DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN.
No. h
Honderd en zestiende Jaargang.
191J
V It IJ 9A0
2 J A N U AR L
Eugoischo Brieven.
PEIJILLETO N.
Be Ziel van Margaret Band.
Deze Courant wordt eiken avondbehalve op Zon- en
Feestdagenuitgegeven. Abonnementsprijs P^~ 3 maanden
voot Alkmaar f 0,80; franco door het geheele Rifk f 1,-
Afzonderlijke nummers 3 Cents.
Prijs der gewone advertentiën i
Per regel f 0,10. Bij groete contracten rabat Grcote
letters naar plaatsruimte.
Brieven franco aan c'e N. V. Boek- en Handelsdrukkerij
v/h. HERMs. COSTER fr ZOON, Voordam C 9.
TalefoonMimmer 3.
henqdebweit.
KtaaWi «es D. L MEAESk
47)
BINNENLAND.
vul
iüa
mammmmum»mmmtmwmmmin."iik- -™-
BUBGEMEESTEB m WETHOUDERS van ALK-
m A A R. brengen ter algemeens kennis, .dat heden ca
die gemeente-secretarie ter visie ia gelegd het aan
hen ingediende verzoek met bijlagen van D. KOENE,
rijwiel- en gew eer handelaar alhier, om vergunning
tot het oprichten van een bewaarplaats van ten
hoogste 100 K.G. buskruit in het perceel Nieuwesloot
Wijk B, No. 80.
Bezwaren tegen deze opnehtong kunnen worden
ingendiendi ten raadhulse dezer gemeente, mondeling
op WOENSDAG 14 JANUARI e.'k., 's voor middags
te elf uur en schr: ftel'ijk vóór of op dien tijd. Gedhi-
rénde drie dagen vóór gemeHden dlag kan de verzoe
ker en hij, die bezwaren heeft ingebracht, op die se
cretarie dlezer gemeente van die terzake ingekomen
schrifturen kennis nemen.
Alkmaar, 31 December 1913.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
G, REPITNG, Voorzitter.
DONATH, Secretaris.
Gevonden voorwerpen.
Een konijn, een paar handschoenen, drie portemon-
naies met geld, een zilveren broche, een gouden da
ns es ring, een medaillon, twee hxochel een teekening,
een R. C. kerkboek, "twee ceinturen, een zakdoek,
twee damestaschjes, een zilveren atrmbandl en een
koperen penning.
Alkmaar, &1 December 1Ö13.
De Commissaris van Politie,
W. Th. VAN GRIBTHUIJSEN.
Nadruk verboden.
Londen, Deo. 1913.
We hebben hier in de laatste dagen allerlei opwin
dende dingen beleefd en bovenaan staat ongetwijfeld
de poging der suffragettes om de vrouwengevangenis
in Londen: ïïolloway Gaol in de lucht te laten' vlie
gen. Dit heeft mij aanleiding gegeven de gevangenis
oena ta gaan bekijken, ook cm te -ion of er «cd «sha
de was aangericht, want, daar het gebouw slechts
ongeveer vier of vijf kilometer verwijderd is van mij
ne woning, konden wij de beide ontploffingen duide
lijk hooren.
Alle gevangenissen heeten His Majesty a Prrsona
en het volk noemt „zitten" vaak: logé van den koning
zijn. Met elkaar kosten ze, niet zijne Majesteit, doch
de belastingschuldigen, hier en in de 'koloniën bijna
tien millioen 's jaars, waarvoor 3400 straf gevangenen
(convicts) 16700 gewone gevangenen, 90 drankzuchti
gen, 800 verbeterings-beboeftigen en 10 die „preven
tief zitten.," opgesloten worden.
Holloway Gaol, ook wel City Prison genaamd,
heeft gemiddeld 710 tijdelijke bewoonsters en wordt
gebruikt voor vrouwelijke gevangenen van allerlei
Bchakeering, schuldig aan alle denkbare overtredin
gen, misdrijven en misdaden, die veroordeeld worden
door rechters of rechtbanken in de graaf Behappen
Londen, Middlesex en Hertford en een deel der
graafschappen Essex, Surrey en Sussexdhis allen
om en bij Londen.
