DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN.
Het Circuskind.
No. 198.
Honderd en veertiende Jaargang.
1912.
DONDERDAG
22 AUGUSTUS.
FEUILLETON.
Deze Courant wordt eiken avond, behalve op Zon- en
Feestdagen, uitgegeven. Abonnementsprijs per 3 maanden
voor Alkmaar f0,80; franco door het geheele Rijk fl,—
Afzonderlijke nummers 3 Cents.
Prijs der gewone advertentiën
Per regel f 0,10. Bij groote contracten rabat. Oroote
letters naar plaatsruimte.
Brieven franco aan de N. V. Boek- en Handelsdrukkerij
v/h. HERMs. COSTER ZOON, Voordam C 9.
binnenland.
Telefoonnummer 3.
ROMAN WAN PAULA BUSCK.
.(Wordt Toirolfdl.
ALKMAARSCHE
ODRANT.
DéFILé VOOR H. M. DE KONINGIN.
Gisterochtend hebben twee batterijen van het korps
rijdende artillerie uit Arnhem, die van Maandag af
gekampeerd hebhen in de legerplaats bij Oldebroek,
voor de Koninklijke familie op het paleis liet Loo ge
defileerd. Voor hét paleis stondi een groote menigte,
waaronder vele Amsterdammers; een goedkoope trein
had juist 500 passagiers aangebracht'. Om klokke 11
uur reed! de Koningin met Prinses Juliana in een
open rijtuig naar den ingang van de, cour. De Prins
in generaals-uniform klein tenue, begaf zich te voet
daarheen met dames en heeren van het gevolg. De
Prins plaatste zich vóór het rijtuig, de commandant
van het korps, luitenant-kolonel C. J. Picke, rechts
van hem In het rijtuig staande sloeg Prinses' Juliana
den voorbijtrekkenden troep gade. Ka. afloop werden
de manschappen onthaald in de manége in het konink
lijke park, waarheen zich ook de Koninklijke familie
met gevolg begaf.
De officieren waren de gasten van H. M. de Ko
ningin ten paleize.
fen en het gevorderde fabrikant, hooger loon betaalt
dan onder soortgelijke omstandigheden gemiddeld be
taald behoort te worden.
De A. N. D. B. aanvaardt uit hoofde van het sub 2
genoemde de door de firma Asscher voorgestelde loon
regeling, zoodat eena vermindering van 15 op de
tarieven der firma voor het roosjesslijpen zal worden
ingevoerd.
lieden zijn de verschillende afdeelingen der fa
blieken weder geopend, behalve de roosjesaf-
deeling, welke^ Maandag a.s. zal worden geopend. Deze
laatste afdeeling" wordt gevestigd in het nieuwe ge-
deelte, der fabriek, dat Maandag in dienst wordt ge
steld
DF. HEIDEBLOEM VOOR DE! NOODLIJDENDEN
OP ARUBA, BONAIRE EN CURAgAO.
De padvinders in het geheele land!, als ook de meis
jesgezellen zijn met geestdrift bereid! gevonden om
door eene gemeenschappelijke samenwerking het ge
lukkig denkbeeld van de Komingin te verwezenlijken
en dus overal in den lande tip Koninginne-dag kleine
tuiltjes van heibloemen ter wille van de noodlijdenden
<>P Aruba, Bonaire en Ciwragao ten verkoop aan te
fneden.
Op tal van plaatsen zullen zich voorts nog comités
vormen om aan dien opzet, ook plaatselijk, wat meer
bekendheid, vastheid! en aanzien te geven.
Ook Het Loo zal een groot aantal bouquetjes ter
beschikking der verschillende afdeelingen stellen,
waai door dan door de Koningin het voorbeeld' gege
ven wordt, hoe Nederland zich tegenover zijn Koloniën
m nood te gedragen heeft.
DE PEST OP JAVA.
„j.aï „H.D." verneemt izulleu tot afdoende be-
-drijding van de pest, die nog steeds blijkens de weke-
i,l kscne pestberichten op Java .beersebt, door den gou-
verneur-generaal van Ned.-Indië doctoren voor den
tijd van een jaar worden gevrajagd.
