DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN.
No. 10
Honderd en vijftiende Jaargang.
1913
WOENSDAG
22 JANUAftI
Deze Courant wordt eiken avond, behalve op Zon- en
Feestdagen, uitgegeven. Abonnementsprijs per 3 maanden
voor Alkmaar f0t80; franco door het geheele Rijk f 1,
Afzonderlijke nummers 3 Cents.
Prijs der gewone advertentiën
Per regel f 0,10. Bij groote contracten rabat. Oroote
letters naar plaatsruimte.
Brieven franco aan de N. V. Boek- en Handelsdrukkerij
v/h. HERMs. COSTER ZOON, Voordam C 9.
Hondenbelasting.
Engelsche Brieven.
Telefoonnummer 3.
BINNENLAND.
ALKMAARSC
COURANT
BURGEMEESTER en WETHOUDERS van ALK
MAAR brengen in berinnering, cl!at volgens de op 20
September 1882 vastgestelde verordening op de hef
fing eener belasting op de honden, ieder eigenaar, be
zitter of houder van een of meer aan de belasting on
derworpen honden verplicht is, daarvan jaarlijks vóór
111 JANUARI ten kantore van den gemeente-ontvan
ger aangifte te doen.
Die aangifte geschiedt door de inlevering van een
behoorlijk ingevuld en door den belastingschuldige -on
der teekend biljet, kosteloos aan dat kantoor verkrijg
baar.
De betaling der belasting geschiedt dadelijk bij de
aangifte tegen kwitantie en afgifte van een penning,
onverminderd! het recht, om, zoo de aangifte onjuist
bevonden wordt, herziening te doen plaats hebben.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
G. RIPPING, Voorzitter.
DONATH, Secretaris.
Alkmaar, 21 Januari 1913.
(Nadruk verboden).
Londen, 20 Januari 1913.
lu één opzicht zijn de Engelschen verschillende na
ties voor, en wel in zooverre, dat zij het kaai-werkers-
argument, genaamd „duel,'' hebben afgeschaft. Men
hoort wel eens van uitzonderingen op dezen regel
door 't gezond verstand voorgeschreven, doch die zijn
zoo gering in aantal dat ze enkel den regel beve-sti
gen.
Ik dacht aan dit anachronisme iu manieren, toen
het publiek gerucht melding maakte van uitdagingen
gewisseld of geopperd' tusschen het nieuwe staats
hoofd waarvan de Fransche Republiek zich heeft
voorzien, deu heer Poincaré en den heer Clemenceau.
De eenigen hier te lande die zich het langst- hielden
aan dit versleten middel om te bewijzen dat- tweemaal
twee vier of vijt is, wareu de Ieren en ik herinner me
hoe, een jaar of dertig geleden, een Iersch afgevaar
digde, vriend van Parnel, erg gauw met zijn pistolen
m de weer was. Deze heer „The O'Gorman Mahon"
Precies* een figuur uit Lever's amusanten roman
„Charles O'Malley," die, naar men- weet, speelt in den
tijd van Wellington en Napoleon I.
En men zegt d!at de heer O'Kelly, die nu nog in het
Lagerhuis zit, in die jaren den toenmaligen minister
van Ierland, Forster, heeft uitgedaagd. Doch Forster,
die trouwens een Kwaker was, nam eenvoudig geen
do minste notitie van de invitatie, zooals hier trou
wens tegenwoordig elk verstandig en beschaafd
mensch doet, die achting heeft voor zichzelfen
voor zijn tegenstander, waar dit kan.
Trouwens, het is bekend) dat de hert-og van Welling
ton en Lord Winchilsen geduelleerd! hebben en
Thackeray s Vanity Fair, dat ook in die dagen speelt-,
kent het duel ook. Doch het is nu volslagen ondenk
baar, dat bijvoorbeeld een verwoed conservatief edel
man als Lord Win ter ton een ultra-rood medelid als
John V ara zou mviteeren op „pistolen voor twee per
sonen, met koffie toe."
