DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN.
Het Circuskind.
n°*fi
v#:
No. 289
Honderd en veertiende Jaargang.
1912
WOENSDAG
9 OCTOBER,
FEUILLETON.
Deze Courant wordt eiken avond, behalve op Zon- en
Feestdagenuitgegeven. Abonnementsprijs per 3 maanden
voor Alkmaar f0,80; franco door het geheele Rijk fl,—
Afzonderlijke nummers 3 Cents.
Prijs der gewone advertentiën
Per regel f0,10. Bij groote contracten rabat. Groote
letters naar plaatsruimte.
Brieven franco aan de N. V. Boek- en Handelsdrukkerij
v/h. HERMs. COSTER ZOON, Voordam C 9.
Telefoonnummer 3.
BINNENLAND.
STADSNIEUWS.
zijn
enkele
doeleinden
waarvoor
vulde.
CODRANT.
ÏaVI-4
Gemengd nieuws.
DE BIOSCOOP ER HET ORDERWIJS.
Maandagmiddag werd ia het bioscoop-theater te
Leeuwarden een cinematographische les gegeven aan
leerlingen van openbare scholen.
De heer A. O. Rubê, hoofd van gemeenteschool no 9,
die de leiding' had, sprak voor dat het film werd afge
wikkeld, een kort woord ter inleiding.
Een van de meest algemeene bezwaren tegen het
gebruik van de bioscoop bij het lager onderwijs, zeide
hij, is de vrees, dat daarmee al weer iets nieuws in de
school wordt binnengehaald. Vooral thans, nu er eeu
strooming is voor beperking der leervakken, schijnt dit
bezwaar nogal van belang. Zoo langzamerhand be
gint men oude schooimeëts ters weer een weinig meer te
waardeeren. De overdreven eischen door de methodiek
thans gesteld, worden bestreden. In zulk een tijd van
groote vrees voor het binnenhalen van iets nieuws,
schijnt het streven van de bioscoop als leermiddel in
te voeren, wel eenigszins gewaagd. Toch zal, meende
spreker, deze poging met succes bekroond worden, te
eerder, nu zal blijken, dat bij samenwerking de kosten
zeker zullen meevallen.
De zaak moet echter eerst populair worden.
Zij heeft thans nog een slechten naam, en niet ten
onrechte. Met dien naam heeft echter haar toepassing
bij het. onderwijs niet te maken.
Er is nog slechts één moeilijkheid fn deze, dat er
n.l. nog geen tilms voor het onderwijs als zoodanig
zijn.
Men is echter reeds bezig in dit gebrek te voorzien.
In Arnhem is een vereeniging, die zich bezighoudt met
de verbetering van de zoogenaamde kindervoorstellin
gen in de bioscoop. Dit' is inderdaad' zeer noodig. Om
nu te komen aan films, die wij in de school moeten
hebben, is op initiatief van den wethouder voor onder
wijs te Leeuwarden een commissie ingesteld, die reeds
bezig is, dergelijke films te verkrijgen.
En de besprekingen in die commissiehebben er
reeds toe geleid, dat men heeft gekregen een film,
speciaal vervaardigd voor het onderwijs door Pathé te
Parijs, voorstellende: „Ontginning van woesten grond
door de Rederkndsche Heidemaatschappij op het land
goed „de Utrecht" te Hilva.renheek.
Verder zeide hij nog, dat, evenals het bij schoolreis
jes noodtig is, vooraf de kinderen bekend te maken,
waarom het daarbij te doen is en "hun tevens zooveel
mogelijk daaromtrent vooraf in te lichten, zoo ook hij
het onderwijs door middel van do bioscoop de inhoud
van het film vooraf door de onderwijzers met de leer
lingen moet. worden behandeld. Daarom is ook in dit
geval^ aan de; onderwijzers een tekst verschaft, naar
aanleiding waarvan het onderwerp ontginning reeds
met. hun klasse is behandeld.
Spreker vreesde, dat de kinderen teleurgesteld zullen
worden: dezen meenen diat, ze in het theater komen al
leen voor hun pleizicr, terwijl ze hier niets te zien
krijgen, dan wat ze in school reeds hebben gehad. Dit
is echter niet erg, zij moeten er aan gewennen, dat
een les in de bioscoop niet verschilt van een in de
school.
i 1 ïerna had de afwikkeling van het film plaats.
Daarbij bleek, volgens de L. Ct„ dat de inleider niet
te veel had gezegd. Inderdaad) werd door die afwikke
ling een voorstelling gegeven van „ontginning," die
zeker een scherpen indruk bij de toeschouwers zal kun
nen achterlaten.
