DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN.
„Bmz" en „Overland" Automobielsn,
im
No. 6
Honderd en zestiende jaargang.
DONDERDAG
8 JANUARI.
FEUILLETON.
De Ziel van Margaret Rand.
STALLING en ONDERHOUD van AUTOMOBIELEN.
üeze Courant wordt eiken avond, behalve op Zon- en
Feestdagenuitgegeven. Abonnementsprijs per 3 maanden
voor Alkmaar f0,80; franco door het geheele Rijk flt—
Afzonderlijke nummers 3 Cents.
Prijs der gewone advertentiën
Per regel f 0,10. Bij groote contracten rabat Oroote
letters naar plaatsruimte.
Brieven franco aan de N. V. Boek- en Handelsdrukkerij
v/h. HERMs. COSTER S ZOON, Voordam C 9.
Telefoonnummer S.
BINNENLAND.
arr o ssoriei abrlkant,
9
Alkmaar.
COÜRA
8 Januari 1914.
Jozef Ohamberlain heeft zijn) rol op het
Engel sche staatBtooneel afgespeeld. Van d'en krach-
tigen, machtigen man, die vrijwillig die verradersrol
op zich nam en haar vervulde op een wijze, welke
naast een weinig bewondering schier algemeene ont
zetting teweeg bracht, is niets meer overgebleven
dan een gebroken grijsaard. Zijn hand', die zich eens
balde tot een dreigenden vuist, was den laatsten tijd
niet meer in staat <le pen te omvatten om Zijn naam
te zetten»
Beeld van vergankelijke macht, dat deernis op
wekt.
Maar o, wat hebben wij hem gehaat dien man met
zijn eeuwige monocle en zijn eeuwige chrysanthe
mum in het knoopsgat! Gehaat, in naam van het
recht, de vrijheid', de menschelijkheid.
Met welk een ergernis hebben wijl d'en slimmeling,
die de leider van het Engelacbe ministerie was, aan
het werk gezien, het werk van misleiden en talmen,
noodig, om op 't meest geschikte oogenbliik den nood-
lottigen veroveringsoorlog te kunnen beginnen. En
toen eindelijk de krijg een aanvang nam, waarin En
geland het geld, de schepen en de manschappen had
en de Boeren den moed en het vertrouwen en de lief
de voor den geboortegrond bezaten, hebben we harts
tochtelijk meegeleefd met het ongolijke duel tus
schen het machtige Albion en het kleine Zuid-Afri
ka. Hoe hebben wij gejuicht bij de Boeren-ovorwin-
ningen van Colenso, Stormheng en Magersfontein,
hoe ook getreurd bij Bloemfontein, Pretoria, en met
welk een diep medelijden werden wij vervuld bij het
lezen van de telegrammen, die al maar door spraken
van brandstichtingen en van concentratie-kampen,
waarin de vrouwen en kinderen onzer stamverwanten
stierven bij duizenden.
In den zomer van 1900 gaf da overmacht aan het
onrecht de zegepraal.
En Ohamberlain, die Albion's droom, van een En-
gelsch Afrika, dat zich uitstrekte van noord naar
zuid, voor een groot deel had verwezenlijkt, stond
voot do oogen van Europa als de groot-moordenaar.
Gelijk de moordenaar den drang.in zich gevoelt
om d!e plaats, waar hij onheil) stichtte na zijn mis
daad nog eens te bezoeken, zoo kwam in Ohamberlain
het verlangen op om de geteisterde streken zelf in
oogenschouw te nemen. In het voorjaar van 1903
ging hij naar de onderworpen Bóeren-republieken.
Zijn terugkeer is het begin van het einde van zijn
staatsmansleven geworden. Toen toch begon hij zijn
veldtocht voor het heffen van invoerrechten, waar
van het vrijhandelgezinde Engeland niet gediend
was. Zoozeer kantte de openbare meening zich te
gen de door hem voorgestelde bescherming, dat hij
reedis in het najaar van dat jaar tot aftreden genood
zaakt was. Die gediuchte nederlaag is hij eigenlijk
P^adsiaSf' Vötfbo'donJ
61)
Roman van B. L MBADE.
Charlotte stond inwendig bevend op.
Readie stak het adres in een enveloppe en over
handigde het haar hij bemerkte toen het te laat
was, met welk een gretigheid ziji het aanvatte.
Het bevreemdt mij, dat Money penny u dit niet
heeft gegeven, zei hij, weet hij, dat u er over denkt
naar Tasmania te gaan?
Ja, mijnheer Reade, Charlotte had de vurig ver
langde inlichtingen nu veilig en wel in haar tasch.
