DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN. Het Circuskind. DE^ koninklijke familie naar dobbin. No. 217. Honderd en veertiende Jaargang. 1912. V R IJ D A B 13 SEPTEMBER. FEUILLETON. Deze Courant wordt eiken avond, behalve op Zon- en Feestdagen, uitgegeven. Abonnementsprijs per 3 maanden voor Alkmaar f0,80; franco door het geheeie Rijk f 1, Afzonderlijke nummers 3 Cents. Prijs der gewone advertentiën Per regel f0,10. Bij groote contracten rabat. Oroote letters naar plaatsruimte. Brieven franco aan de N. V. Boek- en Handelsdrukkerij v/h. HERMs. COSTER ZOON, Voordam C 9. Telefoonnummer 3. BINNENLAND. ALKMAAR, 13 September. Op liet congres der Duitsdbe juristen, dat eemigc dagen geleden te Weemen bijeenkwam, heeft de meer derheid der aanwezige rechtsgeleerden zich uitgespro ken vóór het behoud van de doodstraf. Aan deze uit spraak ging een uitvoerige discussie voorat', waarbij natuurlijk' de oude voor- en tegen-argumenten beurte lings werden aangevoerd en toegejuicht. Werd eener- z ds betoogd, dat de staat, die doodt, een slecht voor beeld geeft, dan werd' andererzij dl® daartegenover ver klaard, dat dit een geheel verkeerd standpunt is, om dat de staat allereerst als beschermer dient op te tredep en de doodstraf noodiig heeft, zoolang misd'adi- gers haar verdienen. Werd' de vrees uitgesproken), wel ke een misdadiger voor die straf heet te gevoelen en welke een belangrijke rol zou spelen in zijn gedachten vóór de misdaad, dan werd aan den anderen kant op gemerkt, dat het leven menig misdadiger niet zoo dier baar is als men zich voorstelt en de voltrekking der doodstraf iets sensationeels heeft. Terwijl tegenstan ders zich beriepen op de mogelijkheid van niet-herstel bare gerechtelijke dwalingen, kwamen voorstanders verzekeren, dat er heel wat meer dwalingen denkbaar zijn bij veroordeeling tot tuchthuisstraf dan tot. de doodstraf, dat immers alleen im gevallen waarin geen twijfel meer mogelijk is, de doodstraf zal worden uit gesproken, en dat ook door gevangenisstraf aan on schuldig veroordeelden onherstelbaar .nadeel kan wor den toegebracht. Dit! alles is niet nieuw 'en zal zeker niemand van voor- tot tegenstander maken of omge keerd. De meerderheid, gevormd dóór aanhangers van de doodstraf was niet groot. Zij bedroeg 470 stemmen en had een aanzienlijke minderheid'1 van 424 stemmen tegenover zich liet heeft er dus wel ge spannen en> de strijd was van beteekenis, omdat men zoowel in DuitsChland als in Oostenrijk bezig is met. de voorbereiding van eem nieuw wetboek van straf recht. Vermelding' verdient het-, dat zilch onder de tegenstanders de meeste advocaten, onder de voorstan ders de meeste rechters bevonden. Onder de inleiders trok vooral professor Kahl de aandacht. Hij had hetzelfde vraagpunt twee jaar ge leden op een jujbsten-congres te Danzig- behandeld en destijds medegedeeld, dat hij eens een terechtstelling had bijgewoond en geen pijnlijk gevoel doch veeleer een zekere satisfactie had ondervonden, omdat hier een ernstige misdaad met den dood was beboet. Over die uitlating welk «enigszins doet denken aan die van den Leidschen predikant, die wel het baantje van benl wilde vervullen als er niemand anders gevonden werd is nogal het een en ander te doen geweest. Ditmaal beriep de hoogleeraar zich op den volkswil, die, naar zijn meening* gericht is op het behoud vn.n de doodstraf. Van radicale zijde werdl hem die bij de regeering zeer g-oed