Schaakrubriek.
i!
warraeMlFSmSpTJES,
tIH
Vraag en aanbod.
G. W. VAN DER VEEN
msmy
Van 1
ADVERTENTIE N.
ÏO CEIISTT PER STUK.
Banketbakker, Telef. 74. Kok.
administratiecorrespondentie
ot copiewerk.
Brieven onder letter C 263, bur. dezer courant.
de ribben als hoepels zichtbaar onder de kaalplekke-
rige natglimmende huid, de oogen roodgerand, waar
uit gelig vocht streept langs1 den neus.
Ongetwijfeld weggejaagd uit het een of ander huia
om ergens dood te gaan, het ziek scharminkel, tot
niets meer nut. Ziek.ziek, ©en buitengewoon ge
lukkig toeval: ik zal mij nu met eigen oogen kunnen
overtuigen van de wonderbare wetenschap van Carl
Frohmann. Toch nog een korte aarzeling; hoe zal hij
het uitgeteerd geraamtebeeat behandelen? Zou die
behandeling een mishandeling wezen?
Och neen, stel ik mij zelVen gerust, dan zouden toch
niet alle boeren hem zoo prijzen ze zijn toch geen
dierenbeulen, mijn goedmoedige, levenslustige Roos
dalers en onwillekeurig wend ik mijne schreden
naar de woning van den hondenarts».
Een bescheiden kloppen op zijn deur, die weldra ge
opend wordt,
„Ah, eind Sie es, Herr?" verwelkomt hij mij, „tre^
ten Sie herein?"
Ik gehoorzaam aan het, vriendelijk verzoek, verzeld
van den viervoeter, die steeds in mijn nabijheid is ge
bleven, met mij binnentreedt hij is ongetwijfeld
vroeger hier nooit geweest.
„Ach, Herr Gott, wie schnut der Bestie ausl" ter
wijl hij een medelijdenden blik werpt op mijn hond
„was haben Sie mit dem angefangen?"
„Nicht-s, ga raus nicht®."
„1st es schon lange krank, das arme Thier?"
„So ungefahr zwei Monat", lieg ik.
„Und weshalb eind Sie nicht frixher gekommen mit
dem Canikel?"
„Ich meinte, es war© nicht so schlimm", lieg ik
steeds voort,
„Ohne Zweifel isfc es schlimm: er hat den Bumms."
„So, den Bumms" herhaal ik, mijn dom niet-weten
niet durvende erkennen door de vraag „was ist Aas,
der Bumms?"
„Und ist das wirklieb so gefahrlich?"
„Sehr gefahrlich, wenn Sie drei Tag »spiiter waren
gekommen, war's unbedingt crepirt."
„Können sie es noch heilen?"
„Na, na, 's kann sein. Ich werd's versuchen" en
tegelijk grijpt hij met vluggen greep van de breede
knokkelige hand den hond in den nek, die terstond
begint luid te janken.
„Bitte, helfen Si© ©in Augenblick," zich weer tot
mij wendend.
„Gernl Womitl?"
„Halten Sie'» mal fest."
Ik grijp het immer huiljammerend! diertje uit zijn
hand en houd' het stevig vast.
„So, ein Augenblick -nur."
Met haastige schreden stapt mijn vriend inmiddels
naar een kast in den hoek van het vertrek, om spoe
dig weer voor mij te staan met een dun touw, een
fleschje met geelachtig vocht en een breeden grijs-
witten band, aan dikken naald geregen. Och Hemel,
zou mijn beestje toch gepijnigd! worden?
„Thut'a web?" vraag ik.
„Garaus nicht), garaus nicht!" stelt hij mij gerxist
on middelerwijl windt hij het touw krachtig om den
hek van het dier: 't kan niet meer uitstooten zijn
jammergehuil uit de d'icHtgesnoerde kaken: slechts
het gesmoord piepgeluid uit den herhaald opwaarts
bewogen naar lucht snakkenden kop bewijst bet
angstlijden.
Ik zie hem vervolgens de naald diep steken in het
fleschje met geelachtig vocht; aan de dikke, vettige,
langs het metaal glijdende droppels merk ik, dat het
olie is.
„So, geben Sie es nur hier?"
Ijlings gehoorzaam ik, blij geen daadwerkelijke
medeplichtige te moeten zijn aan die foltering, die
niettegenstaande zijn ontkennen toch zal gebeuren.
