DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN.
Straker Squire,
No. 120.
Honderd en ?fjft!ende Jaargang»
1913
DINSDAG
27 MIL
Inkwartieringsljjst.
FEUILLETON.
Kapitein Dodèro.
Deze Courant wordt eiken avond, behalve op Zon* en
Feestdagenuitgegeven. Abonnementsprijs per 3 maanden
voor Alkmaar f0,80; franco door het geheele Rijk fl,
Afzonderlijke nummers 3 Cents.
Prijs der gewone advertentiën
Per regel f 0,10. Bij groote contracten rabat. Qr««te
letters naar plaatsruimte.
Brieven franco aan de N. V. Boek- en Handelsdrukkerij
v/h. HERMs. COSTER ZOON, Voordam C 9.
Telefoonnummer 3.
BINNENLAND.
Firma STiKKEL, OLIJ m TEN ZELDAM.
AARSCHE COURANT.
BURGEMEESTER en WETHOUDERS van ALK
MAAR brengen ter algemeene kennis, dat, overeen
komstig art. 17 der wet van 14 September 1866,
Staatsblad No. 138, door hen is herzien de lyst, be
vattende de namen der inwoners die in aanmerking
komen voor het verleenen van inkwartiering en onder
houd van militairen en paarden, welke lijst ter inzage
voor een ieder is nedergelegd ter gemeente-secretarie,
gedurende 14 dagen na heden.
Bezwaren tegen die ljjst kunnen schriftelijk aan
Burgemeester en Wethouders worden ingediend binnen
14 dagen na afloop van den tijd voor de inzage der
lyst bestemd.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
JAN DE WIT Dz., Voorzitter,
1°. Burgemeester.
DONATH, Secretaris.
Alkmaar, 26 Mei 1913.
HINDERWET.
BURGEMEESTER en WETHOUDERS van Alk
maar brengen ter algemeene kennis, dat heden op de
gemeente-secretarie ter visie is gelegd het aan hen
ingediende verzoek met bijlagen van W. G. E. VALK,
aldaar, om vergunning tot het oprichten van een
heeteluchtoven, ter vervanging van den bestaanden
jjzeren oven, in het perceel Houttil, Wijk B, No. 5.
Bezwaren tegen deze oprichting kunnen worden in
gediend ten raadhuize dezer gemeente, mondeling op
Maandag 9 Juni e. k., 's voormiddags te elf uur en
schriftelijk vóór of op dien tyd. Gedurende drie dagen
vóór gemelden dag kan de verzoeker en hij, die be
zwaren heeft ingebracht, op de secretarie dezer ge
meente van de terzake ingekomen schrifturen kennis
nemen.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
JAN DE WIT Dz., Voorz., 10.-Burg.
DONATH, Secretaris.
Alkmaar, 26 Mei 1913.
ALKMAAR, 27 Mei.
De Tsaar van Rusland heeft Duitschland. verlaten,
de koning van Engeland is naar zijn tante te Strelitz
gegaan en na de huwelijksmarsch volgt weer het lied
van den dagelijkschen arbeid. Het is den heer Wolff
van het Tageblatt opgevallen, dat er in het gewemel
van galarijtuigen, vederbossen en goudtressen veel
oude huurkoetsen reden, zoogenaamde landauers,
waarin tijdgenooten van Humboldt en Heinrich Heine
een ritje maakten. Een weinig geroerd zag men tus-
schen al die auto's en majestueuze pracht en praal de
ze vierwielige getuigen uit het verleden.
