DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN.
DeVfmuw
I9I3
Van Houten
ACAO
No. 231.
Honderd en vijftiende Jaargang.
1913
ZATE li I) A G
ALLEE
4 OCTOBER.
I)eze Courant wordt eiken avond, behalve op Zon- en a
Feestdagen uitgegeven. Abonnementsprijs per 3 maanden
voor Alkmaar f0,80; franco door het geheele Rijk f 1,
Afzonderlijke nummers 3 Cents.
Telefoonnummar 3r
Den eed gehouden en toch
toegegeven.
Prijs der gewone advertentiën
Per regel f 0,10. Bij groote contracten rabat. Groote
letters naar plaatsruimte.
Brieven franco aan de N. V. Boek- en Handelsdrukkerij
v/h. HERMs. COSTER ZOON, Voordam C 9.
STAD S NI E UWS.
AL1MAARSCIE COURANT
„Je moet nu maar niet denken, diat elke gril van
jou succes- zal hebben," bromde meneer Kleugel.
„Ongelukkig heb ik j.e al) te zie.er verwend1; maar al
les heeft toch zijn grenzen!"
„Op uw goedheid en uw verstand! na, ja," antwoord1
dte Lili gelaten, „u zult zelf toch nog wel inzien, dat
het een groote berekeningsfout is om jonge meisjes
te willen uithuwelijken. In vroegere tijden hebben
ouders misschien gelijk daarin gehad, maar tegen
woordig.
„Onzin, in oude tijden waren d!e ouders niet ver
standiger dan tegenwoordig, alleen de kinderen wa
ren gehoorzamer
,„Goed dan! Wij zijn nu eenmaal niet meer ge
hoorzaam, tegenwoordig. Wij willen ons nu eenmaal
niet meer uithuwelijken l&ten, d'oe ik ooit de dom
heid van te trouwen, dan wil ik tenminste zelf-alleen
de verantwoordelijkheid ervan dragen."
Al deze opstandszinnetj.es kwamen op een zóó
charmante wijze over de roode lipjes van de kleine
Lili, dat meneer Ivleugel zich nauwelijks kon erge
ren. Te zelfder tijd streek het zachte-ham dj e van het
dochtertje week over haars vaders kale bolletje. Pre
cies op dezelfde wijze had) vroeger zijn gestorven
vrouw hem in zijn baard gekriebeld en precies zoo
had zij haar willetje weten door te zetten!
„Ik dwing je tot niets, Lili", zei hij alweer in bijna
opgewekte stemming. „Ma'ar je moet toch zelf kun
nen inzien, dat men zoo'n mooie partij niet dan met
ernstige bezwaren afwijst! Meneer Friedland1 be
hoort tot dfe rijkste jongelui onzer stad, en zoo'n par
tij zou je stellig gelukkig maken."
,„Eien „partij" maakt mij nooit gelukkig, vader.
Ik wil vóór alle® „liefhebben"
„Maar je kent hem bijna nog heelemaal niet;
misschien zul je hem liefkrijgen."
„Waarom? Omdat hij een verwaand! jongmensch
is? Omdat hij meent, dat, als hij zich maar met zijn
leelijke roode snor vertoont, hij ieder meisje betoo-
vèrt? Neen, papa, ik geloof niet, dat ik ooit dezen
man zal liefhebben; voo-r mijn part mag hij zich een
vrouw zoeken!"
Zij was naar buiten verdwenen, voordat meneer
Kleugel iets kon antwoorden.
Nauwelijks was de deur echter achter haar toege
vallen, of uit de zijkamer, uit de bibliotheek, kwam
een lange gestalte over den drempel.
„De hemel zij met mijriep meneer Friedland uit.
„Zij heeft me daar netjes mijn mantel uitgeveegd1!"
„Dat u daarnaast zou zijn, kon ik ook niet helpen.
Hoe is u da-ar binnengekomen?"
