DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN. No. 68 Honderd en veilende Jaargang. 1913 DINSDAG 25 MAAKT FEUILLETON. In het Land van den Dollar. Gemeente-scholen. Toelating van Leerlingen. B I N N E,N L A,N D. VEREENIGING VAN HOOFDEN VAN SCHOLEN IN NEDERLAND. ALRMAARSCHE COURANT. KIEZERSLIJST. BURGEMEESTER en WETHOUDERS van ALK MAAR brengen, overeenkomstig artikel 28 der Kies wet, ter algemeene kennis, dat de kiezerslijst en de alphabetische lijsten van de namen en voornamen van hen, die van de kiezerslijst zijn afgevoerd en van hen die daarop zijn gebracht, door hun college zijn vast gesteld en van heden af tot en met den 21 April e.k. ter secretarie voor een ieder ter inzage nedergelegd en tegen betaling der kosten in afschrift of afdruk verkrijgbaar zijn gesteld. Verbetering der kiezerslijst kan tot en met den 15 April a.s. door ieder worden gevraagd, dis meent dat hijzelf of een ander in strijd met de wet daarop voor komt, niet voorkomt of niet behoorlijk voorkomt. Burgemeester en Wethouders voornoemd, G. RIPPING, Voorzitter. DONATH, Secretaris. Alkmaar, 22 Maart 1913. BURGEMEESTER en WETHOUDERS van ALK MAAR noodigen belanghebbenden, die met 1 Mei a.s. kinderen op een der VIJF GEMEENTESCHOLEN toegelaten wenschen te zien, uit, daarvan vóór 15 APRIL a.s., aangifte te doen bij de Hoofden dier Scholen, onder overlegging van het geboortebriefje of trouwboekje en het inëntingsbewijs der kinderen, waarvoor de toelating gevraagd wordt. De gelegenheid bestaat daartoe aan de schoolloka len op DINSDAG 1 en DONDERDAG 3 APRIL a.s., van des namiddags 45 uur, en WOENSDAG 2 APRIL a.s., van 121 uur, behalve voor de 4e GE MEENTESCHOOL, aan welke school daartoe gele genheid is op eiken Maandag, Dinsdag, Donderdag en Vrijdag tot 15 April a.s., van 1%2 uur namiddags. Alkmaar, 22 Maart 1913. Burgemeester en Wethouders voornoemd, G. RIPPING, Voorzitter. DONATH, Secretaris. ALKMAAR, 25 Maart. En nog geen vrede! Voor de Kerstdagen werd de vrede reeds verwacht, op de Paaschdagen was hij nog niet gekomen, wellicht zal hij er tijdens de Pinksterdagen nog niet zijn. De oorlog zelf heeft tegenwoordig niet zoo heel veel te beteekenen wat er nog over is aan kruit en lood wordt met moeite naar de Maritza of naar de Tsjat- aldsja gesleept en de schade welke er door wordt aan gericht is niet overweldigend. Maar zoolang de vrede niet gesloten is, blijven er kansen op nieuwe ernstige verwikkelingen. Zoo is er thans het dreigende con flict tusschen Montenegro en Oostenrijk. Montene gro is we hebben het herhaaldelijk opgemerkt er het slechtst aan toe. Het heeft voor de stad Skoe- tari goed en bloed geofferd, het heeft daardoor een groot percentage van zijn bevolking verloren, en ter wijl het nog altijd de hoop koesterde van 't doel te be reiken, komt Oostenrijk met eischen en bezwaren. Men bouwde in C'ettinje op Rusland: de groote broer zou Oostenrijk niet toestaan van dreigementen tot da den over te gaan. Maar het is bij lang na niet zokor, dat dit vertrouwen op zijn plaats is. Ware dit wel 't geval, dan zou dit immers leiden tot een oorlog der groote mogendheden! En dat, terwijl de gezanten der groote mogendheden druk bezig zijn, den vredo op den Balkan tot stand te brengen! Oostenrijk heeft tegen Montenegro drie grieven., gezocht en gevonden. In de eerste plaats dat de mili taire ojjeraties rondom Skoetari niet worden gestaakt totdat de burgerbevolking de stad geheel heeft veria- Roman van LENE HA ASF. 66) o— De toeschouwers op de tribune waren opgerezen. Enthousiaste