Krachtig, vast knelt hij het lijfje tussehen de beide
knieën en dan met de linkerhand' het nekvel omhoog
trekkend, steekt de rechterhand! de naald' met de lan
ge bandwimpel door de huidplooi; 't beest piept har
der, pijnlijker, terwijl het lichaampje spartelschudt
tussehen de ijzeren kniegewrichten.
Hij zet het fleschje naast zich neer, de vingers der
beide handen grijpen de uiteinden van den band en
in snel heen en weer beweeg schuiven zij deze her
haalde malen door het doorpriemde vleeseh; en schei-
per dat piepkreunend' geluid, woeliger het spartelen
van het schier ontvleesde rompje.
Zoo enkele minuten: dan langzaam trekt hij den
thans geheel roodgekleurden band! uit. de wonde,
maakt los het om den snuit gebonden koord'; de
knieën verwijderen zich van elkaar en Patou valt op
den grond! met schelle kefgilletjes.
„So weer mijn vriend! als brommend! in zich zei
ven. „nun wird's wohl besser sein: der Bumms ist
dr'aus.
Ik heb den wonderdokter een mark in de hand ge
duwd, eeu sigaar aangeboden en beide heeft hij aan
genomen met bijzonder welgevallen, tallooze malen
pievelend„Dank Herr, dank, sehr liebenswiirdig,"
terwijl hij dikke rookwolken blaast uit de inmiddels
weer aangestoken pijp.
gezegd: „Ik zal trachten de ijszaak zoo goed mogelijk
ter hand te nemen, maar wil in geen enkel geval een
verlies hebben, het bedrijf is mij onbekend en ik doe
zaken om er beter van te worden." Daarop antwoord
de do voorzitter der commissie: „Dan zijn wij ex
nog."
Tijdens de besprekingen hoorde ik, dat de heeren
Groot en Noome als gegadigden aanwezig waren en
voorbeen zicb als zoodanig hackten opgegeven; na
tuurlijk hadden die heeren den voorrang en ik heb
daaraan toegevoegd: „wat ik voor mij in deze bepleit,
doe ik voor ieder ander", bedoelende de groot© risico
en ik heb mij bereid verklaard, indien de commissie
geen anderen contractant had! en vrij uit ging,
eerst dan in verband' met, de gehouden besprekingen
het voorstel der commissie te zullen aanvaarden.
Denzelfden dag kreeg ik het bericht de contractant
te zijn.
Eenige dagen daarna, sprekende met den voorzitter
der commissie, heb ik voorgesteld mij te ontheffen
van mijn gegeven woord en gezegd dat ik bereid was
daarvoor eene vergoeding te geven zoo noodig van
300, omdat mij ter oore, was gekomen, dat er eenige
menschen, gegadigden, teleurgesteld waren en ik toen
den indruk had, als strooman dienst, te moeten doen
en mij als zoodanig niet wilde laten gebruiken.
De voorzitter heeft dit mij toen weerlegd en mij
gewezen op de vertrouwelijk gehouden vergadering
van 16 Mei.
Op 22 Mei heeft de eerste- ijs-aflevering plaat® ge
had en is- door mij getracht en alles in het werk ge
steld om cle ijs verbruikers goed te bedienen en voor
zeker hebben daartoe medegewerkt directeur en per
soneel van gemeente-slachthuis en ijsfabriek, die
van 's morgens vroeg tot 's avonds1 laat de gelegen
heid gaven en de meest mogelijke hulp verleenden,
hetgeen bij mij altijd in dankbare en aangename her
innering zal blijven.
Op 30 September j.l. is door mij een brief met 2
bijlagen van den volgenden inhoud verzonden:
De Commissie van het Gemeente-Slacht
huis- en Ijsfabriek,
Alkmaar.
M. H.
In verband met de aangename en zakelijke bespre
king in uwe vergadering- op Donderdag 16 Mei 1912,
inzake het ijsbedrijf, vermeen ik goed te doen, nu
het seizoen in hoofdzaak voor het ijs is a.fgeloopen,
eene opgave hierbij te voegen over den omzet en de
vele plaatsen, waarheen het ijs verzonden of door ons
gebracht is. Persoonlijk ben ik niet tevreden over
den omzet, die vermoedelijk met 15000 staven zal op
houden en deze had wellicht meer kunnen zijn indien
de tijd van voorbereiding langer was geweest. Nu
ontdekte ik reeds dat toezegging was gedaan aan de
oude ijsleveranciers. Het slechte weder heeft zijn
invloed ook wel doen gelden
Tevens hierbij eene opgave van ontvangsten en uit
gaven, waaruit blijkt, dat het ijsbedrijf niet winstge
vend is geweest. Hierbij is niet uitgetrokken, hoef
beslag, onderhoud, tuig, afschrijving paarden en tui
gen, bureaukosten en hulppersoneel.