„Door den tuinU hadt mij om twaalf uur voor
de lunch genoodigd, waarde schoonvader in spé. Ik
was een kwartiertje te vroeg, vond de deur der bibli
otheek in-den tuin open en wandelde naar binnen.
Maar wat moet ik nu met mijn weerspannige toe
komst beginnen? Want trouwen doe ik haar, zoo
zeker -als 2 maal 2 vier is."
Kleugel grinnikte. Hij hield veel van energieke
jonge mannen.
„Het beste is, dat je het meisje een tijdje links
laat liggen", zieidte hij, „dan allicht zal1 zij zich be
zinnen."
„Neen, die truc is mij te oud. Lili i-s een modern
meisje. Ik moet op de een of andere wijze indruk op
haar maken1. Maar hoe» dat is de za'ak!"
Meneer Kleugel zweeg en wandelde met zijn gast
naar de eetzaal, waar bij een glas edel -sap de zorgfen
tijdelijk vergeten werden.
Op een der volgende dagen trof toevallig Fried
land zijn aangebedene, toen zij van een zangles naar
huis kwam. Zonder zich te bedenken, liep hij met
haai mede en sprak: „Juffrouw Kleugel, ik heb nog
met officieel om uw hand gevraagd, maar u weet
toch, dat mij de hoop hier vasthoudlt.
„Piaten wij liever over iets anders, meneer Fried
land. Dit thema i-s tussehen ons van de b'aan; ik
weet n.l., dat u onlangs in d'e bibliotheek was, toen ik
'met. vader sprak."
„Zoo? heeft hij u d'at oververteld?"
„O, neen ader is nooit discreet. Maar ik had
u vanuit mijn kamer binnen zien gaan en wist dus
dat u ons hooren kon.
„Och! dat is kranig hoor! U is een leuk type, juf-
trouw Lili!"
„Dank u, dat vind ik zelf ook. En wat vindt u
lan den politieleen toestand, meneer Friedland?"
„Zwoel, heel zwoel, juffrouw Lili. Men kan elk
oogenblik verrassingen verwachten. Ik houd niets
van verrassingen."
„Ik ook niet."
„Kijk eens, hoe onze smaak dezelfde is! U houdt,
evenals ik, ook van muziek. En u heeft een heke1'
aan roode knevels» net -als ik."
„Maar u draagt he mtoch?"
„Ja, ja en dien kan ik niet uitstaan. Ik ga mij
eerstdaags glad scheren of, als u het prefereert,
wil ik mijn haar ook wel' verven."
Lili werd stijf.
„Meneer Friedland", zeidie zij, „u schijnt mij niet
te begrijpen.. Ik verklaar u hierbij, dat ik u nooit zal
trouwen. Nooit!"
„Zegt. u dat nietWij reizen n.l. dit jaar nog teza
men in Tirol; ik duik zonder mankeeren weer er
gens op, waar u zal zijn; maar ik beloof u ëéni ding:
ik zal u niet meer over liefde spreken. Maar u zult
mij beter leerem kennen, leeren waardeeren. Wij
passen he-usch buitengewoon bij elkaar; wij hebben
dezelfde smaken, en ik heb u lief ja,, ditmaal moet
u het goed aanhooren! Eens zal ik dat zweer ik
in alle oprechtheid! het van uw -eigen lieve lipjes
vernemen, het heerlijke woordt: „ik heb u lief".
„Lloe?" riep Lili boos, ik nooit!" En zij stamp
te met haar voetje op den grond.
„Stil, stil, niet te gauw zweren!"
„Maar ik wil het. En ik zweer hierbij, dat u dat
woord nooit door mijn stem gezegd zal worden!
Adieu, meneer Friedland
Floepweg was ze, in een winkel verdtvenen, en
hem bleef niets anders te doen dian alleen verder te
gaan.
„Brrr!" zei hij. „/Temperament heeft ze! Maar
dat 'hindert niet; indolente menschen vind ik onuit
staanbaar. Trouwens die eted van haar is eigenlijk
bijzaak rekenen wij ze maar tot die, welke Zeus
niet hoort."