staataangeschreven en tot haar in nauwe betrekking staat dadelijk voorge houden, waarom hij den volkswil dlan alleen wilde la ten gelden, indien deze hem past en bijv. niet naar den wil des volks luistert wanneer deze zoo duidelijk tot uitslag komt als bij het verleenen van hulp tegen de duurte. En van tegenovergestelde zijde riep men den •referent toe: „Moesten we steeds rekening houden met den volkswil, dan hadden we ongetwijfeld ook de lijfstraf en veel meer. Wanneer de volksstemming tegen ons is, dan willen wij niet haar slaven worden.'' Eigenaardig is liet zeker, dat deze laatste meening werd verkondigd door iemand, die vroeger volksverte genwoordiger was en zich tot woordvoerder van de volksmeeningen maakte! Tusechen deze twee uitersten ligt misschien nog een middenweg'. Het recht is er voor het volk en daarom moet er zooveel mogelijk naar gestreefd wor den, dat, de wet niet iet® aan het volk ontneemt, waar op het gesteld is en het. niet iets geeft, waarin het een tegenzin heeft.mits er maar waarborgen zijn, dat de volksmeening weloverwogen is. Waar een voorstander van die doodstraf herinnerde aan het Framstehe gezegde, dat de heereu moordenaars maar eens een' aanvang met de oplossing' van de kwes tie der doodstraf^ moesten maken en Frankrijk als voorbeeld werd aangehaald, daar willen we tenslotte even wijzen op een „Propos d'un Parisieu" dat dezer dagen in de Matin verscheen. Zooals men weet, schreven de Franschen de toeneming der misdaden, de verwildering der zeden toe aan de zachtheid van de rechters en dachten ze, dat met de toepassing van de doodstraf het zedelijk evenwicht, plotseling zou wol' den hersteld. De guillotine doet ha'ar werk doch het aantal apachen neemt schrikbarend toe. Misschien, aldus heette het in het genoemde „Proposj" misschien zal de justitie moeten toegeven, dat om de mensche lijke hartstochten in toom te houden het niet voldoen de is rechters en gendarmen te hebben en een bloedige machine. PRIK6 HENDRIK TE HAARLEM. Het staat thans vast, dat Prins Hendrik 26 Septem ber te Haarlem komt, om de oefeningen van de trans- partcolomne van het „Rood© Kruis" bij te wonen. Te halfeen is er een noenmaal bij Funcklór, waarbij 20 a 25 gasten zullen aanzitten. Daarna wordt nog een vergadering gehouden. Roman van PAULA BUSCH. 29) _o- le 5 uur wachtte doctor Schander zijn kleine leer lingen. Hij ging eenige malen in het bureau op en neder en zag op het- horloge^ Nu motes-tern zij spoedig komen, dó kleine deugnieten. Wat een respect ziij allen ^toch voor hem hadden! Meer d'a-ni indertijd «ijne jongens in) de vijfde en zesdóf klasse, parbleu! M as hij niet alles1 in ééh .persoon? De opperboek- houder van hef groote, overal' beroemd© circus Favre, de secretaris van mevrouw de. directrice, want slechts hlem vertrouwde zij de afdoening harer om vangrijke correspondentie toe en) nu nog school meester van dte kleine horde der aanwezige circuskin- Ier enEn op deze waardigheid was hij het meest trótsch! O, hij wis een volkomen genie, dat wist hij zeer g-ocd' an hij was de eenige klassiek gevormde mensen op dien onklassiekjen bodem! Wanneer er iets moeilijks te behandelen was, werd1 zijn, raad ingewón- nien, wanneer een delicate brief was) o.p te stellen, droeg men hem dat op en hij, de gpede, met alles be kende, gewaardeerde doctor Schander deed alles voior goede woorden en.geld'. Ook kon hij vier levende talen perfect spreken en schrijven: Duitsch want