Openbare Verkooping
"ilOUTVEILING
DE STEM
VOLKS.
t»u
„MOLASTEGO"
Importeurs
voor Nederland.
Damrubriek.
iAs™
Café „de Bonte Koe",
Onderlinge Arbeidscontract
Verzekering-Maatschappij
„West-Friesland
Voedert uwe Koeien, Paarden, Schapen en Varkens met
De wascSi, U ziet het,
Is groot, doch Is door de
zuivere zeep het werk
gemakkelijke
w m,
te Driehuizen,
met schuur en erf, winkel,
pakhuis en erf
«iif de hüiid fa koop,
te BICMO-EIV
60 a 70 parken extra zwaar
eiken en berken HAKHOUT,
Fabricaat Handelsvereeniging „Amsterdam'
Vraaggesprek met de danseres
Vallya Ludowska (Lili Green).
ii
HP PI
m/t r
mm wm,
llppf 'WW?
'mé -tmt"
W/. iii iié
iü W3
Éil
HP H
m. ÉsH
m w,
mfc
M. Hl
ADVERTENTIE N.
ECHTSCHEIDING.
gemeente Zuid- sn Noord-Schermer,
waarin ook wordt gedreven de handel in fourage
en aanverwante artikelen, die een ruim bestaan
oplevert.
om CONTANT GELD, op DONDERDAG 23 JA
NUARI 1913, 's «rorgens 10 nor, van
liggende gehakt in het bosch tusschen
de Noord- en Zuidlaan.
Kantoor te Alkmaar, Spoorstraat 68.
(Gedeponeerd Handelsmerk).
Yraagt Uw fouragehandelaar en let yooral op nevenstaand
merk, wat zich op iedere baal bevindt.
EEN QROOTEf WA8QH
KFfl
IWEINÏG WERKI
ZUIVERE
ZEEP.
niLiEn
1322
(Nadruk verboden).
Met den wederij opbloei van de al-oude, klassieke
danskunst ten langen leste toch óók in ons land
bemerkbaar voer er schijnbaar iets als een maagde
lijke ontzetting door de kalme gemoederen der nette,
vóór alles nétte Nederlanders. Men zag de ver
maarde Isadora Duncan dansen, en bet was onze
vaderlandscli© plicht beschroomd! te zwijgen offici
eel althans en onze in-fatsoenlijke gezichten te
doen blozen van schaamte om de brutale naaktheid
van Isadora's beenen. Maar in stilte werd er gegrin
nikt en gespot en zong men gretig Speenhoff bet al
lernieuwste spot-liedje na over de allernieuwste
naaktloopster, omdat men zich niet kon voorstellen
dat dit iets anders tenzij iets èrgers zou zijn dan
de huppelende en springende tricot-juffies in geheim
zinnige variété's van Den Haag en Amsterdam.
Tot het nog erger werd.
Tot men hoorde, niét van een Amerikaansche
reclame-juffrouw met een nevelig verleden als de
mooie Isad'oor (iemand) van wie men immers niet be
ter verwachten kon!), maar zoowaar van een fatsoen
lijk en bescheiden Hollandsch meisje, heusch van héél-
nette familie en van onbesproken gedrag; één der ón
zen; het kon familie zijn: je nichtje of je jongste zus.
En die danste ook onbeschroomd in een kort, gazen
rokje en barrevoets.
Toen werd pas de belangstelling wakker! Er gin
gen zonderlinge sprookjes over verontwaardigde en
verwoede familie-leden van de dansende jongedame,
en men fluisterde dat zij niet voor haar plezier onder
pseudoniem optrad, zich nu eens op zijn Engelseh
noemde Lili Green, dan op zijn Russisch Vallya Lo
dowska, maar dat het feit toch bestaan bleef, dat het
een gewoon nét Hollandsch meisje was en dat ze dan
ook eigenlijk-Leida Groen heette.
Gisteren bezocht ik haar. Ze vertoefde op de tour
nee, die ze nu met haar partner Andreas Pavley door
haar vaderland maakt, in een onzer groote provincie
steden, waar ik haar ontmoette in haar hotel.
