DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN. No. h Honderd en zestiende Jaargang. 191J V It IJ 9A0 2 J A N U AR L Eugoischo Brieven. PEIJILLETO N. Be Ziel van Margaret Band. Deze Courant wordt eiken avondbehalve op Zon- en Feestdagenuitgegeven. Abonnementsprijs P^~ 3 maanden voot Alkmaar f 0,80; franco door het geheele Rifk f 1,- Afzonderlijke nummers 3 Cents. Prijs der gewone advertentiën i Per regel f 0,10. Bij groete contracten rabat Grcote letters naar plaatsruimte. Brieven franco aan c'e N. V. Boek- en Handelsdrukkerij v/h. HERMs. COSTER fr ZOON, Voordam C 9. TalefoonMimmer 3. henqdebweit. KtaaWi «es D. L MEAESk 47) BINNENLAND. vul iüa mammmmum»mmmtmwmmmin."iik- -™- BUBGEMEESTEB m WETHOUDERS van ALK- m A A R. brengen ter algemeens kennis, .dat heden ca die gemeente-secretarie ter visie ia gelegd het aan hen ingediende verzoek met bijlagen van D. KOENE, rijwiel- en gew eer handelaar alhier, om vergunning tot het oprichten van een bewaarplaats van ten hoogste 100 K.G. buskruit in het perceel Nieuwesloot Wijk B, No. 80. Bezwaren tegen deze opnehtong kunnen worden ingendiendi ten raadhulse dezer gemeente, mondeling op WOENSDAG 14 JANUARI e.'k., 's voor middags te elf uur en schr: ftel'ijk vóór of op dien tijd. Gedhi- rénde drie dagen vóór gemeHden dlag kan de verzoe ker en hij, die bezwaren heeft ingebracht, op die se cretarie dlezer gemeente van die terzake ingekomen schrifturen kennis nemen. Alkmaar, 31 December 1913. Burgemeester en Wethouders voornoemd, G, REPITNG, Voorzitter. DONATH, Secretaris. Gevonden voorwerpen. Een konijn, een paar handschoenen, drie portemon- naies met geld, een zilveren broche, een gouden da ns es ring, een medaillon, twee hxochel een teekening, een R. C. kerkboek, "twee ceinturen, een zakdoek, twee damestaschjes, een zilveren atrmbandl en een koperen penning. Alkmaar, &1 December 1Ö13. De Commissaris van Politie, W. Th. VAN GRIBTHUIJSEN. Nadruk verboden. Londen, Deo. 1913. We hebben hier in de laatste dagen allerlei opwin dende dingen beleefd en bovenaan staat ongetwijfeld de poging der suffragettes om de vrouwengevangenis in Londen: ïïolloway Gaol in de lucht te laten' vlie gen. Dit heeft mij aanleiding gegeven de gevangenis oena ta gaan bekijken, ook cm te -ion of er «cd «sha de was aangericht, want, daar het gebouw slechts ongeveer vier of vijf kilometer verwijderd is van mij ne woning, konden wij de beide ontploffingen duide lijk hooren. Alle gevangenissen heeten His Majesty a Prrsona en het volk noemt „zitten" vaak: logé van den koning zijn. Met elkaar kosten ze, niet zijne Majesteit, doch de belastingschuldigen, hier en in de 'koloniën bijna tien millioen 's jaars, waarvoor 3400 straf gevangenen (convicts) 16700 gewone gevangenen, 90 drankzuchti gen, 800 verbeterings-beboeftigen en 10 die „preven tief zitten.," opgesloten worden. Holloway Gaol, ook wel City Prison genaamd, heeft gemiddeld 710 tijdelijke bewoonsters en wordt gebruikt voor vrouwelijke gevangenen van allerlei Bchakeering, schuldig aan alle denkbare overtredin gen, misdrijven en misdaden, die veroordeeld worden door rechters of rechtbanken in de graaf Behappen Londen, Middlesex en Hertford en een deel der graafschappen Essex, Surrey en Sussexdhis allen om en bij Londen. Na een langen rit per tram of omnibus, door een zeer weinig aantrekkelijk of belangwekkend deel van Londen,vol gelijke en gelijkvormige voorstedelijke