DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN.
No. 243.
Honderd en Yijftiende Jaargang.
1918
ZATER DAG
18 OCTOBER.
Journalistieke Excursie.
Oeze Courant wordt eiken avond, behalve op Zon- en
Feestdagen, uitgegeven. Abonnementsprijs per 3 maanden
voor Alkmaar f0,80; franco door het geheele Rijk f 1,
Afzonderlijke nummers 3 Cents.
Prijs der gewone advertentiën
Per regel f0,10. Bij groote contracten rabat. Oroote
letters naar plaatsruimte.
Brieven franco aan de N. V. Boek- en Handelsdrukkerij
v/h. HERMs. COSTER ZOON, Voordam C 9.
Telefoonnummer 3.
BINNENLAND.
ALKMAARSCHE COURANT
POSTKANTOOR TE
Lijst van de aan dit kantoor ter post bezorgde brie
ven en briefkaarten, weike wegens onbekendheid van
de geadresseerden niet zijn kunnen worden uitgereikt-
le helft der maand October 1813.
Brieven.
0. Kerkmeer, Amsterdam.
Mej. J. Verwey, Assen.
Vermeer, Rijswijk.
C. A. de Bruyn, Wijk aan Zee.
J. Temmink, Selder.
Mej. Dirkmaat, N.-Schaiwoude.
Briefkaarten.
Mej. A. Brugman, Burger brug.
G. Pleur, Hilversum.
H. Hiebing, Hier.
Tam. Honing, Middelburg.
Mej. M. Bak, Seheveningen.
Kamphuis, Zaandam.
Buitenland.
Brieven.
A. v. d. Akker, Hoekweid.
Muus Hart, Ureschen.
V.
EIK MORGEIN, EÏN MIT'TAG, EIN ABEND IN
WIEN. (2)
De middaguren van ons verblijf in Weenen waren
vastgelegd voor het verzamelen van indrukken en
studiemateriaal op het gebied van ©conomisch-soei-
ale, industrieele eau commercieele toestandten. Het
laat zich begrijpen, dat over dit dieel' van onlze tocht
alleen een beschouwing, die iets meer wil! zijn dan
een vertaling der1 veie brochures, recl'ameboeken en
balansen, die ons 'bij' de talrijke bezoeken in de hand
werden gestapt, eerst dan mogelijk is wanneer wij,
rustig in het vaderland teruggekeerd, gelegenheid
zullen vinden de medegebrachte bouwstoffen te over
zien en te ordenen. De enorme gebouwen evenwel,
die wij bezichtigden, de reusachtige gestichten,
waarin wij werden romdgelteiti, de „naar de nieuwste
eischen des tijdsr" gemeenplaats vdn welk een om
vangrijken inhoud) I 1 ingerichte fabrieken 'leveren
evenwel het onmiskenbaar en tastbaar bewijs, dat het
O'ostenrij'kscha volk althans imj Weenen in mo
derne krachtsontwikkeling bij geen Westersche staat
achter is gebleven en ook niet achter wil blijven.
Wij kunnen hier niet in debat treden over de vraag
of staats- en gemeentebemoeiing, met haar daarmee
gepaard gaande kostbare ambtenarij, wel zóó sterk
■doorgevoerd mag worden als in Weenen het geval is
noch aan die orde stellen d'e al of niet wenschelijkheid
van armenzorg, welke te veel rekent met filantropie
en te weinig met de economische evenwiehtseisch
maar dat een gemeente in staat is 'binnen enkele ja
ren, op weliswaar eigen grond, maar geheel bui'ten
de bewoond® huizenstad, een uit 32 gebouwen be
staande paviljoen-stad, te bouwen, met eigen kerk en
ziekenhuis, gelijk het Wiener Yersorgungsheim te
Lainz of het Landes-Irrenanstèlt am iSteinhof, waar
de gestichts-geneesiheier een dokterskoetsje met twee
paarden noodig heetft om alle paviljoens dagelijks te
kunnen bezoeken, dat toch zeker strekt wed tot
bewijs, dat, waar de gemeente Weenen 'bijna alles wat
mogelijkerwijze onder eigen beheer te nemen was, ge
annexeerd heeft, zij die gemeentezaken met krachti
ge hand aanpakt en op een breede basis heeft laten
ontwikkelen. Trouwens de enorme gebouwen, die er
in alle stadsdeeien ten dienste van handel en nijver
heid verrijzen particulier zoowel als openbaar
de reusachtige bankpaleizen in 'het bi'zondeT wijzen
op ee!n toenemend en bloeiend verkeer, een opgewek-
ten handelsgeest, die zich naar allle zijden tracht uit
te breiden en niet schroomt nieuwe bronnen en af
zetgebieden met volhardenden ijVer te gewinnen
met overwinning van hoe zware moeilijkheden óók!
