DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN.
166
Honderd en yflttiende Jaargang.
1918
MAANDAG
21 JULI.
FEUILLETON.
Deze Courant wordt eiken avondbehalve op Zon- en
Feestdagen, uitgegeven. Abonnementsprijs per 3 maanden
voor Alkmaar f0,80; franco door het geheele Rijk f 1,
Afzonderlijke nummers 3 Cents.
Prijs der gewone adverfentiën
Per regel f 0,10. Bij groote contracten rabat. Qroote
letters naar plaatsruimte.
Brieven franco aan de N. V. Boek- en Handelsdrukkerij
v/h. HERMs. COSTER ZOON, Voordam C 9.
Telefoonnummer 3.
t
jpo
BINNENLAND,
ALKMAARSCHE COURANT.
ttAVl
DE BURGEMEESTER DER GEMEENTE ALK
MAAR IIEEINNEIRT DE VERLOFGANGERS
DER MILITIE VAN DB LICHTING 1905, DIE
BESTEMD ZIJN OM OP 1 AUGUSTUS 1913
NAAR DE LANDWEER OVER TE GAAN, AAN
IIÜNNE VERPLICHTING OM ZICH IN DE
MAAND AUGUSTUS, VÓÓR OP DEN 30en DIER
MAAND, TER GEMEENTE-SECRETARIE AAN
TE MELDEN ONDER OVERLEGGING VAN
HIJN MILITAIR ZAKBOEKJE.
De Burgemeester voornoemd,
G. RIPPING.
Alkmaar, Juli 1913.
HINDERWET.
BURGEMEESTER en WETHOUDERS van Alk
maar brengen ter algemeene kennis, dat heden op de
gemeente-secretarie ter visie is gelegd het aan hen
ingediende verzoek met bijlagen van C. PIET, aldaar,
om vergunning tot het oprichten van een electromotor
met sleepringanker van 18 P.K. in het perceel Cla-
rissenbuurt, Wijk A No. 4.
Bezwaren tegen deze oprichting kunnen worden in
gediend ten raadhuize dezer gemeente, mondeling op
Zaterdag 2 Augustus e.k., 's voormiddags te elf uur en
schriftelijk vóór of op dien tijd. Gedurende drie dagen
vóór gemelden dag kan de verzoeker en hij, die be
zwaren heeft ingebracht, op de secretarie dezer ge
meente van de terzake ingekomen schrifturen kennis
nemen.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
G. RIPPING, Voorzitter.
DONATH, Secretaris.
Alkmaar, 19 Juli 1913.
ALKMAAR, 21 Juli.
De drie groote internationale kwesties van onzen
tijd hebben de afgeloopen week alle drie op de agenda
gestaan. Het Oosten, het verre Oosten, de Balkan
dus en China, hebben met Marokko de aandacht ge-
gevraagd in Marokko is het nog steeds niet rustig,
er is weer ernstig gevochten, maar veel hebben de bla
den er niet van kunnen vertellen.
Toen de eerste Balkanoorlog begon, heette het al
gemeen, dat na het hloedig treffen de rust op het
rumoerige schiereiland wel spoedig zou intreden. Im
mers al die onlusten en conflicten, welke daar ont
stonden, zouden afgeloopen zijn, zoodra Turkije, door
zijn wanbeleid en overheersching de bron van al het
kwaad, maar tot vernedering was gebracht. De vij
anden van de Turkgn, de verbonden Balkan-staten wa
ren zoo eensgezind geweest bij het opmaken van het
veldtochtsplan, zij waren dit gebleven tijdens het uit
voeren daarvan, zij zouden de eensgezindheid ook in
de toekomst handhaven, rust en orde zou er heerschen
en de Balkan, die zooveel geleden had onder het Turk-
sehe bewind, zou tot bloei en welvaart komen.
Maar jawel!
Nauwelijks is bij het bespreken van de vredesvoor
waarden gebleken, dat Bulgarije van het veroverde
door L. G. MOBERLY.
