DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN. No. 58. Honderd en vijftiende Jaargang, f918 MAANDAG 10 MAART. FEUILLETON. In het Land van den Dollar. BINNENLAND. I HINDERWET. BURGEMEESTER en WETHOUDERS van ALK MAAR brengen ter algemeene kennis, dat zij bij be sluit van heden vergunning hebben verleend aan de N. V. Alkmaarsche Machinefabriek, voorheen J. J. SCHOUTEN, aldaar, tot het oprichten van een scheepswerf op het perceel Achterwezel, wijk I) No. ten kadaster bekend gemeente Alkmaar in Sectie B. Nrs. 3321 2682. Burgemeester en Wethouders voornoemd, G. RIPPING, Voorzitter. DONATH, Secretaris. Alkmaar, 8 Maart 1913. ALKMAAR, 10 Maart. „Mijneheeren, U kunt de milliarden groeten U ziet ze nimmer weer" zei de Pransche minister Thiers tijdens de Juli-monarchie met een fijn glimlachje te gen de afgevaardigden, die morden over de hooge fi nancieele eischen der regeering. Er wordt thans in Duitschland 1 milliard mark, in Frankrijk 5 miliard francs voor het leger gevraagd en de jaarlijksche uitgaven daarvoor -dieinDuitschl. 8-10.000.000 gulden, in Frankrijk 600.000.000 bedragen worden weer met zooveel honderden millioenen verhoogd. De andere groote mogendheden waarvan Rusland 780 millioen, Engeland 720 millioen, Italië 360 millioen, Oostenrijk-Hongarije 300 millioen per jaar voor militaire doeleinden uitgeven, moeten vol gen en de kleineren trachten naar rato bij te blijven. Schulden en belastingen zijn het resultaat, bij de oude schulden komen nieuwe, bij de oude belastingen nieuwe. Daarbij eischen ook sociale hervormingen steeds grootere bedragen. Men vraagt zich onwille keurig af, waar al dat geld toch vandaan komt, want over het geheel is ondanks hoogere levensprijzen, hu ren en belastingen het gewone leven niet achteruit gegaan, maar voor wie van de hand in den tand leeft veeleer verbeterd. In Spanje wordt van de stierenge vechten voortdurend hoogere belasting geheven, zelfs de pers verzet zich daar niet tegen en zelfs de armste man laat dit eigenaardige genot niet voorbijgaan. De Italiaansche oud-minister van financiën Luzzat ti heeft dezer dagen een artikel over den Europee- schen financieelen toestand geschreven. Hij geeft voor het hierboven aangegeven verschijnsel twee rede nen. In de eerste plaats besteden de groote mogend heden hun sommen zooveel mogelijk binnen de eigen grenzen, zoodat gelijk de 72-jarige financieele spe cialiteit met ietwat stoute beeldspraak zegt het sap,.dat uit de citroen geperst wordt, den boom voedt. De krochten werden niet uitgeput, maar enkel is er een verschuiving van hare aangrijpingspunten. In de tweede plaats levert de bodem veel meer op dan vroe ger. De bron aller rijkdom is de grond, die brood en wijn, erts en delfstoffen, hout en kolen verschaft. Hoewel in Italië de katoenindustrie op een oor ligt, het met de zijdeindustrie niet best staat, het land een oorlogsjaar achter zich heeft, de Balkanmarkt geslo ten bleef, een herhaald beroep op de offervaardigheid der natie meer dan eens noodig was, heeft het rijk geen slecht jaar gehad. Zelfs de uiterst-radicalen roe pen meer om hervorming, dan om belastingverminde ring. Nu kap men het betreuren, dat de regeeringen al tijd maar meer geld voor de versterking van leger en vloot vragen, en men kan van meening zijn, dat zij be ter deden met wat minder begeerig op een stukje aardbodem méér te zijn, zoolang de overgroote meer derheden in de parlementen bereid zijn de gevraagde credieten toe te staan, zoolang valt er op verminde ring der uitgaven voor bewapening niet te hopen. Roman van LENE HAASE. 