DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN.
No. 242.
Honderd en veertiende Jaargang.
1912.
ZATERDAG
12 OCTOBER.
Deze Courant wordt eiken avond, behalve op Zon- en
Feestdagenuitgegeven. Abonnementsprijs per 3 maanden
voor Alkmaar f0,80; franco door het geheele Rijk f 1,
Afzonderlijke nummers 3 Cents.
Prijs der gewone advertentiën
Per regel f0,10. Bij groote contracten rabat. Oroote
letters naar plaatsruimte.
Brieven franco aan de N. V. Boek- en Handelsdrukkerij
v/h. HERMs. COSTER ZOON, Voordam C 9.
UIT DEN RAAD.
Telefoonnummer 3.
BINNENLAND.
ALKMAARSCHE COURANT.
Dit nnmnier bestaat nit 3 bladen.
De heer Do elm mis tor Spill herinnerde in de raads
vergadering van Woensdag terecht aan de Kiesveree-
niging' van Stellendijk in welk verband zal nader
blijken. Wij zouden iets verdler willen gaan en zeggen,
d'at Woensdagmiddag in die Alkmaarsche raadszaal de
atmosfeer liing van 'een vergadering der „Politieke
Kompasnaald" in „de; klimmonde Tortel," minus den
geest wel te verstaan. En als een tweede Lodewijk
Mulder in plaats van een plattelandsche kiesvereeni-
ging een klein-stoedacheu g'emeenteraad wilde per-
sifleeren, dan had hij Woensdag stof te -over kunnen
vinden voor een satyriek blijspel.
Of is het niet vermakelijk, dat in een gemeente
raadsvergadering ineens van alle kanten stemmen op
gaan om terug- te komen op een zonder discussie of
hoofdelijke stemming genomen besluit, waarbij werd
teruggekomen op een zonder discussie of hoofdelijke
stemming genomen besluit? Dat er tot voorzitter
van een bestuur, hetwelk een door de Raad verknoeide
verordening in orde moet maken, iemand wordt geko
zen, die indertijd' de zaak voorloopig van de baan wilde
helpen? Dat een raadslid weigert te- stemmen, wijl hij
zichzelf geen brevet, van onvermogen wil geven? Dat
publieke werken alleen in het geheim wor
den behandeld? Dat er al eenige jaren een commissie
aan het werk is, welke hoegenaamd geen 'bevoegdheid
bezit, omdat de bij de wet voorgeschreven beëediging
eenvoudig vergeten is? Dat men lang en smal
spreekt over een Ilaspelstoksche wetsuitlegging? Dat
een raadslid in allen ernst zit te betoogen dat een rij-
tuigbestuurder om van de Ridderstraat in de Houttil
te komen door het Payglop één bocht meer moet ma
ken, dan door de Boterstraat?
Doch wij moeten de zaak ernstig nemen het is
geen fantasie, maar werkelijkheid en de handelende
personen zijn geen blijspelfi.guren maar heusche vroe
de vaderen.
Laten we- dan maar beginnen met het besluit, om
de benoeming van een ingenieur bij den dienst van
gemeentewerken van de agenda af te voeren. Natuur
lijk is daartoe weer in geheime zitting besloten. Wh
houden er nog geen verslaggever voor geheime raads
vergaderingen op na, maar durven toch wel verklaren
dat in de geheime vergad., waarin het warm toeging,
en de heer do Wit als voorzitter geen gemakkelijke
taak had, niet in hoofdzaak is gesproken over de voor-
gedragenen, maar wel over publieke werken. De vraag
mag gesteld, of het nu eindelijk niet eens tijd wordt,
dat er aan al die geheimzinnigheid, waarmede publie
ke werken tegenwoordig wordt behandeld, een eind
komt. Ifet lijkt wel alsof die afdeeling van ons ge
meentewezen het departement van buitenlandsche za
ken is, waar immers de striktste geheimhouding in acht
genomen wordt en waar men zoo weinig mogelijk aan
openbare bespreking blootstelt. Er bestaat zelfs al
een geheim rapport en nu wordt af en toe wel eens
verklaard, dat het „spoedig" openhaar zal worden,
maar daar komt tot nog' toe niemendal van. Al die ge
heimzinnigheid is uit den booze. Zij vestigt naar bui
ten den indruk, dat er aau onze afdeeling publieke
werken iets, misschien wel veel, niet in den haak is.
