Een KIPPENHOK
Damrubriek.
STADSNIEUWS.
IK WEET WEL DAT HET EEN MASSA GELD
WAARD IS.
IngeM»deii Mededeelingeu.
7.
Die stekende pijn in den rug.
SPROKK E LING EN
A D V E R T E N T l E N.
met REN te koop.
NIEUWE ZAAK.
De heer J. F. v. Lieshout opende gisteravond in het
neer ruime perceel Zaadmarkt 88 zijn grossieirszaak
in suikerwerken, drups, chocolade, enz., welke artike
len aldaar ook in detail verkocht zullen worden.
De zeer mooie uitstalling trekt algemeen de aan
dacht.
GEVESTIGDE PERSONEN.
M. Rakker, dienstbode, n.h., Heerenstraat 10. J. G.
Stiitner, photograaf, e.lNieuwesloot 9. P. Jes, sto
ker Alkmaar Packet, n.h., Wildemanstraat 17. J. van
de Graaf, betonwerker, n.h., Stuartstraat 3. J. Feith,
zonder beroep, n.h., Kanaalkade 9. J. de Bruiin, kleer-
makersbediende, n.h„ Snaarmanslaan 131. J. de Waij,
kellner, n.h., Magdalenenstraat 22. I. L. Verzijlbergen,
clectricien, r.c., Laat 129. P. C. M. van Koningsbrug-
ge, scheepstimmerman, r.c., Oudegracht 171. A. P.
Holtes, timmermansknecht, n.h., St. Annastraat 41.
P. Oldenhof, electricien, n.h., Oudegracht 104. G.
Boekei, dienstbode, r.c., Spoorstraat 104. J. Engels
man, beambte H. IJ. S. M., d.g., Druivelaan 53. E. M.
van der Lelie, zonder beroep, n.h., Stationsweg 184.
J. H. Femée, fabrieksarbeider, r.c., Akerslaan 1. H. J.
P. van Stiigt, letterzetter, r.c., Kerkplein 1. M. Slot,
pakhuisknecht, n.h., Westerkolkstraat 8. J. C. M.
Hul, horlogemakorsbediende, r.c., Nieuwesloot 19. C.
A. van der Linde, bankwerker, n.h., Kinheimstraat 13.
H. C. Kuijten, kellner, r.c., Geesterweg 1. J. H. H.
Ihns, kok, geene, Geesterweg 1. G. H. Ch. Rijnaarts,
zonder beroep, r.c., Mient 18. A. Heuvers, smids
knecht, r.c., Achterweg 43.
VERTROKKEN PERSONEN.
A Schot, blokwachter H. IJ. S. M., n.h., Uitweg 4,
Sehagen. J. Harder, fabrieksarbeider, n.h., Molen-
huurt 9, Uitgeest. N. Ruckort, controleur H. IJ. S. M.
r.c., v. d. Woudestraat 17, Amsterdam. A. W. Gerver,
sigarenmaker, geene, Druivenlaan 41, Amsterdam. A.
Zwagerman, dienstbode, n.h., 1ste Landdwarsstraat 14,
Bergen. H. Bosman, wed. J. Wessenius, zonder beroep,
n.h., Nieuwpoortslaan 28, Hoorn. D. Klaij, barbiers
knecht, n.h.. Koorstraat 41, Oudkarspel. T. Speets,
zonder beroep, n,h., Langestraat 40, Anna Paulowna.
N. Kuiper, zonder beroep, n.h., Omval 49, Zuid- en
Noord-Schermer. H. G. Gerdes, officier administratie
Marine, geene, Mient 15, Bergen. J. A. van Vuure,
zonder beroep, el., Mient 15, Bergen. T. Lute, dienst
bode, n.h., Achterwezel 1, Helder. P. Hoogland, steen
houwer, n.h., Kinheimstraat 24, Wormerveer. C. van
Wonderen, zonder beroep, r.c., Westerweg 181, Am
sterdam. A. de Klerk, glazenwasscher, r.c., Liefdelaan
24, Amsterdam, n. J. Gerritsen, bewaarder Strafge
vangenis, mL, Zuider Houtlaaa 13, Haarlem. G. Th.
