DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN.
MONKEY
BRAND
No. 93.
Honderd en vjjttiende Jaargang.
1913
WOENSDAG 23 APRIL.
FEUILLETON.
KAASMARKT.
ERFELIJK BELUST.
NIET VOOR DE WASCH,
Belasting op gebouwde
eigendommen.
BINNENLAND.
STADSNIEUWS.
Ze maakt voor Mevrouw alles
blinkend
Ze maakt voor de meid alles
blinkend
Ze maakt voor iedereen alles
blinkend l
Ze doet de potten blinken
Ze maakt de koekepan als een spiegel 11|
Ze voldoet een ieder.
ALRMAARSC
BURGEMEESTER en WETHOUDERS van A L K-
M A A R brengen ter algemeene kennis, dat de proef,
om het aanvanesuur der kaasmarkt, voor zooveel aan
gaat de Commissie- en de Middelbare kaas, te
atollen op 11 uur des voormiddags, niet wordt voort
gezet en de aanvang weder wordt gesteld op het
gewone uur, zijnde te halt ell de» voormiddag».
Alkmaar, 21 April 1913.
Burgemeester en Wethouders van Alkmaar,
G. RIPPING, Voorzitter.
DONATH, Secretaris.
BURGEMEESTER en WETHOUDERS van ALK
MAAR brengen ter algemeene kennis, dat het SUP
PLETOIR KOHIER der Belasting op de Gebouwde
Eigendommen, dienst 1912, en het PREMITLEE KO
HIER dierzelfde belasting, dienst 1913, beiden den
9en April 1.L door den Gemeenteraad vastgesteld en
den 16en April d.a.v. door Gedeputeerde Staten goed
gekeurd, op heden aan den Gemeente-Ontvanger ter
invordering zijn uitgereikt en gedurende vijf maanden
ter Secretarie in afschrift voor een ieder ter inzage
zijn nedergelegd.
Bezwaren tegen den aanslag kunnen op ongezegeld
papier worden ingediend binnen drie maanden na den
dag der uitreiking van de aanslagbiljetten.
Alkmaar, 23 April 1913.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
G. RIPPING, Voorzitter.
L. v. d. VEGT, lo. Secretaris.
Gemengd nieuw».
DE AANSTAANDE GEMEENTERAADS
VERKIEZINGEN.
Men schrijft ons uit Amsterdam:
De Concentratie is thans tot overeenstemming ge
komen, voor zoover het de verdeeling van de candi-
daturen voor de Tweede Kamer betreft. Maar een
paar weken na den grooten Juni-strijd zullen de kie
zers andermaal worden opgeroepen, en wel, om de
vijftien meest eminente Amsterdammers te zoeken,
en hen te plaatsen in het gestoelte der eere van het
al-oude Prinsenhof. De slagorde zal dan anders zijn.
In Haarlem, Den Haag, Rotterdam, en in de meeste
andere plaatsen is het Concentratie-zuurdeesem ge
heel doortrokken van den vrijzinnigen al-eenigheid-
geest, en zullen de Vrijzinnig-Democraten saam met
de Vrije-Liberalen optrekken tegen Rechts en tegen
de Sociaal-Democraten. Amsterdam denkt hier ech
ter niet over. Dit is het gevolg van de in den laat-
sten tijd zoo verzwakte positie der Coalitie; eens liad
de Rechterzijde in de vroedschap bijna twintig verte
genwoordigers, thans zitten er nog maar een goede
tien. Het is dan ook licht te begrijpen, dat de min-
der-geavanceerde Liberalen het niet wenschelijk vin
den de positie van de kerkelijke minderheid nog meer
te verzwakken. Maar met een bang gezicht zien zij
naar de uiterste Linkerzijde. Uit dien hoek komt het
gevaar. Dertien rooden van de vijf-en-veertig vroe-
den is volgens hen al meer dan genoeg, en men moet
kl het mogelijke doen, om een nieuwen aanwas van de
S. D. A. P. te voorkomen. Daarentegen vinden de
Vrijzinnig-Demoeraten, dat Amsterdam nog veel te
behoudend is; zij gunnen gaarne de S. D. A. P. nog
een paar zetels, en het is hun ideaal en let eens op,
het gaat gebeuren! dat de Vrijzinnig-Democraten
en de Sociaal-Democraten samen in den Amsterdam-
schen Raad een meerderheid vormen. De Concentra
tie zal zich dus bij de a.s. Raadsverkiezing niet doen
bemerken.