Zij geeft aanleiding tot ongewenschte geruchten, tot
allerlei verkeerde critiek op personen en toestanden,
tot. vermoedens van intriges zelfs. Te eerder, wijl dit
do gewone loop van zaken niet is.
Waar anders in Alkmaar 'nprijzenswaardige open
baarheid van de openbare zaak wordt in acht- geno
men, valt 's Raads houding te meer als iets abnormaals
op, waarachter men het een of ander zoekt. De stem,
die zich in dèn Raiad' deed! hooren, om de kaart open
te leggen, publieke werken nu maar eens publiekelijk
te behandelen, zou stellig met erkentelijkheid onder de
burgerij worden vernomen. Misschien blijkt dan wel,
dat er inderdaad eigenlijk niets te verzwijgen valt.
Het was een kort- maar scherp woord van critiek,
dat de heer Van den Bosch aan het adres van het col
lege van B. en W. en van den Raadl sprak, toen hij
zijn blanco-stemmen bij de benoeming van een voor
zitter van het bestuur van het Werldoozenfonds moti
veerde. Hij gewaagde er van, d'at. de Raad1 zich de, ge
legenheid en de eer had laten ontglippen om de
reeds noodig gebleken wijzigingen in de verordening
op het. Werkloozenfonds aan te brengen. Hij verklaar
de, dat hij een uitvoerig dossier over dit onderwerp
ter beschikking van het- college- van B. en W. had ge
steld, die enkel hadden gevraagd naar de Leidsche
verordening-, maar die de overige gegevens- vrij koud
hadden gelaten. Hij sprak ironisch over de sociologi
sche kennis der commissie, wenschte bij het de vorige
raadsvergadering uitgesproken karakter der commissie
zich van stemming te onthouden. Ilij wilde zich zelf
n.l. geen brevet van onvermogen toekennen, achtte
zich volkomen competent en behoefde niet voorgelicht
te worden.
Wat kon de voorzitter zoo hij dit alles niet
wenschte toetegeven anders verklaren, dan dat hij
hierop niet zou ingaan, wijl deze zaak reeds- genoeg
besproken was?
Met algemeene s-temmen op vier, vermoedelijk
drie van de R. K. raadsleden afkomstige, stemmen na
werd! de heer Ringers gekozen.
Het schijnt ons toe, dat B. en W. den Raad in dezen
alweer niet voor een gelukkige keuze hebben gesteld.
Waar het. fondsbestuur niet enkel een administeeren-
de, maar in den aanvang ook een zeer gewichtige reor-
gan-is-eerende taak zal hebben verwacht toch wordt
dat het met herzieningsvoorstellen bij den Raad zal
komen daar zal veel van den voorzitter afhangen,
wat er van die taalt terecht komt. En nu weten wij
wel, dat cle heer Ringers, wanneer hij hart voor een
zaak heeft, een uitnemend leider is, die haar door
woord en daad bevordert en van wien bezieling uit-
gaat, maar toch gèlooven wij dat hij in het. fondsbe- j
stuur niet de rechte man op de rechte plaats is. Als
raadslid staat hij mede schuld aan de gebrekkige ver-
ordening. Evenmin als vele zijner collega's- heeft hij
veel gedaan om dè fouten weg te -nemen, de leemten
aan te vullen. Welke positie hij tegenover het werk- j
loozenvraagstuk inneemt, bewees, hij in de vergadering
van 15 Mei, toen hij dadelijk gereed was het voorstel
van den heer Mele-nbrink te steunen, dat beoogde „d'at
ding op te bergen in het archief totdat wij het een
maal noodig hebben, om het bepaaldelijk het eerste
jaar niet meer te behandelen."
ITet verwondert ons inderdaad, dat de Raad den
hoer Ringers tot voorzitter benoemde, en dat de heer
Ringers- zich deze benoeming heeft laten welgevallen.