Met bovenstaande kunt u uw voordeel doen en er
19 nu no-g tijd om voor het- aanstaande jaar maatrege
len te nemen, ook met het oog op mogelijke concur
rentie, opdat zoo mogelijk één contractant (eenig
verkooper) en de ijsfabriek beiden gebaat zijn bij
het aangaan van een nieuw contract zoowel voor 1913
als in de toekomst. Kasboek, naamlijsten der ijsver
bruikers enz., alles is zoo noodig ter uwer beschikking.
Hoogachtend,
(w. g.) E. G. WENTINK
le BijlageEen overzicht-, uittreksel ontvangsten
en uitgaven. Nadeelig saldo: 178.24.
2e Bijlage: Een overzicht der verkochte staven ijs.
Zoowel voor Alkmaar (6345V2) als: 29 buitengemeen
ten (7164V2) iedere plaat-s afzonderlijk vermeld.
Toen eerst heb ik op Vrijdag 15 November de eer
ste uitnoodiging ontvangen voor eene vergadering
met de ijscommissie op het stadhuis.
In die vergadering is mij voorgelegd! een concept
contract 1913 ©n nu neem ik wel aan, dat de heeren
de beste bedoelingen daarmede hebben gehad, maar
voor mij was het niet aan te gaan, aangezien er eerst
eenige winst voor mij te maken was bij een omzet
van 25 k 30000 staven en een omzet te verdubbelen is
zoo in eens niet klaar en daarbij zou de tegenwoordi-
gen toestand der ijsfabriek in d'e weken der grootste
afname de genoemd^ boeveelheid1 niet kunnen fabri
ceeren.
Vóór alles is toen door mij gezegd! dat voor het
aangaan van een eventueel contract 1913 als voor
waarde door mij werd bedongen „de alléén-verkoop";
vaststelling van een maximum verkoopprijs, hetgeen
11 n xt f t aw K ■- 1 1 L 111 t M_ 1. /"I
prijs.
De voorzitter heeft dia-arop geen bevestigend1 ant
woord gegeven en zou zijn netten weer op een andere
plaats uitzetten, wat- ook zijn goed! recht was, daar hij
gebonden was aan de bestaande verordening.
Eenige uren daarna had! ik den heer Noome (den
vermoedelijken contractant) bij mij, met de vraag of
mijn ijswagen en ijskisten te koop waren, hetgeen
ontkennend door mij werd' beantwoord. Op de door
mii gestelde vraag of genoemde heer de contractant
was, was het antwoord dat dit zoo goed als zeker was.
Ik wenscht-e hem een goed' succes toe en heb tevens
een woord van waardeering gezegd voor de hulp en
bijstand, dien ik heb mogen ondervinden, zoowel van
den directeur als van het personeel van 't Gemeente-
Slachthuis.
Dat de heer Noome gevolgtrekkingen heeft ge
maakt is zeer logisch en indien genoemde heer of een
ander ernstig gegadigde mij de reden van het door
mij niet meer aangaan van een contract met de com
missie der Gemeente-IJsfabriek voor 1913 gevraagd
zou hebben, zou ik op grond) van eigen ervaring, ter
wille van de gemeenschap en de waarheid, in verband
met de t-oen bestaande verordening, niet anders kun
nen en moggen zeggen, dan dat dit nooit of te nim
mer een loonend' bedrijf voor een contractant kan
Worden.
Ten zeerste betreur ik, dat een vriendschappelijk
en ter goeder trouw opgezette zaak op deze wijze
moet eindigen, te meer daar bij de besprekingen der
commissie, de verordening altijd het zwaarte
punt was en dat nu inééns, tot mijn niet geringe ver
bazing, de bewuste verordening is opgeheven. Indien
dat eerder was geschied, hadden heel wat onaange
naamheden voorkomen kunnen worden en was tevens
het gewenschto resultaat bereikt, voor eene overeen
komst, waarbij de Ijs-fabriek en de contractant beiden
gebaat zouden geweest zijn.
