DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN. No.. 216 Honderd en vflftiende Jaargang. 1918 WOENSDAG 17 SEPTEMBER. Plaatselijke Belastingen. Hoofdelijken Omslag. Deze Courant wordt eiken avond, behalve op Zon- en Feestdagen, uitgegeven. Abonnementsprijs per 3 maanden voor Alkmaar f0,80; franco door het geheele Rijk f 1, Afzonderlijke nummers 3 Cents. Prijs der gewone advertentiën Per regel f 0,10. Bij groote contracten rabat. Groote letters naar plaatsruimte. Brieven franco aan de N. V. Boek- en Handelsdrukkerij v/h. HERMs. COSTER ZOON, Voordam C 9. Z-*' Engelsche Brieven. Telefoonnummer 3. ^/Z&ZZ- /'/zz emm Er is een kerkje met een gebarsten klok, een post en telegraafkantoor en een stationnetje, doch geen gemeentehuis, gemeenteraad of burgemeester. Men ziet er wel eens een politie-agent, doch pure mensch lievendhei'd noopt u niet' naar hem te kijken, want hij weet. klaarblijkelijk niet waarvoor hij dient en is in overeenstemming met die onwetendheid, min of meer met zijn figuur verlegen. BINNENLAND. ALKMAARSCHE COURANT. BURGEMEESTEE en WETHOUDERS van Alk maar brengen ter algemeene kennis, dat het eerste suppletoir kohier van den hoofdelijken omslag, dienst 1913, door den Gemeenteraad vastgesteld den 2 Sep tember 1913, en door de Gedeputeerde Staten goed gekeurd bij besluit van 10 September d.a.v., No 47, heden aan den Gemeente-ontvanger ter invorderiDg is uitgereikt en gedurende vijf maanden ter Secretarie in afschrift voor een ieder ter lezing is nedergelegd. Bezwaren tegen den aanslag kunnen op ongezegeld papier worden ingediend binnen drie maanden na den dag der uitreiking van de* aanslagbiljetten. Burgemeester en Wethouders voornoemd, JAN DE WIT Dz,, Voorzitter, 10. Burgm DONATH, Secretaris. Alkmaar, 16 September 1913. f Nadruk verboden. Seaford) (Sussex), 16 Sept. '13. Hij woonde in een respectabele stad van ongeveer 20.000 inwoners, waar hij een respectabele betrekking- bekleedde; zijn vader was er burgemeester geweest, zijn schoonvader kantonrechter en als zijn dochters in den Haag gingen winkelen, werden zij door de winkeljuffrouwen „freule" genoemd. Eh toch was hij sedert eenigen tijd niet op dreef, hij was knorrig en prikkelbaar, had! geen pl'eizier in zijn werk, whist en bridge trokken hem nauwelijks naar de soos en hij bleef weg van bestuursvergaderingen van 't Nut en andere nuttige instellingen, die men er in steden van ongeveer 20.000 inwoners op nahoudt, om de winter avonden der notabelen te vullen. Zijn vrouw raadpleegde: den dokter en die raadde aan wat op dat oogenblik de medische mode mee bracht.: „rust.' Hij- ontmoette een schoolkameraad, die niet alleen het' stof der stad van ongeveer 20.000 inwoners doch van heel Nederland van zijn schoenen had geschud1 en zich in een der wereldsteden als car gadoor had gevestigd. Toen hij zijn leed had ge klaagd en verteld dat de dokter „rust" aanried, zei de schoolkameraad: „Onzin! Je bent hier oudbak ken geworden! Jelui weet hier alles van elkaar af en bemoeit je met elkaar, je bent eikaars cipiers. Al les wat je doet, doe je onbewust als zoon van den burgemeester en schoonzoon van den kantonrechter; en wat het ergste is, je weet dat al je 19.999 mede burgers toekijken of je 'f wel goed doet. Als je van sigarenwinkel of wijnkooper verandert, kom jij op de spraak en je leveranciers met je; niet uit boosaar digheid maar