Roman van PAULA BUSCH
51) -o-
Aiira had zonder voorkennis van juffrouw Tompsen
aan haar agent te Weenen opdracht gegeven haar een
nieuw engagement te verschaffen en heden het be
richt ontvangen, dat men haar te Dantzig in het cir
cus Lenz met vreugde -zou ontvangen, daar de direc
tie juist thans goede artisten noodig had. Binnen en
kele maanden, na het sluiten van het Dantziger sei
zoen, wilde namelijk het Duitsche circus in Denemar
ken een tournee maken en zich daarvoor zoo goed mo
gelijk uitrusten.
Daar de voorwaarden haar gunstig voorkwamen,
nam Mira dadelijk aan. Een tweeden brief, die de op
zegging- aan Bellini bevatte, schreef zij daarna. Ra-
t beide brieven reeds lang in de brievenbus waren,
maakte zij eerst juffrouw Tompsen daarmede bekend.
schrik oudo vrouw over de plotselinge veran
dering en de groote reis, welke haar wachtte, was
mot gering Maar er was nu niets meer aan'te veran
deren en zelfs de Favre's, die Mira van haar voorne
men had ingelicht, wisten niets daartegen aan te voe
len. JJaarom moest zij zwijgen.
„Zeg zelf, heb ik nu nog een rustige minuut bij Bel
lini," vroeg Mira, toen zij het ontstelde gezicht de
nude vrouw bespeurde. „Overal, waar ik mij slechts
laat zien, zit hij mij na en met moeite ontsnap ik
hem dan. Dat is een vreeselijk leven voor mij. ik kan
dat niet langer uithouden."
„Zoo erg' is het toch niet, kindje
„Als gij het maar wist! Ik heb je pas de helft van
all es verteld, wat ik beleven moest", zeide het iomre
meisje zuchtend.
„Maar ik zeg je, dat het onverstandig is zoo plot
seling weg te loopen uit een stad, waar gij juist zoo
bekend en geliefd zijn. Geloof toch niet, dat het suc
ces overal hetzelfde blijft."
„Voor hem, die iets kan, altijd. Het ligt toch ni.t
ARRORDISSEMERTS-REOHTBARK TE
ALKMAAR.
Zitting van. Dinsdag 8 October.
DIEFSTAL.
Jacob H., arbeider te Bergen, bad zich te verant
woorden wegens diefstal van een schaap uit de weide.
Beklaagde verklaarde den 9en September met de
laatste tram van Bergen naar Alkmaar te zijn ge
gaan, waar hij de boot wilde nemen om zich naar Pur-
merend te begeven teil einde aldaar appelen en peren
te koopen.
In plaats van aan dit plan uitvoering te geven,
wandelde bekl. weer naar Bergen terug langs liet Ka
naal. Onderweg kwam hij langs een land mot schapen
en toen kwam het plan bij hem op er een weg' te ne
uten. Hij greep een der dieren en1 ging er weer mee
naar Alkmaar, vandaar naar Purmerend, waar bij liet
verkocht voor 25. Bekl.» verklaarde dit bedrag ten
eigen bate te hebben aangewend; toen hij werd aan
gehouden, was hij nog in het bezit van ruim 13.
Olof Obdam, koetsier te Alkmaar, als getuige ge
hoord verklaarde, dat in een1 stuk land tusscheu Ber
gen en Alkmaar, toebehoorende aan de rijtuigmaat
schappij te Alkmaar een 7-tal schapen liepen, aan die
maatschappij toebehoorende. Toen getuige 10 Septem
ber 's morgens in het weiland1 kwami, was er een der
schapen verdwenen, het was gemerkt met een blauwe
stip op 't kruis.
Hendrik Sckaaper, koopman to Bergen, was den
lOen September op de markt te Purmerend geweest,
waar hij beklaagde zag loopen met een schaap gemerkt
met een blauwe stip op 't kruis.
Evert Elias Stoel, directeur der Alkmaarsche rij
tuigmaatschappij verklaarde dat de maatschappij eige
naar was van een 7-tal schapen, welke op een weiland
liepen tusschen Alkmaar en Bergen en welke alle ge
merkt waren met een blauwe |tip op 't kruis, 9 Sep
tember had getuige ze nog gezien, den lOen was cr een
van verdwenen.
De Officier wees er op dat' beklaagde het hem ten
laste gelegde feit bekende; bckl. heeft meer op zijn
geweten en mag niet eens meer thuis komen, hij was
volgens Z. E. A. op den weg van absoluut maatschap
pelijk te gronde te gaan. Wegens den thans gepleeg-
den diefstal eischte de Officier, die het in het belang
a an bekl. achtte, dat hij eenigen tijd in de eenzaamheid
zal doorbrengen, 9 maanden gevangenisstraf.