Er kwam een, stemmig in het zwart gekleede, ele
gante jonge-dame op me af, een wezentje van het be
kende Engelsche slanke en gracieuse, maar ietwat
koele type. Ze leek een héél jong meisje nog, zóó tee-
der-licht en gratievol bewoog zich haar tengere ge
stalte, maar met eene zekerheid toch en een distinc
tie, die de volwassene vermoeden deden. Er lag in de
manier, waarop ze op mij toetrad, me een stoel aan-
boodl en zelf plaats nam, er lag in elk barer bewegin
gen, ook in de sobere geste, waarmede ze het tot mij
gerichte woord illustreerde, niet alleen de teedere
bevalligheid, welke elke goed-gebouwde vrouw tot ze
kere hoogte kan aanleeren, maar daarin school tevens
eene geheel-individueele, haar alleen eigene wijze van
uitdrukking. Wij allen toch maken, wanneer we
iemand een stoel aanbieden, het bekende gebaar met
hoofd en rechterhand, dlarb zeggen wil: gaat u daar
zitten, meneer. Maar geen van ons doet het zóó, dat
we aan dat gebaar-alleen den persoon, die het maakt,
zouden kunnen herkennen, zooals wij aan de klank
van de stem alléén kunnen hooren, wie er spreekt.
Gedurende mijn geheele onderhoud! met Lili Green
merkte ik op, hoe zij onbewust dat bizondere, indivi
dueel© in de rhytmiek harer gebaren legde, dat wij
niet kennen; hoe ook wanneer zij niet danst op het
tooneel bet rhythmisch bewegen van bet lichaam
voor haar een middel is tot persoonlijke uitdrukking
van gedachte en gevoel.
Ze lachte even toen ik mij verontschuldigde over
mijn lange vragenlijst en verlof vroeg dadelijk wat
aanteekeningeu te mogen maken.
,,0, ga gerust uw gang. Ik hen waarlijk blij dat
u gekomen is, dat het publiek nu eindelijk eens met
mijn eigen medewerking over mij kan worden inge
licht. Je léést en hoort soms zulke vreemde dingen
over je zelf."
„Zoo hoorde ik ai's ik dan beginnen mag?
dat u een leerling is van Jaques Daleroze."
„Och, wel nee, meneer! Ik heb nooit ergens les
gehad. Ik hen heusch niet bij Daleroze geweest en
ook niet op de Duncan-school.
Ik dans uit eigen inspiratie omdat het mij een
behoefte is. Dat heb ik altijd! gedaan, als kind al.
Wanneer ik muziek hoorde, danste ik. Het was mijn
middel om mij te uiten, om te zeggen wat ik gevoelde.
Er leeft iets in je en het zoekt een uitweg. Officieel
heb ik het eerst, met d© muziek geprobeerd, hoewel ik
liever wie dacht er toen aan dans^kunst? bij het
tooneel gegaan was. Maar u weet hoe dat gaat, niet
waar? Een meisje en de kunst muziek, dat mag, dat
mag altijd, dat mag veel te dikwijls, maar too
neel?!' ik vraag u: tooneel?! Zoo werd ik dan op het
conservatorium in Den Haag geplaatst en heb er mijn
diploma voor piano gehaald'. En toen ben ik
later toch bij het tooneel gegaan. Ook maar zoo, zon
der opleiding. Ik ging naar Verkade, declameerde
voor hem wat verzen en hij nam' mij dadelijk. Bij hem
heb ik toen eens met veel succes Ophelia gespeeld;
dat herinnert u zich misschien nog. Maar bevre
digd' gevoelde ik mij niet. Want bij het tooneel
het kan natuurlijk niet anders ben je aangewezen
op het rolletje, dat eeu ander voor je uitkiest. Je bent
niet vrij in je keuze, je kunt niet je eigen voorliefde
volgen en d'at heeft dikwijls een d'oorslaanden invloed
op je prestaties. Ik gevoelde, dab ik mij meer onbe
lemmerd! zou moeten uiten, dat ik een kunst-uiting
zou moeten zoeken, waarbij ik meer mijn eigen gang
kon gaan. e,n dua meer kon geven van mijn eigeni in-
dividualiteit."
„En toen is waarschijnlijk Miss Duncan....?"
„Zij heeft mij stellig de mogelijkheid geopenbaard
de dans als kunst op be vatten. Mijn dansen be
schouwde ik vroeger als een aardigheid, iets prettigs
voor mij zelf alleen, zonder te vermoeden dat het ook
voor anderen waarde hebben kon. En ja, na Duncan
is al heel spoedig het plan in mij opgekomen óók als
danseres op te treden. Toevallig leerde ik juist in
dien tijdi mijn partner Andreas Pavley kennen. En wij
Lebben het toen samen geprobeerd. Maar overschat u
vooral den invloed van Miss Duncan niet. Ze is eeu
baanbreeksber geweest, zéker; ze heeft gedurfd! en
heeft de idee ook in mij opgewekt. Maar eigenlijk
van haar geleerd] heb ik, geloof ik, niet veel. Want ik
dans op m ij n manier. En ik heb ook niet als Miss
Duncan het van de Grieksche beelden afgekeken. In
geleerde verhandelingen heeft men haar dat tot een
eer gerekend, maar ik vraag u: voor welke kunstenaar
is heb-een eer, dat hij zijn kunst heeft afgekeken? Ik
weet niets van het Grieksch af en ook niet van de
Grieksche beelden, lis dans naar mijn eigen gevoel.