Naar het Engelsch.
26) 0
„Ik wou dat ik wist wat ik doen moest", zei Chris
tine peinzend; en bij die woorden sprong Dr. Eergns-
son uit zijn wagen en greep haar handen.
„Dan zal ik het u zeggen", zei hij op beslisten toon.
„U moet met mij meegaan. Ik zal zoo veel van de
omstandigheden aan juffrouw Nairne vertellen als zij
weten moet en ik twijfel er niet aan of zij zal er wel
wat op weten. Ga nu gauw en haal wat u voor den
nacht noodig hebt; u zult niet naar bed kunnen gaan;
ik zal de zaak wel bespreken met uw hospita."
Zijn vaste overredende toon maakte eep einde aan
naar besluiteloosheid. Christine deed gehoorzaam al
les wat hij van haar verlangde, en teen zij terugkeerde
was juffrouw Nairne in druk gesprek met den dokter.
„O, juffrouw, dat kan best, maak u maar niet on
gerust zei zij zoodra zij Christine zag, „de dokter
heeft mij gezegd, dat er een arme dame is die in groo
te veilegenheid zit, en dat u haar misschien wat hel
pen kunt en vannacht bij haar blijven. Ik zal met
alle plezier van de wereld bij de kleine meid op de
kamer gaan slapen, u behoeft u heelemaal niet onge-
inst te maken, ik zal goed' voor haar zorgen, daar kan
u gerust op zijn.
I oen de dokter haar had helpen instijgen en zij
vlug wegreden, had Christine het gevoel alsof zij een
marionet was en dat Fergusson met zijn sterke han
den aan de touwtjes trok. Zij had een merkwaardig
gevoel van afhankelijkheid, hetgeen zij volstrekt niet
onaangenaam vond. De man die naast haar zat, had
zoo iets overheerscbends dat zij overtuigd was, dat
het goed was wat hij deed toen hij haar met zich'mee
voerde m de duisternis; en zijn bruine oogen waren
zoo standvastig, zoo betrouwbaar dat zij oen gevoel
Turksche gebied het leeuwendeel wil inpalmen, ten
koste van Griekenland en Servië of de Balkanpoppen
zijn weer aan het dansen. Er kwam een nieuwe Bal
kanoorlog, die nieuwe verrassingen bracht. Immers
niet alleen werd Bulgarije aangevallen door Servië en
Griekenland, maar Roemenië, hetwelk tot dusverre
een afwachtende houding had aangenomen, greep liet
psychologisch juiste moment aan en zond zijn nog
versche legers over den Donau, waar de uitgeputte
Bulgaren niets anders konden doen dan voor hen
plaats te maken. Tot overmaat van ramp deed Tur
kije alsof er niet maandenlang te Londen over "den
vrede was gesproken en er geen voorloopig verdrag
was gesloten het stuurde zijn troepen over de Bul-
gaarsche grenzen in de hoop, van het verloren gegano
gebied althans weer iets terug te werven.
De toestand is nu zoo, dat de Roemeniërs vlak bij
de Bulgaarsehe hoofdstad Sofia staan, dat de Grieken
zich ook al daar in de buurt bevinden, dat de Serviërs
op het punt staan van Kustendil, het eindpunt van
de spoorlijn naar Sofia te nemen, en dat de Turksche
ruiterij reeds de stad Adrianopel heeft bezet!
Bulgarije verkeert dus in een benarden toestand.
Het heeft reeds verschillende pogingen gedaan om
vrede te sluiten en is daarbij uitgegaan van de ver
wachting, dat' wanneer Roemenië eerst maar uitge
schakeld was, het zijn vroegere bondgenooten wellicht
nog wel mores zou kunnen leeren. Roemenië wil wel
den vrede -waarschijnlijk niets liever dan dat
doch dan moet hij tusschen alle oorlogvoerenden op
hetzelfde oogenblik worden gesloten. Roemenië stelt
dien eisch niet ter willé van Servië, Turkije en Grie
kenland, maar voor eigen voordeel: het is de oude
geschiedenis van den pijlenbundel, welke niet gebro
ken kan worden zoolang de pijlen bijeenblijven.
