No. m
DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN.
Openbare Verkooping
de Boerenplaats genaamd „de Kieft"
Honderd en veertiende Jaargang,
1913
ZATERDAG
23 NOVEMBER.
huishoudster.
COCO
te Heerhugowaard.
vruchtbaar Weiland,
het HUIS ingericht tot twee woningen
met ERF en
vruchtbaar Weiland,
8TADSNIEU W8.
WEEKBLADEN.
ADVERTENTIE N.
ALRMAARSCHE COURANT
naar GUY DE MAUPASSANT.
In de geheele naaste omgeving werd de boerderij
der familie Lucas- .die „Pachthoeve" genoemd. Waar
om dit mil precies zoo was, zon men, niet. kunnen, zeg
gen. Aan die benaming van „Pachthoeve" hechtten
de boeren zonder twijfel een idee v,an rijkdom en voor
naamheid, en inderdaad was deze boerderij ook beslist
de grootste, de rijkste en de meest verzorgde uit de
geheele laudstreek.
De uitgestrekte binnenplaats, begrensdl door vijf
rijen prachtige hoornen, die de korte, dikke en gevoe
lige apipelhoomen moesten beschutten tegen den
scherpen wind van de vlakte, was omringd door lange
bijgebouwen, die van pannen voorzien waren en waar
in veevoer en graan werden bewaard; verder mooie
veestallen, uit kiezelsteen opgebouwd, stallen voor
dertig paarden, en eeni uit baksteen opgetrokken
woonhuis, dat. denken, deed a-an een, klein kasteeltje.
De mesthoopen werden goed onderhouden, de waak
honden hadden bun hokken, een massa pluimgedierte
bewoog zich in hot. booge gras.
Eiken middag namen vijftien personen, meesters,
knechten en meiden, plaats aan de lange keukentafel,
waarop de soejp dampte uit een grooten pot van aar
dewe-rk, versierd' met blauwe bloemen.
De beesten, paarden, koeien, varkens en schapen
waren vet, goed verzorgd en netjes, en baas Lucas,
een groote man, die wat gezet weid, hield drie keer
daags inspectie, waarbij hij op alles lette en aan alles
dacht.
Achter in den stal werd uit medelijden, een) heel oud
wit paard verzorgd', dat de -meesteresse tot zijn na
tuurlijken dood weruschte te voeden^ omdat zij het had'
groot gebracht, altijd bij ziéh had) gehouden en waar
aan voor haar herinneringen waren verbonden.
Een staljongen van vijftien jaar, Isidbor Duval,
kortweg' „Zidoor" genaamd, had de zorg voor dezen
invalide, gaf het 'si winters zijn) maat haver en vee
voer, en moest het vier keer daags, in, den zomer bren
gen naar den heuvel, waar het werd vastgebonden
en waar het volop frisch gras kon1 vinden.
Het beest, bijna verlamd, hief met moeite zijn zwa
re pooten op, zijn knieën waren dik en de enkels ge
zwollein Zijn manon die nooit meer geroskamd wer
den, leken op witte haren en zijn) lange wimpers ga
ven aan zijn oogen een droevige uitdrukking.
Wanneer Zidoor hem naar 't grasveld leidde, moest
hij vaak aan dén teugel trekken, omdat het beest zot)
langzaam liep; en de jongen, gebogen, hijgende,
vloekte dan boos, dat hij -dezen- ouden bonk te verzor
gen had.
Do lui van de boerderij hadden; plezier in de woede
van den- bengel tegen C-oco, spraken voortdurend over
het paard als van Zidoor, -om d'en kwajongen te erge
ren. Ook zijn kameraden) hielden hem er een beetje
mee voo-r den gek. Men noemde hem in 't dorp Coco-
Zidoor.
De jongen was er innerlijk nijdig om en voelde in,
zich de begeerte opkomen, zilch oip het paardl te wre
ken. Hij was een mager kind, op h-ooge beenen, heel
vu ill, met rooie, dikke, harde, steile haren. Hij scheen
dom, sprak stotterend, met eindelooze moeite, alsof
de gedachten zich niet in zijn grove, brute ziel konden
vormen.