Het is zoo eenvoudig: ik hoor de. muziek, krijg er een
aandoening en een opvatting van en tracht deze in
mijn dans vast te leggen. Dqt is alles."
Ze sprak zoo gewoon, zoo bescheiden en toch zoo
zeker. Even moest ik wel opkijken van mijn haastig
genoteer: flink recht-op zat ze, maar toch niet stijf;
haar gezicht stond ernstig en er lag een heerlijke
kalme zelfbewustheid in hare oogen. Beschroomd1
kwam ik met de volgende vraag:
„Behalve rhythmisch tracht u d© muziek toch ook
mimisch weer te geven?"
„Natuurlijk! We hebben zelfs nummertjes op ons
programma, d'ie eigenlijk voor het grootste deel mi
miek zijn. „Der Tod und) das Madehen" bijvoorbeeld
en ook de Marche Funèbre van Chopin, een solo van
Pavley, z© zijn eigenlijk geen dans meer, maar en
kel gedramatiseerde muziek. Toch is de zuivere dans
ons het liefst. En daarbij hebben we veel geleerd1 niét
van Daleroze en niét van Isadora Duncan, maar van
de Russen. Dat is het eenige volk dat dansen kan.
In Engeland, waar we 't geheel© laatste jaar geweest
zijn, wordt alles wat de dans betreft, dan ook be-
heerscht door de Russen. Toen wij er zouden optre
den waren we genoodzaakt Russische schuilnamen
aan te nemen. Dat moest wel. Zonder die namen
hadden we daar gewoon geen publiek gekregen. Voor
de tournée in ons land1 hebben we ze nu maar behou
den. Men meent hier dat Lily Green óók een schuil
naam is. Maar zet u er vooral bij in de krant, dat ik
wezenlijk Lily Green heet; mijn eene grootvader was
een Engelsehman en ik ben in Suriname geboren;
overigens ben ik het kind van heel gewone Holland-
sche burgers."
„Een vraag nog, die u misschien wat indiscreet zult
vinden. Is het waar dat u door uw optreden als dan
seres zooveel moeilijkheden hebt ondervonden met fa
milie en kennissen?"
Ze lachte even en zei: „Ik weet wat u bedoelt. Het
is, zacht gesproken, overdreven. Moeilijkheden heb je
natuurlijk altijd. Maar familie, die mij het lastig zou
kunnen maken, heb ik al heel weinig. Toen ik voor
het eerst optrad, was mijn vader al overleden, en mijn
moeder had gèld! noodig. Daarmee is alles gezegd.
Bovendien: ik was tevoren immers al aan het tooneel
geweest. En wie weet waarmee ik- nu nog eens
eindigen zal!"
„Hebt u dan nog plannen voor die toekomst?"
„Plannen niet, maar toch een klein ideaal. Ik zou
wel eens wat meisjes, niet veel, tien bijvoorbeeld', wil
len hebben voor een korten dans-cursus. En er dan de
beste uitkiezen voor een heel klein ballet. Er is in
ons heele land geen enk-ede balletschool. Vindt u dat
niet armoedig? In Engeland zijn er vijf-en-twintig.
Om u de waarheid! te zeggen heb ik in Amsterdam
door een couranten-advertentie al eens- getracht leer
lingen voor een ballet te krijgen. En er kwamen er
ook, maar wil u wel gelooven, dlat geen van de kinde
ren eigenlijk mooi en evenredig gebouwd was. De j
menschen zijn hier te kort, te gedrongen; ik zou ze
wel graag wat uit elkaar willen rekken."
Even later nam ik afscheid! en 's avonds zag ik
haar dansen, heelemaal een kind toen, zoo licht, zoo
teer zweefde ze op de muziek, haar heele tengere li
chaam rhythme en zinvolle mimiek. Daar was geen
twijfel meer: dit was de oude, Grieksch-klassieke
danskunst, plotseling en geheimzinnig herboren in
deze ranke jonge Hollandscbe vrouw.
P.
Aan de Dammers-.
Met dank voor de ontvangen oplossingen van pro
bleem 217.
