DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN. No, 39. Honderd en zestiende Jaargang. 1914 MAANDAG 16 FEBRUARI. FEUILLETON. De ongekroonde Koning. dJeze Courant wordt eiken avond, behalve op Zon- en Feestdagenuitgegeven. Abonnementsprijs per 3 maanden voor Alkmaar f0,80; franco door het geheele Rijk fl,— Afzonderlijke nummers 3 Cents. Prijs der gewone advertentiën Per regel f0,10. Bij groote contracten rabat Qroote letters naar plaatsruimte. Brieven franco aan de N. V, Boek- .en Handelsdrukkerij v/h. HERMs. COSTER ZOON, Voordam C 9. Telefoonnummer 3. BINNENLAND. CONTROLE OP EEN GEMEENTE ONTVANGER. ALKMA1RSCH1 OURANT. HINDERWET. BURGEMEESTER en WETHOUDERS van ALK MAAR brengen ter algemeene kennis, dat zij hunne beslissing op het verzoek van D. KOENE, rijwiel en geweerhandelaar alhier, om vergunning tot het oprichten van een bewaarplaats van ten hoogste 100 K G. buskruit in het perceel Nieuwesloot B 89, heb ben verdaagd. Burgemeester en Wethouders voornoemd, 0. RIPPING, Voorzitter. DONATH, Secretaris. Alkmaar, 14 Februari 1914. ALKMAAR, 16 Februari 1014. Van de kleinere Europeesche staten trekt op het oogenbl'ik Zweden nog bijzonder de aandacht. Men weet, dat er onder den invloed van den ontdekkingsrei ziger Swen Hedin een beweging op touw gezet ia voor een legeruitbreiding, en dat er een groote boe- renbetooging is gehouden, waarbij den koning werd verzocht om versterking van leger en vloot en ver lenging van den diensttijd. De koning, op dat o ogen blik plus royaliste que le roi in Zweden gewoonlijk is, heeft zich laten verleiden in antwoord op dit ver zoek te zeggen, dat hij niet zou afwijken van „de ei- schen voor de slagvaardigheid en de toerusting van het leger, die door de deskundigen zijn gesteld." Die woofden hebben aanleiding gegeven tot verzet in het land, omdat ziji als inconstitutioneel werden be schouwd, maar ook tot een ernstige gedachtenwisse- ling tusschen koning en ministerie. Het kabinet- Staaff toch, voortgekomen uit de liberale meerder heid bij de verkiezingen van 1911, had o. m. verklaard dat de regeering voorloopig zou overgaan tot beper king der krijgstoerustingen, om: des te beter te kun nen werken voor de bevordering der sociale politiek. De woorden van den koning waren dus in strijd met de opvatting van den minister-president, die als het ware het land vertegenwoordigt. Het ministerie stel de toen den koning den eisch, om zijn politieke rede voeringen, alvorens ze uit te spreken, aan de goed keuring van het kabinet te onderwerpen. De koning weigerde hij' wenscht© voor zichzelf het recht om vrij zijn meeniug te zeggen en tot zijn volk te spre ken, zooals hij! dit goedvindt. Het ministerie-Staaff heeft toen zijn ontslag genomen, dat natuurlijk aan vaard werd. Het is tot dusverre den koning gemak kelijker gevallen van het liberale ministerie te schei den, dan voot een nieuw kabinet een stevigen grond slag te vormen. De nieuwe kabinetsformatie werd opgedragen aan den gematigd liberalen baron de Geer, die echter geen ministerie heeft kunnen sa menstellen. De gouverneur1 van Upsala, Ham- marskjölld is hierna met de vorming belast. Of deze tamelijk ver links staande conservatief gelukkiger zal zijn? De liberale partij' in den Rijksdag weigert mede te werken aan de oplossing van de crisis. Zij heeft een manifest verspreid, waarin zij verklaart, dat bijt de aanstaande algemeene verkiezing het grondwettelijk (Nadruk verboden.) Roman van PAUL OSEAE H50KBR. Haar het Duitse h. 