Nemen wij, om met een particuliere insteling te
beginnen, in die eerste plaats het pracht-pa'leis, waar
in de Wiener-Bank-Verein gevestigd is, de reusachti
ge financieele instelling met een aandeeleln-kapitaai
van 130 .millioen kronen, een reserve van 40 millioen
en een jaarlijks stijgende winst van 14 millioen. Zul
ke zaken kunnen financieel met iets goeds voor den
dag komen en doen het ook. Haar bankgebouw
r>' is van buitengewone pïacht, uiterlijk en innerlijk.
Eigen telefoon-centrale met 320 apparaten, eigen
„Rohrp'oistan'lage," eigen liften, alleen voor het ver
voer van geldswaardige papieren en kantoorbeschei
den, zorgen voor snel-m'ogelijksta verbinding tus-
sehen de dikwijls ver uit elkander 'liggende lokale®
en zalen, die allen, naar modernen smaak ingericht,
den duizenden beambten een aangename omgeving
voor den dagelijkschen arbeid! verschaffen. De on-
deraardsche kelders brand! eni bommenvrij, zelfs
met het oog op revolutie tegen djmamietaanslagen
gepantserd, bevatten 15.000 safes, alles op zooda
nige ^wijze ingericht, dat de dienstdoende beambten
met één enkelen blik controleeren kunnen of ergens
ook een pantsexdeur vergeten werd te sluiten of
eenig onraad zich voordoet; het minste geluid wordt
zelfs oogenblikkedij'k verraden. Bij alle loketten in
de hoofdzaal zijn noodsignalen aangebracht, die, voor
het geval d'e noodzakelijkheid zich voordeed om alle
buitendeuren van het gebouw te sluiten, in werking
gesteld kunnen worden. De talrijke verdiepingen,
waarop zich de kantoorlokalen, tot onder het dak
zelfs, bevinden, zijn! onderling behalve door trappen,
verbonden door een steed's omhoog en omlaag gaande
lift, in hetvoor die overgroot© meerderheid' katholie
ke Oostenrijk niet oneigenaardig bekend onder den
tnaam van „Pater Noster Aufzug." Schitteren zijn
in. dit Wiener-Bankge(bouw die directiekamers inge
richt,. zalen als gebouwd voor de ontvangst vén vor
sten en diplomaten, de wanden en vloeren van het
zeldzaamste marmer in verschillende kleur en ge
aardheid, alles tesameni een wonder van architectura
le smaak en schoonheid; de zaal, waar de aandeel
houders plegen te vergaderen, zou het Vredespaleis
geen oneer hebben aangedaan.
Niet minder rijk en smaakvol! is het gebouw der
Handéls- undl Gewerbe Tammer ingericht. Ook 'hier
is in gangen en trappenhuis het marmer niet ge
spaard; de groote vergaderzaal voor de 48 leden der
Kamer van Koophandel is een parlementzaal in het
klein, maar menige vergaderzaal van de volksverte
genwoordiging in andere landen overtreffend in fijn
heid van bouw en aankleeding. Ook de afzonderlijke
appartementen der hoogere ambtenaren zijn van een
aangename luxe. Dat er1 in deze luxueus© omgeving
ook veel en hard gewerlkt wordt blijkt uit 'de enorme
hoeveelheid arbeid, die hier wordt verzet, waardoor
het budget dezer Kamer van Koophandel al tot over
de 2 millioen kronen gestegen is. Wat dan ook de in
tensiteit van dén arbeid der Kamer aangaat, zoo
heeft zij) in de laatste jaren zelfs dien van het be
roemde Philadeifia Handelsmuseum weten te over
treffen.
De Kaiserlieh-Königliche Postsp'arkasse heeft ook
een veilig onderdak gevonden in een' enorm gebouw,
in modernen stijl gebouwd door den 'architect Wag
ner, wiens particuliere woning het ons vergund' ge
weest was een dag te voren te mogen bezichtigen.
