DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN.
Leeraar in de Aardrijkskunde.
No. 161
Honderd en vijftiende Jaargang.
1913
DIN SDAH
15 JULI.
FEUILLETON
Deze Courant wordt eiken avond, behalve op Zon- en
Feestdagen, uitgegeven. Abonnementsprijs per 3 maanden
voor Alkmaar f0,80; franco door het geheele Rijk f 1,
Afzonderlijke nummers 3 Cents.
Telefoonnummer 3.
Prijs der gewone advertentiën
Per regel f 0,10. Bij groote contracten rabat. Groote
letters naar plaatsruimte.
Brieven franco aan de N. V. Boek- en Handelsdrukkerij
v/h. HERMs. COSTER ZOON, Voordam C 9.
BINNENLAND.
HET NEDERLANDSCHE ROODE KRUIS.
ALKMAARSCHE COURANT
Aan bovengenoemde inrichting, directeur de heer
A. VERSTEEGE, is tegen 1 September a s. te ver
vullen de betrekking van
Aantal wekel. lesuren 6. Belooning f 100 per wek,
lesuur, met 3 driej. period, verhoogingen van 10 °/0.
Deelneming in het Gem. Pensioenfonds verplicht, stor
ting 6 0/0.
Sollicitanten gelieven hunne stukken (adres op zegel
in te zenden aan het Gemeentebestuur vóór 28 Juli a.s.
ALKMAAR, Ltejuli.
De 14e Juli is nog steeds de nationale feestdag in
frankrijk. Nadat het jaar te voren op dien datum
d'e Bastille was bestormd, werd den 14den Juli 1790
op het Champs de Mars een. groot verbroederingsfeest
gehouden. Er moeten bij dat feest' een hal'f millioen
menschen op de been zijn geweest, die er getuige van
waren, dat de vaandels der departementen werden ger
wijd en dat, onder het gedonder van het geschut,
trouw aan koning en wet werdl gezworen.
In onzen tijd draagt het feest veelal een militair
karakter. Niet alt/ij dl heeft het een even kalm ver
loop, maar gisteren is geen wanklank vernomen. Za
terdagavond was reeds het feest te Parijs begonnen.
Met vliegende vaandels, slaanden trom en in groot-
tenue trokken militaire afdeeling-en, door fakkels
schilderachtig verlicht door de feestelijk getooide
straten. Op een der pleinen werd een concert gehou
den, dat hoofdzakelijk was gewijd' aan de oude, Fran-
sche militaire muziek. Militaire muziekkorpsen
speelden de oude marschen en liedjes van het slag
veld, en het koor van de groote opera en het conser
vatorium zong onder levend'igen bijval der talrijke
menigte de liederen der Fransche soldaten. Vervol
gens werd er tot diep in den nacht op straat gedanst.
's Zondags had er onder voorzitterschap van den
minister van oorlog een maaltijd plaats waarbij aan
zaten degenen, die de medaille van 1870—'71 bezitten.
Een bijzondere attractie was d'e groote parade, waar
aan voor het eerst „de kinderen van groot-Frankrijk",
de militaire inboorlingen uit de koloniën deelnamen,
die reeds dagen te voren, overal' waar ze zich vertoon
den, met geestdrift werden beg-roet.
Reeds in de vroegte stroomde gisteren een groote
menigte naar liet Bois de Boulogne, om de revue bij
te wonen, liet was prachtig weer. Vooral de zwarte
en Aziatische troepen werden bijzonder toegejuicht.
De president der republiek kwam om 8 uur en hij
werd evenals de minister-president zeer hartelijk ont
vangen. De heer Poincaré ging langs het front der
troepen en reikte aan verscheiden regimenten hun
vaandel uit, in het bijzonder alweer aan de Afrikaan-
sche en Aziatische. Hij hield daarbij een toespraak,
waarin hij verklaarde, dat vooral de koloniale troepen
slechts hun plicht kenden en liet nobele voorbeeld
van de militaire deugden gaven. Alle regimenten,
kan welke een vaandel wordt toevertrouwd, bewaken
het met zorg en eerbied, alsof het een geheiligd' beeld
was van het. groote vaderland, waarvan zij de verde
digers zijn.