F. Riestenberg, werkman, r.c., Stationsweg 108, Scho
ten. J. van Wulfen, zonder beroep, r.c., Stationsweg
108, Schoten. JLiefting, boerenarbeidier, r.c., Varne-
broek 41, Heiloo. C. G. van Middelkoop, 1 iefdeznster,
r.ö., St. Elisabethsgesticht, Rotterdam. J. G.eO. Biek-
man, liefdezuster, r.c., St. Elisabethsgesticht, Rotter
dam. M. C. G. Deuzeman, zonder beroep, rem., Tuiin-
Btraat 21, Chicago. A. Besse, timmermansknecht, n.h.,
v. d. Woudestraat 43, Graft. J. Homan, bloemist
knecht, geref., Kanisatraat 7, Hoorn. J. L. de Jong,
dienstbode, n.h., Heklersche Weg 29, Amsterdam. W.
1. R. van Mook, kok, r.c., Geesterweg 1, Rheden. C.
Slikker, stoombootkapitein, n.h., Baansloot 10, Am
sterdam. J. H. D. Koch, commies H. IJ. S. M., n.h.,
Lamoraalstraat 8, Rotterdam. J. Kossen, zonder be
roep, r.c., Kennemersingel 28, St. Maarten. M. J. Co-
pini, harlogemakersbediende, r.c., Vrouwenstraat 1,
Zandvoort. J. Hartstra, timmermansknecht, n.h., Pr.
Hendrikstraat 8, Heerenveen.
ARRONDISSEMENT8-RECHTBANK TE
Zitting van 24 Juni.
(Vervolg).
MISHANDELING.
Mattheüs Theodorus B. uit de Zijpe was als bekl.
absent. Hij was den llden Mei met nog iemand in
Anna Paulowna, kreeg bij die gelegenheid twist met
den ander en liep ten slotte met een nijdig hoofd weg
en vroeg aan den 18-jarigen Ans van Stipriaan, dien
hij toevallig tegen het lijf liep, om een sigaar.
Maar de jongen, in gezelschap van een even oud
mendje, C. Raap, beschikte afwijzend op dat verzoek.
Maar^B. sloeg toe, dat wil zeggen op Stipriaan's ge
laat. Nu werd de ruwe Zijper vervolgd en heden ver
eerd met een eisch tot 15 boete subs. 15 dagen hecht.
VERZETZAAKJE.
Adrianus Iï. uit Hoorn kwam in verzet tegen een
vonnis dat hij voor een vernieling onlangs opliep. Hij
was niet aanwezig en op grond daarvan werd het door
hem nangeteekend verzet vervallen verklaard
BELEMMERING.
De gebroeders Willem en Cornelis Z. uit Bergen aan
Zee hadden een vrij aanzienlijk aantal meeuweneieren
bij zich, toen zij onlangs door den rijksveldwachter ter
hunner woonplaatse, B. Strooker, werden staande ge
houden, die beslag op die meeuweneieren wilde leggen
om ze uit te leveren aan den ambtenaar van het open
baar Ministerie. Maar daarin belemmerden de gebroe
ders hem, wat hen ieder een eisch tot 1 week gev .st-r.
op den hals haalde.
0. D„ ook van Bergen aan Zee, had een gelijke be
lemmering tegen den rijksveldwachter Strooker ge
pleegd, door ook te beletten dat deze de eieren in be
slag kon nemen die hij bij D. aantrof. Ook tegen D.
wiens delict, van 24 Mei dateert, werd een week gevan
genisstraf gerequireerd.
was in schreien uit te barsten door de teleurstelling.
En ik was juist even uitgegaan om een kopje thee te
gaan drinken en toen kwam u; het kan raar troffen."
V an de rest van haar ontboezemingen waren de
sf ruiken in den t.uin de oenige toehoorders, want, het
was Rupert niet mogelijk nog langer naar haar te
luisteren; hij keerde zich om en ging heen, sloot hef.
hekje met een harden slag achter zich dicht en voelde
zich diep ongelukkig en ontstemd.
HOOFDSTUK V.
„Het was dom, ik had dadelijk moeten begrijpen, dat
het een grap was. Maar de brief was zoo vriendelijk,
men zou nooit denken dat hij van zoo'n akeligen man
kwam die een grap met je wou uithalen."
Mot loomo schreden was Christine de trap
baar kamer opgeklommen en nu zat zij daarop
stoel en voelde zich uitgeput, somber
digd.
