DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN. Het derde schot. No. 308 Honderd en veertiende Jaargang. DINSDAG 31 DECEMBER. FEUILLETON. mm OUDEJAARSAVOND. Wegens den Nieuwjaarsdag zal de Courant Woensdag 1 Januari ]D13 inIET verschijnen. BINNENLAND tmmssrn EN IS OVERAL- GRATISVERKRUGBAARVOOREUV KÜOPER VAN S OLOaARGARINE" SctPER" POND CRIMINEELE ROMAN VAN HANS VON WIESA. Ingezonden niededeelingen Dit nummer bestaat uit 3 bladen ALKMAAR, 31 December. Zoo is dan weer de avond aangebroken, die noodt tot overpeinzing, die herinneringen aan heU verleden wakker roept en over plannen voor de toekomst, den- ken doet. Wij vragen ons op deaen avond af, wat het scheidende jaar ons gegeven, onthouden of geno men heeft. Wij rekenen ons zelf voor wat wij van dat jaar hebben gemaakt, maar ook waarin wij faal den. of te kort schoten. Wij, gaan na wat wij van het komende jaar wel gaarne zouden verwachten en wat wij zelf tot stand zouden willen brengen. En wij weten, dat er veel tegen onze verwachting en ook veel buiten ons toedoen zal! geschieden, dat van hetgeen we wilden wellicht, heel' weinig terecht zal komen, maar dat we misschien ook voldoening zul len vinden, waar we die geenszins liadxl'en gedacht. .Op Oudejaarsavond doen we allen wat de heiden- iRche keizer Marcus Aurelius, die naar het getuigenis van den kerkvader August in us en van een invloedrijk bisschop uit d!en la-teren tijd! waard is dbor elk Chris ten te worden nagevolgd, zoo dikwijls deed. Te midden van het wapengekletter of va&^zijn menigvuldige zor gen wist hij oogenblikken te vinden, waarin hij zich met zich zelf bezig hield, zich zelf van zijn daden en gedachten rekenschap gaf en aldus streefdé naar zelf kennis en zelfveredeling. Ook wij staan in volle wa penrusting midden in den strijd van het drukke leven, ook wij hebben onze zorgen, maar ook wij kunnen niet ontkomen aan den drang op dezen avond, om tot ons zelf in te keeren. Zelfs al zijn wij niet ernstig ge stemd, dan nog flitsen er onsi plotseling ernstige ge dachten door het hoofd. We zien het gelaat voor oogen, welks lieve glimlach) we nimmer1 weer zullen aanschouwen, in de ooren onzer verbeelding^ klinkt nogeens d'e stem, welke voor altijd! het stilzwijgen is opgelegd, we voelen den druk van een hand, die steeds iets goeds te doen vond, doch, doch waaraan alle goed doende kracht ontnomen is. En die schijngewaarwor- dingen wekken bij ons gedachten op, die door Marcus Aurelius aldus werden weergegeven: „Nog een wijle en dan zult ge zelf niet meer zijn, noch iets van de voorwerpen, welke gij thans ziet, noch van de menschen, die thans leven." Deze edele mensch, die streefde naar eerlijkheid, rechtvaardigheid, naastenliefde en gemeenschapszin, hield de menschheid! als levensregel voor: „Zooals gij aan het einde van Uw levensbaan wen- scben zult geleefd te hebben, zoo kunt gij nu reeds leven." Wij hebben hier enkele aanhalingen gegeven uit de „zelfbeschouwingen" van den groot-en denker op den troon, die door de eeuwen heen velen hebben getroost en gesterkt, gebracht heeft totzelfkennis, zelfbeheer- -sching en zelfveredeling. Zulk© lessen geven ons de besten onder dé menschen. Maar ook kunnen wij ze putten uit onze eigen ervaring en die van andteren. Daarom is zoo'n avond van herinnering en leering goed. Hij houdt ons voor wanneer de uitkomst niet aan onze verwachting heeft beantwoord, te trachten, voor zoover eigen fouten, misslagen of tekortkomin gen daaraan mede schuld! zijn, deze in het vervolg te vermijden. Hij maant ons te doen wat goed is er