DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN. GfOliS Mn-lHIltt Het Circuskind. No. 243. Honderd en veertiende Jaargang. 1912. MAANDAG 14 OCTOBER. op Maandag 4 November 1912. Cursus voor Pensionhoudsters FEUILLETON. te ALKMAAR Alkmaarsche Huishoud- en Industrie school. Dames-Kookcursus. geopend worden aan de Lesgeld f 30. Aanvangende half November. Lesgeld f 25. BINNENLAND. HINDERWET. BURGEMEESTER en WETHOUDERS van ALK MAAR brengen ter algemeene kennis dat zij bij be sluit van heden voorwaardelijk vergunning- hebben ver leend aan II. WIERSMA, aldaar, tot het oprichten van een sigaren drogerij met- bergplaats1 in het perceel Verdronkenoordl D 48. Burgemeester en Wethouders voornoemd, G. RIPPING, Voorzitter. DONATH, Secretaris. Alkmaar, 12 October 1912. VERKIEZING KAMER VAN KOOPHANDEL EN FABRIEKEN. BURGEMEESTER en WETHOUDERS van ALK MAAR brengen, ter voldoening aan art. 10 al. 4, van het Algemeen Reglement voor de Kamers van Koop handel en Fabrieken, ter kennis van belanghebbenden, dat de verkiezing, ten gevolge der periodieke aftre ding van de heeren A. J. T. Conijn, J. G. Potgieser en P. J. Boom als leden dier Kamer in deze gemeente, is bepaald op DONDERDAG 14 NOVEMBER a.s. van des voormiddags 10 tot des middags 12 uur, in een der lokalen van het stadhuis. Alkmaar, 12 October 1912. Burgemeester en Wethouders voornoemd, O. RIPPING, Voorzitter. DONATH, Secretaris. Bij genoegzame deelneming zal een De lessen vangen aan half November e.k. Duur van den Cursus pl.m. 30 lessen. Nadere inlichtingen bij de Directrice M. W. ARBEITER. ALKMAAR, 14 October. „En de vraag: oorlog of vrede? blijft voorloopig een open vraag, waarop echter déze week wel het antwoord zal geven." Zoo eindigden wij verleden Maandag het artikeltje op deze plaats. De week heeft inderdaad! het antwoord gegeven maar nog niet volledig. Tot dusverre heeft enkel Montenegro, het allerkleinste Balkanstaat je dat iets grooter is dan Friesland, Groningen en Drente samen, en met Alkmaar en Hoorn samen net zooveel inwoners heeft als.... 's-Gravenhage, Turkije (in Europa 5 maal zoo groot als Nederland en iets meer inwoners) den oorlog verklaard. Eenige uren, voordat de vertegenwoordigers van Oostenrijk en Rusland namens de groote mogendheden hun waarschuwende stemmen konden doen hooren, kwam deze daad. Zij was slechts een begin koning Nikita zou niet op eigen gelegenheid en alleen zich tegen Turkije gaan meten. Maar of hij een aanwij zing uit Bulgarije ontving, dan wel of een andere (een Europeesehestem in zijn oor gefluisterd heeft, Roman van PAULA BUSOH. 55) —o— j „Als die stalknechts nu maar niet drinken!" had hij dikwijls tob zijn stalmeester gezegd, dien hij in dit opzicht ook niet recht vertrouwde, en die zorg veront rustte hem 't meest» en deed! hem vau minuut tot mi nuut zenuwachtiger worden. Men moest er niet aan denken, wat er bij zulk een moeilijk paardenvel-voer kon voorvallen, wanneer de leiders niet te vertrouwen varen. Thans verscheen het trio Mira, Violet en Asta, die reeds als klaverblad binnen en buiten het circus be kend' waren, op de vlakte. De vermoeidheid' scheen ge heel bij Asta verdwenen te zijn, want zij riep levendig uit: „Ik moet mij zeer haasten. Om 11 uur worden do paarden reeds ing-eladen, en ik moet erbij zijn, op dat mijn Hansje niets overkomt!" „Denk je, dat ik mijne leeuwen zonder mijn tegen woordigheid laat inladen?" vroeg Violet. „Maar wij hebben nog tijd' genoeg." „Ja, alle