Mr. Van der Hoeten, verdediger, wees o.p de on
gunstige omstandigheden, waaronder beklaagde is
grootgebracht en op zijn blanco-strafregister en bracht
verder een woord van hulde aan den majoor der rijks
veldwacht Broekhuysen en den brigadier Van" Keulen,
die den dader zoo spoedig opgespoord hebben, dat het
hem wel gebleken zal zijn, dat men een diefstal maar
niet straffeloos kan begaan. 9 maanden gevangenis
straf achtte pi. echter te veel voor dezen bckl., weshal
ve hij verzocht hem een lichtere straf op te leggen.
POÖIRG TOT DOODSLAG.
Jetzen Gr., koopman to Zijpe, was in verzet gekomen
tan het vonnis van 24 September, waarbij bij wegens
poging tot zware mishandeling tot 6 maanden gevan
genisstraf was veroordeeld'.
De zaak werd dus heden opnieuw behandeld, terwijl
als getuigen weer werden gehoord Jitze de Bree, dien
bekh in den na.cht van 28 op 29 Juli met een hooivork
te lijf wilde gaan, Comelis van der Vlies en Jan Bak-
aan de menschen, aan het publiek, maar aan mij, of ik
iets kan."
„Neen, mijn kind, ik ben een oude, ervaren artiste,
die haar leven lang in het circus was. Maar ik kan je
alleen zeggen, dat de kunstenaar dikwijls het beste
presteert, zonder dat het op de phlegmatieke menschen
ook maar den geringsten indruk maakt. Ja, ja, de
Duitschers en Denen zijn geen Italianen."
Door het luide gesprek der beide vrouwen werd As
ta Bertholdi, die daarnaast eeu bescheiden kamer be
woonde, aangetrokken. Zij klopte zacht aan do deur
en vroeg, of zij niet stoorde, een woord, dht bij haar
eiken groet scheen te vervangen, want zij zeide het al
tijd, wanneer zij binnentrad, des morgens, des middags
en des avonds. „Ik heb biernaast den naam Leuz zo-
boord, ik luisterde werkelijk niet, gij beiden spraakt
zoo luide verzekerde zij.
„Ja, over acht dagen zal ik in het eircus-Lenz op
treden", antwoordde Mira.
Toen sprong Asta woest door de kamer en lachte
zoo luide, dat Mira en juffrouw Tompsen elkaar met
schrik aanzagen en in liet eerste oogenblik in het ge
heel niet wisten, wat zij daarvan denken moesten.
llotsehng omarmde juffrouw Bertholdi Mira htirte-
„Ik ben tegen den eersten daar ook geënga
geerd zeide zij met stralende oogen.
„Het lot wil ons blijkbaar niet gaarne scheiden, om
dat wij zoo goed bij elkaar passen", nntwoorde Mira
hartelijk.
eb ook nooit een collega zoo lief gehad als
jou verzekerde Asta en drukte haar krachtig de
hand. Het alleen op de wereld staande meisje had
zi( i vriendschappelijk bij de vier jaar jongere collega
aangesloten. Zij was evenals deze eeu wees. Haar
eemge broeder, met wien zij tot vóór een jaar samen
had gewerkt, was bij het jockey-rijden door een on-
voorzichtigen sprong tusschen de toeschouwers geval
len en bezweek korten tijd daarna aan hersenscliud-
f" VuaS Z1- gehw?1 alleen en moest zich, zoo goed
en kwaad het ging, door de wereld slaan.
De beide vriendinnen hadden nog- een uurtje gebab
beld, toen aan Mira een briefje van den directeur ge
bracht werd. „IIi,| verzoekt om een onderhoud", zeide
zi] tot juffrouw Tompsen.
MONKEY BRAND
kan gebruikt worden— (APEN-ZEBP)
Voor het schuren van keukentafels en vloeren.
Om vloerzei! helder en glansrijk te houden.
Om geverfde oppervlakten zoo goed als ni«uw te maken.
Voor messen en vorken, aardewerk, porcelein en émaille.
Voor badkuipen, onverschillig van welk metaal.
Voor ontelbare dingen, te veel om op te noemen.
ker, arbeiders te Petten en te 't Zand, die getuigen
wairen geweest van de mishandeling' en ten slotte de
veldwachter Piet er Ktrooker.
Beklaagde verklaarde tijdiens het gebeurde in bed
te hebben gelegen e.n dus niet schuldig' te kunnen zijn.