Dit neemt- niet- weg dat de heeren afgevaardigden
hier te lande geen blad voor den mond nemen. De
eerste minister, Asquitb, zijn collega voor financiën,
Lloyd George, en dm voor marine, Winston Churchill
zyn m den loop der jaren uitgemaakt voor ongeveer
„alles wat leelijk is," terwijl, beide laatstgenoemden
ten minste, hun aanvallers niet sparen, al worden ze
nooit grof en al schelden ze niet voor: „verraders,
Judas, dief, windwijzer, lafaard," en zoo voorts, zoo-
\5e 21 z vaak genoeg hooren noemen,
Men zal zeggen dat scheldwoorden ook kaaiwerkers
argumenten zijn, doch zóó onzinnig als vechten is
schelden in geen geval. En in den strijd tusschen
politici zijn geest en vernuft tegenwoordig wapenen
die veel nlgemecncr gewaardeerd worden dan pistool
en degen.
herinnert zich bijvoorbeeld de wisseling van
beleefdheden tusschen wijlen Kiderlen-Wachter en
Lambon, toen hun strijd over Marokko uitgestreden
was De Duitsche minister zond den Franschen ge-
TlïVme> hf 0pschrift: "A mon oher ami
et terrible adversnire," terwijl Cnmbon den ander de
zuno zond met: „A mon terrible ami et, cher adVersai-
re er op.
T'f,°W°k onjPer8'etelijk liet- korte duel tusschen
T m Healy, een lerscho Home Ruler, die in 't Lage"
fWr, genn partlJ bohw)rt- doch, evenais wijlen
Groen van Pnnsterer was. een eonlteg is. De W
George was met 'n hartstochtelijk, vurig het-oog bezig
en midden daarin roept Healy met snijdend, kil sar
casme: „In elko partij zijn fanatieken." „Zelfs in
een partij van één" antwoordt George: en Tim boog
even, alsof hij zijn tegenstander wou toeroepen:
„touché."
Doch, al vechten Engelsche staatslieden eu anderen
dan niet, hier staat- tegenover dat ze 't wedden niet
kunnen laten. Zoo is er ook gewed' tusschen een der
vice-ministers en een jong* liberaal afgevaardigde. De
minister beweerde dat het Home Rule-óntwerp (zelf
regeering aan Ierland)) ten slotte met een meerder
heid van 110 stemmen zou worden aangenomen. Als
de meerderheid grooter bleek, zou do minister voor el
ke sfem 1 pd. st. 12) krijgen, was ze kleiner dan
zou elke stem minder hem dat. bedrag kosten.
't Geheele Lagerhuis had! natuurlijk van de wed
denschap gehoord en het amuseerde de leden niet wei
nig, dat Donderdagavond do meerderheid) precies 110
bleek te wezen. Toch loopt de minister nog gevaar
dat hij, ten minste, 1 pd. st. moet missen, wijl één der
conservatieve tegenstemmers niet meegeteld) is.
Om te laten begrijpen hoe -d.it mogelijk is, moet ik
even uitleggen hoe het stemmen in 't Lagerhuis ge
beurt.
Als de stemming begint, verlaten de leden de zaal.
De voorstemmers gaan naar de zaal. De voorstem
mers gaan naar het „Ja-vertrek," „the Aye Lobby,"
de tegenstemmers naar den „Neen-vertrek, „the No
Lobby." Bij de deur van elke Lobby staan de „whips'',
de leiders der partij; in dit geval dus: do ministerieele
„whips bij de deur der „Aye Lobby", de conservatie
ve of unionistische „whips" bij die - der „No Lobby."
Zij hebbeu de lijst der leden iu hun hand' en schrappen
elk lid aan dat binnenkomt.
Nu was eeni der voornaamste tegenstanders van
Home Rule, al pratend met 'n vriend, de „Aye Lob
by" binnen gewandeld, De' ministerieele „whips'
schrapten zijn naam dus maar niet aan. En voor de.
stemming of het binnenwandelen der Lobby afgeloo
pen was, ging hij er ook weer uit, de „No Lobby'
binnen. Zijn „whips" dachten echter, dat hij er a
was geweest en schrapten zijn naam ook niet aan.
