Wand kalenderlos.
tetss
Te bekkenen
7 SUNLIGHT-ZEEP omslagen,
Voer 13
een Kindersprookjesboek,
Voor 59
vier verschillende Schilderijtjes.
Genezen.
Stokpaardjes- LS~ -Zeep
Pro Ion ga tl ën, beleeningen,
Israëlieten te Alkmaar.
ADVERTENTIE N.
Stokpaardjes-Lelienmelk-Cream
Alkmaarsche Crediet-
en Effectenbank.
LANGESTRAAT A 45.
4SF'
genog ware, maar ze ware te staif van de ouwerdom.
Nou den, we ginge der op of. Toe we dicht bai dat
huisi ware, bleve Piet en Jaop van de bakker, die de
kriel an de oore droege, bai de weig van der huis
staan, maar wai klomme over de daik en ginge deer
op de loer legge, om te gaike, of de kust vailig was.
Dat liep mee, want we lage er net ipas, of Griet kwam
uit huis mit 'n emmer wai, om dat nei de varkens in
de boet te brenge. Toe ze in de boet was, gave we
Piet en Jaop een teek-en en ze vlogen de deur in, de
koegang over, deide de deur van de binnenkeuken
open en keerde de kriel mit krabbe deer om. Dat was
gouw in z'en werk gaan en voor Griet uit de varkens®
boet terug was, lage we allegaar a,n de overzai van de
daik te wachte op de dinge, die niou beure zouwe.
Lange Griet kwam terug, maar ze ging niet nei bin
nen, maar ging op 't streiitje bai de deur aan 't nat-
skure en ze bleef deer maar an 't werk en mai zorgde
wel, dat ze ons niet in de gate kreeg en toen 't ons
v-erveulde, ginge we achter de d'aik langs nei huis, in
stilte genietende van wat Griet zou beleve en wat er
man en der jonges wel zouwe zegge, as diie thuis zou
we komme
Thuis durfde we niet te stoffe op onze heldedade,
dat ken je begraijpe, maar 's eivens wasi 't. al uitlekt
en krege we een groite uitbrander van moeder en va
der deid oik 'n duit in 't zakkie, maar die lachte er
tog efkes bai, want die was in 'en jonge jare oik en
lekkertje weest.
Toe we Maandag's bai skoiï kwame, zaide een paar
buurjonges van Lange Griet teugen onis, dat ze afge-
razen-dl an,gaan had, en ze wist oik al, wie 't dein had-
de, vertelde ze. Jullie mag wel oppasse, dat jullie der
zeun uit de weg blaif, hoor! zaide die jonges veerder.
Veul gevaar, dat we die jonge teuge zouwe komme,
was er wel niet, want hai werkte van 'smorgensi vroeg
tot seiven® laat, en 'n aara kant uit, op 't land.
Donderdag'» deerop ginge we ©en aare weg nei zei
en we kwame mit een halve kriel mossel© en 'n beele
boel aarikrukkels thuis en hiewwe wat smuld'.
Wai ware dat grap-pie mit die krabbe niet zoi gouw
vergete en de lezer ziet wel, dat ik 't nag niet verge
ten bin, maar oik Griet en der zeuns ware 't niet
gouw vergeten, want op en Zundagmidd'ag zate we in
de Driehoek te zinge en mitien snede we onze name
in t skot en deerom hadde we gien erg in 't gevaar,
dat ons bedraigde.
Net ware we an 't zingen van, 't mooie lied:
De .sluizer jonges, die benne zoi fain,
Ze zoene de maidjes in de maneskain!
of deer klonk ons in de oor©: hew ik jullie deer ain-
delik, bliksemstiene. Ik zal je leere, krabbe in ons
huis te gooi©! Dat was de stem van de zeun van
lange Griet en me tien krege we stompe en klappe van
hem, die ankwame, maar we trapte enj slege terug.
