DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN.
Het Circuskind.
No 200.
Honderd en veertiende Jaargang.
1912.
ZATERDAG
24 AUGUSTUS.
ONDERWIJZERES,
FEUILLETON,
BIOSCOOP-LAND
BINNENLAND.
i
Dit nniumer bestaat uit 3 bladen.
Aan de 10-klassige Meisjesschool te Alkmaar (Hoofd
Mej. J. H. PEUIM) wordt gevraagd eene
in het bezit der hoofdakte en der akten voor de Fran-
sche en Duitsche taal, bij voorkeur M. O., benevens
van die voor vak k. Aanvangsjaarwedde f 1125 en
voor elk der beide taaiakten M. O. f 50 meer. Zes
periodieke verhoogingen van f 50.
Stukken, met inlichtingen omtrent werkkring en
diensttijd in te zenden aan het Gemeentebestuur vóór
10 September a.s.
Bezoeken worden voorloopig niet afgewacht.
Gemengd nieuws.
UIT BROEK OP LAN GEK Dl J K.
In de Donderdagmiddag gehouden raadsvergadering
waren de heer C. Wagenaar, wethouder, en R. Slot,
de eerste wegens ernstige ongesteldheid, afwezig.
De notulen der vorige vergadering werden gelezen
en onveranderd vastgesteld.
Medegedeeld werd, dat ingekomen was van Qed. St.
de goedkeuring van de herziening van verkoop van
water aan K. Wagenaar. In verband daarmee deelde
de voorzitter mede, dat verschillende acten, o.a. die
betreffende de ruiling met D. Wagennar, waren ge
passeerd.
Verder was ingekomen een dankbetuiging van den
heer J. Sclmgen voor de verhooging vkn zijn jaarwed
de; een schrijven van den directeur van het rijkstele-
graafkantoor, dat in Juli 650 telegrammen zijn gepas
seerd; de mede,deeling, dat aan den gemeente-ontvan
ger is afgedragen 832.51.
Nog was ingekomen va-n de gascommissie een ont-
werp-eontract met de gemeente St.-Panera», vergezeld
van bijlagen. De voorzitter deelde mede, dat door de
commissie met algemeens stemmen besloten was dit
ontwerp aan dè raden der Langedijken ter behandeling
en goedkeuring aan te bieden. Wordt het contract
aangonomen, dan1 behoeft het niet de hoogere goed
keuring.
Het ontwerp bevat o. m. de volgende voorwaarden:
St.-Pancrae verbindt zich gedurende 30 jaar, gas al
leen van do Langedijken te betrekken. In St.-Pancras
betaalt men steeds 1 cent per M3. meer dan- de bewo
ners van do Langedijken, terwijl de prijs van het gas
voor de straatverlichting 7% ets. -per M3. zal zijn. De
levering geschiedt overigens onder dezelfde voorwaar
den als op de Langedijken. St.-Pancras verbindt zich
minstens 36000 M3. gas per jaar t-e verbruiken, zoo
minder verbruikt wordt, moet een vergoeding gegeven
worden ten bedrage van de minder gebruikte M3. te
gen den hoogsten gasprijs, verminderd met den kosten-
den prijs. De vier Langeddjker gemeenten zullen de
noodige gasbuizen voor haar rekening aanleggen, ter
wijl hetzelfde gas zal worden geproduceerd en gele
verd. Zeven maanden na heden moet de verlichting
worden ontstoken, tenzij niet te voorziene tegenslag
dit verhindert. De gasbuizen blijven ook na afloop
van het contract het eigendom van de Langedijken.
Na afloop van den termijn van 30 jaar wordt de ter
mijn telkens met 10 jaar verlengd, tenzij een jaar voor
afloop er van opzegging geschiedt.
Met algeme-ene stemmen keurde de raad het ont-
werp-contract goed. Verder besloot de raad' zijn toe
stemming te verleenen tot het opbreken van de buizen
vanaf de Spoorstraat tot het Zuideinde.