Do droevige noodzakelijkheid iederen cent uit te
sparen, had haar gedwongen te voet don afstand af
te leggen van Bays-water naar haar verafgelegen ka
mer in het S. W. distriet, en voordat zij halverwege
het park was gekomen begon bet te regenen, zoodat zij
zich niet alleen doodmoe en ongelukkig gevoelde,
maar ook door en door nat. In zijn beste dagen was
haar serge pakje niet dik geweest, en nu was het tot
den draad toe afgesleten en niet langer in staat haar
tegen weer en wind te beschutten. De stofregen was
door haar mantel en blouse heengedrongen; haar rok
ken hingen slap om haar boenen; zij was door ©a door
Jacob B. van Texel had aldaar 2 jaren geleden tan
A. Langeveld een paardenketting ontvreemd, wat on
langs door Langeveld's broer Johan werd ontdekt, die
er B. mee zag loopen in 't land. De ketting werd door
den rijksveldwachter E. Tuinstra opgespoord en in be
slag genomen. Tengevolge van een on ander werd
Dinsdag tegen B. die niet verschenen was, 10 boete
of 10 dagen hechtenis geëischt.
Uitspraken over 8 dagen.
Aan de Dammers.
Met dank voor de ontvangen oplossingen van
bleem 240 (auteur Dettmeijer).
Stand:
Zwart: 7, 9, 12, 13, 16, 17, 18, 19, 22, 25, 35.
Wit: 24, 27, 31, 32, 33, 34, 36, 38, 39, 44.
pro-
Oplossing:
1.
33—28!
L
22 42
2.
44—40!
2.
35 38
3.
3228 1
3.
19 39
4.
27—22
4.
18 27
5.
31 2
5.
33 22
6,
2 7 wint.
naar
een
verontwaar-
SLAGZET.
In de volgende stelling deed Fabro een zeer
damzet, 10 zetten diep.
mooie
Wit speelde:
1. 35—30
1.
24 35
2. 33—29
2.
23 34
3. 25—20
6.
15 24
4. 28—22
4.
17 28
5. 32 14
21 41
6. 47 36
9 -.20
7. 44—40
35 44
8. 50 19
8.
13 24
9. 26—21
9.
16 27
10. 31 21!
Ter oplossing
voor deze week
Probleem 241 van M. FABRE (L. D.).
Zwart4, 8. 11, 13/16, 18/21, 23, 24.
Wit: 22, 28, 30, 32/35, 37/40, 43, 45.
Oplossingen vóór of op 3 Juli bureau van dit blad.
nat en te vermoeid om zich de moeite te geven water
op te zetten op haar spirituslampje en een kopje thee
te zetten.
„Ik gelooi dat, het waar is, wat juffrouw Jones
,c_ "Zij zegt dat de mannen allemaal
hetzelfde zijn, je kunt er geen een vertrouwen. Ik
dacht dat zij dit alleen zei omdat haar man zich dood
gedronken heeft, en alles heeft» opgemaakt wat zij ver
diende, en dan sloeg hij haar. Maar nu weet ik het
toch niet. „Met haar koude vingers haalde zij de pen
nen uit haar hoed, deed haar natten mantel af die zoo
koud tegen haar lichaam kleefde en haalde een brief
uit naar zak met een flinke mannenhand geschreven.
„0. M. p./a. Mrs. Cole, Dagbladagent,
10 Cameystraat S. W.
„Men zou denken dat het het schrift van een heer
was", dacht het arme kind verder. „Ik had nooit ge
dacht dat een heer, die zoo schreef, een vlegel kon we
zen, en zijn brief klinkt evenmin vlegelachtig", voegde
zij er droevig bij, terwijl zij den brief uit het couvert
nam en de woorden las die zij trouwens reeds van bui
ten kende.
„Geachte mejuffrouw.
Misschien zal ik u van dienst kunnen wezen indien
het u schikt u morgen (Woensdag), 's middags om 5
uur, aan te melden No. 100 Baiford Road Bayswater.
Wij kunnen or eens over praten. Mijn vriendin, aan
wien dat huis toebehoort, zal u met genoegen ontvan-
^en' Uw dw.
R. MERUSIDE.
„En dan kom ik voor een dicht huis", zei Christine
hardop, „en een oude vrouw komt mij vertellen dat zij
don naam Meruside nog nooit gehoord heeft; ik be
grijp dat bet dus alles voor den gekhouderij is ge
weest." Twee tranen, tranen van vermoeienis m te-
Goede oplossingen ontvingen wij van de heeren:
G. Oloeck, D. Gerling, J. Houtkooper, J. K., G.
Nieuwkuijk te Alkmaar, S. Homan, Wijde Wormer
en II. E. Lantinga, Haarlem.
