DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN. „Bmz" en „Overland" Automobielsn, im No. 6 Honderd en zestiende jaargang. DONDERDAG 8 JANUARI. FEUILLETON. De Ziel van Margaret Rand. STALLING en ONDERHOUD van AUTOMOBIELEN. üeze Courant wordt eiken avond, behalve op Zon- en Feestdagenuitgegeven. Abonnementsprijs per 3 maanden voor Alkmaar f0,80; franco door het geheele Rijk flt— Afzonderlijke nummers 3 Cents. Prijs der gewone advertentiën Per regel f 0,10. Bij groote contracten rabat Oroote letters naar plaatsruimte. Brieven franco aan de N. V. Boek- en Handelsdrukkerij v/h. HERMs. COSTER S ZOON, Voordam C 9. Telefoonnummer S. BINNENLAND. arr o ssoriei abrlkant, 9 Alkmaar. COÜRA 8 Januari 1914. Jozef Ohamberlain heeft zijn) rol op het Engel sche staatBtooneel afgespeeld. Van d'en krach- tigen, machtigen man, die vrijwillig die verradersrol op zich nam en haar vervulde op een wijze, welke naast een weinig bewondering schier algemeene ont zetting teweeg bracht, is niets meer overgebleven dan een gebroken grijsaard. Zijn hand', die zich eens balde tot een dreigenden vuist, was den laatsten tijd niet meer in staat <le pen te omvatten om Zijn naam te zetten» Beeld van vergankelijke macht, dat deernis op wekt. Maar o, wat hebben wij hem gehaat dien man met zijn eeuwige monocle en zijn eeuwige chrysanthe mum in het knoopsgat! Gehaat, in naam van het recht, de vrijheid', de menschelijkheid. Met welk een ergernis hebben wijl d'en slimmeling, die de leider van het Engelacbe ministerie was, aan het werk gezien, het werk van misleiden en talmen, noodig, om op 't meest geschikte oogenbliik den nood- lottigen veroveringsoorlog te kunnen beginnen. En toen eindelijk de krijg een aanvang nam, waarin En geland het geld, de schepen en de manschappen had en de Boeren den moed en het vertrouwen en de lief de voor den geboortegrond bezaten, hebben we harts tochtelijk meegeleefd met het ongolijke duel tus schen het machtige Albion en het kleine Zuid-Afri ka. Hoe hebben wij gejuicht bij de Boeren-ovorwin- ningen van Colenso, Stormheng en Magersfontein, hoe ook getreurd bij Bloemfontein, Pretoria, en met welk een diep medelijden werden wij vervuld bij het lezen van de telegrammen, die al maar door spraken van brandstichtingen en van concentratie-kampen, waarin de vrouwen en kinderen onzer stamverwanten stierven bij duizenden. In den zomer van 1900 gaf da overmacht aan het onrecht de zegepraal. En Ohamberlain, die Albion's droom, van een En- gelsch Afrika, dat zich uitstrekte van noord naar zuid, voor een groot deel had verwezenlijkt, stond voot do oogen van Europa als de groot-moordenaar. Gelijk de moordenaar den drang.in zich gevoelt om d!e plaats, waar hij onheil) stichtte na zijn mis daad nog eens te bezoeken, zoo kwam in Ohamberlain het verlangen op om de geteisterde streken zelf in oogenschouw te nemen. In het voorjaar van 1903 ging hij naar de onderworpen Bóeren-republieken. Zijn terugkeer is het begin van het einde van zijn staatsmansleven geworden. Toen toch begon hij zijn veldtocht voor het heffen van invoerrechten, waar van het vrijhandelgezinde Engeland niet gediend was. Zoozeer kantte de openbare meening zich te gen de door hem voorgestelde bescherming, dat hij reedis in het najaar van dat jaar tot aftreden genood zaakt was. Die gediuchte nederlaag is hij eigenlijk P^adsiaSf' Vötfbo'donJ 61) Roman van B. L MBADE. Charlotte stond inwendig bevend op. Readie stak het adres in een enveloppe en over handigde het haar hij bemerkte toen het te laat was, met welk een gretigheid ziji het aanvatte. Het bevreemdt mij, dat Money penny u dit niet heeft gegeven, zei hij, weet hij, dat u er over denkt naar Tasmania te gaan? Ja, mijnheer Reade, Charlotte had de vurig ver langde inlichtingen nu veilig en wel in haar tasch. Ik houd de zaak echter geheim, zei zij op een ge maakt schertsenden toon. Niet dat er iets te ver bergen, valt, maar mijn ouders zouden het idee niet prettig vinden, dat ik zoo ver van huis ging. 