Blijft er, vraagt hij, van den uiterlijken glans van de
ontmoeting der drie koningen meer dan een schoone
herinnering over De monarchen hebben elkaar
vriendschappelijk de hand gedrukt en in het. hoerage
roep, waarmede de gasten ontvangen werden, klonk
duidelijk waarneembaar Duitschlands wensch naar
tien vrede. Daar, waar men de echo der gesprekken
opvangt en de gelaatstrekken bestudeert, vertelt men,
dat de koning van Engeland overeenkomstig zijn aard
en zijn grondwet niet. over wereldkwesties heeft ge
sproken, terwijl de Tsaar van Rusland in zijn ge-
spiekken met den Duitschen Rijkskanselier v. Beth-
mann Hollweg zeer ijverig heeft, gesproken over poli
tieke onderwerpen. Het is duidelijk, dat zulk een
wisseling van meeningen altijd een beetje aan de op
pervlakte blijft en men practische vraagstukken ont
wijkt hoe onbegrensder het onderwerp, des te be-
Novelle van
ANTON GIULIO BARRILI.
9) o
Wij volgden den koning over twee ruwe nlanken
die tot ophaalbrug dienden, en We werden in een
groote kamer binnengelaten, zeker de raadszaal want
de heele meubileering bestond uit een dozijn matten
langs de muren in het rond gerangschikt. De koning
ging op de mooiste mat zitten, of liever liggen, terwijl
een korps onzichtbare fluitisten achter de schutting
van de hut eeli oorverdoovend lawaai maakte. Twee
wilden die de hoog3tgeplaatste personages waren na
den gezalfden koning (gezalfd met kokosolie, natuur
lijk) gingen naast hem zitten; langzamerhand kwa
men er nog-meer, die plaats namen volgens hun rang.
Wij stonden als palen recht tegenover den troon, maar
fie koning had medelijden met onze beenen en beduid
de ons door een teeken om te gaan zitten. Apollo, de
mocratisch als hij was, had zich al zonder veel omslag
Uitgestrekt en !k geloof zelfs vóór dat de vorstzelfwas
gaan liggen.
Wat gaat er nu gebeuren? dacht ik bij mezelf. Zoo,
nu spreekt de koning met zijn minister, de minister
k0wl,?P, €?.gaat. de boodschap overbrengen, een bode
ebben ze hier niet noodig'. Maar wat zal het voor
een boodschap zijn?
A ij f tien minuten gingen zoowat voorbij, de koning
Sedeo mng'1Uldig te ""01'den hii juist een
tweeden minister op uit zenden, toen de eerste terug-
slister de vriendschappelijke verzekeringen bij de ge
sprekken. Men moet echter begrijpen dat de Tsaar wel
zwarte .gezichten in zijn omgeving zag toen hij het
plan om naar Berlijn te gaan, opperde en dat hij per
soonlijk door dit bezoek een eerlijk bewijs van zijn
goede gezindheid gaf. En niemand kan ontkennen, dat
de atmosfeer er beter op geworden is na den tijd van
de omsingeling-apolitiek en na de catastrophe van
Agadir. Maar des te dringender doet zich de vraag
voor, waarom men juist op dit oogenblik milliarden
eischt voor de bewapening.
Kan men de waarde van koninklijke bezoeken zeer
hoog schatten, wanneer op hetzelfde oogenblik een
nieuwe reusachtige uitgave voor de bewapening wordt
geëischt En met welke hervormingen ten bate van
het volk wordt deze eisch bezegeld? Onverwoestbaar
schijnt ook de geest, die de ontwikkeling vreest, die
elke snelle, frissche beweging haat en die midden in
het vooruitstrevende leven steeds weer uit het verle
den te voorschijn komt deze geest is de oude
huurkoets met zijn gehuurde livreibedienden, meent
de Duitsche schrijver.
Er zouden natuurlijk nog heel wat persstemmen
aangehaald kunnen worden. Over het geheel wordt
nog al waarde gehecht aan de wisseling van vriende
lijkheden, welke te Berlijn heeft plaats gehad, wijl zij
getuigen van goede familiebetrekkingen tusschen de
hoven, wat door velen nog steeds als een sterk ele
ment voor den internationalen vrede wordt be
schouwd.
De Keizer heeft zijn dochter als huwelijksgift den
Brunswijkschen troon in het vooruitzicht gesteld. Al
thans wordt dit afgeleid uit. de volgende zinsneden
uit. zijn toespraak:
„Gij moet bereid zijn om zware lasten te dragen en
om de schoone dagen van geluk en vreugde dankbaar
te aanvaarden.