Overeenkomstig de memorie van toelichting werd
besloten tot het aangaan in verband) hiermee van een
nieuwe geldleening van 20.000. Het benoodigde
bedrag is hooger, maar er is nog een overschot van de
vroegere leening van J 30.000 voor de gasfabriek. Elke
gemeente der Langedijken moet hiervan 1/i op zich
nemen. Besloten werd) dat Broek op «Langendijk een
leening van 5000 zal aangaan op annuïteit, zoo mo
gelijk 5.96.
Eveneens werd met- algemeene stemmen besloten tot
het maken van een suppletoire begrooting groot 5000
en tot het, zoo noodig onderhandsch, aanbesteden van
de benoodigde werken voor de gaslevering.
Bij monde van den heer Ven deelde de commissie
voor naziening der gemeenterekening mede, dat de
rekening in orde bevonden was, waarop deze werd
vastgesteld op -een bedrag van 19787.50 aan ontvang
sten, J 17705.82% aan uitgaven, batig saldo 2081.675.
De begrooting werd) door B. en W. aangeboden o-p
een bedrag van 16545.59 aan inkomsten en uitga
ven. Besloten werd tot het verhoogen van de presen
tiegelden voor de leden van den raad tot een bedrag
van 70, tot het' brengen van het salaris der wethou
ders op 25 en tot het verhoogen van het salaris van
den gemeente-ontvanger met 50 en dit op 300 te
brengen.
Vastgesteld werd het plan voor den bouw van een
Rijksveldwachterswoning. Het werk zal zoo spoedig
mogelijk plaatselijk worden uitbesteed (raming
2500.)
De verschillende posten werden besproken, eenige
wijzigingen werden in de artikels aangebracht, waar
na de begroot-ing werd vastgesteld' op een bedrag van
18156.93% aan inkomsten en uitgaven.
Besloten werdi tot invoering van een keuringsdienst.
De rondvraag leverde niets op, waarna de vergade
ring werd gesloten.
UIT DE BEEMSTER.
Allerwege laat het zich reeds aanzien dat er feest
in den Beems-tgr in aantocht is. Men is n.l. reeds- druk
in de weer met het oprichten van z.g. eerepoorten enz.,
waarvan naar verluidt, omstreekb vijftig stuks zullen
worden geplaatst. Ons rest nog slechts weinige dagen
waarop de Beemster op feestelijke wijze t-e zien zal
geven dat deze Meer als 't ware overvloeit van melk
en honig.
Aan ruime bijdragen, onmisbaar om het driehon
derdjarig bestaan luisterrijk te vieren, heeft het niet
ontbroken.
Wanneer moeder Natuur er zich naar wil' schikken,
belooft liet driedangsche feest, waaraan kosten noch
moeiten worden gespaard, iets onvergetelijks te wor
den.
UIT WINKEL.
In vervolg op ons bericht betreffende de besmette
lijke ziekte „miltvuur", onder het vee van den heer P.
Helder te Limmerschouw uitgebroken, deelen wij
thans mede, dat twee koeien reeds zijn gestorven aan
die ziekte.
Op last van den districts-veearts zijn de kadavers
verbrand en alles wat daarmede in aanraking' geweest
is, terwijl de plaats waar dit geèeurd is, omheind! is
geworden. Aan de boerderij op het weiland' zijn ken-
teekens geplaatst.
UIT OUDE NIEDORP.
Donderdag geraakte een meisje van bijna 4 jaar, van
den heer A. P., in de Moerbeek, vermoedelijk spelende
te water. Toen het door de dienstbode op het droge
werd gehaald, bleken do levensgeesten re-eds gejveken.
UIT GRAFT.
De heer J. Dirkmaat, proponent te Broek op Lan
gendijk, heeft het beroep naar de Doopsgezinds ge
meente te Noordeind van Graft aangenomen.
UIT SCHAGEN.