'k Ben eohter oud genoeg om zelf te weten wat ik wil. Volkomen waar, zei Beade, maar toch nog jong, heel jong. Ik ben acht-en-twintig. Beade glimlachte vergenoegd; een prachtige leef tijd! volgens zijn oordeel. U begrijpt dus, dat als u iemand van mijn fa milie mocht ontmoeten, ik liever niet heb, dat zij' om trent mijn plannen ingelicht worden. II kam zich op mij verlaten. Maar, juffrouw Mansfield, dat adres bij voorbeeld): i!k zie niet in, wat voor nut dat nog voor u kan hebben. Onze lieve erf gename is veilig thuis bij' man en kind en naar ik meen heeft zij haar kleine ooft-farm verkocht. Dat alles weet ik. Maar tochi wensch i'k het in mijn macht te hebben, dat ik naar Tasmania kan gaan als i'k daarin lust krijg. Ik zou gaarne onze Margaret op de hoogte brengen van den toestand der plaats waaraan zij- zoo gehecht was en waar zij haai kinderjaren heeft gesleten. Ik denk dat zij1 verrukt zou zijn. Zij' had ook een intieme vriendin, een juf- niet meer te boven gekomen. Zijn vurigste bestrij ders uit dien tijd, Campbell Bannerman, Asquith, Lloyd George, Winston Churchill zijn de toonaange vende mannen in de regeering geworden, de regeering van welke mag worden getuigd, dat zij Zuidl-Afrika niet slecht heeft behandeld, doch levensvoorwaarden voor taal en stam en volk heeft geschonken. Naast verdrtet kwel-de hem die jicht. Thans is zijn politieke loopbaan geëindigd. Zij heeft die wisseling getoond, welke zich zoo dikwijls reeds heeft voorge daan in politieis: de vroegere leider d'er radicalen kwam later aan den spits der conservatieven te staan. Ohamberlain gaat van het politieke tooneel heen, zonder dat dit d-oor iemand zal worden betreurd. De eenige roem, dien men d'en 77-jarigen staatsman kan nageven is deze, dat hij eens was een krachtig man, die geen middel schuwde om -zijn doel te bereiken en het daardoor bereikt heeft. EERST® KAMER. Bij die gisteren in de Eerste Kamer gehouden alge meens beraadslaging over de Indische begroeting sprak de heer B a v i n c 'k (A. R.) met waardieering over de houding van dien minister tegenover de zen ding en bijzonder onderwijs, doch sprak de vrees uit, dat bij het standpunt van den minister die zending zal worden overgeleverd aan den willekeur van de amb tenaren en subsidies zouden worden ingetrokken. De heer Laan (V. L.); bepleitte radio-telegrafi sche verbinding tusschen Nederland en Nedi. Oost- Hudië. De heer K u y p e r (A. B.) had) een woord van sym pathie voor den minister, doch moest op eenige pun ten reserve maken. Zoo met betrekking tot de niet- publicatie van de tusschen minister en gouverneur- generaal gewisselde telegrammen, welke hij betreurt. Spr. vroeg alsnog een nadere verklaring van den mi nister, dat die gouverneur-generaal geen enkele con cessie heeft gedaan. In verband met het standpunt van dien minister in zake de echoolquaestie, meende spr., d'at, daar er niets veranderd is, de menschen, die 15000 verkiezings- geld uit Indië stuurden, dit terug behooxd'en te heb ben: ze zijn verkocht. De Indische Partij en haar streven werden o.m, door d'en spreker ter sprake gebracht. Hij vroeg voorts vóórgaan van de regeering met d'e vakscholen, terwijl er meer geld in Ind'lë beschikbaar moet komen door vermindering van het opium-verbruik. Spr. wenschte ook, dat de inlanders meer bestuurs-betrek- kingen krijgen en d'e kennis van de Ned'erlandsche taal wordt bevorderd'. Hij waarschuwt voor verwaar- loozing van de defensie. Spr. gaf daarna een beschouwing over de opvoeding van de bevolking tot hoogere cultuur. Hij bepleit e. m. de oprichting van een universiteit in Indi'ë. De overheid moet z. i. particulier onderwijs van ellke