heeren hier zitten ook nog in alle gemoeds kalmte, en gij weef toch, dat ieder artist, die slechts een greintje paardenverstand' heeft, moet medehelpen. Dus,^ zoolang die allen nog zoo gemoedelijk eten, hebt gij ook nog tijd," zeide juffrouw Tompsen. Langzamerhand stonden de heeren artisten met paardenverstand) op, niet allen ineens als op een afge sproken teeken, maar een ieder wanneer hij met het souper gereed was. „Ik zal voor uw Hans wel zorgen," zeide een jonge rijder, genaamd Korally, die daar voorbijliep, tot Asta. „O, ik ga zelf mede. Wacht een oogenblikje, tot ik mijn kop thee uitgedronken heb." „Maar dan mag ik wel uw paard naar de kade bren gen?" vroeg de jonge man die zich reeds lang voor zijne sehoone, jonge collega interesseerde. is nog onzeker. Eu juist, die onzekerheid! stelt Europa op een harde proef. Ook het ergste bericht, zou de Europeesehe zenuwachtigheid! blijkend! bijv. uit een paniek op de Parijsche beurs niet kunnen doen stij gen. Nergens gelooft men aan den vrede, doch ook de oorlog wil niet uitbreken. De Europeesehe diplomatie staat, vrijwel machteloos en een uitlating van den Oos- tenrijkschen minister van financiën als „Oostenrijk moet in staat zijn, indien eenmaal' de Balkankwestie tot een definitieve beslissing- zal komen, zijn stem met haar volle gewicht in de weegschaal te kunnen leg gen" bewijst in haar stoute beeldspraak, dat internati onale besprekingen na den oorlog zullen plaats hebben met wie weet welke gevolgen. Trouwens men schrijft den staatslieden en leger aanvoerders in Oostenrijk het belangrijke besluit toe het Sandjak Novi'bazar te bezetten en als men dan nog bedenkt, dat de Russische: proefmobilisatie algemeen doorgaat voor een tot Oostenrijk gerichte waarschu wing, om zich van elke militaire actie in het sandjak of in Servië te onthouden, dan zal men den ernst van den toestand inzien. Daa'r is inderdaad zeer weinig reden tot optimisme -misschien dat de spanning, waarin Europa de af- geloopen week heeft verkeerd, er niet weinig toe bij draagt om het inzicht te vertroebelen Intussehen zou gisteren het antwoord! der Balkan- staten aan de mogendheden worden overhandigd, tege lijk met een ultimatum aan Turkije, waarin geëischt zou worden, dat Turkije onmiddellijk zijn troepen naar huis zendt, terwijl slechts een korte tijd voor beslissing- wordt gegeven. Vermoedelijk zullen wij er vanmiddag wel meer van weten. In elk geval gelooven we niet, dat de inhoud van het ultimatum er veel toe zal doen: Turkije zal thans ook den strijd) willen. Wat nu den oorlog betreft, er is al geducht gevoch ten. De Montenegrijnen vechten op drie verschillen de, ver van elkaar gelegen gebieden. De noordelijke groep is opgerukt in de richting van Ipek (op ous kaartje boven do T van de groote letters Turksche Rijk) en vecht nabij Berauo. De lange duur van de gevechten, het afwisselende succes komen ge heel overeen met de karakteristiek van den bergoorlog. Men krijgt den indruk diafc de Turksche troepen, die inderdaad met doodsverachting vechten, sterker zijn, maar zoo ooit dan kan in den bergoorlog de krijgskans licht koeren. Da middelste groep, welke de hoofdinacht der Mon tenegrijnen omvat, waarbij zich ook de koning en de kroonprinsen bevinden, is geconcentreerd rondom Pod- goritza, gelegen op Montenegrijnsch gebied, dicht, bij de grens, iets ten noorden van Toezi (op ons kaartje ten noordwesten van de zooeven aangehaalde groote T). Van