Men kan gerust zeggen, dat Bulgarije aan de heide
nen overgeleverd isof neen, dat mag men niet
zeggen, daar de Balkanvolkeren het kruis vertegen
woordigen. Als men over de wreedheden leest, welke
er in dezen tweeden oorlog worden bedreven, zou men
zoo zeggen, dat aan die Christenen wel het een en
ander christelijks vreemd is
De groote mogendheden bemoeien zich nog niet
heel veel met het geval. Zij weten immers toch wel,
dat hun raadgevingen in den wind geslagen worden.
Het ligt intusschen voor de hand, dat liet met name
Oostenrijk en Rusland niet onverschillig is, welke
Balkan-staat op liet- schiereiland den toon aangeeft.
Maar men heeft weinig meer van het optreden der
groote mogendheden vernomen, dan dat Rusland zich
tot Turkije heeft gewend met den eisch af te zien van
de herovering van Adrianopel, een eisch, waaraan de
Turksche regeering zich weinig' stoort.
Overigens hebben de groote mogendheden al die
vechtende Balkanbewoners wel aan een touwtje, aan
het financieele koordje namelijk.
Willen de groote Europeesche heeren werkelijk den
vrede, dan behoeven ze maar eventjes aan dat koordje
te trekken, immers geld moge de zenuw van den oor
van veiligheid had wanneer hij haar aanzag. Hij sprak
bijna geen woord met haar, totdat zij de heide af wa
ren en het laantje insloegen dat naar het huis voerde.
Toen zei hij: rustig' terwijl hij de machine langzaam
liet gaan:
„Ik vond den geheelen stand van zaken daar in hu is
zeer ellendig toen ik er straks aankwam."
„Was er een ernstige zieke?" vroeg Christine; „de
vreemde dame zeieen quaestie van leven en dood."
„Dat was het ook," antwoordde hij norsch, „ik
kwam nog juist bijtijds om te voorkomen dat zij ver
moord werd door een krankzinnige, iemand die lijdt
aan een vreeselijke manie. Ik heb nog nooit zoo iets
bijgewoond."
„O, hoe vreeselijk!" riep Christine vol afschuw uit.
„Eerst wist ik heelemaal niet hoe ik er binnen zou
komen. Toen kwam er eindelijk een dienstbode bij de
poort en zij scheen in een vreeselijk opgewonden toe
stand te verkeëren. Geen wonder Zij bracht mij in
het huis, en in een van de kamers vond ik de dame
waarvan u mij gesproken hebt, vastgegrepen door een
krankzinnige vrouw, in een worsteling op leven en
dood. O, God! Ik kwam nog maar juist bijtijds. Het
schijnt dat die vrouw ziek geweest was, zij liad buien,
men dacht van ijlhoofdigheid. Het spreekt van zelf
het was een acute aanval van razernij, en zooals ik u
zei, ik kwam nog maar juist bijtijds."
„Wat heeft u gedaan met Christine rilde; Fer
gusson zag' dat zij doodsbleek was geworden."
„Met die ongelukkige krankzinnige? Ik heb haar
voorloopig' onschadelijk gemaakt en ben van plan haar
van nacht naar het naastbijgelegen gesticht te bren
gen. Maar ik moet de meid meenemen, daarom had ik
u noodig'. Uw schoone jonkvrouw kan niet heel alleen
blijven."
„Ik dacht dat het een man was die ziek is," zeide
Christine; „zij sprak van „hem" en van „hij."
„Ik heb geen man gezien, alleen de krankzinnige en
de dienstbode."