Met vriendelijke dankzeggiug voor de plaatsing,
Hoogachtend,
E. G. WENTINK,
1913.
De hond is niet doodgegaan; ik heb hem nog me
nigmaal gezien; ik heb mij echter niet kunnen over
tuigen, of de Bumms er werkelijk uit was, want- iede-
ren keer, als het arme dier mij in de verte ontwaarde,
holde het weg in woeste vaart-, telkens omwendend
den schreenwj a nkenden kop.
Ingezonden Sink ken.
EXPLOITATIE IJSFABRIEK.
Geachte Redactie.
Gaarne, maak ik gebruik van de door U verleende
gastvrijheid in uw veelgelezen blad, om de mij betref
fende yszaak nader uiteen te zetten, in verband met
het met geheel naar waarheid, en uit zijn verband ge
rukte beloop van bedoelde zaak, behandeld! in de
laatstgehouden Raadsvergadering.
Gedwongen d'oor de omstandigheden en door het
verslag zooals de zaak ter kennis van 't publiek is ge
bracht, 19 het nu voor mij verplichtend, ter wille van
de waarheid, en zeer beslist noodig, door middel van
uw blad, met alléén de Raadsleden, maar ook al dege
nen die kennis hebben genomen van bet Raadsver-
slag in de Alkmaarsch-e Courant van Donderdag 9
Januari j.l. in te lichten.
Men behoeft heuech geen koopman te zijn, om in
bedeelde, zaak een oordeel te kunnen vellen, dat recht
en billijk 19, om in te zien, dat. mij geen verwijt mag
treffen als zou door mij de zaak aan het lijntje zijn
gehouden, zou ik daardoor de oorzaak zijn, dat in de
2e helft, van December de slachthuis- en ijsfabriek-
commissie (in afwijking- der verordening) maatrege
len moest treffen om de ijsfabriek in 1913 gaande te
houden en zou ik op 20 December een ernstig gega
digde (de heer Noome) voor een contract ontmoe
digd! hebben.
Ter zake d'iene, dat ik op Donderdag 16 Mei 1912,
als genoodigde ter vergadering was bij de commissie
voor gemeente-slachthuis en ijsfabriek.
Sprekende over de voorstellen in zake d© exploitatie
heb ik in die bewuste vergadering gezegd geen ver
stand te hebben van een ijs-exploitatie en geen denk
beeld van een hoeveelheid! welke er gebruikt zou kun
nen worden, terwijl de commissie dat ook niet met ze
kerheid' wist. Cijfers werden er genoemd, natuurlijk
geheel ter goeder trouw.
Minst heeft de commissie op mijn vraag mij niet
kunnen verzekeren, maar als koopman heb ik toen
de voorzitter in beginsel niet onbillijk vond .Gezien de
verordening op het ijsbedrijf zou dat echter niet gaan
het. antwoord! aan mij was klaar en ik heb dat in het
volgende schrijven van 18 November bevestigd.
De Commissie. Gemeente-Slachthuis en Ijs
fabriek, Alkmaar.
M.
Gehoord uw voorstel in zake het ijsbedrijf in uwe
vergadering van 15 November 1.1. ben ik na rijp en
grondig onderzoek tot de overtuiging gekomen, dat ik
op een dergelijk voorstel niet kan en mag ingaan.
De door U opgemaakte cijfers voor een grooteren
omzet (25 a 30000 staven) geven dan ook eerst eenige
kans voor den contractant (eenig verkooper) eenige
winst te kunnen behalen. Bij een zeer gunstig
ijs jaar zou ik de gemeente Alkmaar kunnen schatten
op 10000 staven, hetgeen met een kleine prijsverhoo-
ging J 200 meer zou kunnen opbrengen. De overige
15 a 20000 staven zouden dan in de buitengemeenten
moeten worden geplaatst, waar dan ook zeer hard
voor gewerkt moet worden, zonder prijsverhooging: in
verband' met de concurrentie.
Verzekering en levering op tijd is dan vooral noo
dig, hetgeen dan ook heel wat zorg en exploitatiekos
ten medebrengt.
Het beloop der zaak -spijt mij zeer en ik breng bij
dezen nog onder uw aandacht, dat 't, ijsbedrijf mij een
nadeelig saldo heeft berokkend van 570.
Hoogachtend
(w. g.) E. G. WENTINK.