Reeds sedert gertuimen tijd verbaasde hij zich er
over, dat men Coco behield); hij ergerde zich over het
goed, dat verkwist werd ter wille van het stomme dier.
Van het oogenblik af, dat het niet. meer werkte,
scheen het hem onbillijk, dat het gevoed werd; schan
delijk zelfs Scheen het hem toe, om haver te verkwis
ten. het dure haver, voor zoo'n lammen knol. Menig
maal, ondanks de hevelen van baas Lucas-, spaarde' hij
op het, voedsel voor- het! paard uit door hem slechts
een halve maat toe te dienen,en te bezuinigen op
zijn stroo en zijn hooi. In het- verwarde brein van het
kind ontstond' een toenemende haat, de haat van den
hebzuchtig'e.n boer, van den geniepigen, woesten, bru-
t.iJen en lafhartigen boer.
Toen de zomer terugkeerde, moest hij het paard
van heuvel doen verwisselen, 't Was een eind uit de
buurt. De kwajongen, eiken morgen giftiger ge
stemd, trok met loggen pas tusschen de korenvelden
door. De mannen, die in het veld) werkten, riepen
hem toe bij wijze van plagerij: „Hola, Zidoor, doe
mijn groeten aan Coco."
Hij antwoordde niet, hij brak van een haag, waar
langs hij ging, een tak en, nadat hij de riemen van
het oude paard had verlegd-, om hem vrijuit te laten
grazen, naderde hij zelf verraderlijk en ging de knie
ën van het dier ranselen. Het beest- probeerde te ont
vluchten, achteruit te slaan, te ontkomen aan de sla
gen en het draaide aan zijn koord in de ronde, alsof
het in een renbaan was opgesloten. En de jongen
bleef er razend ,-op los slaan, hem achterna hollen,
hardnekkig, met de tanden in woede op elkaar ge
klemd.
Daarna ging hij langzaam weg, zonder zich ota te
draaien, terwijl het paard1 hem met zijn oude oogen
nakeek,^ de ribben bebloed, buiten adem van het dra
len. Niet eerder dan nadat het de blauwe blouse van
den jongen boer in de verte had zien verdwijnen, boog'
hij zijn beenigen, witten kop opnieuw naar het gras
neen.
Daar de nachten zoel waren, liet men Coéo buiten
slapen gmder bij het ravijn, achter het boscli. Zi
noor alleen zag- naar hem om.
De jongen ging er nu vermaak in scheppen om hem
met steenen te gooien'. Hij ging op tien pas afstand
op een- glooiing zitten, en bleef er -een half uur,
wierp nu en dan een scherpen steen naar den knol!
me, vastgebonden door zijn vijand, staan bleef, hem
echter voortdurend aanzag, omdlat hij niet durfde te
fiZGn, voordat do andoi* was hGong'ogaa'ii.
Maar aldoor bleef broeien in de hersenen van den
longen deze gedachte: „Waartoe dit -paard! voeden,
nat tot niets- nut was?" Hem scheen het toe, dat 'dit
armzalige biekje aan) -anderen, het voedstel ontstal,
den mensehem hun goed, ja hem zelf óók hestal, hem,
Zidoor, die toch ook werkte.
Langzaam aan, bij kleine afmetingen, verkleinde
do jongen toen eiken dag de strook van het weiland,
hij zette het grenspaaltje wat, naar voren, waaraan
het koord van het paardl werd vastgebonden. Het
heest moest dus- vasten, vermagerde, kwijnde weg. Te
«wak om de riemen te verbreken, strekte het zijn kop
uit naar het volle gras, het frisstehe, sappige gras;,
zoo nabij, en waarvan de geur tot hem opsteeg, doch
dat liet niet bereiken kon.
Daar kreeg Zidoor op een goeden morgen een nieuw
ideie: hij zo'u Coco niet meer verplaatsen. Hij had
meer dan genoeg van dat verre -loopen, ter wille van
dat oude karkas.
Toch kwam hij zelf kijken om van zijn wraak te
kunnen genieten. Het beangstigde dier keek hem
aan. Hij sloeg het dien dag niet. Hij draaide- om
het paard heen, de handen in de zakken. Wel deed
hij toch, alsof hij plan had het naar een betere plaats
te brengen, maar hij stak het grenspaaltje precies in
dezelfde opening, liep daarna weg, verrukt over zijn
uitvinding.
