DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN. Het Circuskind. No. 219. Honderd en veertiende Jaargang. 1912 MAANDAG 16 SEPTEMBER, FEUILLETON. Deze Courant wordt eiken avond, behalve op Zon- en Feestdagen, uitgegeven. Abonnementsprijs per 3 maanden voor Alkmaar f0,80; franco door het geheele Rijk fl,— Afzonderlijke nummers 3 Cents. Prijs der gewone advertentiën Per regel f 0,10. Bij groote contracten rabat. Groote letters naar plaatsruimte. Brieven franco aan de N. V. Boek- en Handelsdrukkerij v/h. HERMs. COSTER ZOON, Voordam C 9. Telefoonnummer 3. BINNENLAND. AARSCHE ki Zij die zlcli met 1 October op dit blad aboimeeren, outvangen de tot dien datum verscbijuende nummers tranco en gratis. De Uitgevers. ALKMAAR, 16 September, liet besluit, dat genomen werd1 door ,de Fransche regeering en dat een samentrekking van de voornaam ste Fransche eskaders in de Middellandsehe zee beoogt werd, als een zeer gewichtige kwestie van den dag, druk besproken. I)e zes slagschepen van het derde eskader, thans in den Atlantischen Oceaan, zullen te Toulon worden gevoegd bij de vloot, welke ouder com mando staat van admiraal Boué de Lapayère. Frank rijk zal hierdoor in de Mid'd'ellandsche zee achttien slagschepen, waarvan zes Nooitbenauwds en 6 pantser dekschepe-n krijgen en is dus meesteres van de oude wereldzee. Dit ingrijpende besluit is de logische voortzetting van de entente cordiale, de Fransch-En- gelsehe toenadering. Waar Frankrijk de zekerheid had, dat Engeland iin geval van oorlog de Fransche kust in den Atlantischen Oceaan z.ou beschermen, daar kon het-al zijn macht concentreeren op de Mid dellandsehe zee, in welke eventueel de beslissende sla gen ter zee zouden kunnen plaats hebben. Er is ge zegd, dat Frankrijk op deze wijze 'voor Engeland de kastanjes uit het vuur zou.halen, daar het eilandenrijk zich nu zoo krachtig mogelijk in,het Kanaal en in d- Noordzee zou kunnen maken. Maar het is duidelijk, dat ook Frankrijk veel voordeel van een dusdanige regeling' kan krijgen. In een geval van oorlog toch zou de verbinding tussehen Frankrijk en Algiers on Tunis niet kunnen worden verbroken, zoodat de troe pen vandaar zonder moeite het moederland zouden kunnen bereiken. Het is duidelijk, dat het Drievoudig Verbond deze beslissing niet aangenaam vindt. Ondanks zijn snel len vioolbouw, zou Oostenrijk niet in staat zijn met succes met de Fransche marine den strijd in de Mid dellandsehe zee aan te hinden. Gisteren was hot de honderdste verjaardag van den brand' van Moskou. In aseh en puin bleven Napoleon en zijn heerscharen over, aan de grootste ontbering ten prooi. Wat hadden de Franschen liet toen koud in Rusland. Ln wat hebben zij het nu, een eeuw later, warm in Marokko. De afgeloopen week waren ze trouwens niet zoo heel' onfortuinlijk in Afrika. Zij hebben den pretendent El Hiba een beslissenden slag toegebracht. De stad Marrakesj werd hernomen. Tegen de gewe ren en kanonnen bleken de opstandelingen niet op gewassen. Er werden vele opstandelingen gevangen gemaakt, doch El Hiba zelf wist te ontvluchten. De door den pretendent gevangen gehouden negen Fran schen werden bevrijd. Bij de tusschentijdsche verkiezing in het Eng-elsohe district Mid-Lothiar overwon de unionist, welke over- i winning moet worden toegeschreven aan de versnippe ring- der regeering-sstemmen tengevolge van het stellen van een liberalen -en een ar'beiderscamdid'aat. Deze Schoteche zetel gold als een vast