Noordhollandsch
Landbouwcrediet
C H Q U E S.
Bouwterrein
L WIT,
Wed. JAC. VAN BEEK,Schoutenstr.18.
DAALDERS
„MOLASTEGO" it*
Importeurs
voor Nederland.
K
RIJWIELHERSTELLER gevraagd
C. Koopman.
Val
mmmmi 4 FEBRUARI zal des avonds e UUP
in de groote zaal van de Harmonie een openbare Feestavond ten bate van bovengenoemd doel worden gehouden,
0 m. zullen er liedjes uit de 19e en de 20ste eeuw worden gezongen Deze avond biedt verder zeer veel aangename verrassingen. Entrée 25 Ct Opening der'zaal 71 uur.
H. J. VONK ZOON,
Nieuw I
ANTHRACIET-BRIKETTEN,
Opgericht 1870.
Traag
Voedert uwe Koeien, Paarden, Schapen en Varkens met
De Hygiënische Zuivelmrich-
ting vraagt
in het „Maastrichts Bierhuis",
HOFPLEIN No. 1.
C^tauó
aan den West er weg, Nassau laan,
Nassauplein, Egmonderstraat,
Lamoraalstraat en Lindelaan.
Tel. 568
Heerenstraat 7.
FEUILLETON.
In het Land van den Dollar.
AMSTERDAM.
GRONINGEN.
Gebreide WOLLEN BORSTROKKEN, PANTALONS,
JAEGER ONDERGOEDEREN, SOKKEN, HANDSCHOE
NEN, SJAALS, FLANELLEN.
Met welke andere CACAO de verbruikers
een proef nemen, de ervaring leert dat zij
allen steeds terugkomen op
Fabricaat Handelsvereeniging „Amsterdam",
een LOOPJONGEN,
aan de „Alkmaarsche Naaimachine
handel", ZAADMARKT 66.
Zaterdagavond I Febr.
laatste avond van het
Middelburgsche Courant
vaw
Noord-Hollandsche en Hollandsche
Brandwaarborg Maatschappij 1816.
Koningstraat, Alkmaar. Telefoon 30.
per stuk 2 ct., per 100 stuks f 1.80.
Btadsuurwerk maker,
Horloges, Regulateurs, Klokken,
Wekkers, Barometers, enz.
VRAAGT UWEN WINKELIER DE VERPAKTE
(Gedeponeerd Handelsmerk).
Yraagt Uw fouragehandelaar «n let vooral op nevenstaand
merk, wat zich op iedere baal bevindt.
OÜDKiBSPEL
Verzekeringen op gebouwen en inboedels en koop
mansgoederen, vanaf f 0.50 per f 1000.
Agenten
O. BAKKER, Tuinstraat 21.
J. CAM, Stuartstraat 70a.
D. SANDERS. Turfmarkt.
H. B. D. STöVE, Nieuwpoortslaan E 160.
T. BASJES, Breedstraat 48.
Te beVragen bjj
A. G. DEK BO ESTER T). Nassauplein 41.
Telefoon »»7.
Schoonsteen-Garnituren.
SROOTE KEUZE
ParUache
Marmeren
Koperen
Konten
CONCURREERENDE PRPZEN.
Uitsluitend met rerxlr kwaliteit uurwerk.
komen
zuiver.
Fijnste delicatesse
op brood, beschuit
en gebak.
Ripporl
In leien
BUS
18 cent
Fabrikanle Cacaofabriek Alcmaria J. C. BAAN C, Co., ALKMAAR.
Roman van LENE HAASE.
o
24)
Wat moest zij hior? Waarom was zij niet in Pots
dam gebleven? Zij scheen zichzelf een schipbreuke
ling, die door de woeste zee op ©en eenzaam eiland is
geworpen en die nu ver van het bruisende leven
3taat, itt de eenzaamheid, zonder hoop op terugkeer.
Do heele reis was als een roes geweest, als wilde gol
ven hadden de nieuwe indrukken haar bestormd. Nu
Stond' zij ontnuchterd aan het strand van het onher
bergzame eiland, en zocht in angstig verlangen het
schoone land, dat zü had verlaten, om een nog schoo
ner te zoeken.
Neen, zij mocht zich door die treurige stemming
niet laten beheerschen, den eersten dagl Het was
misschien nog niet zoo erg. De Stowers hadden im
mers gezegd, dat het hier slechts een tijdelijke woning
was.Loe raapte al haar dapperheid bijeen. Lang
zaam keerde zij terug naar de bungalow van de Sto
wers.
Een oude vrouw met. een vriendelijk gezicht trad
nit de deur van het hotel.
„O, u bent zeker de nieuwe „nurse" van dokter Sto-
werl" zei zij vriendelijk, in 't Duitsch, en reikte'Loe
de hand. Deze zag haar wat verbaasd aan.
