DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN.
t\ï
No. 60
Honderd en vjjitiende Jaargang,
1918
WOENSDAG
12 MAART
FEUILLETON.
Ip het Land van den Dollar.
Deze Courant wordt eiken avondbehalve op Zon- en
Feestdagen, uitgegeven. Abonnementsprijs per 3 maanden
voor Alkmaar f0,80; franco door het geheele Rijk f 1,
Afzonderlijke nummers 3 Cents.
Prijs der gewone advertentiën
Per regel f 0,10. Bij groote contracten rabat. Groote
letters naar plaatsruimte.
Brieven franco aan de N. V. Boek- en Handelsdrukkerij
v/h. HERMs. COSTER ZOON, Voordam C 9.
Engelsche Brieven.
Telefoonnummer 3.
Dit nummer bestaat uit 3 bladen.
BINNENLAND,
AARSCHE
LRiaVÜ
NADBUK veeboden.
Londen, Maart 1913.
Er zijn allerlei dingen die den goeden Londenaar
op het oogenblik bezig houden. In de eerste plaats
natuurlijk het weer, dat plotseling omgeslagen, ons
uit de duisternis van herfstnevel en wintervorst, mid
den in de lente geplaatst heeft, zoodat de boomen en
struiken, die zich allang geschaamd moeten hebben
tegenover de crocussen, de huismusschen en de vin
ken, plots aan bet uitbotten zijn geraakt en hun best
doen ons wijs te maken, dat er al een groen waas ligt
over de bosschen en parken. Menschen die aan influ
enza en dergelijke ongeriefelijke dingen hebben gele
den, gaan weer uit en kuchen elkaar vroolijk tegen,
alsof ze zeggen willen: „Zie eens, hoe flink ik weer
ben 1"
't Is best mogelijk, dat al die vreugde weer ver
dwenen is, wanneer deze brief onder de oogen mijner
lozers komt, doeh dat hindert mij op het oogenblik
niet en ik ben blij met de blijden, zooals een rechtge
aard burger betaamt.
Diezelfde nobele aandoening dwingt mij ook mee
te jubelen met de dames. Eerst heb ik me bij haar
koor aangesloten, toen en omdat de „sales" de uitver-
koopen begonnen en we allerlei dingen konden koo-
pen, die we niet noodig hadden, doch die zoo schande
koop waren, dat het eenvoudig geld verkwisten zou
zijn geweest, als we ze hadden laten liggen. En nu
jubel ik omdat diezelfde „sales" over zijn en de
voorjaarsmodes geëtaleerd staan in de groote winkel
kasten in Eegentstreet, Oxfordstreet, Picadilly en
Bondstreet en een rijkdom vormen en kleuren te zien
geven, die eenvoudig niet te beschrijven is. Vraag
niet welke kleur dit voorjaar gedragen wordt, even
min welke combinaties van kleuren. Ik zou er haast
geen antwoord op kunnen geven, en ook niet weten te
zeggen, welke dan niet gedragen worden. Zoowel in de
hoeden, als in japonnen en costumes is alles helder,
vroolijk, levendig en gedurfd van kleur.
Ik wil eerlijk bekennen, dat ik van morgen ruim
een half uur noodig had om Eegentstreet door te ko
men, een straat, die men anders in 10 of 15 minuten
zoo niet minder afloopt. Louis Peter Bobinson en de
nooit volprezen Liberty waren om van te watertan
den en bij dat alles kwamen dan de glundere ge
zichtjes vaD jle winkelende jonge dames, allen nog in
winte: iostuuujp, ten minste donker gekleed, die zich
klaarblijkelijk al verheugden op. het oogenblik, dat ze
met al dat fraais hun „at homes" konden afdoen, ba
zaars openen, of, „last not least," naar dé kerk gaan
en, na de kerk, in Hyde Park de „Church Parade"
meemaken. En als we dit weer mochten hebben op den
dag dat de groote roeiwedstrijd geroeid wordt op de
Theems, voor Londen, tusschen de studenten van Ox
ford en Cambridge, dan zullen we een verrukkelijk
mooi gezicht op de rivier te genieten krijgen.