liberale en werd lan gen tijd door Gladstone zelf bezet. De regeerings- meerderheid begint langzamerhand af te brokkelen. De arbeiderspartij schijnt zich meer en meer af te scheiden van het verbond der liberalen ten pro-fijt van de unionisten. Ook de gevolgen van de nieuwe verzekeringswetten van minister Lloyd George en de afkeer tegen zelfregeering aan Ierland' in vele liberale kringen moeten hebben bijgedragen tot de verzwak king der liberale meerderheid, welke zich alleen met behulp van leren en arbeiderspartij kan handhaven. üp den Balkan werd de toestand iets gunstiger. Van Montenegro beeft men de laatste dagen weinig' gehoord en terwijl in het begin der week de verhouding tussehen Turkije en Bulgarije uiterst getepa-nnen leek en er zeer verontrustende berichten kwamen, werd er aan het einde een officieuze Turksche mededeeling uitgegeven, waarin werd verzekerd, dat de officieele betrekkingen tussehen -heide landen worden gedragen door een geest van vertrouwen en verzoeningsgezind heid. De hangende kwesties zouden spoedig' op bevre digende wijze worden geregeld. Ook kwamen -er deze week -bevredigende berichten over den stand van de onderhandelingen inzake den I urksc h-11 a 1 i a a nsche, n oorlog, die nog steeds aan een nachtkaarsje denken do-et. Keizer Moets-o-ehito is- deze week in het vorstengraf te Momoyama, niet ver van Kioto, met deels oud-Ja- bansch, deels modern -Europeeseh ceremonieel begra ven. De plechtigheden voor deu vereerden Mikado werden gekenmerkt doordat generaal Nogi zich naar oud-Japansche zede met zijn gade in d'en dood bege ven heeft. In de stilte van zijn huis is- de overwin naar in den oorlog met Rus-land zijn keizer gevolgd en zijn echtgenoote maakte een eind) aan haar leven op het oogenblik waarop de lijkstoet zich in beweging zette. Daar zit iets grootsch in deze daad van opoffe ring, dit vrijwillig afstand doen van zijn leven ten ba te van, naar dte Jaapnsche opvatting, het vaderland. Op den duur zal ook detze zede verdwijnen, wanneer Japan meer en meer overneemt van de Europeesche be schaving, doch een dergelijke daad toont, dat er nog' iets anders in de wereld is, dan macht- en maagkwes ties. .Generaal Nogi was een der weinigen die de weelde van den roem wel kunnen verdragen. 11 ij leef de uiterst eenvoudig' en was- een tegenstander, van pracht en praal, daarentegen gehecht aan de al-oude gewoonten en opvattingen en ook daarom een ware nationale held. Men zou in Europa van meening kun nen zijn, dat generaal Nogi beter had gedaan met in leven te blijven, en aldus voor zijn vaderland! en den Mikado nog nuttig te zijn. Maar kenners van Japan- sche toestanden verzekeren, dat deze daad van den ge neraal een grooten indruk in het Land zal maken en dat de generaal daarom niet te vergeefs is gestorven SLUITING DER STATEN-G ENEBAAL. De sluiting van de zitting der "Statem-Generaal heeft Zaterdagmiddag' op de gewone wijze plaats ge vonden. Op 't Binnenhof was een vrij groote men- schenmenigte saamgestroolnd', ten einde den -kleinen stoet, waarmee minister Heemskerk even voor drieën arriveerde, te kunnen aanschouwen. De minister zat in een gala-rijtuig van 't Hof, geëscorteerd door af- deelingen huzaren in groot tenue. De wacht aan de ingangen van het gebouw der Tweede Kamer wer<T vervuld door manschappen van 't regiment grenadiers en jagers, die voor den vertegenwoordiger der Koning in t geweer presenteerden. Aan den ingang werd Zijne Excell-entieN>ntvangen