Men kent het grond-idéé der moderne architektuur:
eerbied voor het materiaal en volgens d'at principe
is de reusachtige postspaarbank opgetrokken, een
principe, dat zoowel doorgevoerd' is in den monumen-
taalbouw als in da 'détails der afzonderlijke inté
rieurs. Nog steeds wordt deze inrichting einde
1912 waren er 2.267.180 spaarbankboekjes in omloiop
tot een bedrag van 202.629.148 kronen het cen
traalpunt ook van het cheque- en giroverkeer,
einde 1912 bedroeg het aantal 116.904 tot een bedrag
van 441.453.582 'kronen, terwijl de jaarlijksche omzet
bij een aantal van 72.772.929tr'a'nsacties32.9'l>6.697.ö86
Ikronen bedroeg nog steeds wordt de<ze „Spark'as-
sa" uitgebreid met nieuwe kluizen en kelders, ter
berging van dé veile geldswaarden en papieren, aan
d'e zoirg dezer bank toevertrouwd, welke ouderaard-
sche gewelven zoodanig zijn ingericht, dat ze, zelfs
in tijden van oproer, geacht kunnen worden tegen de
woeda van het gepeupel beveiligd! te zijn.- Trouwens
aan veiligheidsmaatregelen ook ini gewone omstan
digheden ontbreekt het in dit gebouw nieit, waarin
ten overvloede nog een afzonderlijke soldaten-wacht
post gevestigd is. De lagere beambten hebben in de
postspaarbank een werktijd van slechts zes uren
daags en geen hoog Salaris, wat tengevolge heeft,
dat d'e meesten er een particulier baantje bij hebben:
schrijver, boekhouder, controleur, enz. Of dat sy
steem, waarmede gepaard moet gaan een minimum
krachtsinspanning in dén staatsdienst, gelukkig ge-
ko'zen is, meenden wij te moeten betwijfelen; niet wij
alleen, oo'k enkele hoogere ambtenaren, die het werk
der ondergeschikte beambten van nabij kenn'en.
Zeer interess'ant, nu op sociaal' gebied, was de be
zichtiging van het Wiener Vers'orgungsheim in
Lainz met het daaraan vastgeknoopte bezoek aan het
Kaiser Tranz Josef Jubileum-hospitaal der gemeente
Weenen.
Men moet n.l. weten, dat d'e gemeente Weenen ha
ren zorg voor d'e armen verdeelt in „Offene Armen-
ipflega" en „Gesehlo&sen'e Armenpflege," onder* welke
laatste soort van armenverzorging verstaan word't:
gestichtsverp'leging. De uitgaven voor beide takken
bedragen circa 20 millioen kronen en maken ruim 7
procent van de totaal-uitgaven dér stad Weenen uit.
In 10 jaar tijds hebben deze uitgaven zich verdub
beld, zoodat zij tlhans circa 7.65 Mark per hoofd dei-
bevolking 'bedragen, tegen 7.56 M. in Berlijn, 6.03 M.
in Dresden, 8.28 M. in Hamburg en 5.38 M. in MKin-
chen. Bizonder hóóg zijn d'e uitgaven voor Weenen
•aldus in vergelijking met andere steden niet; voor
deze 20 millioeni kronen worden jaarlijks circa
82.000 armen geholpen. De gestiehtsverpleging is
in één woord uitnemend. Geheel 'buiten de stad,
maar nog op Weenseh grondgebied, tegen de helling
van een berg liggen de 30 witte paviljoens, van uit
de verte gezien als de bekende witte huisjes uit een
Neurenberger speelgoed-doos, rondom een sierlijk
kerkgebouw geschaard: een stad op zichzelf, waarin
de tramrails voor het vervoer van goederen alleen
zelfs niet ontbreken. De armen, die geen onder
dak hebben, worden hier liefderijk opgenomen, hetzij
in d'e mannen-, dan wei in de vrouwen-afdeeling, het
zij, wanneer zij gehuwd zijn, in de „Ehepaarheime,"
waar mart en vrouw tesamen één kamertje ter be
schikking wordt gesteld. Een afzonderlijk ziekenge-
bouw bevat 240 bedden1; in een afzonderlijk keuken
gebouw wordt voor de geheele stichting gekookt;
voor schoone kleederen wordt in een speciaal wasch-
gebouw zorg gedragen. Ieder woon-paviljoen heeft
de grootte van een ordentelijk ziekenhuis ten onzent;
tusischen de paviljoens zijn wegen en parken aange
legd met keurige plantaoenaan'leg, terwijl! van af de
vele banken, d!ia voor d'e verpleegden zijn neergezet,
een prachtig uitzicht genoten wordt op de tegen
overliggende bergenrij. In een dezer parken werd
„dem m'achtigsten Törd'erer des Versorgungsheimes",
d'r. Karl Lueger, dén beroemden Weenschen O'ber-
biirgemeister, een ged'enkteelken gewijd, waarvoor het
'benood'igdê bedrag grootendeels bijeengebracht is ge-
iword'en door de armen zalven. Het volgende op
schrift schreef ik van den gedenksteen af:
„Was er für seine alten Wiener hat gethan
Wie sie darob in Dankbarkeit für ihn erglliht
Das Kund der Mitwelt und den ferasten Zeiten
Dies Denkmal, das Dankbarkeit und' Liébe ihm
[geweiht."