13) o Hij kwam in zeer gedrukte stemming van het zie kenbezoek terug. Sedert de operatie, waartegen de patiënt zich eerst zoo krachtig verzet had, maar die toch bleek noodzakelijk te wezen, was hij geheel ver anderd. ALle levensmoed scheen geweken. Hij zei maar steeds: „Mijn arme kinderen 1 die arme, arme peuters I" De dokter had verboden over zaken met hem te spreken; in zijn tegenwoordigen toestand zou hij ook niets1 kun Tien beslissen. Rigalsky was in vele zaken ingewijid. In den dage- lijkschen intiemen omgang had Generaal von Erxle- ben met den adjudant, die hem zeer sympathiek waj, allerlei persoonlijke, dat wil zeggen financieel© din gen besproken. Hij had zich zel'f nooit als een genie op het gebied van geldzaken beschouwd, niet eens als een tamelijk goed financier. „Er is geen twijfel aan," zei de adjudant. „Zijn excellentie zou zijn verplichtingen langzamerhand al le hebben voldaan bij' zijn reusachtig inkomen. Want wij' zouden er allen een eed op gedaan hebben, dat hij een legerafdeeling zou krijgen. Maar nu? Misschien vergunt u mij eens te spreken met mijnheer Kalmin, mevrouw de gravin. Alls wij: nog een paar weken uit stel krijgen voor Zijn Excellentie, dan is er reeds veel gewonnen." De poging werd gedaan. Zij mislukte. Kalmin was bang dat hij zieh later, als hij met den generaal per soonlijk moest onderhandelen, weer zou laten overha len zoioals reeds zoo vaak was geschied. Ha het on derhoud met gravin CSzernin had hij. bij notarieel© ak- gesohil de eerste en de kwestie der landsverdediging de tweede plaats moet innemen. De liberale politiek gaat uit van het beginsel, dat de regeering alleen ver antwoording schuldig is aan het parlement. Daarom heeft zij de verantwoordelijkheid voor een politiek, die alleen militaire overwegingen zou doen gelden bij het vaststellen van maatregelen voor de landsverdedi ging, niet kunnen aanvaarden. De sociaal-democraten maken thans op groote schaal propaganda voor een republiek. Er is bijv. een blad verschenen, „de Republiek" geheeten, aan welks hoofd de burgemeester van Stookholm staat, die in een hoofdartikel betoogt, dat de jongste ge beurtenissen een sterk republikeimsch© stemming in het land in het leven hebben geroepen, niet enkel onder de arbeiders, maar ook in den boeren- en den middenstand, op grond waarvan de schrijver de afzet ting van den koning eischt. En de radicaal-socialis ten houden vergaderingen, waarin zij de instelling van een republiek verdedigen. Wanneer het tot nieu we verkiezingen komt, dan zou het en dat zou niet' het ergste geval zijn nog wel eens kunnen gebeu ren, dat koning Gustaaf genoodzaakt werd weder den heer Staaff de vorming van een ministerie op te dra gen 1 In Rusland veroorzaakt het heengaan van een mi nisterie niet zoo veel drukte 1 De Tsaar beveelt en de heer Kokofzof verdwijnt, ten einde plaats te ma ken voor den heer Goremykin. En de heer Kokofzof was even machteloos als de heer Goremykin zal zijn. De ex-premier is tien jaar lang minister van finan ciën geweest, maar de zoogenaamd© „echbRussische mannen" hebben den jongsten graaf in het Tsarenrijk nimmer veel achting betoond. De Tsaar heeft ver klaard, dat hij een financieele hervorming zonder uit komsten uit een brandewijnmonopoli© wenscht, maar zou de Russische regeering zonder die bron van in komsten kunnen bestaan? In Japan schijnt men tegenwoordig weinig anders te doen dan betoogen. Uitgelekt is dat eenige zeeof ficieren 90.000 provisie hebben opgestoken van le