ARRONDISSEMENTS-RECHTBANK
Zitting van Dinsdag 22 April.
VERDUISTERING EN OPLICHTING.
Als eerste beklaagde had zich hedenmorgen te ver
antwoorden W. J. N., zonder beroep te Alkmaar, die
in Juni 1912 in dienst trad bij den heer W. Jansen,
directeur der vereeniging tot werkverschaffing te
Alkmaar. Bekl. werd aangesteld als inspecteur. Hij
Roman van KLARA HOFER.
16) -o-
Antoinette mocht hem niet, zijn ziekelijk, geel, af
geleefd gezicht met den zwart geverfden knevel was
haar nooit sympathiek geweest. En hoe was hij te
gen zijn vrouw!
Zij keek met neergeslagen oogen een oogenblik naar
de met ringen bedekte hand, waarin de hare lag. De
kettingarmband kwam glinsterend uit de mouw te
voorschijn. Hij was pas gisteren uit Berlijn terug ge
komen, zijn nagels waren daar behandeld door een be
roemd manicure uit de Friedrichstrasse. Zij waren
zoo kunstig gevijld en geglansd, dat zij als fonkelend
email in de huid lagen en een bijna barbaarschen in
druk maakten. Onwillekeurig deden zij denken aan
onbeschaafde volken, Aziaten, wier nagels en tanden
met kleine schitterende edelgesteenten waren inge
legd.... een verwijfd, wreed gebruik.
De commandant kuste haar pols op een manier, die
misschien in den ouden tijd onweerstaanbaar was ge
vonden, terwijl hij de kanten van haar mouw wat op
schoof.
Zij keek hem verontwaardigd aan, nam haar japon
hijeen en begroette zijn dames.
De hofmaarschalk trad naderbij en een oogenblik
later de burgemeester. De eerste hield zijn hooge
hoed in de hand en veegde met zijn zakdoek langs het
voorhoofd. „Wat ik vandaag in dienst der weldadig-
eid transpireer, zal mij, hoop ik, eens aangerekend
worden, Excellentie."
De overste maakte mevrouw Von Zerbst een com
pliment over haar toilet. Zij had weer het bewuste
was belast met het aannemen van leden en het aan
stellen van agenten namens den directeur. Hij genoot
hiervoor 8 vast salaris en kreeg 10 ets. per lid en
25 ets. per agent, die hij aan de vereeniging verbond.
Hield een lid of een agent op dit te zijn, dan moest
bekl. de provisie, welke hij had genoten, teruggeven.
Bekl. had een spoorwegabonnement, dat hij zelf
nam van het geld, dat de directeur hem hiervoor ter
hand stelde. In Sept. 1912, toen bekl. te Rotterdam
was, was het abonnement afgeloopen; hij had 25
meegekregen om het abonnement te verlengen. Het
verlengen van het abonnement kostte 20, bekl.
kreeg aan het loket 5 terug, welk bedrag aan den
heer Jansen toebehoorde. Bekl. had dit geld aange
sproken omdat hij tekort had voor zijn logies, waar
voor hij 1.50 in rekening mocht brengen. Tegen den
heer Jansen had bekl. gezegd, dat hij geen geld terug
ontvangen had aan het loket, op welke verklaring hij
later terugkwam. Het geld werd toen van het loon af
gehouden.
In December ging het niet te hard met het aanstel
len van agenten en leden. Op verschillende dagen
dier maand heeft bekl. in strijd met de waarheid op
gegeven, dat hij te Oostzaan 4, te Wormerveer-Krom-
menie 9 leden had geworven en te Laren 2 agenten
had aangesteld. Bekl. genoot de provinsie hiervan.