uitroepen stegen op. Intusschen had mr. Ascott Grace Brown in den gondel van den ballon geholpen. Hij zelf en de Re- verend klauterden er vlug achteraan. Toen sprongen de twee loodsen op, en de ballon schoot naar boven, van alle boeien bevrijd. Een donderend hoera-gebrul begeleidde haar. Men kon duidelijk zien hoe de Reverend de huwelijks-cere monie aanving en het jonge paar voor hem trad. „Die trouwen toch niet daar boven in de lucht?" riep Loc als wezenloos. „Sure, little Saurkraut, wat zouden ze anders doen? Komt zooiets bij jullie in Germany niet voor?" „Neen, tot nu toe is dat bij ons nog geen gebruik." 76) De piloten wierpen nog' meer hallast over boord, zoodat de ballon steeds hooger steeg, totdat de toe schouwers niets meer konden onderscheiden. „Gewoon ongelooflijk Loe kon maar niet van haar verbazing bekomen. „That's nothing! Zoo iets gebeurt hier herhaal delijk. Ze hebben 't niet eens modern gedaanZoo ouderwetsch mogelijk een luchtballon! Waarom niet liever een luchtschip of een aeroplan genomen?" „Well, mr. Bell, ik vind zoo'n huwelijksinzegening al sensationeel genoeg!" „Phawomdat jullie daarginds niets beters gewoon zijn," antwoordde mr. Bell met een oneindig medelij den in zijn stem. Loe schaterde het uit. Daar kwam een tweede auto aangevlogen, mot een paar heeren er in. „Gèe, daar heb je tvaarachtig de oude senator 1 Too late old map!" ten. Ten tweede, dat Montenegro een Oostenrijksch stoomschip, „Skodra" geheeten, heeft behandeld in strijd met het volkenrecht. En ten derde, dat Monte negro onchristelijk is opgetreden tegen katholieke Al- baneezen te. Dzjakowa. Over die punten zijn nota's gewisseld en Oostenrijk heeft verklaard, dat, zoo Montenegro niet toegeeft, liet gewapenderhand zal optreden. Koning Nikita moet gezegd hebben, dat hij „niet als levende" naar Cettinje zou terugkeoren, indien Skoetari niet bij zijn land gevoegd werd. Hij zou de tweede Balkanvorst zijn, die in dezen oorlog den dood vond. In het veroverde Saloniki toch is de Grieksche koning George door een ontoe- rekenbaren landgenoot vermoord. Zijn lijk zal heden naar Athene worden overgebracht. Hij heeft het be loofde land, waarnaar zijn volk zoo zeer verlangde, mogen zien, de eerste schreden in een groot-Grieken land mogen doen, maar middenin de vreugde over de toekomst is hij na een bijna vijftigjarige regeering doodgeschoten. Zijn opvolger, kroonprins Konstan- tijn, is in de militaire winter-campagne zeer populair geworden en onder gelukkige omstandigheden verwis selt hij thans het zwaard tegen den scepter. Als hij in de studeerkamer nu maar even gelukkig is als op het slagveld en niet door te veel van den buit te ei schen, bedrogen uitkomt 1 In Frankrijk heeft er weer een van die gebeurtenis sen plaats gehad, waaraan de republiek zoo rijk is: do heer Briand is met zijn zorgvuldig samengesteld ministerie na slechts enkele weken regeerens wegge jaagd door den heer Clemenceau, die revanche nam op de presidentsverkiezingen te Versailles, waarbij hij aan het kortste eindje had getrokken. De Senaat nam met 161 stemmen tegen 128 een amendement aan, waardoor de evenredige vertegenwoordiging in begin sel werd uitgesloten en waarvan de heer Briand te voren had verklaard, dat het onaannemelijk was. Het hierna gevraagde ontslag van het kabinet werd ver leend en aan den heer Barthou werd door den heer Poincaré de opdracht gegeven een nieuw ministerie samen te stellen, waarin deze vrij gauw slaagde men kan in Frankrijk tegenwoordig gemakkelijker ministers den klerken krijgen! Het