DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN.
Straker Squire,
No- 197
Honderd en vQftiende Jaargang.
1913
DINSDA0
26 AUGUSTUS
FEUILLETON.
Oeze Courant wordt eiken avond, behalve op Zon- en
Feestdagenuitgegeven. Abonnementsprijs per 3 maanden
voor Alkmaar f0,80; franco door het geheele Rijk f 1,
Afzonderlijke nummers 3 Cents.
Prijs der gewone advertentiën
Per regel f0,10. Bij groote contracten rabat. Groote
letters naar plaatsruimte.
Brieven franco aan de N. V. Boek- en Handelsdrukkerij
v/h. HERMs. COSTER ZOON, Voordam C 9.
Invaliditeitswet.
Telefoonnummer 3.
BINNENLAND.
VREES VOOR EEN ALGEMEEN®
MOORDPARTIJ.
irma STIKKEL, 0LIJ en TEN ZELDAM.
„Kennemer Autogarage", Telet. 140.
ALKHAAB.
AL1MAARSCIE COURANT
De BURGEMEESTER dei- gemeente ALKMAAR
brengt ter kennis van de personen, die den leeftijd
van 70 jaren reeds hebben bereikt of vóór of op 3
December a.s. dien leeftijd zullen volbrengen en die
recht meenen te hebben op eene ouderdomsrente in
gevolge dè Invaliditeitswet, dat zij zich tot het ver
krijgen van inlichtingen omtrent de daartoe in te
dienen aangifte-formulieren kunnen wenden tot de
daartoe aangewezen tuaschenpersonen, de Heeren D.
VAN BARNEY ELI), J. O. MEEUWSEN en A.
OVER, allen wonende alhier, die tot dat einde zullen
zitting houden ter Gemeente-Secretarie op de dagen
en uren hieronder vermeld.
O. D. en E. op WOENSDAG 27 AUGUSTUS.
F. en G. op DONDERDAG 28 AUGUSTUS.
11. op DINSDAG 2 SEPTEMBER.
1.. ,T. on K. op WOENSDAG 3 SEPTEMBER.
L„ M. en N. op DONDERDAG 4 SEPTEMBER.
O., P. en Q. op DINSDAG 9 SEPTEMBER.
R. op WOENSDAG 10 SEPTEMBER.
S. op DONDERDAG 11 SEPTEMBER.
T„ U. en V. op DINSDAG 16 SEPTEMBER.
W., X., IJ. en Z. op WOENSDAG 17 SEPTEM
BER.
Telkens der namiddags van 6V2 tot 9 uur.
Voor gehuwde vrouwen en weduwen gelden de be
ginletters der namen barer echtgenooten of overle
den echtgenooten.
Alkmaar, Augustus 1913.
De Burgemeester voornoemd,
G. RIPPING.
KEVNI8GETIKG.
Het HOOED van het Plaatselijk Bestuur te ALK
MAAR brengt, op grond van artikel 1 der Wet van
22 Mei 1845 (Staatsblad No. 22) ter kennis der inge
zetenen, dat bij hem ingekomen en aan den ontvan
ger der Rijks directe belastingen binnen deze gemeente
tor invordering zijn overgegeven:
VIJF KOHIEREN der BEDRIJFSBELASTING
Nes. 15, voor het. dienstjaar 1913/14, executoir ver
klaard door den Directeur der Directe Belastingen in
Noord-Hol!and te Amsterdam, den 21 Augustus 1913;
dat ieder verplicht is zijn aanslag, op den bij de
Wet bepaalden voet, te voldoen en dat heden ingaat
de termijn van zes weken binnen welken daartegen
bezwaarschriften kunnen worden ingediend.
Alkmaar, den 25 Augustus 1913.
