G-aat zien!
Entrée vrJJ
zullen vanal Dinsdag 3 September, de overige prijzen vanaf Woens
dag k September voor een ieder kosteloos te bezichtigen zijn bij
C. VLOOTMAN, Café „De Vergulde Valk", Heerenstraat.
ipP*" Overtuigt U van de soliditeit dezer verloting. "H»
C. Verheus,
De Lange de Moraaz,
Rotterdamsche
Hypotheekbank,
Noordhollandsch
-t Landbouwcrediet.
INCASSO'S.
J. DE LANGE Ooms. Johs. Zn,
Verhuring ïan Safe loketten.
Het Circuskind.
AGENTEN der
De Eerste Nationale Arbeidscontracten Ziekte verzekering-Mg.
„Het Roode Kruis" is de eenige Maatschappij, welke
het algeheele risico der artikelen 1638d en 1638c B. W.
overneemt. Vraagt gratis inlichtingen aan het Bijkantoor dier
Mg. te Utrecht, Heerenstraat 26. Directeur C. FRED. KLOKKE.
Neder landsch-
Amerikaansche
Hypotheekbank.
Dienstregeling tot 15 September.
Per knot 37' ïïïi
FEUILLETON.
BEZOEKT
Oudkarspelsche Brandwaarborg-
Maatschappijen van 1816.
Tarieven en inlichtingen verschaft
J. H. ELFRING, Telefoon 567.
Schouten straat
by de Laat.
OPWINDEN BIJ ABON
NEMENT.
Burgemeester en Wethouders
van Graft maken bekend, dat het
verkeer voor rij- en voertuigen over
de NOORDERBRUG te NOORD-
EINDE! van GRAFT gestremd
zal zijn van WOENSDAG 4 tot en
met ZATERDAG 7 SEPTEMBER a s.
verschaffen geld op hypotheek.
Gevraagd iu alle voorname plaatsen in Nederland werkzame personen, met
veel vrijen tijd, om onder zich agenten aan te stellen voor den verkoop van 3 ü|o
premie Obiigatiën met uitloting op de Ned. Staatsloterij of l|iO, 1|20, 1|40,
1|80 Spaarkasbriefjas. Hooge provisie.
Brieven te richten aan de Spaarkas van KoningsbruggeBijkantoor voor
Noord-Holland Amsterdam, Singel 69 of aanmelden van 10—12 uur.
Kassier en Commissionair in Effecten.
van 4 tot en met 8 SEPTEMBER.
WOENSDAG 4 SEPT.: 's middags 12 uur; Opening door Z.Excel), den Minister van
Landbouw, Nijverheid en Handel.
Groote Harddraverij.
DONDERDAG 5 en VRIJDAG 6 SEPT.Demonstratie van Rundvee, Paarden, Scha
pen en Varkens.
ZATERDAG 7 SEPT.Concours Hippique en Springconcours.
ZONDAG 8 SEPT.: Voetbalwedstrijd tusscken ,,Ajax", Amsterdam en „G. V. O.",
Wageningen Ringrijden.
WOENSDAG en ZONDAG: Schitterend Vuurwerk.
VRIJDAGGondelvaart.
Glasbeschutting. Deksalon. Promenadedek.
teeren den koers van 101 pOt.
D. A. WISSJULINK. -
De PAARDEN
de Alkmaarsche Paardenverloting
Uurwerkmaker,
Graft, 28 Augustus 1912.
Burgemeester en We'houders voornoemd,
P. A. ROMIJN.
De Secretaris,
D. SMIT.
komen
zuiver
Fijnste delicatesse /ijappl)r|N
op brood, beschuit
en gebaK.
Hoofd-agent.
L' -» mtn-'ll
H.H. Aannemers!
BIJS
BUS
BUS
18 cent
Fabrikante Cacaofabriek Alcmaria J. C. BAAN Co., ALKMAAR.
BeschermheerZ. K. H. DE PEINS DER NEDERLANDEN.
Tijdens de Tentoonstelling: lederen dag in werking stelling van een Melkitmolilue (BOE
KE HUIDEKOOPER Haarlem).
1W 's Avonds 11 uur extra trelu richting Hoorn. "Tpïii
Logies met opgave van dag en duur, aan te vragen hij den Secretaris: n. Jl». AVIS.
Saw ihHMAAH
IO 12 SS.'JO, 4.-, 7 SO aar
Va» AMKTKKIUM
8.11 8<>, 2.18, 4.-, 7.80 »ur.
Keernt IJ eeus prooi
met onze prima
ZWARTE SA IJKT
tl O A L BliCK-
4 eu 5 draad».
gevestigd te UITHUIZEN (Prov. Groningen.)