Liever hadden wij tot voorzitter iemand' zien gekozen,
die getoond heeft sympathie voor de zaak te bezitten,
studie ervan te hebben gemaakt. Wilde men zich be
perken tot den Raad, dan was de lieer Van den Bosch
zeker de aangewezen man geweest, wenschte men ook
buiten de raadsleden te gaan, dan bad men stellig een
gelukkige keuzo gedaan, indien men den lieer Uiten-
bosck had benoemd. Konden de beeren Ringers en
Uitenbosck ook maar in deze commissie van plaats
verwisselen
tt
Toen drie jaar geleden de verordening op de hun-
delsdagschool werd vastgesteld, werd, in afwijking van
het advies van B. en W„ op voorstel van den beer
Glinderman, besloten een afzonderlijke commissie van
-toezicht op liet handelsonderwijs in het leven te roe
pen. De commissie werd' benoemd en men hoorde
niets dan goed van haar. Zij stond in de aangenaam
ste verhouding tot directeur ej? leeraren der school
conflicten als bijv. te Zwolle ontstonden, kwamen niet
voor. De omstandigheid, dat er twee leden van den
handeldrijvenden middenstand in de commissie zitting-
hadden, moet het onderwijs aan die inrichting wel-
ten goede komen. Het handelsonderwijs toch verkeert
nog in een groei-periode en het zal meer dan eenig
ander onderwijs blijven groeien en voortdurend wijzi
gingen moeten ondergaan, omdat het gericht is op het
wisselende handelsleven, op de ziob steeds uitbreiden
de techniek van den handel. Als motto zou voor deze
inrichting- in het bijzonder kunnen dienen: „Niet
voor de school, maar voor liet leven leeren wij." De
man, wien de leiding der school is opgedragen, de di
recteur, dient dus de stemmen van 't handelsleven zoo
veel mogelijk te beluisteren en de commissie van
toezicht dient toe te zien, dat het onderwijs niet de
practijk zooveel mogelijk rekening houdt. Heeft nu
de directeur in een commissie niet een natuurlijk or
gaan, dat hem in staat stelt de stemmen der prac
tijk te vernemen en is omgekeerd een dergelijke com
missie niet de meest aangewezene om toe te zien, om
te beoordeeleu of het onderwijs in de juiste richting-
geleid wordt Het is waar was er geen deskundige
commissie, de. directeur zou ongetwijfeld wel wegen
vinden, welke naar lief zelfde doel leiden. Maar de
weg door een commissie van deskundigen is de kortste
en de gemakkelijkste. En -nu gelooven we, d'at de in
vloed van zakenmen&chen op dit onderwijs- licht kan
worden onderschat. Wie kan bijv. betere wenken ge-
veil voor de schoolverzameling op het gebied der wa
renkennis, inlichtingen verstrekken ten aanzien van
nieuwe usantiën, van eiscben der practijk, dan de
man, die in die practijk leeft? Wie kan bij de plaat
sing van oud-leerlingen de belangen van werknemers
en werkgevers beter behartigen dan de man der prac
tijk, een man uit den handeldrijvenden en industriee-
■len middenstand'?
Het ligt dan ook voor de hand, dat toen het onder
wijs aan de Handelsavondschool gereorganiseerd was
en al het handelsonderwijs- hierterstede was! gesteld
onder éénhoofdige leiding, werdl voorgesteld, ook de
Handelsavondschool te plaatsen onder de leiding van
de commissie van toezicht- op het handelsonderwijs. Of
vóór het nemen van dezen maatregel de commissie van
Toezicht op -het Middelbaar Onderwijs1 in deze wijzi
ging wel voldoende is gekend, weten we niet, maar ze
ker is blijkens hetgeen de voorzitter Woensdag me
dedeelde dat zij zich gepasseerd gevoelde. Indien
niet met het noodige beleid mocht zijn gehandeld, dan
valt dit gevoelen wel eenigszins- te billijken: heeft de
commissie M. O. het handelsonderwijs- aan de avond
school niet naar het zoo uitnemend-sameng-estelde
plan van den inspecteur, den heer de Groot, helpen
opbouwen
In elk geval de toestand' ligt er nu eenmaal. De
Minister van Binnenlandsche Zaken oordeelde plotse
ling, dat de handelsdag- en avondscholen onder toe
zicht behoorden te worden gesteld' van dfe commissie
M. O. Nu staat- er in de wet het volgende: „Het
toezigt op de openbare en bijzondere scholen van mid
delbaar onderwijs is, onder het oppertoezigt van Onzen
Minister van Binnenlandsche Zaken opgedragen aan:
a. plaatselijke commissiën, door den gemeenteraad
te benoemen;
b. inspecteurs enz."
Tweeërlei wetsuitlegging schijnt -hier mogelijk. Hier
uit kan worden gelezen, dat er in een gemeente „plaat
selijke commissiën" zijn, maar ook, dat- het meervoud
enkel, is gebezigd met het oog op de onderscheidene
gemeenten. Niet onaardig bracht die heer Boelmans
ter Spill hierbij d'e Kiesvereeniging Stellendijk te pas.