hij w'as van huis uit Durtscher Italiaansch, Erainsch en Engelseh, daarbij nog die beide doode talen. Meer kon men eigenlijk niet van hem verlangen'. Nu werd1 er aan dó deur geklept, en Mira tra,d bin nen, zij wilde precies op tijd) zijn'. De eigenaardige man met zijn zeer groote tonsuur en den; roodón lok- kenkmns rondom maakt© op ha,ar dfenzelfdeni niet te beschrijven indruk als op alle menschen, die hem voor de eerste m'aal ontmoetten1. Men wist niet, of men lachen of schrikken moest. Zij bleef op den drempel staan en waagde geep stap te doen. „Kom maar binnen, ik ben de heer Schander en gij Naar gemeld wordt zal de Koninklijke Familie de volgende maand nog eenigen tijd te Dobbin doorbren gen. EERSTE KAMER. Het plan i-s om de behandeling der 'bij de Éérste Kamer der Staten-Gleneraal nog aanhangig en voor openbare beraadslaging' gereed zijnde wetsontwerpen te doen volgen op de gewone werkzaamheden, die na de opening van een nieuw zittingjaar vereischt worden. DE HOOFDDEKSELS VO#R HET LEGER. Thans zijn de hoofddeksels voor het leger vastge steld. Voor officieren en minderen wordt weder de chako ingevoerd, van achteren voorzien van een afhangende de kleine, Mira, die ik heden op de les' verwacht", zei de leermeesterten ïzdj kreeg kippóvel. Dat was dus haar nieuwe meester! „Kunt gij (al een beiet.je le-zen en schrijven?" vroeg de man haar thans op s'tre'ngen toon, alsof hij zijn au toriteit bijzonder wilde latten uitkomen. „Ja", antwoordde zij blozend'. Schrijf dan eens op, de lei, wat ik je zeggen zal." i Hiterbij legde hij een lei voor haar. En juist, Mira kon tot zijn groote verbazing schrijven, wat hij 'haar dicteerde, ofschoon hij hef, haar niet al te gemakkelijk maakte. En hij liièld niet op, voordat het kantoor zich langzamerhand' met zijne andere, mannelijke en vrouwelijke leerlingen gtevuldl had'. „Zoo, schijf nu eens teen dictaat op de lei", zeide hij tot hen', zette zich aan zijn schrijftafel en de kinderen aan eqn andere groote, ronde tafel, die, iin het midden vtan de- kamer stond'. Hij begom een fabel van Aeso- pus te dic'teeren en ging' dan1 als eten gewone onderwij ze^ rond ed maaktó hen opmerkzaam op de fouten. In stilte verwonderde hij zich zeer over zijne kleine nieu we leerlinge, di'e meter dan alle overige kinderen scheen te kennten. „Waar hebt gij dat alles gelieerd?" vroeg hij haar plotseling. „Bij juffrouw Kolbe gaf zij kalm ten antwoord, zoodat hij niet meer wist da,n tevoren. Tegenover Mina, zaten een paar kleine Engelschen, die liet Dui'tsch, dat doctor Schander dicteerde, nog slechts gebrekkig konden naschrijven. Meer dan eens loerden zij naar Mira, die er echtter in het geheel niet aan dacht haar hand, zooals de a.ndere kinderen de den, voor de lei te houden. „Kijkt toch niet altijd' dó klein© nieuwe, maar mij aan zeidei hij lachend tot de kleine Paiula, di© er echtter toch de voorkeur aan gaf naar Mira's lei te tuien. Tot straf werd zij nu van de rondte tafel aan de dubbele schrijftafel van den directeur 'gezet en daarover lachten de gebroeders' Bindey, de beide zo nen van den Amerika ansehem clown Bindey, zoo harte lijk, dat zij slechts door het lineagl van dón onderwij zer weder tot bedaren gebracht konden worden. ,Vel klep, en in groot-tenue versierd voor de officieren met een pluim van haneveeren en voor onderofficieren en j minderen van een afhangende pl'uinr van paardehaar, l zooals vroeger door bet personeel der 'artillerie