DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN. im I®. 286 Mooted m yjpteide ja&rgaaig. MAANDAG 8 DECEMBER FEUILLETON. De Ziel van Margaret Rand. üeze Courant wordt eiken avondbehalve op Zon- en Feestdagenuitgegeven. Abonnementsprijs per 3 maanden voor Alkmaar f0,80; franco door hot gehede Rffk f 1.— Mzonderlijke nummers 3 Cents. Oroote Prijs der gewone advertentiën Per regel f 0,10. Bij groote contracten rabat letters naar plaatsruimte. Brieven franco aan de N. V. Bode- en v/h. HERMs. COSTER ZOON, Voordam C 9. xm. Telefoonnummer 3. (JSbUk-afe TOobodooi). BINNENLAND. Gemengd nieuws AARS DRAN AT.TCMA AiR, 8 December 1Ö1SL Hoe een muisje ook wel eens eeax berg kan baren, is die a f gel o open week in Duitschl-and gebleken. Het Waokes-ajffairetje te Zabern ia tot een wereld- schandaal geworden, tot een zaak van geweldigen omvang. Eerst was er enlkei sprake van een piepjong luite nante, v. Eorstmer geheeten, die zich in jeugdigen overmoed! onbehoorlijk gedroeg. Toen kwam kolonel v. Reutter, dlie door zijn dwaze houding den twintig jarigen drager van het gezag sterkte en dloor zijn ongehoorde maatregelen de andiers altijd rustige be volking in opwinding bracht. Het optreden van den commandeerenden generaal v. Deimling deed de mi litaire onwettigheden nog toenemen. En de verkla ringen van den minister van oorlog v. Falkemhahn, over „larmenden Tumultuamten/" en „hetzeirischen Pressorgana" zette die kroon op het verderfelijke werk der militaire macht. Krachtig heeft die Rijksdag ingegrepen. Hij nam tegen den Rijkskanselier, die zich 'had geschaard aan de zijde der militairen, een motie van wantrouwen aan met de overweldigende meerderheid van 293 tegen 54 stemmen. Tusschen een jachtpartij en een bezoek aan Stuttgart heeft de Keizer te Donau- eschingen gelegenheid gehad in een vijf-minuten-on derhoud de militaire en de civiele autoriteiten en den Rijkskanselier te ontvangen en na dit gesprek is bekend gemaakt, dat bet betrokken regiment voorloopig uit Zabern is overgeplaatst en dat bet proces voor den krijgsraad zoo snel mogelijk zal wor den afgehandeld. De stadhouder van bet Rijksland en de commandeeirende generaal zijn in één salonwa- gen huiswaarts gereisd, d'e Keizer zag er te Stutt gart moe en overspannen uit en de Rijkskanselier, die toevallig ook even in die stad was, bleek vroolijk en opgewekt. Is er reden voor den heer v. Bethmann Hollweg voor dia stemming? Zeker, een Rijkskanse lier behoeft niet af te treden, ook al vindt hij hoe genaamd geen steun in dien Rijksdag, zoolang hij maar het vertrouwen van den Keizer bezit. In de alduitsche pers wordt dan ook betoogd, dat de heer von Bethmann wel genoeg plichtsbesef en verant woordelijkheidsgevoel zal hebben om niet voor een opgewonden Rijksdag op de vlucht te gaan, daar dit niet minder dan het begin van een parlementaire re geering zou beduiden, waarvoor de hemel Duisch- land ten allen tij'da moge bewaren 1 Maar de Duit- sehe pers staat over het geheel op een ander stand punt. Zij' beschouwt het conflict van Zabern voor loopig gesloten, maar acht de kanselierscrisie nog in enen déele geëindigd. Of de militairen v. Eorst ner en v. Reutter burgers worden, komt er niet zoo zeer op aan; de burgerij zal waarschijnlijk even wei nig aan ben winnen al's het militairisme aan ben verliest. Wait gebeurd en toegezegd is, kan slechts als een begin worden beschouwd. De gemoedteren zijn gekalmeerd, niet echter bevredigd. Nog langen Ml L. I. 28) Neen, zei Margaret met een wanhopige inspan ning. ik voel me heel wel. Het feit is, dat de paarden gisteren bijna met ons op hol zijn gegaan en ik mij toen wat heb overspannen, neemt u er als 't u blieft geen notitie van. Wanneer zei u, dat uw vriend en zijn vrouw komen? Ik verwacht hem