Aan het einde van deze toespraak hechtte de presi
dent het kruis van het legioen van Eer aan het vaan
del van het eerste Senegaleesche regiment, dat de ge
zamenlijke koloniale troepen vertegenwoordigde.
De plechtigheid eindigde te midden van levendige
uitingen van geestdrift en geen wanklank werd er
vernomen.
Natuurlijk is liet op den voorgrond plaatsen van de
troepen uit de koloniën, die defileerden onder bevel
van generaal Gouraud niet zonder beteekenis. Deze
generaal toch vormt met den gouverneur van Fransch
Vest Afrika Ponty en kolonel Manjin een drieman
schap, dat ijvert voor de vorming van een zwart leger.
Er is reeds veel geschreven en gesproken over de in
stelling van zulk een leger, dat uiteraard zeer "sterk
zou kunnen zijn en nieuwe perspectieven zou openen.
Evenwel het wou nooit hard opschieten. Misschien
geeft de zwarte demonstratie op den nationalen feest
dag een krachtigen stoot tot het nemen van een proef,
waarop reeds sinds geruimen tijd werd aangedrongen.
kort bezoek aan het Franciscus-gasthuis ging de
stoet naar de kerk aan den Goudschen Rijweg, waar
de Rotterdamsche geestelijkheid ter begroeting aan
wezig was.
Te 8 uur werd de kardinaal ontvangen in de St. Jo-
sefsgezellenvereeniging, waar Hij gehuldigd werd door
de geestelijkheid, bestuursleden en afgevaardigden
van Katholieke vereenigingen.
H. M. de Koningin-moeder zou hedenmiddag
ten paleize Soestdijk Zijne Eminentie kardinaal Van
Rossum in audiëntie ontvangen.
NA VERKIEZING-TWEEDE HAMER.
Het d'istrictsbestuur der S. D. A. P. te Hoogezand
heeft candidaat gesteld in de vacature ontstaan door
het bedanken van den heer Spiekman, den heer dr.
Th. van der Waerden, te Amsterdam, die de eandida-
tuur heeft aangenomen.
door L. G. MOBERLY.
Naar het Engelsch.
26) _0_
hristine was vlug om iets te bedenken; de om
standigheden hadden daartoe medegewerkt. Toch
wist zij nog niet goed hoe zij informeeren zou naar
een dokter zonder te verraden wat zij had' moeten be
loven geheim te honden. Maar gedurende den rit
naar huis kwamen haar 'plannen tot rijpheid en toen
zij in de hoeve waren teruggekeerd en zij Bébé naar
bed had gebracht voor haar middagslaapje ging- zij
naar de keuken om wat aam juffrouw Nairne te vra
gen.
Deze was juist bezig ijzerkoekjes of knijpertje te
maken voor de thee en wendde haar gloeiend en vrien
delijk gezicht naar Christine toe, die haar hart al ge
stolen had.
„Zoo juffrouwtje, heeft u een prettig ritje gehad
met de lieve kleine meid; u heeft groot gelijk haar
vroeg uit te laten gaan terwijl d'e zon schijnt en haar
nog wat te laten slapen voor de thee ik heb nog
nooit een aardiger kindje gezien."
„Ja, 't is een sn'oes," antwoordde Christine, en als
zo niet zoo'n lieven gezonden aard had, zou zij bedor
ven worden want alle menschen zijn dol op haar!"
„Ja,, daar. kan niemand zich over verbazen, juf
frouw. Het lieve kind! Ik was juist bezig wat koek
jes bij d'e thee te hakken voor u en voor -haar juffrouw
en
„Dat is heel vriendelijk van u, juffrouw Nairne. En
ik wou u juist komen vragen of u wat op Bébé zou
willen letten; zij ligt te slapen in haar bedje.