Wat in mijn schrijven van 30 September niet is uit
getrokken hij de ontvangsten en uitgaven is wel ge
daan in den brief van 18 November, vandaar het be
drag, nadeelig saldo 570.
Het verwijt van aan het- lijntje houden is hier
geheel ongemotiveerd.
Daarna is door mij met een enkel lid der commissie
nog wel eene bespreking gehouden in verband met het
door mij geldelijk geleden verlies, maar zonder eenig
resultaat.
Woensdag 20 November ia er in de plaatselijke bla
den een oproeping gedaan voor afnemers van groot©
hoeveelheden ijs of voor éénig contractant. Vermoe-
dei ijk zonder eenig succes.
rijdag 20 December j.l., des voormiddags, is door
den voorzitter der Slachthuis- en IJsfabriek-coinmis-
sie eene aanbieding gedaan te contracteeren voor 2
ct. minder dan de oorspronkelijke, contractprijs, met
verzoek denzelfden dag het. antwoord te geven en
daarop 19 door mij geantwoord het- in overweging te
zullen nemen, mit® onder beding, ook door mij gezegd
in de commissievergadering van 15 November, dat
waar ik de garantie moet. geven voor het bestaan der
ijsfabriek, ik daartegenover stel de alléén-ver
koop onder vaststelling van een maximum verkoop-
Amsterdam, 15 Januari
Geachte Redacteur.
Vergun mij als oud-abonné eenige, plaatsruimte in
uw blad.
Met- verwondering las ik in uw blad d.d. 9 Januari,
hetwelk mij werd' gezonden door een goed' vriend, dat
Blaauw de Ijscommissie in den steek had gelaten.
Ook zou met Blaauw gecontracteerd zijn voor 15000
staven, doch Blaauw trok zich terug toen het con
tract hem ter teekening werd voorgelegd.
Ik zal trachten de geheele situatie zoo kort moge
lijk uit-een te zetten, wat voor mij zeer moeilijk is, om
dat- juist het oprichten van de ijsfabriek de oorzaak
is geweest van mijn f'inancieele decadence.
In het- voorjaar van 1911 verzocht de Directeur van
het Slachthuis mij, bij hem te komen. Daar vernam
ik, dat plannen bestond'en tot het oprichten van een
Ijsfabriek. Ik heb toen den Directeur zooveel mo
gelijk ingelicht, vertrouwende, dat wanneer zoo'n fa
briek tot stand kwam, men mij als eenig ijshandela.ar
voor Alkmaar en naaste omgeving, niet zou passee-
ren.
Het transport van het ijs was altijd! een zaak van
groot© zorg voor mij, dus vond ik de oprichting van
een Ijsfabriek, die genoeg kon fabriceeren, werkelijk
een uitkomst. Edoch, het is gebleken, mijn doodvon
nis als Alkmaarseh ingezetene te zijn.
Mijn hoogst© omzet was geweest, zoo vertelde ik
den Directeur, 16000 staven. Dus berekenden wij sa
men, dat een fabriekje hetwelk 16744 staven zou fa
briceeren in de koelperiode van half April tot half
October reden ban bestaan kon hebben. De exploita
tiekosten zouden bedragen 3000. Het ijs zou mij
dan komen op 18 ct. per staaf. Bij het afscheid merk
te de Directeur nog op: „Wij kunnen toch maar nar-
dig rekenen, hè Blaauw?"
Later hoorde ik echter dat er een fabriek tot stand
z-ou komen die 40.000 staven kon maken, dus o-ok
dtiurder van exploitatie enz. zou worden.
Mijn zes-jarige ondervinding in den ijshandel deed
mij alras inzien, dat zoo'n fabriek een strop voor mij
zou worden. Ik trachtte dus in den handel eenige an
dere artikelen te vinden, die echter tegenliepen en
mij financieel deden achteruitgaan. Daarover zou ik
niet gedacht hebben als die fabriek niet zoo hoog was
worden opgedreven.
Do advertentie in uw courant in het voorjaar 1912,
waarin afnemers werden gevraagd voor minstens
5000 staven ijs, was1 de eerste slag. Direct ging ik
daarna op onderzoek uit en het eind daarvan was,
dat, wilde ik ijshandelaar blijven, ik moest inschrijven
voor 20.000 staven tegen 21 cent, met 2 soliede bor
gen. Die borgen waren natuurlijk onmogelijk. Wie
kon ik daaraan wagen? Niemand dan ik wist beter,
dat er niet zoo gauw 20.000 staven ijs konden worden
omgezet, 16000 was mijn hoogste cijfer in een jaar,
waarbij ook gerekend' moest worden het ijs van den
heer Van den Bosch, wat toch ook 3000 bedroeg.