Terwijl de .afgewezen minnaar rustig verder ging,
had Lili een kleinen a'anval van zenuwen, waarover
zij zich doodergerd'e. Zij was in een tea-room bin
nengevallen en werkte haastig een glas mineraalwa
ter nalar binnen om h-aar hartkloppen te doen beda
ren.
Neen, maar, die man! Met een zelfbewustheid in
'zijn klare, blauwe oogen, die spotten en lachten te^
zelfder tijd, verbeeldde hij zich een macht te bezitten!
Zij hem liefhebben1! Een ding moest men toegeven,
hij was van een ander slag dan de menschen, die om
haar heen d'raaid'enj! Bijzonder galant of onderdanig
was liij ook niet integendeel, tamelijk heersch-
zuchti-g in zijn optreden j,a, eigenlijk, alles teza
men genomen een onuitstaanbare man!
Toen Lili dit bij zichzelf geconstateerd had, at zij
tot verdere versterking van haar inwend'igten mensch
een -stuk appeltaart en slenterde daarna, uit haar
humeur en in gedachten, naaT huis.
Meneer Friedland' verdween van het tooneel, want
hij was een vlijtig» verstandig zakenmensch, ondanks
zijn geërfde rijkdommen.
Lili's gemoedstoestand was merkwaardig.Alle
jongelui vergeleek ze met Friedland, alle vond zij on
tegenzeggelijk veel aardiger dan hem, maar blauwtjes
liet zij den een na dein ander loopen. Trouwen wilde
ze geen van allen, hoewel geen rossige knevels, noch
geprononceerd' zelfgenoegzamen er ond'ex waren.
Bij haar zangonderwijzeres nam zij intusschen ern
stige lessen, hoewel' dez-e d'a-me een oude bekende was
van meneer Friedland, geboortig uit dezelfde stad' en
op d'e hoogte van hem en zijn familie. Nu en dan
kwam het gesprek op hem, onschuldig en zonder erg
natuurlijk. Want dit kon Lili natuurlijk niet ver
moeden, dat I riedland öen drommelsche intrigant
was, die al lang zich tot zijn oude vriendin had ge
wend
Mooie liederen zong zij bij haar leerares, onder ande
ren ook het heerlijke lied van Grieg: „Ich l'iebe
Dich En Lili zong liet warm, gloedvol, zoodat het j
oude leeraretsje meermalen glimlachend met een blik
van terzij na-ar haar leerling opkeek,
Lili s vader had, als het er op aankwam, e'en even
harden kop als zijn dochtertje; de reis n'aar Tirol zou
en moest plaats hebben, daar hielp geen tegenprutte
len aan. Eerst naar Bozen, daarna diep Tirol in.
De zangonderwijzeres haalde den laatsten dag vóór
de vacantie nog haar „spreek- en zangmachine" voor
den dag, waar Lili in den gr-ooten trechter haar lied
van Grieg naar binnen zotig.
„Dat is een nieuwe methode van mij", zeide lret
oude dametje. „Hierin vang ik de mooie liederen,
gezongen door mijn beste leerlingen; de minder goe
de kunnen ze aanhooren en profiteeren meer dan door
al mijn gepreek erover."
Lili verwonderde zich wel even over het plotselin
ge lezer nieuwe methode, ook was zij even verwon
derd' over een zekere verlegenheid van haar lief, goed
oudje. Maar zij zong toch haar lied vol toewijding en
had geen het minste vermoeden, dat vijf minuten na
haar vertrek d'e rol zorgzaam in karton verpakt weg
gezonden werd, en wel naar Tirol.