Bekl. zeide zoo gehandeld te hebben, uit vrees voor
ontslag, hoewel hij wist, dat het over een week moest
uitkomen, daar dan de leden aan de agenten moesten
storten.
Voordeel heeft bekl. niet genoten, 1.80 is hem ten
onrechte in handen 'gekomen, doch het dubbele is
daarna van zijn loonlijst afgehouden.
Als getuige word gehoord de heer W. Jansen, di
recteur der werkverschaffing, die o.m. verklaarde, dat
bekl. hem gezegd had, dat hij de 5 van het abonne
ment niet had gekregen, daar de trein op vertrekken
stond. Het bleek verder dat get. directeur der veree
niging voor werkverschaffing is en eigenaar. De ver
eeniging is niet koninklijk goedgekeurd, de statuten
heeft get. zelf gemaakt, 't Is een soort spaarkas, zei
get., feitelijk een vereeniging voor werkverschaffing,
't Bleek verder dat het een vereeniging is van één
persoon, ledenvergaderingen worden derhalve niet
gehouden. Get. zei nog dat het doel der vereeniging,
waarvan hij het eenige lid is, is het geven van werk
in de wintermaanden aan leden en particulieren.
Het O. M. wees er op, dat Jansen een vervolging
had gewenscht wegens oplichting, valschheid in ge
schrifte, verduistering en smaadschrift. De verduiste
ring der 5 staat vast, eveneens dat bekl. het oog
merk had om zich wederrechtelijk te bevoordeelen
door gefingeerde leden en agenten aan te brengen. Er
op wijzende, dat get. een vervolging wegens smaad
schrift wenschte omdat bekl. na zijn ontslag minder
vleiende woorden aan het papier toevertrouwde, merk
te Z. E. A. op, hieraan geen gevolg te hebben gege
ven. Wie in een broeikas zit moet niet met steenen
gooien! Bij de stukken komen voor minder mooie ge
schriften van den heer Jansen zelf, tegen zekeren
Prins te Haarlem, welke door bekl., die toen nog in
dienst was, zijn opgemaakt. De heer Jansen wist ze
ker wel, dat waar deze door den bekl. van thans wa
ren opgemaakt, hij kans had tusschen de mazen uit
te komen. Prins heeft later, na bekl. een beetje dron
ken gevoerd te hebben, een kwaad stuk tegen Jansen
laten teekenen. De vereenigingen voor werkverschaf
fing te Haarlem en Alkmaar gunnen elkaar het licht
niet in de oogen. De burgemeester van Naaldwijk
heeft eens ,een geschrift de wereld ingezonden, waar
in hij waarschuwde tegen twee vereenigingen met het
zelfde doel, n.l. de werkverschaffing te Haarlem en te
Alkmaar, welke volgens den burgemeester den minde
ren man het geld uit den zak kloppen. Wat deden
echter de op deze manier gesignaleerden? Haarlem
knipte uit, wat op Haarlem betrekking had en waar
schuwde tegen Alkmaar, Alkmaar knipte Alkmaar uit
en gebruikte zoo een propaganda-middeltje tegen
Haarlem
Tegen den bekl. eisehte het O. M. 1 maand gev. str.
MISHANDELING.
G. K., jager en visscher te Zuid- en Noord-Scher
mer, heeft 18 Maart A. Wijnbergen, timmermans
knecht te Groot-Schermer, een klap in het gezicht ge
geven, waardoof deze bloedend werd verwond. Bekl.
had vroeger ruzie gehad met W.'s broer.
Als getuigen werden gehoord A. Wijnbergen en H.
Kieft, waarna het O. M. tegen bekl. 15 boete subs.
10 dagen hechtenis eisehte.
2E MRAKT
IEDEREEN
BUN RENDj
«f1'i/ b it
U'Vv; p
(Apen-Zeep.)
met de chiffon-tunica aan. Hij monsterde met wel
gevallen de kleurige toiletten der jonge luitenants-
vrouwen.