„Maar boven alles zult gij, niettegenstaande uw
jeugd, weldra anderen moeten dienen, voor anderen
moeten zorgen. Moge deze taak, de schoonste, uw ge
heele leven vervullen en moge liefde tot andere men-
schen uw harten verwarmen.''
Intusschen wordt van alle kanten zoo nadrukkelijk
mogelijk verklaard, dat politieke berekeningen geheel
vreemd zijn aan dit huwelijk, dat dit louter uit liefde
is gesloten de oplossing der Welfenkwestie moet
niet de aanleiding tot, doch slechts een bijkomend
omstandigheid van deze echtelijke verbintenis zijn.
KAMERVERKIEZINGEN.
De N. P. O. Crt. schrijft, dat niet de heer A. Zijl
stra te Groningen een candidatuur in het district Ap-
pingedam heeft aanvaard naast de chr.-hist,, maar de
heer mr. van der Hoop van Slochteren heeft eene can
didatuur aangenomen naast die van den heer Zijlstra.
De anti-rev. zijn echter daarover niet. ontsticht,
aangezien de chr.-hist. slechts doen wat zij zelf deden,
n.l. gebruik maken van hun recht.
Jhr. G. J. A. Schimmelpenninck, candidaat van
een gedeelte der christelijk-historische partij in het
district Ede, heeft de candidatuur aanvaard.
In de gisteravond te Almelo gehouden vergade
ring der Centrale Christelijk-Historische Kiesvereeni-
ging in het district Ommen is candidaat gesteld mr.
Bichon van IJsselmonde, aftredend lid.
kwam met den zonderlingsten persoon dien ik ooit
had gezien. Stel je voor een lange, smalle gedaante,
die op stelten scheen te loopen, met de armen rondge
bogen als de handvatten van een vaas, een bos haar,
dat vroeger blond was geweest, maar nu rossig was
geworden door de vele pomades, waarmee hij de ver
woestingen door de jaren aangericht, wilde bedekken;
de wangen versierd met twee dunne bakkebaarden van
dezelfde kleur; hij zette altijd een klein mondje als
een van die dandies die op de waaiers zijn geschilderd.
Hij was blank van kleur, enfin een Europeaan, wat
men ook merken kon aan een paar laarzen, die twin
tig jaar geleden van gelakt leder waren geweest, een
jas van blauw laken met vergulde knoopen en een ka
len hoogen hoed zonder bodem. Dat waren al de
kleuren van den vreemden man, wien hemd en panta
lon ontbraken; in plaats daarvan behielp hij zich met
een zelfde lapje als de koning en de enkele dames uit
Capituta droegen.
Hij maakte drie diepe buigingen voor den koning;
hij zag naar ons met een air van een beschermer en
toen begon hij met het hoofd van den Staat te vloe
ken in die taal, waarvan ik je vertelde. Wij konden
niets verstaan, we hielden ons dus bezig met dien be-
Inchelijken man te aanschouwen. Wie was hij toch?
Misschien een schipbreukeling als wij, maar van vele
jaren geleden, want broek en hemd hadden tijd gehad
om te verslijten en de andere stukken van zijn klee
ding waren van een mode van minstens een kwart,
eeuw geleden.
samenspraak in de wilden taal was gelukkig ge
ëindigd en cle vreemde man, zich naar mij toekeerend
met een zwier die een eersten dansmeester tot eer zou
hebben gestrekt, voegde mij een zin in het Franseh
toe. Ik herademde, al was zijn neuzige uitspraak nog
NATIONALE BOND VAN PROTESTANTSCIIE
KIEZERS.
Het hoofdbestuur van den nationalen bond van pro
testantsclie kiezers heeft een manifest gericht tot het
Nederlandsche volk, waarin als oordeel wordt uitge
sproken, dat aan het ware christelijke geloof groote
schade toegebracht wordt door de tegenwoordige coa
litiepolitiek.