Het Hoofd van het Plaatselijk Bestuur
voornoemd,
G. RIPPING.
Z. K. II. DE PRINS.
Te half twaalf kwam de Prins der Nederlanden
gi s ter voor middag per Staatsspoor uit Ilohemark in
de Residentie aan, vergezeld van zijn adjudant, ma
joor jhr. Van Suchtelen van de Haare. Geheel on
verwacht kwam die Koningin, die vergezeld was van
den adjudant van dienst en een hofdame, den Prins
aan het station verwelkomen. Een hartelijke begroe
ting bad op het perron plaats onder luide hoera's van
een inmiddels saamgestroomde menigte. In automo
bielen reden Ilare Majesteit en de Prins daarna naar
het lfuis ten Bosch.
door L. G. MOBEELY.
Naar het Engelsch.
57) _o_
Tenvijl hij nu voortreed langs den eenzamen witten
weg, bepaalden zijn gedachten zich voornamelijk tot
Margaret, zijn schoone zuster Margaret, die niet te
gens-taande al haar zonden en dwaasheden, want als
zoodanig beschouwde hij ze, altijd een groote plaats
bekleedde in haar broeders hart. Hij gunde haar die
plaats eigenlijk niet, li ij zou liever zijn tong laten
uitrukken dan bekennen (lat haar schoonheid indruk
op hem maakte of liever gemaakt had. En toch wa
het het gezicht van zijn zuster dat zich voortdurend
voor zijn geest vertoonde, zooals hij haar het. laatst
gezien had, toen zij nog heel jong was in al de glorie
van haar gelukkige jeugd. Het was vreemd, het hin
derde hem zelfs dat dit beeld uit het verleden hem als
't ware vervolgde; voor liet eerst misschien in zijn le
ven kon de man, die zichzelf gewoonlijk geheel be-
heerschen kon, het vizioen d!at hem vervolgde niet
van zich af zetten.
De tuin van het ouderlijk huis vormde den achter
grond van het beeld, dat hij voor zich zag de tuin
die nu aan hem zelf toebehoorde, en het lage grasveld
met den zonnewijzer tusscben de stamrozen, die d
trots waren van, zijn vader. Margaret zag' hij staan
naast den zonnewijzer op dienJunidag, lange jaren
geleden, met haar vingers ging zij de letters na van
het motto dat rondom den zonnewijzer* geschreven
stond haar vroolijke oogen opgeslagen tot haar broe
der.
„O, maar jij gelooft niet in het motto, weet je.'
Die woorden klonken hem nog in de ooren, na al die
jaren, het was of hij de stem van Margaret nog hoor
de, en Margaret's stem had altijd zulk een groote be
kooilijkheid voor hem gehad.
HEIT VREDESPALEIS.
A.s. Donderdag zal te 10 uur 's avonds ten ILove
een raout worden gegeven, waarop zullen geuoodigd
worden allen, die' in betrekking staan tot de Oarne-
gie-stichting, en hunne dames, waartoe in de eerste
plaats behooren die heer en mevrouw Carnegie.
Door de bemiddeling van mevrouw C. O. van
DorpPilgrim, te Rotterdam, lid van liet comité der
1900 Nederlandscbe vrouwen, die in October 1911 een
verzoekschrift 0111 den vrede te bewerken, aan II. M.
Koningin Elena van Italië zonden, heeft de Bond
Vrede door Recht" de betreffende stukken afge
staan, ten einde deze aan het bestuur der Oarnegie-
stichting namens genoemd comité aan te bieden.
Bet comité ontving het bericht dat het bestuur
Ier Carnegie-stichting gaarne deze stukken voor het
Vredespaleis wemschte te aanvaarden, mits in een
passend kistje. ITet comité heeft- hieraan voldaan.
Uit één stuk Italiaansch marmer, van zacht grijs
en zeegroene kleur, vervaardigde de heer G. Keusen-
kamp te 's-Giravenhage een passend kistje; het feit
werd in het Nederlandsch en Italiaansch in vergulde
letters op den deksel gebeiteld. Gisterochtend werd
het kistje in het Vredespaleis geplaatst.