Hare Excellentie stelde voor naar het terrein van
haar werkzaamheid te gaan. Het was een met blau
wen regen begroeiden kleinen tempel, midden in een
grasveld gelegen. De lichte gestalten zweefden als
levende bloemen over het gras.
Mevrouw Yon Beust was geéchauffeerd. Als alles
maar goed van stapel liep. Zij deed alsof alles van
haar afhing.
Maar alles was in de beste ordede reusachtige aar
den kruiken met thee-extract, de spiritus-kokers, de
kopjes met blauwe randen uit de parkherberg, de le
peltjes, de drie dozijn presenteerbladen. Achter het
tempeltje stond een tafel voor 't afwasschen.
Hare Excellentie bekeek alles door haar lorgnet.
Zij knikte de oppersten der dienstbare geesten, So-
hie van den overste en de beroemde Justine, genadig
toe. „Zorg maar goed voor alles, kinderen."
Justine, in haar Zondagsche japon met wit boeze
laar, nam met haar gewone vertrouwelijkheid de
vriendin van haar mevrouw ter zijde.
„Neen, maar uwe Excellentie, die Anna van me
vrouw Stojentin, maar dat is een voorbeeld!"
Zij zette haar stevige vuisten in de zij: „Wat een
domoor! Ik zei tegen haar...."
Mevrouw Ton Beust wenkte afwerend: „Stil maar,
Justientje.Want Justientje kon vreeselijk wor
den.
De vrouw van den president der rechtbank kwant
over de weide aanruischen. Zij trad op mevrouw
Grossmannsdorf toe: „Hoe zullen wij het met de
suiker en den room inrichten? Wij moeten immers
twee partijen bedienen u en de dames van de koffie.
En zullen de dames hier bestellingen afwachten of ze
bij de tafels aannemen?"
K. de G„ nettenbreier te Egmond aan Zee, een
oude man, die nogal eens door de jeugd geplaagd
wordt, heeft 21 Maart J. Bult, slager aldaar, mishan
deld, door hem met een tabaksdoos in het aangezicht
te slaan. Behalve Bult, die zich in 't geheel niet aan
plagerij had schuldig gemaakt, werd J. J. Molenaar,
bierbottelaarsknecht te Egmond aan Zee, als getuige
gehoord, waarna het O. M. tegen deze bekl., die erg
veel te vertellen had, 15 boete sfibs. 10 dagen hech
tenis eisehte.
APPèLZAAK.
Th. T., melkverkooper te Helder, is door den Kan
tonrechter te den Helder ontslagen van alle rechts
vervolging. Melk, die 3 Juli als volle melk verkocht
werd voor bekl. door C. Zeeman, wed. J. de Zeeuw, te
den Helder, had een vetgehalte van minder dan 2.7
n.l. 2.58 De Ambtenaar van het O. M. was van
dit vonnis in hooger beroep gekomen.
Als getuige werd de wed. de Zeeuw gehoord, waar
na het O. M„ die het vonnis van den Kantonrechter
formeel en materieel onhoudbaar achtte, op grond
van het niet-deugen der dagvaarding, ontslag van
rechtsvervolging eisehte.
Als gemachtigde voor bekl., die niet verschenen
was, trad op Mr. Denijs, van Schagen, die bevestiging
van het vonnis van den -Kantonrechter vroeg.
SCHULDMISDRIJF.
K. H., te Opmeer, ploegbaas in dienst der H. IJ. S.
M., is als zoodanig belast met de zorg voor het goed
onderhouden van de sporen. Hij is verantwoordelijk
voor de dagelijksche schouwingen voor het in orde
zijn van de baan.
Bekl., die in dienst was op de baan van de stoom-
tramlijn SchagenWognum, was ploegbaas tusschen
Haringhuizen en Barsingerhorn. Bij de bocht die de
tram daar maakt, constateerde bekl. een afstand der
Tails van 1.46 M., waarvan hij de reden niet heeft on
derzocht, De normale afstand der rails is 1.446 M.,
een afstand van 1.456 M. is nog geoorloofd, er is dan
nog geen bepaald gevaar. Den I7en Januari had ter
plaatse een ontsporing plaats. Volgens bekl. waren er
wel 70 bochten in de baan van 21 K. M„ die niet
deugen.
