DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN.
Het derde schot.
Nieuwjaarswenschen.
£cl€&m~
No. 303.
Honderd en veertiende'!Jaargang.
1912
MAANDAG
23 DECEMBER.
FEUILLETON.
Nieuwjaarswenschen
a 25 Cts. a contant.
Zij, die zich met 1 Januari
op dit blad abonneeren, ont
vangen de tot dien datum verschij
nende nummers gratis en franco.
De Uitgevers.
In het nummer dat D I N S D AG
31 December (Oudejaarsavond)
verschijnt, zal wederom gelegenheid
bestaan tot het plaatsen van
De Uitgevers.
111
BINNENLAND.
ALKMAAR, 23 December.
De vredesonderhandelingen zijn deze week te Lon
den geopend (16 December) en ongeveer tegelijkertijd
kwamen de gezanten der groote mogendheden in de
Engelsche hoofdstad] bijeen. De dradien der beide
conferenties kwamen in do hand van den minister van
bnitenlandïsche zaken Sir Ed'ward Grey bijeen. Het is
wel eigenaardig: de Oostersche kwestie werd! in 1856
te Parijs en in 1878 te Berlijn in een conferentie be
sproken en thans in St. James Palace en Downimg-
street. De Engelsche bladen hebben reeds verzekerd
dat „Londen een tijdlang de hoofdstad der wereld zal
zijn." Nu zoo erg is het niet hebben wij het mis,
wanneer wij de veronderstelling opperen, dat het Bal-
kanvraagstuk niet zoo bijzonder de aandacht trekt?
Bovendien is het debuut der vTedesortderhandela.ren
niet bijster 'gelukkig geweest, ondanks de ernstige
vermaningen, waarmede Sir Bdlvardi Grey de beraad
slagingen heeft ingeleid. De Engelsche minister
wees er in zijn openingswoord op hij werd tot eere
voorzitter benoemd! dat er gieen edeler plicht is,
dan de belemmeringen uit dien' weg te ruimen en het
werk van vrede en verzoening tot stand te brengen.
Wijsheid en gematigdheid beval hij hun dringend aan.
Maar al dadelijk bij het begin der beraadslagingen
bleek, dat de Turksehe afgevaardigden wel met de
Bulgaren, Serviërs en Moutenegrij.nen konden onder
handelen, maar niet met de Griekien. Koning George
heeft immers den wapenstilstand niet geteekend en
er is deze week nog braaf tusschen Turken en Grie
ken gevochten er is bijv. een zeegevecht geleverd
bij de Dardanelles Daar eerst nieuwe instructies
moesten worden ingewonnen, ging die week voorbij,
zonder dat er iets tot stand gebracht, werd. Tenslotte
gaf de Turksehe regeering aan haar vertegenwoordi
gers last, om alleen dan met de Grieken te onder
handelen, wanneer de belegerde plaatsen geapprovian
deerd mogen worden. Worden de onderhandelingen
niet plotseling afgebroken, dan zullen ze in elk geval
lang duren, naar Oosterschen trant zullen de onder
handelaren ©enerzijds veel te veel eischen en aan
den anderen kant veel te weinig geven. De kans op
mislukking lijkt intusschen niet zoo heel groot; de
partijen zullen niet g.raag in den harren winter met
schrale kassen den oorlog opnieuw beginnen. De En
gelsche minister-president, de heer Asquith, heeft dan
ook reeds in een toast gesproken over den vrede van
Londen als een gebeurtenus met een wereldbeteekenis
en nu moge ook zij zich kunnen vergissen, toch is de
stemming door zijn verklaring wal wat hoopvoller ge
worden.
GRIMINEELE ROMAN VAN
HANS VON WIE SA.
(Vertaald met toestemming van den Duitsehen
uitgever.)
39) o—
DERTIENDE HOOFDSTUK.
Bijna een half jaar was voorbij gegaan sedert de
gebeurtenissen, welke in de vorige hoofdstukkeu wer
den medegedeeld. In de jaarboeken, der justitie stond
al weder een geval vermeld waarvan men de oplos
sing niet vinden kon.