Lueger's nagedachtenis wordt in d'eize omgeving,
waar „arm en oud" eeni l'iefdterijk toevluchtsoord
vind't (al zijn er nog velen, die, wanneer zij eenigs-
zins in de gelegenheid! z'ijn hun eigen brood' wee» te
verdienen, de vrijheid! verkiezen boven da gestiehts
verpleging). ook nog vereerd in de gestichtskerk,
waar een altaarbeeld ter eenre zijde der triptiek dr.
Lueger knielend voorstelt, ter andere zijde d'e beel
tenissen weergeeft zijner beide eenvoudige ouders.
Onder de volkeren, die hunne groote mannen weet te
©eren en te waardeeren, behoort ook het Weensche;
zou het ook daarom ona, Hollanders, al niet reeds
sympathiek wezen?
Een bezoek aan de 'Staats-tabakfaibriek leverde
weinig belangrijks op; de inrichting van sigarenfa
brieken is ons, Hollanders, natuurlijk allen bekend.
(Het eigenaardige evenwel is, dat deze Weensche si
garenfabriek door den Staat wordt beheerd' en amb
tenaren in douane-uniform er d'e leiding hébben. De
tabak n.l. is in Oostenrijk sedert de 18e eeuw voor
werp van een staatsmonopolie; het monopolierecht
betreft den verbouw van tabak, dé fabricatie en den
verkoop. De omvang der Oostenrijksche tabaksfa-
bricatie bedroeg in- 1912: 1.350 millioen sigaren, 6.200
millio-en cigaretten en 260.000 kilo rooktabak. De
staatsfabrieken houden er 22 soorten van sigaren, 17
soorten cigaretten en 20 soorten van rooktabak *op
na. De staate-fabrieken gelijk wij er één zagen, zijn
keurig ingericht, hygiënisch aan 'alle eischen tege
moetkomend en geven aan een 40.000 personen werk;
d'e gemiddelde arbeidsduur bedraagt 51 uren per
week, met vrijen Zaterdagmiddag en geen nachtar
beid. Aan de fabriek zijn keukens, waschk'amers,
ziekenkamers, badkamers en zelfs „S'auglingsheime"
verbonden, waar tijdens den arbeidstijd der moeders
de zuigelingen worden verzorgd. Da inkomsten van
het tabaksm'onopolie in Oostenrijk bedroegen in
1912 339 millioen kronen, da uitgaven] 123 millioen,
zoodat den Staat een zuivere winst ten deel valt van
jaarlijks 216 mil'lioen kronen.
Reusachtig zijn, voor een stad! als Weenen met 2
millioen inwoners, d'e gasfabriek en de electrische
centrale; ook hier weder ia van da -allernieuwste uit-
vindingen op technisch gebied partij getrokken. De
prijs van het gas wellicht is dit het eenige- wat
onze lezers kan interesseeren, wijl zij begrijpen zullen
dat een beschrijving van het technisch bedrijf buiten
het kader dezer brieven valt bedraagt in Weenen
17 Heller ('SVz cents) per' M8.; het eiectrisch licht
is zeer duur 70 Heller per K.W.TJ. -behalve voor
afnemers in het groot, in het bizonder da hotels en
koffiehuizen. Die zéér hooge prijs voor gewoon ge
bruik heeft echter gemaakt, dat groote winsten kon
den worden geboekt, waardoor het mogelijk werd de
laatste particuliere electrische centrale aan te koo-
pen uit d'e vooraf ter zijde gelegde voordeelige saldo's
der gemeentelijke centrale, zoodat het niet nood'ig
was voor den aankoop dier coneurreerende electrici-
teitsfabriek geiden aan de gemeentekas te onttrek
ken, maar de aangekochte centrale op het oogenblik
van den aankoop meteen kon worden afgeschreven.
Dergelijke financieele bravour-stukjes zijn echter al
leen in wereldsteden mogelijk.