Mej. A. Buis, alhier, slaagde te 's-Gravenhage
voor het examen Fra.nseh M. O. acte A.
SLECHT VOLK.
Het stadje- Leerdam begint een zeer slechten naam
bij de justitie te krijgen.
Nu weder wordt een onderzoek ingesteld naar ern
stige baldadigheden, aldaar Zaterdagnacht gepleegd.
Een 18-jarig meisje ging ongeveer half twaalf langs
den Huttendijk naar huis en werd' vair achteren aan
gegrepen door een tweetal' personen, met minder eer
bare bedoelingen. Op haar, geroep van „moord" scho
ten enkele personen toe, waarop de onverlaten aan
den haal gingen. Het meisje had) behalve grooten
schrik eenige verwondingen opgeloopen.
Om 4 uur in den nacht werden hij den pastoor peren
ROMAN VAN PAULA BIJSCII.
12) _0_
Langzaam begon het kind zich uit te kl-eeden. Zij
had dit. totnutoe nog; nooit alleen gedaan en zoo kwel
de zij zich met elke knoop, elk lintje, dat- zij los had te
maken en eindelijk bleef zij half aangekleed op haar
leger zitten en schreide- zacht.
Ach, en nu zou zij hier alleen op.d-e aarde den ge-
heelen nacht- liggen, zij werd zeer angstig en bij het
knagen en ritselen der muizen, die in de keuken rond
liepen, werd haar angst niet minder. Zij vatte den
vuilen pnardedeken, waarvoor zij juist nog zulk een
afschuw gehad-, had, wikkelde zich vast daarin. Een
poosje nog* vloeiden de tranen over hare wangen, tot
dat de slaap haar overmande en zij diep ademhaalde.
Heden zou Mira voor de eerste maal met de jongens
Lewandowsky repeteeren. Het was- nog zeer vroeg,
halt zes uur, en toch was zij reeds opgestaan, had zich
onder de waterleiding gewasschen en het haar
kamd. Zij had zulk een onbeschrijfelijke angst voor
den grown onbarmhartigen Lewandowsky, die zijn
eigen kinderen onder den arbeid steeds sloeg. Hoe
zou het haar gaanl
Zij zou koorddansen leeren e-n lucht-gymnastiek. Op
het paard zou zij nu in het geheel niet meer komen en
hoeveel liever wilde zij schoolrijds-ter dan luchtgym-
naste worden! Die vreeselijke buitelingen in de lucht
en dan het loslaten in bet vliegen, om van de eene
trapéze naar de andere te komen, daarvoor was zij
bevreesd! Bij deze gedachte begon zij zacht te schrei
en.
Zoo rond haar madam# Lewandowsky toen dez# een
uur later in d© keuken trad. „Nu waarom huilt gij
nu weer? Gij hadt maar liever koffie- moeten malen!"
schreeuwde zij het kind toe en ging na-ar de kast om
den koffiemolen, dien zij reeds- den vorigen dag ge
vuld had, te voorschijn te halen. „Daar," z-eide zij en
gaf Mira den koffiemolen). „Gij staat geen morgen la
ter dan heden op, hoor; wij moeten om jou er ook
reeds veel vroeger uit, om met de repetities op den
voormiddag klaar te komen. Gij kent niets, nog in
het geheel' niets. Op je leeftijd is dat zeer treurig.
Je vader beeft je veel te veel verwend."
Zij liep nog wat in de keuken rond', zette water op,
een pan op haar plaats en legde een) ouden koffiezak
daarover.
„Roep mij, als het water kookt!" Met d-eze woorden
verliet zij eindelijk de keuken.
Zij zou nog niets op haar leeftijd kennen? dacht
Mira. Zij kon echter rijden, zoo mooi en goed, dat
alle menschen steeds „bravo" riepen, toen zij den pas
de deux met Natalina te paard gemaakt had. Zij wilde
het aan de Lewandowsky's laten zien dat zij ook lucht-
gymnaste en koorddanseres kon worden. Zij wilde
zich inspannen.