Piet gaf hem een aardige klap vlak in z'n gezicht te
rug, maar we vloge toch maar mitien uit de Driehoek
de daik op, maar die jonge ons achternei. Piet riep
ons toe, jonges, vort; ik fclaif 't agterst! Nou liep
die ekspres veul zachter den ie kon, maar dat deit ie
uit berekening, want toe die jonge van lange Griet
vlak bai em was, liet ie em valle vlak voor de biene
van die jonge en die stroffelde toen over Piet en viel
holderdebolder van de, staile, bouge daik en deer stond
ie onder te skelden en ie perbeerde dadelik weer nei
boven te komme, maar toe bombard-eerde we hem mit
dinge, die de skeipe deer neergooid' hadde, maar nïit-
ïen liepe we nag 'n endje deur en toe vloge we nei be
neden over een plank, die over de kaaislo-ot lag. Toe
we d'er allegaar over ware, trokke we mitien de plank
weg en Jaop van Griet kon ons niet te pakken kraige
en dat was heel goed! ok, want hai was- nag veul
kwaaier den strakkies, Want, omdat ie van de daik
vallen was en oik deur ons gegooi mit die varsike
waar, zag z'en Zundagse goed heelegaar kladdig en
verkreukeld. Ilai sto-ndl t© skelden van geweld, maar
wai oik. Hai beloufde ons van alles ©n nag wat, as
ie ons ers teuge-nkwam. Aainidelik gong hai toch
maar nei huis. Toen ie voer genog was, leie we de
plank weer op z'en plaas en ginge -oik nei huis. Nag
lang der nei, liape we Jaop uit' de weg en op 't lest
was z'en kwaiighaid uitsleten en konine we weer vrai
langs hullies huis loupe.
Wat ik zaid' hep, is waar beurd.
J. B.
zoolang de voorraad strekt in rnil voor
een prachtige
Zie verder Circulaire rond ieder stuk Zeep.
Mevrouw S. Kaldenhoven, gebo
ren van der Beek, van Basenstraat 29,
te 's Gravenhage, heeft ook de Pink
I Pillen gebruikt en is naturlijk van
I haar lijden verlost.
Ik wanhoopte, schrijft zij, de
krachten, de eetlust en het welzijn
dat men ondervindt wanneer men
goed gezond is, ooit te zullen weer
vinden.
Sedert langen tijd was ik ver
zwakt ten gevolge van bloedarmoede,
en mijn verzwakking vermeerderde
voordurend ondanks versterkende mid
delen, krachtigen wijn en een uitge
zocht voedsel. De geneesmiddelen J
die ik had gebruikt, hadden geen
verbetering in mijn toestand gebracht.
Ik ondervond een overmatige ver
moeienis bij het doen van het lichtste
werk en een korte loop of het bestij
gen van een trap was voldoende om
mij op te doen zijn. Men zeide mij
Waarom beproeft gij de Pink Pillen
niet?" Ik heb toen eenige doosjes
Pink Pillen gekocht en de behande
ling gevolgd. Toen ik het eerste doosje
had opgebruikt, was ik reeds veel
beter, en na eenige weken behandeling
had ik al mijne krachten weergevon
den en zag er weer goed uit, wat wel
een aanwijzing was dat ik op nieuw
een uitmuntende gezondheid had.
Pillen
an den archivaris der gemeente ontvingen we een
geschriftje, dat bovenstaanden titel draagt. Het is
niet in den handel. In een betrekkelijk kort bestek
heeft de heer Bruinvis het vele samengevat, dat het
resultaat is van zijn studEëni en o-nderzoekinigen. Het
eerste spoor van Israëlieten in onze stad wordt ge
vonden in de vroedschapsresolutiën van den 10 Mei
1604. Toen werd op het verzoek van Philps de Jode
namens verscheiden© huisgezinnen) van joden -en jo-
deng-enooten, 20© van de Portugeeische a,ls: van ande®
r-e natiën, oostwaarts -en1 elders wonende, toegestaan
hierterstede te komen wonen „ende so© gerustelick
ende sekerlick blijvenials anderen goede burge
ren ende onderdanige ingeseteneni deser .plaetse ende
ha-ers gelooffs beleven ende sig generen als in andere
plaetsen van de christenheyt henl. toegelaten wordt,"
mits zich onderwerpende aan alle stedelijke keuren en
ordonnantiën en dragend© ini alle lasten en contributi
on, en betalende een door burgemeesteren te bepalen
wachtgeld, waarvoor zij wij zouden blijven van schut
terij en persoonlijke wachten of tochten.
In nagenoeg gelijke bewoordingen werd' den 20 Oc
tober 1613 op het verzoek van Francisco Fernandes,
de inwoning vergund1 aan eenig© huisgezinnen der
Portug-eesche natie. Van deze Joodsche gezinnen we
ten wij niet veel van hen getuigen slechts een graf
zerk op het koor der Groot© kerk en enkele .aanteeke-
ningen ini de grafboeken, maar genoeg om ons- te
overtuigen dat zij tot de aanzienlijken behoorden.