Na een langen rit per tram of omnibus, door een
zeer weinig aantrekkelijk of belangwekkend deel van
Londen,vol gelijke en gelijkvormige voorstedelijke
middenstands-villa's, ziet men aan zijn linkerhand
een mooi gebouw in den trant van een burcht, met
tinnen en torens, schilderachtige hekken en zware
poorten, romdeelen en bastions, verrijzen, opgetrok
ken uit gTijs graniet, .een gebouw dat door zijn vele,
(QSTadruk wsiboden}.
vaak grillig gebroken lijnen, nu wel geen vroolijken
en opwekkende® doch evenmin een somberen en
mistroostigen indruk maakt. Het is indrukwekkend
en steekt fraai af tegen de altijd nat .grijze lucht van
Londen.
Yan binnen is die atmosfeer anders: kamers met lan
ge tafels en stugge stoelen, nor,ache reglementen ach
ter glas, een inktkoker met pon en een vloeiblok
krijgt ge te zien. De eigenlijke gevangenis mocht ik
niet in, daar ik twee onoverkomelijke bezwaren mee
bracht: ik was geen vrouw en niet veroordeeld. Wel
mocht ik kijken door een getraliede opening in een
deur} en in ij werd uitgelegd dat, als men kennisjes
onder de suffragettes of anderszins veroordeelden
mocht hebben en die wen.sehte te spreken, dezie in
het kamertje werden gebracht waartoe die deur toe
gang geeft en men door dat txalievemstertje mocht 1
convenseeren.
Nu ken ik wel suffragettes, öhristahel Pankhurst
incluis, doch niet dé ©enige dame dezer soort die er
op 't oogenblik opgesloten is, Miss Bached Peace.
Zoodoende kon ik bij1 dit bezoek zulk een gesprek
door een zeef niet voeren.
Van dén aanslag zelf mag men wel zeggen: veel
geschreeuw, d'ooh weinig wol. Er was een gat in den
muur van die gevangenis, ongeveer 12 c.M. diep, doch
dat is alles. Een gat in dten grond wees op een mijn,
doch het schijnt dat er niets is overgebleven van hot
ontploffing,smateriaal. Lu elk geval blijkt de mijn
niet zoo goed te zijn gelegdi als had kunnen gebeuren,
wanneer de suffragettes vol gebruik hadden gemaakt
van de buitengewoon gunstige omstandigheden waar
in zij zich bevonden. Zij hebben namelijk, al gerui-
men tijd geleden, de benedenverdieping gehuurd van
een huis, waarvan de zeer diepe achtertuin, bijna 30
meter lang, uitloopt, tot vlak hij den muur der ge
vangenis. Dit benedenhuis werd gebruikt om suffra- <j
gattos voorloopig te verplegen, die nit de gevangenis
waren ontslagen, nadat ze door eet- en slaapstaking
doodzwak waren geworden. Bovendien rustten daar
de piketten uit die de wacht hielden tegen dat ver
moed werd dat een barer aanvoerd&teia weldra zou
worden vrijgelaten.
De tegenwoordigheid van een aantal suffragettes
iu die buurt viel dus niet op en ongetwijfeld hadden
ze op haar gemak een betere mijn kunnen aanleggen
dan deze, die d'e gevangenis weinig schaadde, alleen
wat vensterruiten in de omliggende straten deed bar
sten en wat men&chen en kinderen een schrik op 't
lijf joeg.
Het tweede geval dat hier iedereen heeft bezig ge
houden is de verkoop van een groot stuk van Lon
den en wel een zeer bekend stuk, dat den hertog van
Bedford toebehoorde, aan een conservatief, vermo
gend' lid van het Lagerhuis. Het stuk kent elk die
Londen bezocht, in het Strand Palace-Hotel logeerde,
de groenmarkt, Co vent Garden Market, of de bloem-
markt, Bose Hall 'bezocht, in Oovent Garden, Drury
Lane, Lyceum, Strand, Alduych, Adelphi en de he
mel weet welke theaters meer, opera's of operettes
ging hooren, draken of kluchten ging zien, in Long
Acre naar automobielen ging kijken, in het kort elk
die wat van Londen tusscben Trafalgar Square en
Kingsway heeft gezien. Het terrein is zoowat 7%
II.A. groot. Hendrik VIH gaf het ten geschenke
aan den hertog van Somerset en het bracht toen, in
't midden der zestiende eeuw, nog geen 75 op, ter
wijl de opbrengst nu milliioenen guldiens bedraagt.