„En waartoe dient al die geheimzinnigheid?" Chris
tine's stem beefde toen zij dit vroeg, „waar is dat
voor noodig?"
log zijn, het is ook de spier van den vrede. Veel geld
zuilen de Balkanstaten noodig hebben om zich te
herstellen en dat geld zal Europa hebben te leveren.
Zoodra nu de groote mogendheden dreigen geen fi
nancieele hulp te zullen verleenen, als niet dadelijk
de oorlog geëindigd is, is de oorlog uit. Of echter dit
woord, dat de booze geesten kan verdrijven, zal wor
den uitgesproken?
Het behoeft geen bevreemding' te wekken, dat het
zuidelijke deel van China zich van het noordelijke wil
scheiden en dat er tusschen beide deelen hard gevoch
ten wordt om tot die scheiding te komen. Deze zaak
toch hangt samen met de wordingsgeschiedenis der
Chineesche republiek. In het Zuiden is indertijd de
opstand tegen de Mandsjoes ontstaan en in Nanking
had men reeds de republiek uitgeroepen, toen de kei
zerlijke troepen nog' zouden beproeven den opstand te
onderdrukken. Dr. Sunjatsen was president dezer re
publiek, welke Joeantsjikai als den vertrouwensman
der dynastie met zijn soldaten bevechten liet. Zooston-
Peking en Nanking, noorden en zuiden, met het
zwaard tegenover elkaar. Toen de keizerlijken de
republikeinen niet konden overwinnen, kwam te
Shanghai een vredescongres tot stand, waarop de zui
delijke provincies reeds door gekozen afgevaardigden
vertegenwoordigd waren. Het noorden daarentegen
was vertegenwoordigd door commissarissen der kei
zerlijke regeering, die zich echter schikten naar de
gekozen volksvertegenwoordigers en den vrede sloten
op de hun voorgeschreven voorwaarde, dat een natio
nale vergadering in laatste instantie over den regee-
ringsvorm zou beslissen. Het zuiden had dus de over
winning op het noorden behaald, evengoed op het
slagveld als in de conferentiezaal. Alleen de onbaat
zuchtigheid van dr. Suntjatsen, die afstand van het
presidentschap deed ten gunste van Joeantsikai, ver
hinderde dat reeds bij den val van de dynastie het
zuidelijke China zich niet afscheidde. Maar het blijkt
thans, dat de scheur wel voor het oog onzichtbaar,
doch niet geheel weggenomen is. De leeningskwestie
heeft haar opnieuw te voorschijn doen komen. Dr.
Sun stond daarbij tegenover Joean, Nanking tegen
over Peking. Thans vechten beide partijen Verwoed
tegen elkaar. Het heet, dat 70.000 man regeerings-
troepen staan tegenover 20.000 man revolutionnairen,
doch dat de laatste voortdurend versterkingen krijgen.
De%BjBordelijken (regeeringstroepen) schijnen tot dus-
verre in het voordeel te zijn
:-re ii
.XAVERK1EZLXG VOOR DE TWEEDE KAMER.
De vrijzinnige kiesvereeniging te Hoogezand heeft
mr. P. Rink te 's-Uravenhage met algemeene stemmen
candidaat gesteld. De vrijzinnige kiesvereenigingen
te Slocliteren-Schildwolde en te Westerbroek hebben
een zelfde besluit genomen.
DE S. 1>. A. P. EN DE CRISIS.
In verband met het door den Kabinetsformateur dr.
Bos aan mr. Troelstra gedane aanbod tot het door de
„Ja, dat weet ik volstrekt niet," antwoordde de dok
ter ernstig, „ik begrijp zelf niet waarom, maar het is
duidelijk dat de vrouw des huizes om de een of andere
reden haar verblijf geheim wil houden voor de buiten
wereld. En als men haar aanziet is het haast on
mogelijk iets anders te doen dan haar wenschen eer
biedig-en en haar geheim te bewaren wat daar dan
ook de reden van moge wezen," voegde hij er zachtjes
bij.
