DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN. Leeraar in de Aardrijkskunde. No. 161 Honderd en vijftiende Jaargang. 1913 DIN SDAH 15 JULI. FEUILLETON Deze Courant wordt eiken avond, behalve op Zon- en Feestdagen, uitgegeven. Abonnementsprijs per 3 maanden voor Alkmaar f0,80; franco door het geheele Rijk f 1, Afzonderlijke nummers 3 Cents. Telefoonnummer 3. Prijs der gewone advertentiën Per regel f 0,10. Bij groote contracten rabat. Groote letters naar plaatsruimte. Brieven franco aan de N. V. Boek- en Handelsdrukkerij v/h. HERMs. COSTER ZOON, Voordam C 9. BINNENLAND. HET NEDERLANDSCHE ROODE KRUIS. ALKMAARSCHE COURANT Aan bovengenoemde inrichting, directeur de heer A. VERSTEEGE, is tegen 1 September a s. te ver vullen de betrekking van Aantal wekel. lesuren 6. Belooning f 100 per wek, lesuur, met 3 driej. period, verhoogingen van 10 °/0. Deelneming in het Gem. Pensioenfonds verplicht, stor ting 6 0/0. Sollicitanten gelieven hunne stukken (adres op zegel in te zenden aan het Gemeentebestuur vóór 28 Juli a.s. ALKMAAR, Ltejuli. De 14e Juli is nog steeds de nationale feestdag in frankrijk. Nadat het jaar te voren op dien datum d'e Bastille was bestormd, werd den 14den Juli 1790 op het Champs de Mars een. groot verbroederingsfeest gehouden. Er moeten bij dat feest' een hal'f millioen menschen op de been zijn geweest, die er getuige van waren, dat de vaandels der departementen werden ger wijd en dat, onder het gedonder van het geschut, trouw aan koning en wet werdl gezworen. In onzen tijd draagt het feest veelal een militair karakter. Niet alt/ij dl heeft het een even kalm ver loop, maar gisteren is geen wanklank vernomen. Za terdagavond was reeds het feest te Parijs begonnen. Met vliegende vaandels, slaanden trom en in groot- tenue trokken militaire afdeeling-en, door fakkels schilderachtig verlicht door de feestelijk getooide straten. Op een der pleinen werd een concert gehou den, dat hoofdzakelijk was gewijd' aan de oude, Fran- sche militaire muziek. Militaire muziekkorpsen speelden de oude marschen en liedjes van het slag veld, en het koor van de groote opera en het conser vatorium zong onder levend'igen bijval der talrijke menigte de liederen der Fransche soldaten. Vervol gens werd er tot diep in den nacht op straat gedanst. 's Zondags had er onder voorzitterschap van den minister van oorlog een maaltijd plaats waarbij aan zaten degenen, die de medaille van 1870—'71 bezitten. Een bijzondere attractie was d'e groote parade, waar aan voor het eerst „de kinderen van groot-Frankrijk", de militaire inboorlingen uit de koloniën deelnamen, die reeds dagen te voren, overal' waar ze zich vertoon den, met geestdrift werden beg-roet. Reeds in de vroegte stroomde gisteren een groote menigte naar liet Bois de Boulogne, om de revue bij te wonen, liet was prachtig weer. Vooral de zwarte en Aziatische troepen werden bijzonder toegejuicht. De president der republiek kwam om 8 uur en hij werd evenals de minister-president zeer hartelijk ont vangen. De heer Poincaré ging langs het front der troepen en reikte aan verscheiden regimenten hun vaandel uit, in het bijzonder alweer aan de Afrikaan- sche en Aziatische. Hij hield daarbij een toespraak, waarin hij verklaarde, dat vooral de koloniale troepen slechts hun plicht kenden en liet nobele voorbeeld van de militaire deugden gaven. Alle regimenten, kan welke een vaandel wordt toevertrouwd, bewaken het met zorg en eerbied, alsof het een geheiligd' beeld was van het. groote vaderland, waarvan zij de verde digers zijn. Aan het einde van deze toespraak hechtte de presi dent het kruis van het legioen van Eer aan het vaan del van het eerste Senegaleesche regiment, dat de ge zamenlijke koloniale troepen vertegenwoordigde. De plechtigheid eindigde te midden van levendige uitingen van geestdrift en geen wanklank werd er vernomen. Natuurlijk is liet op den voorgrond plaatsen van de troepen uit de koloniën, die defileerden onder