Een derdfc zaak, die ons hier bezig houdt, is de
kwestie van de militante suffragettes. Deze hebben
klaarblijkelijk liet publiek, of een deel daarvan, zoo
boos gemaakt en verveeld, dat ze haar nu op dezelfde
manier gaan hinderen en plagen en hare vergaderin
gen onmogelijk maken, 't Leek van den beginne dat
dit het einde zou wezen en dat, waar die dames zelve
het voorbeeld gaven van straatschenderij en kwajon
gensachtigheid in vergaderingen, ze door anderen op
dezelfde manier zouden behandeld worden. Ze worden
Roman van LENE HAASE.
57)
Loe zat op een bank bij bet exerceerterrein met
spottende minachting naar de oefeningen der Ameri-
kaansche soldaten te kijken. Hé, kon ze voor dat in
gebeelde volk hier toch eens de Potsdamsche regimen
ten laten paradeerenEen bitter heimwee overmande
haar plotseling. O, als ze hier eindelijk maar weg
was; en weer in haar heerlijk vaderland! Opstaande
ondernam ze geërgerd den terugweg aan. Dan hield
ze nog meer van die verarmde Mexicanen, aan wie de
Lankees alle mogelijke slechte eigenschappen toe
dichtten. Die bezaten tenminste nog patriotisme, wa
ren tot geestdrift en zelfopoffering in staat! Als
de Duitschers er niet geweest waren, dan zou het
Texas misschien slecht vergaan zijn in den strijd met
Vfexieo; want die beroemde grenswacht waren vroe
ger allemaal Duitsche avonturiers geweest. Domme
Duitschers, om leven en bloed te offeren voor vreem-
ie, hun geheel onverschillige volken! Nog nooit had
Loe zich zoo aan de Duitschers geërgerd, noch ook
zich zoo trotsch op haar land gevoéld als op deze reis.
Op een avond haaiden de Mc. Dowells haar over
eens-een uurtje mee naar den daktuin van het San
Antonio hotel te gaan. Ze had zich met moeite laten
bepraten en bepaalde zich standvastig bij haar glas
yslimcmade, terwijl de Mc. Dowells zich aan 'n flesch
,0<? Min te goed deden. Die waren oogensehijnlijk
lichtzinnig geworden, met de extra verdienste van 60
dollars m het vooruitzicht! Maarzij wilde sparen
wat ze kon, om gauw naar huis te kunnen gaan. Der-
tig cent kostte 'n glas limonade hier boven. Schan
delik. Daar had ze bij Tsing Lee een heel souper
met thee ot koffie voor en kon ze nog voor vijf cents
ice-cream-soda bestellen. In stilte verbaasde ze er
zich over hoe gierig ze geworden was. Dat scheen
hier in Amerika in de lucht te zweven.
nu met graszoden gegooid, overschreeuwd, uitgejouwd,
van de tribune gesleurd, hun hoeden en kleeren krij
gen er van langs en in het algemeen zijn de mannelij
ke Jan Eaps de vrouwelijke maats gaan nadoen, 't Is
dwaas en dom, doch er zal weinig aan te doen zijn.
Het jammerlijkste is dat deze militanten maar blij
ven praten, alsof ze iets heldhaftigs uitvoeren, terwijl
ze allesbehalve moedig zijn. Ze begaan eerst haar
wandaden en zoodra ze gevaar loopen gestraft te
worden, slaan ze aan het jammeren en passen het
kunstje van niet-eten toe om haar straf te ontgaan.
Dit lukt haar dan ook meestal, want van angst wor
den ze waarlijk doodziek en de dokters kunnen niet
anders doen, dan vragen ze weer los te laten.
Er gaan nu stemmen op het vrouwenkiesrecht te
laten rusten, tot de suffragettes hun onmogelijke ma
nieren laten varen, doch dit zou al even dwaas en
zwak wezen, als het in te voeren, omdat die dames
zich zoo schandelijk aanstellen. De moeilijkheid is,
dat men met een toestand te doen heeft, die niet
voorzien is, waarin de wet geen aanwijzing geeft en
die dus alleen ontweken kan worden door de wet aan
te vullen. Als de minister maar eenmaal het recht
heeft een, die zich laat uithongeren, om uit de ge
vangenis te komen, op een andere manier onschade
lijk te maken voor een tijd, dan zal dat gauw genoeg
uit zijn. Maar even laf op te treden, als ze zelf doen,
zooals nu door het straatpubliek gebeurt, is al het
verkeerdste wat men kan beginnen.