door een commissie uit de beide Kamers, bestaande uit de heeren baron Van Voorst tot Voorst en D'Aumale baron van Harden broek, leden van de Eerste Kamer, en de heeren Van den Berch van Heemstede, Van As-ch van Wijck, Dolk en De Geer, leden van de Tweedte Kamer. De voorzitter, baron Schimmelpennimek van der Oye, droeg de groot-tenue-uniform van lui tenant-ge neraal, en de leden van het bureau der Kamer waren in ambtscostuum. Zij verhieven zich van hun zit' plaatsen, foe.n de minister, getooid met de onderschei dingsteekenen van verschillende ridderorden, de zaal binnenkwam. Zonder eenig incident las mi. Ileems kerk de sluitingsrede voor, de opsomming van betgeen er in het afgeloopen jaar tot stand gekomen is, met aan 't .slot de gebruikelijke dankbetuiging aan de le den voor hun ijver en toewijding. Door dte commissie begeleid verliet hij daarop weer de vergadering, die, als gewoonlijk, niet druk was bezocht. Roman van PAULA BUSOH. 31) -o- „Is mijn nieuw e-ostuum werkelijk geheel klaar?" vroeg Mis,a aan juffrouw To-mpse-u, terwij-l zij in de kleermakerij keelt. „Nu, lieveling, meent gij, dat- ik je hedenavond, nu gij voor de eerste maal weder in het publiek optreedt, in een oud pak zou laten werken?" Daarbij nam zij eer. prachtig g-ewaad1 uit de kast en hield het voor Mi- ra's oogen, »En dat heeft madame werkelijk alles bedacht?" Vroeg de kleine in stille 'bewondering'. 0 ja, costumes ontwerpen, dat kende de directrice ooi e.n (lootr. Hoe dikwijls was zij zelv,e. in de kleer makerij aanwezig en schreef .persoonlijk elke kleimig- ïeid! voor, weljje aan de kleeren gemaakt moesten wor den. Zy was een geniale vrouw, die van alles in het circus verstand had. De geboren-artiste, de fijn beschaafde kunstenares, die met haar geoefend oog de schoonste, het meeste etiect makende kleurencombinaties samenstelde Eu wie kon de pantomine-rc-petities beter leiden dan zij? Meer dan eens zag men haar onder de .menigte in de manége staan, den hoofdvertooners hun pose aanwij zen of hun een andere, levendiger beweging voordoen Hoe gelukkig vulde zich hier alles in dit circus aan! 1 crwijl zij de artistieke leidster van de g-roote onder neming was, was haar man de k-oopmans-factor van: het geheel. Daar heerseh-t-e orde cn wet, dat voelde zelfs het kind instinctief, waaraan niets meer vreemd was dan juist deze dingen. Zoo zorgvuldig als ma dame met hare aangelegenheden omging en alles, wat haar ook in den weg kwam, trachtte te regelen, eveu- zoo_ verlangde zij het van het wilde kind. En made moiselle Yvonne was evenals haar moeder. Alles aan haar was correct, maar ook koel. Hoezeer miste Mi-ra dikwijls een hartelijk, warm woord en liefkozing! Al leen de bejaarde juffrouw Tompsen wasi -oprecht en teeder aan haar gehecht en- de liev-e woorden der oude vrouw klonken haar dikwijls den gehee-leu dag in do oo-r eu. „Dus gij hebt mij werkelijk lief?" vroeg zij nu de goede vrouw, die juist bezig was met het schikken van haar coiffure. Een stevige kusi was -het antwoord. - „Nu echter vlug! Het is de h-oogste tijd, kindje!" riep de vrouw, terwijl zij haar het costuum aantrok. „Neen, gij kunt niet meer lang in den spiegel zien, hartje. Er is! geen tij-d meer! E-n reeds' in het vol gend oogenblik klopte de stalmeester aan de deur en Stak het hoofd1 naar binnen. Juffrouw Jeanne Siella zendt mij om Mira te ha len!" Haastig liep -het kind! heen en kwam buiten adem bij hare leermeesteres aan, die