Nu begon het water te zingen, dan t-e borrelen. Mi
ra stond- op en trad nader bij het s-pi r i l us toes tel. Klei
ne blazen stegen in het water op.
Zou het thans koken? dacht zij. Ach, zij wist niet.
hoe het water er uit moest zien, wanneer het kookte,
en madame Lewandowsky zou toch weer boos worden,
wanneer zij haar noodeüoos- riep. Zij wilde dan liever
nog eeni poosje wachten en zien, of het water er nog
anders ging uitzien.
Plotseling trok iemand de deur hevig open, kwam
haastig* binnen en voordat de kleine zich nog kon om
draaien werd zij aan den arm gepakt, geschud en weg-
gestooten.
„Kwade, meid, ik zeide je nog mij te roepen, wan
neer het water kookte en nu hoor ik het sissen in de
andere kamer en gij staat daar en ziet het aan, alsof
gij niet goed wijs waart, domkop!" De vrouw
schreeuwde deze woorden uit en een paar maal dreig-
'1# haar de stem t# begeven.
Mira st#nd als revg-teeud zagi rr#uw rol #ut-
uit den tuin gestolen en met die geren een ruit inge
worpen. Bovendien werd op de deur gebonsd en de
pastoor verzocht eens buiten te komen.
Een heer werd Zondagmiddag' zonder eenige aanlei
ding' door iemand! van de fiets gerukt en mishandeld.
VLUGGE RECHTSPRAAK.
Begin 1908 werd tegen) een persoon, die met een val-
sehe inteekenlijst in Leiden giften trachtte te verza
melen, rechtsingang verleend. Thans zijn de getuigen
in deze zaak voor de Haagsche rechtbank gedagvaard
op. 11 September 1912.
Door BERNARD CANTER.
Hoe snel leven wijOpeens, binnen het korte tijds
bestek van vijf jaren, heeft de wereld een nieuw ver
maak gekregen. De wereld. Want) het schijnt wel,
dat alleen de Dreadnoughts, de speciale eigendommen
der natie's blijven al het andera i-s of wordt inter
nationaal. Het nieuwe vermaak is echter internatio
naai bij uitnemendheid. Het is zoo nieuw, dat- de re
geeringen er nog geheel vreemd tegenover staan en de
meuschheid eigenlijk nog niet- goed weet of zij met
het nieuwe vermaak een schrede voorwaarts of een
schrede terug op het pad der beschaving heeft gedaan
Het verbod-zieke Pruisen stelde het nieuwe vermaak
dadelijk onder zijn strengste wetten. Het libertijnsehe
Frankrijk gaf-het de meest- groote vrijheid. Frankrijk
slaagde er in, door het genie dat het Fransche volk
eigen is, het nieuwe vermaak tot een industrie te ma
ken, die het land jaarlijks millioenen inbrengt. Prui
sen, ondanks den druk, wist zich de tweede plaats te
verzekeren. Maar terwijl men te Parijs gelegenheid
heeft om de uitspattingen van den bioscoop in zijn
schrilste vormen te zien, het er een bron van volksver-
derf is geworden, heeft men te Berlijn tenminste de
ergste misbruiken tegengegaan.
Wij spreken over bioscoop-land. Bioscoop-land' is
een geheel afzonderlijk en toch internationaal rijk.
Dit land van vermaak heeft een geheel1 eigen bevoT
king- met geheel eigen gewoonten en gebruiken. Het
algemeen-menschelijke is aan alle bioscoop-wezens ei
gen. Maar daarnevens bezit- elk bioscoop-rijk weder
al naar de naties waar het uit) stamt, eigen gebruiken
en gewoonten. Juist zooals op „Planken-land" en in
„Roman-land" de wezens, die menschen heeten te ver
beelden en menschelijke lotgevallen heeten te onder
gaan, er geheel eigenaardige gewoonten on vaardighe
den op plegen na te houden, zoo is ook de bioscoop-
mensch een geheel afzonderlijk genre.