kabinet-Barthou verschilt in politieke richting weinig van zijn voor ganger, de minister van buitenlandsche zaken, de heer Pichon, is een man van aanzien en alle leden zijn ten volle voorstanders van den driejarigen diensttijd. Toch is de nationale vloedgolf, welke over de repu bliek ging, toen 't ontwerp werd ingediend, reeds aan het verdwijnen. Ook in Duitschland is men ten opzichte van de mi litaire kwestie wat nuchterder geworden en spreekt men steeds zakelijker over de kosten, die in eens en die, welke jaarlijks terugkeeren. De Rijksdag' wacht nog op de militaire en de fiscale ontwerpen der re geering. In Duitschland zoowel als in Frankrijk is ook do oorlogszuchtige stemming geluwd. Het krijgsrumoer laat zich thans slechts in enkele al te nationalistische bladen hooren. KAMERVERKIEZING ENKHUIZEN. De liberale kiesvereeniging WijdenesOosterleek heeft in het district Enkhuizen den heer J. H. Steg- gerda, hoofd der school te Oosterleek, candidaat ge steld. Air. Bell verheugde zich kinderlijk over de gelukki ge escapade van het jonge paar, terwijl de senator in de auto overeind stond en woedend de vuisten balde tegen den steeds kleiner wordenden ballon. „Look, how he's raving! No use, old man!" riep mr. Bell, zich van pret op de knie slaande, „Een dwaze meid toch, die Grace Brown; net iets voor haar!" „Hoe komt ze tot zoo iets?" „Well, heel San Antonio wist dat ze met den jon gen Ascott liep. Maar haar vader wou geen permissie geven, omdat hij overhoop ligt met den ouden Ascott, old fool! Toen is'dat kleine ding er natuurlijk van door gegaan, en daar ze als American-girl natuurlijk een beetje excitement hebben wou, heeft ze zich op de fair in een ballon laten trouwen. Zoo heeft ze ten minste de halve bevolking tot getuige Loe schudde het hoofd. Hoe echt Amerikaansch was dat weer! Wat zou men in Potsdam wel van zoo iets zeggen! Do rennen waren afgeloopen en het werd ook meer dan tijd, dat ze mrs. Mc. Dowell weer eens ging af lossen. Ze sloeg dus met waren heldenmoed een uit- noodiging voor ice-eream-soda af, en liet zich langs den kortsten weg door mr. Bell terug geleiden. Zoo kwamen zo door do voltooido machinegalerij. „Kijk, dat is Westesz zijn stand!" Loo kon die kolossale machines, de stoomploegen cu andere landbouwwerktuigen natuurlijk niet beoordee- len, maar ze zag toch wel, dat alles een zeer groot- schen en degelijken indruk maakte. „Onder ons gezegd," zei mr. Bell vertrouwelijk, „zijn de machines van Westesz de eenige solide in do heelo industrie-afdeeling." Het deed Loe goed hem zoo te hooren prijzen. „Jammer, dat ik er zoo heel weinig' verstand van heb 1" Mrs. Mc. Dowell was heel dankbaar toen eindelijk Loe terugkwam. Daarna ging zij eens rond met mr. Bayer, die inmiddels zijn opwachting was komen ma ken, en Loe nam nu op haar beurt de dubbele post waar. HET CONGRES DER S. D. A. P. Het 19e congres der S. D. A. P. werd gedurende de beide Paaschdagen te Utrecht gehouden. De heer Vliegen opende het congres en wees op den gestadigen groei der partij, de werkkracht is nog nim mer zoo groot geweest. In het bijzonder heette spr. welkom den heer Pli. Scheidemann,die de Duitsche partij vertegenwoordigde. Uit het jaarverslag van den secretaris bleek dat het aantal afdeelingen op 31 December 1911 253 bedroeg, op 31 Dec. 1912 284. Het aantal leden der afdeelin gen steeg in dien tijd van 12592 tot 15667. Het verslag van de Kamerfractie werd goedgekeurd nadat o. a. één der afgevaardigden het had afgekeurd, dat de heer Hugenholtz in zijn rede inzake