De Officier van justitie achtte beklaagde wel dege
lijk schuldig'; het wettig en overtuigend bewijs is z. i.
geleverd en Z. E. A. eischte met vernietiging van het
vorige vonnis, opnieuw rechtdoende, thans wegens po
ging tot doodslag, wederom 6 maanden gevangenis
straf.
DIEFSTAL.
Dirk K., arbeider te Hoogwoud was ten laste gelegd,
dat hij aldaar op of omstreeks 18 Aug. zich een viertal
eenden wederrechtelijk had toegeëigend ten nadeele
van Jan Ham.
De benadeelde, een veehouder uit Hoogwoud, ver
klaarde, dat bij in het bezit was van een moeder-eend
met 4 jongen, die ongeveer 25 Juni uit bat ei waren
gekomen; den llen Augustus hadl hij ze nog zien
zwemmen. Den 18en Aug. miste hij ze, bij onderzoek
zag hij ze terug onder de eenden van beklaagde. Hij
nam ze moe, en liet ze in tegenwoordigheid van den
veldwachter naar de moeder-eend gaan, die dadelijk
met hen wegzwom, waaruit bleek, dat ze bij haar
hoorden.
Bekl. beweerde per ongeluk de bedoelde jonge een
den met andere eenden medegenomen te hebben.
Pieter Mienis, arbeider te Hoogwoud', had1 aan bekl.
eendeneieren ten geschenke gegeven, die, half Juli on
geveer waren uitgekomen. Den llen September wa
ren hem eenden getoond' bij den rechter-commissaris,
deze waren grooter dan die van bekl. op dien datum
konden zijn.
Pieter van Leeuwen, landbouwer te Hoogwoud, ge-
t u i g e - desku ndi ge, verklaarde, dat wanneer men jonge
eenden eenigen tijd' van de moeder afhaalt en ze later
weer bij haar voegt, de moeder ze weer aanneemt.
A oeg t men andere jong eenden bij haar, dan pikt ze ze.
„Ru, dan moet jij nog eenmaal met hem spreken!"
„Ik zal er wel voor oppassen. Ik heb hem alles dui
delijk uiteengezet, heb hem zijn dédit toegezegd en nu
weet ik toch niet, wat er nog te bespreken is."
„been, een onderhoud kunt gij niet afslaan."
„Weet je^wat, tante, spreek jij met hem!"
„Ik?" AA at moet ik met hem spreken?"
„Ru, in mijn naam kunt gij hem toch naai' zijn
wenschen vragen?"
„Maar Mira, mijn lief kind, ik kan toch niet met
zulke heereu spreken' stamelde de oude vrouw in
groote wanhoop en liep als zinneloos dtoor de kamer.
Mira zat. gemoedelijk in haar fauteuil^ en schepte be
hagen in haar verlegenheid. Asta Bertholdi had de
kamer verlaten, want het was haar pijnlijk getuige
van deze uiteenzetting' te zijn.
Te langen leste riep Mira uit: „Ik zal mij dau op
offeren^ Hedenavond nog' zal hij het beslissende
woord uit mijn mond! hooren."
Eu de avond kwam, sneller dan de jonge dame het
gewensclit had. Zij wilde niet eerst over hare woor-
den nadenken. Zij wilde antwoorden en spreken, zoo
als het viel. Met dit voornemen stond zij voor de ka
mer van Bellini en klopte. To 7 uur zou zij komen,
had hij geschreven. Hij moest er dus reeds zijn en
juist, daar klonk zijn binnen".
Hij was opgestaan, toen zij binnentrad en zag haar
lang, bijna uittartend aan. Zij voelde zich echter vol
strekt niet verplicht het' eerste woord te spreken en
zweeg daarom.
„Zeg eens, juffrouw Verconi, ik begrijp'u niet; hoe
komt u er toe zoo plotseling', zoo zonder eenige aanlei-
ding het contract te verbroken? Ik zie dat inderdaad
met in."
Toen moest Mira glimlachen en antwoordde: „II
schertst, mijnheer de directeur. De reden ligt zoo
voor de hand en als ik mij niet vergis, heb ik die in
een brief medegedeeld."
Toen moest, de groote, onhandige man zwijgen, want,
hij vond het dan zelf overbodig naar de o'orzaak van
de contract-opzegging te vragen. Onder geen voor
waarde wilde hij echter deze vrouw laten gaan, voor
eerst om zichzelf, ten tweede om zijn zaak, want hij
wist maar al t» goed, wie hem 's avond» het eirsus
AVegens den gepleegden diefstal werd tegen bekl.,
die volhoudt onschuldig te zijn, een gevangenisstraf
voor den tijd van 1 maand' geëischt.