hier leidt een weg naar Skoetari, een in mi litair en politiek opzicht belangrijke, plaats in Turksch Albanië, van waar uit een breed'e, vlakke, vruchtbare landstreek gaat. tot naar de Adriatische kust, waar de zeer goede haven San Giovanni di Medua zich bevindt. De Turken hebben deze plaats zoo goed mogelijk in staat van verdediging gesteld. Hun stelling wordt door de hoogten van Plawnitza, Detsjisj, de forten van Sjipeanik en Rogam aangewezen. De hier gele verde gevechten hebben bereids veel offers gekost. Uit de eene positie verdreven, bezetten de Turken da delijk een volgende, daardoor den tegenstander steeds tot hernieuwde aanvallen dwingend. De zuidelijke groep is geconcentreerd bij Dulcigno, een haven, ten zuiden van Antivari, dat men op de „Nu ja, Hansje kent u, u moogt hem naar het schip brengen, maar ik zal hem in de box drijven, daar gaat hij anders niet in," beweerde zij. „De directeur heeft echter gelast, dat de dames al len tegen 12 uur hare hutten moeten opzoeken, anders is er te groote drukte," schertste Karolly. „Nu wij maken een uitzondering," merkte Violet op. „En overigens heb ik het uitdrukkelijk verlof hij mij ne leeuwen tegenwoordig te zijn." „Maar tot twee uur kan het inladen wel duren en wie weet, wanneer uwe diertjes aan de beurt komen," zeide de jonge man, terwijl hij zich verwijderde. „Mooi is anders, dat weet ik. Maar ik heb voor mijn paard reeds andere offers dan dit gebracht. Dus tot weerziens aan de boot!" riep Asta hem na. Na verloop van een uur stonden de dames aan de haven, waar een vrachtboot aangelegd) had. Vrouwen eh kinderen hadden zich reed's lang aan boord begeven, voordat liet laden begon. Daar stonden de paarden, zebra's en kameelen, bovendien eenige lama's en struisvogels in lange rij achter elkaar en wachtten hun lot af. Een box werd aan land gebracht, en het eerste paard erin geladen. Nadat het goed vastgebonden was, zette de machine aan boord zich in beweging en langzaam hief de kraan den last in de hoogte en daalde dan boven de groote opening, die naar het ruim leidde. Zoo g-ing- het- wel een uur zonder ophouden voort. Een groote zwarte raphengst, de wederspannigste van de geheele schare, veroorzaakte een weinig opont houd. Door niets kon men het dier bewegen in de box te gaan. Daar dit met menschenkracht niet tot stand kwam, moest men de machine te hulp roepen. „Leg de cravate aan" gebood! de stalmeester en het tegenspartelend! paard werd! in het volgend oogenblik een strop om den hals gelegd, die met een ketting ver bonden was, welke van de machine uit aangetrokken werd. Nu moest het paard, wilde het niet gewurgd worden, langzaam de eene stap na den anderen voor waarts doen. „Welk een wreedheid!" riep Asta uit. „Hoe zal men zich anders helpen, waar werkelijk kaart vindt in de zee. Gelukt het den Montenegrijnen hier de Turken te verslaan, zoodat ze den opmarsch kunnen vervolgen, dan kunnen zij de middelste groep te hulp komen. Afgezien van deze gevechten waarvan wij een levendige beschrijving in onze rubriek buitenland op nemen hebben er nog verschillende g-rensschermut- selingen plaats, maar het bovenstaande geeft den stand van den oorlog op het oogenblik voldoende weer. De stand van de vredesonderhandelingen is minder gemakkelijk op te geven. Het schijnt, dat' de onderhan- lingen inzake den oorlog tusschen Italië en Turkije zijn afgebroken, maar zekerheid! is er dienaangaande nog niet. Wel wijst op de juistheid' van dit' bericht, de mededeeling dlat de Italiaansche vloot vandaag weer een actie in de Egeësche zee zou beproeven om een Turksch eiland te bezetten, hetgeen voor Turkije natuurlijk een lieel ding zou zijn, terwijl Griekenland wel zou juichen zoolangdeltaliaansch-Turksche oor log niet geëindigd is, blijft het Grieltsche vlootje vei lig voor de Turksche (Oorlogsschepen! PEST EN CHOLERA IN NED.