de marine gesproken had over een „nobel werk" van onze jon gens, wanneer deze het vaderland tegen een buiten- landschen vijand verdedigen. De heer Hugenholtz zei, dat liet een nobel werk is zich er tegen to verzetten, wanneer bij een eventueelen oorlog tusschen Duitsch land en Frankrijk ons land als operatiebasis zou wor den gebruikt. De redactie van „Het Volk" en van het „Weekblad" werd na eenige opmerkingen goedgekeurd, terwijl de redacties werden herbenoemd. Besloten werd in „Het Volk" geregeld een vrouwenrubriek op te nemen. Aan de orde kwamen daarna ..de resoluties van het Partijbestuur inzake de verkiezingen van 1913, waarin o. m. wordt uitgedrukt, dat het congres verklaart, dat het eerste doel dezer verkiezingen moet zijn de ver krijging van het onvervalschte algemeen kiesrecht voor mannen en vrouwen, zonder verzwakking der Tweede en versterking der Eerste Kamer. Verder dat het Vrijhandelstelsel en da positie der Openbare School tegen alle aanvallen moeten worden verdedigd en dat er naar gestreefd dient te worden, reeds op 1 Januari 1914, met uitbreiding van het door de Tweede Kamer bereids aangenomen begin van ou derdomspensioen en met intrekking van het ontwerp- Talma, een staatspensioen voor de ouden, die het noo- dig hebben, in te voeren. Het congres besluite bij de herstemmingen aan geene burgerlijke candidaten steun te verleenen, dan die: le. als eisch van urgentie invoering bij de Grond wet van het algemeen kiesrecht voor mannen en op heffing van de grondwettelijke uitsluiting der vrouw van het kiesrecht aanvaarden, onder bepaling, dat ook bij de Kieswet geene vrouw op grond van minderen maatsehappelijken welstand mag worden uitgesloten; 2e. zich tegen elke versterking van de positie der Eerste Kamer door regresrecht of op andere wijze, zullen verzetten; en 3e. zich homogeen verklaren met bovengestelden eisch in zake staatspensioen. Een soortgelijke resolutie wordt voorgesteld ten aanzien van de Provinciale Staten. De heer mr. P. Troelstra zette het doel en de be- teekenis der resoluties uitvoerig uiteen. We staan, zei spr., tegenover de burgerlijke partijen zoo sterk mogelijk. Spr. gaf een overzicht van den kièsrechtstrijd, waarop de mogelijkheid van de bekro ning na 14-jarigen strijd groot is en behandelde daar na de kiesrecht-demonstratie van dit jaar. De Roode Dinsdag is geweest, zei spr. Het laatste woord wat op dit gebied kan worden gesproken, is geschied. Eén stap verder en wij staan niet vóór de bajonetten, maar de bajonetten dringen in ons lichaam. Wij kunnen voor den kiesrechtstrijd u niet oproepen om een derden Rooden Dinsdag te houden. Wij kunnen niet zeggen: dit jaar kunnen wij een stap je verder gaan. In overleg' met het bestuur van den Vakbond wordt voorgesteld, een betooging te. houden op den dag in dit jaar wanneer het volk naar de stembus gaat. De betooging moet niet gehouden worden nil de verkie zingen, maar i n de verkiezingen. En daarom wordt voorgesteld de betooging te houden op den Maandag vóór de candidaatstelling, een betooging die zich richt tot de kiezers in de verschillende districten over het geheele land, terwijl men te midden van den strijd zit. Voorgesteld wordt in de twee groote steden van ons land waar het liberale grootkapitaal troont Am sterdam en Rotterdam en omgeving, demonstraties te beleggen en te zoeken naar het maximum van inten- Meer dan vermoeid tramden ze 's avonds naar huis; Loc met het aangename gevoel, dat zè dien dag acht dollars gewonnen had. „Verdiend" kon zo volgens haar geweten niet