Het had, voor Hendrik VTH op zijn manier de
kerk „hervormde," aan da abdij' van Westminster be
hoord, toen evenwel de hertog van Sometset gevan
gen gezet en onthoofd was, kreeg de abdij het niet
terug, doch werd het aan den toenmalige® graaf van
Bedford geschonken. In het bezit dier familie is het
450 jaar gebleven en werd meer en meer een goud-
mijn. Van de 'groenmarkt trekt de eigenaar alleen
aan huur zoowat vier ton, uerwijl vier schouwburgen:
Covent Garden, Drury Lane, Strand en AflJduych al
leen drie ton opbrengen en bovendien elk een loge
voor den hertog of diens rechtverkrijgende moeten
openhouden. Ieder die weet hoe Eingel&chen aan
traditie en bijzonder aan familie-traditie hechten,
begrijpt welk een opzien deze verkoop baarde.
Over den prijs die betaald is, of zal worden, hoort
men allerlei uiteenloopende geruchten, die van der
tig tot twaalfhonderd ton loopen en waarschijnlijk
alleen de wereld worden ingestuurd!, om tegenspraak
uit te lokken en zoodoende achter het juiste bedrag
te komen.
Behalve de huren voor den grond krijgt die eige
naar nog allerlei marktreehten, zooals o.a. 1 voor
elke ton aardappels die aangevoerd en 0.60 voor el
ke ton die opgeladen wordt. Da koopman mag dit
afladen niet door zijn eigen sjouwerlui laten doen,
doch moet daarvoor gebruiken de mannen die 's hor-
toga marktmeester daarvoor aanwijst. Het fruit
wordt door afslagera bij auctie verkocht en één af
slagersfirma verkoopt dagelijks 80.000 kisten of man
den fruit, voor verschillende kweekers of importeurs.
De hertog krijgt alléén daarvoor 7% cent per stuk,
of 2250 dagelijks aflis marktgeJld, dus ruimi zes ton
in 'tjaar.
De verschillende groenten- en fruithandelaren
vragen nu natuurlijk of die hooge rechten ook verci^-
zullen moeten betaald worden'?
*)Eén, ding is belangrijk, met het oog op de Britsche
B&menllandsche politiek. De conservatieven beweren
altijd dat dlezel regeering, door haar nieuwe belastin
gen, het bezit van grond' nadeelig en onmogelijk
maakt. Nu heeft men echter hier een conservatief,
<lie niet alleen koopt, doch aan een conservatief
journalist vertelt, lat er-niet', in die nieuwe oeLii-
tingen of in de plannen der regeering te vinden is,
dat een grondeigenaar, die zijn bezit behoorlijk be
heert, in het minst kan hinderen of benadeelen.
Een verandering van ganjsch anderen aard zal men
over een dag of tien op den ondérgrondschen spoor
weg bijl het stations' Earls Court, in West-Londte®
waarnemen. De spoorweg-mij. heeft 840.000 be
steed om eiken trein één' minuut vlugger te_ laten
binnenkomen en vertrekken. Men mag dus hier 'wel
zeggen d'at tijd gel'd isl Daar er dagelijks evenwel
1500 treinen in- en uitgaan, zoowat 100 in 'tuur, is
de hesparing feitelijk veel grooter dan zij: oppervlak
kig lijkt, vooral wanneer men 'het aantal' minuten
nog eens vermenigvuldigt met het aantal reizigers in
elk dier 15001 treinen.
Earl's' Court is een kruispunt en de treinen uit het
noorden naar hot zuiden en vice versa rijdend, moes
ten al'tijd wachten op die welke oost en west verhin
den. Door een nieuwen tunnel van 350 M. te maken,
6700 kub. M. aarde uit to graven, 70.000 kub. voet
hout en 3000 ton cement te verwerken, laat men nu
den eenen trein onder den anderen doorduike® op
één punt met een helling van 1 op 30.