In verschillende damrubrieken en tijdschriften werd
de laatste weken druk gesproken over onze notatie.
Wij volgen nog altijd de manier van Manoury. In
alle damrubrieken en tijdschriften wordt deze notatie
gebezigd.
Vele damspelers hebben echter nog de grootste
moeite met het opschrijven van een partij, doch dit
zij er meteen bijgevoegd: zij hebben er een grooten he
kel aan. Het leidt hun aandacht van 't spel af. Toch
is 't jammer, dat er nog te weinig genoteerd wordt.
Veel moois gaat daardoor nog voor ons spel verloren.
Er wordt ijverig naar een eenvoudige notatie-manier
gezocht, doch o. i. is men hierin nog niet geslaagd.
Wordt er werkelijk een gevonden, die in de practijk
doelmatiger blijkt, en daardoor in de tijdschriften
wordt gebezigd, dan zullen wij ons haasten deze voor
onze lezers te verklaren. Tot zoolang houden wij ons
echter maar bij de oude manier, een manier, die ons
steeds uitstekend' heeft voldaan.
komt van de nieren, welke onder het smalle gedeelte
van den rug zijn gelegen. Doch rugpijn is slechts een
der verschijnselen, andere zijn: waterzuchtige zwellin
gen, opgeblazen oogen, gezwollen voeten, bezinksel in
de urine, pijnlijke loozing, voortdurende aandrang,
een onnatuurlijke vermoeidheid, prikkelbaarheid, bui
tensporige dorst, rheumatische pijnen in de armen,
beenen of heupen, duizeligheid, hoofdpijn.
Niet elke patiënt heeft al deze verschijnselen, doch
iedere lijder heeft er eenige, en de minste nieraandoe
ning is gevaarlijk, want noodlottige ziekten ontstaan
door het verwaarloozen van een nierkwaaL
Foster's Rugpijn Nieren Pillen regelen de goede
werking der urine-organen, zij leiden de nieren zacht
jes tot gezondheid terug en herstellen haar kracht tot
het filtreeren van het bloed en het uitdrijven van het
urinezuur en de urinestof, welke de oorzaak vormen
Reumatiek, jicht, niersteen, nierontsteking, enz.
Zij zijn het best bekende geneesmiddel tegen blaasaan-
doeningen, en zij voeren het overtollige water af bij
waterzucht.
Te Alkmaar verkrijgb. bij de hh.
Nierop en Slothouber, Langêstr 52.
Toezending gesehiedt fr. na ontv.
v. postwissel f 1.75 voor één, of
f 10.voor zes doozen. Eischt de
echte Foster's Rugpijn NierenPillen,
weigert elke doos, die niet voorzien
mark, is van nevenstaand handelsmerk.
HET KOSTBAARSTE TAPIJT TER WERELD.
Het Victoria en Albert-Museum te Londen heeft in
bruikleen gekregen een der stukken van het „panrlen-
tapijt van Baroda". Dit prachtstuk van Indische
kunst bestaat uit vier symmetrische vlakken, elk van
20,55 M. in het vierkant en die precies aansluiten.
Het tapijt was door den voorganger van den tegen-
woordigen Maharadjah bestemd voor het graf van
Mohammed te Medina. De grootste borduur-kunste
naars en juweliers van Baroda hebben er drie jaar
aan gewerkt, het gebruikte materiaal kostte meer dan
10 millioen gulden. Het stuk in het Victoria- en Al
bert-Museum vertoont in het midden een bloem, van
4 of 5 diameter. De omlijsting wordt gevormd door
24 rosetten, elk van 52 diamanten. Robijnen, smarag
den en saphieren worden door arabesken van paarlen
omringd. De Hindoe-vorst, door een zijner lieivelings
vrouwen tot den Islam bekeerd, had in zijn eerste
geestdrift dit meesterwerk aan den Profeet willen
schenken. Het is echter te verklaren, dat hij het
prachtstuk behouden heeft.
Juli, iedere plant heeft slechts twee bloesems, die ab-
i soluut geen, geur hebben.
VOGELBESCHERMING IN DE
VEREENIGDE STATEN.