Stand:
Zwart: 2, 4, 7/10, 16, 22, 27, 30.
Wit23, 26, 29-, 33, 37, 38, 40, 44, 45, 47, 48.
Oplossing:
1. 23—18 1. 22 13
2. 29—24 2. 30 19
3. 38—32 3. 27 29
4. 26—21 4. 16 27
5. 37—32 5. 27 38
6. 48—43 6. 38 49
7. 40—35 7. 49 40
8. 45 1
Goede oplossingen ontvangen van:
0. Betlem Jr., G. C'loeck, D. Gerling, J. Houtko-o-
per, J. K., G. van Nieuwkuijk te Alkmaar; S. Ho-
man, Wijde Wormer; H. E. Lantinga, Haarlem-; H.
J. Toepoel, Apeldoorn
Een der voornaamste damcentra's in Frankrijk is
ongetwijfeld Lyon. De Fransche dammers Molnnard,
Bonnard! en Bolzé zijn daar de groote voormannen en
zij vormen er uitstekende leerlingen, die met groote
schreden vooruitgaan en spoedig hun meesters in
kracht naar den kroon steken.
In hun laatste rubrieken laten de heeren de Haas
en Mijer ons kennis maken met zoo'n opkomende
kracht ond'er d!e Lyonsche dammers, n.l. de nog jeug
dige spel-er Eyrand.
De heef de Haas beschouwt hem als een speler van
buitengewonen aanleg en voorspelt, dat wij later zeker
nog wel van hem zullen hooren. Hij publiceert van
hem de hier volgende schitterende slagzetten.
Zwart aan den zet speelde in dezen stand' 2329,
een zet, die bepaald voor de hand lag en in gewone
omstandigheden zelfs een schijf winst zo-u opleveren.
E'yrandl besliste -echter na- 2329, de partij op de
volgende fraaie wijze, door dfie maal meerslag toe te
passen.
1. 26—21 1. 17 37 (gediw.)-
2. 38—32 2. 37 39 (gedtw.)
3. 43 23 3. 18 20 (gedtw.)
4. 27 :- 9! 4. 14 3
5. 25 5!!
De volgende slag is zoo mogelijk nog moeielijker
en ingewikkelder:
Wit speelt 4237. Zwart denkt een schijf te: kun
nen winnen door 1722 en er volgt:
1. 37—31 1. 26 37
2. 38—32 2. 37 19
3. 2923 3. 18 38
4. 27 20 4. 15 24
5. 39—33 5. 38 29
6. 34 5!!
Beide slag-en zijn prachtig en verdienen aller aan
dacht.
Ter oplossing voor deze week:
Probleem 218 van J. A. HOORN, Amsterdam.
iUfci m
Zwart: 5, 7/11, 14, 16, 17, 19, 20, 21, 24, 29.
Wit: 25, 27, 28, 30, 32, 33, 35/37, 39/42, 46, 48.
Oplossingen vóór of op 23 Januari bureau van dit
Blad-, onder m-otto: Damrubriek.
Bij vonnis der Arrondissements-Reehtbank te Alk
maar, dd. 27 Juni 1912, is verklaard ontbonden door
echtscheiding het den 20 September 1896 te Alkmaar
gesloten huwelijk tusschen KLAAS MEERS, zadelma
kersknecht, en ALIDA CATHARINA VANHUGTE,
zonder ber.ep beiden wonende te Alkmaar, opgrond
van kwaadwillige verlating.
De procureur van eischer,
COHEN STUART.
Bij vonnis van de Arrondissements-Reehtbank te
Alkmaar, dd. 21 November 1912. is het h u w e 1 ii k
tusschen JOHANNES VAN BEROEM, matroos 2de
klasse aan boord van H. M. Koningin Emma, wo-
'e Helder, en ADRIANA FEANCISCA DE
RIDDER, zonder beroep aldaar, ten verzoeke van
laatstgenoemde, ontbonden door echtscheiding.
Voor de eischeresse,
A. J. M. LEESBERG, proeureur.
Alkmaar, 18 Januari 1913.
in na te melden perceel, op Woensdag 13 Febru
ari 10IS, 's namiddags ten lure, van het
De perceelen, gelegen aan groot vaarwater te DRIE
HUIZEN bij de brug, over de Scbermeer ringvaart,
te zamen groot 8 aren 28 centiaren, zijn ook
Inlichtingen te bekomen ten kantore van den notaris
P. A. DE GELDER te Stompetoren in de gemeente
Oterleek.
Opgericht in 1910.
Commissarissen:
C. ASJES, Gemeente-Ontvanger en landeigenaar te
Sthagen.
