DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN. No. 37 Honderd en zestiende Jaargang. 1914 YRIJDAG 13 FEBRUARI. H erhalingsoefeningen. Be ongekroonde Koning. Deze Courant wordt eiken avondbehalve op Zon- en Feestdagenuitgegeven. Abonnementsprijs per 3 maanden voor Alkmaar f0,80; franco door het geheele Rijk flt— Afzonderlijke nummers 3 Cents. Telefoonnummer 3. Prijs der gewone advertentiën Per regel f 0,10. Bij groote contracten rabat. Groote letters naar plaatsruimte. Brieven franco aan de N. V. Boek- en Handelsdrukkerij v/h. HERMs. COSTER ZOON, Voordam C 9. Militie. Verordeningen op het heffen en in vorderen eener belasting op de hon den in de gemeente Alkmaar. FEUILLETON. BINNENLAND. m AliRMAARSGHE COURANT kfiJAj De BURGEMEESTER der gemeente ALKMAAR gelasit, krachtens bekomen aanschrijving, op grond van art. 80 in verband met art. 114 der Militiewet (Staatsblad "1912 No. 21> den onderstaanden hier wonenden verlofganger, om zich, ter bijwoning der herhalingsoefeningen, bij zijn korps te vervoegen als volgt: 21e Regiment Infanterie, lichting 1908, garnizoen Helder. 6 Maart 1914: CORNELLS HEENIS. Den verlofganger wordt hierbij gewezen op de aar volgende bepalingen: lo. dat de miliciens-verlofgangers die verblijf hou den in de plaats van opkomst, zich op den dag voor die opkomst bepaald, uiterlijk te 8 uur voormidld'ags bij hun korps moeten aanmelden; 2o. dat da miliciens-verlofgangers die verblijf hon den binnen 20 K.M. van de plaats van opkomst, op den dag voor da opkomst bepaald, uiterlijk te 10 uur voormiddags bij hun korps aanwezig moeten zijn; 8a dat da overige millcienst-verlof gangers zilch bij hun korps moeten aanmelden: voor zooveel zij binnen het Rijk gevestigd zijn, op het tijdstip, waarop zij aanwezig kunnen zijn, indien zij zich op den dag, voor d)o opkomst 'bepaald, met het eerst vertreikkemde middlel van -versneld vervoer Langs da op de vervoerbewijzen aangegeven rou te naar de plaats van opkomst begeven, of, in dien hij gebruikmaking van een later vertrek kend middel van versneld vervoer langs diezelf de route zrulks mogelijk is, uiterlijk op het sub 2o. aangegeven tijdstip en voor zooveel zij- bui ten het Rijk gevestigd zijn, vóór uur namid- Voor zooveel de milicien door ziekte of om eens andera redem niet tot dien werkelljkten dienst kan overgaan, wordt hij1 verzocht daarvan vóór het tijd stip voor de opkomst bepaald', ter gemeente-secreta rie mededeeling te doen. De Burgemeester voornoemd, G. RIPPING. Alkmaar, 12 Februari 1914. BURGEMEESTER en WETHOUDERS van ALK MAAR brengen ter algemeene kennis dat in het Gemeenteblad van Alkmaar No. 435 is opgenomen het besluit van den Raad der Gemeente van 22 Oc tober 1913, waarbij zijn vastgesteld: Welke verordeningen, heden afgekondigd, gedu rende drie maanden ter Gemeente-Secretarie ter le zing zijn nedergelegd en aldaar tegen betaling van f 0.20 in afdruk zijn verkrijgbaar gesteld. Alkmaar, 12 Februari 1914. Burgemeester en Wethouders voornoemd, G. RIPPING, Voorzitter. DONATH, Secretaris. (Nadruk verboden.) Roman van PAUL OSKAR HöOKER. Naar het Duitse h. 11) O „Maar ik wil niet hebben, Erwin, dat jij je voor goed gebonden zoudt voelen." „Wat beteekent dat voor goed?" „Het zal immers op zijn minst nog drie, vier jaren duren voordat je opperhoutvester wordt, niet waar?" „Ja. Dat is zoo. Etn „Noen, als je mijl dadelijk zoo woedend aanziet, dan zeg ik geen woord meer." „Gwendoline, ik wil je één ding zeggen. Je hebt mij een, vlindeir genoemd, je houdt mij- feitelijk voor wankelmoedig en wilt oen gouden brug voor mij bou wen. Maar ik zal die brug nooit betreden, Gwendo line. Want ik houd veel, veel meer van jou dan jij van mij. Ja, dat verzeker ilk je. En je! moogt mij niet zoo'n verdriet doen." „Verdriet doen wil ik je volstrekt niet. Ik meen het goed met je." „Heb dam vertrouwen en denk het beste van mij. Wil je d'at?" Zij knikte enl zag hem zwijgend