De Regeering der Vereenigde Staten heeft onlangs
bepaald, dat de invoer van aigretten, voeren van den
zilver-reiger z.g. zee-arend-veeren, evenals voeren,
koppen, vleugels, staarten van wild gevogelte, verbo
den is, uitgezonderd voor wetenschappelijke doelein
den. De invoer van struiaveeren en de
tam gevogelte wordt toegelaten.
voeren van
CHINEESOHE LEKKERNIJEN.
„De gustibus non est dispartandumVoor geen
land is dit gezegde meer waar dan voor China. Hier
staan gerechten op de spijskaart, die een Europeaan
een rilling aanjagen en waarvan de reuk al voldoende
is, om alle eetlust te verdrijven. Tot deze „lekker
nijen" behooren behalve ratten, rupsen enz., ook de
„geconserveerde" eieren. Nu, die hebben we hier
ook, zal men zeggen, echter is er wel eenig verschil
tusschen onze methode en de Ohineesche. Zooals de
Chinees Yun Hanzawa in het „Centralblatt für Bak
teriologie" meedeelt, zijn er zelfs drie methoden. Bij
de „Pidan -methode worden de eieren in een pot met
een laag roode aarde, kalk, keukenzout en water be
dekt en de pot met papier luchtdicht gesloten. Na l
6 maanden zijn deze „welriekende" lekkernijtjes ge
reed en worden dan met suiker gegeten. Het eiwit
ziet geheel bruin en de dooier is brijachtig en zwart
groen. Hanzawa heeft deze delicatesse scheikundig
onderzocht en constateerde, dat de verandering door
bacteriën was teweeg gebracht. De andere conservee
rings-methode, de „hueidan", neemt niet zooveel tijd
in beslag. Hierbij moeten de eieren slechts 20 dagen
in een mengsel van aarde, zout en water liggen. De
zoo behandelde eieren worden gekookt gegeten met
soja en suiker. Bij de „Dsaudan"-methode, die even
eens 5 a 6 maanden duurt, worden de eieren in een
pot met geperste koeken ingemaakt. Waaruit deze
geperste koeken bestaan, bericht Hanzawa niet.
„HAMLET" ALS FILM.
Ook de melancholieke Deensche koningszoon zal
eerdaags in de bioscoop te zien zijn. In de nabijheid
van het oude visschersdorp Lulworth-Cove (Dorset)
wordt van hout en gips een Normandiscli kasteel op
getrokken een decor van de film-opname „Hamlet".
Sir John Forbes-Robertson, de bekende tooneelspeler
van klassieke stukken, zal met zijn gezelschap de slot
scène vertolken. De décors voor dit tafereel zijn 1%
K.M. lang, de kosten bedragen 120.000 gulden. De
eerste opvoering zal waarschijnlijk in September te
Londen plaats hebben.
EEN MERKWAARDIGE PLANT.
Als men van het station Lienz (Tirol) naar de
Gartnerkofel wandelt, vindt men op een hoogte vi
ongeveer 1600 M. de Alpenplant „Wulfenia carintia."
Zij dankt haar naam aan prof. v. Wulfen, die haar op
een zijner studie-reizen ontdekte. De „Wulfenia" is
een moerasplant, die op de rotsen van den Gartner
kofel in groote hoeveelheden voorkomt. Haar geheele
verbreidingsgebied is echter slechts 2 vierkante K.M.
groot. De plant wil nergens anders aarden, alle po
gingen om haar in andere streken aan te planten zijn
mislukt. De „Wulfenia" bloeit van Juni tot midden
leurstelling, welden op in de oogen van 't jonge meis
je en liepen langzaam langs haar wangen. Zij was
zoo moe zoo moe en zoo koud en zoo ongelukkig
zij had zich meer voorgesteld en meer hoop gehad op
het antwoord op haar bescheiden briefje, dan zij zelf
wist. Het. was een geruststelling voor haar geweest,
dat er in mijnheer Meruside's brief geen enkele toe
speling werd gemaakt op een huwelijk; ach! zij had
zich zooveel illusies gemaakt toen zij dien middag het
huis uitging, al was dit geweest met 'n beklemd hart.