Het paard, dat hem zag heengaan, hinnikte nog
om hem terug te roepen; maar de vlegel zette het op
een loopen,liet het alleen achter, héél alleen in de
vallei, stevig" vastgebonden, zonder een grassprietje
onder zijn) bereik.
Uitgehongerd, probeerde bet toch -nog" de- sappige
wei te bereiken, die het met zijn neusgaten nog juist
even beroeren kon. Hot zakte op zijn knieën neer,
strekte hals en kwijlende lippe-n vooruit. Het was
alles tevergeefs. Eiken dag opnieuw putte liet oude
dier zich uit door nuttelooze wanhopige pogingen. De
honger, zoo dubbel gruwelijk door de nabijheid van al
het groene voedsel, dat tot aan den horizon zichtbaar
was, verteerde het.
Dien dag kwam de jongen niet terug. Hij hing in
de bossehen, op zoek naar vogelnestjes.
Hij keerde den volgenden morgen weer. Coco, uit
geput van vermoeienis, lag op den grond. Hij -richt
te zich op, toen hij het kind' gewaar werd, nu eindelijk
verwachtende, dpt hij van plaats- zou veranderd wor-
don.
Doch de kleine boer raakte zelfs1 het paaltje niet
aan. Wel kwam hij dichter bij, keek naar het dier,
gooide hem op den neus een kluit aarde, d'ie tegen
het- witte haar uiteenspatte en ging toen fluitende
terug.
Het -paard bleef staan) zoolang- als het hem nog kon
zien, ma-ar toen hij voelde dat zijn pogingen om het
naburige gras te bereiken vruchteloos zouden zijn,
strekte liet zich op-nieuw neer en sloot zijn'oogen.
Den volgenden morgen kwam Zidéor niet.
Toen hij den dag daarop bij Coco kwam, ontdekte
hij dat liet- beest dood was.
Hij bleef even heel' stil staan, keek toen naar liet
dier, en was tevreden over zijn werk, maar te zelfdér
tijd ook verwonderd, dat allee zoo gauw gegaan was.
Hij raakte hem -even met den voet aan, lichtte een der
■beenen op liet het weer vallen, ging er bovenop zitten
en bleef zoo ira die houding, kijkende naar het gras,
zonder gedachte.
Hij keerde, naar de boerderij terug, doch vertelde
niets van wat er gebeurd was, want hij wo-u (n-og
graag wat ronddwalen in do uren, die hij anders ge
woonlijk gebruikte om hot paard naar een andere plek
te leid,en.
De,11 volgou-den) ochtend! ging hij kijken. Kraaien
vlogen weg bij zijn naderen.Ontelbare vliegen spron
gen op het lijk om en zoemden rondom.
Thuiskomende de-ellde hij het gebeurde mee. Het
beest was zoo oud, dat niemand zich erover verwon
derde. De baas zeide tot t.wee knechten:
„Heem je schoppen mee: en graaf een kuil, daar,
waar je liet dier vindt,"
En de mannen begroeven het paard precies op de
plaats, waar liet van honger omgekomen was.
En heb lichaam voedde nu het gras, dat welig om
hoog schoot, groen en krachtig.
GEVESTIGDE PERSONEN
A. Scholten, zonder, r.c., Druivenlaan 4. P. Lan-
geberg, dekkneeht, Gr. Nieuwlanidl 14.. H. C. J. Pou-
lain, keliner, r.c., Koorstraat 20. C. J. Kager, dienst
bode, r.c., Langestraat 73. P. de Wijn, bakkersknecht,
n.h., Linden gracht 21. J. ter Stal, letterzetster, n.h.,
Spoorstraat 30. M. Sant, zonder, n.h., Baanpadl 10.
P. J. Greidanus, stuurman, n.h., Tuinstraat 1. E. B.
vau der Kooij, zonder, n.h., Strafgevangenis. A.