Als u nu en dan eens naar haar zoudt willen kijken
dan zou ik u heel dankbaar zijn.
Ik heb het wagentje nog niet naar dien stal laten -
brengen want ik moet nog even paar het postkan-
KARDINAAL VAN ROS'SUM.
Kardinaal van Rossum is Zondag te Amsterdam, in
het Concertgebouw, gehuldigd door de Nederlandsche
Roomseh-Katholieke vakbeweging.
Gisteren is de Kardinaal voor de tweede maal in
Den Haag aangekomen en, zooals de vorige keer,
eerst afgestapt aan het gebouw d'er Pauselijke Inter-
nuntie.
Vandaar begaf de liooge prelaat zich naar de wo
ning van den minister van financiën aan d'e Park
straat, wien hij een langdurig bezoek bracht. Bij de
ontvangst bevond minister Kolkman zich in de rijke
lijk met bloemen versierde vestibule. Tusschen een al
lee van rozen langs d'e trap naar het salon begeleid.
Aldaar werden de familieleden van den minister, on
der wie zijne-beide broeders uit Dordrecht, aan den
kardinaal voorgesteld', die aam allen den pauselijken
zegen gaf.
Hierna bracht d'e kerkvorst, vergezeld' van zijn ge-
volg, een bezoek 'aan het R. K. Ziekenhuis in het
West-Einde.
Later heeft de kardinaal in de nunciatuur het twee
de ontbijt gebruikt, waaraan ook minister Kolkman
aanzat
lijk met bloemen versierde vestibule ter ontvangst
van den bezoeker. Tusschen een allee van rozen
langs de trap naar het salon begeleidt!Aldaar werden
de familieleden van den minister, onder wie zijne bei
de broeders uit Dordrecht, aan den kardinaal voorge
steld, die aan allen dén pauselijken zegen gaf.
Kardinaal Van Rossum arriveerde gistermiddag
met gevolg per auto's aan Heul'brug te Rotterdam,
waar hij door een comité, te zijner ontvangst ge
vormd, onder een stortregen begroet werd. Langs den
weg- hadden vele Katholieken d'e driekleur met kerke-
'Jken wimpel uitgestoken- en zeer velen trotseerden
den regen om den hoogen prelaat te zien. Na een
DE KABINETSCRISIS.
Naar Het Volk meldt, heeft- mr. Troelstra van den
k a bin ets - f o r li a t o u r dr. D. Bos het verzoek ontvangen,
deel te nemen aan een ministerie tot grondwetsher
ziening, op den grondslag van de berstemmings-
eischen der S. D. A. P., en strekt het aanbod zich uit
tot drie socialistische ministerieele portefeuilles.
NEDERLAND EN VENEZUELA.
De „Cur. Cour." meldt dat het onlangs verschenen
enezolaansche Geel'boek het volgende bevat omtrent
de hangende quaesties met Nederland':
„V at aangaat de diplomatieke betrekkingen met
dit land- is er geen verandering gekomen in den toe-
stand, sinds de aanbieding van d'e vórige memorie, en
de regeering van Venezuela hoopt dat men ten laatste
tot een bevredigende regeling zal komen zooals ver-
eischt wordt door onze betrekkingen van verschillen
den aard met genoemde natie."
Op telegrafisch verzoek van den Neder]andschen
gezant to Athene, namens de Grieksclie regeering, zal
het Nederlandsche Roode Kruis zes verpleegsters uit
zenden om in dienst te treden bij het Grieksclie Roo
de Kruis.
Voor eene uitzending hebben zich bereid verklaard
de zusters E. L. Bahle, J. Buys, W. J. G. van der
Hij den, M. M. van der Hijden, 4A. Oudshoorn en G.
J. ter Poorten.
Het vertrek is vastgesteld op a.s. Woensdag.
ATJE'H.