Een flauw vermoeden, dat zij door dien mijnheer Me
ruside misschien werk zou krijgen, steunde haar op de
lange wandeling en gaf haar moed en kracht; zij had
zoo zeker gedacht, zoo stellig en zéker, dat de schrij
ver van het korte, beleefde briefje een gentleman was
en een goedhartig man. Men kan dus begrijpen, hoe
zij schrikte toen zij voor een dieht huis kwam, het was
of zij een slag in haar gezicht kreeg; dat de huisbe
waarster den naam Meruside bepaald nooit gehoord
had, bevestigde Christine in de meening dat zij het
slachtoffer was van een misplaatste grap.
„En geen enkel antwoord op al de brieven die ik
geechreven heb op een betrekking", riep zij mistroos
tig uit. Zij stond op en nam het spiritus-stelletje uit
de kast. „Zouden er veel meisjes zijn, zóó arm als ik
en zonder familie of vrienden? De volgende week heb
ik zelfs niet meer genoeg om mijn kamerhuur te beta
len, en juffrouw Jones wil het niet laten oploopen,
heeft zij al zoo dikwijls gezegd." Weer ging er een
rilling over haar rug; ditmaal was het meer tenge
volge van haar doodelijken angst voor de toekomst,
dan de kilheid van haar kamer en haar natte kleeren.
„Ik weet werkelijk niet wat ik doen moet, als al het
geld op is. Ach, wat moet ik toch doen!" en zij snik
te terwijl zij dt benoodigdheden voor de thee uit de
DE KONING DER AMERIKAANSCHE
STRAATLIEDJES.
Ook in Nederland zijn ze al heel bekend, de Ameri-
kaansche „negerliedjes". Met hun eigenaardig rythme
en ongewone intervallen doen ze, bij het eerste hoo-
ren, bijzonder verrassend aan. Ons, Nederlanders, die
meer aan Duitsche melancholie gewend zijn, vervelen
die clowneske Amerikaansche dingentjes gauw. In
hun geboorteland wordt men ze echter nooit moe of
beu. Daar zijn ze een rage. Iedereen houdt van ze
en hun componisten zijn dan ook echte helden bij het
volk. Een der meest talentvolle is Irving Berlin. Hij
is 25 jaar en kan met recht de koning der Amerikaan
sche straatliedjes worden genoemd.
Zijn levensloop was nu juist geen alledaagsche. Als
kleine jongen haalde hij de kost op met zingen. Hij
ging een café of restaurant binnen, zette z'n stem
banden in werking. Van wat er dan te liooren kwam,
had hij zelf nauwelijks notie. Hij fantaseerde maar.
Een repertoire had hij niet. Natuurlijk moest men
het kleine ventje opmerk(en. Hij werd naderbij ge
haald, volgestopt met lekkers, als hij maar zong. Werd
kind moe, dan wilde men niets meer van hem weten.
Zoo moest de jongen al vroeg voor zichzelf zorgen.
Onderwijs genoot hij zeer weinig. Later maakte hij
een vast inkomen als glazenwasscher. 's Avonds zong
hij voor de menschen. Met zijn zeventiende jaar gaf
hij het vaste baantje er aan en verdiende de kost met
zingen. En welke kost. Hij oefent dit bedrijf nu 8
jaar uit en heeft er nu 2 mil'lioen mee verdient. Zoo
als hij als kind zong, zoo zingt hij nog. Nooit is het
dezelfde melodie. Hij componeert er vijf per dag.
Van muziekleer of pianospel weet hij niets. Nog de
eenvoudigste wijs kan hij niet op papier weergeven.
Maar dat doet er niet toe. Daarvoor heeft hij z'n ar
rangeurs. Hij dicteert en anderen schrijven op en
werken de melodiën uit Den heelen dag zingt hij,
als hij geschoren wordt, is het een lied van den bar
bier; zit hij in een trein, dan wordt de locomotief be
zongen ;en zit er een lieve Amerikaansche tegenover
hem, dan bejubelt hij haar.
EEN DURE VIOOL.