Als deskundige werd gehoord de heer H. G. Teu-
wisse, inspecteur te 's-Gravenhage, die den 19en Ja
nuari een onderzoek instelde. Deze oordeelde, dat bij
een afstand der rails van 1.46 M. de volgende trein er
nog niet hoeft af te gaan. De ploegbazen werken on
der bevoegdheid van den opzichter.
K. Keetman, arbeider te Schagen, heeft een stukje
land in huur bij de bocht. In November zag get, dat
de bout van de hoogste rail achterover helde. Er was
een kleine opening tusschen de spoorrail en de bout
aan den binnenkant; doordat get, er tegen aanschop
te, sprong het weer in orde. De aandacht van den
vroegeren ploegbaas was hierop al eens gevestigd,
doch deze zei er niets mee te maken te hebben.
Daarna weid o. m. gehoord R. J. Haanstra, opzich-
Het, nietige vrouwtje bond juist een groote geld-
tasch om haar middel, zij zou de kas houden.
„Mij dunkt, mevrouw, dat zij naar de tafels moeten
gaan, anders is hot halve publiek op de been.
Juist kwam de kapel van het regiment op een
schommelenden wagen, door vier paarden getrokken,
aanrijden. De instrumenten blonken in de zon. De
mannen keken vergenoegd en hun voertuig was met
groen versierd. Men had voor hen onder de keur
vorstenlinde, die Albrecht Achilles bij een. bezoek aan
Trachenberg geplant had, een tribune gemaakt.
Het werd vol in het park. Op vele plaatsen bewo
gen zich de menschen al in dichte groepen. Het liep
tegen half vier, klokslag vier uur zou het feest be
ginnen. De oudere dames gaven de jonge meisjes ze
nuwachtig instructies: „En niets teruggeven, alles
met beleefden dank behouden, natuurlijk bij de een
voudige lui niet, die zouden het verkeerd kunnen uit
leggen. En ieder met dezelfde vriendelijkheid bedie
nen
Achter de Solitude sneed mevrouw Von Bar met
veel ijver kalfsvleesch. De andere dames smeerden
broodjes. Zij zag er ontzettend burgerlijk uit in haar
lila zijdje met het groote, witte boezelaar, bijna als
haar eigen huishoudster. Haar haar was als met wa
ter gladgestreken. Zij had geen tijd gehad om haar
uiterlijk te verzorgen, want zij en haar man hadden
hun leven lang hard gewerkt om het met schulden be
zwaarde voorvaderlijke landgoed vrij te maken.
De reservewagen kwam terug, stampvol jonge offi
cieren. Eerste luitenant Von Zielberg zwaaide met
zijn zakdoek. Het was alsof er een mand met bonte
vogels werd uitgeschud, toen al die uniformen zich
naar alle kanten verstrooiden. Er kwam nu dadelijk
meer kleur in het tafereel.
Tegenover de tribune der muzikanten lag het pal-
menhuis met een kleine balustrtde er voor. Daar
ter te Schagen, die eenige deskundige verklaringen
aflegde. De plaats waar de ontsporing plaats had,
behoort niet onder getuige's toezicht. Minstens eens
per week controleert get. de ploegbazen.
R. Beukenkamp, die machinist was op de gederail
leerde tram, zeide dat de weg slecht was, de machm»
kreeg telkens schokken.
De inspecteur verklaarde na het getuigenverhoor
van meening te zijn, dat te breede spoorwijdte de oor
zaak is van het déraillement.
Het O. M. merkte op, dat deze bekl. niet vergeefs
heeft terechtgestaan. De bekl. wees er op, dat all»
bochten slecht zijn, terwijl de machinist den weg
slecht noemde. Deze uitingen in tegenwoordigheid
van den inspecteur zullen waarschijnlijk wel in het
oor geknoopt worden en een voor de veiligheid goeden
invloed uitoefenen. Z. E. A. noemde het toezicht
niet ideaal en oordeelde, dat wel vaststaat, dat bekl.
schuldig is aan het schuldmisdrijf. Volgens het re
glement had de ploegbaas hier zorg te dragen voor
een goeden toestand. De afstand der rails was te
groot en de dwarsliggers deugden niet. Z. E. A. eiseh
te ten slotte 25 boete subs. 25 dagen hechtenis.