Een Regeerings-telegram meldt het volgende: Door
Atjehsche amokmakers zijn aan het station Bireuen
zwaar gewond! twee Europeeselie militairen beneden
den rang van officier, van wie sedert één is overle
den, en licht een Europeeseh militair beneden dien
rang, terwijl aan het station Beureunoen een trein-
controleur licht gewond' werd.
Gemengd nieuws.
SERUM TEGEN VLEKZIEKTE,
in het Engelsehe Lagerhuis werden gisteren ver
schillende vragen gesteld' aan den board of agriculture
betreffende d'e gunstige gevolgen van d'e behandeling-
der vlekziekte in Holland door een serum-inspuiting-.
De heer Runciman, staatssecretaris voor landbouw,
zeide, dat zijn aandacht onlangs werd gevestigd op
eenige buitengewone resultaten van de geneeskundige
behandeling der vlekziekte in Holland. Daar hij ech
ter geen juiste inlichtingen 'had', gaf hij opdracht, dat
een speciaal onderzoek zou wordën ingesteld. Dit on-
toor."
„Met genoegen juffrouw. U kunt rustig uitgaan;
er zal dat lieve kind geen kwaad overkomen, dat be
loof ik u."
Het postkantoor, aan den eenen kant van den win
kel waar van alles te krijgen was, lag aan) het eind van
de verstrooide rij huisjes, de zoogenaamde dorpstraat
v au Graystone. De heer Lanninlg bed'ien'de niet alleen
het Koninklijk postkantoor maar hij had daarenboven
een winkel waar hij ham en boter en garen en koek
jes, en suiker en thee verkocht en nog zooveel meer.
Hij was juist bezig suiker af te wegen heel bruine en
oehtige suiker toen Chri'stine binnenkwam en hij
keek haar over zijn bril heen aan met al de warme be
langstelling', die men in een dorp aan een vreemdeling
wijdt,
„Mag ik voor een shilling stuiverspostzegels ais 't
u blieft," zei Christine toen hij 'het zakje bruine sui
ker heel .secuur had' dichtgedaan en aan zijn klant ter
hand' gesteld',' en- een pakje halve stuivers briefkaar
ten. En to!en de klant met 'haar suiker vertrokken
was deed! zij een paar vragen over de omgeving en
voëgde er met goed geveinsde onverschilligheid' bij:
„In zulk een klein plaatsje heeft u zeker geen vas
ten dokter?"
„Wei neen juffrouw.' antwoordde 'da man, „het
dichtste bij woont' Dr. Stokes, Dr. Martin Stokes. Hij
woont aan den anderen kant' van de heuvels, te Man
borough. De kleine meidl is toch niet ziek?" vroeg
mijnheer Lanning met de grootste belangstelling; Bé-
bó's aardige persoontje was al bekend' bij den postdi
recteur en bij d'e inwoners van 'het dorp.
„O neen! gelukkig niet!" antwoordde Christine
Uug, „zij is heel wel en wij zijn hier heel graag- in dit
aardige plaatsje. Maar het is altijd goed' om te wieten
waar de dokter woont, niet waar?" voegde zij er vroo-
lij'k en ontwijkend bij.
„Daar heb u groot gelijk in juffrouw. Wie de dok-
bij tijds haalt, spaart den ondernemer van begrafe
nissen uit, hebben wij meer dan eens- gezegd." En
mijnheer Lanning liet Christine al' buigende den win
kel uit, met al den ijver van een hoveling.
„Manborough, aan gen;e zijde van den heuvel." Dat
was, zooals zij wist, op zijn minst drie mijlen hier van
daan en Sandro, de dikke pony die lui met zijn staart
stond te slaan voor de winkeldeur liet zich in geen
geval haasten.
„Een zaak van leven en dood!" Die woorden en de
droevige toon waarop zij werden uitgesproken kwa
men haar steeds w-eer voor den geest toen zij pein
zend d'e dorpstraat opkeek, en zij zag voor 'haar ver
beelding het witte, doodlsangstiige gezicht van die
vrouw die deze woorden had uitgesproken.