Opgericht in 1893.
Geplaatst kapitaal
Gestort kapitaal c.a.
Reserves
Uitstaande pandbrieven c.a.
3.00W.000
1.700.000.—
1.600.000.—
22.200.000.—
A. UMHULSEN Jr.
Fuidtieu SI.
Alkmaar.
Telet. 318,
De Bank geeft 41/2 pUt. pand brieven uit, groot'
t IOOO.en f 300.met coupons per 1 Mei en
1 November,
Te ALKMAAR ten kantore van de firma
Roman van PAULA BUSCH.
19) -o-
Madame Lewamdowsiky juichte innerlijk rail vreug
de. Dus kon de dochter- van den directeur ook niet
zeer veel. Des te zachter zou de kritiek van den oude
zijn.
Nadat zij het rijeostuum hadl aangetrokken, betrad
zij de manége en liet zich in het zaïdel tillen. Nau
welijks was zij tweemaal rondgereden, of directeur
Favre met zijn dochter verschenen) ook reeds. Zij pa
reerde haar paard) en reed naar de barrière, terwijl de
directeur zich <en zijn docht'er voorstelde. Beiden gin
gen-in het parket 'zitten en schenen haar met scherpe
oogen te monsteren.
„Rijdl nu eens een eenvoudlgen galop", zeide de di
recteur, haar pas begonnen Engelsche draaftoer on
derbrekend.
„Galop!" commandeerde hij toen.
Dat viel madame reeds moeilijker, om .niet te zeg
gen zeer moeilijk. Favre zette den hoed' steeds die
per en dieper in het gezicht en sloeg- met zijn stok ze
nuwachtig de maat. „Dat is geen goed teeken", dacht
de stalmeester, die af en tee door de portière aan den
ingang keek. Nu reed zij weer een oogenblik stap
voets. De „oude vent" zweeg. O'f zij een gesprek met
hetm zou a.anknoopen Dat hielp haar misschien door
vele dingen heen, hij zag er echter zoo norseh uit. Zou
zij het eerst met een blik probeeren?
Snel zag zij naar hem. Juffrouw Favre zag juist
naar dien anderen kant en de oude liet haar niet uit
de oogen. Op den eersten blik volgde de tweede, de
derde en zoo voort, totdat de directeur eindelijk de
stilte verbrak, een „traver»" en na den „.travers" een
„revers" gebood. T«n «lotte reed' zij nog- een paar
recht*- en link*-vol te# en riekt te toen een vxagenden
blik op hem. Maar uit zijn onbewegelijke trekken kon
zij niets wijs worden. De dochter fluisterde met, hetn,
maar ook haar gezicht verried de kritiek geenszins.
„Dank u zeer!" riep de heer Favre en verwijderde
zich snel.
Lewandowsky trad' de manége binnen en tilde haar
uit het zadel, terwijl een«&talkneicht het paard aan den
teugel hield.
„Dat heb ik toch goed gedaan?" vroeg zij haar man.
Hij waagde niet het tegendeel te beweren, want hij
was heden voor een woordentwist en de gewoonlijk
daarop volgende vechtpartij te phlegimatisch. Zoo
gingen, zij in vrede en eendlracht weder naar hun wo
ning, zonder een woord onderweg te wisselen.
Juffrouw Tompsen wilde heden haar lieve kleine
Mira voor haar debuut kleeden. Het rose kleedje was
natuurlijk weder aan de beurt. Het kind) geeuwde
voortdurend onder het kleeden en klaagde over ver
moeidheid. Juffrouw Tompsen troostte haar daarme
de, dat zij na haar nummer dadelijk kon gaan slapen,
en deze gedachte was het eenig-e lichtpunt voor het
kind.
Nu stonden Frangois1 en Mira aan den stalingang
en wachtten op het ooganblik, dat. zij voor het publiek
zouden treden.
„Heden werkt gij zoo goed als gij maar kunt," ver
staat ge? Wie heden een flater begaat, dien ransel
ik als nooit tevoren," zeide Lewandowsky tot de kinde
ren.
Zijn geheele verwachting zette hij op dit nummer,
want hij vermoedde, dat madame, den directeur niet
bijzonder bevallen had, en wat hij voor zijn eigen per
soon te hopen had, was hem. geheel nooit duidelijk. Nu
eens had hij groot applaus, dan lachten de lieden zelfs
om hem, wat hem het. meest krenkte.
Clown Mischko kwam uit de manége en Lewandows
ky trad met de kinderen waardig binnen; Frangois
klauterde op het koord, en. daar Mira hem niet zoo
spoedig kon volgen, greep Lewandowsky haar bij de
beide kleine beenen, kneep haar met de nagels in de
kuiten, dat het bloed' eruit kwam en zette haar op het
platform naast Frangois.