Weenen is het voorbeeld van een stad, d'ie zoo veel
maar eenigszins mogelijk is, in eigen beheer wil heb
ben. De vroegere bu'rgemees/ter, dr. Lueger, heeft
daartoe den kra-ehtigsten stoot gegeven; onder zijn
leiding zijn de gasfabriek, 't tramnet, deelectriciteits-
werken in gemeentelijke exploitatie genomen; is de
stad in het bezit gekomen eener eigen brouwerij eu
slachterij; nog steeds gaat Weenen in die richting-
voort; het dit jaar aan de Donau geopende enorme
gebouw, bestemd voor „Lagerhaus" der stad, waar
opslagplaatsen en commercieele inrichtingen het
transitoverkeer zullen dienen, is daarvan het bewijs.
Rusteloos wordt er in d'e hoofdstad der Donaumo-
narehie gearbeid om, waar het handel en nijverheid
betreft, het buitenland vóór te kunnen wezen, een
streven niet slechts gedragen door een zucht naar
winstbejag, maar waarbij tevens in sterke mate re
kening wordt gehouden met de sociale toestand'en en
d'e verbetering daarvan. Moge Weenen „am Mor
gen" interessant zijn om haar schoon en rijk verle
den, Weenen „am Mittag" is het niet minder door
zijn rijk en hoopvol heden, waar niet in ijdele
theo-rie maar in de vaak moeilijke praktijk des levens
onder leiding van een hoogstaand en zijn roeping be
grijpend intellectualisme met vaste hand en sterken
wil gearbeid wordt aan d'e belangen der stad, en te
vens naar een practische oplossing wordt gestreefd
van de groote sociale vraagstukken waarvoor de mo
derne cultuur ook de wereldstad Weenen heeft ge
steld.
Weenen, 15 Oct. 1913. G. v. R.
Gemengd nieuws.
UIT HEER-KUGOWAARD.
Gister hadden velen zich opgemaakt tot bijwoning
eener demonstratie ter kennismaking met electrische
verlichting, waarvoor de groote en kleine vergader
zaal van „Excelsior" welwillend beschikbaar waren
gesteld, terwijl door een ingenieur der Kennemer
Centrale de gevraagde inlichtingen werden verstrekt.
Door den heer van Slooten, burgemeester dezer ge
meente, werden de aanwezigen verwelkomd en uitge-
nood'igd vragen te stellen, welke dan door den des
kundige zouden worden) beantwoord.
De opmerking werd gemaakt, dat voor krachtsaan
wending de groot-industrieelen in voordeeliger con
ditie zouden zijn, volgens de bepalingen in de Ver
spreide circulaire, dan d'e klein-industriëelen, die
betrekkelijk maar weinig stroom zouden verbruiken.
Hierop werd geantwoord, dat dit een op elk gebied
geldende regel isafname in 't groot komt naar even
redigheid! steeds goedkooper uit dan in het klein.
Was de groote zaal aanvankelijk verlicht met een
achttiental lampen, langzamerhand werdl dit terug
gebracht tot verlichting met één lamp van 50 nor-
maalk'aarsen, vervolgens een van 32, één van 25, één
van 16, om tien slotte ook nog de gebrekkige verlich
ting met een 16-kaars 'kooliampja te doen zien, tegen
over het licht van een flinke petroleumlamp. Vooral
de verlichting met de nieuwst Philipslamp van 32
N. K. maakte een gunstig effect. Deze brandde in
de z.g. kleine vergaderzaal met afmetingen van on
geveer 6 om 5 M. en gaf dien indruk in een niet te
groote woonkamer behoorlijk licht ta geven, althans
in dé hoeken was hierbij tamelijk fijn drukwerk nog
heel goed te lezen. Bij een dergélijke lamp van 50 N.
K. zal men in een gewone huiskamer1 beslist fl'ink
licht hebben.
Op een vraag naar de prijs der lampten werd geant
woord, dat de in de groote zaal hangende lampen 85
ets. per stuk kosten, die in de kleine zaal 1.26.
Het gemeentebestuur had, volgens den burgemees
ter, gemeend' voorloopig 'alleen te moeten onderzoe
ken, of onder de gestelde voorwaarden de deelname
voldoende zou zijn om de voorwaarden der K. E'. C.
te kunnen aanvaarden; bleek dit niet het geval te
z'ijn, dan zouden weil'icht in sommige gevallen andere
voorwaarden kunnen worden gesteld.