Een ander dingsigheidje, waarover men meesmuilt,
is het wegloopen van mijnbeer West van zijn vrouw.
Die vrouw is de moeder van den minister van Marine,
Winston Churchill, die vijf jaar na den dood van haar
eersten man, Lord Eandolph Churchill, hertrouwde
met een vriend van haar zoon. Ze was een prachtig
mooie Amerikaansche en de jonge West schijnt ge
hoopt te hebben, dat haar beaux restes" niet verder
zouden afnemen. Daar nu zijn stiefzoon zoowat 39 is,
mag men aannemen, dat zijn vrouw heel dicht bij de
60 is en dus de fraicheur der allereerste jeugd niet al
te opvallend meer is. Aan den anderen kant schijnen
de leden der familie West in het huwelijksleven niet
te lijden aan een onweerstaande behoefte aan gezellig
heid. Zijn eene zuster is getrouwd met den hertog
van Westminster en zijne andere met een prins van
Pless, allebei schitterende schoonheden, doch die zoo
wat nooit tegelijk met haar echtgenooten „thuis" zijn.
Meestal zitten ze een werelddeel of wat van elkaar
af. In elk geval schijnen zulke huwelijken minder
geregeld te slagen dan die, waar de echtgenoot en
\ader er in slaagt een jonge schoonheid aan zijn zege
kar te ketenen. Er is hier een bekende actrice, die nu
65 jaar is en een jaar of wat geleden een jongeling
van zoowat 30 te pakken kreeg. Doch dit schijnt
goed te gaan.
DE COALITIE.
De Telegraaf meldt, dat het centraal bestuur
van den bond van anti-revolutionnaire kiesvereni
gingen, aan het Chr.-Historisch nationaal comité
heeft te kennen gegeven, bereid te zijn, weer in coali
tie te gaan, mits die neiging ook bij de Christelijk-
Historischen bestond.
Zooals reeds meegedeeld, voegt De Telegraaf
hieraan toe is het nationaal comité van de Chris-
telijk-Historische Unie in groote meerderheid bereid,
andermaal met de anti-revolutionnaire en K.-Katho-
lieke staatspartijen op te trekken. De anti-revolution-
nairen hebben echter den eisch gesteld, dat het Chris-
telijk-Historisch hoofdbestuur er met kracht voor
Maar 't was toch wel prettig hier boven eens meer
in zoo'n elegante omgeving te zitten! De Mexicaan
sche kapel speelde haar lievelingsmelodie: „La Palo
ma de volle maan stond in stralende zilverglans aan
den hemel en de lauwe wind ruischte zacht door de
geurende oleanders. Loe keek neer op de schitterend
verlichte stad aan haar voeten en daarover heen in de
duistere verte, waar de eindelooze bosschen zich uit
strekten. Behaaglijk in haaf rieten stoel achterover
geleund, genoot ze er van met volle teugen. Hét le
ven was toch niet zoo kwaad lang niet! Die ge
noegens zoo nu en dan waardeerde ze oneindig meer
dan vroeger, toen ze toch een vrij zorgeloos en nutte
loos bestaan geleid had. Morgen begon het werken
weer het geldverdienen. Eigenlijk verheugde ze
zich er op. Wat heerlijk smaakte haar dat glas li
monade hier boven. Vroeger zou ze er voor bedankt
hebbenZe nam de Mc. Dowells eens ongemerkt op.
Echt gedistingeerd zagen ze er uit. Hij was toch niet
veel meer dan een portier en «zij verhuurde kamers en
deed alle meidenwerk. Eigenaardig zoo iets zou nu
weer in Duitschland ondenkbaar zijn. Amerika had
toch bepaald ook zijn goede zijden, en zijn beste was
wel zijn middenstand!
Aan een tafeltje naast hen zaten een paar Mexi
caansche officieren, die al hun best deden met haar
te flirten. Hun bewonderende blikken deden haar
goed. Ze voelde eindelijk eens weer dat ze een knap,
jong meisje was, niet alleen een werkpaard. Die Yan
kees waren werkelijk echte houten klazen; wat zat
mr. Mc. Dowell daar stijf en correct naast zijn mooi
vrouwtje.. Loe had er wel eens bij willen wezen, toen
hij zijn liefdesverklaring had afgestoken. Ze zagen
er dikwijls echt knap en flink uit, die Amerikanen,
maar ze waren wat temperamentloos, vond Loe; net
alsof ze oververzadigd en afgestompt waren door het
zien i an zooveel bekoorlijks en elegants om hen heen.
