat toekende, of ik ontving met
een hard voorwerp een klap op 't hoofd. Hierop greep
hij mijn rijwiel en wilde er mee wegrijden. Toen ik
hom dit belette, richtte hij een revolver op mij en zei-
..Zeg niets, hoor." Uit angst liet ik mijn fiets los en
do aanrander reed er zoo snel mogelijk mee- weg."
HE NIEUWE OFFICIERSPET.
Het nieuwe model' van de officierspet voor het Ne-
derlandsche leger wijkt, naar het Vad meent te weten,
geheel af van het tot dusver gebruikte; de pet bestaat
uit een grooten bal van grijs-groen laken met een
blauwe bies, daaronder een blauwe band, afgezet met
twee smal-gouden tressen. Aan de voorzijde een in
goud gevatte oranjeknop, waaromheen een gebor
duurde lauwertak.
EEN KELLNERSSTAKING.
Naai men aan de Res.-bode meedeelt, is gisteren in
het Palace-hotel te Scheveniugen een staking uitge
broken onder de kellners. De aanleiding daartoe was
als volgt. Een dame wenschte niet langer door een
der zgu. chef-kellners bediend te worden, die daarop
ontslagen is. Direct daarop hebben een 20-tal kellners
vergaderd en besloten tot staking.
De bediening wordt nu, zoo goed als het gaat, waar
genomen door de kellners van het Palace-eafé.
DE BURGEMEESTER EN DE AMSTERHAM-
SCHE POLITIEBOND.
Gistermiddag- heeft de voorzitter van don Amster-
damsehen Politiebond, de agent B. Winters, op zijn
vei zoek, een onderhoud! gehad niet den burgemeester.
Het onderhoud, dat. ongeveer een half uur duurde,
heeft geen wijziging in de straf ten gevolge gehad.
BRUTAAL.
Gisterochtend is aan een loopjongen, in dienst van
een firma op de Scheepmakershaven te Rotterdam,
in een volksmenigte nabij de Wijnbrug een aanget.ee-
kende brief ontstolen, die hij even te voren aan het
postkantoor afgehaald had. He brief hield drie bank
biljetten van 100 mark in.
tèemeiigd nieuws.
EEN ZONDERLING VERHAAL.
Gistermorgen vervoegde zich een 15-jarige jongen
aan liet politie-bureau te Watergraafsmeer en deelde
het volgende mede
„terwijl ik in de Kruislaan aan liet teekenen was,
f i
ZIJ m den spiegel en zij lachte luidkeels van vreugd»,
zulk een mooi costuum bad zij nog- nooit aangehad.
Witte, dunne mousseline met duizenden- schitterende
dingen voorzien, de rok en de mouwen ook glinsteren
de kristallen, ijskegels, een kroon van fonkelende stee-
nen in de zwarte haren! Alles, alles bewonderde zij
nog eens voor den spiegel, zoo vond haar de vader, die
de garderobe was binnengekomen.
„Kindje! Gij klein, ijdel meisje, schaamt ge je
metf' riep hij uit en verlegen draaide zich Mira om
en bleef als versteend voor hem staan. Neen zoo af
schuwelijk hacl hij er nog nooit uitgezien.
„O papa', wat ziet ge er uit?"
„Ja, hartje, ik ben hedenavond' een dronken kozak,
die de anderen met- den knoet flink moet slaan!" En
daarbij ljet hij zijn zweep met luiden knal door de
uclit- suizen. Hij trok zich de donkerharige pruik nog
dieper over liet voorhoofd, zoodat zij bijna tot de zwart
gemaakte wenkbrauwen reikte. De neus gloeide in
auwroode nuanceeriug, en de oogen sebenèn- door de
daaronder liggende schaduw nog- dieper in het hoofd
te liggen.
Zoozeer het kind over haar vader ontsteld was, zoo
zeer was hij' over zijn klein meisje verheugd. Zoo
mooi was zij hem nog nooit voorgekomen. Ja, van
haar zou hij eens vreugde beleven, dat wist hij be
paald.
Nu klonk de electi-ische bel in de garderobes, om het
begin van de „witte acte" aan te kondigen. Mira
vatte haar vader bij de band en trok hem mede. Bui
ten scheidde- zij van hem en liep door de rijen der in
het wit g-ekleede figuranten, langs de in ijsberenvel-
len gehulde trompetters en de van kant en bonte stee-
nen glinsterende balletdames. En een ieder had het
kind, dat zij allen kenden, iets toe te roepen. Nauwe
lijks had Mira de haar aangewezen plaats ingenomen,
of daar liep ook reeds madame Lewandowsky, die een
arme, vluchtende gravin had voor te stellen, hen voor
bij. De scène, waarin Mira moest optreden, had een
aanvang genomen.