Ik houd de zaak echter geheim, zei zij op een ge
maakt schertsenden toon. Niet dat er iets te ver
bergen, valt, maar mijn ouders zouden het idee niet
prettig vinden, dat ik zoo ver van huis ging. 'k Ben
eohter oud genoeg om zelf te weten wat ik wil.
Volkomen waar, zei Beade, maar toch nog
jong, heel jong.
Ik ben acht-en-twintig.
Beade glimlachte vergenoegd; een prachtige leef
tijd! volgens zijn oordeel.
U begrijpt dus, dat als u iemand van mijn fa
milie mocht ontmoeten, ik liever niet heb, dat zij' om
trent mijn plannen ingelicht worden.
II kam zich op mij verlaten. Maar, juffrouw
Mansfield, dat adres bij voorbeeld): i!k zie niet in, wat
voor nut dat nog voor u kan hebben. Onze lieve erf
gename is veilig thuis bij' man en kind en naar ik
meen heeft zij haar kleine ooft-farm verkocht.
Dat alles weet ik. Maar tochi wensch i'k het in
mijn macht te hebben, dat ik naar Tasmania kan
gaan als i'k daarin lust krijg. Ik zou gaarne onze
Margaret op de hoogte brengen van den toestand der
plaats waaraan zij- zoo gehecht was en waar zij haai
kinderjaren heeft gesleten. Ik denk dat zij1 verrukt
zou zijn. Zij' had ook een intieme vriendin, een juf-
niet meer te boven gekomen. Zijn vurigste bestrij
ders uit dien tijd, Campbell Bannerman, Asquith,
Lloyd George, Winston Churchill zijn de toonaange
vende mannen in de regeering geworden, de regeering
van welke mag worden getuigd, dat zij Zuidl-Afrika
niet slecht heeft behandeld, doch levensvoorwaarden
voor taal en stam en volk heeft geschonken.
Naast verdrtet kwel-de hem die jicht. Thans is zijn
politieke loopbaan geëindigd. Zij heeft die wisseling
getoond, welke zich zoo dikwijls reeds heeft voorge
daan in politieis: de vroegere leider d'er radicalen
kwam later aan den spits der conservatieven te
staan.
Ohamberlain gaat van het politieke tooneel heen,
zonder dat dit d-oor iemand zal worden betreurd. De
eenige roem, dien men d'en 77-jarigen staatsman kan
nageven is deze, dat hij eens was een krachtig man,
die geen middel schuwde om -zijn doel te bereiken en
het daardoor bereikt heeft.
EERST® KAMER.
Bij die gisteren in de Eerste Kamer gehouden alge
meens beraadslaging over de Indische begroeting
sprak de heer B a v i n c 'k (A. R.) met waardieering
over de houding van dien minister tegenover de zen
ding en bijzonder onderwijs, doch sprak de vrees uit,
dat bij het standpunt van den minister die zending zal
worden overgeleverd aan den willekeur van de amb
tenaren en subsidies zouden worden ingetrokken.
De heer Laan (V. L.); bepleitte radio-telegrafi
sche verbinding tusschen Nederland en Nedi. Oost-
Hudië.
De heer K u y p e r (A. B.) had) een woord van sym
pathie voor den minister, doch moest op eenige pun
ten reserve maken. Zoo met betrekking tot de niet-
publicatie van de tusschen minister en gouverneur-
generaal gewisselde telegrammen, welke hij betreurt.
Spr. vroeg alsnog een nadere verklaring van den mi
nister, dat die gouverneur-generaal geen enkele con
cessie heeft gedaan.
In verband met het standpunt van dien minister in
zake de echoolquaestie, meende spr., d'at, daar er niets
veranderd is, de menschen, die 15000 verkiezings-
geld uit Indië stuurden, dit terug behooxd'en te heb
ben: ze zijn verkocht.
De Indische Partij en haar streven werden o.m,
door d'en spreker ter sprake gebracht. Hij vroeg
voorts vóórgaan van de regeering met d'e vakscholen,
terwijl er meer geld in Ind'lë beschikbaar moet komen
door vermindering van het opium-verbruik. Spr.
wenschte ook, dat de inlanders meer bestuurs-betrek-
kingen krijgen en d'e kennis van de Ned'erlandsche
taal wordt bevorderd'. Hij waarschuwt voor verwaar-
loozing van de defensie.
Spr. gaf daarna een beschouwing over de opvoeding
van de bevolking tot hoogere cultuur. Hij bepleit e.
m. de oprichting van een universiteit in Indi'ë. De
overheid moet z. i. particulier onderwijs van ellke
richting steunen, mits het voldoet aan eischen van
deugdelijkheid. De minister kiest echter partij voor
het rationalistisch beginsel.