Eigenlijk werd het Amerikaansche vrouwenschoon
ook wat afgezaagd; het was er mee als met een con-
t'eetie-artikel in massa volgens eén type geprodu
ceerd. Maar die Mexicaansche officieren bevielen
haar. Kranig en vurig zagen ze er uit, en hun kleu-
zou opkofnen, liet kiesdistrict Ede weer, zooals voor
heen, door een anti-revolutionnair te laten vertegen
woordigen.
Voorts acht het anti-rev. centraal bestuur het aan
de eer van eigen partij verplicht, den eisch te stellen,
1 dat Ommen, zoo het al niet mogelijk blijkt, het weer
in het bezit van de anti-revolutionnaire partij te
brengen; niet vertegenwoordigd blijft door den heer
Biehon van IJselmonde. Mocht het weder aldaar af-
vaardigen van een anti-revolutionnair op bezwaren
j stuiten, die het nationaal comité der Christ.-Histori-
sche Unie niet kan wegnemen, dan zal de anti-rev.
j partij alleen genoegen kunnen nemen met het candi-
deeren van dr. De Vissef, te Ommen.
Ofschoon het Chr.-historisch hoofdbestuur niet
voetstoots bereid was, op die anti-revolutionnaire
voorwaarden in te gaan, staat toch vrijwel vast, dat
het om die eischen, de samenwerking met de anti-re
volutionnaire partij niet zal verbreken.
De vergaderingen der drie gecoaliseerde partijen op
één dag, 24 April a.s., zijn bedoeld als manifestatie
van de hernieuwde eenheid in het optreden der te
genwoordige regeeringspartijen.
KAMEBVEBKIEZINGENKHUIZEN.
De pogingen, door de Centrale liberale kiesvereeni-
ging in het kiesdistrict Enkhuizen gedaan, om de
kiesvereenigingen in Oostburg er toe te krijgen om
jhr. De Muralt te Zierikzee vergunning te verleenen
bij eventueele verkiezing in de beide districten het
zwakste te aanvaarden, zijn, naar het Hbld. meldt,
mislukt. De heer De Muralt heeft in verband hierme
de thans definitief voor de candidatuur in het district
Enkhuizen bedankt.
Gemnngd nieaws.
DE POKKEN.
Met het oog op het voorkomen der gevallen van pok
ken te Enschede heeft de burgemeester van Aalten al
len arbeiders en arbeidsters, die dagelijks naar Bo-
cholt gaan arbeiden, verzocht, zich wederom te laten
inenten. Bijna allen hebben aan dit verzoek gevolg
gegeven.
Nu een geval van pokken is geconstateerd bij
een 23-jarigen jongeman in 't Ziekenhuis te Olden-
zaal; heeft de burgemeester dier gemeente een politie
post voor dat gebouw geplaatst, opdat niemand het
ziekenhuis kan verlaten, noch binnentreden, schrijft
het Hbld. De lijder is inmiddels in de barak opgeno
men, waar ook de eerste pokkenlijder uit Losser is
verpleegd en die Maandag als genezen de inrichting
heeft verlaten. Familieleden van den patiënt, die
hem Zondag nog bezochten, is ,door den burgemeester
verboden, voorloopig hun woningen te verlaten. Een
drietal lijken, in 't ziekenhuis aanwezig, is Maandag
nacht onder de noodige voorzorgsmaatregelen begra-
TENTOONSTELLING DE VKOUW 1813—1913.
De commissie voor Kinderlectuur van de tentoon
stelling De Vrouw 18131913 heeft in een rondschrij
ven aan de uitgevers hun sympathie en medewerking
ingeroepen voor het volgende plan:
Zij stelt zich voor, een keurverzameling op het ge
bied van kinderlectuur bijeen te brengen ten einde
een overzicht te geven van wat in de laatste jaren op
dit gebied is tot stand gebracht in verband met
eischen van ethiek en schoonheid en zal daartoe ach
tereenvolgens van 1 Mei tot 1 October 4 tentoonstel
lingen houden en wel van de volgende rubriekena.
het prentenboek als kunstuiting, benevens platenat
lassen b. het kinderboek in verband met ethische en
rige uniformen zaten uitstekend. En eindelijk zag je
eens weer een paar donkere kneveltjes!