Om den schijn van partijdigheid te vermijden had
dr. Mylius met toestemming van, zijn chef de functie
van officier van justitie in d'it geval overgedragen
aan zijn plaatsvervanger. De roebok, Tien Behringer
beweerde te hébhen gewond, en) die door zijn abnor
maal gewei uit honderden zou "worden herkend, werd
nooit teruggezien. Hij was als» 'ti ware van de aarde
verdwenen. Dit was natuurlijk een bewijs ten gunste
van Behringer. Er werden zeer nauwkeurig voorbe
reide drijfjachten gehouden, ieftier gedeelte van het
bosch werd zorgvuldig onder lt|ondeu genomen, zelfs
freule Vort Rittner had te paa rd in alle richtingen
het bosch doorkruist; alles te vergeefs.
De eigenaren en pachters v< m jachtgronden mijlen
in den omtrek gaven gaarne fgehoor aan het verzoek
der eigenares van Beukenwoutd' om goed op het wild
te letten, ja er werd' zelfs een soort, sport- van ge
maakt, daar Behringer eem beogen prijs had uitge
loofd' voor het vinden van dem hok. De hok was en
bleef weg. Dit feit maakte Te bewetring van Behrin
ger des te aannemelijker. All kon men het raadsel
achtig verdwijnen van het dier niet verklaren, men
behoefde niet langer aan dte waarschijnlijkheid te
De conferentie, der gezanten heeft sneller gewerkt
en is reeds over twee belangrijke punten heen. De
gezanten zijn overeengekomen, dat Albanië autonoom
zal worden en dat Servië een handelsuitweg over neu
traal gebied naar de Adriatisehe Zee zal krijgen. Deze
besluiten moeten met algemeene stemmen zijn geno
men. Weliswaar is het begrip „handelsuitweg' vrij
vaag en zal moeten blijken in hoeverre de Serviërs,
wier harten vol verwachting klopten, met deze. gave
tevreden zijn. Trouwens d'e verdeelinig vani den
buit onder de bondgenooten kan nog heel wat last
veroorzaken. Op de puiuhoopen van Turkije kan men
niet zoo maar een twee drie een nieuw statera-complex
optrekken! Niemand twijfelt er echter aan, of alles
wat er wordt besloten, zal slechts een voorloopig ka
rakter dragen. Men moet tevreden zijn, wanneer er
eerst maar eens weer vrede heerscht en de Balkanvol
keren de vreeselijke schade, dbor den' oorlog toege
bracht, te hoven zijn gekomen.
Het. geval-Prochaska, dat tot een gewapend conflict
tusschen Servië eni Oostenrijk dreigde te leiden, heeft
deze week veel geringere afmetingen aangenomen. De
Oostenrijksc.be consul Proehaska is te Prisrend door
de Serviërs noch vermoord, noch mishandeld, noch
gevangen genomen en blijkbaar heeft de Oostenrijk-
sche regeering het geval verschrikkelijk overdreven,
teneinde onder een bevolking een oorlogszuchtige
stemming op te wekken, voor het geval deze eens noo-
dig kon zijn!
De Russische minister-president Kokowzow heeft
de nieuwe Doema geopend1 met een redevoering, waar
in hij verklaarde, dat Rusland) een vredelievende op
lossing van het Balkanvraagstuk voorstond. Dat is
wel eens anders gefeest! Maar Rusland zal' beden
ken, dat de oplossing toch maar voorloopig is en bo
vendien is het tegenwoordig bezig Mongolië in te
palmen.
twijfelen, dat het gewonde dier zich in een ontoegan
kelijk kreupelhosch verborgen had! en daar was gestor
ven. En voor de rest zorgden de talrijke, viervoetige
roovers, de vossen, die in grooten getale in' de bos-
schen van Beukenwoud! rondliepen.
Een onderzoek, ingesteld in de woonplaats van de
doode naar brieven, die misschien opheldering kon
den geven, leidde evenmin tot eeni'g- resultaat. En
ook het hand't-aschje werd nooit teruggevonden.