omdat jelui hier niets beters te bepra ten hebt. Je bent heelemaal oudbakken en moet. den oven weef in, Ga naar Nieuw-Yor'k of Londen, Pa rijs of Berlijn, waar geen mensch je kent, waar je in je hotel No. 387 of zooiets bent', waar je kunt doen wat je wilt en iedereen doet wat hij wil. Hoe grooter de stad is waar je heengaat, hoe minder gevaar je loopt kennissen te ontmoeten, hoe vrijer je je voelt, hoe frisscher je zult worden." En 19.999 Nederlanders hadden weken, jaren lang stof tot praten, want de raad' van den schoolkameraad werd opgevolgd en elk jaar herhaald met. uitstekende resultaten. No. 387 werd1 nooit weer oudbakken. Op grond van dezelfde red'eneeringzoek voor uw vacantie een omgeving die de scherpste tegenstelling vormt met die waaraan gij gewoon zijt, is het ver klaarbaar dat een Londenaar naar Seaford in Sussex gaat. Seaford is een karakteristiek Engelsch zeeplaatsje. Het zal zoowat 2000 inwoners tellen, ontbeert alle ge legenheden om diners te geven of congressen te hou den ik geloof dat er 'n zaal is, waarin af en toe wat variëteiten optreden, eens in de week komt er een draaiorgel en ééns in de vijf of zes jaren dat ik het getal inwoners tijdelijk op 2001 breng, lieh ik er een corps straatmuzikanten hooren tetteren. Seaford is dus de scherpst denkbare tegenstellin; met Londen. In Londen leeft men elke minuut van zijn bestaan, onophoudelijk krijgt men er nieuwe, ver rassen-de indrukken, de geest komt geen seconde tot rust, Dan helpt het drukke, roerige verkeer van des morgens tot 's avonds mede om den geest onbewust te vermoeien; de werktijd is er voor ta-lloozen be perkt, van tien uur v.m. tot vijf uur n.m., waarvan het luncli-uur nog afgaat; en in die luttele uren wordt van elk geëischt vlug denken, vlug besluiten vlug handelen. Dan volgt des avonds andere inspan ning van geest of lichaam of beiden. Lezingen, ver gaderingen, concerten, diners, recepties, theaters, bals volgen elkaar op in dichte drommen, zoodat, wie het Londensch leven wil meeleven er op den duur beu van wordt. Een wandeling door de groote win kelstraten is een inspanning, wijl men piet alléén voortdurend zijn kalmte moet bewaren, wil men niet overreden worden, doch ook zijn oogen geducht den kost moet geven, zijn geheugen aanhoudend moet oe fen-en om op te merken wat nieuw is en wat men vroeger reedé zag in winkels en uitstalkasten. En ga d'anl naar Seaford! Ga logeeren in „The Beach Hotel,*"' waar -de dames Jewell u, zonder ophef zonder omslag, doch met groote oplettendheid verzor gen. Het is er Ilollandfech zindelijk, wat kan, wijl er geen Londenselie mist of rook is; het; hotel ligt ver genoeg van 't station om geen treinen te hooren en pal aan zee, zoodat ge van uit uw slaapkamer het strand op en het water in kuiert. -Niemand -maakt er toilet, zooals men dat in Brigh ton of East-bourne beide zee-edities in miniatuur van Londen ziet; men loopt den heelen dag in zijn roei-, tennis- of ander sportpakje rond en 'komt zelfs aan^ 't diner eenvoudig in toilette-de-ville. 