werd gedragen. In klein-tenue dragen de officieren en onderofficie ren een pet, overeenkomend! met biet Duifcsche model- pet, de officierspet van voren voorzien van een, lauwer krans, de onderofficierspet van voren voorzien van het regimentscijfer, korporaals en minderen dragen in klein-tenue een muts van, langwerpig* model. Gemengd nieuws. NED. HERV. KERK. Bij de in1 den Briel gehouden verkiezing' voor le den van liet kiescollege der Ned). Herv. gemeente wer den op de aftredende recht'zinmigen 173 stemmen uit gebracht cm op de vrijzinnige candldaten 172, zoodat met slechts, 1 steln meerderheid de rechtzinnigen zijn herkozen. Tegen de herstemming van gemachtigden in liet kiescollege der Ned'. IlerV. gemeente te Middelburg, welke in Juli plaats 'had' en waarbij de samenstrijden- de ethischen en modernen de overwinning bebaaldten, was van confessioneel© zijdte protest aangetetekiend. Thans heeft het classika,al bestuur dit protest verwor pen. Het provinciaal kerkbestuur van Zuid-Holland heeft In hooger beroep uitspraak gedaan in de. beken de zaak van de heer,en A. Vleesenbeek, E. Bachman en 11. P. Kramer Bz. te Dordrecht, die .gekozen tot leden liet classicaal bestuur vernietigd', omdat dit bestuur voor onbepaalden tijd wegens- berispelijikheid! in belij denis vervallen waren verklaard van dte bevoegdheid tot liet aanvaarden van kerkelijke bedieningen Het provinciaal kerkbestuur heeft dte uitspraak van het C'lassikaal bestuur Vernietigd!, omdat dit bestuur beoordeeld heeft waar het niet te oord'eelen hadi en zijn bevoegdheid heeft, overschreden. En liet heeft ge daan wat het classicaal 'bestuur terstond' had behooren te doen, het heeft liet protest van eenige lidmaten te gen de genoemde beteren ter behandeling- teruggezon den a.un den kerkeraad van Dordrecht. Yoorloopig neemt dus deze zaak, die als een zaak Van leertucht zoo hoog was opgezet, een eenvoudig einde. Moge nu ook maar spoedig een definitief einde volgen, en de bevestiging dier gekozenen tot, leden van den kerkeraad kunnen plaats hebben. (W. v. d. V. II.) I III1MCI—I BfH GEEN VERLOF VOOR DEN ROODEN DINSDAG. Door de textielfirma's' te E'nslchedlé werd' den arbei ders, die dit vroegen, verlof verleend om 17 September a.s. de meeting ten gunste van algemeen kiesrecht in Den Haag bij te wonen, belialVe door d'e firma Gerh. Jannink Zonen. Deze laatste, Weigerde op grond, dat voor politieke doeleinden geen verlof wordt gegeven, niettegenstaan de arbeiders bereid waren, plaatsvervangers1 te stellen. De afdeeling Enschedé van den Neder 1. Textielar- beiders'bond „De Eendracht" richtte heden een schrij ven tot de firma, waarin zij dte'zie houding ten opzichte der arbeiders ten zeerste afkeurt en bovendien acht te zijn in strijd met het fabrieksregletaent, waarin de be paling' staat, dat het den bazen op straffe van ontslag- is verboden pressie uit) te oefenen op die godsdienstige, staatkundige of maatschappelijke vrijheid dter 'arbei ders. Verder meent adressant© er op te moeten wijzen, dat toch de fabriek der firma bij andere openbare aan gelegenheden, die de grenzen der politiek, öf bedenka- a'ngst bespeurden d© kleine Karl van den) pruikemaker en Emile, de zoon' van' een Fransch trapéze-kunste naar, de- dreigende houding van hun meester en bo- gen zich dicht over hun werk, terwijl Karl fluisterde.' „dat gummi-zwaard ken ik ook." Nu kwam lezen) e.n reklemten .aap de beurt en tot) des doctors grootst© verbazing