Gemengd Hieuw».
DE OPHEFFING DER UITSLUITING BIJ DE
FIRMA ASSC'HER.
Omtrent de beëindiging van. het' conflict bij de fir-
ma Asscher verneemt bet Hbld. het volgendei
De firma I. J. Asscher en d*> A. N. D. B„ het onder
werp van het tusschen hen b ei den, hangend1© geschil
gezamenlijk nader onderzocht hebbende, zijn gekomen
tot de navolgende conclusie:
1. Dat de firma Asschen is. gekomen tot, de erken
ning, dat niet staande gehouden kan worden de door
haar geuite meening, Ja.Jc de loonstandaiard) in de
Koosjesbranche zou zijn gmteald eu dat haar uit dien
hoofde loonsvermindering zou moeten worden toege
staan.
2. Dat. de A. N. D. Ik is. gekomen tot de erkenning,
nat de firma Asseher, gezien den aard der grondstof
TOONEELVEREENTGING.
De Naamlooze Vennootschap „Tooneelvereeniging,"
die gisteren bericht kreeg, dat op haar statuten de
Koninklijke bewilliging werd! verkregen, deelt mede,
dat de navolgende dames en, heeren de voorloopige
contracten, die nog deze wèek door definitieve vervan
gen zullen worden, hebben geteekend:
Dames-artiestenJulia Cuypers, E. d© Boer—Van
Rijk, Ph. van KerckhovenJonkers, Mien Erfmann
Sasbach, Marie Faassen, Henriëtte van Kuyk, Truus
Post, Betsy de Vries—Van Berkel, Mientje Kling, An
nie Nagtegaal, Hesje van Rijk, Willy van Rheenen,
Ida Swarts.
Heeren-artiesten: L. B. J. Moor, E. Erfmann, C.
van Kerckhoven, Willem van der Veer, Frits Bouw
meester, Johan Tknrot.t, J. vau dér Poll, Adolf Bouw
meester, Anton Verheyen, Petro Beukman, Carel) Rij-
ken, Alex Faassen, Jacques van Hoven, L. van Wester
hoven, IJ. Hermans.
Administratie: 11. J. L. Bossard, administrateur-
secietans, 11. K. leuue, 2de adbiinistrateur-secreta-
ris.
Regisseurs: Herman Heijermans," L. B. J. Moor, E.
Erfmann.
Muziek: S. Praeger.
De openingsavond te Amsterdam zal op Dinsdag 24
a'S' l)'aafs hebhen. De gerestaureerde
o landsche Schouwburg'' is voor alle avonden ge-
ïuurd. V an begin Octojber af zullen regelmatig iede-
ïen Maandagavond volksvoorstellingen tegen verniin-
e. P''Jzen gegeven worden, terwijl literaire mati
nees in voorbereiding zjjn.
10) _0_
..Mira had ook eerst aan het spelletje medegedaan;
zij hield er echter dadelijk mede op, toen de geplaagde
de kleinen begon te verzoeken. Voor det ijdele vrouw
was dit bijzonder hard, want in tusschen wan het
ook bij de toeschouwers niet! onbemerkt gebleven. Welk
eon belachelijk figuur moest zij thans slaan! Een
blinde woede tegen de kinderen mankte zich van haar
meester, welke Mira nog duur te staan zou komen.
Het- kwam haar een eeuwigheid voor, totdat de
scene was afgeloopen, maar eindelijk werd zij van de
kleine kwelgeesten bevrijd ett tracl/tte nu in'het ver-
oop der pantomime door du.bbelei* ijver den slechten
indruk van straks uit te. wisschen.. Maar nooit, nooit
zou zij i io verschrikkelijke minuken vergeten en de
kinderen wilde zij de daad betaald! zetten."
Üi
t
„Nu, nu waarheen zoo haastige Mira?" riep de di
recteursvrouw de haar voorhijloop^mde kleine na. Mira
bleef beschaamd staan. Zij had, i4-, haar ijver, de dame
n het geheel met bespeutot. Me* een diepe révérence
gaf zij mevrouw Baim-iamcc de hamd.