Verleden Zaterdag zijn de ontelbare wissels bij
Earls Court weggenomen en deze week zullen de
nieuwe lijnen met elkaar verbonden worden; eiken
dag een deel, in de rusttijdlen 's nachts, om het ver
keer niet te belemmeren.
Een ander voordeel van déze verandering is, dat
men de treinen langer kam maken, zoodat niét zoo
veel reizigers behoeven te stajan gedurende dé drukke
uren, terwijl er ook veel meer doorgaande treinen
zullen worden ingelegd.
8TAATSC'OtMiM!LÖSIE ONDERWIJS.
Bij- Kon. besluit' van 31 December1 is;
la. een Staatscommissie isgeèwalji, »an welke
wordt opgedragen:
a. wettelijke voorschriften te ontwerpen tem aan
zien van dé voorziening' in) de ktwuen van het open
baar en het bijzonder onderwijs, waardocas de deugde»
lijkheid en de krachtige vooruitgang van hst onder
wijs der jeugd wordt verzekerd, onder helhond van de
opvoedkundige zelfstamdiigheki vaa het byzonnar on
derwijs}
b. zoo noodig eeme redactie te ontwerpen van art.
192 der Grondwet, welke met deze voorschriften niet
in strijd ist;
2o, de commissie gemachtigd, zoodra de hoofd
punten zijn vastgesteld, desgewenscht een voorloopig
rapport aan' Ons uit te brengen}
3o. bepaald, dat de commissie nopens alle zaken,
waaromtrent zij niet eenparig oordeelt, bij meerder
heid van stemmen zal beslissen, doch dart he.t den le
den vrij staat hun gevoelen, van dat der meerderheid
afwijkend, te gelijk met het onder 2o, bedoeld voor
loopig rapport, dan wel met het eindrapport d'er com
missie aan Ons te doen kennen;
4o. aan de commissie de bevoegdheid verleend
zich door deskundigen te doen voorlichten en deze
als advi&eerend lid tot hare vergaderingen toe te lar
ten;
öo. bepaald, dat de commissie haTe vergaderingen
zal houden te 's-Gravenhage, ter plaatse door de®
voorzitter aan te wijze®}
6o. benoemd; tot lid en voorzitter; dr. D. Bos, lid
van de Tweedie Kamer der Sta ten-Generaal; tot lid
An, ondervoorzitter: jhr. mr, A» E. de Savornin
Lobman, Iic.>^Lister van burnt, üj vaü de Twoeiie im
mer der Sta ten-Generaal}
tot leden: mr. W. H. de Beaufort, Tb. M. Ketelaar,
K. ter Laan, mr. Th. da Meester, J. van der Molen
Tz., dr. W. H. Nolens, A. Bcodhuyze® mr. P. J.
Troelstra, mr. M. Tydleman jr., mr. B. van Veen, O.
van der Voort van Zijp en mi. A. I. M. J. baron van
Wijnbergen, alien 'lid van da Tweeda Kamer der Sta-
tem-Genaraal1;
tot secretaris; jhr. mr. O. Feith, administrateur bij
het departement van binnehlandsche zaken}
tot adjunct-secretaris: j'hr. mr. dr. W. D. da Jon
ge, commies hij bat departement van binnenlandschfl
zaken.
De Haagsche redacteur van het HblcL schryft naar
aanleiding van de samenstelling der commissie:
Uit de samenstelling van die commissie blijkt, dat
zij tweeledig is gedacht: politiek en technisch. Haar
politieke aard blijkt reeds uit 'het feit, dat zij' uit
sluitend uit leden van de Tweede Kamer is samen
gesteld; zelfs Eerste Kamerleden zitten er niet in.
en daardoor ook d!r. Kuyper niet Voorts is dit ka
rakter van politieke Vredesconferentie uitgedrukt in
de opneming van al' die fractieleiders. Doch elk van
deze politieke leden heeft een dubbelganger uit zijn
fractie meegekregen, waarbij over het algemeen aan
vertegenwoordigers van het onderwijs-technisch ele
ment schijnt te zijn gedacht Immers, verreweg de
meeste namen van deze dubbelgangers Kete.aar,
Ter Laan, Boodhuyzen, De Beaufort Van Wijdber-
Dank u.