„Ik ben Stower's logee uit Duitschland! ©n zal hel
pen met het ziekenverplegen maar een „nurse" ben
ik niet."
„Zoo, zoo!" knikte de oude. vrouw. „Nu, neem mij
niet kwalijk! Mijn naam is Eggeling, ik hen eigenares
van het Oomal-Hotel en de huisbazin van dokter Slo
wer.
„Hoe lang wonen de Stowers al bij u?"- vroeg Loo
onwillekeurig.
„Wel, dat weet ik niet zoo precies! Vrij lang, een
jaar zeker!"
Loe schrok. Dat was wel wat lang voor tijdelijk.
K. TIKTAK's THEE en KOFFIE
Agent voor jCLKMAAE en OMSTREKEN de Heer C. 1»E VRIES, Koningsweg 72, Alkmaar, die steeda voor Winkeliers in
voorraad heeft.
BLOCKER'S
CACAO.
Wijze van fabricaat. Het binnenste deel van het suikerriet bestaat uit een ontelbaar aantal microscopische
cellen, welke cellen nadat het sap uit het riet geperst is, gewonnen worden en bekend staan onder den naam
van ampas. Het heeft de bijzondere eigenschap, dat het gedrenkt in melasse hiervan viermaal zijn eigen ge
wicht kan opzuigen. De plaats die het sap vroeger in de cellen innam, wordt dan ingenomen door melasse.
Het is dus duidelijk, dat bij het fabricaat geen enkel vreemd bestanddeel wordt toegevoegd en Molastego
eon zuiver product is van suikerriet. Molastego smaakt door de daarin voorkomende suiker (40—44 0/0 en meer)
zoet, doet daardoor die dieren andere voeders gemakkelijk opnemen, ook voeders die zij anders niet gaarne
eten. Het bevordert de spijsvertering, waardoor het voeder beter tot waarde komt. Bovendien heeft Molastego
door zijn hoog gehalte aan suiker en ander zetmeelachtige stoffen (65 0/0) op zichzelf veel voedingswaarde.
Indien gjj het wel meent met U zelf en met Uw vep, vraagt dan inlichtingen en brochures bij
.MOLASTEGO"
Zij had de vriendelijke vrouw nog gaarne naar allerlei
gevraagd, maar daarvoor was zij te welopgevoed.
Aioeder Eggeling keek haar deelnemend aan. „En
hoe bevalt u Amerika
„O, tot nu toe beviel Amerika me heel goed en
vond' ik er alles interessant...."
„Maar hier hebt u een schrik gekregen! Ja, Ja!
Dat begrijp ik, „Well," misschien went u hier toch
heel goecl. Het is de mooiste streek van heel Texas.
Als u zich eens eenzaam voelt daar achter, dan komt
u maar eens voor bij ons in het hotel. Ik heb een
dochter on een zoon thuis. Een andere dochter is
hier tegenover met den „grocer" getrouwd. We zijn
maar eenvoudige lui, maar wij meenen- het goed met
u. „Woll, good bye!" Ik moet nu mijn koeien mel
ken
Moeder Eggeling nam haar melkemmers weer op en
knikte Loe nog eens vriendelijk toe. Het was nu ook
tijd' terug te keeren. De Stowers waren misschien al
op en wachtten met het ontbijt.
Er was echter nog geen beweging in de andere
bungalow. Aarzelend trad' Loe in de veranda. Daar
aanschouwde zij een eigenaardig tafereel. In een ge
makkelijk, hangend bed, dat tusschen twee palen van
de veranda was gespannen, sliep dokter Stower onder
een muskietennet, Hij had een heel mooie blauwe py
jamas aan. Voor hem op een tafeltje stond een klei
ne snorrende ventilator, die met draden in de electri-
sche leiding was geschakeld en den slapende verfris-
sching toewaaide. Daarnaast stond een halfgeleegd
wijnglas en lagen in schilderachtige wanorde, kran
ten, pillen doozen, medieijnfleschjes en een klein zil
veren spuitje. Dokter Stower haalde moeilijk en on
rustig adem. Gezicht en handen waren bloedeloos en
hadden een lijkkleur. Aan zijn voeten op de steenen
lag zijn vrouw, die den diepen slaap der uitputting
sliep. Als een trouwe hond, die zijn heer bewaakt. Zij
had zeker niet veel rust gehad dien nacht. Haar
edele trekken waren slap en moe. Verdriet en zorg
schenen haar met onbarmhartige lijnen te hebben ge-
teekend. Loe vroeg zich af, hoe oud deze vrouw zou
zijn. Op dit oogenblik zag zij er veel ouder uit dan
de dokter, die een jongen, bijna jongensachtigen in
druk maakte met zijn baardeloos gozicht en de geslo
ten oogen. Hoe konden die oogen dit nietszeggende
gezicht zooveel uitdrukking geven!