Zooals men weet komt Haspelsto-k tot de ontdekking-
dat zijn neef, die hem een houten kunstbeen beloofde,
zoo dit voorwerp later noodig mocht, zijn en de neef
tot Kamerlid! was gekozen, niet voor den zuiverings
eed behoeft terug- te deinzen, omdat de grondwet
spreekt van „aan geene personen" giften of gaven be
loofd of gegeven te hebben en geen memek kau zeg
gen, dat Haspelstok „personen" is.
Hoewél het- duidelijk bleek, dat, ondanks de vele boe
kon en verordeningen die werden aangesjouwd, niemand
van den Raad een steekhoudend motief had om tegen
de duidelijk uitgesproken opvatting van den Minister
in te gaan en de voorzitter met nadruk tartte, één -
gemeente te noemen, waar een andere opvatting werd j
gehuldigd, droeg- 's Raads meerderheid B. en W. op, j
aan den Minister eens „apodictisch" te vragen of hij
-het wel aan -het rechte eind! heeft. Het antwoord is
vooruit wel te raden cle handelsachoolcómmissie kan
haar dagen tellen. Trouwens ze is haar lieelo le
ven onwettig geweest. Naar toch bij de bespreking
bleek het stond niet in de betrekkelijke bijlage
zijn de leden nimmer beëedigd, terwijl artikel 19 voor
schrijft, dat de leden der commissiën van toezicht bij
do aanvaarding hunner betrekking, den eed of de be
lofte in handen van den kantonrechter moeten afleg
gen, dat zij haar naar behooren en getrouw zullen
waarnemen. En dit is nota bene nimmer geschied!
De Minister gaf bij zijn schrijven te verstaan, dat
vooraf in overleg met de Commissie van Toezicht zou
kunnen worden overeengekomen, dat de deskundige
leden als het- ware een subcommissie zullen vormen
van do Commissie van Toezicht, welke s-ub-commissie
met. goedvinden van de geheele commissie in het bij
zonder hare zorgen aan het handelsonderwijs zou heb
ben te wijden.
B. en W. hadden hier wel ooren naar, zij stelden
zich in verbinding met die commissie die tegen eene
uitbreiding van haar ledenaantal van 5 tot'. 7, om
daarmede cle gelegenheid te openen leden op te kun
nen nemen, die als deskundigen op handelsgebied' mo
gen worden aangemerkt, g.een bezwaar had. Over het
opnemen der twee bedoelde leden wenschte de commis
sie zic-h echter niet uit te laten, vóór tot de uitbrei
ding van haar ledental was besloten. Dit antwoord
was volkomen correct en daarmede had elk raadslid
rekening moeten houden. Had. men volstaan met de
liandelsschoolcommiss-ie dank to getuigen gelijk de
hoeren Meienbrink en de voorzitter zoo voortreffelijk
deden dan bad men het verstandigst gehandeld.
Dan had men kunnen afwachten en d'an zou het ver
der wel op rolletjes gegaan zijn. In het onverhoopte
geval, dat de commissie M. O. eens andere leden den
Raad had voorgesteld, had de Raad immers nog kun
nen zeggen: „komen ze er niet met U, dan komen
ze er zondier U, maiap bij U komen ze." En dan had
men in de overtuiging, dat men het belang van het
handelsonderwijs stelde 'boven persoonlijke overwegink-
jes; het in bet ergste geval maar op een crisis- moeten
laten aankomen. Maar geen der raadsleden had op
dit o o g e n b 1 i k met dè klompen op het ijs moe
ten komen. Wie dit deed, speelde een dom spel, om
dat hij geheel noodeloos d'e gevoeligheid der leden van
de iil. O. commissie prikkelde. Wij vertrouwen ech
ter, dat die heeren zich hierdoor niet van de wijs zul
len laten brengen, maar enkel en alleen de belangen
van het handelsonderwijs voor oogen zullen houden.