eveneens in een rood tricot-costuum op de zadelplaats wachtte. r „Waar blijft gij toch?" vroeg zij cle kleine. Juffrouw Tompsen, die met- Mira's nieuwe groene cape was ko men aanloopen, sprak een paar woorden van veront schuldiging tot de o-pgewonden juffrouw. Ach, als ook de heer Siella of zijn dochter eens met haar bij de repetitie ontevreden was, dan knepen of sloegen zij haar toch nooit en zij voelde zich hedenavond' zoo vrij en zoo gelukkig als in langen tijd1 niet het geval was geweest. Voor de eerste maal na langen tijd mocht Mira heden weer voor het pu-bliek optreden, en met welke andere prestaties kon zij zich thans -toonen dan bij de Lewandowsky's. Stralend! van vreugde maakte zij een buiging aan de hand' van mademoiselle Siella. Men had haar op het program voor juffrouw Jeanne's jongere zuster uitgegeven, -en zoo moest alles zoo zus terlijk mogelijk gelijken, hoewel de hoofdzaak, de fa miliegelijkenis, geheel en al ontbrak. Met één greep trok madlle Siella haar tot zich op en haar vader stoud er kal-rn naast, om haar de ver langde. voorwerpen te reiken. Met hoeveel meer ze kerheid dan vroeger liep Mira over het koord, hoe le vendig bewoog zij zich en wendde- zich om! Zij nam drie zakdoeken achter -elkander op en legde zich in de DE RIJKSMIDDELEN. I)e maand Augustus van d-it jaar mag gerekend wor den tot de reeks, die voor de schatkist des land's voor deelig is geweest. Met een flink bedrag i-s- het totaa van Augustus 1911 overtroffen, terwijl ook die maand reeds gunstige resultaten had opgeleverd, zegt de N ('t. Werd n.l. in Augustus 1911 ontvangen een bedrag- van 13.039.279,48Vïi dit jaar kwam een som van 13.840.929.73 binnen, al-zoo 801.650.24% meer. Bijna alle middelen hebben tot deze stijging mede gewerkt. Zoo werd meer ontvangen uit de grond, belasting 16.000, de. bed'rij'fsbelas-ti.ng f. 120.000, de vermogensbelasting 36.000, -bet recht op de mijnen 4000, de invoerrechten 211.000, den suikeraecijns J 268.000, dien op den wijn 5000, op het gedistilleerd 111.000, het zout 6000, en het geslacht 23.000, de bela-sting op gouden en zilveren werken 2000, de re gistratierechten 125.000, de hypotheekrechten 5000, de posterijen 168.000, de jacht- en vischacten 2000 jen de loodsgelden 27.000. Minder brachten op: de personeele belasting 80.01X1, de accijns o-p bier en azijn 18.000, de zegel rechten j 17.000, de successierechten 188.000 en de rijkstelegraaf 1000, terwijl voor de staatsloterij het zelfde bedrag als verleden jaar is opgegeven. De eerste acht maanden van dit jaar hebben nu een totaal van j 119.728.219.91 in de schatkist gebracht. Stelt men daarnaast de 114.773.486.67y2 uit het zelfde tijdvak van 1911, dan blijkt, dat tot nu toe in dit jaar 4.954.733.23y2 meer is ontvangen. Dr. A. KUYPER. De anti-revolutionaire kiesvereeniging Nederland en Oranje te Zutphen, heeft naar d!e Stand, meldt, oensdag een motie aangenomen, waarbij zij als haar innigen wensch uitspreekt, dat ondanks d-e omstandig heden, die dr. Kuyp-er noodzaakten het lidmaatschap lengte over het koordl, om zich dan weer gracieus in een oogenblik op te richten. Bijzonderen bijval ver wierf het balspel van mll-e Jeanne en Mira, dle, terwijl zij zich op dje maat der muziek gracieus- over het koord bewogen, elkaar ballen toewierpen en daarmede jong leerden. Mira zag naar de directie-loge, zij wist het al te goed, dat vandaar uit meer dan een binocle op haar gericht was en elk barer stappen bijzonder