zeggen. XVIII. Den volgenden middag merkte Loe tot haar verba zing mrs. Stower onder de bezoekers der tentoonstel ling op. Ze wandelde voor de étalage van de Lone- Star-Brewery op en neer en wierp Loe hoonende, kwaadaardige blikken toe. Bij groote uitzondering had ze waarschijnlijk permissie" van haar man gekre gen om haar vijandin eens als „reclame-juffrouw" te gaan bekijken. Dus ook bij haar geen spoor van be rouw of schaamtegevoel! Voor haar bestond er blijk baar maar één mensch op de wereld, en dat was de dokter! Nu, die zou vandaag nog wel door Nemesis achterhaald worden! Loe had slechts een spottend, minachtend glimlach je voor haar over. Als die vrouw vermoeden kon, dat haar man nu misschien al gearresteerd was, zou zc dat schampere lachen wel laten! Het optreden van liet echtpaar had ook het laatste sprankje van medelijden in haar gedood. Langzaam kropen de dagen op de tentoonstelling om en het werk werd steeds vermoeiender; maar liet Wierp goede winsten afLoe's geldtaschjo raakte langzamerhand weer vol. Zorgen hoefde ze zich niet meer te makenZij zou haar weg wel vinden iu Ame rika! Ze was weer de oude-levenslustige Loe von Wer- sien, maar heel wat rijker aan kennis en ervaringen, heel wat lichter aan bekrompen vooroordeelen. Met haar arbeidsgenooten op de tentoonstelling had ze trouwe kameraadschap gesloten en ieder mocht haar graag lijden. The little Saurkraut heette ze overal en ze had dien naam tot een oerenaam gemaakt. Jn haar tegenwoordigheid werd er niet meer met min achting over Duitschland gesproken! Op een middag kwam mr. Bell weer opdagen. „Wel!, wat is er voor nieuws vau 't geval-Stower vroeg' T.oe iu spanning'. sen wil voor de verovering van het kiesrecht. Het zal zijn een proeve van mobilisatie op kleine schaal, niet de vrucht van een theoretische vooropgezet doel. Daarnaast zullen krachtens het voorstel in de pro vincie in verschillende groote xalaatsen 's avonds ver gaderingen worden gehouden. Spr. beval de overweging van het voorstel zoowel door de voormannen der vakbeweging als van de S. D. A. P. ten ernstigste aan. (Levendige toejuichingen). Spr. bestreed daarna uitvoerig de vrijzinnige con centratie. De liberalen, eindigde spr., houden zich alsof zij niets willen weten van de voorgestelde her- stemmingstaktiek der soc.-democraten. Wij willen niet onder de zweep van Troelstra staan, zeggen zij. Maar als zij niet onder de zweep van Troelstra willen staan, zullen zij komen onder de karwats van Lob man Er is geen keus. Na langdurige discussie werden do resoluties, be houdens een kleine wijziging, door het Partijbestuur zelf aangebracht, goedgekeurd. Do vijftiende algemeene vergadering werd Zaterdag in „De Harmonie" te Groningen gehouden. De ver gadering was niet druk bezocht. Aanwezig waren ruim 50 stemhebbende leden. Utrecht werd met 36 stemmen vóór als plaats voor de v®lgende algemeene vergadering aangewezen. Daar na werd geruimen tijd van gedachten gewisseld over de verschillende voorstellen tot reglementswijziging, o. a. betreffende het aantal hoofdbestuursleden en de beste wijze, waarop de belangen van de ongeorgani seerde leden van het platteland (ongeorganiseerd in dien zin, dat zij niet tot afdeelingen zijn vereenigd) zouden kunnen worden behartigd. Na de pauze werd een motie tegen den kindertoe slag met algemeene stemmen aangenomen. Van de afdeeling Leiden was een voorstel ingeko men om de wenschelijkheid uit te spreken, dat geen onderscheid worde gemaakt tusschen gehuwden en ongehuwden. Met 39 tegen 12 stemmen werd