De officieele aanbieding der betreffende stukken
aan het bestuur der Oarnegie-stichting kian eerst
plaats hebben na de sluiting der tentoonstelling „De
Vrouw 18131913", waar ze in de afdeeling van den
Bond „Vrede door Recht" zijn tentoongesteld.
Te 's-Giravenhage zijn aangekomen de heer en
mevrouw de Costa, uit Argentinië. Mevrouw Angela
de Cliveiira Gesar de Costa is degene, die den stoot
heeft gegeven aan die oprichting van het eerste monu
ment voor den internationalen vrede „de Christus
van de Andes''. Zij is de stichtster en voorzitster van
den Zuid-Amerikaanschen Bond voor wereldvrede te
Buenos Aires, lid vain het bestuur van het Interna
tionale Permanente Bureau te Bern en viee-presi-
dente onderscheidenlijk van de groote. vredesbonden
te Boston en Philadelphia.
Zij komt hier te lande 0111 als geschenk van den bo-
vengenoemden Zuid-Amerikaanschen Vredesbond en,
daartoe gemachtigd door haar regeering, uit naam
van de Argentijnsche republiek, aan het bestuur van
de Oarnegie-stichting tor plaatsing in het Vredespa
leis een copie aan te bieden van liet reusachtige vre-
desmomirnent„de Christus van de Andes", dat zich
op de scheidingslijn tusschen Argentinië en Chili
4200 Meter hoven den zeespiegel verheft en daar den
13en Maart 1904 werd onthuld', ter viering van het
sluiten van den vrede tusschen deze beide republie
ken.
De copie van het beeld is vervaardigd in brons,
van welk metaal ook liet oorspronkelijke monument
is gegoten, en heeft een hoogte van 2 M. 80 c.M. Het
is gemodelleerd door den beeldhouwer Lagae te Brus
sel en prachtig geslaagd volgens mevrouw de Costa,
die het dezer dagen van den kunstenaar heeft overge
nomen en het naar den ILaag beeft overgebracht.
Het voetstuk waarop het oorspronkelijke beeld in
Argentinië staat, is bij de copie om technische rede
nen weggelaten. De Christusfiguur staat recht over
eind en houdt de rechterhand in zegenende houding
opgeheven, de andere hand omvat een kruis met de
woorden „Crux Lux Mundi'.'
Het beeld beeft gisteren een plaats gekregen in de
hal van het Vredespaleis op een balustrade, waaron
der een opschrift: „La République Argentine en hom
mage a la Paix Internationale au sommet des Andes,
1904 La Haye 1913".
Vandaag zal mevrouw de Costa het geschenk met
„Jij vindt zulk -een motto dwaas en senttimenteel,
niet waar Arthur?" Eh. nog eens hadden haar vin
gers de verflauwde letters nagegaan, terwijl zij lang
zaam de woorden hardop las: „Per in-certas, certa
amor". (VV-at ook onzeker zij, de liefde is zeker).
„Dat wil ik tot mijn motto maken, dat motto van
den zonnewijzer", had zij gezegd, met uitdagende
stem; Sir Arthur herinnerde 't zich nog heel goed en
hij had haar 'n ernstig -antwoord gegeven, op diepe
overtuiging gegrond. Hij sprak plechtig, hij sprak
van den plicht hooger staande dan liefde; en zij had
gelachen, dien zelfden zoeten lach, ofschoon de uit
drukking van haar oogen in tegenspraak was met
haar lach.
„Liefde i-s het grootste op de wereld", had zij ge
zegd, zeer langzaam, zeer bedaard, met groote over
tuiging in haar stem. „Liefde is liet eenige waar liet
in de wereld op aankomt, want waarlijk liefhebben is
volmaakt zijn. Plicht, rechtvaardigheid, goedheid
dat alles volgt op de liefde, op ware. lief de. Liefde is
liet grootste van alles ter wereld. Wat ook onzeker
moge zijn, liefde is zeker.
Welnu, zij had gehandeld volgens haar overtuiging.