„Diep toch leeft in ons de overtuiging, dat ons volk,
zal het zichzelf kunnen zijn en zich kunnen blijven
ontwikkelen in de lijnen van christendom en historie,
moet vasthouden aan den godsdienst, die sinds de da
gen der reformatie zijn kracht is geweest, hetgeen dus
zeggen wil dat het moet handhaven zijn Protestantsch
karakter.
Daarom willen wij, dat naast vrijheid van godsdienst
en geweten onze openbare instellingen een pro-
testantsch-christelijke stempel zullen dragen.
Evenzoo willen wij, dat bij vrijheid voor alle kerken
de historische rechten der Ned. Herv. Kerk onverkort
blijven en dat aan haar de plaats worden gewaarborgd
die haar als de Vaderlandsche kerk in ons volksleven
toekomt.
„Voor dat doel werd deze Bond opgericht, die geen
nieuwe politieke partij wil zijn, maar zich stellende
boven de partijen wil trachten ook bij de komende
verkiezingen met de daad deze beginselen ingang te
doen vinden en zooveel mogelijk toe te passen.
Van harte verfoeien wij de bedriegelijke leuze der
coalitie, die op onheilige wijze godsdienst en politiek
vermengt en door het stellen van de antithese, zooals
de coalitie dat doet, ons volk al meer in twee vijande
lijke kampen verdeelt, waar zij elk, die met haar niet
wil meegaan, of aan haar leiband niet wil loopen, in
den hoek der paganisten, „ongeloovigen," „vijanden
van Christus" dringt.
Met kracht ook verzetten wij ons tegen de aanmati
ging van het Ultramontanisme, dat krachtens zijn we
zen niet anders dan vijandig kan staan tegenover de
Pv-otestantsche grondslagen van ons staatsleven.
Wij willen evenzeer tegenweer bieden aan alle aan
slagen tegen de Hervormde kerk onder de valsche
voorstelling als zou niet z ij de voortzetting van de
kerk der vaderen, de vaderlandsche kerk zijn.
Evenzoo verwerpen wij de voorgestelde oplossing
der schoolkwestie, als onchristelijk, waardoor het op
richten van allerlei sectescholen, zelfs van anti-natio
nale en anti-religieuse, wordt in de hand gewerkt, ter
wijl de openbare school tot- volstrekte neutraliteit
wordt gedoemd, daar wij opeischen voor God gansch
de gedoopte jeugd van ons volk.
Daarom moeten wij ons keeren tegen de coalitie, al
is het ook dat wij ons bloot stellen aan verdachtma
king en smaad, al is het- ook dat men ons ten onrechte
beschuldigd van anti-papisme en „gereformeerden"-
haat."
VERRADERLIJKE STREKEN.
Onder dezen titel schrijft de Nederlander over de
inlichtingen, die uit het chr.-hist. kamp aan het
Hbld. zijn verstrekt over de wijze, waarop het eoalitie-
accoord in de dir. hist, partijvergadering van April
is aangenomen.
Het blad vindt dat de persoon, die de inlichtingen
verstrekte, maar in de kringen van het Handelsblad
moet blijven verkeeren; daar hoort, hij beter thuis dan
in Christelijk-Historische kringen, waar men zulk
soort van menschen den rug toekeert.
Het blad gaat fel tegen de inlichtingen van het
Ilbld. in, welke het gebazel noemt, terwijl de heer
Snoepk Henkemans over den „verzonnen speech" het
volgende schrijft:
„Over „dr. Kuyper in de wielen te rijden," benevens
over het vervullen van „den innerlijken hartewensch
van dr. Kuyper," heb ik geen woord gesproken.
De heer Van Koetsveld had gezegd, dat, als wij het
voorgestelde accoord verwierpen, dr. Kuyper wel spoe
dig met een beter voorstel zou komen.