E'en prachtzomer was het, prachtig weer, prachtig
de reis. Lili kon niet verbergen d'at zij, hoewel Fried
land in Bozen met rozen haar opwachtte, het Tiroler-
land verrukkelijk vondi. Ook scheen het haar toe,
alsof Eriedlland' haar sympathieker was dan in de
wintermaanden, hoewel hij zijn knevel' nog had' en
zelfbewuster d'an ooit was»
Na ,aeht. d.agen bemerkte zij, dat zij hem wel mocht
'f m«h r—»w—wf—m—bh hii ii«iwui»imiM'i—l
De heer J. C. L. Wijd'eman, waard'eerende het goe
de dat deze vereeniging nastreeft, meende, dat „de
Hanze" geen finantieelen steun moest vehleenen, om
dat „St. Raphael1" zich bezighoudt met een coöpera
tie, die veel nadeel berokkent aan den Middenstand.
De vergadering gaf door applaus hare instemming
met deze zienswijze te 'kennen, waarop de voorzitter
voorstelde aan „S.t. Raphael" mede te deelen, de „de
Hanze" den gevraagder» steun niet kan verl'eenen.
Met algenneene stemmen werd' dit voorstel aange
nomen.
Door de Alkma-arsc'he Vereeniging van Brands'tof-
fenhand'elaren „Gemeenschappelijk Belang" was een
schrijven ingezonden, waarin de aandacht gevestigd
werd op de omstandigheid', d'at door ambtenaren en
beambten van de posterijen brandstoffen en ook an
dere artikelen -aan particulielren worden geleverd,
waardoor den brandstoffenhandfelaren en den Mid
denstand een hevige concurrentie wordt aangedaan.
De genoemdte vereeniging riep om hieraan een ein
de te maken de medewerking van „de Hanze" in.
Doordien da agenda een bespTe'king over een der
gelijke concurrentie van Rijksambtenaren vermeldde,
stelde de voorzitter voor genoemd! schrijven bij dit
punt te behandelen.
De voorzitter bracht in herinnering dat de heer
J. C. L. Wijdteman indtertijd! in het Bondsorgaan -een
reeks artikelen over boekhouding had gepubliceerd,
die zeer de aanda.clit hadden getrokken. Thans zijn
deze artikelen in boekvorm uitgegeven,
Hij stelde voor, hitervan een 50-ta'l exemplaren aan
te vragen en d'eze op de volgende ledtenvergadering
voor den kostenden prijs verkrijgbaar 'te stellen.
Nu volgde de bespreking over de ongewenschte of
afkeurenswaardige concurrentie van Rijksambtena
ren.
Gebleken was, dat dezte personen onder allerlei
vormen handel drijven tot schade van den Midden
stand.
Op die laatste centrale vergadering van den Bond
was deze za;ak .ernstig besproken en besloten het
noodige feitenmateriaal bijeen te brenigen, d'at d'an
in een rapport ter kennis van de regeering zal wor
den gebracht.
Van de gelegenheid om nu rteedis mededteefling te
doen van bekend'e feiten, werd door verschillende
aanwezigen gebruik gemaakt, Het leek d'aarom d'en
voorzitteT gewensoh.t, dat alle leden van „de Hanze"
de ben bekendte handelingten van Rijksambtenaren
zouden mededeelen aan den secretaris, d'en heer En-
del, die ze dian- verder in een rapport ter kennis zal
brengen aan het centraal bestuur.
Aangaande liet verzoek van d'e A'lkmaarsche brand-
stoffenhandelaren werd besloten, d'at „de Hanze" hen
zal steunen in hun strijd tegen de concurrentie die
postambtenaren en -beambten den Middenstand aan
doen.
Op een schriftelijk ingekomen vraag tot oprichting
van een gecombineerde Bouwvakvereeniging werd
door den voorzitter medegedeeld dat de mogelijk
heid' besproken za'l worden. Voorstanders hiervan
kunnen zich alvast tot den secretaris wendlen.
Een gedane vraag, of dte concurrentie, die post- en
spoorbeambten d'en Middenstand aandoen, gerekend'
moet worden onder ongewenschte of dteloyale con
currentie, zal in een volgende vergadering beant
woord worden.
Bij die installatie van 9 nieuwe leden wees de voor
zitter, n'a allen het welkom te hebben toegeroepen,
op het gunstig verschijnsel, dat „de Hanze" zich
meer en meer uitbreidt, en daardoor 'langzamerhand
den geheelen R. K. Middenstand zal omvatten.