„Nu, waarheen ging bet! zoo snel?" herhaalde de
nog jonge vrouw. 1
Z;'g',°en weini® Verlegen .tot. haar op. „Ik wilde
1 li ,Unf vandaa r naar papi te zien,
Vr i toch dadelijk de manége binnenkomen."
„Ja", zeide zij zacht. „Papi vrtrheugt zich altijd
zoo, wanneer hij mij daafrboven -zie»t."
„Nu, ga dan spoedig, opdat g;ij rtiet- te laat' komt!"
„jï1,a- 'e at nVefc tweemaal? zeggen, maakte
e buiging en hep weg-, buiten adani liep zij de trap
pen op en stond nu bowen naast d© andere artisten,
hhZ hun minunei- gereed óf mog- niet aan de
beurt waren. Maar bebalv* madam», Lewandowsky -au
ONVEILIGHEID.
De openbare veiligheid neemt op het platteland van
Noord-Brabant met den dag af. Sedert Zaterdag zijn
de volgende inbraken te -boeken, waarbij de dieven
wel niet veel buit behaalden, een omstandigheid, die
echter aan hun brutaliteit niets afdoet: te Valkens-
w aard bij een schoenfabrikant, te Berg-eyk bij een si
garenfabrikant, te Helmond! bij een visehhandelaar.
Mot schrik ziet' men den winter tegemoet.
dezer instelling- minder kapitaalkrachtige koopers tot j
koopen aan te moedigen door het verstrekken- van
krediet en het toestaan van betalingen in termijnen,
terwijl het bureau het risico tegenover de daarbij aan
gesloten verkoopers op zich neemt, natuurlijk tegen
een in die zijde toe t-e staan rabat. Als zetel van het
bureau fungeert de Grand Bazar Frangais, terwijl
blijkens de annonces reeds aanzienlijke firma's daarbij
zijn aangesloten. Blijkens de aangekondigde protest
vergadering acht de middenstand zich door dit bureau,
dat zich tusschen kooper en verkooper plaatst, bena-'
deeld.
RATTEN I' LAAG.
Bij den veehouder L. v. Dijk te Rottevalle (Fr.) zijn
gisternacht 16 jonge kippen en een konijn door ratten
doodgebeten.
EEN PROTEST VERGADERING,
l it Rotterdam wordt gemel'di:
De gezamenlijke winkeliersvereeüigingeri van alle
richtingen hebben een gecombineerde openbare verga
dering- uitgeschreven tegen Maandag. Bedoeld wordt
het mt-brengen van een protest tegen het hier sinds en
kele dagen opgerichte zoogenaantde Abonnement-
I rangais. Als wij het goed begrijpen, is de bedoeling
OU DE RW E TS CUE EETLUST.
Lit- op de redactie berustende „familie-papieren,"
deelt het weekblad „Moleschott" het volgende, menu
mede vau een huiselijk dineetje, dat op den ltden De
cember 1852 in ons land gegeven is
Witte Ragout.
Soep a la Reine.
Croquette a la Volaille.
Roastbeaf met Worteltjes.
Zwezerikken met. hanekamm en
Bloemkool met Sauce.
Coteletten met sauce va.n tomate».
Geforceerde kalfsborst.
Schorseneren.
Boeuf a la Mode met piqante Sauc«.
Pastelon.
Kuikens met bruine ragout.
Andijvie met Eijeren.
Kalkoenen met Pekeltongen.
Kuikens wit.
Gebraden Kapoenen.
Rooktongen met Tuinboont.jes.
Kuikens met doperwten.
Kapoenen met mergpastij'tjes.
Galantine. i
Pudding a la Vanille.
Pudding met Rijnsche wijn Shuc#.
Daubes met Zalm.
Daubes met Kuiken.
Salade a la Volaille.
Bessetaarten.
Glacés.
Dessert.
Op de achterzijde van het versierde menu staat-
Bon Appetit.