Mira had van pijn willen schreeuwen, maar in plaats
daarvan wierp zij het publiek kushandjes toe en lachte
den menschen vriendelijk toe. Bij eiken stap dien zij
deed, voelde zij de pijn opnieuw, want het rood! tricot,
dat het bloed! niet zichtbaar liet worden, kleefde aan
de kleine wonden vast, die bij elke beweging weder
opengingen.
„Geen misstap doen," dacht, zij telkens. „Dan pakt
die man je weer zoo wreed aan, als hij je optilde."
En juist, omdat zij lieden voor het vallen zulk een
angst had, moest het haar meer dan eens passeeren en
de geheime knepen van Lewandowsky, die,geniepige,
die niemand! vermoedde, hieven niet uit en maakten
he't arme kind steedss meer in de war. Daarbij kwam
de. groote vermoeidheid, die zich van minuut tot mi
nuut steeds meer van haar meester maakte.
Ook Frangois was heden niet 'bijzonder gelukkig.
Driemaal moest hij het kunstje Mira over het koord te
dragen, probeeren. Lewandowsky kookte inwendig
van woede. Hij gaf echter het kleine meisje alleen
de schuld en nam zich voor haar hedenavond) terdeeg
af te rossen.
Toen de beide jonge kunstenaars voor het publiek
bogen, hadden zij geenszins het gewone applaus en de
glimlach, dien zij in de manége getoond hadden, ver
dween, toen zij den menschen den rug toedraaiden.
„Wij spreken elkaar later weder!" riep de leermees
ter Mira, die haastig naar haar kleedkamer liep, na.
In de groote ballet-kleedkamer moest zij zich verklee-
den, daar hier geen bijzondere kinderkleedkamer was.
Een bepaalde hoek en twee kleine tafels waren voor
de kinderen afgezonderd.
„Gij waart heden werkelijk zeer vermoeid, kleintje",
zeide de oude juffrouw Tompsen zacht, toen zij Mira
uitkleedde. „Weet gij wat? Gij gaat in de kleerma
kerij liggen op de sofa en slaapt daar zoolang, totdat
de Lewandowsky's naar huis gaan, ik zal oppassen."
„Ach, ik kan toch ni«t »lap#n," antwoordd» Mira
schreiend. „Ik heb heden zoo slécht gewerkt en ik
ben zoo bang voor de slagen hedenavond."
„Gij zult wel niets krijgen. Wees maar stil. Maar
wat is dat?" zeide de oude vrouw, terwijl zij het tricot
van Mira's beenen deed. De. kleine zweeg. „Dat ziet
eruit, alsof d!at met nagels gebeurd is," zeide zij.
„Ja, hij heeft mij geknepen," zeide het kind' met
een van tranen verstikte stem,
„Zoo'n gemeene kerel!" schold juffrouw Tompsen
en zij reinigde zorgvuldig, „Dat zal ik hem zeggen,
dat hij dat niet weer probeert. Het is geen wonder,
dat het kind niets kon.
In den nacht, toen Mira uit het circus naar huis
kwam, brak het strafgericht over haar los. Lewan
dowsky had) zich in zijn ergernis weder een kleinen
roes gedronken en zoo wasi hij juist in de goede stem
ming- zulk een tuchtiging te volvoeren. Hem was zijn
werk ook niet gelukt. En men had hem van de galerij
toegeroepen: „zeg, dikke, verbeur je niet aan je pa
pieren gewichtenEn toen was er een algemeen
lachsalvo losgebarsten, die hem nu vergezelde bij elk
kunstje, dat hij vertoonde. Op den corridor wierp hij
de ongelukkige Mira op den grond, nam de karwats
van den wand en liet die onbarmhartig minutenlang
op den rug nederzwiepen.
„Sla haar niet op den hals of op de armen of in
het gezicht," riep de vrouw, die reeds in bed lag. „IX:
striemen zien er bij het werk zoo leelijk uit
Nu schudde hij de kleine, die sleehts nog zachtjes
kon kreunen, aan den arm en-liet haar op den corridor
liggen. „Daar slaapt gij heden," schreeuwde hij nog
eens, „en denk zoo lang gij leeft aan dezen dag."
Daarmede begaf hij zich naar de slaapkamer.
Het kind bleef uitgeput op den grond) liggen. Men
had haar voor straf hedenavond ook niets te eten ge
geven en zoo was het goed, dat de slaap zoo spoedig
hare vermoeide oogen sloot en haar niet meer den hon
ger en de vlijmende pijnen deed gevoelen.
Wordt Vervolgd,