-INDIë. De gezondheidsvoorschriften betreffende den in- en doorvoer van koopwaren uit met pest en cholera be smette landen, zijn toepasselijk verklaard op zendin gen uit Batavia, aldus wordt uit Brussel gemeld. SAMENWERKING VAN DE VRIJZINNIGEN. Naar de N. R. Ct. meldt, zal het program van actie voor de verkiezingen in 1913, waarmee de besturen van do drie vrijzinnige partijen zich hebben kunnen vereenigen, in 't laatst van deze maand) gepubliceerd worden. Gemengd nieuws. ONGEOORLOOFD BRIEVENVERVOER. Zoonis velen weten, is het een gewoonte van tal van winkeliers om brieven, bestemd voor klanten in de buitengemeenten, aan boodschaploopers ter bestelling mede te geven, die daaruit een aardige bijverdienste maken. Dat is echter in strijd met de wet op de brievenposterij, welke tegen het vervoer van brieven, in strijd met art. 2 dier wet; een geldboete van ten hoogste '200 bedreigt, wanneer die overtreding is gepleegd' door een ondernemer van een openhaar mid del van vervoer. Langen tijd is dat echter oogluikend toegelaten, maar op eens schijnt het hoofdbestuur der posterijen uit zijn hoek te zijn gekomen en heeft het aan de justitie een onderzoek gevraagd'. Het gevolg daarvan is geweest, dat Vrijdag de maréchaussee te Papen- drecht een boodschaplooper op Sliedreclit heeft aan gehouden en gefouilleerd, waarbij een aantal brieven, uit Dordrecht geadresseerd aan personen te Papen- drecht en Sliedrecht, op hem bevonden en in beslag genomen werden en proces-verbaal tegen hem is opge maakt, zoodat h wel verder van de zaak zal hooren. C,o. Ct.") VEE-INVOER IN DUITSCHLAND. Men meldt uit Winterswijk: De vleeschnood) in Duitschlandi bezorgt den export slachterijen alhier veel drukte, tengevolge van het be sluit der Duitsclie regeering om de gelegenheid open te stellen tot. verzending van levend vee en die van geslacht vee te vergemakkelijken. Het eerste heeft voor ons land niet zooveel waarde met het oog op de lasten, aan keuring, enz. verhonden, terwijl bovendien 8 pfennig per pond' levend gewicht aan invoerrecht be taald moet worden. Van meer belang is de export van geslacht vee e»n varkens. In d© laatste weken heeft de firma Zwanenberg alhier daarmede zeer veel weik gehad en nu verschillende Duitsche gemeentebe sturen het besluit hebben genomen, de bevolking hun ner gemeenten persoonlijk van goedkoop vleesch te voorzien, komen vooral uit de groote steden geregeld geen tijd' te verliezen is?" zeide Mira, en zij sloegen verder gade hoe dte kraan zich langzaam ophief, hoe het paard daarboven steed's onrustiger en wilder werd en hoe plotseling de ketting- brak en de box met het angstige dier nederviel midden op het dek. De box was bij den val op het paard neergekomen, dat als dood daar lag. De directeur en de stalmeester konden slechts constateeren, dat de aehterbeenen ge broken waren en dat men dadelijk om den paarden- slachter moest sturen. Alsof het arme diertje wel van tevoren geweten had, wat het te wachten stond," fluisterde Violet hare vriendinnen in, die ontroerd naast haar stonden. Nu