De roman-mensch heeft zich gevoegd naar de moeie-
üjke omstandigheid, dat hij zich in hoogstens twee
deelen van een boek volkomen heeft uit te leven. De
plankenland-men-sch, de tooneelstuk-mensch, heeft
zich moeten voegen naar de omstandigheid, dat hij
tusschen g'everide coulissen het korte bestaan van één
enkelen avond had te leven en toch een heel menschen-
lot zichtbaar had door te maken. Hij zag er daarom
zoo noodig niet tegenop om doodelijk gewond door het
zwaard zijns tegenstanders, het hoogste lied uit te
zingen in wat- dan een prachtige stervers-scène werd
geheeten. Maar de bioscoop-mensch de homo bios-
copus - werd nog voor geheel andere moeielijkheden
gesteld. Zijn zéér moderne psyche bestond hoofdzake
lijk uit snelheid. Hij was het- kind van de moment-
photografie en zijn psyche moest ten duidelijkste zijn
samenhang met de snelheid des lichts aantoonen.
Homo biosoopus is in alles vlug'. Ilij moet, als het
héél lang duurt binnen het half uur de meest schok
kende gebeurtenissen ver-aanschouwelijken. Daarbij
moet hij dat- alles alleen en uitsluitend door het ge
baar en de beweging* doen. Want homo-bioscopu9 is
met- stomheid geslagen. De opera-held1 kon vrijelijk
tot zelfs in zijn stervens-stonde een groote keel opzet
ten. Ja, men vergaf hem slechte actie en houterig ge
baar, als hij maar flink geluid wist te geven. Maar de
bioscoop-held of bioscoop-heldin moesten afstand doen
van 't eerste en meest beproefde middel om uiting te
geven aan zijn gevoelens. Zoolang haclden alle lieden
van slechten smaak gejammerd om veel „actie" op het
tooneel. De bioscoop bracht hun volkomen voldoening.
letting aan-, die met haar los, naar achter gestreken,
borstelig' haar -en dei groote, gele tanden op een heks
geleek. Vol angst vefborg zij haar gezicht in de han
den en wendde zich om.
„lot niets zijt gij te gebruiken, onnutte vreter! Wij
zullen je er uit werpen! Ja, in de manége met de an
dere blagen kunt gij ongemanierd) zijn, iemand de ha
ren uittrekken en met- -een naald steken. Wacht
maar sprak zij met schorre- stem voort.
Mira herinnerde- zich wel dien première-avond en nu
eerst begon zij te begrijpen, Waarom de vrouw haar,
die haar nooit kwaad had gedaan, bij de komst in dit
huis reeds mishandeld had'.
Madame Lewandowsky ging- met de koffiekan weder
heen, terwijl zij Mira dreigend aanzag-, f,Tot straf
voor je nalatigheid, je groote ongemanierdheid, krijgt
gij heden geen koffie!"
De keukendeur viel dreunend in het slot. Half ver
suft zag de kleine haar na. „Den kop koffie en het
9tukje droog brood kan ik wel missen", dacht zij. Zij
was zoo treurig daarover, dat men -haar onwetendheid
voor nalatigheid beschouwde, dat zij don honger, die
zich langzamerhand bij haar deed gevoelen, in het ge
heel niet bespeurde.
Zij zette zich op den vloer en staarde door het vuile
keukenraam naar den grijzen hemel en wachtte op de
dingen, die komen zouden. Daar werd zacht de deur
geopend en Frangois sloop binnen.
„Mama zeide tot den oude, dat zij jou, omdat gij
ongemanierd waart, geen koffie had gegeven, maar
hier he-b ik koffie voor je!" fluisterde hij. „Als gij
mij een kus geeft, dan krijgt gij die", voegde hij er
aan toe.