55) _0_ Loe richtte zich strak op. „Dat zal ik niet!" „Wat mankeert u? Waarom niet?" „Omdat ik dan tegen mijn geweten zou handelen." „Nonsens! Wat heeft uw geweten met zaken te doen? U weet zeker nog niet, dat mr. Griffins de pro minentste man in den heelen staat is?" „Dat kan me niets schelen. Zijn dochter heeft ge stolen, en ik heb mijn plicht gedaan, en niet de ge ringste reden om- excuses te gaan maken." „U schijnt volstrekt niet te beseffen wat u mij dan voor onaangenaamheden berokkent!" schreeuwde de Big boss driftig. „Ik bedank voor een lady-detective, die niet eens het allergeringste tactgevoel toont te bezitten. I hoeft zich niet te verbeelden dat we u na het gebeurde nog zullen engageeren. Zulke menschen als u kunnen we hier niet gebruiken." „Dat verbeeld ik me ook niet", antwoordde zij ijs koud. „Ik zie heel goed in, dat ik niet voor Ameri- kaansch detective deug, want ik houd enkel rekening- met de misdaad, niet met het feit of de dader neger of millionnair is, Good-bye, mr. Irving!" Ze keerde zich naar de deur. „Een greenhorn is u!" riep hij haar nog boos na. Zoodra ze de gang intrad, zag Loe mr. Boll, die uit zijn kamer gekomen was en haar wenkte. „Come in a moment, little Saurkraut!" Ze voldeed aan zijn verzoek en viel in een schom melstoel neer. Hij wipte op zijn schrijftafel, liet zijn beonen ben gelen en spuwdo over zijn schouder heen, behendig in den porseleinen nap. „TV at heeft u nu uitgevoerd zei hij droevig. Loe haalde de schouders op. „Ik heb eenvoudig mijn plicht gedaan." En voorshands zijn de volksvertegenwoordigers be reid de militaire eischen der regeeringen in te willi gen. Men maakt in Duitsehland geen bezwaar, hoog stens is er verschil over de wijze, waarop de hooge sommen bijelkaar gebracht moeten worden. Er heeft een vertrouwelijke bespreking plaatsgehad tussehen de regeering en de burgerlijke partijen de meer dan 4 millioen sociaal-democratisch stemmende kiezers waren niet door hun afgevaardigden vertegenwoor digd. In Frankrijk hebben de sociaal-democraten deze week bij de indiening der nieuwe legerwetten kabaal gemaakt en den minister en den rapporteur uitge jauwd. Een parlementair opstootje hoort er tegen woordig zoo bij In België gaven de sociaal-democraten deze week blijk van zelfbeheersching en gematigdheid. De in het uitzicht gestelde algemeene staking is afgelast. Het besluit tot de staking was genomen van sociaal democratische zijde, om de regeering te dwingen het vraagstuk van de grondwetsherziening aan de orde te stellen. De regeering heeft daarop laten weten, dat zij niet gedwongen wilde worden. De burgemeesters der groote steden hebben echter van het kiesrecht- en stakingscomité gedaan weten te krijgen, dat het be sluit werd ingetrokken, onder voorwaarde, dat zij stappen zouden doen, om van de regeering gedaan te krijgen, dat het brandende vraagstuk aan de orde werd gesteld. De burgemeesters zijn Vrijdagmorgen door den minister-president ontvangen en de heer de Broqueville heeft verklaard, dat hij het gewicht van het besluit der socialistische partij inzag, terwijl hij den burgemeesters hulde bracht voor hun bemoeiin gen. De minister-president beloofde voorts met zijn ambtgenooten te zullen spreken en men acht het thans waarschijnlijk, dat de regeering bereid zal zijn de hervorming van het kiesrecht in behandeling te nemen. Ook in Hongarije kwam het niet tot de voorgeno