Het alibi van den houtvester werd gerekend vol
doende bewezen te zijn door de wond aan zijn voet, te
meer daar gedurende het genezingproces een ernstige
verstuiking kon worden geconstateerd. Zij stonden
dus voor een onoplosbaar raadsel, de acten, die be
trekking hadden op het geval moeten voorloopig ge
sloten worden en de geheele zaak begon i.n het ver
geetboek te geraken. D© schaduw welkte over het ge
luk vani de twee verl'oofdtem! hing, als gevolg van het
beklagenswaardig geval, werd echter niet weggeno
men. Den dag na Hella Frey's begrafenis was Beh
ringer voor goed' vertrokken uit liet kasteel. Echter
volstrekt niet als iemand die onder zware verdenking
staat. Zijn oprechte, onbevangen blik, de kalmte van
zijn geheelo persoon, slechts een oogenblik verstoord
toen hij zijn verloofde voor het laatst aan zijn hart
drukte, hadden duidelijk bewezen, dat hem een bitter
onrecht werd aangedaan.
Jutta's pogingen, haar smeekbeden, om toch bij
haar te blijven, konden niet baten.
„Mijn eer moet mij meer ter harte gaan dan mijn
liefde," had hij geantwoord, „en de beleedigende
woorden, die mevrouw Vön' Rittner mij in het moei
lijkste oogenblik van mijn) leven naar het hoofd' heeft
geslingerd, kan een man van eer niet vergeten."
Sedert dien dag was er tusschen moeder en dochter
een diepe klove ontstaan; toen mevrouw Yon Rittner
toespelingen maakte tegenover haar dochter om nu
eindelijk die herinneringen aan haar vroegeren ver
loofde te laten varen en haar hart weder open te zet
ten voor d'e genietingen des levens en voor een geluk
kige toekomst, was er op Jutta's gelaat een uitdruk
king gekomen van onverbiddelijke geestkracht.
Markies di Sani Giuliano heeft in de Italiaausche
Kamer gesproken over de hernieuwing' van het Drie
voudig Verbond en wel met een warmte, welke in
Duitschland' en vooral in Oostenrijk aangenaam heeft
getroffen Italië toch is tot dusverre altijd een wei
nig, betrouwbaar bondgenoot geweest, die een eigen
aardige positie tusschen het Drievoudig Verbond en
de Drievoudige entente innam.
In Beieren heeft. Zaterdag de plechtige eedsafleg
ging' door den prins-regent Bodewijk plaats gevonden.
Ook de sociaal-democrat.isehe Kamerfractie was bij
deze plechtigheid tegenwoordig'. Niet onwaarschijnlijk
zal deze regent spoedig koning van Beieren zijn
had men zijn vader niet reeds gaarne de kroon aan
geboden, welko thans feitelijk behoort aan den krank
zinnigen koning?
TWEEDE KAMER.
In de Zaterdag gehouden zitting werd' de Staatsbe-
grooting verder behandeld.
De heer Schaper (S. D. A. P.) klaagde over het
oponthoud en de dienstregeling op enkele Noordelijke
lijnon. Verder kwam hij op tegen het harmonica-spe
len in de treinen en de reclame aan viaducten.
De heer 1) u y s (S. D. A. P.) vroeg maatregelen
tegen het voortdurend te laat komen) van» treinen. Hij
klaagde over de wijze, waarop de N. C. S. tegen haar
beambten optreedt en hield vol, dat de diensttijden
overschreden worden.
Spr. was van oordeel, dat de minister door niet- in
te grijpen luchthartig over de belangen der arbeiders
heenloopt. Hij sprak daarna over de loonregeling bij
de S. S. en de slechte toestanden voor het personeel
der H. IJ. S. M.
Het slechtst achtte spr. echter de diemstvoorwaar-
den bij de Noord-Brabantsch-Duitsehe Spoorwegmaat
schappij, waarin hij de reden zag, dat die maatschap
pij ook het krachtigst tegen de vakvereenigingen op
treedt. Spr. deed den minister in deze scherpe ver-
„Ik moest Hans Joost om uwentwille laten ver
trekken, moeder, maar dat is ook het eenige offer wat
ik u breng, en zal ook het eenige blijven)! Nooit zal
een andere man een plaats kunnen bekleeden in mijn
hart, neen nooit!"
„Ik herken mijn dochter bepaald' niet meer," luidde
het scherpe antwoord,, niemand! weet tot nu toe hoe
het geval zich heeft toegedragen, en het. wapenschild
onzer vooawaderen is tot mu toe onbesmet gebleven.
Eenmaal zal d'e dag aanbreken waarop je mij dank
baar zult wezen voor betgeen ik meende te moeten
doen."