Zood'oonde heeft hij tweemaal gestemd, zonder
evenwel te zijn meegeteld] en die fout is later hersteld,
zoodat de meerderheid feitelijk 109 is geworden, daar,
tot -nu toe althans, geen der ministerieele leden is
ontdekt, die- buiten de telling is gebleven.
"S oorloopig- heelt de aanneming van het Home Ru-
le-ontwerp door het Lagerhuis nog weinig aanleiding
tot ongeregeldheden gegeven. Hier te Londen was
Donderdagavond! zoo goed als niets te zien, op een
honderd of wat betoogera na, die voor een der con
servatieve clubs „the Constitutional", in Northumber
land Avenue, naast- het Grand Hotel en tegenover
Hotel Victoria, demonstreerden.
Daar er minstens twee jaar moeten verloopen, voor
het ontwerp voor den laat&ten en derden keer door
het Hoogerhuis kan worden verworpen het krijgt
dan de Kon. goedkeuring, ook al stemmen de Lords
het af zal tegen: dien tijd het beetje opgewonden
heid, dat er nu nog leeft in het- conservatieve Lon
den, wel geheel' en al verdwenen zijn. En ook de Pro
testantsche Ieren in Noord-Oost- Ierland zullen we,
geen kans zien twee jaar lang woedend genoeg te blij
ven, om dan- te gaan burgeroorlogen.
In een der bladen, de „Evening Standard and St
James/ Gazette" is een plaatje afgedtukt, voorstellen-
cU? II. M. Koningin ilhelmina in hare arreslede. Er
schijnt in Nederland dus voldoende sneeuw te liggen
om dat vermaak mogelijk te maken. Hier te Londen
hebben we tot nu toe sneeuw noch ijs gezien. 'tWeer
blijft over 'fl algemeen zahht-, al verdwaalt nu en dan
een enkele koude dag hierheen. We genieten op zoo'n
dag vau^ onze parken, waar de vogels zingen alsof ze
midden in de lente zijn. Nu en dan krijgen we een
poging tot mist-, die op zijn langst na een halven dag
wordt opgegeven. Doch we hebben veel regendagen
eu dan bespeuren we, dat
er zoo weinig „taxi's" rij-
- - - - "VI, Ai IU A X Q 1 IJ -
P0 der chauffeurs heeft ongeveer gestaakt
en 5 a 6000 auto's minder op straat is natuurlijk las-
tig. Doch het publiek trekt er zich niets van aan.
zoolang het niet regent en vooral niet als het droog
is, wanneer 's avonds de- theaters en concerten uit
gaan. Regent het dan, dan is 't onaangenaam, om
dat dan alle omnibussen dadelijk vol' zijn, terwijl niet
iedereen vlak bij n station van een ondergrondschen
spoorweg woont.
TWEEDE KAMER.
De voorzitter en de minister van binnenlandsche
zaken herdachten gisteren zooals we reedis meldden
■het overlijden van den minister van justitie, toe
spraken, welke door de leden der Kamer staande aan
gehoord! werden.
Bij de verdere behandeling der Staatsbegrooting
besprak de heer S c h a p e r (S. D. A. P.) de slechte
positie van verpleegsters en verplegers, de heer van
teamel (u.l.) bepleitte unificatie van de verouderde
sanitaire wetgeving.
De heer Ketelaar (V. D.) verzocht de regee-
nng haar steun te verleenen aan de vacantiekolonies.
De heer de Kanter (U. L.) wees op de wen-
schelijkheid tot verhooging- der rijksbijdrage iu de
os en van verpleging van behoeftige krankzinnigen.
Voor de minder welgestelde gemeenten is deze zaak
J bijzonder van groot belang. Spr. diende een
motie in, waarin de Kamer als haar oordeel uitspreekt
dat los van de regeling der financieele verhouding
tusschen rqk en gemeente, de kosten van verpleging
van behoeftige krankzinnigen voor aan hot. rijk,
te komen Pr0rl"Cle cn /s aan de gemeente belmoren
Eenige kleine wetsontwerpen werden daarn» »o»«I-
gokeurd.
In de avondvergadering werd voortgezet de beraad
slaging over de Begrooting van Koloniën voor 1913
en over de daarbij aan de orde zijncle suppletoire Su-
rinaainsche Begrooting voor 1912, betreffende de op
richting van de Surinaamsche Cultuurbank.