Vooraf zag i.k dus dat ik de kans liep 7000 staven ri
sico te loopen en dan nog het weer! Ik wist te be
werken, dat een bepaalde som aks borg op de spaar
bank gestort- zou worden. Dat was ook reeds geschied.
Was nu de fabriek op tijd begonnen met de levering,
dat was 15 April, dan zou ik het contract hebben ge-
teekend. Echter kwam men 42 dagen over tijd' klaar
en legde men mij half Mei bet contract voor, dat luid
de: Ik zou 20.000 staven afnemen van af dte inwer
kingstelling d!er fabriek tot 1 November. Dat ik mij
den tijd', toen de fabriek niet werkte, heb moeten be
helpen met- 's nachts naar IJmuiden te Tijden, daar
over werd geen woord gerept. Wanneer zou de fa
briek in werking treden?
Ik verzocht, mij te laten teekenen voor 15.000 sta
ven (daarbij was mijn broeder tegenwoordig) en dit
werd geweigerd'.
De uitdrukking- van den heer de Wit, dat met
Blaauw voor 15.000 staven werd gecontracteerd, i-s
dus niet juist. Ik had dat gewild', maar men kon
zulks niet toestaan.
Het contract van 20.000 kon en mocht ik toen vol
gens mijn geweten niet teekenen. Men zou het' wel
met- mij maken, maar waarvoor was dan borgstelling
noodig. Dat geld mocht ik niet wagen, du® ik tee-
kendo daarom het- contract, niet.
Dat het mij schade opleverde? Mijn inventaris kon
ik voor een bagatel wegdoen. Mijn perceelen, die ik
klaar had tot inrichten voor een groote bewaarplaats
voor ijs, stonden doelloos. Gelukkig- kou ik elders iets
krijgen; maar ik heb toch mijn financieele decadence
zooals men dat durft zeggen, te danken aan het tot
stand komen der gemeente-ijsfabriek.
In plaats van mij tegemoet te komen, gaat men nu
achter mij om dergelijke nousens vertellen en het
spijt mij, dat geen ingezetene, die toch ook wel met
de zaak bekend! was, de partij voor mij heeft opgeno
men, terwijl ik tot het laat-st ieder ijsverbruiker heb
geholpen.
Hetgeen ik hier heb uiteen gezet, zou ik zoo noodig
met^ bewijzen kunnen handhaven.
U, Mijnheer de Redacteur, vriendelijk dankend voor
uwe welwillendheid!, hoogachtend,
D. BLAAUW.
VOOR DAM F N.
Kijkjes in de Modewereld.
Ook op het gebied' van baltoiletten wordt te Parijs
oudei scheid tussehen getrouwde vrouwen en jonge
meisjes, gemaakt. De. dansende jonge meisjes mogen
j voetvrije rond-geknipte rokken dragen, terwijl voor de
jonge vrouwen lange, sleepend© baltoiletten in de mo-
o zijn. Ook kiest men voor de jonge meisjes1 dunne,
uc tige stoffen, terwijl' d:e jonge vrouw op de zwaar
ste, kostbaarste zijden- en fluweelen toiletten isaange-
v ozen. eugdig- en aardig i» een baltoilet van wit- of
ereme zijdemousseline, waarvan de onderste rokrand
met twee volante van dezelfde stof bezot is, zoodat de
bovenste, een weinig smallere volant wat over do on-
ois e valt en zelf onder een smalle zilveren band
verwijnt. Kleine bloempjes van fijn zilverdraadbor
duursel versieren het kleed, waarvan het rond uitge-
'n,(.l t U, 'j' j'®'°01- een witte fichu van zijde-mous
seline bedekt is.
Ceintuurs van zilverband met een roos van zilvei-
versierael lU °P Z1J' V0Tmen een zeer geliefdkoosd
Jonge meisjes dragen geenerlei haartooi van vee-
ren op het bal, de aigrettes zijn alleen voor de vrou-
wen.
Een groote rol spelen ook de avondmantels, die
van do lichtste, soepelste stoffen gemaakt- worden en
waarbij men glanzende schitterende stoffen of kleine
pareltje® als garneersel gebruikt-. In plaats van ze in
de kleedkamer af t-e leggen, nemen de dames haar
avondmantels mede in de balzaal of in de salon.