Zij had liefgehad en had geleden voor een man, die
niet waard was den zoom van haar kleed aan te ra
ken, altijd volgens Sir Arthur's opinie; maar vrou
wen, dat had hij al meer opgemerkt, hebben geen be
grip van evenwicht; het zijn onbegrijpelijke wezens
Margaret was niet minder onbegrijpelijk dan de rest
Ilij was op dit punt van zijn overpeinzingen gekor
men, toen hij opmerkte, dat het. rijtuig niet langer
hotste over den effen straatweg, maar een vrij steil
en woest laantje was ingeslagen,dat naar beneden
liep tus-schen twee hagen in. Deze hagen gingen over
in dicht struikgewas, of liever, ze werden er door ge
vormd; boomen verhieven zich aan beide kanten en
eindelijk liep het laantje uit op een open plek in het
bosch. Daar stond een huis door een muur omringd
Het rijtuig hield stil voor een groen poortje. Sir Ar
thur merkte dadelijk met voldoening op hoe 'rustig
en onderdanig en beleefd de oude dienstbode was, die
hem binnenliet; hij had eigenlijk half verwacht in 'n
een kort woord overdragen aan liet bestuur «111 de
Oarnegie-stichting.
Gemeugd nieuws.
INBRAAK EN MOORD.
Een geheimzinnige inbraak, gepaard met moord
aanslag heeft -gisternacht., naar de N. R. Ct. meldt,
in de Boekhorststraat te 's-Graveiihage plaats gehad.
Toen even na middernacht de bewoners van het
magazijn van heeren- mode a r t i kei en van de firma R.
en T. aan de Boekhonststraat thuis kwamen, vonden
zij de tuindeur openstaan en bleek hun, dat geduren
de hun afwezigheid1 omgenoode gasten in het huis
waren geweest en kasten enz. hadden nagesnuffeld.
Dadelijk werd de politie van een en ander in >ken-
is gesteld en verschillende politiemannen doorzochten
met politiebonden van onder tot boven het huis, zon
der dat 't hun gelukte eenig spoor van inbrekers te
ontdekken. Gok hebben de heeren R. en T. niets
vermist.
Nadat dit onderzoek dooi* d'e politie had plaats ge
had, waarmede een goed1 uurtje was gemoeid geweest
en de politiebeambten weder waren vertrokken, hoor
den de heeren R. -en T. weinig oogenblikken later
omstreeks half drie geritsel aan de tuinzijde van
hun woning.
Toen zij daarop van uit een der geopende bovenra
men in den tuin keken, werd de heer T. plotseling
door een revolverkogel achter in den hals ernstig
verwond.
De verwonde werd bij een der buren binnenge
bracht en is naar bet gemeente-ziekenhuis vervoerd.
Dadelijk 11a het voorgevallene werd andermaal de
politie gealarmeerd. Opnieuw heefti ze in het huis en
in den tuin een onderzoek ingesteld, echter evenmin
met eenig resultaat. Alleen ligt lettende op de
richting in welke het revolverschot is gelost het
vermoeden voor d'e hand, dat het schot vanaf het dak
van het huis van de firma of van een der aangren
zende woningen is gelost.
Yan den dader is echter tot dusver nog geen spoor
ontdekt.
Als Inzonderheid kan nog worden medegedeeld, dat
op een avond in de afgeloopen week blijkbaar ook in
liet huis der genoemde firma is ingebroken. Ook
toen werd echter, voor zoover men heeft kunnen na
gaan, niets ontvreemd.
GEEN SAMENIWERK1NG.
Men schrijft uit Wolfaartsdijk aan de N. R. Ct.:
hi deze gemeente doet een groep amti-revölution-
naire ingezetenen krachtige pogingen om het op 5
September te houden onafbankelijkheidsfeest te doen
mislukken.
Opdat de kinderen van de bijzondere school aan
dat feest niet zullen meedoen, is voox hen op dien
dag een boottocht georganiseerd.
Thans tracht men, zooveel mogelijk ingezetenen
over te halen, dien tocht mee te maken met het doel
hen 's morgens vroeg uit de gemeente te doen ver
trekken en eerst in den laten avond daarin te doen
terugkeeren.