middenstands-villa's, ziet men aan zijn linkerhand een mooi gebouw in den trant van een burcht, met tinnen en torens, schilderachtige hekken en zware poorten, romdeelen en bastions, verrijzen, opgetrok ken uit gTijs graniet, .een gebouw dat door zijn vele, (QSTadruk wsiboden}. vaak grillig gebroken lijnen, nu wel geen vroolijken en opwekkende® doch evenmin een somberen en mistroostigen indruk maakt. Het is indrukwekkend en steekt fraai af tegen de altijd nat .grijze lucht van Londen. Yan binnen is die atmosfeer anders: kamers met lan ge tafels en stugge stoelen, nor,ache reglementen ach ter glas, een inktkoker met pon en een vloeiblok krijgt ge te zien. De eigenlijke gevangenis mocht ik niet in, daar ik twee onoverkomelijke bezwaren mee bracht: ik was geen vrouw en niet veroordeeld. Wel mocht ik kijken door een getraliede opening in een deur} en in ij werd uitgelegd dat, als men kennisjes onder de suffragettes of anderszins veroordeelden mocht hebben en die wen.sehte te spreken, dezie in het kamertje werden gebracht waartoe die deur toe gang geeft en men door dat txalievemstertje mocht 1 convenseeren. Nu ken ik wel suffragettes, öhristahel Pankhurst incluis, doch niet dé ©enige dame dezer soort die er op 't oogenblik opgesloten is, Miss Bached Peace. Zoodoende kon ik bij1 dit bezoek zulk een gesprek door een zeef niet voeren. Van dén aanslag zelf mag men wel zeggen: veel geschreeuw, d'ooh weinig wol. Er was een gat in den muur van die gevangenis, ongeveer 12 c.M. diep, doch dat is alles. Een gat in dten grond wees op een mijn, doch het schijnt dat er niets is overgebleven van hot ontploffing,smateriaal. Lu elk geval blijkt de mijn niet zoo goed te zijn gelegdi als had kunnen gebeuren, wanneer de suffragettes vol gebruik hadden gemaakt van de buitengewoon gunstige omstandigheden waar in zij zich bevonden. Zij hebben namelijk, al gerui- men tijd geleden, de benedenverdieping gehuurd van een huis, waarvan de zeer diepe achtertuin, bijna 30 meter lang, uitloopt, tot vlak hij den muur der ge vangenis. Dit benedenhuis werd gebruikt om suffra- <j gattos voorloopig te verplegen, die nit de gevangenis waren ontslagen, nadat ze door eet- en slaapstaking doodzwak waren geworden. Bovendien rustten daar de piketten uit die de wacht hielden tegen dat ver moed werd dat een barer aanvoerd&teia weldra zou worden vrijgelaten. De tegenwoordigheid van een aantal suffragettes iu die buurt viel dus niet op en ongetwijfeld hadden ze op haar gemak een betere mijn kunnen aanleggen dan deze, die d'e gevangenis weinig schaadde, alleen wat vensterruiten in de omliggende straten deed bar sten en wat men&chen en kinderen een schrik op 't lijf joeg. Het tweede geval dat hier iedereen heeft bezig ge houden is de verkoop van een groot stuk van Lon den en wel een zeer bekend stuk, dat den hertog van Bedford toebehoorde, aan een conservatief, vermo gend' lid van het Lagerhuis. Het stuk kent elk die Londen bezocht, in het Strand Palace-Hotel logeerde, de groenmarkt, Co vent Garden Market, of de bloem- markt, Bose Hall 'bezocht, in Oovent Garden, Drury Lane, Lyceum, Strand, Alduych, Adelphi en de he mel weet welke theaters meer, opera's of operettes ging hooren, draken of kluchten ging zien, in Long Acre naar automobielen ging kijken, in het kort elk die wat van Londen tusscben Trafalgar Square en Kingsway heeft gezien. Het terrein is zoowat 7% II.A. groot. Hendrik VIH