„Ik denk dat u alles doorzet wat u onderneemt".
Nog andere woorden uitgesproken met. diezelfde stem
kwamen het jonge meisje in d'e gedachten en zij keek
niet- rimpels in liet voorhoofd naar Jem, den knecht,
die de pony hij den teugel hield.
„Als ik d'en koristen weg- neem over de heide, het
binnenpad, d'an geloof ik dat ik in even veel tijd' zou
kunnen loopen als Sandro nood'ig- heeft voor den lan-
geren weg", dacht zij. Luide voegde hij er bij na een
seconde te hebben nagedacht:
„Jij kan wel met het wagentje naar huis gaan Jem;
vraag of juffrouw Nairne zoo vriendelijk zou willen
wezen Bébé 'haar thee te geven, zeg dat ik opgehou
den ben."
De jongen knikte en reed weg, terwijl Christine in
tegenovergestelde richting voortwandeldë, d'en straat
weg naar Manborough op, totdat zij huiten het dorp
op een punt kwam, waar een steil paadje den heuvel
over op de heide uitkwam. Zij was juist hij dit paadje
gekomen en was op het punt het in te slaan, toen zij
den hoorn van een auto achter zich hoorde; zij keek
om en zag- een grooten wagen langzaam aankomen. Er
zaten twee personen in; zij schrikte van haar eigen
brutaliteit, want zij had' plotseling het besluit geno
men hun te vragen op te houdten en haar hulp te ver-
leenen.
„Een zaak van leven of dood!" Die woorden klon
ken nog in haar ooren, en met d'e vlugheid van geest,
die haar. wanneer ze ze nood'ig had, nooit in d'en steek
liet, stak zij haar hand omhoog en gaf daarmede een
signaal aan de beide mannen om ta blijven stilstaan.
derzoek za.1 tijd behoeven, maar tot geen belangrijk
uitstel aanleiding geven.
EEN GOED VOORBEELD.
Toen II. M. de Koningin en Z. K. H. de Prins met
gevolg Donderdagochtend op weg naar Boskoop te
Oudewater per auto doorkwamen en op den Rosen-
daalscben dijk kwamen, had daar een aardig geval
plaats, schrijft de Maasbode. De auto's moesten een
melkwagen, bespannen met twee hitten passeeren.
doch de dieren werden bij het zien der auto's schichtig
en begonnen te steigeren, zoodat d'e voerman ze niet
meer houden kon.
De Koningin het bemerkende, gaf den chauffeur
bevel te stoppen en den voerman tq helpen.
De aldaar wonende weduwe S. toeloopend riep uit
„daar doe je goed aan, juffrouw, andere rijke lui sto
ren zich aan niets en rijden maar door, maar er ge
beuren dan ook vaak ongelukken."
Waarop de Koningin vriendelijk antwoordde: „Ja
vrouwtje, we zullen voorzichtig zijn."
loen de weduwe S. later hoorde dat die „juffrouw"
de Koningin was geweest, werd zij er prompt confuus
van.
UIT \YI ERING'ERV A ART)
Op eene gehouden vergadering der S. D. A. P., afd.
Wieringerwaard', werd besloten bij de a.s. herstem
ming van een lid' voor den Gemeenteraad, welke zal
plaats hebben op Vrijdag 18 Juli a.s., d'e candidatuur
Sybrands te steunen.
KORTE BERICHTEN.
Aan de S'cheepvaarttent.oonstellimg te Amster
dam is Zondag door niet minder d'an 300000 menschen
een bezoek gebracht.
Ie Maastricht zijn Zondagavond bij een vecht
partij op do Boschstraat d'oor F. C. Sullot, balieklui
ver, Jan Dekker, arbeider, en L. Sullet, mijnwerker,
zoo gestoken, dat d'e eerste reeds overleden is en da
tweede in levensgevaar verkeert.
De watervlieger I.evasseur overtreft alle vogels;
zóó uit, het IJ gekomen, kan hij al vliegen. (Hbld.)