Quant, zonder, r.c., Spanjaardstraat- 9. G. Poppen,
slagersknecht, r.c., Iluigbrouw-erstra-at 5. L. J. E.
Muller, winkeljuffrouw, r.c., Vroom en- Dreesmann. J.
M. de Louw, dienstbode, n.h., Langestraat 88. C. Hou
tenbosch, groent enh a-ndela ar, r.c., Nieuwpoortslaan
•51. M. J. Heijne, dienstbode, r.c., Enidsen 103. T.
Greeuw, dienstbode, n.h., Heili-gdand) 28.
VERTROKKEN PERSONEN:
K. J. Zevenhoven, br-ood'bakkerskn., r.c., O. burgstr.
9, Amsterdam. E. C. Bakker, zonder, n.h., Metiusgr.
8, Rnkhuizen. J. B. van der Gulik, pakhuiskn., r.c.,
Baorreksweg1 32, Heiloo. A. H. Telrjer, zonder, Rem.,
Verdr. Oord 33, den Haag. J. C. van As, zonder, n.h.,
Strafgevangenis, Rotterdam. A. C. Bakker, huis
houdster, n.h., Langestraat 33, Dordrecht. J. van der
Steen, kleermaker, r.c., Koningsweg 41, Amsterdam.
A. Heini-s, schippersknecht, n.h., St.-Anmast.rnat 31,
Amsterdam. 1. MeijroosBrand, zonder, geref.,
Ki nheinivStraat 41, Zaandam. G. Bos, winkelbedien-
de, n.h.. Verdr. Oord 91, Amsterdam. J. Ulrich, zon
der, n.h., Snaarmanslaan 20, Haarlem. W. O. Doorn,
zonder, n.h., Druivenlaan 41, Zijpe. 'j. G. Meijer, ass.
huishouding-, Langestraat 101, Delft. W. A. van der
Gronden, dienstbode, n.h., Koorstraat 39, Zwolle. P.
A. 1 ostma, smidsknecht, n.h., Metiusstra-at 18, A.
Paulöwma. N. van Bodegraven, huishoudster, geref.,
Kweerenpad 17, An-dijk. W. van der Molen, los- ar
beider, n.h., St. Annastraat 20, Koedijk. A. J. van
Zetten, tuinknecht, n.h., Varnebroek 37, Punnik.
„De Watersport ziet er weer goed verzorgd uit
en.biedt ook dezen- keer tal van mooie illustraties.
Door den heer H. A. van Kampen- wordt een over
zicht gegeven van het zeilseizoen 1912; verder bevat
het blad o.a. een beschrijving van een oud'-Hollandsch
oorlogsschip met. een interessante afbeelding' ervan;
op het gebied van de motorsport een beschrijving van
de Bermuda-wedstrijden, enz.
De „Prins-" van deze week bevat op liet- titelblad
een reproductie van het nieuwste uitstekend-geslaag
de portret v-an prinses Juliana, allerliefst zit zij op
een steel met, een groote bos bloemen in haar handjes
•en haar schortje; evenals de vorige afleveringen bevat
ook deze tal van kiekjes van het oorlogstooneel, ver
der een aardige afbeelding van een wild zwijn met
biggen in de bosch bij Apeldoorn, het nieuwe gebouw
van de firma Hirseh te Amsterdam, twee kostbare
oude bouwwerken uit Enkhuizen, bedreigd' met af
braak en overbrenging- naar het buitenland.
Ook in „Pak me mee" is het fraaie, nieuwe por
tret van prinses Juliana opgenomen. Voorts komen
in het nummer tal van interessante foto's van de Bal
kanoorlog voor, dé feestelijke intocht van- baron D.
Mackay, den nieuw-benoemden burgemeester van
Voorburg, in de vleeschhallen te Berlijn, enz. enz.
Iugezouden Stohken.
Geachte Redactie,
Mogen- we U nog eenmaal, naar we hopen voor 't
laatst, een.ige plaatsruimte verzoeken, e-n wel naar
aanleiding van het schrijven van den heer C. de Boer
iu het nummer van uw blad) van den 9en dezer?