gaf het ten geschenke aan den hertog van Somerset en het bracht toen, in 't midden der zestiende eeuw, nog geen 75 op, ter wijl de opbrengst nu milliioenen guldiens bedraagt. Het had, voor Hendrik VTH op zijn manier de kerk „hervormde," aan da abdij' van Westminster be hoord, toen evenwel de hertog van Sometset gevan gen gezet en onthoofd was, kreeg de abdij het niet terug, doch werd het aan den toenmalige® graaf van Bedford geschonken. In het bezit dier familie is het 450 jaar gebleven en werd meer en meer een goud- mijn. Van de 'groenmarkt trekt de eigenaar alleen aan huur zoowat vier ton, uerwijl vier schouwburgen: Covent Garden, Drury Lane, Strand en AflJduych al leen drie ton opbrengen en bovendien elk een loge voor den hertog of diens rechtverkrijgende moeten openhouden. Ieder die weet hoe Eingel&chen aan traditie en bijzonder aan familie-traditie hechten, begrijpt welk een opzien deze verkoop baarde. Over den prijs die betaald is, of zal worden, hoort men allerlei uiteenloopende geruchten, die van der tig tot twaalfhonderd ton loopen en waarschijnlijk alleen de wereld worden ingestuurd!, om tegenspraak uit te lokken en zoodoende achter het juiste bedrag te komen. Behalve de huren voor den grond krijgt die eige naar nog allerlei marktreehten, zooals o.a. 1 voor elke ton aardappels die aangevoerd en 0.60 voor el ke ton die opgeladen wordt. Da koopman mag dit afladen niet door zijn eigen sjouwerlui laten doen, doch moet daarvoor gebruiken de mannen die 's hor- toga marktmeester daarvoor aanwijst. Het fruit wordt door afslagera bij auctie verkocht en één af slagersfirma verkoopt dagelijks 80.000 kisten of man den fruit, voor verschillende kweekers of importeurs. De hertog krijgt alléén daarvoor 7% cent per stuk, of 2250 dagelijks aflis marktgeJld, dus ruimi zes ton in 'tjaar. De verschillende groenten- en fruithandelaren vragen nu natuurlijk of die hooge rechten ook verci^- zullen moeten betaald worden'? *)Eén, ding is belangrijk, met het oog op de Britsche B&menllandsche politiek. De conservatieven beweren altijd dat dlezel regeering, door haar nieuwe belastin gen, het bezit van grond' nadeelig en onmogelijk maakt. Nu heeft men echter hier een conservatief, <lie niet alleen koopt, doch aan een conservatief journalist vertelt, lat er-niet', in die nieuwe oeLii- tingen of in de plannen der regeering te vinden is, dat een grondeigenaar, die zijn bezit behoorlijk be heert, in het minst kan hinderen of benadeelen. Een verandering van ganjsch anderen aard zal men over een dag of tien op den ondérgrondschen spoor weg bijl het stations' Earls Court, in West-Londte® waarnemen. De spoorweg-mij. heeft 840.000 be steed om eiken trein één' minuut vlugger te_ laten binnenkomen en vertrekken. Men mag dus hier 'wel zeggen d'at tijd gel'd isl Daar er dagelijks evenwel 1500 treinen in- en uitgaan, zoowat 100 in 'tuur, is de hesparing feitelijk veel grooter dan zij: oppervlak kig lijkt, vooral wanneer men 'het aantal' minuten nog eens vermenigvuldigt met het aantal reizigers in elk dier 15001 treinen. Earl's' Court is een kruispunt en de treinen uit het noorden naar hot zuiden en vice versa rijdend, moes ten al'tijd wachten op die welke oost en west verhin den. Door een nieuwen tunnel van 350 M. te maken, 6700 kub. M. aarde uit to graven, 70.000 kub. voet hout en 3000 ton cement te verwerken, laat men nu den eenen trein onder den anderen doorduike® op één punt met een helling van 1 op 30. Verleden Zaterdag zijn de ontelbare wissels bij Earls Court weggenomen en deze week zullen de nieuwe lijnen met elkaar verbonden worden; eiken dag een deel, in de rusttijdlen 's nachts, om het ver keer niet te belemmeren. Een ander voordeel van déze verandering is, dat men de treinen langer kam maken, zoodat niét zoo veel reizigers behoeven te stajan gedurende dé drukke uren, terwijl er ook veel meer doorgaande treinen zullen worden ingelegd. 