De beroemde Oostenrijksche Staatsman graaf von
Irauttmansdorff, had een eigen huiskapel, die haar
beste beentje voorzette toen keizer Karei VI en ko
ning Friedrich Wilhelm I als gasten op het slot van
den graaf vertoefden, waarbij vooral een Italiaansche
meester, eveneens een gast, door het spel op zijn viool,
die een stuk werk van den beroemden vioolmaker Ja
cob Stainer was, de bewondering wekte. De graaf be
sloot, voor zijn eersten violist de kostbare viool te
krijgen. Volgens een nog tegenwoordig in de familie
archieven van Trauttmansdorff bewaarde oorkonde
heeft de beroemde Staatsman zijn doel onder de vol
gende twaalf voorwaarden bereikt: 1. Directe beta
ling van 3000 gulden. 2. Levenslange aanstelling van
den meester bij de grafelijke huiskapel. 3. Eiken
nieuwjaarsdag een nieuwe jas met gouden tressen, ter
waarde van 300 gulden. 4. Dagelijks een couvert aan
de tafel. 5. Dagelijks een maat wijn. 6 Jaarlijks twee
tonnen bier. 7. Vrije woning en vuur. 8. Vrij licht.
9. Maandelijks 10 gulden zakgeld, 10. Twaalf schepels
koren voor een ouden man, zoolang deze leeft. 11.
rije woning en vuur ook voor dezen man. 12. Zooveel
hazen, als de meester voor zijn eigen gebruik wenscht.
De vioolspeler leefde nog 20, de oude man 16 jaar en
men heeft uitgerekend, dat de viool met alles en alles
niet minder dan 19.797 gulden kostte.
LEVENDE SABELDIEREN IN SINT-
PETERSBURG.
Het verdwijnen van de kostbare pelsdieren heeft er
in Rusland toe geleid, pelsdieren te kweeken, waartoe
het voorbeeld en de resultaten van Hagenbeek niet
weinig bijdroegen. De eerste poging tot het aanleg
gen van een sabeldierenpark is gedaan met een sabei-
dierenfamilie, die uit het Amoergebied kwam. Tij
dens het vervoer moest elk van de kleine dieren af
zonderlijk in een hok gezet worden, omdat ze zeer
kwaadaardig zijn en elkaar onderweg konden opeten.
Doch zoodra ze lucht en vrijheid hadden, werden ze
verdraagzamer. De ouders hielden zich zeer mak. De
jongen daarentegen waren buitengewoon druk en
boosaardig en de oppasser liep menigen beet op.
Hun voedsel bestaat uit kleine gesneden stukjes
vleesch, verder uit doode vogels zooals duiven en
kraaien. Ze eten ook graag muizen, verscbe kippen
eieren, veel vruchten en boschbessen. Ook koemelk
drinken ze graag.
Te bevr. SNAARMANSLAAN 36.
kast nam. Het was een sobere maaltijd, die door de
van koude trillende vingers op de oude tafel werd
neergezet; zij was meer dan eens genoodzaakt de tra
nen af te vegen, die eindelijk door zooveel ellende en
uitputting een uitweg vonden. Haar lunch had be
staan uit een glas melk en een krentebroodje, dat zij
in een winkel in de buurt had gekocht; na dien tijd
had zij uren geloopen, ze was nat geworden en haar
wandeling werd bekroond door een bittere teleurstel
ling. Het was geen wonder, dat het jonge meisje, hoe
moedig en cordaat zij ook was, een gevoel had dat nu
het einde nabij was en zij geen hoop meer had.
I ot toppunt van haar ellende scheen alles haar te
gen te loopen. Zij kon de lucifers eerst niet vinden,
het licht wou niet branden, en teen het eindelijk
brandde, duurde het zoo lang tot het water kookte,
zoodat Christine meende dat het nooit zou koken. Het
droge brood had haar nooit zoo slecht gesmaakt; de
thee zonder melk was bitter. Gelukkig was de thee
warm; dat deed haar ten minste goed.
Het jonge meisje verlangde als een kind naar nog
wat meer te eten en te drinken. Zij zag voor haar
verbeelding de gezellige kinderkamer bij de familie
Donaldson, een bord opgestapeld met warm geroosterd
brood met boter; een groote taart in huis gebakken,
waar ze zoo veel van mochten eten als ze maar wilden,
zonder zicli ongerust behoeven te maken of er bij den
volgenden maaltijd nog wel wat van over was en meer
an die heerlijkheden. Zij duwde haar bordje weg,
iel met het hoofd op tafel neer en snikte alsof haar
hart zou breken. Warme toast met boter en taart zijn
geen romantische of poëtische zaken, neen; maar wan
neer iemand ergen honger heeft en zich zeer ongeluk
kig voelt en nog maar twintig jaar oud is, kan de her
innering aan hetgeen geweest is, de tegenwoordige ar
moede wel bijna ondragelijk maken.
£Wordt vervolgd),.