beheerschte Mira ook deze vakken betrekkelijk goed. Het was doctor Schander'-s taak, aan1 dtezte van alle natiën bijeengeraapte kinde ren de letters' te leeren, zoo' mogtelijk kennis va'n de taal des lands, -waarin zij voorloiopig vertoefden en hun in het algemeen een tamelijk internationale be schaving' te g'even. Zoo behandelde hij nret hen voor namelijk taalstudiën: Engelseh, Frainsch en ook Ita- liaainsch. „Schrijft zooals gij het hoort!" placht hij altijd' te, zeggen'. Het, was hem hoofdzakelijk er laan gelegen de kinderen, de conversatie-taal der verschil lende natiën, waarmede zij in aanraking zouden ko men, te leeren. De beid© kleine Engelsche' meisjes, alsmede de Biudey's verstonden de Duitsche. taal zeer goed, daar zij van hunne eerste levensjaren of meestal ju Duitsche circussen met, hunne ouders geëngageerd waren. Maar d© arme kleine Ernil e, de Franschinau, had met deze barba.arsteh© taal zeer veel te stellen. Hij was bovendien allesbehalve begaafd' en diende aan de gndere kinderen onophoudelijk tot doelwit van hun spot. „Wel, kleine, gij kunt meer dan ik dacht!" zeide hij tot Mira bij het weggaan. „De anderen zullen jou slechts ophouden, ik wil je alleen ondóTwijs gevefi." Mira zou mieti de zies andere kinderen samen veel liever dan met dezen ouden, leelijben kroeskop alleen geleerd' hebben, toch maakte zij eem diepe buiging- voor hem en gaf hem haar handje. Meden had Mira haar eerste privaatles bij doctor Schander. Zij zat aan de groote dubbele schrijftafel tegenover hem en las met gro'oteü ijver er op los. Ook Ira.nsch was hij in deze week met haar begonnen en hij kou giek »le«ht9 0Y»r het snell» baYaftingsvermo lijk naderen, of overschrijden en waarmede alle arbei ders in gteenen deele symiphatrseeren, wordt stop gelze! en dus voor die aifbeiders' gedwongen verzuim ist Verzocht wordt op het besluit terug te komen en t« handelen in overeenstemming met de bepaling opgeno men in het fabriieksreglement. DE WORSTVERGIFTIGING TE STEENW1JK. Men meldt uit Steen wijk: De inspecteur der volks gezondheid te Zwolle bracht heden een bezoek aan deze plaats, teneinde een onderzoek i,n te stellen naai de oorzaak van de vele alhier voorkomende ziektege vallen. Thans is gebleken, dat niet minder dan 43 personen na 't gebruik van de leverworst ziek zijn ge worden, sommigen na 't gebruik van slechts ©en klein stukje. Sterfgevallen kwamen tot heden niet vooi', wat waarschijnlijk eem gevolg is van 't Spoedig inroe pen van medische hulp. Wielke gevolgen dteze wonst- vergiftigi-ng nog* na zich zial sleepen zal de tijd leeren. Voor enkele jaren had hier ook een© worst vergifti ging plaats. Alle zieken hadden toen bij dtenzelfden slager, die nu dat lekkere hapje leverde, ook lever worst gehaald. 't Stond' ook thans weer per advertentie zoo verlei delijk in ons plaatselijk blad vermeld: „die zoo gunstig bekende leverworst verkrijgbaar," enz. GRIEVEN TEGEN DE JUSTITIE. De rechtbank te 's-Gravenhage bevestigde liet von nis van den kantonrechter aldaar, waarbij eem koop man uit Vloardingen, tot twee dagen hechtenis is ver oordeeld wegens het op de Groote Markt te 's-Graven liage loopen, met een bord, waarop werd te koop aange boden 'n brochure en dat bord was voorzien vam een opschrift, houdende grieven tegien de justitie in ver band met eene veroordeeling' van htem. DE HERHALINGSOEFENINGEN. Naar „De Avp." verneemt, wordt door het legerbe stuur érnstig