De verdediger, mr. J. P. Bosman, bracht hulde aa*
de objectiviteit van de instructie, welke hij aan ver
schillende subjectieve verklaringen toetste. PI. on
derwierp de rapporten van den inspecteur, die 2 da
gen na het déraillement ter plaatse kwam alles
was toen reeds hersteld aan critiek, en wees er op,
dat bekl., die 21 dienstjaren heeft en thans nog in
dienst der maatschappij is, het veel te druk had. Zijn
werk is thans tot de helft teruggebracht. PI. con
cludeerde tot vrijspraak voor bekl.
BEDELARIJ.
K. Z., vrouw van P. 8., te den Helder, heeft zich
schuldig gemaakt aan bedelarij. Ze verzocht in een
briefje ondersteuning voor haar 80-jarige, bij haar in
wonende moeder. Bij een der ingezetenen van den
Helder kreeg ze vijf centen.
Het O. M. eisehte tegen bekl., wier man bootsman
bij de marine is, wegens bedelarij 3 dagen hechtenis.
ALKMAARSOH BIOSCOOPTHEATER.
Bovengenoemd bioscooptheater heeft deze week een
heel mooi programma.
Als hoofdnummer wordt gegeven een mooi gekleurd
drama in drie af deelingen, „De Woekeraar", met on
derhoudende handeling en goed geslaagde tafreelen.
„Wie was de beste man?" is het tweede drama van
het programma, welk nummer niet minder spannend
is dan het eerste.
Van de komische nummers noemen we als zeer
lachwekkende: „Rigadin en de anonieme brief" en
„Escamillo heeft een lintworm".
Behalve een gekleurde natuur-opname en een ze»r
mooie onderwijsfilm „De Bloeitijd", komt nog als ex
tra-nummer een eigen opname van de Kaasmarkt op
het programma voor.
stonden nu al zeventig jaren twee bronzen leeuwen
met opgeheven klauw tegen elkaar te blazen.
Voor het hof en het comité had men in de om do
zen tijd van 't jaar toch ledige Tuimte stoelen gezet.
Het huis was magnifiek met de Infolginger kleuren
en groote bouquetten en schitterende pioenen ver
sierd. Loopers leidden van het terras en van het slot
om den vijver heen naar de oranjerie. Zij werden
door het publiek zorgvuldig vermeden.
Er kwamen steeds meer menschen, elegante en een
voudige, voorname en geringe, brave burgers en net
gekleede arbeidersvrouwen. Ieder wilde zien, of ge
zien worden, had levensmiddelen bijgedragen, geld ge
schonken, een nicht, een dochtertje onder de bedie
nende jonge dames of voor dezen dag een hoed ver
kocht, een toilet gemaakt. De geheele stad leek op
de been. Het was alsof er geen levend wezen onder
de torons in de verte was achtergebleven. Het was
nu weldra vier uur.
De soldaten, die de commandant ter beschikking
had gesteld, begonnen reeds het warme water, dat de
keuken van het slot leverde, in emmers aan te sleepen.
Ieder was in een soort koortsachtige opwinding.
Om den vijver wemelde het van menschen.
Het comité verzamelde zich nu en stelde zich in de
nabijheid van het slot op. De lange gestalte van den
regeeringspresident met den kolossalen knevel en het
goedige, verstandige gezicht, stak boven aLlen uit.
De spanning- was ten top gestegen. Op den achter
grond begon een klein kind te schreien. De zon
brandde.
Op het terras van het slot verscheen een knecht,
nij wuifde met een doek den kapelmeester over den
vijver toe. De muzikanten zetten zich in postuur.
r i
<J
.CWordt vervolgd).