De. tegenwoordige familie besluit „Moleschot"
heeft minder eetlust en dat is maar g-oed ook, want
waar i« tegenwoordig de keukenmeid die bij zoo'n der
gelijk familiefeestje haar kunsten vertoonen kan?
UIT BROEK OP LANGENDIJK.
Gisteren vergaderde ten lokale van den -heer N. de
Waard d© feestcommissie en de verschillend© subcom
missies van het. op 29 Juli: g-ehoudén feest- ter herden
king van liet 25-jarig bestaan der veiling.
De voorzitter, de heer Houtkooper, opende de ver
gadering met een woordl van hulde en dank aan de
verschillende subcommissies van de motordemonstra-
tie, fietsenop-tocht en gondelvaart voor de vel© be-
hare beide jo-ngens zag zij geen van haar andere ken
nissen. -
Nu hoorde men een luid gelach en gejoel iu de ma
nege. U, dat was haar vader reeds, de clown daar, die
de menschen allen aangrijnsde en in de handen klapte.
De oude Lewandowsky kwam bij Mira. Reeds lan
gen tijdi had' hij zich -steeds onder een voorwendsel aan
haar willen opdringen.
„Iloe goed! springt je vader hedenavond veel be
ter dan anderszeide hij.
Gaarne zou Mira thans alleen geweest zijn en de
bewegingen van haar vader gevolgd hébben, zonder
zich door den haar weinig- sympathieken knaap be
gluur cl te weten. Maar zij kon hem niet verjagen. Ver-
conizag juist tot Mira op en de kleine wenkte met de
hand.
De clown deecl in de arena zijn neksprong-en, waar
mede hij dien avond' ijverig geoefend! had, een, twee,
driemaal. Mira telde mede. Daar bleef haar vader
plotseling liggen, stil, bewegingloos; hij lachte ook
niet meer, hij zag ook niet tot haal- op, maar zijn
oogen staarden zoo -strak in de lucht, dat Mira hui-
verde. Papa maakt© toch maar gekheid, -nu deed' hij
also! hij dood was en de menschen geloofden het ook,
althans de dommen, de anderen lachten allen.»
De stalmeesters in hunne blauwe livereien stieten
elkaar aan. Mira zag- dat nauwkeurig en nu lachte zij
ook. Papa maakte heden wel bijzondere grappen, want
hij bleef zoo liggen. Ach, waarom deed hij dat Zij
werd nu angstig, als papa dat zie-n kon!
Nu trad e.en stalmeester de arena binnen en riep:
„Nu, clown, nu zijt gij lang- genoeg dood geweest.
Wilt gij liever niet weer levend) worden?" En een an
dere August huppelde met dwaze sprongen om haar
vader en pakte hem bij een been.
Die in de blauwe liverei bukte zich nu tot Verconi
neder en schrikte; dan fluisterde hij cle-n August iets
in en beiden droegen hem weg.
Mira had dat alles met toenemende onrust gezien
Maar hoe dwaas! Had haar papa niet dikwijls reeds
„dood zijn in de manége gespeeld en zich laten weg
dragen, om dan des te uitgelatener weer te verschii-
nen?
Na enkele oogenblikken sprong de andere August
weder binnen. „Ilaha", lachte hij, „nu zal ik sprin
gen en mij niet- zoo dom aanstellen als de andere
moeiingen welke zij allen zoo bereidwillig en met de
grootste nauwkeurigheid ten uitvoer hadden g-ebracht.
De secretaris en penningmeester der feestcommissie
mochten ook deelen in den dank door den voorzitter
hun gebracht.
De secretaris, de heer S. Wagenaar, meende dat
waai zoo velen in zoo'n kort woord hulde werd ge
bracht, toch zeker allereerst' op zijn plaats was een
woord van lof aan den voorzitter der feestcommissie,
den heer Houtkooper. Niet alleen dat de vele en ver
schillende vergaderingen welke noodig waren om
zoo n grootsch feest voor té bereiden onder zijn leiding
steeds uitstekend' van stapel 'liepen, maar het organi-
seerencl talent van den voorzitter kwam bij deze ge
legenheid tot uiting.