moge van komen wat wil. Hij leert ons misschien dat wij meer op onszelf dan op anderen moeten vertrou wen en dat wij goed moeten toezien aan wie wij ons vertrouwen schenken, willen wij niet bedrogen uitko men. Als we op dezen avond, naar gelang van onzen eigen aanleg, vluchtig of meer ernstig, loopen door de klasse no. 1912 van de school, die leven heet, dan zullen we misschien ons herinneren, dat we somber gestemd dit „lokaal" zijn binnengegaan en nu welge moed weer verlaten, terwijl1 „1913" licht en blij zich ■aan ons oog vertoont. Wellicht ook is het een wee moedige laatste blik, waarmede we afscheid nemen en wekt de verwisseling bij ons nieuwe, betere ver wachting op of gaan wij die nieuwe klasse in met het vertrouwen, geleden schade in te halen, uit opge dane ervaring voordeel1 te trekken. In de school des levens bestaat geen zitten blijven. Wij gaan altijd over, de goeden zoowel als de.slechten. Maar de cijfers, welke behaald! worden, vult ieder voor een deel voor zich zelf in. En hoe meer wij onsi beste doen, hoe vlijtiger wij naar het goede streven des te grooter zal onze levensvreugde zijn en des te schoo ner onze stemming, wanneer de laatste dag van het nu-beginnendb jaar, dat onsi thans zoo lang lijkt, maar toch weer snel zal' voorbijgaan, ons, als van avond, noodt tot overpeinzing! EERSTE KAMER. De heer van Deventer (Y. D.) zette gister morgen zijn rede voort. S'pr. wilde in t algemeen zendingsscholen' in de heidbnsche, niet im de Moham- medaansche streken. Hij noemde enkele gevallen, waarin de christelijke school aan de Mohammedaan- scha bevolking is opgedrongen, een politiek, die tegen het auti-revolutionnair beginsel van het ouderrecht ingaat. Hoewel spr. eenige toenadering bij den^ mi nister ziet, was hij van oordeel, dat bij de subsidiere geling alleen als voorwaarde kan gelden, dat het on derwijs wordt gegeven met eerbiediging van ieders godsdienstige gevoelens. Over de christelijke politiek der regeering ver volgde spr. wordt op Java gemokt, De minister speelt met vuur. De minister toonde verschillende grove on juistheden in db rede van den heer van den Biesen aan en verdedigde de inkomstenbelasting tegen de opmerkingen van den heer van Nierop. -Het rassen vraagstuk besprekende, betoogde de minister, dat de fatsoenlijke Ghiineezen van het wijken- en passenstel- s©l niets te lijden .hebben en dat de hei-vorming van de politierecht-spraak aan hun ernstige bezwaren tege moetkomt. Spr. besprak daarna uitvoerig de onderwijskwestie en noemde het onjuist, dat de onder wijstactiek zoo heel anders zou zijn dan onder minister Eock. De mi nister, opmerkende, dat dé intandsche bevolking te vreden is met het onderwijs, zeide dat het verkeerd was mistrouwen te wekken. De heer van Deventer (V. D.) meende dat men voor de Mohammedanen alleen kan komen tot neutrale of tot Mohamrnedaansehe scholen. De oy-er- groote meerderheid! der Mohamrnedaansehe bevolking wenscht neutrale scholen, welke hun godsdienst, gehee intact laten. Rij het onderwijs waarschuwde spr., daarbij Engeland ten voorbeeld! stellend, moet alles geweerd worden wat Mohamrnedaansehe gevoeligheid zou kunnen kwetsen. Na dupliek van den minister werd de vergadering gesloten. Gemengd nieuws. JULIA CULP BESTOLEN. De bekende Hollandsche zangeres Julia Gulp is voor een aanzienlijk bedrag bestolen. Op hare reis van Londen naar Liverpool, om daar met de „Ger- mania" van de Cunard-lijn naar Amerika t© vertrek ken, is zij -beroofd van haar reistasch, - die zij even onbeheerd in de spoorwegcoupé had laten staan. De