Spr. betoogt ten slotte, waarom z. i. de gouverne-
mentsschool niet aan de behoefte van de bevolking
frouw Nugent. Ik vrees> dlat Margaret en Hester
oneenigheden hebben gehad, die tot een onaangena
me verhouding leidden, kort voordat Margaret naar
Engeland ging. Margaret houdt van 'Hester zooals
zul'k een natuur moet liefhebben, maar het ia een
feit, dat zij nooit meer iets van haar hoort. Ik vroeg
haar na de geboorte van haar kind of ik ook het een
en andetr over dien lieven jongen aan juffrouw Nu
gent zou schrijven. Haar lief gezicht werd bepaald
droevig. O, neen, dat zou geheel nutteloos zijn. Wel,
mijnheer Beade, ais ik een breuk tusschen twee men
schen, die levenslang zulke vriendinnen zijn geweest,
kan heelen, gelooft u dan niet, dat ik daarmee een
een gezegend werk verricht?
Juffrouw Mansfield, ik kan u niet zeggen, hoe
veel sympathie ik gevoel voor uw edel denkbeeld. Als
u dat kan klaarspelen, dlan heeft u alle reden om u
zelf geluk te wenschen. Ik bewonder u en uw groot
moedig geheim is veilig bij- nuij.
Mijn besten dank, mijnheer Beade en vaarwel,
zei Charlotte.
Zij ging nu naar het 'kantoor der boot, Waar zij
voor den volgenden dlaig onder een valschen naam
haar hut of liever twee hutten had genomen. Haar
werd echter meegedeeld, dat de groote boot, de „Bell-
lerophon", wegens een defect van weinig beteekenis,
aan de machinerieën, eenige dagen later zou ver
trekken.
Charlotte gli'mlahte; zij had reeds het gewichtige
adres op het papier gezien, Zij was van plan ge
weest regelrecht naar Sydney te gaan, maar daar het
doel van haar reis Tasmania was, zou Melbourne
veel geschikter wezen.
Zou u mij, daar dit uitstel wel' een weinig onge
legen komt, mogelijk aan iets anders kunnen helpen?
vroeg zij.
Als het in onze maoht staat, zeker, juffrouw
Lovel.
Lovel was de naam dien zij op reis wilde aanne
men.
Ik had passage genomen naar Sydlney. M'aar nu
hoor ik, dat mijn vrienden, die i'k wensch op te zoe
ken, in Tasmania wonen.
kan voldoen»
De heer t. d. Does de WiPlebois (R.-K.)
zei, dat de roomsch-kath. fractie bevredigd is door de
voornemens van den minister tegenover de zending,
doch ten opzichte van de onderwijs-regeling eveneens
een duidelijker verklaring noodig acht.
De minister van koloniën betoogde uitvoe
rig, dat hij de politieke verantwoordelijkheid draagt
voor de daden van den aan de Kroon administratief
verantwoordelijken gouverneur-generaal. De verhou
ding tusschen den minister en den gouverneur-gene
raal is er een van staatsbeleid. De G. G. heeft niets
van zijn overtuiging geofferd.
De minister zette vervolgens uiteen het standpunt
der regeering jegens de zending. BGj betoogde, dat
steunverleening aan hert) maatschappelijk werk van de
zending ligt in d'e lijn der regeering. Propaganda
maken voor de zending ligt echter buiten die lijn.
Alvorens subsidie aan het bijzonder onderwijs te ver-
leenen, zal behoefte aan dlat) onderwijs moeten- blijken,
en in elk geval zal geen "kind tegen den wil der ou
ders gedwongen mogen wordlen tot het bijwonen van
godsdienstige plechtigheden of godsdienst-onderwijs.
De minister wees op verschillende reeds getroffen
maatregelen ten betooge, dat het hem ernst is te ko
men tot unificatie van recht in Indië. Weldra zal
een nieuw strafwetboek worden ingevoerd.
Na de replieken werd de Indische begrooting aan
genomen.
DE ONDEKWTJ1S-STAATSCOMMISSIE.
De Standaard' dries-tart:
Yoor om» was hoofdzaak, op wat wijs de Pers van
Links zich over deze Oommissie zou uitlaten.
Is er nu in heel deze breede Pers o-ok maar één
vonk van heilige geestdrift opgelaaid? Kan men
zeggen, dat eindelijk dan toch het besef is opgeleefd
van een jarenlang aan trouwe medeburgers begaau
onrecht? En is het de zedelijke triumf van nu eens
en voorgoed! aan dit onrecht een eind te willen ma
ken, die in de beoordeeling van het optreden dezer
Commissie uitkwam?