Als ik in een and'er opzicht uw vaders kind van
dienst kan zijn, dan heeft u mij slechts te bevelen.
Ik zou u heel gaarne iets willen vragen. Wan
neer ik naar Australië ga, wil ik ook de streek be
zoeken waar Margaret geboren is, misschien breng
ik bericht mee uit de oude plaats, misschien niet.
Wilt u mij' nu het adres geven waar u de gezochte
erfgename gevonden heeft?
Tot dusver was Charlotte voor het uiterlijk kalm
geweest maar nu verschoot zij' van 'kleur, wat niet
aan den scherpen blik van den heer Moneypenny out-
ging.
En toch gaat u naar Australië, zonder weten
van mevrouw Band?
Ja.
Daal kan. ik, tot mijn spijt, niet aan uw verlan
gen voldoen.
WAT HEEFT ZIJ TOCH?
Margaret herstelde verwonderlijk snel. Toen het
kind een maand oud was voelde rfj zich weer zoo
sterk als ooit in haar leven. De verpleegster bleef
nog vooreerst bij haar ofschoon men een zeer bekwa
me nurse bad weten, te krijgen voor het kind. Die
xm'*e ha; wear een hulp-nurse en ar waren twee
groot" kamera voor het kind en zijn bediening in
gov tueid gebracht. De jongen was in het begin van
November geboren en John was er bijlzonder op ge
steld, om 'dé Kerstdagen met vrouw en kind te Mel-
chester Hall' door te brengen. Hij wenschte, dat
zijn erfgenaam met het eerste Kerstfeest in zijn jong
leven op het buitengoed zou bevinden, dat eens het
zijne zou worden. Hij had groote plannen voor die
Kerstdagen op de Hall} het huis moest vol gasten
zijn; in dé eerste plaats moesten de Mansfiel'ds er
bij zijn en John kwam met zijn vrouw overeen om
een groot feest te geven, waarop het geheele graaf
schap zou genoodigd worden. De partij zou bestaan
in een schitterend bal, dé ouderwetsche cotillon zou
een deel van het programma uitmaken. Margaret
moest er zoo mooi! mogelijk uitzie®. Zij bezat een
overvloed van alle mogelijke toilette® maar John
stond er op, dat zij: voor die gelegenheid een speciaal
toilet zou neme®
Je moet er ideaal mooi) uitzien, zei! hij. Ik zie
je dikwijls met mijn geestesoog. Je moet er zoo uit
zien, als je in mijn droomen voor mij' verschijnt.
En hoe is dat, lieveling? vroeg zij.
Ik zie je dan, Margaret, met do houding en het
voorkomen van een koningin je gasten begroeten
en welkom heeten. Ik wensch, dat je gekleed zijt in
een gewaad van het mooiste en soepelste sa tij® rijk
met parelen gegarneerd. Dan moet je ook het pare
len collier dragen dat ik je heb gegeven, mijn schat,
en een tiara van parelen in je donker haar. Je be
zit wel' dé familie-diamante® maar voor deze gele
genheid zou ik mijn lieveling gaarne in wit satijn
met parelen zie®
Margaret kreeg een 'getvoel alsof haag keel werd
toegeknepen; het schoot haar met schrik te binnen,
wat er met d'at collier was gebeurd. Hoe moest zij
het terugkrijgen? De juwelier in Bond 'Street had
haar wel 'beloofd, dat hij het zorgvuldig zou bewa
ren, tot dat zij' het kon terugkoope® maar hoe kon
zij, ondanks al haar rijkdom, zonder verdenking op te
wekken, zes honderd pond machtig word'en om het
weer in haar bezit te krijlgen? Ein toch wist zij, dat
dit tot eiken prijs moest gebeuren.