8TAATSC'OtMiM!LÖSIE ONDERWIJS. Bij- Kon. besluit' van 31 December1 is; la. een Staatscommissie isgeèwalji, »an welke wordt opgedragen: a. wettelijke voorschriften te ontwerpen tem aan zien van dé voorziening' in) de ktwuen van het open baar en het bijzonder onderwijs, waardocas de deugde» lijkheid en de krachtige vooruitgang van hst onder wijs der jeugd wordt verzekerd, onder helhond van de opvoedkundige zelfstamdiigheki vaa het byzonnar on derwijs} b. zoo noodig eeme redactie te ontwerpen van art. 192 der Grondwet, welke met deze voorschriften niet in strijd ist; 2o, de commissie gemachtigd, zoodra de hoofd punten zijn vastgesteld, desgewenscht een voorloopig rapport aan' Ons uit te brengen} 3o. bepaald, dat de commissie nopens alle zaken, waaromtrent zij niet eenparig oordeelt, bij meerder heid van stemmen zal beslissen, doch dart he.t den le den vrij staat hun gevoelen, van dat der meerderheid afwijkend, te gelijk met het onder 2o, bedoeld voor loopig rapport, dan wel met het eindrapport d'er com missie aan Ons te doen kennen; 4o. aan de commissie de bevoegdheid verleend zich door deskundigen te doen voorlichten en deze als advi&eerend lid tot hare vergaderingen toe te lar ten; öo. bepaald, dat de commissie haTe vergaderingen zal houden te 's-Gravenhage, ter plaatse door de® voorzitter aan te wijze®} 6o. benoemd; tot lid en voorzitter; dr. D. Bos, lid van de Tweedie Kamer der Sta ten-Generaal; tot lid An, ondervoorzitter: jhr. mr, A» E. de Savornin Lobman, Iic.>^Lister van burnt, üj vaü de Twoeiie im mer der Sta ten-Generaal} tot leden: mr. W. H. de Beaufort, Tb. M. Ketelaar, K. ter Laan, mr. Th. da Meester, J. van der Molen Tz., dr. W. H. Nolens, A. Bcodhuyze® mr. P. J. Troelstra, mr. M. Tydleman jr., mr. B. van Veen, O. van der Voort van Zijp en mi. A. I. M. J. baron van Wijnbergen, alien 'lid van da Tweeda Kamer der Sta- tem-Genaraal1; tot secretaris; jhr. mr. O. Feith, administrateur bij het departement van binnehlandsche zaken} tot adjunct-secretaris: j'hr. mr. dr. W. D. da Jon ge, commies hij bat departement van binnenlandschfl zaken. De Haagsche redacteur van het HblcL schryft naar aanleiding van de samenstelling der commissie: Uit de samenstelling van die commissie blijkt, dat zij tweeledig is gedacht: politiek en technisch. Haar politieke aard blijkt reeds uit 'het feit, dat zij' uit sluitend uit leden van de Tweede Kamer is samen gesteld; zelfs Eerste Kamerleden zitten er niet in. en daardoor ook d!r. Kuyper niet Voorts is dit ka rakter van politieke Vredesconferentie uitgedrukt in de opneming van al' die fractieleiders. Doch elk van deze politieke leden heeft een dubbelganger uit zijn fractie meegekregen, waarbij over het algemeen aan vertegenwoordigers van het onderwijs-technisch ele ment schijnt te zijn gedacht Immers, verreweg de meeste namen van deze dubbelgangers Kete.aar, Ter Laan, Boodhuyzen, De Beaufort Van Wijdber- Dank u. Als