bevel van generaal Gouraud niet zonder beteekenis. Deze generaal toch vormt met den gouverneur van Fransch Vest Afrika Ponty en kolonel Manjin een drieman schap, dat ijvert voor de vorming van een zwart leger. Er is reeds veel geschreven en gesproken over de in stelling van zulk een leger, dat uiteraard zeer "sterk zou kunnen zijn en nieuwe perspectieven zou openen. Evenwel het wou nooit hard opschieten. Misschien geeft de zwarte demonstratie op den nationalen feest dag een krachtigen stoot tot het nemen van een proef, waarop reeds sinds geruimen tijd werd aangedrongen. kort bezoek aan het Franciscus-gasthuis ging de stoet naar de kerk aan den Goudschen Rijweg, waar de Rotterdamsche geestelijkheid ter begroeting aan wezig was. Te 8 uur werd de kardinaal ontvangen in de St. Jo- sefsgezellenvereeniging, waar Hij gehuldigd werd door de geestelijkheid, bestuursleden en afgevaardigden van Katholieke vereenigingen. H. M. de Koningin-moeder zou hedenmiddag ten paleize Soestdijk Zijne Eminentie kardinaal Van Rossum in audiëntie ontvangen. NA VERKIEZING-TWEEDE HAMER. Het d'istrictsbestuur der S. D. A. P. te Hoogezand heeft candidaat gesteld in de vacature ontstaan door het bedanken van den heer Spiekman, den heer dr. Th. van der Waerden, te Amsterdam, die de eandida- tuur heeft aangenomen. door L. G. MOBERLY. Naar het Engelsch. 26) _0_ hristine was vlug om iets te bedenken; de om standigheden hadden daartoe medegewerkt. Toch wist zij nog niet goed hoe zij informeeren zou naar een dokter zonder te verraden wat zij had' moeten be loven geheim te honden. Maar gedurende den rit naar huis kwamen haar 'plannen tot rijpheid en toen zij in de hoeve waren teruggekeerd en zij Bébé naar bed had gebracht voor haar middagslaapje ging- zij naar de keuken om wat aam juffrouw Nairne te vra gen. Deze was juist bezig ijzerkoekjes of knijpertje te maken voor de thee en wendde haar gloeiend en vrien delijk gezicht naar Christine toe, die haar hart al ge stolen had. „Zoo juffrouwtje, heeft u een prettig ritje gehad met de lieve kleine meid; u heeft groot gelijk haar vroeg uit te laten gaan terwijl d'e zon schijnt en haar nog wat te laten slapen voor de thee ik heb nog nooit een aardiger kindje gezien." „Ja, 't is een sn'oes," antwoordde Christine, en als zo niet zoo'n lieven gezonden aard had, zou zij bedor ven worden want alle menschen zijn dol op haar!" „Ja,, daar. kan niemand zich over verbazen, juf frouw. Het lieve kind! Ik was juist bezig wat koek jes bij d'e thee te hakken voor u en voor -haar juffrouw en „Dat is heel vriendelijk van u, juffrouw Nairne. En ik wou u juist komen vragen of u wat op Bébé zou willen letten; zij ligt te slapen in haar bedje. Als u nu en dan eens naar haar zoudt willen kijken dan zou ik u heel dankbaar zijn. Ik heb het wagentje nog niet naar dien stal laten - brengen want ik moet nog even paar het postkan- KARDINAAL VAN ROS'SUM. Kardinaal van Rossum is Zondag te Amsterdam, in het Concertgebouw, gehuldigd door de Nederlandsche Roomseh-Katholieke vakbeweging. Gisteren is de Kardinaal voor de tweede maal in Den Haag aangekomen en, zooals de vorige keer, eerst afgestapt aan het gebouw d'er Pauselijke Inter- nuntie. Vandaar begaf de liooge prelaat zich naar de wo ning van den minister van financiën aan d'e Park straat, wien hij een langdurig bezoek bracht. Bij de ontvangst bevond minister Kolkman zich in de rijke lijk met bloemen versierde vestibule. Tusschen een al lee van rozen langs d'e trap naar het salon begeleid. Aldaar werden de familieleden van den minister, on der wie zijne-beide broeders uit Dordrecht, aan den kardinaal voorgesteld', die aam allen den pauselijken zegen gaf. Hierna bracht d'e kerkvorst, vergezeld' van zijn ge- volg, een bezoek 'aan het R. K. Ziekenhuis in het West-Einde. Later heeft de kardinaal in de nunciatuur het twee de ontbijt gebruikt, waaraan ook minister Kolkman aanzat lijk met bloemen versierde vestibule ter ontvangst van