men algemeene staking. De oppositie heeft in de ge geven omstandigheden - de regeering had geduchte voorzorgsmaatregelen genomen! blijkbaar er geen heil in gezien en zich enkel bepaald tot het uitspreken van een waardig protest, waarna zij do Kamer verliet en het aan de regeeringspartij overliet de kiesrecht kwestie op te lossen naar haar inzicht. Het ministerie- Lukacs is voorloopig weer baas, zijn kabinet is sterk omdat zijn tegenstanders zwak zijn! In Rusland vierde men deze week het derde eeuw feest der Romanoffs, waarover de groote buitenland- sche couranten echter heel weinig hebben geschreven, omdat. zij een dag na den openingsfeestdag eerst dc uitnoodiging ontvingen! De Tsaar had gehoopt van dit feest een vredesfeest te kunnen maken, doch deze verwachting is niet ver vuld. Hoewel sneeuwstormen den oorlog feitelijk on mogelijk maken, duurt hij nog steeds voort. En de Grieken hebben intusschen nog kans gezien, de stad Janina te nemen, hetgeen den Montenegrijnen weer nieuwen moed voor Skoetari en den Bulgaren voor Adrianopel gegeven heeft de steden zijn opnieuw gebombardeerd. Ook vragen de verbonden Balkansta- ten van het berooide Turkije een oorlogsschatting. In tusschen blijft de vrede uit, en evenmin wordt het Roemeensch-Bulgaarsche geschil bijgelegd, terwijl ook de Oostenrijksch-Russische demobilisatie maar niet wordt uitgevoerd. De redevoering, waarmede de democratische heer Mr. Bell schudde het hoofd. „Ik had er me al op verheugd, dat u zich er aardig bij ons zou inwerken, en nu begaat u zulke domheden. Waarom wilt u geen excuus gaan vragen?" „Omdat ik mezelf dan verachten zou." „Dat is nou weer zoo echt Saurkraut! Bij de mooi ste zaken beginnen jullie soms van dingen te praten, die geen mensch begrijpt, en dat noem je dan eer of geweten, of weet ik wat! en bederft zoo voor jezelf de heele business. Mijn ouwe heer in Chicago was broker (tweedehands koopman) en daar was van zul- ken onzin nooit sprake. Als wij boys een dollar kon den verdienen, zouden we de heele wereld vergiffenis hebben gevraagd." „Ja, dat zijn heel verschillende opvattingen en een totaal andere opvoeding, mr. Bell", zei Loe, flauw glimlachend, „dat kan men niet vergelijken!" Hij spuwde weer over zijn schouder. „Well, wij verdienen in ieder geval geld, en jullie Saurkrauts niet. Dus trekken wij aan het langste eind. De Duitschers die het hier tot iets gebracht hebben, zijn allemaal net als wij „Helaas Thanks zei hij droog. „Gelooft u dan, dat u met één enkelen chef goede vrienden zult blijven, als u zoo doorgaat?" Loe zweeg. „Jammer, erg jammer, .dat u zoo'n stijfkop is!" zuchtte mr. Bell. „Ik mag u werkelijk graag lijden, en als u nog excuus gaat vragen, zal ik het zaakje wel weer voor u in de lissen brengen bij den boss." Loe schudde zeer beslist het hoofd. „U wilt dus niet toegeven?" „No!" „O, you stupid little kid!" Hij nam een pakje dollarbiljetten op. „Hier heeft u uw vijf dollars van gisteren!" „Dank u weerde ze af, „die wil ik niet aannemen, nu ik de firma zooveel onaangenaamheden bezorgd heb." Mr. Bell stond eensklaps naast haar en stopte haar de biljetten zonder complimenten in haar taschje. Wilson, de opvolger van den republikeinsehen heer Taft in het Witte Huis, het presidentschap heeft aan- j vaard, Leeft, een goeden indruk gemaakt. De nieuwe president wil niet in één klap den politieken en econo- misclien toestand wijzigen, maar behoedzaam den strijd aanbinden tegen de monopolies, tegen de be schermende