RUTGER KAAN, landeigenaar te Wieringerwaard.
JAC. MET, fabrikant en lid van de Provinciale
Staten te Heer-Hugowaard.
K. WINKEL, koopman te Wognum.
Directie:
D. KUILMAN. L. F. TH. KOELMAN.
De Maatschappij verzekert werkgevers tegen de
schade wegens ongeval en ziekte van in- en uitwo
nend personeel, op de meest billijke voorwaarden.
Vertegenwoordigers zijn o.a. de heeren K. K. DE
GEUS te WarmenhuizenJb. HELDER te Schermer-
horn; Jh. KAGER te Schoorl; A. KWANTES te H.
Hugowaard; P- VOS te Heiloo; H. ZEEMAN te Stom
petoren.
Waar niet vertegenwoordigd, Agenten gevraagd.
De omslag (alles daaronder begrepen) bedroeg tot
heden 96.8 cent per f 100 jaarloon.
De stem des volkH is vóór de Sanguinose. Uit ervaring getuigen honderden bij honderden hoe
hun de Sanguinose geholpen heeft. Voor zwakken, voor zenuwachtigen, voor herstellenden, bij gebrek
aan eetlust, aan kracht en aan levensmoed, bij voortdurende hoofdpijn, slapeloosheid en gedurige
vermoeidheid is en blijft de Sanguinose een middel van den eersten rang.
Wat zeggen de geneeslleeren
„Ik verwacht dat de Sanguinose, wanneer zij
maar genoegzaam bekend zal zijn, de gewone
staalpreparaten zal verdringen, die zoo dikwijls
zonder uitwerking zijn
Hall. Dr. ALF. DE VRIESE.
Wat zeggen de gebrnlkers
„Ik leed aan hartkloppingen en gebrek aan
eetlust; de Sanguinose heeft mijne hartklop
pingen genezen, en mijn eetlust weer hersteld."
Schsveningen, Mej. J. VERBAAN.
Dirk Hoogenraadstr. 54.
Wanneer gij lijdende zijt aan een van de vele verschijnselen van bloedarmoede of zenuwzwakte,
doe wat zoovelen deden, en probeer de Sanguinosegij zult er U wel bij bevinden Tweemaal per
dag een eetlepel is voor volwassenen voldoende.
De Sanguinose wordt verkocht in groote groene flacons van ruim 300 gram.
Prijs per flacon f 1.50; 6 fl. 8; 12 fl. f 15. Wacht F voer namaak
Den Haag, de Riemerstraat 2c/4 Bij alle apothekers en voorname drogisten. VAN DAM Co.
Te Alkmaar bij NIEROP SLOTHOUBER, firma SCHOUTEN Co., ANSING en MESMAN
Apothekers. K. SCHERINGA (firma A. H. TELJER); Heiloo bij G. JONGE-TANNoord-Scharwoude
A. SWAGER P. HOFF; Broek op LangendijkJ. PLOEG; Zuidscharwoude G. LUITING; Winkel
Wed. J. BUTTERStompetoren K. HOSAvenhorn A. BELSAnna Paulowna H. DEN EN-
GELSCHENOudkarspel H. HART, J. TIMMERMANSt. Pancras R. PLOE
GER Warmenhuizen P. BAKKUM PASTOOR.
A msterdam,
Soerabaja.
Wijze van fabricaat. Het binnenste deel van het suikerriet bestaat uit een ontelbaar aantal microscopische
cellen, welke cellen nadat het sap uit het riet geperst is, gewonnen worden en bekend staan onder den naam
van aiopas. Het heeft de bijzondere eigenschap, dat het gedrenkt in melasse hiervan viermaal zijn eigen ge
wicht kan opzuigen. De plaats die het sap vroeger in de cellen innam, wordt dan ingenomen door melasse.
Het is dus duidelijk, dat bij het fabricaat geen enkel vreemd bestanddeel wordt toegevoegd en Molastego
een zuiver product is van suikerriet. Molastego smaakt door de daarin voorkomende suiker (40—44 ,o®nmeer)
zoet, doet daardoor die dieren andere voeders gemakkelijk opnemen, ook voeders die zij anders umt gaarne
eten. Het bevordert de spijsvertering, waardoor het voeder beter tot waarde komt. Bovendien heeft Molas ego
door zijn hoog gehalte aan suiker en ander zetmeclachtige stoffen (65 0/q) op zichzelf veel voedingswaar e.
Indien gij het wel meent met U zelf en met Uw vee, vraagt dan inlichtingen en brochures by
tl
.MOLASTEGO"