Zaterdag alleen. Hoe knap van u, te raden, dat er ook een vrouw is. Ja, hij heeft een uitstekende vrouw, maar zij kan niet van huis om de kindteren. Ik ben maar dankbaar, dat Clement weg is. Mijnbeer Earlton, wilt u en mijnbeer Dare ons het groote genoegen doen Zaterdag bij ons te komen dineer en1? Wij zullen met genoegen komen, mevrouw Rand. Dank u. Wij' dineeren om half acht. Wij zullen stipt op tijd zijn, zei' Earlton als al tijd beleefd. Maar nu verlaat ik u, mevrouw Rand. Want al beweert u ook het tegendeel, ik weet zeker, dat u vermoeid is. U ziet bepaald bleek. De predikant nam dus afscheid! Margaret keek hem na totdat hiji uit het gezicht verdWenen was en keierdie toen met een zucht in huis terug. Zij had iets in haar hoofd, dat zij wilde doen en dat geen oogeniblik uitstel! kon lijden. Charlotte en Rand kon den elk oogenblik terugkomen. Wat zij' te doen had, moest gedaan worden1 vóórdat Charlotte haar wreede, rondspiedende gezicht weer binnen de muirten van den oudten Hall1 vertoonde. Er zijn oogenhlikken in bet leven, waarin men geen tijd tot denken heeft, waarin mten nitets anders kan doen dan onmiddteïïij'k tijd, zegt het Tagebiatt zal Zabern als een skelet in den Rijksdag rondwaren. Wij zoeken tevergeefs naar den meester, die het kan bezweren. De heer v. Bethmann Hollweg zal, wanneer hij Dinsdag(mor- gen) weer voor dten Rijksdag verschijnt, merken, dat het toch niet zoo gemakkelijk is een moedwillig ge broken pot weer betel te maken! In F r a n k r ij k weet men gauwer van een onge- wenschte regeering af te komen. Behaalde het mi- nisterie-Bartihou Maandag slechts een meerderheid in de Kamer van maar 2-1 stemmen, Dinsdag kreeg het een minderheid van 36 stemmen. Het is wel merkwaardig, dat een ministerie, dat een leening van 900 millioen vraagt en er een van 1300 millioen ingewilligd krijgt, een paar dagen daarna tot heen gaan wordt gedwongen. De grootere leening werd (toegestaan, om bel'astingverhooging, noodig gewor den tengevolge van de aanneming der wet op den driejarigen' diensttijd, te voorkomen. Doch toen het ministerie-Barthou dteze nieuwe staatsleening ook van belasting vrij wilde stellen, bleek de meerderheid der Kamer hiervan niet gediend. De vroegere mi nister van financiën Oaill'aux, was de hoofdman der oppositie. Toen hij na da ontslagname van het kar binet bij den president der republiek werd ontboden, moet bij, volgens dp anodote, die de rondte doet in de Fransche pers, er ook vast op gerekend hebben, dat hem de vorming van het nieuwe kabinet zou wor den opgedragen. Hij zou dadelijk met de deur in het huis zijn gevallen en tegen dten president, dezen een namenlijstje aanbiedend, hebben gezegd: „Hier zijn dte namen van mijn medewerkers, die ik heb ge kozen; zij geven dte politiek van het kabinet aan, de eenige, die naar mijn zienswijze, een meerderheid kan behalen." Waarop de heer Poincaré, zonder zelfs het papier te willen inzien, bedaard moet hebben geantwoord, dat men eerst maar eens wat moest praten. En na afloop van het gesprek, verzekerde dte heer Caillaux aan zijn vriendten1: „Alles wat ik kan zeggen, is dat wij 't op geen enkel punt eens zijn kunnen worden." De opdracht van een kabinets formatie kreeg de heer Ribot. Hij stuitte op onwil van de groep-Caillaux en kwam spoedig met de boodschap terug, dat hij geen kans zag een stevig kabinet in elkaar te timmeren. Zijn opvolger Jean Dupuy ging bet precies eender. Op dit oogenblik is dte beer Doumerguo bezig met de samenstelling van een ministerie, d!ie wel zal slagen, immers deze sena tor gaat door voor een parlementairen atrooman van den beer Caillaux. In elk geval blijkt, dat de presi dent het niet kan stellen zondter de medewerking der radicalen in het ministerie. Waarschijnlijk zul