den bezoeker. Tusschen een allee van rozen langs de trap naar het salon begeleidt!Aldaar werden de familieleden van den minister, onder wie zijne bei de broeders uit Dordrecht, aan den kardinaal voorge steld, die aan allen dén pauselijken zegen gaf. Kardinaal Van Rossum arriveerde gistermiddag met gevolg per auto's aan Heul'brug te Rotterdam, waar hij door een comité, te zijner ontvangst ge vormd, onder een stortregen begroet werd. Langs den weg- hadden vele Katholieken d'e driekleur met kerke- 'Jken wimpel uitgestoken- en zeer velen trotseerden den regen om den hoogen prelaat te zien. Na een DE KABINETSCRISIS. Naar Het Volk meldt, heeft- mr. Troelstra van den k a bin ets - f o r li a t o u r dr. D. Bos het verzoek ontvangen, deel te nemen aan een ministerie tot grondwetsher ziening, op den grondslag van de berstemmings- eischen der S. D. A. P., en strekt het aanbod zich uit tot drie socialistische ministerieele portefeuilles. NEDERLAND EN VENEZUELA. De „Cur. Cour." meldt dat het onlangs verschenen enezolaansche Geel'boek het volgende bevat omtrent de hangende quaesties met Nederland': „V at aangaat de diplomatieke betrekkingen met dit land- is er geen verandering gekomen in den toe- stand, sinds de aanbieding van d'e vórige memorie, en de regeering van Venezuela hoopt dat men ten laatste tot een bevredigende regeling zal komen zooals ver- eischt wordt door onze betrekkingen van verschillen den aard met genoemde natie." Op telegrafisch verzoek van den Neder]andschen gezant to Athene, namens de Grieksclie regeering, zal het Nederlandsche Roode Kruis zes verpleegsters uit zenden om in dienst te treden bij het Grieksclie Roo de Kruis. Voor eene uitzending hebben zich bereid verklaard de zusters E. L. Bahle, J. Buys, W. J. G. van der Hij den, M. M. van der Hijden, 4A. Oudshoorn en G. J. ter Poorten. Het vertrek is vastgesteld op a.s. Woensdag. ATJE'H. Een Regeerings-telegram meldt het volgende: Door Atjehsche amokmakers zijn aan het station Bireuen zwaar gewond! twee Europeeselie militairen beneden den rang van officier, van wie sedert één is overle den, en licht een Europeeseh militair beneden dien rang, terwijl aan het station Beureunoen een trein- controleur licht gewond' werd. Gemengd nieuws. SERUM TEGEN VLEKZIEKTE, in het Engelsehe Lagerhuis werden gisteren ver schillende vragen gesteld' aan den board of agriculture betreffende d'e gunstige gevolgen van d'e behandeling- der vlekziekte in Holland door een serum-inspuiting-. De heer Runciman, staatssecretaris voor landbouw, zeide, dat zijn aandacht onlangs werd gevestigd op eenige buitengewone resultaten van de geneeskundige behandeling der vlekziekte in Holland. Daar hij ech ter geen juiste inlichtingen 'had', gaf hij opdracht, dat een speciaal onderzoek zou wordën ingesteld. Dit on- toor." „Met genoegen juffrouw. U kunt rustig uitgaan; er zal dat lieve kind geen kwaad overkomen, dat be loof ik u." Het postkantoor, aan den eenen kant van den win kel waar van alles te krijgen was, lag aan) het eind van de verstrooide rij huisjes, de zoogenaamde dorpstraat v au Graystone. De heer Lanninlg bed'ien'de niet alleen het Koninklijk postkantoor maar hij had daarenboven een winkel waar hij ham en boter en garen en koek jes, en suiker en thee verkocht en nog zooveel meer. Hij was juist bezig suiker af te wegen heel bruine en oehtige suiker toen Chri'stine binnenkwam en hij keek haar over zijn bril heen aan met al de warme be langstelling', die men in een dorp aan een vreemdeling wijdt, „Mag ik voor een shilling stuiverspostzegels ais 't u blieft," zei Christine toen hij 'het zakje bruine sui ker heel .secuur had' dichtgedaan en aan zijn klant ter hand' gesteld',' en- een pakje halve stuivers briefkaar ten. En to!en de klant met 'haar suiker vertrokken was deed! zij een paar vragen over de omgeving en voëgde er met goed geveinsde onverschilligheid' bij: „In zulk een klein plaatsje heeft u zeker geen vas ten dokter?" „Wei