ik in een and'er opzicht uw vaders kind van dienst kan zijn, dan heeft u mij slechts te bevelen. Ik zou u heel gaarne iets willen vragen. Wan neer ik naar Australië ga, wil ik ook de streek be zoeken waar Margaret geboren is, misschien breng ik bericht mee uit de oude plaats, misschien niet. Wilt u mij' nu het adres geven waar u de gezochte erfgename gevonden heeft? Tot dusver was Charlotte voor het uiterlijk kalm geweest maar nu verschoot zij' van 'kleur, wat niet aan den scherpen blik van den heer Moneypenny out- ging. En toch gaat u naar Australië, zonder weten van mevrouw Band? Ja. Daal kan. ik, tot mijn spijt, niet aan uw verlan gen voldoen. WAT HEEFT ZIJ TOCH? Margaret herstelde verwonderlijk snel. Toen het kind een maand oud was voelde rfj zich weer zoo sterk als ooit in haar leven. De verpleegster bleef nog vooreerst bij haar ofschoon men een zeer bekwa me nurse bad weten, te krijgen voor het kind. Die xm'*e ha; wear een hulp-nurse en ar waren twee groot" kamera voor het kind en zijn bediening in gov tueid gebracht. De jongen was in het begin van November geboren en John was er bijlzonder op ge steld, om 'dé Kerstdagen met vrouw en kind te Mel- chester Hall' door te brengen. Hij wenschte, dat zijn erfgenaam met het eerste Kerstfeest in zijn jong leven op het buitengoed zou bevinden, dat eens het zijne zou worden. Hij had groote plannen voor die Kerstdagen op de Hall} het huis moest vol gasten zijn; in dé eerste plaats moesten de Mansfiel'ds er bij zijn en John kwam met zijn vrouw overeen om een groot feest te geven, waarop het geheele graaf schap zou genoodigd worden. De partij zou bestaan in een schitterend bal, dé ouderwetsche cotillon zou een deel van het programma uitmaken. Margaret moest er zoo mooi! mogelijk uitzie®. Zij bezat een overvloed van alle mogelijke toilette® maar John stond er op, dat zij: voor die gelegenheid een speciaal toilet zou neme® Je moet er ideaal mooi) uitzien, zei! hij. Ik zie je dikwijls met mijn geestesoog. Je moet er zoo uit zien, als je in mijn droomen voor mij' verschijnt. En hoe is dat, lieveling? vroeg zij. Ik zie je dan, Margaret, met do houding en het voorkomen van een koningin je gasten begroeten en welkom heeten. Ik wensch, dat je gekleed zijt in een gewaad van het mooiste en soepelste sa tij® rijk met parelen gegarneerd. Dan moet je ook het pare len collier dragen dat ik je heb gegeven, mijn schat, en een tiara van parelen in je donker haar. Je be zit wel' dé familie-diamante® maar voor deze gele genheid zou ik mijn lieveling gaarne in wit satijn met parelen zie® Margaret kreeg een 'getvoel alsof haag keel werd toegeknepen; het schoot haar met schrik te binnen, wat er met d'at collier was gebeurd. Hoe moest zij het terugkrijgen? De juwelier in Bond 'Street had haar wel 'beloofd, dat hij het zorgvuldig zou bewa ren, tot dat zij' het kon terugkoope® maar hoe kon zij, ondanks al haar rijkdom, zonder verdenking op te wekken, zes honderd pond machtig word'en om het weer in haar bezit te krijlgen? Ein toch wist zij, dat dit tot eiken prijs moest gebeuren. —fllMlVKIWll De uitnoodigingen voor het bal waren verzonden en Margaret ging een bezoek brengen aan haar' vrien din en modiste, Althéa öhester. Zij' was nu zoo goed, dat zij weer dagelijks een ritje zou doen. Althéa had haar niet gezien sinds de geboorte van haar kind en begroette haar dus met vreugde. Zij liet haar in een gemakkelÜjken