's Avonds na n heelen dag- slenter ens in de open lucht of in de zee, na zwemmen, roeien, vi'ssch-en -of golf spel en is men zoo „lekker" moe, dat men -slaapt) al-s 'n blok Men heeft er altijd honger en 't eten is zóó uitste kend, dat ook die maagaandoening een aangename ge waarwording is. De Engelsche kust draait zich, ten oosten van Brighton en Newhaven, licht om, met liet gevolg dat men van uit Seaford recht het Kanaal afziet en vol de frisse lie zuidwestenwinden krijgt die het Komen opwaaien. Het regent er haast nooit en 't zonnetje •is niet van de lucht. Iedereen is er om vooral geestelijk tot rust te ko men en verder het lichaam al de gezonde beweging te geven, die het in Londen moet ontberen; zelfs als men een „Londenselie correspondentie" -schrijft ver meit men zich door er iets als een causerie van te maken, in welbehagelijke onverschilligheid voor Bal kan, Ierland, Kaïneropening of andere menschelijke en politieke muizenissen. Men begint den -dag met 'n bad in zee, benevens een wandeling langs het -strand 'n pier is er na tuurlijk niet waarop het ontbijt volgt, dat, met z'n napraatje en courant-inkijken, tot bij tienen duurt. Alsnu begeeft men zich aan z'n zaken: gaat post zegels, of fruit, of strandschoenen, of de hemel weet wat koopen, schrijft en leest) wat en gaat dan roeien, visschen, op de naburige prachtige „golf-links" het edele balspel beoefenen, of ook wel wandelen naar de naburige dorpjes, die in de .heuvelglooiingen verscho len liggen en zoo echt, echt ouderwetsch zijn. ie kan neemt voor het luncheon zijn tweede zee bad, zit na dien maaltijd weer wat te praten en gaat dan opnieuw aan zijn „bezigheden" als voren waarbij de „five o clock tea' slechts een kort, hoewel behage- lijk intermezzo vormt, zoodat men „doorwerkt" tot het tijd is voor het derde zeebad, dat. vóór het diner genomen wordt. Dat baden en zwemmen .gaat liier ook al weer op de meest primitieve wijze toe. Vooreerst kost. liet niets, men steekt zich thuis, zelfs al woont men aan de andere zijde van 't, dorp, in zijn zwempak, slaat een badmantel, regenjas of wat dan ook om en wan delt naar zee. Men kan een bad'tentje huren, doch de meesten hebben zoo'n ding zelf, dat ze gemakkelijk even kunnen opslaan. Verder is het „bains mixtes" langs de geheele linie, op elk uur van den dag en, daar het getij hier maar zeer weinig kracht heeft, ter wijl er geen „undercurrents" zijn en er geen drijf zand is, wijl er rolkeien en grind op het strand lig gen, is er ook geen het minste gevaar. DE OPENING DEK- STA TEN-GENERAAL. I)e opening van de St-aten-GeneraalMiad gisteren te s-Gravenhage met de plechtigheid en1 den praal van vorige jaren, waarvoor ook nu weer zeer groote be langstelling bestond, plaats. H. M. de Koningin las mét heldere stem de troon rede voor en legde den nadruk op het. woord -slag schip. EERSTE KAMER. In de gisteren gehouden zitting der Eerste Kamer was ingekomen een brief van den heer H. B-ar ge (kat.h.), waarin hij mededeelt ontslag te nemen als lid der Kamer. De heer Ba-rge had zitting voor Over- ijsel en zou in 1916 aan de beurt van aftreding zijn. De geloofsbrieven der nieuw gekozen leden werden nagezien en in orde bevonden, waarop de heeren, uit gezonderd de heer Edo Bergsma, die afwezig was werden geïnstalleerd. De voorzitter, de heer J. E. ®N. baron Schimmel penninck van der Oye, aanvaardde het voorzitter schap met een rede, waarin hij het vertrouwen uit sprak, dat in haar nieuwe -samenstelling d'e Kamer zich hare roeping bewust zal blijven en kalm, rustig, doch met gepaste voortvarendheid de haar voorgeleg de wetsontwerpen toetsen aan het belang van het volk, daarbij bedenkende, als'zij zich daarmede kan vereenigen, dat zulks zeker