—fllMlVKIWll
De uitnoodigingen voor het bal waren verzonden
en Margaret ging een bezoek brengen aan haar' vrien
din en modiste, Althéa öhester. Zij' was nu zoo goed,
dat zij weer dagelijks een ritje zou doen. Althéa had
haar niet gezien sinds de geboorte van haar kind en
begroette haar dus met vreugde. Zij liet haar in een
gemakkelÜjken stoel plaats nemen en luisterde, naast
haar zittend, aandachtig., naar die beschrijving die
Margaret haar gaf van dlat toilet, zooals zij dat
wenschte. Ja, da ideeën van mevrouw Band1 waren
goed, heel goed. Niets kan mooier zijn dan een toi
let van het fijnste, zwaarste roomkleurig satijn met
parelen geborduurd en afgewerkt met oude Meehel-
sche kant.
Het zal prachtig worden, zed! Althéa, en het zal
een genoegen voor mij zijn het voor u te maken.
Je moet ook iets anders een genoegen vinden,
Althéa, zei! Margaret, terwijl zijl haar hand op den
arm van haar vriendin legde en met haar lieve oogen
in die van Althéa zag.
Zooveel in mijn vermogen staat, lieve, gaf me
vrouw Chester ten antwoord.
Je moet mijn kind liefkrijgen en mij met Kerst
mis helpen. Zoo. je nog geen andere plannen voor <ie
Kerstdagen hebt, Althéa, wil je die dan met mijn
man en kind en met mijl op de Hall doorbrengen?
Ons kind zal Bonald Stephen genoemd worden, naar
mijn oom, naar den ouden man wiens bezittingen ik
heb geërfd. John's grootste vriend heette Bonald;
zij zijn samen aan de Universiteit geweest, maar Bo
nald is op zee verdronken. John kan nog nooit over
Bonald Alderson spreken!» alleen zed hij tegen mij na
de geboorte van onzen zoon: Wij moeten den kleinen
vent naar hem noemen, Margaret; je weigert mij dat
toch niet, he? O, Althéa, alsof ik hem iets zou kun
nen weigeren.
Dat kan je niet, daarvan ben ik overtuigd, ant
woordde Al'thea, en ik wil gaarne komen, ik houd
reeds nu van je kind. Tk kan dan wat uitrusten en
van je hijzijn genieten. Wie zullen er nog meer zijn?
Ik geloof, dait zoo wat iedereen er zaï wezan,
maar ik weet het niet precies em het laat mij ook on
verschillig. Ik weet allee® dat ik degenen die mij
dierbaar zij® om mij heen zal hebben mijn man,
het kind, jou en d!ie lieve mevrouw Mansfield, de
kleine Suzette, mijnheer Earlton en naar ik hoop zal
mijnheer Dare ook te bewegen zijn om te komen.
Mijnheer Dare? Ik weet niet wie dat is.
Het is een predikant; o, zulk een goedé man
bijzonder! Hij heet Clement Dare en heeft een keik
in het midden van de city, in da buurt van do groot
ste handelsdrukte. Het is een heel oud kerkje en
staat bekend onder den naam van St. John the Divi
ne. Het zal je zeker wel «enigszins verwonderen, Al
théa, maar mijnheer Dare heeft mij reeds lang be
loofd', dat h'ij: mijn kind in het ouderwetsche city
kerkje zou doopeit.
Dat verwondert mij zeer zeker, gaf mevrouw
Chester ten antwoord. Ik had gedacht, dat het kiml
als erfgenaam van Melchester Hall in de porocüie-
kerk zou worden gedoopt.
Het kan niet anders, zei! Margaret op zachten
toon. Zij had nauwelijks die woorden gezegd' of de
deur ging open en Charlotte Mansfield tradl binne®
Charlotte schrikte en verschoot van kleur toen zij
Margaret zag. Zij' 'had haar niet weergezien eiada
den dag, dat Margaret haar had verzocht de woning
in Victor Street te veriater. en naar haar bovenhuis
terug te keeren. In het bijzijn van mevrouw Chester
kon geen openlijke vijandschap worden getoond.
Margaret wi^t altijd haar zelfbeheersching te_ bewa
ren. Charlotte herkreeg met eenige inspanning de
hare.
Hoe toevallig, zei! zij. Wel, je schijnt weer ge
heel beter te zij®
Ik ben heel goed, dank je.
Eu hoe maakt de kleine vent 'het? Ib hij neg
even lief en nog even tiranniek als altijd?
Hij is allerliefst, Charlotte.