„Nooit. Hans Joost is vrij van alle schuld; iedere
verdenking is laster, uwer onwaardig, moeder!"
„Jutta!"
„En.ging het jonge meisje voort met gloeien
de wangen en schitterende oogen, „toen hij den laat-
sten keer tegenover ons stond was hij de beschuldi
ger en u en ik
„Zwijg, Juttia!" viel mevrouw Von Rittner haar
dochter in de rede, terwijl zij in hooge mate ver
stoord van haar stoel opstond, „geen woord meer, ik
verkies geen woord meer te hooren
Jutta zweeg, maar do verwijdering was grootor dan
ooit.
En zoo ging de winter voorbij'. De lentestormen
loeiden reeds door de toppen der eiken in het bosch
van Beukenwoud. Het teeire voorjaarsgroen der ber
ken vertoonde zich reeds hier en daar tusschen het
donker groen der dennen, eni op den grond in het
bosch tusschen de verrottende bladeren in, bloeiden
sneeuwwitte anemonen. Ilot gras op de weide begon
een mooie groeno kleur to krijgen, de uitspruitende
blaadjes en plantjes noodigden het wild uit, uit hun
schuilhoeken te voorschijn to komen. De wilddieven
waren er spoedig bij. Wat kon het hun schelen of de
dioren nog zoo jong waren en zoo klein, eeni paar
thaler kregen zij licht voor een staartstuk. Van mor
gen vrceg had de houtvestersleerling in het elzen-
boschje een stuk ingewand! van -een ree gevonden en
in het pijnbosch een hinde losgelaten uit de wild
baan, die erbarmelijk klaagde. In het beukenboseh,
wijten on sprak voorts over het trampersoneel, te
opzichte waarvan hij de onthoudingspolitiek der r
geering' eveneens hekelde.
Spr. stelde een motie voor, waarbij de Kamer zi'<
in aansluiting aan dat rapport in dien geest uit
spreekt, dat. een wettelijke regeling van de arbeids
voorwaarden van het tramwegpersoneel dringend
noodzakelijk ia.
Besloten werd de motie op een nadar te bepalen
dag te behandelen.
De voorzitter deelde mede op 7 Januari te
willen voorstellen -den volgenden dag met de staats-
begrooting door te gaan. Hij hoopte, in overeenstem
ming met ©en door den heer Mid d'eiber g (A. R.)
geuiten wemsch, als de stand der begroot-ingswerk-
zaamheden dit noodzakelijk maakt, ook voor te stellen
eind Januari met de Invaliditeitswet doo.r te gaan,
zij het misschien alleen in de avondvergaderingen.
Ook in verband met neg door eenige -andere leden
gemaakte opmerkingen wees de minister er op,
dat sinds 1909 inillioenen aan uitbreidingen besteed
zijn. De H. IJ. S. M. zal nog zeer aanzienlijke som
men uitgeven of uit te geve.ni hebben. Spr. betoogde
verder', dat hier te lande de vertragingen geringer zijn
dan in het buitenland. Het aantal goederenwagens
is -enorm uitgebreid en dat: er in 1912 nog tekorten
waren was een gevolg van- het ongewone accres van
het goederenvervoer. Het snelvervoer i-s in 3 jaren
enorm toegenomen.
De minister zal na een speciaal onderzoek door den
raad van toezicht trachten door aanschrijvingen aan
de directies verbeteringen bij de tramwegen te verkrij
gen.
Spr. beantwoordde uitvoerig den heer. Duys. De ar
beidsduur, die vastgesteld' wordt met het oog op de
belangen van het publiek, word't niet overschreden.
De Noordbrabantsch Duitsche Spoorwegmaatschap
pij is een balf-Duitsche maatschappij. De Pruisische
regeering stelt, de voorwaarde, dat het personeel geen
sociaal-democratische neigingen is toegedaan. Spr.
wilde i;n dit verband' over het optreden der Ned. Ver-
eeniging niet. spreken, daar de vexeeniging op apen-
gapen ligt. Doch terwijl de vereeniging ziek is, bren
gen de maatschappijen loonsverbeteringen aan, zei
spr.
Bij de af'd. Posterijen vroeg- de heer Passtoors
(R. K.) maatregelen tegen vernieling van postwaar-
den bij het uitwerpen vani postzakken uit den trein to
Castriciun.