De gemeente wenscht den aanleg gratie te verstrek
ken, om iedereen in da gelegenheid te stellen het
licht te kunnen verkrijgen, wat anders bij vellen juist
zou afstuiten op de aanlegkosten.
Inlichtingen werdén verstrekt omtrent verplaats
bare lampen voor werkplaatsen, koolschuren enz.
UIT EOMONIDI AAN ZEE.
In de gisteravond gehouden voltallige raadsver
gadering is, waarin o.m, tot onderwijzer werd be
noemd de hfeer H. Keyhe te Schevenimgen, gesproken
over de waterleiding.
De voorzitter leidde d'it punt in, betoogend dat
een waterleiding gewen&cht is uit een hygiënisch
oogpunt, waarbij Hij er op wees, da-t toen in d'e eerste
drie weken van September het water laag stond in
de gemeente, ter secretarie aangifte werd' gedaan
van het overlijden van 6 a 7 z.g.n. fleeschenkinderen.
Een waterleiding achtte hij' noodzakelijk voor een
badplaats en ook met het oog op -brandgevaar, waarin
in elk geval1 moet worden voorzien, hetgeen hoogere
lasten -tengevolge zal hebben.
De heer van Hall' wees er op, dat in hondlerd hui
zen heélemaal geen water is, hetgeen een onhoudbare
en ongewenschtte toestand is.
D-e voorzitter deelde mede, dat een door den heer
v. d. Tol, de secretaris en spreker ingesteld onder
zode heeft uitgemaakt, dat 322 pereeelen gebruik
willen maken van een waterleiding, daarbij komen
91 perc-eelen die geen water, overeenkomstig de Wo
ningwet, hebben.
Hij achtte dit aantal1 zeer bevredigend.
De heer Snoeck meende, dat er enkele namen op
het adres staan van personen, die wel er voor z'ijn,
doch d'ie geen gebruikers zullen worden, waarop de
voorzitter antwoordde, dat alleen huiseigenaren zijn
gevraagd'. Voorts kwam dte heer Snoecks ertegen op,
dat er vrouwen geteekend hadden, hetgeen d'e voor
zitter dleed zeg.g<en, dat dit in een vorige vergadering
toegestaan is.
De heer Snoecks vond dat de zaak zeer eenzijdig
behandeld wordt, flesschenkinderen drinken mel'k,
geen water, voorts heeft hij- zijn huis steteds aan bad
gasten kunnen verhuren, voor de brandweer a-cht hij
een andere voorziening beter. Hij komt met een
begrooting van' 3755 in ontvang en 6612 in uit
gaaf. Hij vond' het honorarium voor den deskundige
van 3000 wel wat hoog en het leek hem sympathie
ker een plan in gemeenschap met andteren op te ma
ken.
De voorzitter vreesde dat een plan in combinatie
met andere gemeenten wel 90.000 zou kosten en
dat men dan nog well dlrie jaar op een waterleiding
zou kunnen wachten. Hij bestreed verder de bereke
ning van den heer Snoecks, berustende op willekeu
rige schatting van pereeelen. Da statistieken bewij
zen dat eten berekening v^n gemiddeld 11 voor een
perceel uitkomt. Voor Elgmond is 10 per perceel
genomen.
Wat die bestrijding van sprekers eerste punt be
treft: fltesschenkindenen drinken half water en half
melk.
Den heer Zwaan viel het aantal aansluitingen zeter
mee, sinds d'rie jaar was spreker tegenstander, thans
is dit anders. Spreker wild© echter aanhouding om
in tegenwoordigheid van den adviseur dte cijfers van
den heer Snoeks te b esp rieken.
De heer v. Hall! en dte voorzitter zétten uiteen dat
dit weinig zal geven. 'Ten sterkste dlrong de voor
zitter op spoed aan, hierbij' meerderte onjuistheden
van d'en heer Snoeks nog eens recht zettende.
Langdurig werd dit pun-t nog besproken plaats
gebrek noopt ons tot bekorting.
Tenslotte werd met vier stemmen besloten d'en
adviseur uit t© noodigen in de vergadering de be
groeting te bespreken tegenover de cijfers van d'en
heer Snoteks,
Tegen stemden dte wethouders.
KORTE BERICHTEN.
De Amsterdamsche rechtbank veroordeelde de
juffrouw uit den drogistwinkel, die in plaats Van
zuiveringzout zuringzout had afgeleverd, tot een
geldboete van 60, subsidiair 60 dagen hechtenis.
Het plan is den 11 November in de Tweede Ka
mer de openbare behandeling van de Indische be
grooting aan te vangen.