rechten, tegen de opeenhooping van het geld in enkele handen. Wij zullen zien wat er van zijn goede voornemens terecht komt hoe hoopvol was de heef Taft indertijd gestemd en hoe weinig heeft hij feitelijk volbracht. In elk geval de heer Wilson schijnt een eerlijk, een moedig man te zijn, die alvast gebroken heeft met de slechte gewoonte om baantjes jagers aan betrekkingen te helpen en die zich omringd heeft met jonge, vooruitstrevende mannen, zonder bij zondere personen of groepen te willen bevoordeelen. Veel nieuws heeft hij aangekondigd, maar militaire eischen heeft hij niet gesteld dat laat de nieuwe wereld blijkbaar aan de oude over! HET MINISTERIE VAN DEFENSIE. Naar het Hbld. verneemt, zou bij de Regeering het voornemen bestaan, om voorshands geen maatregelen te nemen tot uitvoering van den Algemeenen Maat regel van Bestuur, waarbij de departementen van Oorlog en Marine worden saamgevoegd in één depar tement van Defensie. Zoowel in den Raad van State als in Marinekringen moeten veel bezwaren tegên opheffing van het depar tement van Marino bestaan. Tot de Kamerverkiezingen zal de tegenwoordige toestand in ieder geval gehandhaafd blijven. Gemengd nieuwe. EEN TREFFEND STERFGEVAL. Vrijdagmiddag had, naar het Arnh. Dagblad meldt te Velp de teraardebestelling plaats van een leerlinge der Bijzondere School aldaar. Aan de geopende groe ve werd het woord gevoerd door den heer G. W. Ne derbragt, die na zijn toespraak liet zingen Ps. 103:8 („Gelijk het gras is ons kortstondig leven"). Toen men met het zingen van dit vers tot den tweeden re gel gevorderd was, zakte de heer Nederbragt plotse ling bij de geopende groeve ineen en was terstond dood. De heer Nederbragt, die Zaterdag 70 jaar zou wor den, had tegen 1 April eervol ontslag uit zijn betrek king gevraagd. BRANDSTICHTING. Ten huize van een kleermaker te Bozum (Fr.), is onder vreemde omstandigheden brand ontdekt. Even nadat het gezin zich ter ruste had begeven, hoorde men een verdacht geluid in de werkplaats, alwaar bij onderzoek brand bleek uitgebroken te zijn. Met behulp der buren werd deze nog bijtijds gebluscht. In het vertrek werden met petroleum gedrenkte lappen gevonden, klaarblijkelijk door het dakvenster naar binnen geworpen, wijl een aantal afgebrande lu cifers in den dakgoot gevonden werden. Door rijks- en gemeente-politie wordt een streng onderzoek ingesteld. VERDUISTERING VAN 43.000. Te Amsterdam is Vrijdag aangehouden de directeur voor Nederland van de Mutual Life Insurance Com pany of New York, verdacht van verduistering van 43.000 ten nadeole van die maatschappij. De Telegr. meldt daaromtrent: De verduisteringen zijn gepleegd over een tijdsver loop van eenige jaren. Door het bijspringen van fa milieleden, die in financieele moeilijkheden verkeer den, was de betrokkene, die bij de desbetreffende le vensverzekeringmaatschappij gunstig en als een goe de werkkracht stond aangeschreven, in geldelijken achterstand geraakt. Hij trachtte zich te redden door voor te geven, dat op loopende polissen door de hou ders voorschotten werden gevraagd. Deze sommen werden door het hoofdkantoor gezonden in afwach- „Wees nu niet zoo dom, juffertje! O, ik zou u een pak slaag kunnen geven!" Zijn breed gezicht was vuurrood geworden van er gernis. „En maak nu maar, dat u weg komt!" Haar bij een arm nemende, drong hij haar de deur uit. Daarop stak hij nog eens zijn hoofd buiten het schuifraampje van zijn office en riep haar na: „Komt u me nog maar eens