neen juffrouw.' antwoordde 'da man, „het dichtste bij woont' Dr. Stokes, Dr. Martin Stokes. Hij woont aan den anderen kant' van de heuvels, te Man borough. De kleine meidl is toch niet ziek?" vroeg mijnheer Lanning met de grootste belangstelling; Bé- bó's aardige persoontje was al bekend' bij den postdi recteur en bij d'e inwoners van 'het dorp. „O neen! gelukkig niet!" antwoordde Christine Uug, „zij is heel wel en wij zijn hier heel graag- in dit aardige plaatsje. Maar het is altijd goed' om te wieten waar de dokter woont, niet waar?" voegde zij er vroo- lij'k en ontwijkend bij. „Daar heb u groot gelijk in juffrouw. Wie de dok- bij tijds haalt, spaart den ondernemer van begrafe nissen uit, hebben wij meer dan eens- gezegd." En mijnheer Lanning liet Christine al' buigende den win kel uit, met al den ijver van een hoveling. „Manborough, aan gen;e zijde van den heuvel." Dat was, zooals zij wist, op zijn minst drie mijlen hier van daan en Sandro, de dikke pony die lui met zijn staart stond te slaan voor de winkeldeur liet zich in geen geval haasten. „Een zaak van leven en dood!" Die woorden en de droevige toon waarop zij werden uitgesproken kwa men haar steeds w-eer voor den geest toen zij pein zend d'e dorpstraat opkeek, en zij zag voor 'haar ver beelding het witte, doodlsangstiige gezicht van die vrouw die deze woorden had uitgesproken. „Ik denk dat u alles doorzet wat u onderneemt". Nog andere woorden uitgesproken met. diezelfde stem kwamen het jonge meisje in d'e gedachten en zij keek niet- rimpels in liet voorhoofd naar Jem, den knecht, die de pony hij den teugel hield. „Als ik d'en koristen weg- neem over de heide, het binnenpad, d'an geloof ik dat ik in even veel tijd' zou kunnen loopen als Sandro nood'ig- heeft voor den lan- geren weg", dacht zij. Luide voegde hij er bij na een seconde te hebben nagedacht: „Jij kan wel met het wagentje naar huis gaan Jem; vraag of juffrouw Nairne zoo vriendelijk zou willen wezen Bébé 'haar thee te geven, zeg dat ik opgehou den ben." De jongen knikte en reed weg, terwijl Christine in tegenovergestelde richting voortwandeldë, d'en straat weg naar Manborough op, totdat zij huiten het dorp op een punt kwam, waar een steil paadje den heuvel over op de heide uitkwam. Zij was juist hij dit paadje gekomen en was op het punt het in te slaan, toen zij den hoorn van een auto achter zich hoorde; zij keek om en zag- een grooten wagen langzaam aankomen. Er zaten twee personen in; zij schrikte van haar eigen brutaliteit, want zij had' plotseling het besluit geno men hun te vragen op te houdten en haar hulp te ver- leenen. „Een zaak van leven of dood!" Die woorden klon ken nog in haar ooren, en met d'e vlugheid van geest, die haar. wanneer ze ze nood'ig had, nooit in d'en steek liet, stak zij haar hand omhoog en gaf daarmede een signaal aan de beide mannen om ta blijven stilstaan. derzoek za.1 tijd behoeven, maar tot geen belangrijk uitstel aanleiding geven. EEN GOED VOORBEELD. Toen II. M. de Koningin en Z. K. H. de Prins met gevolg Donderdagochtend op weg naar Boskoop te Oudewater per auto doorkwamen en op den Rosen- daalscben dijk kwamen, had daar een aardig geval plaats, schrijft de Maasbode. De auto's moesten een melkwagen, bespannen met twee hitten passeeren. doch de dieren werden bij het zien der auto's schichtig en begonnen te steigeren, zoodat d'e voerman ze niet meer houden kon. De Koningin het bemerkende, gaf den chauffeur bevel te stoppen en den voerman tq helpen. De aldaar wonende weduwe S. toeloopend riep uit „daar doe je goed aan, juffrouw, andere rijke lui sto ren zich aan niets en rijden maar door, maar er ge beuren dan ook vaak ongelukken." Waarop de Koningin vriendelijk antwoordde: „Ja vrouwtje, we zullen voorzichtig zijn." loen de weduwe S. later hoorde dat die „juffrouw" de Koningin was geweest, werd zij er prompt confuus van. UIT \YI ERING'ERV A ART) Op eene gehouden vergadering der S. D. A. P., afd. Wieringerwaard', werd