De penningmeester, de heer G. Slot, deed rekening
over zijn gehouden beheer.
De heeren Kok van Harenkarspël en Bouwens van
Lroek op Lang-endijk werden aangewezen tot nazien
dezer rekening. Bij monde van den laatste werd ge-
rapporteerd dat er wel is waar een tekort is, doch de
penningmeester had hem gemachtigd aan de vergade
ring mee te deelen dat het tekort 'bereidwillig zou
wórden gedekt.
De voorzitter meende na de officieele rekening' vau
den penningmeester, dat nu voor hem de tijd gekomen
was om de verschillend© commissies té ontbinden. Wel
kwamen er in 't verder verloop der vergadering stem
men ij moesten de feestcommissie en ook mis
schien de sub-commissies maar permanent verklaren,"
doch de voorzitter meende flat- dit feest hiermee
geëindigd was en waar wij misschien spoedig weer
eens feest zullen vieren, dat wij dan allen weer op
onzen post zullen staan.
De secretaris merkte op, dat vanaf deze plaats niet
mocht ontbreken een woord van erkentelijkheid aan
den Gemeenteraad van Broek op Langendijk, welke
zoo bereidwillig was een zoo'n mooi groot en schitte-
lend geslaagd' vuurwerk der feestcommissie aan te
bieden.
.\u kwamen de tongen los, waar de een een bedankje
kieég, mocht de ander niet worden gepasseerd.
In de eerste plaats werd gewezen op de buitenge
meenten Zuid-Scharwoude, Oudkarspel, Ilarenkar.spel,
\V armenhuizen, Koedijk en St. Pancras. Zij allen had
den als om strijd (in letterlijken en figuurlijken zin)
mee gedaan om den luister van het feest te verhoogen,
en financieel èn door het zenden van een versierd
vaartuig, al was er een gemeente, welke niet aan het
leest kon deélnemen. Ook andere groote vereenigin-
gen, n.l. „Groen ten cult uur," „de Koophandel" en niet
het minst- de Commissie van Beheer. Zij hadden als
t ware met. elkaar een wedijver in 't „wie van ons
zal t meest betalen aan dit- feest."
Als corporatie's kwamen nog- in aanmerking- de nog
zoo jonge vereeniging- voor Dorpsverfraaiing met haar
volijverigén voorzitter en ook een apart woord van
dank aan de Dijkbewoners, voor de zoo feestelijk ge
maakte ingang- naar het feestterrein der kinderspelen.
Besloten werd om aan den heer P. Yet een-e schrifte
lijke dankbetuiging te zenden voor de zoo belangeloo»
afgestane dijk bij het speelterrein. Velen, zoo moge
lijk allen werden nog bedacht, de heeren juryleden
voor hun soms zoo moeilijk© taak, de Dir. van Zang-
ver. en Muziekgezelschappen, de gondellisten, en voor-
namei-ijk zij die zich zooveel moeite hadden getroost
om kianig voor den dag- te komen en geen prijs had
clown, mijn broeder V'
„Vooreerst is papa niet zijn broeder en ten tweede
heelt hij zich niet dom aangesteld", dacht Mira. Zij
wachtte nog een oogenblik, maar haar vader kwam
met terug. Nu wendde zij zich om naar den jongen
Lewandowsky, die kort- geleden nog naast haar ge
staan had, maar hij was er niet meer. Ook op de tri
bune, die nog pas geheel bezet was, zat geen artist
meer.
Dat was toch merkwaardig! Een onbeschrijfelijke
angst overviel haar. Zij vloog de trappen af, liep
naar de kleedkamer van haar vader. Maar daar ston-
den alle artisten en fluisterden met. elkaar, en toen
zij nu op hen toetrad, zwegen zij. I)e circusdokter en
de directeur kwamen door de gang. Ernstig gingen
zij haar voorbij. „Waar is papi?" vroeg zij een jonge
kunstenares, die ^medelijdend! bij haar gekomen was.