De verschijning van een nieuw paar leidde haar
aandacht af; nauwelijks kon ze een uitroep van ver
bazing onderdrukken. Die heer was dr. Stower, bleek,
ziekelijk, nis altijd met zijn valsche, groene oogen, en
naast hem een dame, die haar beroep niet verlooche
nen kon, ondanks de groote vrijheid die Amerika zijn
vrouwen in toilet-aangelegenheden laat. De aanwe
zige ladies haalden den neus op, de heeren smoesden,
de Mexicaansche officieren draaiden zich om en lach
ten. Achter dit paar was plotseling nog' een derde
persoon te voorschijn gekomen, een klein jong kerel
tje met een monocle, in wien men onmiddellijk den
Engelschman herkende. Hij scheen rijk te zijn; aan
zijn vingers en op zijn das fonkelden diamanten. Hij
keek naar dr. Stower met bewonderende, naar de ver
dachte met teedere blikken.
„For shame!" fluisterde mrs. Mc. Dowell veront
waardigd. ,,Hoe durft zoo'n mensch in een fatsoen
lijk hotel te komen! Die is letterlijk in de heele stad
berucht
Inmiddels had het drietal aan een tafeltje plaats
genomen en dr. Stower bestelde nu, rondom hoorbaar,
champagne.
De negerkcllnei nam het bevel met een bedenkelijk
gezicht aari en verwijderde zich aarzelend. Na eenig
gepraat met een anderen kellner, verdween deze laat
ste haastig.
Op zijn boeiende, innemende manier zat dr. Stower
nu met don jongen Engelschman te praten. O, Loe
kende zijn trucs zoo goed! 't Was haar of ze elk
woord van het gesprek verstond. Zoo had hij ook met
haar gepraat, toen hij haar voor die candclila-onder-
neming wilde winnen. Die kleine Engelschman was
zeker een „vet hapje", dat het toeval in zijn netten
gevoerd had. Loe voelde medelijden met den jongen.
Konden ze hem maar waarschuwen! Zou mevrouw
Stower eenig vermoeden hebben van het gezelschap,
waarin haar man zich bevond?
Daar verscheen eindelijk de kellner weer, nu voor
afgegaan door een blanken manager (chef, directeur).
religieuze eischen; c. goedkoope kinderboeken en
kindertijdschriften; d. ontspanningslectuur voor jon
geren, van allerlei aard. Er zal gestreefd worden naar
het verkrijgen van een wandversiering, hetzij van oor
spronkelijke teekeningen, hetzij van platen, telkens in
harmonie met de bijzondere onderwerpen van de peri
odieke tentoonstellingen.
MOORDAANSLAG.
Gistermiddag heeft een Eoemeensche zeeman in
een spekslagerij aan de Boompjes, te Botterdam, drie
revolverschoten gelost op een Oostenrijksche juffrouw
die bij baar ouders aldaar woont. Deze 26-jarige
juffrouw is zijn gewezen beminde, die niets meer met
den Eoemeen te maken wil hebben. Zij werd door do
kogels in den rug en in den rechterbovenarm getrof
fen en naar het Ziekenhuis gebracht, waar men haar
verbonden heeft en haar toestand in geen enkel op
zicht gevaarlijk achtte, zoodat zij weer huiswaarts
kon keeren.
De Eoemeen, die haar op do straat gevolgd was,
werd dadelijk na het plegen van den aanslag gegrepen
en door politieagenten naar een politiebureau ge
bracht, waar hij is opgesloten.
Eeeds in den loop der vorige week, meldt de N.
E. Crt. werd hij op Feijenoord aangehouden, omdat
hij toen zijn gewezen meisje met doodschieten be
dreigd had. De politie heeft hem daarop over de gren
zen gezet, doch de man heeft middelen gevonden om
terug te keeren.
UIT TEXEL.