opzoeken! En als u raad noodig heeft, komt u dan vooral ook bij me!" '1 oen liet hij het raam met een bons neer, spuwde in zijn verontwaardiging midden op den vloer en mompelde zoo iets als: Crazy little Saurkraut! XV. Loe zat naast mrs. Mc. Dowell op de veranda en door bladerde met een bedrukt gezicht de Daily Express. „Al weer niets anders dan advertenties voor dienst meisjes en. winkeljuffrouwen!". „Ja, zoo'n goed baantje als bij het Detective Insti tute „Sun" komt niet alle dagen voor. Jammer toch „Ja, t was ook jammer, maar onder zulke omstan digheden kon ik er niet blijven." „Waarom heelt u die betrekking niet aangenomen bij dien dokter, die voor een paar dagen een assistente zocht „Dat was allemaal kwakzalverij en bedrog! Ten eerste was hij geen gestudeerd medicus, maar zoo'n soort wonderdokter. Ten tweede moest ik niet bij operaties en behandelingen assisteeren, maar een reis met hem doen door allerlei afgelegen kleino plaatsjes en ranches. Daarbij moest ik de vrouwen het een of ander onfeilbaar geneesmiddel voor zekere kwalen aanprijzen. Dan wou hij ook een drank voor paarde- en runderziekten verkoopen, en dat was hetzelfde mid del. Stel u voor „Wat wou hij u betalen?" vroeg mrs. Mc Dowell heel kalm. ijf en twintig dollars in de maand en alles vrij." „Eh waarom heeft u die betrekking dan niet aan- ting van de polissen, waarop de voorschotten zouden moeten worden afget,eekend. Met de aldus verkregen sommen werden de tekorten gedekt. Het hoofdkantoor wachtte tevergeefs op de polis sen. Toen die, na herhaalde aanmaningen niet werden gezonden, werd den te Amsterdam gevestigde hoofd accountant der maatschappij een onderzoek opgedra gen. Hij ontdekte niets, want de administratie was in orde. De directeur deelde hem echter zelf mede, tot welke handelingen hij zijn toevlucht had genomen. Aan de hoofddirectie werd daarop bericht, hoe de vork in den steel zat. De rechtskundige adviseur der maatschappij, be kend met de omstandigheden, die tot de malversaties hadden geleid, adviseerde om de zaak onder de roos te houden en den betrokkene in de gelegenheid te stel len, het bedrag van het tekort, iu den loop der jaren aan te zuiveren en hem als directeur te behouden. De hoofddirectie scheen niet ongeneigd, tot een dergelij ke oplossing mede te werken en het personeel van het bureau, dat op den chef zeer was gesteld, verheugde zich in den gevonden oplossing. Plotseling schijnt er een kentering te zijn gekomen in de opinio der hoofddirectie. Toen een der hoofddirecteuren uit het buitenland Vrijdag te Amsterdam kwam, had hij schadevergoe ding verlang van de verzekering-maatschappij tegen fraude te Londen, waarbij de levensverzekering-maat schappij tot een bedrag van 23.000 geassureerd was. De assurantiemaatschappij wenschte de 26.000 wèl uit te keeren, mits de fraudeur, als afschrikwek kend voorbeeld, werd gearresteerd. The Mutual Life Insurance Company of New-York heeft aan dien eisch toegegeven, en de man is Vrij dagnamiddag gearresteerd, om voor den officier van justitie te worden geleid. UIT ARMOEDE. Ds. 8. C. Kijlstra, van St. Jacobi-Parochie, vertelt in „De Wekker" welke redenen hem dreven tot het besluit, om met de zijnen naar Amerika te emigree- ren. Hij schrijft: „Menigeen als hij het mooie huis ziet, waarin de dominé woont, en hoort van het traktement dat hij geniet, denkt dat hij een zeer bevoorrechte positie heeft, een gemakkelijk, onbezorgd leventje, enz. Wie zoo deukt, vergist zich zeer. De dominé