„Mijn schoone dame heeft hem ook betooverd,"
dacht Christine; en de rest van den tijd zat zij stil na
te denken over hetgeen haar wachtte.
Nu stond de poort aan en een aangestoken lantaarn
er naast op den grond. Bij liet flauwe licht geleidde
Fergusson haar den tuin door in de hall waar een
houtvuurtje brandde. Zij bleven hier echter niet lang'
maar gingen een breede trap op naar boven, waar ver
scheidene kamers op de gang' uitkwamen. De deur van
een van die kamers stond wijd open, een stroom van
licht viel op dc gang; de dokter klopte zachtjes aan
en trad binnen. Christine volgde hem aarzelend niei
wetende wat zij zien zou. Maar liet was volstrekt niet
akelig wat zij zag'. Een eenvoudig gemeubileerde
slaapkamer en in bed, gesteund door kussens en het
gelaat angstig vragend naar de deur gericht, lag de
schoone vrouw, wier uiterlijk het jonge meisje den
heelen avond vervolgd had. Zij was zoo mogelijk nog
bleeker dan toen zij Christine had aangesproken, haar
oogen schenen nog donkerder en met nog donkerder
kringen; maar zij begroette de binnentredenden met
een glimlach en stak hun de hand toe om hen welkom
te heeten.
„Hoe vriendelijk van u om te komen, zei zij terwijl
zij de hand van het meisje zenuwachtig drukte, „hoe
bijzonder vriendelijk van u. Ik geloof dat ik hier vei
lig had kunnen liggen een uur of wat, maar de dokter
wou mij hier niet alleen laten.
„Alleen?" riep Fergusson uit, daar zij haar volzin
niet voleindigde, „Neen, zeker niet.
Kijk eens hier juffrouw hij zweeg en zag Chris
tine aan. „Het klinkt heel vreemd, maar ik weet nog
niet hoe u heet."
sociaal-democraten doen bezetten van drie ministers-
portefeuilles in het eventueel door dr. Bos te vormen
ministerie, heeft Zaterdag te Amsterdam onder voor
zitterschap van den heer W. H. Vliegen een gecombi
neerde vergadering plaats gehad van het Partijbestuur
der S. A. P., de sociaal-democratische Kamerfrac
tie en de redactie van Het Volk. Het doel dezer bij
eenkomst was het vaststellen eener ontwerp-resolut.ie,
welke aan het buitengewoon congres der S. D. A. P.
ter beslissing zal worden voorgelegd.
BUITEN CONSULT.
Naar aanleiding van dr. Kuyper's verklaring va*
het feit, dat de Koningin alle partijen, behalve da an
ti-revolutionaire,, ontbood om over de crisis te confe-
reeren, volgens Z. Exc. gelegen in het niet herkie-
'zeu van den voorzitter der a. r. Kamerclub, den heer
Middelberg vraagt de hoefijzer-correspondent vau
het Hbld: Maar waarom heeft de Koningin, terwijl
de heer Drucker geen deel meer uitmaakt van de nieu
we Tweede Kamer, toch wel een andoren vrijzinnig-
democraat weten te vinden om het advies té vöMie-
men?
INSTELLING VAN EEN KOLONIALEN
RAAD.
Bij de Tweede Kamer is een wetsontwerp ingediend
tot instelling van een Kolonialen Raad voor Nadar-
iandsch-Iudië.
Gemengd! nieuws.
EEN FEEST IN NATIONALE KLEEDER
DRACHTEN.
Er heeft zich vóór eenigen tijd te Amsterdam er*
comité gevormd, hetwelk zicli ten doel stelt, in Sep
tember a.s., in de week die ook H. M. de Koningin i*
de hoofdstad hoopt door te brengen, een feest in na
tionale kleederdrachten te organiseeren.