Men seint aan de „N. Rott. Ct." uit Soerabaja:
Een ongekende en onverklaarbare .vrees voor e-
moord op groote schaal, die in den nacht van 24 op
25 Augustus zou geschieden, op de in de binnenlan
den wonende Europeanen en Cliineezen, leidde tot
een uittocht naar de hoofdplaatsen en het nemen van
rare, verwilderde omgeving te komen, en die gedachte
alleen dieeidi hem rillen van afschuw. Elisabeth, de
ouderwetscbe dienstbode, die geheel wist hoe het
hoorde, maakte dus een zeer aangemamen indruk op
hem en stemde hem gunstig.
„Mevrouw heeft gezegd, dat ik u dadelijk bij haar
binnen moet laten, mijnheer", zei zij, „en de dokter
heeft- mij opgedragen u te zeggen dat iedere hevige
opwinding zeer slecht voor haar is."
„Is zij dan ziek?" Die vra'ag werd op scherpen
(nou gedaan.
„Ja, mijnheer, zeer ziek. De dokter wil haar. graag
'zoo kalm mogelijk houden; maar hij vond het toch
beter u wel bij haar te laten, zij is er zoo erg op ge
steld."
Deze woorden deden Sir Arthur's hart even sa
menkrimpen en weder vertoonde zich hetzelfde vi
zioen voor zijn oogen, het. schoone stralende gezicht
van het jonge meisje in de witte japon, het meisj
dat naast den zonnewijzer stond en met haar diepe
stem sprak
„Liefde is het grootste wat er op de wereld be
staat."
Die woorden klonken nog in zijn hoofd toen Elisa
beth hem een groote slaapkamer binnenliet en zijn
oog viel onmiddellijk op de vrouw, die door kussens
gesteund in bed lag, met het gelaat naar de deur ge
keerd,
liet stralende gezicht van het meisje naast den
zonnewijzer verflauwde voor zijn verbeelding, terwij
hij stilzwijgend de vrouw in het bed aan-zag, die met
een glimlach op het gelaat de hand' -naar hem toestak
en op zaehten toon zeide:
„ILet is lief van je om hier te bomen, Arthur. Wij
mogen elkander na al die jareta als vrienden begroe
ten
Die woorden waren eerder een vraag dan een be
wering, maar "hij gaf er geen antwoord op. Hij stond
als 't ware vastgenageld haar aan te staren, met zoo
groote verbazing, dat hij in 't eerst! geen woorden kon
vinden. Toen zei hij langzaam:
„Ik zou je niet herkend hebben, ik zou je niet lier
<le auto Tan de chic Tan Engeland.
Bij de op 16 Mei j.l. op de Brooklyn-Baan gehou
den raceskwam deze auto wederom eerste aan.
Importeurs voor geheel Nederland
nog andere voorzorgsmaatregelen. Er gebeurde ech
ter niets.
Te Malang, de eenige plaats waar wel eenige reden
voor ongerustheid zou kunnen bestaan, omdat de
geestdrijvers van de vereeniging „Sarekat Islam" al
daar het inlandsch bestuur haten, heeft. Zaterdag een
groot machtsvertoon plaats gehad, om de onruststo
kers te intimideeren. Thans zijn de gemoederen overal
kalmer.
„Sarekat Islam" blijkt als economische vereeniging
een mislukking, zij is geheel verbasterd. Waar zij
kan voortwoekeren, zooals in Rembang, bedreigt zij
de rust en OTde.
Mijns inziens is thans aangetoond, dat zelfwerken
de regeerende krachten niet in het Javaansche volk
aanwezig zijn.
DE VISSÖHEiR EN DE REIGER.
Een inwoner van Ierseke ving dezer dagen, naar
de N. Crt, meldt, op een heel eigenaardige wijze een
dikke paling'.