gadegesla gen werd. Niettemin werkte zij da-pper voort. O, zij wilde toch eens toonen, wat zij kende en thans, nu •haar niemand kwelde en pijnigde, in het geheim kneep en kwetste, nu kon zij ook werken. Toen zij nu geëindigd had en opgewekt met m-llc Siella van het koord sprong, werden beiden z-eer toe gejuicht. En wat was- dat, toen zij zich voor dte twee de maal voor het publiek boog? Daar trad eon in lu-t bruin gekleed' stalmeester op haar toe en reikte haar eeu prachtig, groot bouquet van rozen over! Zij wist in het eerste oogenblik in liet geheel niet. of zij het werkelijk zou aannemen, cn hce zij het aanpakken zou. Het was altijd haar grootste wensch geweest eens bloemen te krijgen na haar nummer! Maar, zij had gedacht nog lang te moeten wachten, wanneer deze wensch trouwens ooit in vervulling' zou gaan en nu had zij reecis hedenavond zulk een heerlij ken ruiker in de hand. Zoo een ontvingen anders al leen de schoolrijdsters. Opgewonden liep zij naar de zadelplaats en hield juffrouw Tompsen zegevierend het bouquet voor! „Zie eens, dat heb i-k gekregen," riep zij buiten adem. „Van wien is het?" vroeg de juffrouw nieuwsgie rig. „Ja, dat weet ik niet," antwoordde de kleine. „Maar, daar hangt een kaartje aan" en Mira open de het kleine couvert en las: „Wel gefeliciteerd, 01- li.' „O, dat is van Olli, van Frans zijn vriend!" riep zij vol vreugde en de oude juffrouw glimlachte. „Nu, gij hebt je nummer flink uitgevoerd!" klonk achter haar de sonore stem van madame Favre, die Mira vriendelijk de hand reikte. „Als gij zoo verder werkt, zullen wij tevreden zijn!" Zij had] het als prin- J van de Tweede Kamer meer te leggen „onze partij mo ge blijven optrekken onder uwe bezielende leiding en zeer gewaardeerde voor-lichting." Gemengd nieuwe, DE ROODVONK-EPIDEMIE TE AMSTERDAM. Reeds eenige maanden geleden, voordat er van eeni- ge rood'vonk-epid'emie sprake was, werd door het Am- st-erd-amsche Comité van het „Nedterla.ndsch Roode Kruis" een verplaatsbare barak besteld om dienst te doen in geval van oorlog of bij nationale rampen. Deze barak is juist dezer dagen aangekomen en nu heeft 'het bestuur gemeend in het algemeen belang te hand-elen door de barak tijdelijk aan te bieden voor de opneming van roodvonklijders. Het gemeentebestuur van Amsterdam heeft dit aan bod dankbaar aanvaard' en daarop is men onmiddellijk begonnen deze barak op -het terrein van het- Wilhelmi- nagasthuis o-p te bouwen. Het gebouwtje zal in den j looi» der volgende week in gebruik kunnen worden ge- - nomen. Het Roode Kruis zorg't voo,r de bedden, ter- wijl alle maatregelen worden genomen om in het be- noodigcle verplegend personeel t-e voorzien. Deze ba- rak zal plaats bieden voor ongeveer 30 patiënten. Het ITbld. kan hieraan nog toevoegen, dat ook op and-ere wijze getracht wordt -binnenkort nog meer ruimte beschikbaar te krijgen. ANNIE PASCAL. „Annie Pascal" laat zich1 niet gemakkelijk uit het veld slaan. Het was bekend! en het! wordt nu ten overvloede nog- eens bevestigd door een bericht in de Rred'. Ct. Zij heeft in Breda weer iemand te spreken trachten te krijgen onder den naam van rnej. v. d. Meer, echter tevergeefs. Ook het 'bes-tuur van dte vliegvereeniging op de Mo- lerheid heeft haar op 'bezoek gehad Zij kwam vragen of zij daar voor haar brevet zou mogen vliegen, omdat ze dat liever deed! in eigen land dan te Reims. Zij wilde haar tweedekker laten over komen uit Bordeaux. Op een eemdekker vloog