Dit comité hoopt op deze wijze, in dit historische
feestjaar, de belangstelling van landgenoot en vreem
deling voor dit overblijfsel van ons historisch verlede»
te helpen verlevendigen. Het comité stelt zich voor,
dit doel te bereiken door uit alle oorden van ons land
ingezetenen,' die nog in hun dagelijksch leven of bij
bijzondere gelegenheden een nationaal kostuum dra
gen, naaf de hoofdstad uit te noódigen. Alzoo wordt
niet eene maskerade beoogd.
Van verschillehdè zijden mocht het comité blijken
van instemming met deze plannen ontvangen, ook
heeft het aan een.aantal burgemeesters in streken,
waar het nationale kostuum nog veel gedragen wordt,
inlichtingen gevraagd, om de plannen zooveel mogelijk
te dpen slagen.
BELEED1GEXD GESCHRIJF.
Bij de stemming voor de Provinciale Staten in het
distriet Vlissingen op 23 Juni werd een ougoteekend
pamflet verspreid, waardoor een der vrijzinnige Candi
da ten, de heer J. G. van Niftrik, wethouder te Vlis
singen, zich in eer en goeden naam acht aangetast,
waarom hij een klacht indiende bij den officier vau
justitie te Middelburg. Het gerechtelijk onderzoek
heeft tot ontdekking der daders geleid. Als schrijvers
worden genoemd twee onderwijzers van de Katholieke
school te Vlissingen. Zaterdag werden zij in verhoor
genomen.
REGEERINGSOPDRACHT.
Mr. J. C. Kielstra, adjunct-adviseur voor de be
stuurszaken der buitenbezittingen bij het departement
van binnenlandsch bestuur in Ned.-lndië, heeft, naar
de N. R. Crt. meldt, een opdracht van de regeering
ontvangen, om eerst hier te lande en daarna ter plaat
se zelf, gegevens te verzamelen omtrent de wijzigin
gen, die de adat reeds heeft ondergaan onder den in
vloed van het christendom, en de regeering van advies
„Moore," antwoordde zij.
„Welnu juffrouw Moore, alles wat ik van u verlang
is hier bij deze dame te blijven zitten, te zorgen dat zij
wat gebruikt en haar niet te veroorloven ergens over
te tobben."
Een flauw lachje vertoonde zich op het gezicht van
de bleeke dame.
„Wat een gemakkelijk bevel om te geven maar hoe
moeilijk om het uit te voeren," zei zij, „ik beloof u
mijn best te zullen doen en te trachten kalm te
blijven zooveel mogelijk," voegde zij er fluisterend
hij, „en u neemt de arme Marion mee naar een plaats
waar zij veilig is en waar goed voor haar gezorgd
wordt, niet waar?"
„Ik zal haar ergens brengen waar zij niemand kwaad
kan doen," antwoordde Fergusson streng, „en ik zal
uw dienstbode zoo gauw mogelijk terug brengen. Dat
is een schat voor u, die dienstbode."
„Zij is haar gewicht in goud waard," klonk het rus
tige antwoord; „zij is meer dan een dienstbode, zij is
een vriendin voor mij, een trouwe, oprechte vriendin."
„U is wel 'gelukkig er zoo een gevonden te hebben,"
sprak Fergusson glimlachend, „nu moet ik gauw heen
om die arme ziel weg te brengen. Juffrouw Moore zal
u gezelschap houden en voor u zorgen totdat ik u uw
dienstbode terug breng."
dicht. Het was of hij iets van de gezondmakendu
Hij vertrok en deed de deur zachjes achter zich
kracht, en sterkte meenam, die van zijn persoon uit
straalden.
Hoe weinig gewoon de positie was waarin zij zich
op t oogenblik bevond, Christine had genoeg door
zicht om te begrijpen dat de zenuwen van deze vrouw
die zij moest oppassen, reeds ten hoogste gespanne»
waren; het beste wat zij doen kon was de zaak au
maar eenmaal op te nemen zooals zij was.
(Weidt vervolgd).