Ook wees hij nog eens op twee instellingen van „de
Hanze' het fond's „uitkeering bij overlijden", en
de Orediet'ban'k, die zich beide in een toen'emendten
b'loei mogen verheugen.
De rondvraag leverde geen 'belangrijke besprekin
gen op.
ten slotte; na veertien dagen was. het al' meer en
meer; na drie weken miste zij hem zelfs» toen hij een
uur van haar verwijderd was gebleven en na vier we-
ken w,as zij verschrikkelijk ongelukkig over haar
overhaasten eed.
En het gebeurde, dat op een heerlijken zomeravond
meneer Friedland en zij tezamen alleen in den .salon
van hun hotel waren. Lili voelde, dat er iets ging
gebeuren en was nerveus, bijna als een ouderwetsch
jong meisje. In haar opwinding had zij niet opgelet,
dat op de tafel een phonograaf stond, waarheen
Friedland1 nu en dan eigenaardige blikken wierp.
En de veelomvattende vraag weerklonk. Friedland
verklaarde kort en bondig, dat hij niet langer meer
"wachten kon, en eenmaal nog haar zeggen wilde, hoe-
izeer hij ha'ar liefhad. Hij had met zijn eigen ooren
gehoord, dat zij niet trouwen wilde, tenzij zij innig
liefhad'; hij wilde weten of zij bij haar strenge uit
spraak bleef van d'ezen winter.
Lili zweeg, pijnlijk verlegen. Maar Friedland boog
zich tot ha'ar over en sprak
„Ik heb u 'gezegd', dat ik het ,op zekeren dag van
uw eigen stem zou hooren, het woord: Ik heb u lief.
Ja, ik hteb het zelfs gezwören. En nu wil ik mijn eed'
gestand doen.
Hij ging n'alar het kleine machinetje toe, draaide de
kruk om en tot. Lili's verbazing g.af haar eigen stem
in aangename klanken terug d'e woorden: „Ich liebe
Dich".
Zij had' den tijd om ziteh te henstellen, terwijl d'e
tooverstem d'e veelbeteekenende woorden vier maal
crescendo herhaalde. En ten .slotte hoorde zij niets
meer, want haar ooren waren door twee krachtige
handen omsloten en h'aar hoofd lfag op zijn breede
borst, terwijl een roode snor bedenkelijk haar lippen
naderde.
Zij was listig gevangen, maar zij was ruim geno'eg
van hart om er niet boos .over te zijn. Ja, den avond
van deze merkwaardige verloving fluisterde zij hem
in het oor:
„Weet je, eigenlijk ben i'k zoo blij, zoo blij, d'at je
op dit idee gekomen bent. And'ers had je, na mijn
geweldigen eer, a!an een huwelijk met mij nooit meer
gedacht."
„Hm!" zeide Friedland, „maar de idee is eigenlijk
niet van mij, maar van jouw aardig, oud zangondier-
wijzeresje. Zij kende mijn moeilijkheden en zij hielp
mij."
„Zo,o!" riep Lili opgelucht uit- „Wat is mij een
rust.^ Want nu ben ik zeker dat jij niet listiger bent
dan ik. Ik behoef dus niet bang voor je te zijn. En
aI's je aan mijn hart mocht twijfelen, laat ik de pho-
nograaf maar spreken."
Maar Friedland twijfelde hieelemaal niet!
DE HANZE.
Voor de eerste maal in het pas ingetreden seizoen
vergaderde Donderdagavond „de Hanze" op d'e bo
venzaal van mej. de wed'. Peperkamp,
Na het openingswoord van den voorzitter, d'en
heer Th. van d'er Kley, die zijne vreugdte er over uit
sprak, dat d'eze .eerste bijeenkomst reeds zoo dfcuk be
zocht was, werd na voorlezing d'er notulen mededtee-
ling ged'aan van de ingekomen stukken.