ze. liever niet meer, zeide ze, daarmede was- ze te ongelukkig geweest. Onze lezers herinneren zich ongetwijfeld, dat Annie Pascal nog nooit van haar leven gevlogen heeft. Wel heeft ze één keer in een vliegmachine over de Molen heide gereden en is toen dadelijk op een ander toestel terechtgekomen, met het resultaat, dat beide toestel len zwaar beschadigd werden. Op haar verzoek werd haar geantwoord, dat zij eerst haar sohuld' aan de vliegvereeniging moest voldoen. Dat zou ze over een dag o-f tien doen, -beloofde zij. Zij had weer prachtige verhalen. De rechters in de rechtbank te Arnhem, waar zij terecht stond', hadden ingezien zich te hebben vergist en had'dten haar excuus gevraagd voor de tegen haar ingestelde vervolging. Bovendien hadden zij zich tot den minister van justi tie gewend om voor Annie Pascal een audiëntie te verkrijgen en dat was gelukt. Zij zou nu over eenige, dagen op audiëntie gaan. Een der rechters had voor haar zelfs een grooten geldprijs uitgeloofd' als zij van Ede naar Arn-h-mn vloog. UIT BERGEN. De vorige week arresteerde de politie alhier den 20-jarigen Jacob Henneman, verdacht van het stelen van een sqhaa-p uit het weiland van de Al-kmaarsche Rijtuigmaatschappij. Na bekentenis is de aangehou dene naar het Huis van Bewaring' te Alkmaar over gebracht. cipe aangenomen de menschen niet al te zeer te prij zen. omdat anders hun ijver kon verflauwen. En al had zij in theorie 'bij de gro-ote menschen gelijk kun nen hebben, bij dit kind had zij een uitzondering kun nen maken. Mira was echter ook zoo tevreden. Men erkende toch, dat zij zich moeite gaf en vlijtig was, men sloeg haar althans' niet daarvoor én dat was voor hare begrippen reeds veel, meer dan zij verdiende. Juffrouw 1 ompsen kleedde haar weer aan en bracht haar naar dte particuliere woning van deu directeur, waar zij met een kus afscheid! namen. Eén deel van dé; gTOote eettafel was' voor 'haar ge dekt. De heer en madame Favre benevens de dochter soupeerden, zooals dit dikwijls het geval placht te zijn, hij Sacher of in de tentoonstelling Venetië, met vrien- len en kennissen. Fraps was reeds lang naar bed gegaan, omdat hij les morgens vroeg op school' moest zijn. „Nu, zijt gij klaar?' vroeg' na een kwartier Anna, die in het begin zalk een onbesehrij.felijken indruk op Mira gemaakt had. Mira stond op en volgde haar in de slaapkamer. Dit was de groote hoekkamer, waarin anders gestreken werd, waarin echter nog rijkelijk plaats was voor twee bedden. Het meisje was toch niets fijner dan d© an deren, die zij hier Sn daar ook elders gezien had. Haar wit mutsje en schort waren het eenig werkelijk propere aan liet lichaam, dat had zij mettertijd bespeurd en alle illusies moeten prijs geven. En dan snorkte zij ok. De kleine ging dadelijk naar haar kamer, die zij niet het meisje deelde en ging te 'bed. Zij zat nog mg op en kom van blijdschap e.n gelukzaligheid over het succes van dezen avond! nog geen oog sluiten. Naast haar ep het nachtkastje stonden de ro-zen en zij ademde den heerlijken geur in, om verder te droomen ,'a.n alle triomfen, die zij in de geheele wereld als groote, beroemde kuns-tenares wilde vieren en bloe men en kransen zouden eiken avond' aan hare voeten ig'gen. O was de leertijd maar voorbij en kon zij al- een de wijde wereld intrekken en aan de menschen toonen, wat zij in staat was te praesteeren Wordt vervolgd.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1912 | | pagina 1