len de voornaamste portefeuilles worden bezet door radico-socialisten. Het komt ons voor, dat het een ministerie van onverdraagzaamheid zal worden. De heer Caillaux, in of buiten het kabinet zijn leider, heeft op het punt van de door heb beoogde anti-cle- ricaie politiek daaromtrent weinig twijfel overgela- en vlug handleden. Zulk een oogenblik was nu in het jonge leven van RandPs vrouw gekomen. Zij snelde haastig naar haar boudoir, deed da deur op slot en ging voor haar schrijftafel1 zitten. Haar gedachten dlwarreldbn ©enige seconden ge jaagd dooreen. Toen nam zij een velletje papier, waarop het adres en het wapen dier familie Rand en schreef: „Waarde heer Dare. Ik moet u iets in berinnen ring brengen. Eienige maanden geled'en, in dien vroe gen voorzomer, toen hemel, vogel, bloem en blad te gelijk Gods goedheid verkondigdten, kwam een jong meisje u in uw kerk van St. John the Divine in de city bezoeken en verzocht u haar den heiligen doop toe te dienen. Zij vertelde u dat zij' uit Tasmania ge boortig was en verzekerde u, ja verzekerde u, dat zij nooit gedoopt was geweest. Zij wenschte ge doopt te worden met den naam van Margaret Rand, en na eenige aarzeling van uw kant, was u daartoe bereid. „U ondervroegt haar, vond haar intelligent. Voor zoover als u kon beoordleelien scheen zij die goddelijke waarheden te vatten. Kortom, u diende baar den doop toe. Het meisje verklaarde, dat zij geen vrienr den had' en u was zoo vriendelijk, onder de gegeven omstandigheden voor twee getuigen te zorgein en een daarvan was uw lieve vrouw. Htet meisje verliet dte kerk van St. John the Divine als Margaret Rand. „Mijnheer Dare, ik reken, dat wat er in uw kerk gebeurt als heilig vordt beschouwd en dat daarover, indïlen men' dat wemaebt, niet wordt gesproken. Ik stel volkomen vertrouwen in u. Ik had een reden voor hetgeen ik deted, die ik u helaas niet kan meer dleelen; maar ik verzoek u nu uw belofte ten volle na te komen en aanstaanden Zaterdag als u te Mel- ehester Hall komt en aan Margaitet Rand! voorgesteld wordt, door geen woord of blik te verraden, dat wij elkaar reeds eerder hebben ontmoet. Ik vertrouw u. Ik voel1 niet, dat ik iets verkeerds heb gedaan. Laat mijn geweten in slaap, schud het, bid ik u, niet wak ker. Vermeerder de moeielij'kheden niet van iemand. ten. ALs ministers worden dan ook genoemd de on sympathieke Viviani en de niet minder felle Ole- menceau. Gelukkig maar, dat in dien presidtent der republiek die gematigdheid en de verdraagzaamheid Ls belichaamd en dat dte verkiezingen voor de deur staan, die kunnen bewijzen, of de meerderheid der Fransche kiezers inderdaad den anti-clericalen koers wil inslaan. Inmiddels zal bet nieuwe kabinlet ©ene oplossing hebben te brengen van drie belangrijke vraagstuk ken: de toepassing van de wet op den driejarigen dienstplicht, de leeningskwestie en de kiesrechther vorming. Het Ls niet veel zaaks, wat de heer Barthou zijn opvolger nalaat! Het liberale ministerie in Engeland heeft nog maar steeds met moeilijkheden te strijden. De kwes tie der zelf regeering aan Ierland dreigt tot een bur geroorlog te leiden. De regeering heeft verboden, wapens in Ierland in te voeren, maar het verbod komt te laat. Reusachtige wapen- en munitievoor- raden moeten er reeds opgestapeld liggen te Belfast en duizenden geweren moeten in die provincie zijn verdeeld. Bovendien moeten er te Belfast eenige twaalfponders en eenige machinegeweren aanwezig zijn. En de mobilisatie der Ulster memsehen gaat ondanks het regeeringsverbod kalm door. Genera?1 Richardson, dia commandant van dte Ulster garde, presideerde een vergadering van autobezitters in Belfast, waarin plannen werden vastgesteld voor het transporteeren van vrijwilligers bij' het uitbre ken van „vijandelijkheden". Men bedtenke, dat het burgers zijn van één rijk, die ala vijandelijke mach ten tegenover elkaar staan. I)e regeering tracht zooveel1 mogelijk een gewapend conflict te voorkomen. Of dit echter luikken zal? Dan is er de groote staking in Dublin, die steun vindt in Engeland. Een gedeelte van het spoorweg personeel staakt en het aantal stakers neemt toe. Ook de post- en telegraaf-beambten verlangen hoo- ger loon en dreigen tegen den overdrukken Kersttijd met staking. Eindelijk laten die kiesrechtfuries de regeering niet met rust mevrouw Pankhurst ia gevangen genomen, maar weer ontslagen omdat ze voedsel wei gerde In Bulgarije hebben gisteren d)e Kamerverkie zingen plaats gehad naar het stelsel van evenredige vertegenwoordiging. Het meerderheidsstedsel is af geschaft men is in het Balkantsarenrijk in parle mentair opzicht op de hoogte van zijn tijd. De eerste berichten vertellen, dat die regeering een meerder - heidl behaald heeft. Men herinnert zich, dat de zaak nogal van belang is. Het heette onlangs, dat Tsaar Ferdinand zijn terugkeer zou laten afhangen van den uitslag der verkiezingen, waarbij als het ware over zijn regeeringsbeleid zou worden gericht. Echter de ontijdige publicatie van het verdrag der Balkan- bondgenooten maakte het voor hem gewenscht, dat hij maar zoo spoedig mogelijk uit Weenen verdween. Intusschen is de verkiezingscampagne in zijn rijk nogal gematigd geweest. Men dacht te voren, dat de regeringspartij., de boerenpartij e<n die sociaal-demo cratie wel' zonden winnen. Hoe 't ook zij de regee ring zal wel een meerderheid hebben. En de loop van de dingen zal verder wel blijken als omstreeks half December d'e nu verkozen Sohranje bijeen is. Zoo langzamerhand keert de rust op den Balkan terug. Alleen de Alhaneesche kwestie blijft om op lossing vragen, maar zeker is het dat de mogendhe den den Prins van Wied als eersten vorst van het onafhankelijke Albanië hebben "uitverkoren. wier pad reeds met doornen is bezaaid. Ik geloof in u geef mij reden voor mijn geloof. Uw altijd erkentelijke Margaret Rand." DE DOORN A!AN DE ROOS. Op ha au brief aan dien heer Dare dlien Marga ret zel'f naaT de post had gebracht ontving zij den volgenden Zaterdag een kort antwoord. Dat luidde als volgt: „Wees overtuigd, d'at ik uw wensöben zal eerbiedi gen. Doch ik hoop ernstig, dat het in uw hoofd', en nog meer in uw hart moge opkomen, mij uw vertrou wen te schenken. Maar ofschoon ik dit wensch, wil ik toch geen pressie uitoefenen. U behoeft niet te gen onze ontmoeting op te zien. Ik zal door geen woord of teekem laten merken, dlat wij1 elkaar eerder hebben ontmoet." Margaret had een onbepaalde vrees, d'at Dare haar brief zou beantwoorden; het speet haar erg, dat zij hem niet gevraagd! had dat niet te doen. Nu zij' dat echter vergeten had, wendde rij op den dag, dat er mogelijk een brief kon komen, hoofdpijn voor en bleef met het ontbijt op bed!. Da brief werd haar door Glair met andleren gebracht en zij was juist be zig hem voor db tweede maal te lezen, toen haar mam binnenkwam. Wel, Margaret, wat kijk je ernstig. Van wien is dat epistel'? Van iemand dieIk kan het je niet zbggen, John. De groote, mooie, sprekende oogen waren op zijn gelaat gevestigd. John boog zich naar haar toe en kuste haaT. Is er iem'and, die in moeilijkheden verkeert en dien gij wenseht te helpen, Margaret, dan moeten wij dat doen, zei hij. Kijk niet zoo droevig, lieveling; zelfs ernstige dingen mogen je nu ni.et drukken. Hét is absoluut noodig, dlat je in je tegenwoordigen FiMTF.T. HJUIiLEBROECK» Emiél Hullebroeck, db Vlaamsche Sanger, Bal in 1914 een rondreis in Indië doen. In de jongstgehoudlen hoofdbestuurevergadering van het Alg. Ned. Verbond! werd, meldt Neeriandia, besloten den heer