aan. Hij1 -sloeg de oogen niet neer. Maar niemand kon doordringen tot op den bodem van zijn zieL Schuin over het veld' kwam de grijze automobiel aan. De infanterie-officier chauffeerde zelf, de dok ter zat naast hem. Hij- reed langzaam en zeer voor zichtig en isdhee-n zijn best te doen de oneffenheden van den weg te vermijden. „Hoe gaat het met papa?" riep Beate het eerst den dokter toe en liep den wagen een paar schreden tegemoet. Rigalsky stond- overeind in,de auto, daar die gene raal languit in den wagen lag uitgestrekt. „Elr is niets gebróken", antwoordde hij. Maar zijn gezicht 13 Februari. Het ontslag van den Russischen minister-president Kokofsof vestigt eens weer de aandacht o-p den poli- tieken toestand van hot Tsarenrijk. De geruchten, dat 'de heer Kokofsof regeeringsmoode zou zijn, do ken reeds spoedig op, sinds hij na den moord op zijn voorganger Stolypin in September 1911 minister-pre sident werd. Den laatsten tijd worden de geruchten -stelliger, tijdens zijn rondreis door Europa ten bate van een Russische 'leening, maakte hij er geen ge heim van, dat hij in -de eerste maanden van 1914 zijn ambt zou neerlteggen. Toch zal de vervulling van zijn wensch hem nog wel wat te plotseling zijn gekomen. De heer Kokofsof is voor Rus-land in financieel opzicht een reddende engel geweest. Wie herinnert zich niet, hoe in de jaren van financieele en politieke malaise, tengevolge van oorlog en opstand, een staats bankroet onvermijdelijk werd geacht? Niet alleen heeft de minister van financiën in de tien jaren van zijn bewindvoering zulk een financieeden ondergang weten te voorkomen, maar ook heeft hij het staatsere- diet doen toenemen en gezorgd, dat -de miïïioenen er kwamen, voor legeruitbrei'ddng en vlo otver be tering. Zijn begrootingen begonnen er van jaar tot jaar gunstiger uit te zien en tegen elke critiek bleek hij bestand. Totdat zijn leermeester, graaf Witte hem ten val bracht door zijn bestrijding van de „je- neverbegrooting," welke voor een -deel gebaseerd was op de brandewijn-monopolie, die drankzucht in het rijk in het leven riep en daardoor de natuurlijke wel vaart van het rijk ondermijnt. Ook moet de Tsaar niet bijster ingenomen zijn geweest met het resultaat vau de leening. En overigens heeft de minister-pre sident ondanks zijn groote gaven en zijn eerlijken wil in het rijk zelf stijgende ontevredenheid verwekt. Zijn pro-gram was louter economisch. Do toenemende ka toenopbrengst in Turkestan bezat veel meer zijn be langstelling dan de kreet van het volk om vrijheid en veiligheid en de klacht over onderdrukking en tyran- nie. Hij was geen krachtige individueale persoonlijk heid, maar iemand met een groot aanpassingsvermo gen, die steeds het -schip van staat trachtte te lavee- ren do-or de stormen vau links en van rechts. Zijn bestuur was stellig veel beter dan hot bloedregime van Stolypin, maar hij gaf te veel toe aan noodlottige invloeden. Nooit zijn de klachten over de onder drukking der pers en de beamibtem-wiRakeur talrijker geweest dan den laatsten tij-cL Toen hij aan het be wind kwam ggld hij voor een vriend van Finland, maar hij heeft werkeloos toegezien, dat de ongelukki ge staat geknecht werd. Da vierde D-oema is een caricatuur van een volks vertegenwoordiging, maar zelfs daarmede kon hij niet overweg. Da O-ctobristenpartij, een gewillig werktuig in de hand van Stolypin, keerde zioh van hem af. Het aantal moties van wantrouwen nam steeds toe en al stond weinig geruststellend. Nu hield de wagen stil. Toen Rigalsky het achter- portier opendeed om uit te stappen, zag Gwendoline het wasbl-eake gezicht van den onbeweeglijk liggen den man. „Is papa buiten kennis?" Ook de dokter was uitgestegen. „Pijnen, freule, doo-r het schudden. Op de as-phaltstraten zal het be ter gaan. Wij brengen mijnheer uw vaid-ar dadelijk naar het hospitaal" „Naar het hospitaal 1?" riepen de beide jonge meis jes doo-delijk