De minister van koloniën betoogde, dat van
de schending van het octrooi der Surinaamsche Bank
geen sprake is. liet, totstandkomen der Bank is een
levensbelang voor do kolonie.
Bij het verdere debat stelde de heer va n Vee
(C. II.) een motie voor, waarin de Kamer als haa
oordeel uitspreekt, dat duidelijk moet blijken, dat op
het octrooi der Surinaamsche Bank geen inbreuk
wordt gemaakt eu het besluit wordt voorgesteld, om
do behandeling van het wetsontwerp te verdagen.
Over de motie, welke door den. minister ont
raden werd, zal Donderdagavond' gestemd worden.
MINISTER L. REGOÜT.
Uit zeer goede bron verneemt „Het Centrum", dat
E. Exc. L. Regout, minister van Waterstaat, hoe ook
de verkiezingen zullen uitvallen, hij het einde der loo
ipende parlementaire periode zijn ambt zal neerleggen
TEGENSPRAAK VAN DEN HEER ROOD-
HUIJZEN.
Vaar aanleiding van de mededeeling van een der
afgevaardigden naar de vergadering van den Provin
cialen Bond van R. K. Kiesvereenigingon in Noord-
Hollaud, als zou de heer Roodhuyzen dezer-dagen bij
het hoofd eener Christelijke school in de Haarlemmer
meer geweest zijn, met. den voorslag dat de anti-revo
lutionairen een -eigen eandidaat zouden stellen, die
dan door de vrijzinnige concentratie zou worden ge
steund, met het doel om den katholiek te wippen,
schrijft de heer Roodhuyzen aan „de Maasbode":
_,,Ik weusch, dat uwe lezers weten zullen, dat deze
afgevaardigde de meest onbeschaamde leugenaar is,
dien ik ooit ontmoette. Ik tart- hem om zijne woorden
waar te maken; niet alleen dat ik niet im Haarlem
mermeer geweest ben, maar ik ken daar geen Christe
lijk schoolhoofd, en denk niet aan dergelijke onzinni
ge voorslagen."
Gemengd) nieuws.
MINISTER REGOUT ALS SUBS.-OFFICIER
VAN JUSTITIE.
In het Utr. Dagblad' wordt in herinnering gebracht
een requisitoir vau wijlen dén heer Regout als sub
stituut-officier van justitie te Amsterdam.
Het was een requisitoir tegen eeu joingen ke
rel, diie vo:or moord! terecht' stond' en ondanks verplet-
telende getuigenverklaringen pertinent en cynisch
alle schuld! ontkende. Aan het einde van z'n ei.sch
gekomen, richtte de officier zich tot den beklaagde,
terwijl het doodstil werd' in de volle zaal: „Mijnerzijds
heb ik getracht- L tot inkeer te brengen; ik heb met
L gesproken in de eenzaamheid! van Uw cel, ik heb
L bij dag opgezocht en ik ben des nachts bij U ge
weest, ik heb gedaan, wat ik doen kon en mocht, om
in U nog een sprankje van bet-er-leven te ontdekken
en het te mogen aanblazen tot Uw welzijn. Gij hebt
met gewild'; berouw hebt ge niet willen t-oouen eu
even onverschillig als- ge waart jegens mij, zijt ge ge
weest jegens de rechters, die weldra over U zullen
vonnissen. Maar voor en aleer zich de gevangenis
deur wellicht voor goed' achter U sluit, wil ik nog
een poging wagen, de laatste die ik doen kan. Ik roep
U, jonge man, met een leven dat zoo anders had' kun
nen wezen, maar dat nu reeds verwoest is en vergooid,
ik i ovp L' het beeld' L wer Moeder voor oogen -en hoop,
dat haar aanblik in U zal kunnen wakker-roepen, wat
i k niet in U heb vermogen te wekken."
Hier zweeg Regout. Men kon 'n speld' hooren val
len. De geheele zaal was in spanning. De beklaagde
keek den officier aan, wiens blik onafgebroken op 'm
had gerust. De jonge man barstte in snikken uit en
bekende het misdrijf, waarvoor hij terecht had ge
staan.