De heer Bic hou vanIJsselmonde (C.H.)
vroeg een onderzoek naar de mogelijkheid van vroeger
sluiting' vani de postkantoren op gewone dagen, n.l.
om 7 uur en op de avonden vóór Zondagen en Chris
telijke feestdagen om 6 uur 's avonds; verder naar de
mogelijkheid van rn-eer Zondag-sm-st en -eindelijk naar
een andere behandeling van de sollicitaties.
STAATSCOMMISSIE WERKLOOSHEID.
Do staatscommissie betreffende de werkloosheid,
die Zaterdag heeft vergaderd, is gereed! gekom-en met
het -eerste gedeelte van haar taak: het instellen van
een onderzoek naar den aaird ara den omvang van do
werkloosheid in onderscheidene vakken. Hiervan zal
een rapport, verschijnen.
Gemengd nieuws.
KWAKZALVERIJ.
De kantonrechter te Schagen veroordeelde Zater
dag H. J. Eilers te Oegstgeest, wegens overtreding-
van art. 486 van het- wetboek van Strafrecht, driemaal
gepleegd, tot- 3 geldboeten ieder van 300, subsidiair
3 maal 60 d'agen hechtenis en vernietiging van de in
beslag' genomen medicijnen.
IIET FAMILIEDRAMA. TE DEN HAAG.
Mevrouw O., die Vrijdagavond in een pension te
Den Haag dioor haar zoon door .revolverschoten ern
stig werd verwond, is in het gemeente-ziekenhuis aan
de bekomen verwondingen) overleden.
De dader is de 38-jarige F. II. O., oud-kapitein van
het Ned.-Ind. leger, in Den Haag woonachtig. Hij
schijnt zenuwlijder te zijn en meet in zeer overspan
nen toestand gehandeldi hebben.
op de -plaats waar de officier van justitie het schot
had gelost, stond -een -stevige hok, een sterk© haas,
zooals men izelden) ma d'e wintermaanden voor den dag
ziet komen. Die had de wilddieven al lang do
oogen uitgestoken.
Gisteren toen de jonge houtvestersleerling bij op
komende maan voorzichtig heen en weer liep om de
wacht te houden, had bij eenige meters voor zich uit
plotseling tusschen de struiken iets zien blinken, en
rijn geoefend oor ving een zacht geluid' op: het rit
selen van takken voorzeker. Wat hij daar gezien had
was de maneschijn, in den loop van een geweer weer
kaatst, en het ritselen dat waren de wilddieven, die op
de vlucht waren gegaan, toen zij lont begonnen to rui
ken. Met vastberadenheid! had de jolige man zijn weg
bedaard voortgezet, hij vermeed de droge, bladeren
niet hoezeer die t-och ritselden, want de wilddief, du-
zeker ergens op den loer laf, moest niet denken, dal
de groenrok, welke daar door het bosch liep een flauw
vermoeden had van de nabijheid van een strooper. Hij
was toen midden over de weide lu-engeloopeu waar do
bok gewoonlijk voor den dag' kwam. hij had zijn pijpje
gestopt -en opgestoken. De bok, die ergens in liet
bosch vertoefde, was zeker vandaag afgeschrikt, zoo
dat de nachtelijke strooper gonoodzaakt werd den vol
genden dag' te.rug t-e komen.
Den volgenden dag, ja wel, maar morgen kon hij
op een beteren ontvangst rekenen.
Twee uren lang lagen de beide mannen op den uit
kijk, houtvester Rot-t em zijn leerling, in een droge
sloot, gedekt door dicht kreupelhout. Naast den hout
vester lag zijn AmerikaaDsehe jachthond; het gespier
de lijf plat tegen den grond gedrukt, de oogen op zijn
baas gevestigd, onbewegelijk stil. Juist was de zou
achter de toppen van het beukenwotid verdwenen. Do
lijster zong zijn welluidend avondlied, een koele wind
woei hun van over do weide in het gelaat. Het werd
donker, het tjilpen en zingen der zangers van het
woud was verstomd, een diep stilzwijgen heerschte
alom, slechts nu en dan hoorde men het zacht gefluis
ter van het dorre riet. Scherp tuurden vier oogen
over de weidevlakte.
.Wordt vervolgd.