verschrikt. „Het schijnt een kneuzing van d© nieren te wezen. Ik kan het hier niet constateeren. Natuurlijk rijd ik mee naar het hospitaal en spreek met mijn collega's. Daarna- zal ik naar Zijne Majesteit bericht zenden." Rigalsky had intusschen gesproken met -de heide officieren en Erwin. In de gegeven omstandigheden mo-esten zij met den trein vertrekken, want ook, voot de jong© meisjes was er geen pl-aats in de a-uto. D-e heeTen zetten allen zulk© ernstig© gezichten, dat de zusters de tranen in de oogen kregen. „Is het -dan gevaarlijk?" „Papa heeft straks nog zoo vro-olijk en opgewekt gesproken." „U maakt ie mand zoo vreesolijfc -ongerust 1" riepen zij door elkaar. Men kon den -ongelukkigen man boo-ren kermen. „Stil, -stil, houdt u- bedaard 1" suste de dokter. Blij vatte Gwendoline's' h-an-dl en toen die van Beate, en streelde ze vaderlijk. „E!r wordt alles aan gedaan wat menschenkrachten vermogen." De grijze -automobiel reed langzaam- weg. Toen hij tusschen -de bo-omen langs de Havel-chaus-sée ver dween, was het Beate in ha-ar angstige verbeelding of het een doodkist was. Zij! brak plotseling in- trai nen uit. Intusschen had Sehrott van -de beide cavaleristen geho-ord wat do dirigeerende officier van gezondheid na het onderzoeik to-t Rigalsky -gezegd' bad. „Gene raal von Erxleben zou waarschijnlijk nooit meer paard kunnen rijtden." Een noo-dlottiger val' had een officier van -den rang van von E'rxleben zeker nooit gedaan. Korten tijd hield de gunst van -den keizer hem no-g staande; Zijn Majesteit liet herhaaldelijk naar zijn toestand- infor- meeren. En toen na het onderzoek met Röntgenstra- behoeft een Russische premier zich daarvan nog min de;1 aan te trekken, dan de Duitseh-e rijkskanselier en dat is dus al hoed weinig 1 ©en bewijs voor een goed staatsbeleid is dit toch nietl Evenmin trouwens i zijn bekende uitlating „God-lof, wij hebben geen parlement." En daarbij 'kwam dat de oneenigheden in het ministerie steeds ernstiger en talrijker werden. Zo-o'n Russisch kabinet zit niet heel stevig in el kaar. Het bestaat uit losse planken, -die ©en bootje aan elkaar geplakt zijn. Het is niet -door spijkers en schroeven stevig vastgehamerd. Het is eigenlijk geen geheel. Ieder minister is een losse plank on hot spel der politiek voegt zo bijeen en scheidt ze van elkaar. Ieder minister heeft zijn aanhang. En de minister is niet meer dan de eerste onder zijns gelijken, hij kan er niets tegen doen, dat zijn plannen en voorstel in hot geheim en in het openbaar door zijn eigen mede leden van het kabinet worden bestroden 1 En hij moet aanzien, dat ©r mannon naast hem aangesteld wor den, die een heel anderen -koers willen dan hij 1 Onlangs heeft de Rijksraad, het college van de hoogwaardigheidsbekleeders, de partij gekozen van de meerderheid in het ministerie, welk© tegenover den minister-president stond 1 Dit hoeft de deur blijkbaar toegedaan en den hoer Kokofsof tot onmiddellijk heengaan doen besluiten. Tot zijn opvolger is de heer Goremykin, die den 3den Mei 1900 graaf Witte als minister-president op volgde. Slechts enkele maanden tot 2-1 Juli toen Doema en ministerie naar huis gezonden werden duurde zijn premierschap. Maar dit weet men wel, dat Goremykin do man is, die graag de weinige rech ten van de Russische volksvertegenwoordiging zal willen inkrimpen, om het ergste absolutisme hoogtij te doen vieren. Da hoer Kokofsof heeft onlangs in Europa ver klaard, dat Rusland geen nieuwe revolutie meer zou krijgen. De benoeming van ©en man als Goremykin tot minister-president doet de gedachte opkomen, dat men te Tsjarskoje S-elo en St. Petersburg ernaar streeft, -die voorspelling te logenstraffen 1 Gemengd nieuws. HET SPOORWEGONGELUK BU BELLEN. Verschillende verklaringen van personen, werkzaam aan de spoorlijn bij Halerbrug, bevestigen, meldt de Ass. Crt., hetgeen Stevens heeft medegedeeld. Een hunner verklaarde ook, dat de