In antwoord op het praatje van „den grooten
-broer" alleen dit: We willen gaarne, desgewenscht,
clou heer de Boer mededeeling doen van de namen dei-
door ons tot debat aangezochte heeren, met opgave
van de redenen van verhindering. Dit is nu de 3e
maal, dat in 't publiek twijfel wordt uitgesproken
omtrent onze geloofwaardigheid', 'tls kras!
Het handhaven van het. st-andp-unt van „hij durft
niet!" deed1 ons denken aan wat Prof. Strycken de
zer dagen schreef in het tijdschrift „Van Onzen
Tijd": „Links heeft nog- niets geleerd. Het begrijpt
nog zijn naam niet. Het meent nog, dat vrijzinnig
heid' beduidt hoogmoed, dat liberalisme beteekent
zelfverheffing."
Het „uitschakelen van een deel der Bijzondere
Scholen" geschiedde alleen, omdat we van de R. K.
seinden „geen gegevens bezitten." Heeft de heer de
Boer ons P. S. niet gelezen? Indien wel, dan heeft
hij de bedoeling ervan niet begrepen. Dat ligt niet
aan onsze was toch duidelijk genoeg. Hadden we
gegevens van al de Bijz. scholen kunnen vermelden,
dan zouden die met. dubbele kracht gesproken hebben.
Het verblijdde on-s, te mogen eonstateeren, dat het
onderscheid tus-sehen Rijkssubsidie en- -restitutie den
hee.r de Boer thans duidelijk is, wat blijkbaar nog
niet 't geval was, toen de woorden „terugbetaalde
m'illioentjes" werden neergeschreven. Deze woorden
zijn dus hiermede ingetrokken.
„Wij, vrijzinnigen," schrijft de heer de Boer, „ach
ten de sect arische school in haar geheel uit den boo
ze." Aan zulk eeu verpletterend oordeel hebben de
voorstanders der Bijz. school, die tot 1 Jan. 1.1. 1030
scholen stichtten (Prot. Chr.we moeten weer „uit
schakelen"), bevolkt met 163807 leerlingen, voorloiopig
genoeg, zou men zoo zeggen-, 'tls alleen maar jam
mer, dat uitsluitend met het bezigen van dikke woor
den een beginselstrijd) niet uitgestreden wordt.
De Grondwetscommissie, verklaart in haar meerder
heid, dat zij bij de voorgestelde wijziging van Art, 192
„rekening houdt met de macht 'der feiten," dit laatste
o. i. zeer terecht.
Een feit toch is het, dat in ons land) een zeer groot
deel der ouders van de neutrale Overheidssehool geen
gebruik kan maken, zondter zijn overtuiging geweld
aan te doen. Het zijn die ouders, welke zich, inzake
de opvoeding hunner kinderen, niet willen stellen on
der den dwang van den Staat, maar ondter de macht
van Gods Woord, dat hun een richtsnoer is ook bij de
opvoeding van' hun kinderen.. Een feit is bet, dat d'ie
duizenden ouders zich het uits-luiten.d) recht, dat zij
over hun kinderen bezitten, uiet willen ontnomen
zien door den Staat. A\ a-ar nu de school de ta-ak der
opvoeding voor een groot deel van de ouders over
neemt^ daar wenschen zij, dat èn buis- èn schoolopvoe-
d'ing- écn zullen zijn in den vols,ten zin des woordn. In
beide willen zij het- woord) de-s Heilandk recht laten
wedervaren: „Laat- de kinderkens- tot Mij komen en
verhindert hen niet." En zij zouden ze verhinderen,
wanneer zij hun- schoolopvoediing gaven, waarin van
Hem, den Heiland, ook 'van kinderen, gezwegen moet
worden. Hij heeft immers ook gezegd: „Wie mèt
Mij niet is, die is tégen Mij, en wie met Mij niet ver
gadert, die verstrooit?" Daartusschen is geen «rid
den weg; in dat woord ligt die scherpste tegenstelling,
die denkbaar is, het teekent de- antithese. (Niet de
antithese, die op zekeren tijd) zou „uitgevonden" zijn
en waarop de heer de Boe.r, als op een earicatuur,
doelt). liet leert, dat va-n Hem zwijgen beteekent:
Hem verloochenen; een waarheid, die op één lijn
staat met het oordeel van de bestrijders der „absolute
neutraliteit."