Dit. laatste doende zullen zij, zoodra tot uitbreiding-
hunner commissie is besloten, voor de nieuwe plaatsen
aanbevelen do beide deskundigen, die van den beginne
af aan bij het handelsonderwijs hier tor stede waren
betrokken, die het dus kennen als geen andier en die
daarom de meest aangewezen personen zijn om van
advies te dienen, indien er'advies noodig is en aan
wier advies- stellig in het algemeen niet de maatstaf
52 zal worden aangelegd'. Intusschen kan het
nooit kwaad, wanneer het zoover is, dat. de heide Alk
maarsche Middenstandsvereenigingenindien ook zij
die beide hoeren aangewezen achten en dat is wel
niet anders denkbaar de commissie verzoeken liet
tweetal op de aanbevelingslijst te plaatsen. Een be
leefd verzoek kan den indruk van een plomp woord
uitwisschen, zoo dat woord tenminste indruk heeft ge
maakt, terwijl met een duidelijke uitspraak van den
georganiseerden middenstand in dezen ongetwijfeld
rekening mag- en zal worden gehouden.
SPOORWEGEXPLOITATIE IN INDIë.
De heer Wenékenbach, Directeur der Gouverne-
ruentsbedrijven in Ned.-Indië, is thans uit Batavia in
den Haag- aangekomen. Hij heeft in opdracht met
eenige deskundigen hier te lande overleg- te plegen
omtrent de maatregelen, die vereiseht worden om de
Staatsspoorwegexpl'oitatie in Ned. Indlë tot een ge
heel' zelfstandig bedrijf te maken, ook uit financieel
oogpunt, m.a.w. dit bedrijf te maken tot een lichaam
met eigen rechtspersoonlijkheid.
V KIJZINNIGE SAMENWERKING.
In aansluiting bij het bericht betreffende liet tot
stand komen van overeenstemming tusschen de hoofd
besturen der drie vrijzinnige partijen, wordt nog het
volgende medegedeeld1:
Bij do onderhandelingen, tusschen de hoofdbesturen
gevoerd, waren hoofdpunten grondwetsherziening om
te komen tot algemeen kiesrecht, zonder zoogenaamde
correctieven, en staatspensioen voor allen beneden een
zeker inkomen, onder het beding dat de kosten dier
perisionneering niet mochten gevonden worden nit.
verhooging van het tarief van invoerrechten.
Blijkbaar is op deze hoofdpunten dus overeenstem
ming verkregen.
Zijn wij goed ingelicht, zegt. bet Hbld., dan heb
ben de hoofdbesturen zich onderling verbonden om,
na goedkeuring van de samenwerking door de betrok
ken vereenigingen, do hoofdpunten van de overeen
komst bij een overwinning de,r linkerzijde -ah vegeo-
ringsprogram aan te nemen.
De Ilaagsche hoefijzer-correspondent v-an het IIlolr]
meldt dat het concentratie-programma, naast de
Staatspensionneering een Rijkslijfrentebank voor vrij
willig® rwzakeringen mat Staatï-stwn herat.
Gemengd uien we.
BEIAARDSPEL.
Te 's-Hertogenbosch bestaat het plan om ter gele
genheid: der tentoonstelling van Kerkelijke Kunst in
191" een wedstrijd te houden in het boiaardspel, zoo
als reeds meermalen met groot succes te Mechelen is
geschied.
In verbandi hiermede werden de carillons van het
stadhuis en der St. Jnnskerk alda-ar onderzocht en be
speeld door dè beeren J. Vincent, earillonist te Am
sterdam, Hub. Cuypers, componist te Bussum en Job.
Dietrich, stadsklokkenist te 's Bosch.
Het klokkenspel van den stadhuistoren dateert, uit
de 17e eeuw, en is, ofschoon -niet groot-, prachtig van
klank. liet carillon der St.. Jan&kerk zou eenige ver
anderingen moeten ondergaan. Omtrent de dispositie
zal een rapport worden opgemaakt.
KWAAD GEWETEN.
De uitgever van een krant had een partij suiker ge
kocht, die met fijn wit zand! vervalsoht was. In het
eerstvolgende blad drukt, hij het volgende:
„Ik heb van een winkelier hier ter plaatse een hoe
veelheid suiker gekocht, waarbij minstens een half
pond' wit zand! was. Als deze me niet binnen 2 dagen
7 pond goeie suiker stuurt, zal ik z'n naam pu-blicee-
ren."
De-n volgenden dag kreeg hij van 5 winkeliers _7
pond beste suiker toegezonden.
DE TOOVERLANTAARN OP SCHOOL.