Daarop reageerende heb ik gezegd dat dr. Kuyper
al bedorven, doordat hij al zoolang de taal van Ocue-
nacats had gesproken, zoodat ik op het eerste moment
zijn toespraak niet duidelijk kon verstaan; maar ik
spitste mijn ooren en luisterde met alle aandacht.
Hij zei dan: Urutucte (stem des donders) mach
tig koning van het mooie eiland Ocuecanati, overwin
naar van de trotsehe Tomanicul (de groote slang die
zich langzaam beweegt), aan wien hij de groote eer
bewees om zijn hart, de lever en de andere meest sma
kelijke deelen op te eten, vraagt u, Caila lapi (zonne-
baard, zooals hij u genoemd heeft wegens uwen blon
den baard), wie u is en wat. u hier op zijn eiland komt
doen?
Ik ben, zei ik, Mauro Dodèro, uit Genua, kapi-
tein van de groote vaart, zooals mijn diploma's bewij
zen zouden, indien de Oceaan ze mij had gelaten; ik
was 2de stuurman op het schip „Stella del Mare"
een prachtige.boot van vijfhonderd tonnen, die in de
Stille Zuidzee vergaan is, nadat ze met eenige averij
de Kaap Iloorn was gepasseerd. Wij vieren zijti de
eenig overgeblevenen en we vragen gastvrijheid aan
den zeer machtigen Stem des Donders. Maar bevre
dig als 't u blieft mijn nieuwsgierigheid. Wie bent u
die spreekt en is gekleed als een Europeaan?
Ah! vindt u mijn jas mooi? zei de tolk, de lippen
samentrekkend om er een glimlach uit te persen, is
zij niet prachtig? Het. is een meesterstuk van ITu-
mann, de eerste kleermaker van Parijs.... twintig-
jaar geleden. Ik heet Labsolu, parfumeur en dans
meester. Ik was op weg naar Lima om aldaar de vol
keren de beschaving te brengen door den dans en een
pommade door mij uitgevonden, die het haar doet
rroeien, de hersens verheldert en ze vatbaarder maakt
voor groote gedachten. Maar de hemel heeft het an
ders beschikt en die menschen de weldaden van de he-
<le auto van de eble van Engeland.
By de op 16 Mei j.l. op de Brooklyn-Baan gehou
den raceskwam deze auto wederom eerste aan.
Importeurs voor geheel Nederland
„fiennemer Antegarage", Telet. 140.
1LRMAAB.
dit niet zou doen en niet kon doen; want dat zijn
naaste geestverwanten toch reeds vonden, dat hij in
zake art. 171 en in zake „Ommen" te veel had toege
geven, zoodat meerdere toegevendheid zijnerzijds zou
leiden tot ontstemming in de Anti-revolutionaire p«r-
tij. v
Waar voor dr. Kuyper de eenheid en de grootheid
der Anti-revolutionaire partij, als belang op den Vóór
grond trad was bij ons hoofddoel „behoud van het
Ministerie." Dit laatste kon bij dr. Kuyper niet het
hoofddoel zijn, omdat hij, gelijk ieder wist, tegen- het
Ministerie wel eenige bedenkingen had, gebleken uit
verschillende waarschuwende uitdrukkingen in „de
Pers" en in „de Kamer" en uit het kras optreden te
gen den minister De Waal Malefijt."
CENTR. RAAD VOOR - INTERNATIONALISME.
De Nederl. Centrale Raad voor Internationalisme
had zich tot den Raad van Ministers met het verzoek
gewend, of de Regeering de stichting van een behoor
lijk congresgebouw in de Residentie niet zou kunnen
bevorderen. Op dit verzoek is door de rpgeering af
wijzend beschikt.-
Tevens kan medegedeeld, dat dr. A. Kuyper het
voorzitterschap van dezen Raad heeft nedergelegd en
als lid ontslag heeft genomen. („Stand.")
Gemengd nlenwtu
OPENING VAN „LANDBOU WOPVGEDTNG I."