„Ach, binnen!" En daarbij wees het jonge meisje
op de deur dér kleedkamer. Met gedempte stem sprak
zij verder en ontweek daarbij den vragenden blik van
het kind. „Hij heeft zich een beetje pijn gedaan."
Mira .schrikte hevig- bij deze woorden, en eenige
oogenblikken bedkvong zij hare tranen, die daarna des
te heviger uitbraken.
,,Tk wil naar papi toe", snikte zij.
„Dadelijk, dadelijk, de dokter onderzoekt hem juist,
dan moet gij nog een oogenblik wachten, Mira",
troostte eene vriendelijke vrouw. „Hij heeft zich wat
pijn gedaan en de dokter maakt hem dadelijk weer
gezond
Ach, als dat werkelijk waar was, dan wilde zij g-aar-
ne wachten en den dokter niet storen! Daar hoorde
zij een paar balletdames, die bij elkaar stonden, met
elkaar fluisteren: „ach, het arme kind, wat zal daar
van worden?"
Bedoelden zij haar? Mira draaide zich om, toen zei
een andere: „pst!" en legde de spreekster da hand op
den mond.
De dokter en de directeur kwamen weer uit de
kleedkamer en aan de vragende blikken, welke op bei
de gericht waren, gaf het ernstig, bedenkelijk uiterlijk
van beiden geen blijde opheldering.
„Heeft hij papa weer gezond) gemaakt?" vroeg- Mira
met bevende stem.
„Dat gaat niet zoo spoedig, dat duurt nog mis
schiet» enkele dagen", antwoordde de vrouw met ge
maakte kalmte.
een Paar dagen?" vroeg Mira weder eu daar
bij liepen haar dikke tranen over de wangen. „Maar
nu wil ik naar papa. Mijn papa, arme papi!"
Met deze woorden rukte zij zich los en liep de kleed
kamer binnen, waarin zich thans de meeste artisten
verzameld' hadden.
Zij drong zich naar voren. Niemand lette eerst- op
haar, totdat zij dicht bij d© sofa gekomen was, waarop
haar vader lag.
!'aar 'aF hij lang uitgestrekt, bleek, bewegingloos!
Hij had de oogen geopend, maar deze waren nog even
strak en zonder uitdrukking als in de arena. Hij zag
haar niet. Nu riep zij: „papi, lieve, goede papi, ik
ben hier! Zij vatte zijn hand'en schudde die. Hij
hoorde niet.
ragend zag zij de anderen aan. Daar schreiden
eenige vrouwen. Een kunstrijdster stond' naast haai
en vatte haar bij de eene hand, met de andere streelde
zij nog- het voorbood van haar vader.
„Kleine, dezen nacht- zult gij bij ons slapen. Vader
is ziek en wordt naar het hospitaal gebracht", zeide zij
zacht en zij nam het scheiende kind met- zich mede.
De directeur liep naar zijn loge, nadat de ziekenwa-
gen besteld was.
„Ja, Verconi zal er wel niet weer bovenop komen",
zeide hij tot zijn vrouw. „De dokter heeft zooeven ge
constateerd, dat hij den ruggegraat gebroken heeften
dat hij dezen nacht nog- wel sterven zal."
„Maar hoe is dat mogelijk bij dien eenvoudiger» nek-
sprong, dien bij maakte!" riep de jonge vrouw.
„Ja, de man heeft geen jonge beenderen meer, hij
hoeft te veel op zijn krachten vertrouwd", antwoordde
de directeur.
..En do arme kleine, het lieve kind, wat zal daarvan
worden
„Nu, dat zal met haar talenten wel bij een nette
kun st rijde rsf ami lie onder dak komen, bij de Clarices of
de Lewandrowsky's of zulke lieden."
..O, die arme Verconi, die vlijtige, goede man had
toch zooveel ongeluk niet verdiend", jammerde me
vrouw Baumann.
Het publiek echter had niets bespeurd. Het hield
het voorgevallene nog altijd voor een grap en lachte
vérder.