Het O. M. bij de rechtbank te Botterdam is naai
de N. E. Crt. meldt, in liooger beroep gegaan van het
vonnis d.d. 4 dezer van de rechtbank aldaar, waarbij
de 39-jarige G. S., leeraar aan een zeevaartschool, wo
nende te den Burg op Texel, is vrijgesproken van de
hem ten laste gelegde desertie, te Eensburg in
Duitschland gepleegd, als kapitein van het s.s. Schie-
land van de Scheepvaart- en Steenkolen-maatschappij
te Botterdam.
ABT. 1638 c EN d B. W.
De Nederlandsche Aannemersbond heeft in een de
zer dagen gehouden huishoudelijke vergadering beslo
ten om het verzet tegen het verbod van uitschakeling
der artt. 1638c en d B. W. niet voort te zetten, aan
gezien het thans mogelijk is, dat de aannemers zich
verzekeren tegen het risico dat daaruit voortvloeit.
Algeheele toepassing achtte men alsnog niet mo
gelijk. Men zal echter voortaan inschrijven indien
ziekte beperkt wordt tot uiterlijk vier weken en als
twee wachtdagen vastgesteld worden.
Naar „De Aannemer" meldt, is een verzekerings
maatschappij bereid gevonden om dan het risico over
te nemen tegen een matige premie.
DE VISCHAFSLAG TE ENKHUIZEN.
Te Enkhuizen is enkele jaren geleden een gemeen
telijke vischafslag opgericht, waar alle aangevoerde
visch, volgens plaatselijke verordening, in het open
baar afgeslagen moet worden.
Thans heeft de vissehersvereeniging Ons Belang,
niet meer tevreden met de bestaande bepalingen, ge
tracht buiten den geemente-afslag om, de visch in
het openbaar te verkoopen. Tegen den afslager van
Ons Belang is proces-verbaal opgemaakt wegens het
afslaan van visch, zonder dat hij daartoe door het
gemeentebestuur was benoemd, aangesteld of beëe-
digd. Tevens werd proces-verbaal opgemaakt tegen
eenige yisschers, wegens bet lossen van visch in de
Deze stapte zonder de geringste aarzeling op de ver
dachte dame toe en verzocht haar met luider stem
het hotel te verlaten. In zijn brutaal optreden lag
heel de Puriteinseh-Amerikaansche strengheid van
zeden. De vrouw stond op en keek verschrikt, zenuw
achtig om zich heen, alsof ze op hulp hoopte, doch
overal ontmoette ze slechts hoonende of gezichten vol
verachting. Machteloos met een kleur van ergernis
stond ze daar, blootgesteld aan honderden beleedigen-
de blikken. Een warme stroom van medelijden ging
Loe plotseling door bet hart. Hoe vreeselijk! Totaal
verdorven zou ze toch wel niet wezen. Waarom moest
ze zoo hondsch behandeld, zoo openlijk beleedigd wor
den Ze was toch natuurlijk door dr. Stower gedwon
gen met hem mee te gaan. De dokter sprong drif
tig op.
„Waarom zou deze dame niet hier blijven?" riep bij
met zijn schelle, onbeschaamde stem, daardoor het
pijnlijke van den toestand nog verhoogende.
..Omdat dit hotel enkel voor fatsoenlijke menschen
is, Sir!" antwoordde de manager koud.
„Ik zal maar fiever gaan", mompelde de dame, met
tranen in de oogen.
Plotseling vloog nu de jonge Engelschman op, bood
haar zijn arm en geleidde haar naar een der liften.
.,1 he young fool!" zei mrs. Mc. Dowell verachtelijk.
Kazend en scheldend volgde dr. Stower bet paar.
Allo neger-kellners grijnslachten, aan alle tafeltjes
werd het geval druk besproken, 't Was alsof al die
bezoekers hier boven op het dakterras van eerbaarheid
cn fatsoen glansden. Een gevoel van hartgrondigen
afkeer greep Loe aan.
..Zou jullie deugdzaamheid ook geen „bluff" zijn!"
dacht ze met een geërgerden blik naar de brutaal flir
tende, geblankette society-girls en de schijnheilige ge
zichten der „boys' In haar kortstondig verpleegster-
schap had ze hoel wat ervaring en mensclienkennis
opgedaan.
„Neen maar, dat zoo'n schepsel het waagt hier bo
xen to komen
Mrs. Mo. Dowell kon maar niet van haar veront
waardigde verbazing bekomen.
(Wordt vervolgd.)