bewuste rail een wei nig zijwaarts was verbogen. DE ZEI STEK BOSISÖHEN. In de gisteren te Zeist -gehouden raadsvergadering is het voorstel van B. en W. tot verkoop van 50 H.A. van het Zeisterbosch vo-or 85.000 aan den heer Mliil- ler, makelaar te Amsterdam, aangehouden en met 12 tegen 3 stemmen is besloten, de onderhandelingen met den heer Muller voort te zetten op voorwaarde dat op het te verkoopen stuk het servituut wordt ge- len en de operatie, de uitspraak der doktere békend wer-d -dat de generaal levenslang invalide zou blijven, ongeschikt om -ooit weer paard te rij-den, werd er dringend op verscheidene hoogere commandoplaatsen geïnformeerd, of het niet mogelijk zou wezen den verdienstelijken officier tenminste zoolang in actie ven dienst te laten blijven als noodzakelijk was om in een hoogere pen-si-oenklasse te komen. Maar toen volgde de eene slag na de anderen van zijn huishon delijken ondergang en -do-or -deze -omstandigheden ge drongen kwam het 'Zijne E-xcellentie zelf wen-schelijk toot, zijn pensioen aan te vragen terwijl hij no-g in het hospitaal was. Kalmin, de gewezen 'kachelfabrikant, was een der eerste deelnemende bezoekers -die Beate von Erxle- ben: als plaatsvervangend h-oofd -des huiizas m-oest ontvangen. Zij' had den dikken, astmathieken huis heer, die een wol!k van bierlucht, van -onuitstaanbare welwillendheid en joviaal ploertendom meebracht, nog zelden ontmoet. Nu zat de met zweet bedekte beschermer op het. kléine stoeltje in hetgeen vroeger Mama's heiligdom geweest was en legde -de dochter des huizes een aaneenschakeling van finantieele red dingsmiddelen voor, dié Beate met den besten wil niet kon volgen. Ziji moest steeds naar de breede vingers kijken, die, terwijl hij zat te praten, zulke ondoelmatige bewegingen maakten, vooral naar den wijsvinger die het patroon van het zij-den kleedje na- teekende en o hoe vreesdij k! met een zegelring versierd was. Beate dacht dat die geldzaken nog zoo-veel' haast niet hadden en best wa-chten konden totdat papa uit het hospitaal terug was. Van verscheidene onstuimige dagen van verleden herfst herinnerde zij' zich- no-g dat wissels dienden om geprolongeerd te worden. Mijnheer Kalmin be schouwde haar levensvoorwaarden in het onderhavig geval uit een ander oogpunt. De zaak moest gere- gdd' worden en wel binnen eenige dagen. Al meer en meer begon Beate zich bezorgd te ma-ken vo-o-r de toekomst, want deze onsmakelijke patser gaf haar maar al te duidelijk te kennen, dat hij- haar lot in de hand hield, het lot van het gehede huisgezin von Erxleben. Eim zij1 werd steeds bloohartager, steeds legd dat er enkel op gebouwd mag worden één buiten en hoogstens twee villa's. Het aanbod van -de N. V. Bchaerweijder Bo-sschen komt aan de orde indien -de verkoop aan den heer MJüller niet door gaat. SMOKKELAARS. Te Bentheim heeft de douane Dinsdag een smokke laar aangehouden, die achter het beschot in de W. C. van een trein een groote hoeveelheid sacharine men zegt ruim 100 kilo-gram hadi verborgen. De douane schijnt gewaarschuwd te zijn, want dadelijk na aankomst van den trein begaven de ambtenaren zi-ch naar de W. C. en vonden -daar de smokkelwaar. De rechtbank te Munster heeft, meldt het N. v. d. D., den veehouder J. Niehof in het gremsplaatsje Lan-genhorst, van wien in Mei 1913 25 koeien wegens smokkelarij door de Pruisische kommiezen waren in beslag genomen, veroordeeld tot een boete van 23,400 Mark en verbeurdverklaring van 17 'koeien. TERECHT. De postzak met aangeteekende brievein, verleden week uit Maastricht naar Amsterdam gezonden en zoek geraakt, is weer terecht. De zak was in de brie venmail voor Duitschland terecht gek-omen. EEN MOORDAANSLAG. Gisteravond werden de bewoners van de C-olumbus- straat in Den Haag, nabij de Regentessela an, opge schrikt door het knallen van revolverschoten; een meisje had twist gekregen met een heer en op dezen vier of vijf schoten