richting steunen, mits het voldoet aan eischen van deugdelijkheid. De minister kiest echter partij voor het rationalistisch beginsel. Spr. betoogt ten slotte, waarom z. i. de gouverne- mentsschool niet aan de behoefte van de bevolking frouw Nugent. Ik vrees> dlat Margaret en Hester oneenigheden hebben gehad, die tot een onaangena me verhouding leidden, kort voordat Margaret naar Engeland ging. Margaret houdt van 'Hester zooals zul'k een natuur moet liefhebben, maar het ia een feit, dat zij nooit meer iets van haar hoort. Ik vroeg haar na de geboorte van haar kind of ik ook het een en andetr over dien lieven jongen aan juffrouw Nu gent zou schrijven. Haar lief gezicht werd bepaald droevig. O, neen, dat zou geheel nutteloos zijn. Wel, mijnheer Beade, ais ik een breuk tusschen twee men schen, die levenslang zulke vriendinnen zijn geweest, kan heelen, gelooft u dan niet, dat ik daarmee een een gezegend werk verricht? Juffrouw Mansfield, ik kan u niet zeggen, hoe veel sympathie ik gevoel voor uw edel denkbeeld. Als u dat kan klaarspelen, dlan heeft u alle reden om u zelf geluk te wenschen. Ik bewonder u en uw groot moedig geheim is veilig bij- nuij. Mijn besten dank, mijnheer Beade en vaarwel, zei Charlotte. Zij ging nu naar het 'kantoor der boot, Waar zij voor den volgenden dlaig onder een valschen naam haar hut of liever twee hutten had genomen. Haar werd echter meegedeeld, dat de groote boot, de „Bell- lerophon", wegens een defect van weinig beteekenis, aan de machinerieën, eenige dagen later zou ver trekken. Charlotte gli'mlahte; zij had reeds het gewichtige adres op het papier gezien, Zij was van plan ge weest regelrecht naar Sydney te gaan, maar daar het doel van haar reis Tasmania was, zou Melbourne veel geschikter wezen. Zou u mij, daar dit uitstel wel' een weinig onge legen komt, mogelijk aan iets anders kunnen helpen? vroeg zij. Als het in onze maoht staat, zeker, juffrouw Lovel. Lovel was de naam dien zij op reis wilde aanne men. Ik had passage genomen naar Sydlney. M'aar nu hoor ik, dat mijn vrienden, die i'k wensch op te zoe ken, in Tasmania wonen. kan voldoen» De heer t. d. Does de WiPlebois (R.-K.) zei, dat de roomsch-kath. fractie bevredigd is door de voornemens van den minister tegenover de zending, doch ten opzichte van de onderwijs-regeling eveneens een duidelijker verklaring noodig acht. De minister van koloniën betoogde uitvoe rig, dat hij de politieke verantwoordelijkheid draagt voor de daden van den aan de Kroon administratief verantwoordelijken gouverneur-generaal. De verhou ding tusschen den minister en den gouverneur-gene raal is er een van staatsbeleid. De G. G. heeft niets van zijn overtuiging geofferd. De minister zette vervolgens uiteen het standpunt der regeering jegens de zending. BGj betoogde, dat steunverleening aan hert) maatschappelijk werk van de zending ligt in d'e lijn der regeering. Propaganda maken voor de zending ligt echter buiten die lijn. Alvorens subsidie aan het bijzonder onderwijs te ver- leenen, zal behoefte aan dlat) onderwijs moeten- blijken, en in elk geval zal geen "kind tegen den wil der ou ders gedwongen mogen wordlen tot het bijwonen van godsdienstige plechtigheden of godsdienst-onderwijs. De minister wees op verschillende reeds getroffen maatregelen ten betooge, dat het hem ernst is te ko men tot unificatie van recht in Indië. Weldra zal een nieuw strafwetboek worden ingevoerd. Na de replieken werd de Indische begrooting aan genomen. DE ONDEKWTJ1S-STAATSCOMMISSIE. De Standaard' dries-tart: Yoor om» was hoofdzaak, op wat wijs de Pers van Links zich over deze Oommissie zou uitlaten. Is er nu in heel deze breede Pers o-ok maar één vonk van heilige geestdrift opgelaaid? Kan men zeggen, dat eindelijk dan toch het besef is opgeleefd van een jarenlang aan trouwe medeburgers begaau