Gistermiddag heeft te Appel (gem. Nijkerk) de mi
nister van justitie a. i., mr. Th. Heemskerk, de stich
ting Lnndbouwopvoeding I geopend, welke eigendom
is van de te Utrecht gevestigde vereeniging Land-
bouwopvoeding.
Het doel dier vereeniging is, minderjarige, niet- meer
leerplichtige jongens, bij voorkeur ouder dan 16 jaar,
die ter beschikking van de regeering zijn gesteld en
over wie haar de voogdij is opgedragen of die haaf
overigens zijn toevertrouwd, te verzorgen en op te
voeden. Zij tracht haar doel te bereiken o.a. door
aankoop, ontginning en daarna bebouwing van woeste
gronden, waarop dan gestichten worden geplaatst.
Bij acte van 29 Sept. 1911 kwam de vereeniging
door schenking en aankoop in het bezit van ruim 60
II. A. heidegrond- te Appel, waarop thans het eerste ge
sticht is verrezen. Tal van autoriteiten uit het ge
heele Land waren bij de opening tegenwoordig.
DE OUDE: EN DE NIEUWE MODE
In een Noord-Limburgsch dorp, schrijft de Tel.,
zou eene boerin na een blijde gebeurtenis voor 't eerst
weder ter kerke gaan, wat in die streken ais eene bij
zondere plechtigheid geldt. Tot nu toe had zij steeds
de nationale knipmuts gedragen, doch zij achtte zich
niets minder dan hare medezusteren uit het dorp, die
langzamerhand allen, tot den meer modernen dames
hoed waren overgegaan en schafte zich dus in de stad
ook een mooie groote schuit aan.
Hij stond haar magnifiek en trotsch als eene pauw
toog zij naar het bedehuis. Echter, nog niet aan den
omvang van het nieuwe hoofddeksel gewend, kwam 2ij
te dicht bij eene kaars, zoodat dit in een minimum
van tijd, benevens een gedeelte van haren haardos, tot
een beetje asch was verteerd.
't Moedertje besloot nooit meer een „dameshoed"
op te zetten, doch de knipmuts in eere te zullen her
stellen!
schaving voorloopig onthouden. Ik ben hier sedert
achttien jaar en deze regeering bewijst mij alle eer,
omdat ik de koningin-moeder, de gracieuse „Wolk van
den zonsondergang" heb ingewijd in de geheimen van
di: Parijsche mode; en ik ben nu de kapper, de staal
meester, de maitre de danse et de maintien van de
zuster des konings, de lieve goddelijke prinses Mor
gendauw, waarvan ik u den zoo zoet klinkenden naam
in do iniandsche taal zou willen zeggen, indien ik niet
vreesde dat de machtige Stem dos Donders bemerkte
als ik die uitsprak, dat ik me met u onderhoud over
zaken die met het ware onderwerp niets te maken
hebben.
Juist op dat oogenblik begon Urutucte zijn geduid
li verliezen. Maitre Labsolu haastte zich hem tot
bedaren te brengen door hem in een lange toespraak,
alles wat ik hem in een paar woorden had gezegd over
te brengen en hij bracht hem dikwijls aan het glim
lachen, een bewijs, dat de deugniet het papje srnake
lijk voor hem klaar kon maken.
Een goed teeken! zei ik tegen Labsolu de ko
ning lacht. Hij antwoordde mij met een samentrek
ken van dc lippen, wat beteekende, dat ik te vlug
klaar was met mijn oordeel.
Ik zal later een onderhoud met u hebben zei
hij. Laten we nu voorloopig de bevelen van den ge-
nadigen vorst afwachten.
Labsolu had gelijk me mijn vreugde wat te tempe
ren. De koning zond ons weldra weg en ik. geschei
den van mijn lotgenooten, werd opgesloten in een hut
bij den oever van de rivier, en streng bewaakt door
vier goed gewapende wilden, die heen en weer liepen
met den afgemeten pas van onzen Europeeseheu
schildwacht,
ËÊMM-L (Wordt vervolgd.)