Hij was in de lerseksche Moer aan het visschen,
toen er onverwachts, vlak' bij hem, een Tpiger uit de
sloot, opvloog. De man Schrok hiervan zoodanig, dat
hij zijn hengelstok liet val Ion en een luiden kreet gaf.
Door den schreeuw van den man „schrok op zijn
beurt de reiger en liet daardoor zijrp. buit, een dikke
paling, vlak voor de voeten van den visscher vallen.
De verblufte man nam- dezep onverwachten buit
mee naar huis en constateerde daar, dat de reiger
hem een paling van bijnb 1 kilo zwaarte voor de voe
ten geworpen had.
EEN FLAUWE GRAP.
Dezer dagen spoelde, Zooals we meldden, aan het
strand te IJmuiden een flesch aan, waarin zich een
houtje bevond inet) het' opschrift-, dat het stoomschip
„Swift" vergaan was. Er is slechts één Nederlandsch
vaartuig met dien naam en wel een stoomtrawler uit
IJmuiden, waar men dus reden had zich ongerust te
maken. Gelukkig is die trawler Zondagavond bin-
nengekomeh. Wannéér zou er eens straf komen op
het verkoopen van dergelijke aardigheden, vraagt de
berichtgever in IJmuiden van het „Handelsblad",
waaraan dit bericht is ontleend.
VEGETARISCH CONGRES.
Gisteren is te 's-Gravenhage het vierde Congres
der Internationale Vegetarische Unie geopend met
een rede van den voorzitter van het Uitvoerend Co
mité, die de congressisten in het Franseh, Duitseh en
Engelsch toesprak.
Sprekers uit verschillende landen bespraken de ve
getarische belangen.
UIT VEERHUIZEN.
De heer B„ alhier, miste 's morgens bij het opstaan
uit zijn zakboekje 100. Vermoed wordt, dat mei',
's nachts het raam zijner woning heeft opgeschoven
en zoo de bankbiljetten uit, het boekje, dat zich in
de kamer en in een vastzak bevond, heeft toegeëigend.
De zaak is bij de politie aangegeven.
kond hebben, Margaret. Ik kan niet gelooven
Hij zweeg plotseling, want zijn stem beefde en Mar
garet met haar vriendelijke stem, zei:
„Ja, ik ben zeker heel veel veranderd, sedert je mij
voor liet laatst gezien hebt. Toen was ik niet meer
dan een jong meisje; nu ben ik een vrouw die het le
ven heeft loeren kennen van veel verschillende zijden,
liet is of mijn onbezorgde jongenieisjestijd tot een
andere wereld, behoort, het leven heeft zijn stempel
op mijn gezicht gedrukt."
„Ja", antwoordde hij peinzend, met de oogen nog
steeds op haar gevestigd. ..Ik vrees - dat. jouw le
ven
„Ik heb veel verdriet gehad, maai' ook heel veel
vreugde", viel /.ij hern in de rede op denzelfden toon
van zooeven; „en nu zie ik het einde naderen en
dat verheugt mij."
Hij kwam naderbij en raakte voor hot eerst haar
hand aan.
„Waarom zeg je dat?" vroeg 'hij, ITet was merk
waardig hoeveel zachter zijn stem klonk dan gewoon
lijk. „Nu ben je ziek, maar ik hoop dat je met goede
oppassing later Zij viel hem al weer in de re
de met een glimlach om den mond.
..Neen, het is geen kwestie van tijd of van goede
opassing. Gelukkig niet. Het is alleen de vraag hoe
lang mijn krachten het nog kunnen uithouden. Je
weet. dat Max dood is?" Zij sprak die woorden
zoo kalm alsof zij eenvoudig wou zeggen dat iemand
naar de andere kamer gegaan was; haar broeder ver
schrikte.
..Dood?" riep hij uit.. „Neen, dat wist ik niet. Ik
bad gehoord, dat hij in Etage land was, een heel vaag
en on gedecideerd bericht, en ik heb al mijn best ge
daan jullie beiden op te sporen. Ik wou praatjes
of schandaal trachten te vermijden."
liefde.
(Wordt vervolgd.)