De hoeden hebben zich sedert Kerstmis zoo gewij
zigd, dat inplaats van de- diep in de oogen gedrukte
zachte barets en toque's ware 1830-kapothoedjes zijn
gekomen. 1 ot 1111 toe heeft men ze alleen voer auto
tochtjes gebruikt. Ook nog bezigt men ze daarvoor
en wel uit leelijk bontgekleurd wasdoek met, een broe
den band erover gelegd. De straatmutsjes van bont,
pluche of fluweel, die rond en zacht het gezicht om
sluiten ai met kanten ruchesi onder den rand en de
kinderlijke keelbanden goed staan, zijn een lust
voor de oogen na de door leeüjkheid uitmuntende
hoofddeksels van 1912,
A. VAN EELDE, Bloemendaal,
Redacteur
So. »7«.
H. LORETTO.
Chess Amateur" 1912.
'//TsZuM
Mat in 2 zetten.
Oplossing van No. 373 (W. Greenwood).
1 Dh5dl enz.
Goede oplossingen ontvingen wij van: P. J. Boom,
F. Böttger, G. Imhülsen en C. Visser te Alkmaar,
Mr. Ch. Enschedé en P. Fabriek te Haarlem,
J. W. Le Com te en J. Vijzelaar te 's-Gravenhage,
P. Bakker, Jos. de Koning en H. Weenink te Am
sterdam, J. Reeser te Voorburg, J. Deuzeman te
Frederiksoord, S. te S., Mr. A. v. d. Ven te Arnhem,
W. Kortelinig te Deventer, Reinier H. de Waard
te Utrecht, A. Verveen te Hillegersberg, H. Strick
van Kinschoten te Rijswijk en O. Boomsma te Kam
pen
Ad' No. 376.
Dezen tweezet kozen wij om de hoofdVariant, die
men zelden in zulk een uitgebreiden vorm aantreft.
Het eigenaardige er van is, dat! het thema zoo oud' is
als de weg naar Rome eni dat zelfs dé „enkelvoudige"
toepassing den oplosser toch vaak weder boeit.
Of het mogelijk is een dergelijke in het oogsprin
gende hoofdvariant met degelijke andere speelwijzen
te verbinden, durven wij niet te zeggen. Wel' intus-
schen, dat No. 376 ons in dit opzicht niet verder
brengt.^ Want wat deze 2zet overigens te zien geeft
is.ja, beslist 11 zelf maar, vriendelijke lezer.
5 regels 85 Cents, b(j vooruitbetaling.
KOOPMeubelen, Stoelen en Spiegels in ver
schillende stalen, Kamermeubelen, ook solied Stof-
feerwerk te leveren. Aanbevelend,
Firma P. J. C. NIEROP.
Alkmaar. Fnidsen 113. Langestraat 58.
^J[ B. L. SIMON, Alkmaar. Steenhouwerij Ko
ningsweg 46. Grafteekenen, Schoorsteen
mantels enz.
VERKOOPT uw oud goud, zilver en bloedkoralen
bij A. REPKO, Magdalenenstraat en u ontvangt de
hoogste waarde
^pEELGROND TE HUUR GEVRAAGD. PM. 60°
h 700 R. R. Teelgrond. Brieven met opgave prjj8
en waar gelegen, onder letter M 261, Bur van dit Blad
Oeen heerlijker, zuiverder en smakelijker glas bier
dan het beroemde TRAPPISTENBIER. Ook per
halve flesch verkrijgbaar bij J. H. ALBERS, in den
Bierkelder Verdronkenoord, ingang Kapelplein.
l?en fijn nummer op de GRAMAPHOON isVrijen
en Trouwen, en Terug van het Bad. Prijs per
plaat f 0.60, beide kanten bespeelbaar.
A. H. DEKKER, Ged. Baansloot 1.
Vet MEISJE, P.G., z.z.g. enkele dagen per week
gepl. in café, winkel of melksalon. Ook gen. in
de huish. behulpz. te zjjn.
Brieven onder letter A 264, bureau van dit blad.
Ijle koop een antieke mahoniehouten CANAPE.
Brieven onder letter T 263. bureau van dit blad.
ONTWIKKELD PERSOON, van netten stand, zijn
avonden na 6 uur disp onibel hebbende, zag aeh
gaarne thuis belast met