En nu eeu vraag: Vormen die ouders, één als ze
zijn in hun beginselen betreffende de opvoeding hun
ner kinderen, een „secte"; is du-s het schoolonderwijs,
dat deze ontvangen, „sectnriseh?" Wie dat beweert,
toont, niet te weten, wat een -secte is- en do-et niet an- i
dors dan hen napraten, die bij voorkeur op minachten
den toon spreken over een zaak, waarvan ze den die
pen ernst in 't- minst- niet gevoelen. Veeleer heeft,
gelet op de b-eteekenis van 't woord secte, de naam
„sekteschool der modernen," waarmee de neutrale
-school wel aangeduid' is, recht van bestaan.
De he er de Boer spreekt, als verdediger dér Open
bare school, van „wij, vrijzinnigen." Die school is
dus „de school dér vrijzinnigen." Hieruit volgt lo
gisch, dat ze niet is- en niet kan zijn de school van
hen, die niet vrijzinnig, maar van) ee-n geheel tegen
overgestelde wereld- en levensbeschouwing zijn; van
hen, voor wie neutraliteit inzake opvoeding, volg
het aangehaalde Schriftwoord, een onding is.
onbestaanbaar iets.
Onze schoolstrijd is- een strijd voor recht. Tiet on
recht, door de Overheid! gepleegd' door de bevoorrech
ting barer school boven de Bijzondere, wordt zoo wei
nig gevoeld. Wie zich eens 't geval indenkt, dat in
ons land' de toestand op schoolgebied precies hot te- j
gen de el was van wat die nu is, en dat de voorstanders
der Bijzondere school dan- eischten, dat hun school ook
voor ha-ar tegen-standers moest dienen, voor dien komt
dat onrecht, in t volle licht, te staan. De beroering,
di-e thans reeds gewekt wordt, wanneer er sprake is
van de opheffing een-er Openbare school, zou dan im
mers tot, een storm van verontwaardiging aangroei
en De Openbare school is eens genoemd- „de school,
waaraan de natie gehecht is." Welnu, als eenmaal
heit beginsel zegeviert: „de vrije school voor heel do
natie!" (niet de Prot,, Chr. of de R. Ka tb. school,
ma-ar de vrije, zooals- de. ouders haar wenschen, niet
voor een deel der ouders, maar voor héél de natie),
dan zal het Wijken, in hoeverre die naam recht van
bestaan heeft. Zeer waarschijnlijk zal dan ook blij
ken, dat. het oordeel van mannen als Dr. Colenbran
der -en Prof. Krabbe omtrent de t-oekomst der Open
bare school, uitgesproken in de bekende Gidsartike
len, juist geweestt is.
Ten s-lo-tte, M. de Red., meen-en we, den beer de
Boer en met hem het hoofdbestuur van Volksonder
wijs, te kunnen gerust stellen omtrent, „dé bekende
praktijken van sommige schoolbesturen, die zich op de
bekende wijzen grooter subsidies verschaffen dan
waarop de wet recht geeft," Met die „bekende prak
tijken" zal liet zoo'n) vaart niet loopen, zoolang Gedep.
Staten nog' de controle oefenen over de subsidie-aan
vragen.
De gevallen, waarin de subsidie geweigerd' werd,
zelfs om geringe informaliteiten ('tl betrof eens een
verschil van enkele eenten, d'ie te weinig aan salaris
uitbetaald waren), strekken ten bewijze, dat dit- colle
ge met groote zorg waakt, tegen het „zich verschaf
fen" van te groote subsidie.
Aan I-, geachte Redactie, betuigen we onzen welge-
meenden d.ank voor de groote onpartijdigheid, waar
mede 1 aan beide partijen zoo ruimschoots gelegen
heid gaaft, zich uit te spreken.
Met de meeste achting,
Uw dien3tw.
A. S. ENTINOH.
W. J. BAAN.
Alkmaar, 18 Nov. 1912.
GROENTE- (AFSLAG) MARKT.