MISIIARDELIRG.
Wilhelmus Amtonius V., koopman van Grootebroek,
was ten laste gelegd, dat hij den 18en Augustus te
Iloorn Jansje van Dam, huisvrouw van J. Yeller, mis
handeld had. De mishandelde vertelde wat- er ge
beurd was. Toen zij op genoemden datum, een Zon-"
dag, 's avonds om half 10 beklaagde in haar tent „de
Amerikaansche Hoepla" kroeg om te gooien, ontstond
er, nadat bekl. meende dat hij recht op een prijs had,
ruzie, waarbij hij haar een klap in het gezicht toe
bracht.
Jan Reuvers, sjouwerman te Hoorn, verklaarde bij
de ruzie aanwezig te zijn geweest en gezien te hebben,
dat bekl. de juffrouw van „die Hoepla" sloeg.
De eisch tegen beklaagde, die beweerde, dat de juf
frouw hem geslagen had, luidde 15 boete subs. 15 da
gen hechtenis.
BELEEDIGIRG.
Reindert P., kermisreiziger te Alkmaar, was niet
verschenen. Ifcm was teu laste gelegd, dat hij in don
nacht van 19 op 20 Augustus te Warmeubuizen den
rijksveldwachter Arie Jacobus vau der Mark uit Pet
ten beleedigd had, door hem o. a. het woord „ploert"
toe te voegen.
Nadat de rijksveldwachter medegedeeld had hoe da
zaak zich had toegedragen, waaruit bleek dat bekl.
dronken was, eischte de Officier' tegen bckl. 20 boe
te subs. 20 dagen hechtenis.
DIEFSTAL.
Pieter van E„ landbouwer te Schoorl, had zich to
verantwoorden, omdat hij zich den 25en Augustus een
hondenhalsband had toegeëigend.
Bekl. verklaarde op genoemden datum een hondje
te hebben aangehaald. Toen het beestjo weer weg'ging
„Het is mij om het even, om welke reden u gaan
wilt. Ik laat u eenvoudig niet. heengaan en om uw
dédit. geef ik niets. Gij kent toch, hoop ik, de para
graaf van uw contract, die zegt, dat de kunstenaar
geenszins zijn engagement kan ontbinden, wanneer de
directie daarvan schade beloopt-."
Ja, Mira kende die paragraaf. Maar dat Bellini
ooit daarvan gebruik zou maken, had) zij nooit voor
mogelijk gehouden en vooral thans, nu zij zooveel tact
en kieschheid van hem verwachtte, haar toestand to
begrijpen. Zij zag' hem daarom lang zwijgend' aan.
IIij scheen haar te begrijpen. „O, dat verwacht u
inet van mij, dat ik van mijn recht gebruik maak?
A\ an neer ik hot tot nu toe nooit deed, thans zal ik
geen wapen ontzien!" En daarbij zag hij Mira zoo
vteemd aan, dat zij hare oogen moest nederslaan.
Zou zij thans hem smeeken om iets, dat zonder twij-
fel voor haar het beste was? Iloe kon zij hier nog een
ball jaar blijven? Dag uit dag in zou zij dien man
ontmoeten, dien zij in haar ziel haatte. Reen, dat ging
niet, dat. mocht, niet gebeuren. Zij richtte zich fier
op. „Mijnheer de directeur, goed; klaag mij bij het.
gerecht aan voor schadevergoeding. Ik zal morgen
reeds van hier vertrekken; vóóf dien tijd denk ik mijn
aangelegenheden geregeld te hebben."
„Reis voor mijn part. U weet, toch, hoop ik, ook,
dat ik al uw eigendom, dat ia mija circus is, in be-
slag mag nemen ook uw draadkoord."
Toen werd Mira zeer bleek. Zij was met al deze
dingen nog zoo weinig vertrouwd, dat zij al die chi
canes niet kende. Zij handelde slechts haar gevoel
volgend en daarnaar recht en onrecht bepalend.
Maar dat zou haar hier weinig baten. Wat zou zij
echter in het circus te Dantzig, waarheen zij zich
morgen reeds begeven wilde, zonder het draadkoord
aanlangen? Deze gedachte, die haar elke hoop scheen
ai (e snijden, schokte haar zooduuig, dat zij in tranen
uitbrakken als een kind begou te snikke.n. En toeh
schaamde ^''h niet voor hare zwakheid, maar voor
dien man.
(Wordt vervolgd.)