1 oen in 1655 naburige siteden zwaar bezocht werden
met „de roede der pestilentie," besloot d'e vroedschap
den 21 September de hijwoning van Joden te -excus-ee-
ren. Beschouwde men deze inzonderheid1 alsi bacillen-
urageis, dan zal zulks wel gekomen zijn door d© ken
nismaking met minder voorname lieden dam genoem
de Portugeezen.
},°'?ens een aianteekening zou den Joden iu 1744 gemaakt, waren toenmaals van
godsdienstoefening verleend (d© res-olutf- j stad slechts 81 Joden, maar werden tot -de door 2
er niets vanWw^F 611 ,van h«rSem«esteren melden ouderlingen bestuurde gemeente -ook nog gerekend1 33
1J 11 begonnen- zijn- te vergaderen personen, in de Egmonden, te Schagen -ern te Zuid-
in het tweede huis of pakhui-s aan de Pa.t-ernoste.r-
stra-at, even voorbij het ILoogehuis. Twee jaren la
ter kochten zij een kroft lands in d'e Varnehroek, dat
tot begraafplaats werd ingericht en d'eni 15 September
1747, 's morgens tus-schen 8 en 9 uren werd het eerste
lijk daar begraven vele jaren te voren was er een
kind vani een Israëliet op het Clarissenbolwerk be
graven.
Twee Israëlieten, wieni den 26 Mei 1781 inwoning
waa toegestaan mits zij den poorter-eed aflegden, ga
ven den 2 Juni burgemeesteren te kennen, dat zij,
aangezien zij o-p Sabbath volgens- hun gods-dienst
plicht slechts over hun z. g. eigendom mochten gaan,
dien -dag in hunne woning zouden moeten 'blijven,
tenware men hun het recht van -eigendom -op de stad)
mocht vergunnen, weshalve zij verzochten hun dit in
den all-erstriksten zin te verleenen, uitgezonderd o-p
de Spanjaard-straat welke zij, naa-r elders gevolgd ge
bruik, hadden uitgesloten. Burgemeesteren waren
vrijgevig genoeg om hun in bedoelden zin terwille te
zijn.
Den 4den Augustus 1792 brachten Jacob Nieuwen-
huys en Hendrik Knebel dë klacht in, dat hier wo
nende Joodsche jongens op Vrijdagsche en Zaterdag-
sche markten met marsjes stonden tot verkoop van
kammen, brillen en andere artikelen ten nadeel-e van
hen en and-ere neringdoende ingezetenen, ma.ar burge
meesteren wezen hun verzoek om een verbod van dë
hand.
In 1808, 4 en 5 Juni kwam in publieke veiling
I een aan Ewaldus van Dijk behoorend' huis, tot 1612
behoord hebbende aan Cornells Drebbel en genaamd
„de Mosterdpot," staande aan de Hofstraat tegenover
het Vijvertje. Bij de veiling wa-s hoogste bieder op
300 de Meijer en bij den afslag werd dit bod met
100 verhoogd door Voller, voor 'de Jo-odsehe gemeen
te, die voor dit bedrag een flink gëbouw bekwam om
ha-ar tot synagoge te dienen. Bij het uit-s-loopen ont
dekte- men in den grond) dë overblijfselen eener
scheepshelling, hetgeen niet te verwonderen was in
verband met den vroeger van de Ridderstraat tot de
Oudegracht bestaan hebbende z. g. vijver.
Het besluit van Koning Bodewijk van 4 Juni 1808,
waarbij hij, in het belang zijner Is-raëlietische onder
danen, h-et houden van mark-ten op Zaterdag ver
bood, had ten gevolge, dat aanvangende 2 Februari
1809 de Zaterdagsehe markt des Donderdags moest
plaats he-bhen. De bezwaren daartgen door het
stadsbestuur, de kooplieden en die schippers, die ge
woon waren des Donderdags ide aanvoeren van kaas
en graan voor de Vrijdagsche markt te laden en- te
brengen, bij den Koning en den minister van binnen-
landsche zaken ingediend men was -niet teg-en ver
schikking maar allerminst naar den Donderdag
waren niet vermogend! geweest om de zaak te-veran
deren. De toepassing bleek allerschadelijkst te zijn
voor onze neringdoenden en berokkende den Israëliër
ten den weerzin hunner stadgenooten. Toen dan ook
de z. g. Hollandscbe departementen bij het Fransche
Keizerrijk ingelijfd waren, wendde burgemeester Fon
tein Verschuil- -zich tot den gouverneur-generaal her
tog van Piacenza, en 'bij besluit van den rek-estmees®
ter-intendant van: binnenlandische zaken van 20 Mei
1811 werd! de oude marktregeling hersteld, waarvan
de maire -g-eword-eni burgemeester 8 dag-en later aan
kondiging deed.