dit voorstel aangenomen. Van de conclusies omtrent de wachtgelden getrok ken, werden o. a. aangenomen: 1. Het bedrag van het wachtgeld zij onafhankelijk van 't aantal dienstjaren; 2. Het wachtgeld bedrage 90 van de jaarwedde; 3. Ook van de wettelijke verhoogingen der jaar wedde worde op een tijd, waarop die verhoogingen zouden worden verstrekt, wachtgeld uitgekeerd. TWEEDE KAMER. In parlementaire kringen verwacht men, dat de Tweede Kamer, die 1 April bijeenkomt, om, overeen komstig haar besluit, den volgenden dag met de be handeling van de Ziekte-wet te beginnen, reeds 1 Mei of op zijn hoogst eenige dagen later hare ^werkzaam heden zal eindigen. Men verwacht toch, dat de debatten over het Ziek- te-verzekeringsontwerp niet een zoodanigen omvang zullen aannemen, dat een uiteengaan omstreeks het bovengenoemde tijdstip onmogelijk zou blijken. Het moet zelfs in de bedoeling liggen om vóór het reces ook nog het ontwerp nopens de pensionneering van gemeente-ambtenaren af te doen. nienm PERSDELICT. De correspondent van de „N. Rott. Ct." te Bata via seinde Zaterdag: In de strafzaak tegen den heer M. van Geuns, hoofdredacteur van het Soerabajasch Handelsblad, vervolgd wegens zijn optreden tegenover resident Einthoven in zake de Chineesche relletjes te Soeraba- ja, is tegen den beklaagde geëischt 16 maanden ge vangenisstraf, 600 boete en dat beklaagde verboden zal worden om verder als redacteur op te treden. De justitie heeft de vervolging tegen den heer van Geuns in ex officio ingesteld, niet op klachte of op last van de regeering. Zijn gezicht stond heel ernstig en hij keek haar verwonderd aan. „Wat! Heeft u het dan nog niet in de courant ge lezen?" „Wat gelezen? Ik lees 's avonds geen courant meer, daar ben ik veel te moe voor." „De zaak heeft een treurig einde genomen. Dr. Stower en zijn vrouw zijn dood." Loe was bleek geworden en steunde onwillekeurig op do leuning van den stoel. „Hoe heeft zich dat zoo snel afgespeeld?" vroeg ze toonloos. Hij haalde de schouders op en spuwde peinzend voor zich uit. „Morphine," zei hij onverschillig. „Zijn prospec tussen werden in beslag genomen. De bewijzen tegeü hem waren zeer bezwarend, daar de getuigenissen van mr. Campbell en van u ons ook nog ten dienste ston den. Zijn zaak was dus verloren en ontvluchten on mogelijk. Toen heeft hij een eind aan hun leven gé- maakt. Well, veel was het niet meer waard! Gister morgen heeft men hem en zijn vrouw dood gevonden." Loe huiverde. ,,lIoe verschrikkelijk!" zei ze zacht. Mr. Bell greep haar hand en schudde die krachtig. „Trek het je niet te veel aan, little Saurkraut, eti haal je vooral niet in 't hoofd, dat je schuld hebt aan hun tragisch einde. Het moest den een of anderen tijd zoo gaan! Een dergclijken dood kon iedereen, dio den man kende, profeteeren." „Volkomen waar maar het blijft er niet minder vreeselijk om!" „Yes! Jammer is het van zoo'n knappen kerel eti nog meer van do vrouw. Daar heeft u gelijk in! Met hun bekwaamheden hadden zo rijke en beroemde men* schen kunnen zijn. Maar het moest wel zoo nfloopen; ze zijn al te smart geweest! Niemand heeft zich voor dat einde verantwoordelijk te voelen!" Zoo ging hij voort, haar met ruwe, maar goedbe doelde troostgronden op te wekken. Doch Loe bleef den geheelen dag zenuwachtig eu ontdaan. Ze kwelde zich met allerlei afmattende, tegenstrijdige gedachten, of zij wel werkelijk onschuldig was aan den dood vau doze 1 wee ongelukkige menschen. (Wordt vervolgd).

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1913 | | pagina 1