was er weer een lange pauze, totdat-de lieden van het circus en de matrozen den ketting gerepareerd hadden. Intusschen voerde Lenz met den kapitein een hevig dispuut over de onbetrouwbaarheid van zijn transport middelen. Maar wat hielp al dat napleiten! liet on geluk was nu eenmaal gebeurd. Nu kon het laden weer voortgezet worden. Skeptisch volgden aller oogen het opstijgen en neerdalen van den geweldigen ijzeren arm. Vol angst zag Violet de kooi van haar Sascha, dien zij tevoren lief toegesproken had, in de box verdwijnen. Zij wendde zich om, toen de machine zich in beweging zette. Snel volgde nu het eene dier na het andere zonder oponthoud. Eerst kwamen de kameelen, lama's en struisvogels, al het vee, dat uog in het ruim kon on dergebracht worden, aan de beurt.1 en dan eerst trad do stalmeester on de artisten, die hunne paarden aan den toom hielden, toe en noodigde hen uit hunne die- ten na elkander op het dek te brengen. Toen zag men menig ontevreden gezicht en een luid morren drukte de ontevredenheid nog duidelijker uit. De oude Bajthel, het hoofd van een kunstrijdersfami lie, verzocht dadelijk een onderhoud! met den directeur en drong nu, toen de stalmeester hem wilde tegenhou den, door de rijen stalknechten naar den directeur door, die hier en daar nog bevelen scheen te geven. „Neen, mijn Hans neem ik zelf," riep Asta den stalknecht toe, die juist op het punt stond het paard aanvragen om geslacht vee. en vnrkensvleesch' binnen. Het invoerrecht daarvoor is van '13 op 9 pfennig per pond teruggebracht en daar het den gemeentebesturen niet te doen is, om winst te maken, kunnen zij de be volking zoodbende voor beduidend' lagere prijzen be dienen dan de slagers. Of de vleescliprijzen nu inderdaad! zoo hoog zijn als het geschreeuw is, durven we eenigszins betwijfelen, vooral ten aanzien van rundvleeseh, want we hoorden prijzen noemen, die niet veel' meer zijn dan hetgeen men tegenwoordig in ons land) betaalt. EEN RIJKE GEMEENTE. Er zullen niet vele gemeente in ons la.nd zijn, die er zóó goed' voorstaan als de gemeente Deurne». In deze in N.-B. gelegen gemeente zijn bijna geen armen. De weinigen die er zijn, genieten onbekrom pen onderstand. Belasting- wordt er niet geheven, omdat men die niet noodig heeft. En zoo goed is men er bij kas, dat men verleden jaar ter gelegenheid van het zilveren ambtsfeest van den pastoor, dezen een orgel van 1500 -wilde geven, een besluit, dat echter niet goedgekeurd werd door do Ged. Staten van Noordt-Brabant. Van waar nu die welstandi? Deurne heeft enorme bezitting-en in de Peel, de hoogeveenstreek langs de Brabantsch-Limburgseka grens. Uit d© verpachting barer gronden trekt de ge meente rijke inkomsten en eens moet ze zelfs een bod van een millioen gulden hebben afgeslagen, omdat ze niet wist, wat ze met het geld' aanvangen zou. Voor den bouw van een R.-K. kerk wil men nu een subsidie geven van maar even 50.000. („O. Crt.") DE ENGELSCHE ZATERDAG. Sedert eenigen tijd is op het Stadhuis te Amsterdam bij wijze van proef de zoogenaamde Engelsche Zater dag- ingevoerd, waardoor, de bureaux op dien dag 's middags te 1 uur gesloten worden. Tot dusver heeft de maatregel geen moeilijkheden bij de afdoening van bet werk veroorzaakt. Alleen is er nu, zooals wel te begrijpen valt, Zaterdagsmorgens veel werk aan den Winkel. De proef, die den lsten November geëindigd zou zijn, wordt met zes maanden verlengd' om, alvorens de regeling definitief