overwogen, om, in verband met d'e weers gesteldheid, de militeienst der lichtingen 1905 en 1906 vóór den vastgestelden datum in het! gemot van g'root verlof te stellen. Door liet zeer slechte weer der laatst© weken kunnen bijna1 geen oefeningen met sueeesi wordien gehoudten, en zijn alle terreinen en landKvegen nagenoeg' onbe gaanbaar, terwijl door overbevolking in de kazernes dm ruimte tot eenige exercitie ontbreekt. GEEN LOTING. We hebben medtegedeeld1 dat te Stavoren en Sloten (Fr.) geen loting voor de militie 'behoeft plaats t# hebben, daar in elk dezer gemeenten slechts één lote- ling is. In 't stadje Hindeloopen dóet zich hetzelfd» geval voor, daar er in het geheel niemand is, die aan de loting moet deelnemen. EEN KLOPJACHT. Gisteravond! laat werd de opmerkzaamheid van een ag'ont van politie te Amsterdam getrokken, door 't feit, dat een drietal jongelingen zich in een dór hoo rnen van het Sarphatipark genesteld hadden. De agent in de gedachte allibht, hier met naaktloo- pers te doen te hebben, die besloten waren' hun verder» leven in hoornen te slijten, maakte alarm, met 'het gevolg, dat binnen korten tijd behalve 7 collega's van den agent, ook een paar honderd! toeschouwers ter plaats tegenwoordig waren. De gewapende macht eischte overgave van de bele gerde veste, doch de jongelui haddten daar weinig idee in en trachtten langs onopgemerkte plaatsjes het hek van 't park weer over te klimmen. Edoch, de speur- gen vam het kind verheugen, dat doo.r het regelmatig dagelijks werken s'teeds meer geschoold' wer d. Doctor Schander had aam mevrouw de directrice -reeds 'een lang- loflied) gezongen over zijn nieuwe leer linge en ook de. leermeester van d'e mooi© koorddan- fierskunst, waaraan zij zich op den voormiddag' dioofd- zakelijk wijdde, kon haar haiidigheid .niet genoeg roe men. Binnen een maand' verplichtte hij ziteh haar met zijn© dochter Jeanfnó des aVomds1 vooi- het- publiek te laten optreden. „Gij let vandaag* in het gle'heel niet op, kleine!" zeide nu Schander tot Mira, diej de, 'getallen, welke hij haar op de lei schreef, steed's weer foht vermenigvul digde. Dat was geen wonder, want- in den circusgang lioor- de zij liet wilde geschreeuw van Frans en.'zijn vrien den, die vroolijk schenen te spelen. Zij hoorde thans telkens, d'nt de knapen) tejgen de, deur vielen. „O, die spelen verstoppertje! en willen1 dat ik er uit kom.' Smeekend! zag zij tot haar meester op, die den 'blik echter niet scheen te. begrijpen), naar de deiu* liep en riep: „Ik verbied' jó mij hier te storen, of ik wend mi.j tot de directie! Daarmede sloot hij de deur, en ofschoon een levendig gejoel hem daarbuiten ant woordde, gingen de jongens toch weg en lieten Mira weer ongestoord aan haar lot over. Nadat hij en1 zij'zich zonder resultaat, nog een kwar tier haddein gekwcldj 'zeide Schander met een zucht „N-een, met jou is hteden niets' aan te vangen. Maak, dat gij wegkomt!" Toen had Mira, den dikken, mau wel om den hals willen vallen van' enkel gelukzalig heid. Dat deed' zij echter niet, maar stand kalm op. alsof zij in het geheel geen haast had au nam beleefd afscheid van hem. Nu was zij eindelijk temidden van de spelenden en kon weer naar hartelust met, ben jubelen. Wat hield zij van dezen Woensdaglmiddag, waarop Frans al zijn sehoolcollega'®, die met hom bevriend waren, in het circus om zich verzamelde. Wtrdt vetvelgd.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1912 | | pagina 1