Mijnheer de Redacteur,
Vergun mij naar aanleiding van het ingezonden
stukje van een belangstellende in- den groentéhan-
del, als een der belanghebbenden hierop antwoord te
geven. Bij voorbaat hiervoor mij-n dank.
I w belangstellende noemt de' Korenbeurs d»
aangewezen plaats voor liet houden van de groente-
(afslag)markt. Volgens zijne berekening is daar
veel meer ruimte dan op bet thans daarvoor aange
wezen terrein „de platte Ste.enenbrug," maar hij ver
geet daarbij te vérmeiden dat bij eenigszin-s- drukke
veilingen) niet alleen de steenenbrug maar ook het
Kerkplein, de Yisebma.rkt, de halve Hek els-tratde
Kapelsteeg en een gedeelte va.n het Vedronkenoord
voor bergplaats van wagens en groente- in gebruik ge
nomen wordt.
Wat anders de Korenbeurs betreft, dit zou een ide
ale plaats voor bet houden dér veilingen- zijn. Maar
volgens hetgeen ik in.de voorstellen van B. en W. aan
den gemeenteraad' gelezen heb, wordt niet alleen de
groenteveiling verplaatst, maar besta-at het plan de
g-eheele groente-handel1 -op één plaats (den Li-min er-
ho-ek) te concentreeren. Dit) zou, dunkt mij, op de
Korenbeurs moeilijk kunnen aangezien op marktda
gen de plaats, noodig voor de schuitjes, in het vaar
water niet beschikbaar zou zijn.
En- in den- drukken tijd! zou de groente-handel niet
zoo spoedig af-geloopeni zijn, dat de Graan- en Zaad-
markt enz. er geen hinder va.n zouden ondervinden;
tenminste wanneer de jaarlijksche tentoonstelling
van groente, bloemen enz. op een Do-ndtexdag valt,
moet de Korenbeurs voor de belangen van de graan
markt al des namiddags om 4 uur ontruimd! zijn.
Het voormalige bestuur der Tuinbouw- eu Han-
dolsvere-eniging „Algemeen- Belang," waartoe ik toen
ook behoorde, had eemdge jaren geleden reed's met B.
en W. een conferentie, over dit, punt en juist op deze
bezwaren stuitte het plau tot verplaiats-ing naar de
Korenbeurs af.
Wat de plannen van- Burgemeester en Wethouders
aan den gemeenteraad' voor verplaatsing naar den
f.inmierhrek betreft, vele der belanghebbenden zul
len t met mij eens zijn dat de-Limmerhoek voor den
groentehandel veel t-e veraf -gelegen) is van d'e midde
len van vervoer. Mocht er in de onmiddellijke nabij
heid1 van de tegenwoordige marktplaats meer ruimte
gemaakt kunnen worden, dan zou deze daartoe vee!
heter geschikt- zijn.
Hoogachtend,
H. PASTOOR.
Alkmaar, 20 November 1912.
yens
een
in de herberg van den heer PIJPER, aan den Midden
weg, op Donderdag den 5 December löia
's voormiddags ten ÏO ure van:
bestaande in eene BOERENWONING met SCHUTTE
ERF en TLHN, alsmede
alles bijeen gelegen aan de oostzijde van den Midden
weg, nabij den zuidelijken dijk in den polder en in
de gemeente Heerhugowaard, te zamen 13 hectaren
31 aien, waarvan de aanbieding zal geschieden in 25
op het terrein afgebakende gedeelten gelegen ter weers
zijden van een ontworpen weg, welke gronden zeer
geschikt zijn voor den bouw van kool en andere ge
wassen; en
gelegen aan de westzijde van den Middenweg in den
polder en in de gemeente Heerhugowaard te zamen
groot 13 hectaren 24 aren 80 centiaren, waarvan de
veiling zal plaats hebben in 5 gedeelten.
Uitvoeriger in de biljetten en op de kaartjes om
schreven.
Inlichtingen te bekomen ten kantore van den No
taris P. A DE GELDER te Stompetoren in de ge
meente Oterleek, alwaar ook kaartjes op aanvraag le
verkrijgen zijn.
Een net BI RGERMEIS.TE, 32 jaar, zoekt eene
betrekking als
Br, letter A, Hulppostkantoor Oterleek.