Blijkens opgave nopens den toestand der kerkge
nootschappen, den 8 December 1810 voor den land
drost van Amstelland door den burgemeester gereed'
de 7606 inwoners der
Scharwoude wonende. Op het einde vau 1824 bestond
de gemeente uit 35 huisgezinnen met 165 zielen, waar
onder 7 -bedeelde, 17 personen tellende, gezinnen. De
volkstelling van 1840 toonde aan, -dat onder d-e 9835
inwoners der stad 187 Israëlieten waren, -waaronder
6 tot het garnizoen behooremde. Tien jaren later wer
den er 232 geteld, waaronder 5 Portu-geesche. Bij de
volkstelling van 31 December 1909 bleek, dat van de
21084 i-ng-eze,tenen der gemeente 254 Israëlieten wa
ren, t. w. 124 mannen -en 130 vrouwen, zood'at zij in
verhouding tot de toeneming der bevolking sedert
1840 niet minder dan 147 ten achter waren gebleven.
Aan Salomon Emanuel, die zich van dten toenaam
Manheim 'bediende en die in 1772 't poortersrecht
kocht, werd in 1808 een zilv. vroedschapspenning en- 'n
gratificatie van 3 's weeks zijn leven lang verleend.
I Hij had herhaaldelijk -personen uit het water gered! en
zich bij brand verdienstelijk gemaakt, en vóór jaren
met een- Texeisch-en loods een 'beurtschip van< Alkmaar
op Amsterdam met. 42 menschem behouden-, dat door
j dronkenschap van schipper en knecht in groot gevaar
verkeerde. In 1826, in den ouderdom van 101 jaar,
j overleed hij. Zijn door J. de Ruit geschilderd portret
j cn d© penning vond-en vani 1875 tot 1880 in het Stede-
lijk Museum plaatsing, maar zijn in laatstgenoemd
jaar door de familie -teruggenomen. Een bij zijn- me
deburgers zeer geacht persoon was- Isaac Prins, die in
1808 lid werd van het collegie voor het aalmoezeniers
huis. Den 30 Mei 1843 overleed de godsdienstleeraar.
Hijman Levi Elte, algemeen te Alkmaar bekend
als „de rabbi1," was eene eigen-aardige persoonlijkheid
met zijn korte gestalte, grijzen ringbaard, korte 'broek,
dwars- geplaatsten steek en zwaren wandelstok. Zijn
in 1842 door P. Plas geschilderd portret is- thans in
h-et bezit van den heer A. Prin-s Az„ eene copie ervan
door B. G. ten Berge en dat van den heer J. Elte.
Eindelijk herinnert de schrijver er aan, dat den- 8
Maart 1859 aan de echtelieden Jacob Da-vid! Hambur
ger en Rebecca Nias een zoon werdl geboren, die de
namen LIartog Jacob -ontving en thans hoogleeraar te
Groningen en een geleerde met Europeeschen naam
is.
Ziehier enkele greepn uit het belangwekkende ge
schrift, waarin -de heer Bruinvi-s zeer uitvoerig de
school, het kerkgebouw, de begraafplaats en het ar
menwezen -der Alkmaarsche Israëlieten behandelt.
Ook dit werkje getuigt w.eer van de werkkracht' en
den werklust van onzen®a-rchivaris, en van zijn- kennis
van Alkmaa-rs verleden.
Ingezonden Ktnkken.
Alkmaar, 24 November 1912.
Geachte Redactie!
Mag ik naar aanleiding van het ingezonden s-tuk
der Heeren Entingh en Baan om een) weinig plaats®
ruimt© in Uw blad verzoeken, bij voorbaat mijn dank.
Wat den hoogmoed! der vrijzinnigen betreft, m-oet
ik den heeren volkomen gelijk -geven. Alleen bij
links toch treft men) velen aan, die -d'en moed! bezit
ten hoog te staan en bij rechts vindt men die niet.