Men zal toestemmen, dat wie iets van dien aard in
de Pers van Links gezocht heeft, met ledige karnden
thuiskwam.
Niet één enkede lettergreep uit zulk een redever-
band i-s on-s te lezen gegeven.
Toch neemt dit 't feit niet weg, dat de Commissie
er nu eenmaal is, en dat we leven blijven in ver
wachting. Ze kan bitter tegenvallen. Maar ze kan
ook een verrassende uitkomst geven.
We verbeiden.
Vreemd' is 't intusscheu, -gelijk reeds van meer
dan een kant werd opgemerkt, d'at het nu een Tweede
Kamer-commissie is geworden. Voorzoover we weten,
was dit nog nimmer, met niet één enkele Staats-Com
missie het geval»
Het is iets zonderlings.
Te meer voor d'e Anti-revolutionnaire partij, daar,
als gevolg van deze zonderlinge methode, onze meest
op den voorgrond staande mannen nu buiten de Com
missie bleven. We noemen geen namen. Ze zijn van
meer dan een kant reeds genoemd. Niet, alsof men
op de voor ons benoemde leden op zichzelf iets had af
te dingen. Alleen maar, nu alle andere partijen haar
eerste mannen er in zien) optreden, voelt toch heel
't land, dat wij- misdeeld zijn.
Toch behoeft dit onze actie niet tie verzwakken,
Tasmania is een heel eind van Sydney, juffrouw
Lovel. j
Dat meende ik ook. Zou d)e passage voor mij
en mijn kamenier Wiin-np.ni worden overgeschreven op
een boot, die naar Melbourne gaat?
Da „Cleopatra" vertrekt) Zaterdag naar Melbourne,
het is een kleinere boot dan de „Bellerophon", maar
overigens zeer comfortabel. Ik kan u daar inschrij
ven. Zij is vol of ten minste bijna, want een half
uur geleden is een hut weer opgezegd; het is een
dekhut en de prijs is tien pond meer per persoon. Ik
kan u het plan van de boot laten zien.
En de klerk spreidde het plan van de „Cleopatra"
voor Charlotte uit.
Hier is het, zei hij, met zijn vinger wijzend1: hut
negen en twintig middfenscheeps, zeer comfortabel.
En zijl vertrekt Zaterdag?
Ja, u kan te Plymouth aan boord gaan.
Ik zal de hut nemen, zeil Charlotte.
XI.
DE TEERGEVOELIGE' 'ZAAKWAARNEMER.
Charlotte had haar plannen met veel overleg ge
maakt. Zij was gewoon om in alles haar eigen gang
te gaan. Mijnheer MansfieM ging te zeer in zijn let
terkundigen arbeid op en mevrouw Mansfield was te
zacht o-m tegen zulk een vastberaden karakter als
d'at van Charlotte opgewassen te zijn.
Charlotte had! besloten in eens door naar Tasma
nia te gaan en haar reis niet te onderbreken, vóórdat
het werk, waarop zij' haar hart had gazet, was ver
richt. Clair wist alleen van haar plannen af en zij
zou die uit eigen belang niet openbaren.
Al de zware koffers van Cha-rlo-tte werden wegge
bracht op een oogenblik, dat mevrouw Mansfield en
Suzette afwezig waTen. Tante Fanny, -die een aan
genaam leven aan de Italiaansche meren leidde, ont
ving een brief van haar nicht vol verrassende mede-
deelingen. Charlotte schreef haar daarin van haar
hartstochtelijke liefdle voor John. Zij ging nu ter
wille van hem een verre reis ondernemen. Tante Fan
ny was de eenige in de wereld, die haar ton helpen.
Het doel, dat zij' op het oog had, was van dien aard,
verschillende type's voorradig.
Nu Is het da tijd uw carrosserie te bestellen om
voor het a.s. seizoen vroegtijdig gereed te zijn.
Prachtige gelegenheid tot
Proefwagen disponibel. Telefoon 57%.
mits men onzerzijds zich maar onverbiddelijk aan zijn
minimum vastklemt. Financieele gelijkstelling voor
rijk èn gemeente èn paedlagogische vrijmaking.
Zal er nog overleg onder de leden van Rechts zijn?
Vrij algemeen heeft men gevoeld, hoe gebiedend
noodlzalkielij'k dit is.
Jammer slechts, dat ook dit zelfs bij een enkele
geen sympathie vond.
Ejeere het nog tot beter!