Mira staarde eerst een poos het bruine, geurende
vocht aan, daarna den knaap, die lachend voor haar
stond. Ach, zeker had zij trek, dat voelde zij nu dui
delijk, maar zou zij den knaap, die haar zoo weinig-
sympathiek was, een kus geven? Een kus voor een
kop koffie! Neen, zij had tot nu toe alleen menschen
gekust, die zij liefhad', en met afwerende handbewe
ging riep zij: „Ga weg, Frangois, iU kan je niet uit
staan!"
Alle bewoners van het bioscoop-land zijn met Stom
heid geslagen. Eindelijk dan was men bevr-ijd van den
dichter, van dien zeer onheuschen tooneel-tyran, die
den vermaak-zoekenden menseh uit het publiek dwong
tot luistere-n, nadenken en begrijpen. In bioscoop-
iaud heeft men geen tijd voor dergelijke het ware plei-
zier en de werkelijk vroolijke afleiding bedervende be
zigheden. Men heeft dat daar vervangen door het- ge
luid zonder logischen zin, dat muziek heet. Hef woord
is vervangen door de wijze; de gedachte door de actie.
De bewoners van bioscoop-land! hebben alle snelle,
drukke bewegingen. Zij weten, dat zij alleen voor het
oog van den toeschouwer leven. Daarom moesten zij
terug naar het planken-land1 en het roman-land van
weleer om zich te voorzien van al de als verouderde en
belachelijke gedragingen verworpen middelen, die daar
indertijd ook gebruikt werden al-s daar zijn: rollende
oogen; omgekrulde lippen; peinzende gelaatstrekken;
smartelijk vertrokken monden; gezwollen borsten; fier
opgerichte houdingennadenkende fronsingen der
wenkbrauwen; ten hemel ge-hevene handen; bewolkte
voorhoofden; deemoedige buigingen. In beschaafd
planken-land en in beschaafd roman-land1 hadden da
bewoners, er rekening mede houdend, dat degenen di«
het diepste gevoel bezitten, daarvan ongaarne uiterlijk
getuigen, langzamerhand het diep-innerlijke leeren
uiten door slechts enkele woorden. De hoogste kunst
was daar geworden met eenvoudige middelen veel uit
drukken. Waf tusschen de regels gelezen kon worden,
wat vermoed kon worden, wat slechts aangeduid1 werd,
werd het hoogste geschat. Ook had men, in het le
ven ervaren hebbende, dat de menschen niet in twee
soorten, in goeden en in slechten waren te onderschei
den, doch dat elk mensch in zich een zeker aantal goe
de en een zeker aantal kwade eigenschappen veree-
nigt, afstand gedaan van de standaard-typen, van den
père noble, de heldin, den marqué, de „komische alte",
doch meer het algemeen menschelijke type, gescha
keerd en gegradueerd naar de omstandigheden, ge
schapen. Bioscoop-landl kon deze inwoners niet bin
nen zijn grenzen dulden. Daar was slechts plaats voor
het grove etfeet, voor de „actie", voor dengeen di#
handelt. En zoo kwamen ze dan weer te voorschijn,
de held, de lafaard, de volkomen goede mensch en d«
misdadiger, de overspelige en de door-en-door fatsoen
lijke, de intrigant en de recht-door-zeeïge. Tegelijk
met het type en zijn attributen kwam ook de ouder-
wetsche moraal terug. In bioscoop-land wordt de
deugd altoos beloond en de ondeugd bestraft, nadat de
deugd eerst zooveel geleden heeft, dat de belooning,
hoe groot ook, maar minnetjes lijkt en de ondeugd me
delijden inboezemt van 't begin af aan, daar men im
mers onmiddellijk weet, dat hoe weloverlegd' de on
deugd ook handelt, hoe onvergefelijk dom de deugd
moge zijn, ten slotte toch de ondeugd' een rampzalig
uiteinde is beschoren. Terwijl nu voor de tragische
zijde van het leven en bedrijf van den homo bioseopus
weinig nieuwe figuren behoefden te worden gescha
pen, had de keizer van bioscoop-land veel moeite om
voor de z.g. humoristische provinciën een voldoende
bevolking te vinden. De humor in beschaafd plankeu
en boeken-lancl) was lang-zamerhand iets zéér verfijnds
geworden. Iets van een enkel woord, van een schijn
baar onopzettelijke situatie; één korte opmerking was
voldoende om een humoristisch accent te verkrijgen.