En daar dezulken wars zijn van al wat naar onrecht
zweemt, wordt door ben krachtig geijverd' voor in
standhouding der -openbare school -en zullen ze hun
best dóen, tot de bijzondere school' verdwijnt. Wat
toch is het- geval
Voorstanders1 .der bijzondere school meenen-, da,t de
Staat geen recht heeft dë kinderen te dwingen het
Staatsonderwijs te volgen, maar dat -d© ouders wel
het recht hebben, hum kinderen te dwingen bijzonder
onderwijs, en, wat nog erger is, godsdienstonderwijs
te volgen. Hoe -staat het n-u mot dë rechten deT kin
deren? Of hebben die geen rechten? Neen, volgens
de heeren Baan en Entingh, want, -Schrijven ze, „een
feit is het, dat dia duizenden ouders zich het uit
sluitend recht, dat zij ©ver hun kinderen be
zitten, niet willen' ontnomen) zien' d'ooir deni Staat." De
kinderen zijn- dus een stuk eigendom, waarmee je
doen kunt wat je wilt. Alls je de kinderen dus ten ei
gen bate wilt uitbuit-en, bet is je recht, wil je ze den
nek omdraaien, ga je gang, 't is je eigendom, je kunt
er mee d-oen wat je wilt. De heeren moeten dus ook
kindermoord verdedigen, willen ze consequent zijn.
Want zijn dë rechten- der ouders beperkt, dam moet er
toch iemand! zijn, die het recht heeft om dat In een
wet te bepalen em waar de Staat dit volgens duizen
den ouders niet heeft, zou wellicht Gods woord, d. i.
de Bijbel, daartoe k-unnen dienen- -en daarin) staat te
lezen van Abraham, die o-p Gods- bevel zijn zoon wilde
vermoorden. W-a® het niet in de buurt) van Gelder-
malsem, waar ee-nige fanatiek© geloovigen dit men-
schenofferem weer in eere wil-diem herstellen? En zij
hadden van hun standpunt gelijk, 't Isi alleen maar
jammer, dat menschen, -die met normale, gezondte her
senen begiftigd! zijn, eeü dergelijk standpunt voor
dat van krankzinnigen houden.
In den Nederlandsehen Staat hebben alle menschen
gelijke rechten voor de wet. De Staat is'alleen daar
om reeds verplicht te waken, 'dat iemands re-chten ge
schonden worden door een ander. Wanneer nu ook
de kin-deren door met normaal ver-stand begiftigde lie
den tot het ges-lacht menseh gerekend wor'dën te be-
h-ooren, daar volgt logisch, dat alle kinderen in den
Nederlandscheni Staat gelijke recht-en hebben ten ©p-
zic-hte van elkaar en ten -opzichte van alle andere
menschen, dus ook van hun ouders. Geen enkel! kind
I heeft gevraagd1 om geboren te wor-dën en of het den
stond, waarop het 't levenslicht zag, mooit zal ver-
Ij \loeken, han-gt af van de wijze waarop- 't groot wordt.
Maar het kan op gir-ond van zijn ge'dfvo-ngen verschij-
j nen in deze- zondige wereld! ei-schen, d-at dit op de -a'l-
j- 1-erheste wijze geschiedt, d. i. die, waarop het in de ge-
legen-heid! gesteldl wordt, al zijn- vermogens1 vrij en
I volledig te ontwikkelen, zoadat het onbelemmerd stre-
ven kan naar geluk, d. i. naar smar'teloosheid, h-et be-
wuste of onbewuste doel van ieder levend wezen. Elke
J belemmering van dit streven, doo-r anderen is zuivere
j willekeur, d. i. -onrecht em wanneer nu de maatsc'hap-
I pelij-ke toestand) der ouders: -oo^-a-ak is-, dat h-et kind
3 niet al zijn vermogens kan ontwikkelen, dan worden
I daardoor d-e -rechten van de kin-deren geschonden.
Dan- moeten de kinderen boeten voor den maatscha-p-
I ipelijk verkeerden toestand, waarin -de ouders verkee-
ren, hetgeen onrechtvaardig is. De Staat dient om
tegen onrecht te waken- en wa-ar hij toelaat, dat er
j kinderen geboren worden ook va-n ouders, di-e er
maatschappelijk zeer slecht aan toe zijn en waar in
een Rechtsstaat niemand! het recht heeft een ander in
zijn rechten aan te tas'ten, daar is- -de Staiat verplicht
dlat onrecht ten opzichte der kinderen te herstellen.