Te V ildervank heeft een jongmensch van Peke-
la Zaterdagavond een slagersknecht van Musselka-
naal, met een revolver twee kogels in het been gescho
ten. Een vrouw, die in de nabijheid stond, kreeg een
kogel door het hoofdhaar. De dader is aangehouden.
-Bij de gisteren te Utrecht gehouden herstem
mingen voor den gemeenteraad* hebben de rechtsche
partijen 7 zetels verloren, n.l. 2 aan de soc.-d'em., 4
agn de liberalen en 1 aan d'e vrijz.-dem.
De veehouder Berger, te Heerenveen, krabde een
puistje aan zijn hand open, tengevolge waarvan hij
aan bloedvergiftiging is overleden.
De Vereëniging- St. Lucas heeft aan den Minis
ter van Biimenlandsche Zaken en aan Gedeputeerd#
Staten van Noord-Holland een verzoek gericht om
mede te willen werken tot het herstellen van den to
ren genaamd' de Dromedaris te Enkhuizen, die ia
bouwvalligen toestand' verkeerd'.
Tegen A. A. dë J., te Voorburg, is een aanklacht
ingediend wegens het doen van pogingen tot omkoo-
ping van kiezers. De J. zou, naar d'e N. R. Ct meldt,
aan andere kiezers J 1 hebben geboden, indien zij bij
de gemeenteraadsverkiezing niet op den heer v. d. B.
stemden.
Gistermorgen kwam een ongeveer 55-jarige
zwerver te Heemstede het landgoed „Oud-Berkemro-
de" oploopen, waar men bezig was een huis te sloopen.
Ofschoon de werklieden, die op een hoogte van 5 M.
werkzaam waren, naar benedën een waarschuwing rie-
De wagen vertraagde dadelijk zijn vaart en Christine,
blozende over haar eigen stoutmoedigheid', trad voor
uit om te spreken met d'engene die zich tot haar over-
boog. liet waren beiden heeren, dat zag zij dadelijk.
Zij herkende den eene en haar hart stond' haast stil
van schrik toen zij dë grijze oogen herkende van Ci
cely's neef.
Hij zag haar ernstig en beleefd aan, maar hij herin
nerde zich schijnbaar niet haar ooit te voren gezien
te hebben en het is waar, d'en eenigen keer dat zij el
kaar ontmoet hadden in Lady Cicely's boudoir, had
hij heel weinig op het jonge meisje gelet. Hij had al
leen opgemerkt, dat. zij bleek en mager was en zeel-
armoedig gekleed. Het jonge dametje, dat nu voor
zijn automobiel stond, zag er keurig uit; zij had een
donkergroen costuum aan, dat haar oogen zeer diep
en zeer groen deed lijken; zij hloosde, hetgeen haar
heel aardig stond en de wind had haar haar wat doen
loswaaien, zoodat liet in aardige krulletjes om haar
voorhoofd' lag.
„Neem mij niet kwalijk, dat ik u ophoud", riep zij
geheel buiten adem, „maar gaat u misschien na:tr
Manborough?"
„Ja", antwoordde Rupert, „wij rijden er door. is er
iets dat wij voor u doen kunnen?"
Evenals den vorigen keer bij hun eerste ontmoe
ting, merkte Christine weer den bijzonder muzikale»
klank van zijn stem op; er liep haar een rilling door
het geheele lichaam en zij had een droomerig bewust
zijn dat. als hij maar, wou voortgaan met spreken, zij
daar wel altijd' wou blijven staan luisteren naar zij»
diepe, trillende stem. Zijn vraag d'eed haar ontwaken
uit haar dwaas gepeins en terwijl zij haar blos nog
voelde toenemen, antwoordde zij
„Ik durf u haast niet te vragen wat mij in 't hoofd
kwam toen ik u deed' ophoud'en. Maar ik wou zoo
graag heel gauw naar den dokter te Manborough. Iict
is ecu zeer dringend' geval en ik
(Wordt vervolgd).