onrecht? En is het de zedelijke triumf van nu eens en voorgoed! aan dit onrecht een eind te willen ma ken, die in de beoordeeling van het optreden dezer Commissie uitkwam? Men zal toestemmen, dat wie iets van dien aard in de Pers van Links gezocht heeft, met ledige karnden thuiskwam. Niet één enkede lettergreep uit zulk een redever- band i-s on-s te lezen gegeven. Toch neemt dit 't feit niet weg, dat de Commissie er nu eenmaal is, en dat we leven blijven in ver wachting. Ze kan bitter tegenvallen. Maar ze kan ook een verrassende uitkomst geven. We verbeiden. Vreemd' is 't intusscheu, -gelijk reeds van meer dan een kant werd opgemerkt, d'at het nu een Tweede Kamer-commissie is geworden. Voorzoover we weten, was dit nog nimmer, met niet één enkele Staats-Com missie het geval» Het is iets zonderlings. Te meer voor d'e Anti-revolutionnaire partij, daar, als gevolg van deze zonderlinge methode, onze meest op den voorgrond staande mannen nu buiten de Com missie bleven. We noemen geen namen. Ze zijn van meer dan een kant reeds genoemd. Niet, alsof men op de voor ons benoemde leden op zichzelf iets had af te dingen. Alleen maar, nu alle andere partijen haar eerste mannen er in zien) optreden, voelt toch heel 't land, dat wij- misdeeld zijn. Toch behoeft dit onze actie niet tie verzwakken, Tasmania is een heel eind van Sydney, juffrouw Lovel. j Dat meende ik ook. Zou d)e passage voor mij en mijn kamenier Wiin-np.ni worden overgeschreven op een boot, die naar Melbourne gaat? Da „Cleopatra" vertrekt) Zaterdag naar Melbourne, het is een kleinere boot dan de „Bellerophon", maar overigens zeer comfortabel. Ik kan u daar inschrij ven. Zij is vol of ten minste bijna, want een half uur geleden is een hut weer opgezegd; het is een dekhut en de prijs is tien pond meer per persoon. Ik kan u het plan van de boot laten zien. En de klerk spreidde het plan van de „Cleopatra" voor Charlotte uit. Hier is het, zei hij, met zijn vinger wijzend1: hut negen en twintig middfenscheeps, zeer comfortabel. En zijl vertrekt Zaterdag? Ja, u kan te Plymouth aan boord gaan. Ik zal de hut nemen, zeil Charlotte. XI. DE TEERGEVOELIGE' 'ZAAKWAARNEMER. Charlotte had haar plannen met veel overleg ge maakt. Zij was gewoon om in alles haar eigen gang te gaan. Mijnheer MansfieM ging te zeer in zijn let terkundigen arbeid op en mevrouw Mansfield was te zacht o-m tegen zulk een vastberaden karakter als d'at van Charlotte opgewassen te zijn. Charlotte had! besloten in eens door naar Tasma nia te gaan en haar reis niet te onderbreken, vóórdat het werk, waarop zij' haar hart had gazet, was ver richt. Clair wist alleen van haar plannen af en zij zou die uit eigen belang niet openbaren. Al de zware koffers van Cha-rlo-tte werden wegge bracht op een oogenblik, dat mevrouw Mansfield en Suzette afwezig waTen. Tante Fanny, -die een aan genaam leven aan de Italiaansche meren leidde, ont ving een brief van haar nicht vol verrassende mede- deelingen. Charlotte schreef haar daarin van haar hartstochtelijke liefdle voor John. Zij ging nu ter wille van hem een verre reis ondernemen. Tante Fan ny was de eenige in de wereld, die haar ton helpen. Het doel, dat zij' op het oog had, was van dien aard, verschillende type's voorradig. Nu Is het da tijd uw carrosserie te bestellen om voor het a.s. seizoen vroegtijdig gereed te zijn. Prachtige gelegenheid tot Proefwagen disponibel. Telefoon 57%. mits men onzerzijds zich maar onverbiddelijk aan zijn minimum vastklemt. Financieele gelijkstelling voor rijk èn gemeente èn paedlagogische vrijmaking. Zal er nog overleg onder de leden van Rechts zijn? Vrij algemeen heeft men gevoeld, hoe gebiedend noodlzalkielij'k dit is. Jammer slechts, dat ook dit zelfs bij een enkele geen sympathie vond. Ejeere het nog tot beter! Eendracht maakt macht, en die eenheid ontbreekt, als men niet vooraf saam van gedachten gewisseld heeft. KAMERVERKIEZING ROTTERDAM HL Bij de gisteren gehouden stemming voor een lid der Tweede Kamer in 't district Rotterdam JLLI, va cature Lasonder, zijn 3851 geldige stemmen uitge bracht. Volstrekte meerderheid 1906. Verkregen hebben: prof. B. D. Eèrdknans (Unie- Liberaal) 1755, H. Stulemeyer (R.