Allereerst was er een schrijven van d'e Kath. Soc.
Actie, waarin werd medegedeeld, dat in het a.s. sei
zoen een sociale cursus zal gehouden worden d'oor
Kapelaan W. H Kooij.
Voor d'e -deélimme aanj diezen cursus, waarin op
voor ieder bevattelijke wijze les zal worden gegeven
in de sociologie, webd e,en beroep gedaan op de me
dewerking der R. K. Middenstanders.
De voorzitter wekte d'an; ook allen op diezen cursus
die des Maandagsavonds gedurende 8 opeenvolgende
weken .gehouden zal worden en beschouwd kan wor
den als een les, d'oor een ieder gemakkelijk te volgen,
bij te wonen-.
Van de gelegenheid om staande d'e vergadering zi'ch
voor deelname ojp te geve'n, maakten reed's 27 -led'en
gebruik.
Van de vereeniging vani spoor- en tramwegperso-
neel „St. Raphael was een schrijven ingekomen met
verzoek om finantieelen steun.
GEVESTIGDE PERSONEN.
II. Th. Smorenberg, schoenmakersknecht, r.c.,
Breestraat- 7. J. W. Stam, 'scheepsbouwersknecht, ge-
ref., Eilandswal 11. Ph. F. 0. W. Pehlig, sch'eepstee-
ken'aar, n.h., Voormeer 12. J. A. J. Goeman-s, arbei
der, r.c., Tuinstraat 69. J. Bellaart, winkelbediende,
geene, Parkstraat 6. 0. A. van d'er Veer, pakhuis
knecht, r.c., Overdiestraat 62. C. van Boxtel, zond'er
beroep» r.c., Strafgevangenis. L. Paap, electricien, n.
h„ Snaarman sla an 157. Mr. E. H. Hijmans, Subst
Off. van Justitie, n.i., Geesterweg 1. M. J. Duinkter,
koopman, d,g„ Hof 2. J. Kers sens-, dienst'bodte, r.c.,
Westerweg 18. M. N. da Haan, slagersknecht, n.h..
Ritsevoort 9. R, Kraij, koopman in gr'anen, n.h.,
Kennemerstraatweg 51. H. J. Kraan, los werkman,
r.c., Ramen 36. H. de Jong, winkelbediende, n.h.,
Baanpad 18. A. E. M. J. H-anl'o, ad'sp. adj. ing. H. IJ.
S. M., r.c., A erdron'kenoo'rd 123. H. S. Honig, zond'er
beroep, geene, Wilhelminalaan 18.
VERTROKKEN PERSONEN.
H. B. J. Taggenfcrock, winkelbediend^, r.c., -Hout
til, Schiedam. W. Slooiten, schoenmakersknecht, n.h.,
Lind'enlaan 26, Monnikkendam. A. Jïmmink, teerling
machinist H. IJ. S. M., n.h., Heldersohe Weg 19,
Winterswijk. G. Thijssen wed. J. Ch. Maters, zond'er
beroep, Stuartstraat 92, Leiden. H. II. C. Röbke, ass.
Buit-end. H. IJ. S. M., geene, Druiven!aan. 48, En
schede. A. Brand's, dienstbode, n.h., Oud'egracht 198,
Nieuwe Nied'orp. D. Borst, dienstbode, r.c., Nieuw-
landersingejl1 27, H. H. Waard. B. W. Zond'erhuis,
scheepsbouwer, r.c., Middenstraat 7, Z'aandam. A. p'
Koster, teekenaar» n.h., v. d. Woudesitraat 9, Haar
lem. J. Vos, diensitlbodte, n.h., Kennemerstraatweg 63,
Berkhout. E. de Moei, naaister, r.c., Getest 49, Blik-
ker. O. Geus, Merk posterijen, n.h., Spoorstraat 63,
Amsterdam. Wed. S. Han'enfoort-Koienen, koopvrouw,
r.c., Keizerstraat 22, Leidten. N. Ilillenius, apoth. ass.