behoort tot zekeren stand en deze stand stelt zekere eischen, waaraan hij zich niet onttrekken kan en mag en wil. Maar zijn inkomen is in den regel op geen stukken daarnaar berekend. Er zijn uitzonderingen. Er zijn sommige goede traktementen. Er zijn ook predikan ten, die zelf geld hebben of rijk getrouwd zijn. Er zijn er ook, die op allerlei wijzen geld weten te krij gen (rijke familie, studiebeurzen, enz.). Maar er zijn er ook en ik denk heel velen, die op een fatsoenlijke en zooveel mogelijk verborgen wijze armoede lijden en voortdurend te worstelen hebben met nijpende zorgen. Vooral de zoogenaamde minimumlijders zij die 't moeten doen met pl.m. 1400, zooals ik en die dan ook nog een gezin hebben te onderhouden en kinderen aan een positie te helpen hebben een armelijk le ven en worden door hun stoffelijke zorgen gebroken in hun levenslust en werkkracht en ijver om hun taak in de gemeente te vervullen. Dat is de korte waar heid. En de kans, dat 't voor mij ooit veel anders en boter zal worden is zeer gering. „Dat is de reden, waarom ik een voor mij en mijn gezin gewichtig besluit nam. Ik ga mij nog eens weer losbreken uit mijn dominé'sleven en trek naar Ameri ka. Ik kan werken en heb lust om te werken, met mijn handen evengoed als met mijn hoofd. Ik zal mij weten te redden. En mijn kinderen zullen zich in - Amerika een positie veroveren, zonder dat hun i ouders daarvoor jarenlang, ja hun heele leven langf krom behoeven te liggen. „Ik stel heel nadrukkelijk voorop, dat mijn armoede en mijn onvermogen om mijn kinderen te geven, wat zij noodig hebben, de hoofdreden is die mij nu tot deze dingen voert." genomen „Maar mrs. Mc. Dowell, ik wil toch eerlijk mensch blijven!" „Wat heeft dat met business uit te staan?" De mooie bruine oogen van de jonge vrouw keken haar verbaasd aan. Zooiets zing blijkbaar haar be grip te boven. Natuurlijk moet u honest blijven en uw vrienden niet bedriegen! Maar in het zakenleven bestaat er geen bedrog, zoolang men niet tegen de wet zondigt Die dokter is alleen maar smart (hhandig, gewikst). Wie niet wil, behoeft die medicijnen immers niet te knopen! Ik zie niet in, waarom u zich om zulke nie tige overwegingen die goede job heeft laten ontgaan. Vijf-en-twintig dollars en alles vrij! Bully, bully!" Loe moest even glimlachen. Haar begrippen van eer en eerlijkheid schenen den Amerikanen eenvoudig onbegrijpelijk. Binnen de grenzen der wet achtten ze alle bedriegelijke bluff niet alleen geoorloofd, maar vanzelfsprekend. De sluwste had steeds gelijk! Zelfs zulke goede, naïeve menschen als de Mc Dowells von den het dus volkomen in den haak, als ze door zwen del geld zou verdienen. „No, no, mrs. Me Dowell," antwoordde ze lachend, „de betrekking kan ik nu eenmaal niet aannemen; dat veroorlooft me mijn geweten werkelijk niet!" „Eigenaardig!" zuchtte de jonge vrouw. „Ik be grijp u niet. en ik mag u toch zoo erg graag lij den 64) De fabricksfluiten hadden reeds lang 'het eindigen van den werkdag verkondigd, toen mr. Mc. Dowell met een dikken heer, dien men den Duitschen bier brouwer reeds van verre kon aanzien, het tuintje in kwam. Hij stelde hom aan de dames voor als een rei ziger van de Lone-Star-Brewerij. „Ik breng goed nieuws mee!" liet hij er lachend op volgen. „Er valt wat voor jullie te verdienen, meis jes „Sure?" vroeg de jonge vrouw dadelijk gretig. Ook J.oe keek hem vol verwachting aan. (Wordt vervolgd.)

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1913 | | pagina 1