In den hoek van de veranda stond een blad met de
overblijfselen van een vrij rijkelijk maal en een ledige
wijnflesch.' Er was slechts één couvert bij.
Hoofdschuddend verwijderde Loe zich weer zacht,
Zij kwam voorbij een der voorkamers van de bunga
low, waaruit een dof steunen klonk. Dat was zeker
de kleine kliniek, waarvan dokter Stower gisteren
had gesproken, en het steunen kwam van een zieke.
Loe vond het griezelig. In gepeins verzonken liep
zij naar haar eigen bungalow terug, waar zij op den
drempel ging zitten. Een kleine hond kwam uit een
uitbouw, die de keuken van de Stowers scheen te zijn
en bleef kwispelstaartend voor haar staan.
Zij streelde het kleine, vriendelijke dier en speelde
met- hem, tot zij ergens een klok zeven uur hoorde
slaan en het levendig begon te worden in New Braun-
fels. Krijschend zagen en sissen van stoom klonk
van een zaagmolen. In een smederij werd gewerkt.
Er rolden meer wagens, men hoorde meer stemmen
op den weg. In de „livery stable" klonken vloeken en
het gehinnik van paarden. Een Mexicaan zong een
Spaansche minnelied bij het werk.
Dat deed' haar weer denken aan den vorigen avond.
Zij was toch niet in een Duitsche kleine stad, maar
in het warme Zuiden.
Nu kwam mevrouw Stower uit de veranda van haar
bungalow, zeer jeugdig, haar slanke gestalte in een
eenvoudige, voetvrije japon. Zij verloochende, on
danks allen eenvoud, de elegance den Amerikaan&che
niet. Zij had zich zeker geblanket, want zij zag er
frisch uit en veel jonger dan Loe gedacht had.
„Good morning, freule Loe!" riep zij hartelijk
reikte haar de hand, „Bent u al op?"
„Misschien een uur, mevrouw Stower."
„Was u al daar ginds en hebt u ons slapende
vonden?" vroeg zij met zulk een angstigen blik,
Loe het hoofd schudde.
„Ik heb wat in den tuin en op den weg rondgeke-
en
ge-
dat
Biljart-Concours
Wie in ZEEL AIS I), in welk deel ook, met succes
adverteeren wil, doe dit in de
het in die provincie meest gelezen Dagblad.
Zoowel op het platteland als in de groote gemeen
ten komt deze courant in tal van handen en onder
veler oogen.
Men vrage proefnummer en abonnements-voor-
waarden voor annonces.
ken."
Zij vond het onaangenaam, dadelijk te moeten lie
gen. Maar hadden de Stowers de waarheid geschre
ven in hun brieven naar Potsdam? Loe voelde bij in
stinct, dat zij op haar hoede moest zijn, ondanks alle
betoonde hartelijkheid.
„Dan zullen we naar het hotel gaan ontbijten", zei
mevrouw Stower. „Wij hebben op het oogenblik geen
eigen huishouden."
„En de dokter vroeg Loe.
„Dien maak ik later het ontbijt klaar, als hij wak
ker wordt en er trek in heeft. Hij heeft zoo'n zwakke
gezondheid, dat hij zich erg in acht moet nemen."
Het was waar, dat de dokter er uit zag als een
zwaar zieke. Maar gisteren was hij toch heel opge
wekt en levendig geweest in San Antonio en had zich
volstrekt niet in acht genomen. Loe rond, dat deze
nerveuze, slanke vrouw zich eigenlijk veel meer in
acht moest nemen.
„Eet u niet in Comal-Hotel?" vroeg zij, toen me
vrouw Stower voorbij ging, den weg op.
„No". De Eggelings zijn nu renteniers en hebben
eigenlijk geen hotel meer. Zij verhuren alleen nog
kamers. Wij eten in het Plaza-Hotel, dat is het
beste hier."
„Ik heb al kennis gemaakt met moeder Eggeling.
Zij was heel vriendelijk voor me."
„Zoo? Dat geloof ik; in den beginne is zij de vrien
delijkheid zelf, zoolang men niets van haar wil heb
ben. Maar dan is het uit!"
„Zij was heel vriendelijk voor me en ik wil ook
niets van haar hebben", zei Loe lachend'.
„Pas maar op voor de Duitschers hier! Het zijn
gierige, babbelachtige lui. Wij gaan met niemand
om."
Loe zweeg nadenkend. De positie der Stowers in
Nieuw-Braunfeis scheen haar zeer vreemd. Zij merkte
ook op, dat mevrouw Stower slechts door weinig men-
schen gegroet werd, maar allen haar nieuwsgierig
aanstaarden. De vrouw van een beroemd arts in zulk
een kleine stad moest toch heel anders bejegend wor
den.
(Weidt rêrvolgd.)