gelost. De man wer-d in het élle- boogsgewricht van den linkerarm getroffen en kreeg een schampschot in de borst. Een dokter van den eerste-hulpdienst, telefonisch gewaarschuwd, verwij derde den kogel. Eén der door de juffrouw afgevuurde kogels door boorde het raam van een benedenhuis; de kogel werd later gevonden en bij- de politie gedeponeerd. Omtrent de aanleiding tot -dit drama verneemt de N. R. Crt. het volgende: De getroffene, de heer v. d. H., architect van be roep, had in den vorigen zomer relaties aangeknoopt met een buffetjuffrouw van een inrichting te Scheve- ningen, welke relaties, naar men zegt, niet zonder ze kere gevolgen waren gebleven. Hij zou haar verblijf in een pension hébben bekostigd, doch den 'laatsten tijd minder dan, vroeger haar omgang hebben gezocht. Gistemamiddag zou daarover een woordenwisseling tusschen beiden hébben plaats gehad, die zich gister avond herhaalde, met het hierboven vermelde slot. Het meisje, dat de schoten moet hébben gelost terwijl zij van elkander gingen, kreeg nabij de Regetntesse- laan een zenuwtoeval en werd overgebracht naar het politiebureau. UITBREIDING VAN HET CENTRAAL-ÖTATI- ON' TE AMSTERDAM. Naar in de Memorie van Antwoord inzake hoofd stuk IX der- Staatsbegrooting voor 1914 stond te le zen, mag een uitbreiding van het Centraalstation en een verbetering van den westelijken toegang daarheen (in dier v-oege, dat langs de bestaande viaduct een tweede wordt gebouwd, ingericht voor dubbelspoor) aanstaande worden geacht. Voor de onteigening ten behoeve van dit laatste werk heeft de eerste ter visie- angstvalliger. Nauwkeuriger dan zij, de officiersdochter, was Kalmin op de hoogte van welk pensioen -de generaal voortaan leven m-oest. Met de grootste k-oaL'bloedig- head reikende hij de jonge barones voor wat er na 1 April tot zoolang kreeg hij zijn volle traktement na aftrek van huishuur en rente die tot een h-o-oge som was opgeloopen, in de huish-oudkas zou -overblij ven. Dat baron von Elrxleben van -die kleine over blijvende som n-o:g iets kon afnemen om dé schulden langzamerhand in termijnen af te betalen, daarvan was geen sprake. Kalmin persoonlijk zou daar in ieder geval niet in komen, n-o-g minder zij- -die o-p het ©ogenblik de wissels in handen hadden. Er m-oest dus iets bijzonders gebeuren. Maar papa had meer dan eens van rijke bloedverwanten gesproken. Zou de freule zich niet eens persoonlijk de nood) dwong haar daartoe tot die personen kunnen wenden? B-eate was geheel verbluft. Tante Ed-dy misschien? Ziji moest lachen als zij' er aan dacht. Zeker had tante rijkelijk genoeg om van te leven, -ofschoon zij voort durend klaagde en- jammerde als een echte Agrariër. Maar had papa den laatsten keer, toen hij een paard moest koop-en en het geld' van haar wilde leenen, o-ok maar een sommetje van drie duizend mark uit haar handen kunnen krijigen? Neen, tante E-ddy was een allerliefst men&ch, zoolang haar portemomnaie buiten spel bleef. Toen had mijnheer de fabrikant een ander plan, maar dat was al te afschuwelijk. Een verzoek om een genadegift aan den keizer, onderteekend' door de kinderen van het slachtoffer van het -ongeluk, zou zéker met goed gevolg békro-ond worden, dacht hij. Toen de barones von Erxleben het hoofd- oprichtte eni hem aanzag, -als door een zweepslag getroffen, haalde hij de schouders op. „Ik zo-u u ra-den", zei hij droogjes, en hij overdreef opzettelijk zijn dialect om dat hij de taa'k zoo bespottelijk vond, „u niet zoo op te winden, juffertje." En daarop legde hij' de lijst op tafel, waar de sommen en de datums van de verschil lende wisselschulden en andere vorderingen op ver meld stonden, hetzelfde lijistje dat hij' dien morgen vóór de parf-orcerit na lang over en weer praten had aangeboden te vereffenen, liet den patiënt beterschap wenscihen en' vertrok. (Wordt vervolgd.)

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1914 | | pagina 1