Eendracht maakt macht, en die eenheid ontbreekt,
als men niet vooraf saam van gedachten gewisseld
heeft.
KAMERVERKIEZING ROTTERDAM HL
Bij de gisteren gehouden stemming voor een lid
der Tweede Kamer in 't district Rotterdam JLLI, va
cature Lasonder, zijn 3851 geldige stemmen uitge
bracht. Volstrekte meerderheid 1906.
Verkregen hebben: prof. B. D. Eèrdknans (Unie-
Liberaal) 1755, H. Stulemeyer (R.-K.) 1532 en A. B.
de Zeeuw (S. D» A. P.) 627 Btem-men.
Zoodat herstemming moet plaats hebben tusschen
de heeren Eerdimans en Stulemeyer.
(Bij de periodieke verkiezing in Juni j.L werden
uitgebracht op den heer Lasonder 2521, op den heer
Stulemeyer 1731 en op den heer Jos. Loopuit 440
-stemmen).
Gemengd nieuws.
ONTPLOFFING VAN EEN KNALSIGNAAL.
Op een bouwwerk aan de Arend van Buerenstraat
te VGravenhage was gisteren een werkman bezig
met het bereiden van specie voor gewapend beton.
Hij vond tusschen, die specie een grooten steen, die
er niet in hoorde, en wierp dien op een hoop kiezel,
welke bij het bereiden van die specie wordt, gebruikt.
Onmiddellijk volgde een hevige slag en werd de
werkman tegen den grond geworpen. Toen men toe
snelde, vond' men hem met verschillende wonden
overdekt; aan een d-er handen waren dlrie vingers
ernstig gekwetst.
Uit een ingesteld onderzoek is gebleken, dat zich
in den hoop kiezel een knalsignaal bevond, zooals dit
bij d'e spoorwegen in gebruik is. Vermoedelijk is de
weggeworpen steen daarop terecht gekomen en het
knalsign-aal dientengevolge ontploft.
DE- VERHOOGDE HAVENGELDEN TE
ZAANDAM.
De Vereeniging tot Behartiging der Stoomvaart-
Bel'angen in Nederland' heeft een gemotiveerd adres
gericht tot de Koningin, waarin zij- verzoekt, dat H.
M. haar goedkeuring moge onthouden aan het besluit
dat er als het bekend werd, weinig kans bestond, dat
zij het zo-u bereiken. Tante Fanny moest meewer
ken tot John's geluk en het hare. En dat kon zij
do-en door te zwijgen en door buitenslands te blijven.
Ook moest zij, als zij brieven van Charlotte uit Tas
mania ontving, die van een ander couvert en post
zegel voorzien en ze dan naar haar familie thuis zen
den, juist alsof Charlotte zich bij haar bevond en ze
zelf van die plaats had verzonden. En daar het tan
te Fanny, als zij den geheelen winter in het buiten
land bleef, meer geld zou kosten, wilde Charlotte
haar honderd pond zenden, en beloofde meer te stu
ren als dat noodig was. Tante Fanny moest op die
hoogte blijven van het doen en laten van haar nicht
en bij dezen verzocht Charlotte haar om den brief,
dien zij bij dit epistel insloot, aan haar gewoon adres
te Londen te zendien.
Charlotte vodde, dat' zij- tante Fanny kon ver
trouwen. En werkelijk kort daarop ontving zij een
brief van die goede en verblufte vrouw, in antwoord
op den hare.
Juffrouw Lester begreep haar lieve Charlotte
niet, maar zij stelde volkomen vertroiuwen in haar
schrander oordeel en gezond verstand en zou in alle
opzichten aan haar wenschen voldoen. Dat extra-
geld zou te pas komen en nam ze gaarne aan; ook
zou ze alle brieven naar Engeland doorzenden, maar
dan moest Charlotte ze van adressen voorzien. Zij
zelf zou aan Charlotte schrijven onder het adkes:
Poste restante, Hobart, Tasmania.
De ingesloten brief zou naar Engeland verzonden
worden op den dag dien Charlotte had opgegeven.
Alles wa.s even geheimzinnig en raadselachtig, maar
zij was en bleef altijd bereid haar te helpen»
Charlotte, die haar reis vier en) twintig uur ha-d
uitgesteld, telegrapheerde nu aan juffrouw Lester,
dat zij den brief aan Charlotte's adres te Londen
vier en twintig uur later moest verzendien. Toen zij
dit telegram had afgegeven, slaakte zij een zucht van
verlichting. Zij voelde dat zij werkelijk niets had
vergeten en zich in elk opzicht tegen alle mogelijke
gevaren had gewapend.
{Wordt vervolgd.)