tasch bevatte onder meer haar juweelenkistje, waarin verscheidene kostbaarheden geborgen waren en be langrijke souvenirs, een medaille haar indertijd dooi Koningin Wilkelmina vereerd, een broche van Keizer Wilhelm, kostbare paarlen halssnoeren, armbanden en ringen met juweelen. UIT HEILOO. In de gistermorgen gehouden raadsvergadering' was de lieer Bakker afwezig. Na lezing -en goedkeu ring der notulen deelde de voorzitter mede, dat de begrooting en de gemeente-rekening goedgekeurd van Gedept Staten waren terugontvangen. Ingekomen was vérder o.m. het verzoek van de vijf leden van de commissie tot wering van schoolverzuim 0111 eervol ontslag met 1 Januari 1913. Nadat eenige leden hun verwondering hadden uitgesproken over deze collec tieve ontslag-aanvrage en de heer Swart gezegd1 had, het beter te oordéelen eerstl te informeer-en naar de reden, om te trachten daarin eventueel tegemoet te komen, werd het gevraagde eervolle ontslag verleend. B. en W. zullen in de volgende vergadering met een nieuwe voordracht komen. De voorzitter deelde iflede, (jat hij naar aanleiding van de aanbieding der K. E. M. voor electrisch licht- indertijd voorstelde het adlresi aan te houden en zich, om beter op de hoogte te komen, in verbinding had gesteld met de burgemeesters, van Uitgeest, Heems kerk, Akersloot, Limmetn -en Castricum. Het resultaat der besprekingen was, dat het goed werd geoordeeld, een adviseur te benoemen. Men bad zich in verbin ding gesteld met een 6-tal adviseurs, en de kosten gevraagd. De heer Blom van Leiden wensehte als adviseur voor dé gemeenten op te treden voor 600 plus vergoeding van reis- en verblijfkosten. Wordt dit laatste op 300 geschat, dan zou Ileiloo een 166 a 167 moeten bijdragen, waarvoor in rond cij fer een crediet van 175 zou moeten worden -aange vraagd. Da wethouders: oordeelden het" niet nood'ig een adviseur te benoemen, d'e voorzitter zei het ver standig te oordeelen, iemand te benoemen. De heer v. d'. Molen meende, dat een betere om schrijving van de zijd© der centrale de benoeming van een adviseur overbodig zou maken. Na ©enig© discus- «wmfflimuQ- sie werd met 3 tegen 2 stemmen besloten, tezamen met de andere gemeenten een adviseur te benoemen. De heer v. dl Molen hield zich buiten stemming, tegen de heeren Bakker en Mulder. Een suppletoire begrooting voor den di-en-st 191^ sluitende met een bedrag van 630 aan inkomsten en uitgaven werd! goedgekeurd, alsmede de af- en over schrijvingen, welke deze suppletoire begrooting nood zakelijk maakten. Bij de rondvraag w§es de heer van der Molen er op, d'at ter verbetering van de Eeuweslaan de ingezet-enen daar woonachtig onder elkaar al het grondiverk had den 'feedaan en daarom oordeelde hij het wenschelijk hen 1/3 van de kosten van een te plaatsen hek, d. i. ongeveer 13, vanwege de gemeente te vergoeden. De raad! keurde dit goed. Onder eenige voorwaarden vond! de raad het goed1, aan den heer P. Bakker een vergoeding te geven voor het plaatsen van -een hek aan den Westerw-eg. De heer Mulder wees op den hinderlijken toestand door de mestwagens veroorzaakt bij het station. Na eenige discussie werd besloten in de verordening een bepaling op te nemen, dat mestwagens niet voor meer dan 10 cM. onder den rand1 gevuld mogen zijn en- hier op de goedkeuring van G-ed. Staten te vragen. Daarna werd door verschillende leden gewezen op den sl-eohten toestand van verschillend© wegen. De heer Maas Geesteranus klaagde er over, dat het stuk je Heerenweg bij Rozing zoo slecht is en meende dat het goed was, het water te doen wegvloeien