W ie mr. Regout aan de Amsterdamscho Rechtbank
heeft gekend, zal hem niet spoedig kunnen vergeten,
lij was een officier iu wie-n het menschelijke mede-
gevoel nooit onderging en die het zich als een dure
plicht beschouwde iu den beklaagde- ook nog- iets an
ders te ontdekken dan het misdadige alléén. Zoo
kwamen de-verdachten bij hem in het volle licht te
f*?,?.1.1' zou word'en recht ged'aan naar eisch en
billijkheid'.^Daartoe sprak hij met de beklaagden tij
dens het voor-onderzoek en bracht hij bijeen, wat naar
zijn meening- kon dienstig zijn in hun belang. En me
nige veroordeelde zal in de gevangenisstilte tot- de
ei kenning zijn gekomen, dat tegenover hem stond! een
justitie-ambtenaar, die opkwam voor het onverbidde
lijke recht, wiens verschijning misschien stroefheid
deed vreezen en meedoogenlöoze hardheid, maar 'wiens
inborst was vol piëteit voor den gevallen medemensch,
en die alzoo verstond! aanleiding en omstandigheden
tot de misgreep en voelde wat er omging in het ge
moed van hem of haar, die den zwaren gang deden
ter rechtzaal henen. Daarbij welwillend jegens ons,
journalisten, van wie hij begreep, dat zo voorlichting
behoefden voor een goede vervulling van hun vaak zoo
moeilijk werk, Regout beeft ons altoos geholpen, zoo
veel hij kon, appreeieeren als hij, deed ons- streven
om binnen bescheiden grenzen te schrijven wat ge
schreven kon worden. Wij, die zoo dikwijls het te
gendeel in deze kringen ondervinden, mochten in mr.
Regout een autoriteit waardeeren, die de verslagge
vers hielp, voor zoover hij d'it als als justitieel ambte-
naar vermocht te doen. Hem zij daarvoor een woord
van hulde gebracht.
1 EEN EIGENAARDIGE KWESTIE.
De N. R. Ct, noemt als staaltje, dat in sommige
gedeelten van Amsterdam zonderling is gebouwd, het
volgende: De perceelen Lange Lei d.se hedwa rast raat
180-182 werden verkocht, teneinde, na slooping van
de oude huizen, op dezen grond! twee nieuwe huizen te
zetten. Vol moed! begonnen do sloopers d© pannen en
spanten en latten van d'e kap te verwijderen, toen de
eigenaar van het belendend® perceel, no. 184, hierte
gen bezwaren inbracht, Hset bovenhuis van dit per
ceel no. 184 heeft n.l. een kamer in no. 182, zoodat de
bewoners hiervan hun diak zagen wegnemen. Er
werd zelfs al over. gedacht hun eenige bedekking, den
zoldervloer, te sloopen. Het zal er nu om gaan aan
wie het kamertje toebehoort, aan dengenen, die ja
renlang huur van deze woning heeft ontvangen, of
aan den eigenaar van den grond, waarboven het zich
bevindt. 11. en W. van Amsterdam hebben een foto
grafische opname van den toestand laten maken.
INBREKERS.
De vorige week deelden we mede, dat in 1912 iu
den Haag niet minder dan 800 fietsen zijn gest-olen.
Op rijwielen beluste inbrekers zijn in de residentie
weer aan het werk geweest. Een bewoner van de
Bilderdijkstraat was 's avonds bezig zijn fiets schoon
te maken die achter in d'e gang- stond, toen hij plot
seling de huisdeur hoorde opengaan. Hij liep naar
voren en stond voor twee mannen die blijkbaar met
een valschen sleutel waren binnengekomen. Op zijn
vraag, wat zij daar moesten, ging het tweetal aan
den haal. Het gelukte hem echter er -een te grijpen,
die door hem aan de politie werdl overgeleverd. De
andere ontkwam. De aangehouden inbreker had' te
voren nog- een bos sleutels in het water geworpen,
waarnaar door de politie wordt gedregd.
DE KINDERMOORD TE LEIDEN.