stoel plaats nemen en luisterde, naast haar zittend, aandachtig., naar die beschrijving die Margaret haar gaf van dlat toilet, zooals zij dat wenschte. Ja, da ideeën van mevrouw Band1 waren goed, heel goed. Niets kan mooier zijn dan een toi let van het fijnste, zwaarste roomkleurig satijn met parelen geborduurd en afgewerkt met oude Meehel- sche kant. Het zal prachtig worden, zed! Althéa, en het zal een genoegen voor mij zijn het voor u te maken. Je moet ook iets anders een genoegen vinden, Althéa, zei! Margaret, terwijl zijl haar hand op den arm van haar vriendin legde en met haar lieve oogen in die van Althéa zag. Zooveel in mijn vermogen staat, lieve, gaf me vrouw Chester ten antwoord. Je moet mijn kind liefkrijgen en mij met Kerst mis helpen. Zoo. je nog geen andere plannen voor <ie Kerstdagen hebt, Althéa, wil je die dan met mijn man en kind en met mijl op de Hall doorbrengen? Ons kind zal Bonald Stephen genoemd worden, naar mijn oom, naar den ouden man wiens bezittingen ik heb geërfd. John's grootste vriend heette Bonald; zij zijn samen aan de Universiteit geweest, maar Bo nald is op zee verdronken. John kan nog nooit over Bonald Alderson spreken!» alleen zed hij tegen mij na de geboorte van onzen zoon: Wij moeten den kleinen vent naar hem noemen, Margaret; je weigert mij dat toch niet, he? O, Althéa, alsof ik hem iets zou kun nen weigeren. Dat kan je niet, daarvan ben ik overtuigd, ant woordde Al'thea, en ik wil gaarne komen, ik houd reeds nu van je kind. Tk kan dan wat uitrusten en van je hijzijn genieten. Wie zullen er nog meer zijn? Ik geloof, dait zoo wat iedereen er zaï wezan, maar ik weet het niet precies em het laat mij ook on verschillig. Ik weet allee® dat ik degenen die mij dierbaar zij® om mij heen zal hebben mijn man, het kind, jou en d!ie lieve mevrouw Mansfield, de kleine Suzette, mijnheer Earlton en naar ik hoop zal mijnheer Dare ook te bewegen zijn om te komen. Mijnheer Dare? Ik weet niet wie dat is. Het is een predikant; o, zulk een goedé man bijzonder! Hij heet Clement Dare en heeft een keik in het midden van de city, in da buurt van do groot ste handelsdrukte. Het is een heel oud kerkje en staat bekend onder den naam van St. John the Divi ne. Het zal je zeker wel «enigszins verwonderen, Al théa, maar mijnheer Dare heeft mij reeds lang be loofd', dat h'ij: mijn kind in het ouderwetsche city kerkje zou doopeit. Dat verwondert mij zeer zeker, gaf mevrouw Chester ten antwoord. Ik had gedacht, dat het kiml als erfgenaam van Melchester Hall in de porocüie- kerk zou worden gedoopt. Het kan niet anders, zei! Margaret op zachten toon. Zij had nauwelijks die woorden gezegd' of de deur ging open en Charlotte Mansfield tradl binne® Charlotte schrikte en verschoot van kleur toen zij Margaret zag. Zij' 'had haar niet weergezien eiada den dag, dat Margaret haar had verzocht de woning in Victor Street te veriater. en naar haar bovenhuis terug te keeren. In het bijzijn van mevrouw Chester kon geen openlijke vijandschap worden getoond. Margaret wi^t altijd haar zelfbeheersching te_ bewa ren. Charlotte herkreeg met eenige inspanning de hare. Hoe toevallig, zei! zij. Wel, je schijnt weer ge heel beter te zij® Ik ben heel goed, dank je. Eu hoe maakt de kleine vent 'het? Ib hij neg even lief en nog even tiranniek als altijd? Hij is allerliefst, Charlotte.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1914 | | pagina 1