te maken, na te gaan of ook gedu rende de wintermaanden geen stoornis in de werk zaamheden zal worden ondervonden. HET FAILLISSEMENT DER „NEDERL. TOO- NEELVEREENIGING." Zaterdag is de verificatievergadering gehouden in zake het faillissement van de „Nederl'andsche Tooneel- vereenigi.ng. Namens de failliet is ter bijeenkomst door mr. Vail- lanl een liquidatie-accoord! aangeboden van één pro cent. De vorderingen bedragen gezamenlijk 12.000 te gen een actief van ongeveer 4000. Onder de vorde ringen behoort een belangrijk deel der artistensalaris- sen, die preferent zijn. De curatoren, mrs. J. O. van Kempen en L. S. O. de Hnrtog, deelden mee, dat de boedelschuld! nogal groot is, wijl de artisten eerst met zes weken, en na het faillissement konden worden opgezegd. EEN APPEL VAN 1911. Men schrijft aan 't Hbhl. tf'Vls een merkwaardigheid kan ik u mededeelen dat ik gisteren nog een appel gegeten heb, die in den droo- gen zomer van 1911 is gegroeid. Zij was bewaard in een vruchtenkelder die in een heuvel is ingebouwd en toen de tuinbaas die dezer da gen schoon maakte voor den nieuwen oogst vond hij nog eenige „Aagjes" en Bellefleurs van 't vorige jaar in volkomen goeden toestand. Wij hebben „Aagje" opgepeuzeld) en zij smaakt nog zeer goed al waren haar wangen van oudërdom's rim peltjes voorzien. weg te brengen. Daar boven zou nu het arme dier in den niet al te warmen nacht staan, waar een gure wind' intusschen was opgestoken en een storm in aantocht scheen. „Het is een onbeschaamdheid van de directie onze paarden op liet dek te zetten. Zij betaalt ons geen pfennig, wanneer onze dieren te g-ronde gaan. Dat is toch ons eenig kapitaal," schold Karolly. „Barthel was reeds- bij den oude en heeft hem dit alles gezegd," fluisterde het jonge meisje hem in. „Maar hij kreeg slechts ten antwoord', dat hij zijn mond moest houden. Ik zou mij dat niet laten zeg gen." Toch was zij niet minder dan haar collega over deze ongemanierdheid verontwaardigd en hield) zich alleen kalm, omdat zij het contract onderteekend had, waarin uitdrukkelijk was gereleveerd, dat de artist zich naar alle maatregelen der directie had te voegen. Zoo bracht zij haar paard met behulp van den jon gen rijkunstenaar op de haar aangewezen plaats. Twee dikke paardendekens gespte zij om hem heen en sloeg nog om hals en borst haar eigen reiscape. „Zoo, mijn arm dikkertje nu zult gij niet bevriezen. Thans kwamen de paarden der familie Barthel, drie in getal, en nog twee van den Tscherkessen-ruiter Z.s- di aan boord en werden naast Hansje geplaatst. Alles was gereed en men wachtte slechts op het sein van vertrek. De directeur daalde nogmaals in het ruim neder, waarin de paarden dicht opeengedrongen stonden. Welk een hitte sloeg- hem uit dat ruim te gemoet." „Stalmeester," riep hij thans, „laat toch in gods naam het luik open, opdat er lucht in kan, anders stikken alle dieren." „Zeker, mijnheer de directeur." antwoordde deze zooals altijd onderdanig, maar met een eenigszins on duidelijke stem. en een adem, die het gebruik van eeni ge flinke borrels verried. Lenz maakte door zijn voorloopigen stal met een kleine lantaarn consciëntieus de ronde, belichtte nog eens elk paard van alle kanten, wendde zich dan naai de op zijde staande, op elkaar gestapelde leeuwenkooi- en en steeg ten slotte de smalle ladder naar de boven wereld weder op. (Wordt Twvelgd.)

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1912 | | pagina 1