maar een zinkput en dan afwatering te zoeken- naar het bosch. De voorzitter zeide, dat er in de wethoudersvergade ring reeds over was. gesproken, om iets te do-en aan dat stuk weg. De heer Swart oordeelde den toestand van de Oos terzij onhoudbaar, de heer Butt-er klaagde over het eindje weg voor de R. K. kerk. De heer van t Veer achtte den wegwerker niet voor zijn plicht berekend', hoewel ook hij, evenals andere leden, opmerkten, dat één man voor de wegen niet kan zorgdragen. De he-er Swart was van meening, dat^in den herfst alLe wegen hadden moeten worden losgegooid, op 't oogenblik is er niet veel -aan te doen. Doch door het (Vertaald met toestemming van den Duitschen uitgevw.) 44) e „Laten wij er ons bést voor doen!" zeide Myliue-, nadat hij langen tijd) peinzend voor zich uit had zitten staren. „U vroeg zooeven of ik uw vriend1 wou we zen, geef mij nu ook vriendschapsrechten. Veroorloof mij de zaak voorloopig alleen met Mevrouw von Ritt- ner te Bespreken. Vindt u dat goedl freule?" Jutta legde haar hand im de zijne -en keek hem dankbaar aan. „U is een echte vriend! van Hans-Joost!" „En u moet niet vergeten dat u een stervende be loofd hebt d'oor mijn bemiddeling mijn vriend om vergiffenis te vragen. Maar, daar zie ik de torens van het kasteel al uit het groen te voorschijn komen. Wij zullen er zoo aanstonds zijn." De wensehi van Mylius werd niet vervuld. Al ge bruikte hij al! zijn welsprekendheid, al sprak hij met nog zooveel warmte en genegenheid! van zijn vriend, het gelukte hem niet de trotsche vrouw tot andere ge dachten te brengen. Wel maakte de mededeeling van hetgeen men in de houtvesterswoning had vernomen indruk op haar, maar zelf den beleedigde tegemoet komen dat nooit 1 Zooals de zwaar gewonde houtvester had voorspeld, zoo geschiedde. Voordat dé zou geheel achter de top pen der boom-en was verdwenen, blies hij den laatsten adem uit. Zijn wen-sch werd vervuld: hij werd begra ven op d'e plek waar zijn kogel het .geliefde meisje had doorboord. Rondom hef graf is een ijzeren hek aangebracht; jonge pijnboom-en met hun eeuwig groen geven de plaats aan waar -een rusteloos, zoekend .hart vrede ge vonden heeft. ZESTIENDE! HOOFDSTUK. i De portier van het hotel in Hamburg had han den vol werk. Op de eerste verdieping had de heer Behringer zijn kamers, hij was directeur en gevol machtigde van een groot-e, Duit-sche kolonisatiemaat schappij, en ieder oogenblik mo-est hij agenten en le veranciers binnenlaten en naar den directeur brengen. Het was eerst laat in den avond voordat de heer Beh ringer in de eetzaal of in de conversatiezaal ver scheen, om zich een uurtje te* verpoozen. Zijn lange, knappe gestalte, zijn aangenaam,- ener- water van de wegen te verwijderen, wordt reeds iets verbeterd. Tot een definitief besluit' kwam men met. In besloten vergadering werd daarna het 2e suppl. kohier "H. O. vastgesteld en werden reclames. II. O. behandeld. UIT SCHERMERHORN. De landerijen van de Diaconie der Ned1. Herv. Ge meente brachten in publieke verhuring te samen op de som van 1541, tegen 1454.50 bij de op twee jaar geleden gehóuden verhuring. UIT HARENKARSPEL. Den 30sten dezer vergaderde de -gemeenteraad. «Na opening werd' medegedeeld dat goedgekeurd zijn te rugontvangen kohieren van schoolgeld 3e kwartaal, rekening 1911 en begrooting 1913. Bij de kasverifi- catie van den ontvanger op 18 dezer was overeen komstig de boeken in kas 894.88. Deze mededeelin- gen werden voor kennisgeving aangenomen evenals een door -het Gemeentebestuur van N. Niedorp inge zonden verordening