Naar de Volksschool verneemt zal weldra op de Am-
sterdams-clie scholen een andere regeling voor de ver-
tooning van de tooverlantaarn in werking treden. Op
eenige scholen is een lantaarn gestationneerd, terwijl
de stad in een gelijk aantal wijken is verdeeld. Tweo
maal in de maand zullen de hoogste klassen der scho
len, bij voorkeur twee klassen tegelijk, volgens vaste
rooster overdag' een vertooning kunnen bijwonen. De
gemeente heeft een contract gesloten met de Vereeni-
g-ing- voor Lichtbeelden. Alles bij wijze van proef.
Zijn wij goed ingelicht, -schrijft de Volksschool,
waaraan wij dit bericht ontleenen da-n zijn de hoof
den van scholen door d'e inspectie uitgenoodigd1 gewor
den een proefvortooning te komen bijwonen. Waarom
ook niet. do klasse-onderwijzers? Ovor gebrek aan be
langstelling voor dit hulpmiddel bij ous onderwijs zou
men zeker niet te klagen gehad hebben.
UIT OUDKARSPEL.
Voor opzichter van den Polder Geestnier-Ambacht
(Oosterdijk en Molengeersen) hebben zich 30 sollici
tanten aangemeld' waarvan een zijne sollicitatie heeft
ingetrokken.
UIT HEILOO.
Ter rectificatie van het' Raadsverslag in het num
mer van gisteren deelt men ons van welwillende zijde
.mede, dat het voorstel van den heer Maas Geestera-
nus, om het salaris van dten heer Bla-nkestijn te ver-
hoogen, niet* werd aangenomen, maar verworpen. Het
salaris blijft, zooals het was, met dien verstande, dat
dè kleine postjes rfiet meer worden gerekend.
VEREENIGING TREIN 8.28 II. IJ. S. M.
Dinsdag 1 October vertrokken weder 40 kindereu
inaar het herstellingsoord te Soest, voor de winterver-
pleging. De vereeniging staat er echter financieel
zeer slecht voor en zal, zoo er geen uitkomst, komt, ge
noodzaakt zijn den lsten December het kinderhuis te
sluiten. Daarom doet zij een beroep om financieeleu
jsteuu, hopende dat haar de blijken van- alle kanten
mogen geworden. Penningmeester is de beer L. van
Weeren, N. Z. Voorburgwal 22, Am-sterdam.
KORTE BERICHTEN.
Een zoon van een wed/uwe te Lippenhuizen is
terwijl hij koeien langs den weg dreef, door mollen-
vangers van elders, die meenden, dat hij hunne honden
plaagde, dusdanig toegetakeld, dat voor hersenschud
ding gevreesd wordt en hij onder geleide naar hips
is moeten worden gebracht.
Donderdagavond' heeft een paard den zoon van
een landbouwer te Castricum doodgeslagen.
De knocht van den kennisreiziger die uit Wes
tervoort verdwenen was met meeneming van de ver
diensten van zijn baas, is te Utrecht in een café aan
gehouden, in het bezit van nog slechts weinig geld.
Aan de spoorlijn GoudaSchoonhoven heeft aan
den Kerk weg bij cle gemeente Ammerstol een verzak
king plaats gehad, waarbij in de aangrenzende wete
ring de veenlatig een huis-hoogte werd opgeperst. Niet
minder clan ruim 80 treinen met zand, elk bestaande
uit 13 waggons, zijn daar ter plaatse leeggestort;
thans heeft men vasten bodem.
De burgemeester van Amsterdam heeft dezer da
gen aan zijn woning op den Binnen-Amstel een dreig
brief ontvangen. De brief is in banden gesteld van
de politie, die den schrijver tracht op te sporen.
In het ruim van het Engelsche stoomschip Moto,
liggende in de Waalhaven te Rotterdam, is een kolen-
werker gisteren tusschen een kolenknijper beklemd ge
raakt. Zijn linkerdijbeen werd nagenoeg afgeknepen
en zijn rechterhand' verwond. De man is naar bet zie
kenhuis gebracht.
De Commissaris dor Koningin in Noord-IIolland
beeft, bepaald, dat buitengewone gemeente-veldwach
ters zich moeten houden buiten den strijd van de po
litieke partijen en als lid va-n een vereeniging daaraan
geen werkzaam aandeel mogen nemen.
Een baldadige jongen werd gisteravond te Schie
dam door burgers gegrepen en aan de politie overge
geven. Hij vermaakte zich met andere jongens om
kapok uit te strooien over dè kleoren van elkander en
van voorbijgangers, waardoor die kleeren als overdekt,
werden.