Het publiek voor planken-landl en boeken-land wa3
geenszins goedlachs. Heb schaamde zich een beetje
voor den lach in deze wereld van noodlot en twijfel.
De vroolijke figuur was eigenlijk de meest tragisch#
figuur geworden. En vooral was het lachwekkende
gebaar g-eheel afgeschaft. De vroegere nar had als
uiterlijk lachwekkend attribuut- een bult van achteren
en een bult van voren gedragen. Maar die tijden wa
ren allang- voorbij. Lichamelijke dingen vond men als
humoristische onderwerpen volkomen onbelangrijk;
hoog'stens waren ze als afwijkingen medelijdenswaard
voor zooverre ze niet juist bewijzen van een superieu
ren geest en ziel waren gebleken. Want men had ont
dekt, dat ook hier de schepping, als bijna altoos, on
volmaakt was. Zij gaf maar zelden een mensch all#
eigenschappen in gelijke uitnemende mate. Zij maak
te den nachtegaal grauw, gaf den prachtigen pauw
een leelijk geluid en grove pooten. De keizer van
„Bioscopia" wist er raad op. Hij herstelde den „hu-
De jongen zag het kleine meisje geheel verbluft
aan. Dat had hij dan toch niet verwacht en er had
niet veel aan ontbroken, of hij had bij dit antwoord
den kop, dien hij met beide handen krampachtig' vast
hield, laten vallen.
„Nu, ik meende maar", zeide hij eindelijk langzaam
en zette de koffie op de keukentafel. „Drink het maar
o-p
„Frangois, waar zijt gij toch", klonk op den corridor
de harde stem van Lewandowsky en de keukendeur
werd) opengetrokken. „Gij weet wel, dat gij met Eu
gene dadelijk in het circus moet repeteeren. Tk kom
later, wanneer Mira gereed is."
Beschaamd sloop de knaap weer weg.
„Nu willen wij dadelijk aan den arbeid gaan. Wij
hebben geen tijd te verliezen, want gij zijt groot en
kent nog niets."
Mira volgde d'e.n man bevend. In Lewandowsky's
slaapkamer hing aan den zolder een trapéze en een
long-e. De kamer was niet bepaald ruim, toch kon
men aan de staande trapéze desnoods zich oefenen.
De vrouw maakte juist het bed op. „Ga nu lieen,
oude. Ik begin!" riep Lewandowsky haar toe eti hij
sloeg den gordel met de longe om Mira's taille. De
kleine hield den adem in, toen de sterke man haar bij
den arm vatte en in een zwaai op de trapéze plaatste.
Ach, zij wilde in het geheel geen angst, meer hebben.
Het moest toch eenmaal gebeuren en zij had het on
danks haar jeugd reeds geleerd zich in het onveran
derlijke te schikken.
„Zoo, pas nu op!" schreeuwde de leermeester. „Laat
de handen los! Nu gebeurt het spoedig!"
De kleine handen, die de touwen rechts en links
van de trapéze omklemd hielden, begonnen hevig te
beven. Dralend liet zij de rechterhand los en hield
zich met de linker des te meer vast.
„Nu, gebeurt het gauw?" herhaalde hij op bevelen
den toon.
„Ik val!" rie-p het kleine meisje vol schrik.
„Gij zijt aan de longe, stumper -voorwaarts!"
klonk <1# harde stem nog luider.
(Wordt vprvo!(pD.