Het blijkt telkens opnieuw, aldus schrijft die Tel.,
in welk gevaar kleine jongens in Leiden hebben ver
keerd door het verdwaasd! optreden van den jongeling,
die Vrijdagavond' kindennoord pleegde. Zoo heeft hij
een dag te voren zich nog met een knaapje in de stil
le laantjes van Poelgeest begeven en had een bijl uit
het, pakhuis van zijn vad'er meegenomen. Daar wilde
hij den knaap mede te lijf gaan, die echter schreeu
wend wegliep en ontkwam. Na den moord h.ad hij
zich daarover tegen zijn broeder uitgelaten, die daar
aan echter geen geloof sloeg. De vader van den
moordenaar heeft den ouders van het vermoorde
kind een voorloopig- maandgeld toegezegd.
INVAL IN EEN BOEKWINKEL.
Maandagavond heeft d'e Justitie een inval gedaan
in den boekwinkel „Insulinde" te Amsterdam. De
substituut-officier van Justitie en de rechter-commis*
saris, vergezeld van een dlrietal rechercheurs, stapten
den winkel binnen en begonnen onmiddellijk den ge-
heelen voorraad) te doorzoeken. In het geheel werden
op grond1 van art, 240 van het Strafwetboek, dat o.ro.
verbiedt „het in voorraad' hebben van eenig voor du
eerbaarheid aanstootólijk geschrift, waarvan hij deu
inhoud kent, een 25-tal boekeu in beslag genomen.
Van den winkel begaf de Justitie zich echter naar
het, magazijn. Daar werden nog ongeveer 750 soort
gelijke boeken gevonden. De meeste van de in be
slag genomen boeken zijn getiteld „Venuskinderen,"
terwijl er ook enkele Duitsche werkjes bij wareu.
VARKEN ALS HUISDIER.
Men schrijft uit Heumen aan „Het Centrum":
Dat met een varken nog wel iets meer is aan to
vangen dan alleen vetmesten, slachten en verorberen,
blijkt uit het volgende feit-:
Eeu landbouwer alhier is in het bezit vau een
speenvarken, in deze omgeving beter bekend onder
den naam van „lepkeut-je." Dit- „keutje" verkeerde
vnn^ af zijn geboorte dagelijks onder de huisgenooten
en in voor en achterhuis en deelde alzoo met de be
woners het huiselijk verkeer. Door de zorgen en les
sen van den eigenaar heeft 't varkentje het thans
reeds zoover gebracht, dat het kan opzitten eu pootjes
geven. Bij de kachel staat een maindje, bet- rust- on
nachtverblijf van krulstaartje.
Begint zijn maag te jeuken of ziet het de huisge-
nooten aan den disch, dan zet het zich als een hondjo
bij de tafel neder, een bedelende houding aannemen
de. Krijgt knorrepot achterlast, dan gaat het, even
als ieder welopgevoed' huisdiertje, naar het achter
huis. Belet in zulke omstandigheden een gesloten
deur den toegang dan blijft het met een smeokend
sum it je zoolang hier voor staan, tot voor krulstaartje
wórdt opengedaan.
UIT SCIIOORL.
Dat in deze gemeente veel gebouwd is en wordt,
bewijst wel het volgende: Niet minder dan 14 gebou
wen zijn hier verleden jaar verrezen, waarvan eenige
nog in wording; terwijl nieuwe planmen in voorberei
ding zijn. Ons dorp belooft, meer en meer een plaats
te worden voor bouwondernemers, zoowel door zijne
schoone ligging als door de vele aanwezige bouwter
reinen.
UIT SOIIERMER1IORN.
De vereeniging „Steun bij ziekte" mag- zich in
voortdurenden bloei verheugen. Gedurende het jaar
1912 bedroegen hare ontvangsten 290.99, hare uit
gaven^/ 148.24, zoo.lat. het batig saldo bedraagt
J 112.(5, dat vermeerderd met het saldo van vorige ja
ren (7812.08°) een bedrag vormt van 954.83°.
Do vereeniging bestaat- uit 40 leden en 35 begun,ri
gors.
De aftredende leden van het bestuur, de heeren .1-
Mulder, H. Smit en J. Koster zijn allen herkozen.