Hieruit volgt logisch, dat alleen de Staat onderwijs
kan geve-n en' dat hij bijzonder onderwijs: niet mag
toelaten, of hij zou moeten- bepalen, dat de rechten
van alle kinderen niet gelijk zijn en d!an geef ik het
ieder te d-oen een) grens te trekken voor welke kin-de
ren en tot hoelang d'e gelijke recht-en' niet gelden, wat
hij niet kan.
Hebben -de kinderen gelijke rechten, dan volgt van
zelf, dat het -onderwijs dat ze ontvangen ook vaor al
len gelijk moet zijn. Bijzonder onderwijs en stamden-
onderwijs blijft dus: onverbiddelijk eeuwig 'n schreeu
wend! -onrecht, men moge praten, wat men wille, en
hoe eer het de wereld uit is, hoe beter. Maar er volgt
meer uit die gelijkheid! der rechten. Er zijn verschil
lende godsdiensten. Alle kinderen hebben recht den
©enig waren, indien hij bestaat, te kennen. En w.aar
die tot dusver nog niet gev'onden is, immers' was hij
gevonden, hij moest zoo' zijn, dat niemand1 aan de
waarheid van dli-en godsdienst kon twijfelen en. het
aantal twijfelaars1 aan andere d!an hun' leer is legio,
daa:r volgt, alw-eer logisch, dat een bepaalde gods
dienst niet onderwezen mag worden, want niemand
heeft het recht een ander een dwaalleer op t-e dringen
an die waarheid heeft -niemand. Moet dan nooit gods
dienstonderwijs gegeven worden? Och, als- het kind
S er bëhoeftei aam krijgt, is het altijd1 neg vroeg genoeg,
f mits het dan gewezen wordt -op alle s-oort-en en het
j zonder dwang, wan-t dat is aantasting van rechten,
1 vrij kunne kiezen welke s-o-ort het al of ni.et voor de
meest waarschijnlijke houden zal. Maar iemand op
den kinderleeftijd! een bepaialdën geloofsleer opdrin-
gen, dien het niet begrijpen kan, dat is de reinste
j aantasting van de rechten op onbelemmerd© vrije ont-
wikkeling van al zijn vermogens.
De eenige -op de wezenlijke, gelijke recht-en van alle
kinderen recht van- bestaan hebbende school is dus de
openbare neutrale school, d'ie opleidt tot alle Christe-
I lijk© en Maatschappelijke deugden, d. w.. z. tot alles
wat goed' is en voortvloeit uit den regel': „Ileb uw
naaste lief als u zelf". En daarom protesteer ik hier
met klem te'geni den leugen dat de strijd! voor de Bijz.
(school er een voor recht zou zijn. Liet is er een voor
de meest krasse rechtsverkrachting, omdat de kinde
ren zich niet verdedigen kunnen. Daarom moet ieder,
I die het hart op de rechte plaats draagt, die de kind-e-
j ren lief heeft en wars is van al wat naar onrecht
zweamt, die den moed bezit om in den grootsohen zin
van het woord hoog te staan, eensgezind met gelijk
met hem denkend-en strijden tegen de Bijzondere en
voor dë Openbare neutrale school, opdat- binnen aif-
ziienbar-eni tijd! d-eze laatste daar zal staan in al hare
grootheid als een palladium der Nederlandsche Vrij
heid en Gelijkheid voor alle menschenkinderen.
Geachte Red., hoewel ik nog geen tiende deel ge
schreven heb van wat ik tegen de Bijz. en voor de
Openb. school kan aanvoeren, durf ik niet meer
plaatsruimte vra-gen en teeken ik
Hoogachtend,
Uw dw.
J. BLOKKER,
name
heeft gaarne een zacht rein gezicht, een jeugdig
frisch uiterlijk, en een mooi temt. Dit alles geeft:
van Bergmann Co., Arnhem
Fabrieksmerk: „Stokpaardjes"
alleen echt in rood-gele (hollandsche) verpakking.
Prijs 40 cent per stuk. Verder maakt het
roode, ruwe en opengesprongen huid in een nacht
blank en fluweelzacht. Tube 35 cent bij:
LEO BIJLOOS, Coiffeur, Langestraat, Firma
NIEROP SLOTHOUBER, Drogisten, Langestraat,
J. SCHOUTEN Co., Huigbrouwerstraat, J. A. BA-
SIE. Coiffeur, Payglop, F. BERG, drogist, Hofplein
53, Alkmaar.
Telefoonnummer 439.