bevorderlijk is -aan een goe'dle en vlugge afdoening van zaken, en al-s ze dit niet kan doen, bedenkende, dat oppositie zonder dat daaraan toegevoegd worde het woord „loyaal" in de Kamer niet denkbaar is. S"pr. vertrouwde, dat in de Kamer zal blijven heerschen een kalme atmosfeer waarbij- men over en weder elkander rustig aanhoort, niet naar interne drijfveeren vragend, maar het hoofd koel houdend', al is het hart vaak warm. Besloten werd' de Troonrede met een adres van antwoord te beantwoorden. TWEEDE KAMER. Om 3 uur kwam gisteren de 2e Kamer itn gewone zitting bijeen onder presidium van d'en heer Lief t i n c k (U. L.) als oud'ste lid in jaren. Deze opende de vergaderihg en zei daarbij ongeveer het volgende „Als oudste in jaren open ik deze vergadering en zij het mij vergund een kort woord tot H te spreken De Kamer is veranderd, in vele opzichten veranderd Het zou niet hoffelijk van mij zijn en ook niet harte lijk, wanneer ik niet den nieuw gekozen leden een woord van welkom toevoegde. „Mijne heeren, gij zijt d'oor het vertrouwen der kie zers hier geroepen. Ge komt hier met uwe idealen ten aanzien van hetgeen de belangen des volks eischen. Behoudt die idealen al-s gij kunt. (Gelach.) Ge hebt ze hier zeer noodig. Zonder idealen toch zou de arbeid niet steeds de noodige opgewektheid mee brengen. „Ik heet U welkom, nu gij zult doen wat gij in het belang acht van het volk. Maar nu ook een woord van afscheid tot hen, d-ie niet meer op deze plaats zijn teruggekeerd. Mogen wij hen gedenken met een gevoel van erkentelijkheid voor den arbeid, dien zij hebben verricht, wij, ouderen, die reeds vroeger hier waren en reeds vroeger werkten, zullen ook pogen wederom datgene te doen wat in onze macht staat tot heil van het land. „De jongste verkiezing- is, zooals wel verwacht werd, voorafgegaan door een groote, machtige wor king in het land. Er is veel gedebatteerd- en gedis cussieerd. Eir is bij deze stembus zelfs gebeden! Mo ge veel daarvan dan ook reeds gedisconteerd! geacht worden, wanneer straks -die. debatten over de begroo ting- aanvangen. „We zijn straks vergaderd geweest als leden van de Sta ten-Generaal en hebben wederom de woorden ge ho-ord van de Koningin, die zich als steeds gedroeg als echt constitutioneele Vorstin en bewees hoe het echte Oranjebloedi ook de telg, die nu regeert, door stroomt, en als we nu morgen weer vereenigd zijn en ieder zal hebben verklaard dat hij niets heeft beloofd of gegeven om tot lid der Sta ten-Generaal te worden benoemd', en ieder de Grondwet bezworen zal hebben, dan staan we hier als mannen met reine handen, van zuiver- verleden en goeden naam, mannen dus van wie goed werk mag worden verwacht. Laten wij ons best doen, opdat van ons werk zal worden getuigd, dat het strekte tot heil, voorspoed en zegen voor het volk." Vervolgens werden de geloofsbrieven der nieuw ge kozen leden in handen gesteld van drie commissiën. Heden om 1 uur is er vergadering tot beëediging van de leden en tot liet opmaken van de nominatie .