tot bestrijding v.an de woomwagen- plaag. Tot armvoogd1 werd1 met algemeene stemmen her be- noemd de heer J. Baa-s te Kalv-erdijk. Een voorstel van B. en- W. om da jaarwedden van den veldwachter met 100 te verhoogen werd' met algemeene stemmen aangenomen, na eenige toelich ting van den voorzitter en nadat zoowel deze als- en kele led-en hunne tevredenheid hadden t-e kennen ge geven over de wijze, waarop da veldwachter zijn taak vervult. Daarna kwam) in behandeling de concept overeen komst omtrent d'e: gaslevering door Warmenhuizen aan de vier bebouwde kommen in deze gemeente. Na artikelsgewijze behandeling volgde de goedkeuring met algemeene stemmen. Een-voorstel van B. en W. om twee kinderen over t-e plaatsen van de school te Waarland! naar die te Dirkshor'n werd .aangenomen. Bij de rondvraag deelde de heer Borst mede, met in stemming te hebben medegewerkt tot verhooging der jaarwedde van den- veldwachter, doch! eveneens termen giek gelaat viel' iedereen op. Niemand twij fel d'e er aan of een schitterende toekomst wachtte den jongen man. 's Middags hield ér een rijtuig stil voor het hotel, waar een heer en een dame in zaten. De dame had een dichte voile voor, mien kon niet veel zien van haar -gezicht. De heer sitapte uit en vroeg naar mijnbeer Behringer. De portier riep ©en der kellners en gaf hem bevel den vreemden heer den weg te wijzen. Toen stapte ook de dame uit. Deze volgde den kellner dé trap- op, de heer trad de restauratiekamer binnen. „Wie moet ik -aanmelden?" vroeg de kelln-er plicht matig, toen de dame voor een der hooge deuren sto-nd. „I-a mijnheer Behringer thuis?" „Ik zal het vragen. De secretaris met zijn klerken zijn hier in de voorkamer." Hij trad op de teenen de kamer binnen en kwam dadelijk terug met het ant woord, dat dé directeur alleen was i-n zijn studeerka mer. Met een lichte huivering trad d'e vreemde dame nu de kamer binnen, passeerde de vier heeren die -aan hun lessenaar zaten te schrijven, deed! de deur van de aangrenzende kamer open en sloot die zorgvuldig, na dat zij was binnengegaan. Behringer zat over een -stapel papieren en lijsten gebogen; hij merkte niet eens op, dat er iemand bin nenkwam. „Ilans-Joost!" Een stem, bevende van ontroering, had dien naam uitgesproken. Behringer keek verschrikt op. Daar aan de deur stond -een slanke vrouw, sloeg juist haar dichte voile op - -was het een droombeeld, dat hem misleidde? „Jutta!" En als-of al di-e bittere maanden van scheiding niet tusschen h-en gelegen hadden, ijlde hij toe op het jonge meisje, dat met echt jonkvrouwelijke bedeesdheid aan d© deur bleef -staan; zonder een woord te- kunnen uiten strekte hij zijn armen naar haar uit en zij?.... na een oogenblik van weifeling wierp zij zich snikkende in die armen en verborg haar gezicht tegen zijn borst. Hij omhelsde d'e sidderende gestalte- meti vurige liefde. „Lief, lief meisje!" Nu maakt© hij zijn armen los en bracht haar naar een ander vertrek, zijn ontvangkamer. „Hier kunnen wij ongestoord praten maar zeg lieve, lieve Jutta, wat beteekent dat alles? Ilo-e kom je hier? Hoe weet je waar ik wa-s? Ben je alleen?" Nu kon hij gelukkig weer spreken. In korte woor den deelde zij hem mee wat er de laatste dagen ge beurd wasi; zijn onschuld was aan 't licht gekomen, het was bekend geworden dat hem bitter onrecht was aan gedaan, dat. hij door Gods leiding alleen voor een (lo-odelijk schot was bewaard, dat zij hem uit naam van een stervende vergiffenis kwam vragen Wordt vervolgd.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1912 | | pagina 1