Hullebroeck alle gewen&chte voor lichtingen te geven en zoo het kan diens reis in In dië ook dienstbaar te maken aan het propaganda van 't A. N. V. EIGENAARDIGE GEWOONTEN. Aan de Avp. schrijft een lezer het volgende over eeae eigenaardige gewoonte in een dorpje in Fries land. in J ubbega-Schurega, 'a plaatsje midden in de heir de, nabij de Gonredijk, woont een trekkende bevol king. De werkende stand aldaar staat bekend ala ijverig, maar wat ruw. Aangezien er slechts 'kleine gedeelten van bet jaar werk is te vinden voor het mannelijk deel der bevolking, trékken vellen zoo nu en dan bij groepen naar 'andere d'eelen van het land, zooaiis naar dé veenderijen te Beets en Terwispel of Helenavean in Brabant; 'anderen in groépen naar 'Duitechland. Vóór da families vertrekken, wordt er een „avondje" in db herbergen gehouden. Dan wor den naar zeer oud gebruik dieze trekvogels gedoopt met een nieuwen naam, dlien ze terugkomende hun Leven lang houden, als ze daar blijven wonen. Een tweetal worden stilzwijgend bevoegd geoordeeld die namen uit te dbelen. Meestal wordt daarbij rekening gehouden met db eigenschappen en dé meerdere of mindere sympathieën en antipathieën, die men voor de betrokkenen voelt Is iemand bijv. gedurende zijn diensttijd zeeman geweest en daarbij een vooraanstaand aanvoerder in die omgeving ,dam krijgt hij' den nieuwen naam van b.v. „Michiel" of „Do Ruytfer," wat bedden hetzelfde beteekent. Is hij bij de landmacht geweest en heeft hij overi gens diezelfde eigenschappen, dan krijgt hij een naam als „N'appie," enz. W'as hij altijd ridderlijk en open van karakter dan komen namen al® „FlorLs" in aan merking. Had hij listige streken dan heeft „Mau- rits" een beurt. Was hij gemeen, hatelijk en ruw, „Alva" wordt niet vergeten. Sympathiek schijnen zij te zijn, die da namen der boerengeneraals uit de Transvaal dragen. Oo-k het vrouwelijk deel wordt niet vergeten. Een heldhaftige vrouw, die veel vooraan staat en bij toestand een beetje zelfzuchtig bent. O, dat ben iik al, beweerde zij, haar armen om hém heen slaand en hem kussend, terwijl eij den brief handig wist weg te moffelen. Tegen den middag van dienzelfden dag arriveerde Clement Dare in de behagelijke, oude pastorie. Earl ton vertelde hem in den loop van het gesprek, dat zij beiden dien avond op db Hall te dineeren waren genoodigd. De plaats zal je wel bevaiien, Dare. Het was altijd eén mooi plekje, vanaf den tijd van koningin Anna en uitstekend' onderhouden. Maar niet iets bijzonders. Doch nu het huis gerestaureerd is, kan ik je niet zeggen welk een gepaste omgeving het ge heel voor de meesteres Ls en hoe goed zij er in vol doet. Zulk een vrouw, Dare zulk een rijzige jon ge mooie verschijning 1 Zoo niets zelfbewust en met een gezicht als van een engel. Vertel mij van baar, zei Dare, terwijl hij achter over ging l'eunen en het eene been over het ander l'egde. Je belangstelling zal opgewekt worden ondanks je zelf. Zij is niet alleen een bekoolijke verschijning, maar haar geschiedenis schijnt op h'aar gelaat te le zen te staan. Haar geschiedenis? Je moet die toch gehoord hebben, maar 't is waar, hoe zou jij dat ook? Wat wij buitenmenschen zoo belangrijk vinden, gaat jullie verstandige stads- menschen ongemerkt voorbij. Zeg liever, Earlton, dlat wij niet zoo gelukkig zijn degelijke belangrijke dingen te hooren. Ons le ven Ls wat dor maar dat ia Gods wil en wij zijn te vreden. Om zoo iets te kunnen opsnuiven (db predi kant van St. John the Divine nam een roofc uit een zilveren vaasje en bracht dia aan zijn neus) brengt mij voor een tijd in het par'adijs. Maar vertel mij nu wat van je protégé. Ik ben verlangend iets van haar te hooren. (Wordt vervolgd.)

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1913 | | pagina 1