In de manége was schemerlicht. Sneeuwvlokken
vielen en tegen een besneeuwde struik was de gravin
GEVAARLIJK.
"isterochtend zijn twee ongeveer 16-jarige jongens,
beiden van Slied'ieeht, naar het Huis van bewaring te
Dordrecht overgebracht, onder verdenking in don
avond van 10 dezer nabij de halte Gasfabriek aldaar
een duaislegg-er over de rails te hebben gelegd, waar
door groot gevaar voor het. spoorwegverkeer ontstond.
De minister van oorlog heeft bepaald dat tuin de
manschappen der nationale militie, die in hef g-enot
van groot verlof worden gesteld, in den vervolge de
geheele mobilisatie-uitrusting moet worden medegege-
ven, met uitzondering- van die goederen, waarin elk
milipien bij mobilisatie zoo eenigszins mogelijk zelf
moet voorzien, ti.l. hemden, onderbroeken en sokken en
waarvoor hem, bij eigen voorziening-, een geldelijke
vergoeding zal worden uitbetaald.
OUDE SCHULD.
Door de V interswijksche politie is iemand' aange
bieden die in 1905, wegens diefstal, door de Zutphen-
sehe rechtbank tot een lialif jaar gevangenisstraf ver
oordeeld was. Hij ontkwam de straf door naar Duitsch-
land te vluchten. Dezer dagen keerde hij naar Win
terswijk terug, ging- zich te buiten aan sterken drank
en speelde zich daagd'oor in handen der politie, dio
toen tevens tot de ontdekking kwam, dat hij nog wat
met de justitie te verrekenen had.
NIET ANIMEEREND.
De betrekking van directeur van het Post- en Tele-
graatkantoor te Overschie is vacant. In liet laatste
nummer van het „Orgaan van den Post- en Telegraaf
bond wordt in verband met deze vacantie directie
o.m. het volgende medegedeeld;:
-" =g-BB
nedoi gevallen. Daar kwamen de dwergen en ijsgno-
men, die zacht om madame Lewandowsky hunne ron
dedansen uitvoerden. Zij omgaven haar in een kring
en knielden dan aan haar hoofd! neder.
De aardige kinderdans-seènes, waarbij Mira als
voordanseres het middelpunt gevormd had, vond
grooten bijval en uit de loges en stalles wierp men
dSn kleinen bonbons, appels en sinaasappels toe, die
zij blijde in ontvangst, nam.
Mira had een grooten sinaasappel gevat en of
schoon zij die gaarne dadelijk zou verorberd! hebben,
bedwong zij haar eetlust. Zij dacht er niet aan of 't
paste of niet, maar alleen, dat zij haar mooien sinaas
appel met vadertje wilde deelen, hij hield er zooveel
van, dat wist zij.
De anderen begonnen echter sans géne liunne bon
bons in den mond te steken en de sinaasappelen te
schillen. Een kleine berggnoom rukte zieli zelfs den
baard at. om beter en meer te kunnen eten. Ten slot
te veegje hij zijne chocolade-vingers aan den schoo-
nen, witten atlas-pantalon af, zoodat onder de toe
schouwers groote vroolijkheid ontstond.
I oen de geheele voorraad opgeteerd was, begonnen
de kleine danskunstenaars zich zeer te vervelen, want
zij moesten de geheele acte bij madame Lewandowsky
blijven zitten. Daar viel het pen kleinen deugniet in
nog nader bij de arme vrouw te gaan en aan de gedeel
telijk echte haren te trekken. De Eranpaise trilde ze
nuwachtig, zij moest echter vast en diep sla pen en
halt in de sneeuw verstijfd zijn. Zoo kon zij zich dus
niet verdedigen. Dat beviel den kinderen en nu kwa
men zij allen nader, en de oen prikte de arme met oen
naald, een ander trok aan hour haar, en een nog ver
meteler kind rukte aan madame's valsche lokken
pracht alles echter zoo mogelijk onopvallend, zoodat
het door de toeschouwers nauwelijks bespeurd werd.
Mevrouw de gravin begon zich op den grond steeds
heviger te bewegen, dat schonk aan de kleine kabou
ters groot genoegen. Eerst trachtte zij de kinderhar
ten door zachte wó.orden te verwecken, dan door bel of-
t >n, ten slotte echter wilde zij hen door vreecelijke be
dreigingen schrik aanjagen. Maar zelfs de aankondi
ging, dat do Hercules elk kind met een grooten stok
zou afrossen redde haar niet van de kwelgeesten.
fL'.-'i—.1— .to i u (Worth vervolgd).