-oor het voorzitterschap. EEN MINISTERIEELS AANSCHRIJVING. Op last van den minister van marine, is bet navol gende ter kennis van de schepelingen gebracht: Het komt in den laatsten tijd! herhaaldelijk voor, dat schepelingen, soms van overigens onbesproken gedrag, met de tucht onvereenigbare handelingen plegen, die kennelijk uitsluitend ten. doel hebben om, zij bet dan ook op oneervolle wijze, wegens zooge naamde anti-militaire karaktereigenschappen den mi litairen dienst te verlaten. Een zoodanige handelwijze, die veelal slechts een uiting is van ontevredenheid' of een uitvloeisel van karakterzwakte, in verband met op een of andere wij ze ondervonden teleurstelling, acht ik zoo zeer in strijd met elk begrip van plicht en goede trouw en daardoor zoowel voor den dienst als voor het perso neel van zoodanigen invloed, dat daartegen met- alle gestrengheid moet worden opgetreden, en zullen han delingen als boven bedoeld, nimmer aanleiding kun nen^ zijn tot ontslag wegens eigenaardige of anti-mi litaire karaktereigenschappen, doch slechts ontslag wegens wangedrag, naar gelang van dé omstandighe den met ontslagbrief 2e of 3e soort, tengevolge kun nen hebben. DE NIEUWE RE'.GEERI NG'SKOElhS De Minister van Binnenland-sdhe Zaken heeft, meldt het H'bld,, de circulaire van zijn ambtsvoorgan ger d.d. 28 September 1908 ingetrokken. Aan de. bij de rijksscholen' eventueel aan te stellen ongehuwde onderwijzeressen moet derhalve voortaan niet moei de mededeeling worden gedaan, dat zij bij het aan gaan van een huwelijk vermoedëlijk ontslag zullen bekomen. V R1JZINNIG-DEMOCRATISOHE KA MERFRACTIE. De vrijzinnig-democratische fractie in de Tweede Kamer heeft, schrijft de Tel., gistermiddag gekozen tot voorzitter dr. D. Bos en tot secretaris mr. J. Lim burg. UI r DE PERS. DE TROONREDE. Gelijk te voorzien1 was, heeft de Troonrede in de bladen van links over hef geheel een zeer gunstig onthaal gevonden. De N. Rot.t. Ct. ziet er in „een fiksch werkpro gram, dat wat de hoofdpunten aangaat min of meer een terugslag- poogt te geven op den' uitslag der ver kiezingen van dezen zomer," het Handelsblad' consta teert, „dat, deze regeering wil zijn een liberale regee ring, die een liberale regeeringspolitiek wil voeren," „een liberaal ministerie, dat weet wat het wil en groot en goed werk tot -stand wenscht te brengen. maar een ministerie, dat met zeer, zeer groote moeie- lijkheden' te kampen zal 'hebben," het Nieuws v. d. Dag verklaart, dat „alles te saam genomen over den inhoud van deze Troonrede allen tevreden (kunnen) zijn, die niets liever wenschen dan een krachtige voortzetting der concentratie-politiek, maar naai den lin'ks-liberalen, als men wil radicalen kant." .Merkwaardig genoeg onthoudt de vrij-lib. Nieuwe Courant zich van het geven) van een algemeene ka rakteristiek. Het Volk daarentegen begint zijn arti kel aldus: „De hoofdinhoud van deze troonrede geeft een „zuiveren weerklank op den uitslag van de verkie- zingen." De ernstige bezwaren ontmoet in de bladen van link-s de zinsnede over de sociale wetgeving. De N. Rott. Ct. formuleert zijn standpunt ten dezen aan zien als volgt: „De sociale paragraaf heldert zeer weinig opzij is schier aan een rebus gelijk. Kostelooze verleening van ouderdomsrente aan behoeftige zeventïgjarigen staat voorop. Het ontwerp wordt niet als een wijzi ging van de Invaliditeitswet (art. 369) aangekondigd. Deze wet lezen wij in eene zinsnede, die op zieh zelve staat zal worden gehandhaafd', schoon ver eenvoudigd; niet uitgebreid tot niét-loonarbeids, noch ingekrompen tot zuivere invaliditeitswet dit is althans niet wat men gemeenlijk onder vereenvou diging verstaat.. Slaat dus hetgeen -omtrent de ou derdomsrente wordt aangekondigd op eene zelfstan