-K.) 1532 en A. B. de Zeeuw (S. D» A. P.) 627 Btem-men. Zoodat herstemming moet plaats hebben tusschen de heeren Eerdimans en Stulemeyer. (Bij de periodieke verkiezing in Juni j.L werden uitgebracht op den heer Lasonder 2521, op den heer Stulemeyer 1731 en op den heer Jos. Loopuit 440 -stemmen). Gemengd nieuws. ONTPLOFFING VAN EEN KNALSIGNAAL. Op een bouwwerk aan de Arend van Buerenstraat te VGravenhage was gisteren een werkman bezig met het bereiden van specie voor gewapend beton. Hij vond tusschen, die specie een grooten steen, die er niet in hoorde, en wierp dien op een hoop kiezel, welke bij het bereiden van die specie wordt, gebruikt. Onmiddellijk volgde een hevige slag en werd de werkman tegen den grond geworpen. Toen men toe snelde, vond' men hem met verschillende wonden overdekt; aan een d-er handen waren dlrie vingers ernstig gekwetst. Uit een ingesteld onderzoek is gebleken, dat zich in den hoop kiezel een knalsignaal bevond, zooals dit bij d'e spoorwegen in gebruik is. Vermoedelijk is de weggeworpen steen daarop terecht gekomen en het knalsign-aal dientengevolge ontploft. DE- VERHOOGDE HAVENGELDEN TE ZAANDAM. De Vereeniging tot Behartiging der Stoomvaart- Bel'angen in Nederland' heeft een gemotiveerd adres gericht tot de Koningin, waarin zij- verzoekt, dat H. M. haar goedkeuring moge onthouden aan het besluit dat er als het bekend werd, weinig kans bestond, dat zij het zo-u bereiken. Tante Fanny moest meewer ken tot John's geluk en het hare. En dat kon zij do-en door te zwijgen en door buitenslands te blijven. Ook moest zij, als zij brieven van Charlotte uit Tas mania ontving, die van een ander couvert en post zegel voorzien en ze dan naar haar familie thuis zen den, juist alsof Charlotte zich bij haar bevond en ze zelf van die plaats had verzonden. En daar het tan te Fanny, als zij den geheelen winter in het buiten land bleef, meer geld zou kosten, wilde Charlotte haar honderd pond zenden, en beloofde meer te stu ren als dat noodig was. Tante Fanny moest op die hoogte blijven van het doen en laten van haar nicht en bij dezen verzocht Charlotte haar om den brief, dien zij bij dit epistel insloot, aan haar gewoon adres te Londen te zendien. Charlotte vodde, dat' zij- tante Fanny kon ver trouwen. En werkelijk kort daarop ontving zij een brief van die goede en verblufte vrouw, in antwoord op den hare. Juffrouw Lester begreep haar lieve Charlotte niet, maar zij stelde volkomen vertroiuwen in haar schrander oordeel en gezond verstand en zou in alle opzichten aan haar wenschen voldoen. Dat extra- geld zou te pas komen en nam ze gaarne aan; ook zou ze alle brieven naar Engeland doorzenden, maar dan moest Charlotte ze van adressen voorzien. Zij zelf zou aan Charlotte schrijven onder het adkes: Poste restante, Hobart, Tasmania. De ingesloten brief zou naar Engeland verzonden worden op den dag dien Charlotte had opgegeven. Alles wa.s even geheimzinnig en raadselachtig, maar zij was en bleef altijd bereid haar te helpen» Charlotte, die haar reis vier en) twintig uur ha-d uitgesteld, telegrapheerde nu aan juffrouw Lester, dat zij den brief aan Charlotte's adres te Londen vier en twintig uur later moest verzendien. Toen zij dit telegram had afgegeven, slaakte zij een zucht van verlichting. Zij voelde dat zij werkelijk niets had vergeten en zich in elk opzicht tegen alle mogelijke gevaren had gewapend. {Wordt vervolgd.)

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1914 | | pagina 1