besloten bij de a.s. herstem ming van een lid' voor den Gemeenteraad, welke zal plaats hebben op Vrijdag 18 Juli a.s., d'e candidatuur Sybrands te steunen. KORTE BERICHTEN. Aan de S'cheepvaarttent.oonstellimg te Amster dam is Zondag door niet minder d'an 300000 menschen een bezoek gebracht. Ie Maastricht zijn Zondagavond bij een vecht partij op do Boschstraat d'oor F. C. Sullot, balieklui ver, Jan Dekker, arbeider, en L. Sullet, mijnwerker, zoo gestoken, dat d'e eerste reeds overleden is en da tweede in levensgevaar verkeert. De watervlieger I.evasseur overtreft alle vogels; zóó uit, het IJ gekomen, kan hij al vliegen. (Hbld.) Te V ildervank heeft een jongmensch van Peke- la Zaterdagavond een slagersknecht van Musselka- naal, met een revolver twee kogels in het been gescho ten. Een vrouw, die in de nabijheid stond, kreeg een kogel door het hoofdhaar. De dader is aangehouden. -Bij de gisteren te Utrecht gehouden herstem mingen voor den gemeenteraad* hebben de rechtsche partijen 7 zetels verloren, n.l. 2 aan de soc.-d'em., 4 agn de liberalen en 1 aan d'e vrijz.-dem. De veehouder Berger, te Heerenveen, krabde een puistje aan zijn hand open, tengevolge waarvan hij aan bloedvergiftiging is overleden. De Vereëniging- St. Lucas heeft aan den Minis ter van Biimenlandsche Zaken en aan Gedeputeerd# Staten van Noord-Holland een verzoek gericht om mede te willen werken tot het herstellen van den to ren genaamd' de Dromedaris te Enkhuizen, die ia bouwvalligen toestand' verkeerd'. Tegen A. A. dë J., te Voorburg, is een aanklacht ingediend wegens het doen van pogingen tot omkoo- ping van kiezers. De J. zou, naar d'e N. R. Ct meldt, aan andere kiezers J 1 hebben geboden, indien zij bij de gemeenteraadsverkiezing niet op den heer v. d. B. stemden. Gistermorgen kwam een ongeveer 55-jarige zwerver te Heemstede het landgoed „Oud-Berkemro- de" oploopen, waar men bezig was een huis te sloopen. Ofschoon de werklieden, die op een hoogte van 5 M. werkzaam waren, naar benedën een waarschuwing rie- De wagen vertraagde dadelijk zijn vaart en Christine, blozende over haar eigen stoutmoedigheid', trad voor uit om te spreken met d'engene die zich tot haar over- boog. liet waren beiden heeren, dat zag zij dadelijk. Zij herkende den eene en haar hart stond' haast stil van schrik toen zij dë grijze oogen herkende van Ci cely's neef. Hij zag haar ernstig en beleefd aan, maar hij herin nerde zich schijnbaar niet haar ooit te voren gezien te hebben en het is waar, d'en eenigen keer dat zij el kaar ontmoet hadden in Lady Cicely's boudoir, had hij heel weinig op het jonge meisje gelet. Hij had al leen opgemerkt, dat. zij bleek en mager was en zeel- armoedig gekleed. Het jonge dametje, dat nu voor zijn automobiel stond, zag er keurig uit; zij had een donkergroen costuum aan, dat haar oogen zeer diep en zeer groen deed lijken; zij hloosde, hetgeen haar heel aardig stond en de wind had haar haar wat doen loswaaien, zoodat liet in aardige krulletjes om haar voorhoofd' lag. „Neem mij niet kwalijk, dat ik u ophoud", riep zij geheel buiten adem, „maar gaat u misschien na:tr Manborough?" „Ja", antwoordde Rupert, „wij rijden er door. is er iets dat wij voor u doen kunnen?" Evenals den vorigen keer bij hun eerste ontmoe ting, merkte Christine weer den bijzonder muzikale» klank van zijn stem op; er liep haar een rilling door het geheele lichaam en zij had een droomerig bewust zijn dat. als hij maar, wou voortgaan met spreken, zij daar wel altijd' wou blijven staan luisteren naar zij» diepe, trillende stem. Zijn vraag d'eed haar ontwaken uit haar dwaas gepeins en terwijl zij haar blos nog voelde toenemen, antwoordde zij „Ik durf u haast niet te vragen wat mij in 't hoofd kwam toen ik u deed' ophoud'en. Maar ik wou zoo graag heel gauw naar den dokter te Manborough. Iict is ecu zeer dringend' geval en ik (Wordt vervolgd).

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1913 | | pagina 1