dige. wet, die betrekking (heeft op degenen, die niet reeds onder art. 369 der Invaliditeitswet zijn begre pen? En krijgen wij dan tweeërlei ouderdomsrente (staatspensioneetring)een, naar het beginsel-Treu b, bij wijze van overgangsmaatregel tot de verplichte verzekering der Invaliditeitswet, en een echte concen- tratie-staatspensioneering voor wie niet-loonarbeiders zijn? Het lijkt ons vreemd. „Doch wat dan? Heeft men wellicht te doen met een verschil t'usschen wat in deze zitting zal worden ingediend! en wat wordt voorbereid, zoodat de eerste zinsnede toch ook op eene wijziging van de Invalidi teitswet betrekking zou hebben? Als men aan het vragen gaat, naar wat bedoeld' is, komt men van de eene vraag im de and-ere, maar ronduit gezegd, de be woordingen 'der Troonrede geven ons zoo weinig hou vast, dat wij er niet verder aan willen beginnen. „De heer Treub zal hard werken" -zegt. deze paragraaf. d!ie verder in den bekenden interview-toon is gehou den. „De heer Treub heeft wel eens duidelijker ge sproken' is al wat wij ervan weten te vertellen." Ook de Nieu\ye Courant vindt, dart „over dé mi- nisterieele plannen met het andere groote onderwerp, het staatspensioen of liever de ouderdoms-voorzie- ning- nog- een sluier haugen blijft." Het Handelsblad) spreekt zijn blijdschap uit over de houding der regeering ten opzichte van de lands verdediging en voegt hieraan toe, dat de sociaal-de mocraten, die reeds bij voorbaat geweigerd hebben elke vermeerdering van militaire lasten goed te keu ren voor het ten val brengen van een regeering, die zooveel wil brengen, dat ook zij wensehen, de volle v er an two o rd'el ij khe i d dragen. Het V-olk zegt nu met, nadruk dat de regeering- op militair gebied een program heeft, waarbij zij direct afhankelijk is van den steun der rechterzijde. Op beid-e punten (oorlog en marine) zal de sociaal-demo cratie, volgens het orgaan, die regeering moeten be strijden. Hoe denkt men nu rechts over de Troonrede? Na tuurlijk is liet oordeel even ongunstig als het van liniks gunstig is. De Standaard is echter liet best te spreken: „Kort saamigevat een Troonrede, die naar ons zoo ver overbuigt als het, verschil in beginsel slechts even gedoogt, maar wel te verstaan in termen en uitdrukkingen, die uiterst rekbaar zijn, en daar door straks een bedenkelijk -karakter kunnen crlan- t en. De „Nederlander zegt, dat de concentratie den 'xtra-parlement-ariër Cort van der Linden dankbaar mag zijn voor de wijze waarop 'hij voor haar de kas tanjes uit het vuur wil halen, doch dat niét alle waar borgen aanwezig zijn, dat hij zich hij dezen arbeid de vingers niet branden zal." De Maasbode doet uitkomen, dat de regeering- geeii volledige opening van zaken heeft gegeven en dal vriend en tegenstander in het onzekere blijven. De 'I ijd vindt, dat, men met dit ministerie een tijdvak vol van politike wisselvalligheden,, incohaerentie en on vruchtbaarheid te gemoet gaat, „Dat dit tijdvak niet al te lang moge duren, dat het niet-al te veel schade moge toebrengen aan onze nationale belangen, maar spoedig voor een vastere» en meer verzekerden toestand moge plaats maken, al» de ellendige gevolgen der jongste algemeene verkie zingen door een nieuwe uitspraak van het kiezers volk zullen zijn goed gemaakt, is onze oprechte wensch."

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1913 | | pagina 1