veranciers van materiaal voor de vloot. Et is in ver band hiermede een groote betooging tegen de regee ring gehouden, er is op straat gevochten en zelfs in de Kamer, toen een motie van wantrouwen in de re geering in behandeling kwam, welke overigens werd verworpen. De regeering heeft inmiddels een onderzoek inge leid, maar rustig is het nog geenszins. Zoo hebben er in de Kamer nog steeds oproerige tooneelen plaats ook de Japanners schijnen de obstructie te ken nen 1 terwijl een niet-lid een Kamerlid in de zaal zelfs ernstig verwond heeft. Vijf marine-officieren, onder wie een schout-bij-nacht, zijn door het ministe rie van marine in hechtenis genomen, Zij zullen wel dra voor den krijgsraad moeten verschijnen. te al zijn schuldvorderingen overgedragen aan een deurwaarderskantoor. Tante Eddy stelde een brief op aan den heer Kalmin, die haar zeer zwaar viel. Het dienstmeisje bracht hem 'e avonds naar den overkant; zij kwam er echter dadelijk mee terug. Mijnheer de kachelbakker was naar de Riviera vertrokken; zijn zaken werden waargenomen door advocaat Geitner, Spandaustraat 13, tot hem kon men zieh vervoegen. Particuliere brieven liet hij niet opzenden: hij had geen adres achtergelaten. „Let op, nu trekken ze ons den strop om den hals," zei Ingrid, die nu ook bang begon te worden. Toen zij naar bed gingen, bleef zij langen tijld met starende oogen op den rand van haar ledikant zitten, met de handen op haar maag gedrukt. „Het is net of ik jou ben, Gwendoline. Het of ik een lange zeereis moet doen, Zoo'n raar gevoel in mijn maag." „Hatuurlijk zul je kou vatten als je zoo lang in je hemd blijft zitten." Het meisje zuchtte diep. „Zeg, wat is dat: beslag leggen? Kunnen ze je dan ook je verjaarscadeaus afnemen?" „Och, zoover zal het niet komen, kind. Tante Ed dy zal eindelijk toch wel rede verstaan." „Heen, Gwendoline. Zooals zij vanavond rondliep en alles taxeerdeIk laat mij hangen als zij de reddende engel speelt. Br moet dan ook verschrikke lijk veel geld zijn. Hegentien honderd mark." „Hegentig duizend!" riep Beate van uit de aangren zende kamer en zuchtte. Toen zij allen in bed lagen kwam tante Eddy, die op de kamer van den generaal sliep, in haar kimono bij de meisjes. Het was de eerste keer dat zij haar klein en moedeloos zagen. Ziji gebruikte voortdurend haar zakdoek. „Wij kunnen er niets aan doen, kinderen. Ik heb mij suf gedacht en kan geen uitweg vinden." Zij ging aan Beate'a kaptafel zitten. „Rigalsky is een juweel van een man. Hij" heeft twaalf duizend zeven hon derd mark liggen van een legaat. Hoig onaangeroerd. Met pracht en praal is in Engeland door den ko ning het parlement geopend. Bij de debatten over het adres van antwoord kwam het al dadelijk tot een scherpe discussie over de kwestie van de zelfregeering aan Ierland. De oppositie eischte opnieuw ontbinding van' het Lagerhuis om een burgeroorlog te voorko men, maar de heer Asquith, de minister-president was daarvoor niet te vinden. Hij kondigde aan, dat de regeering voorstellen zal doen om alsnog te komen tot een overeenkomst, welke bij de besprekingen der partijleiders niet bereikt is kunnen worden. De mo gelijkheid bestaat, dat Ulster na eenige jaren zal kun nen beslissen, of het biji het zelfbesturend Ierland wenscht aangesloten te blijven. De oppositie verlangt echter onvoorwaardelijke uitsluiting van Ulster, nu reeds. E!r is reeds verzekerd, dat de liberale regeering dien eisch ingewilligd had, maar de Daily Chronicle kon digt heden aan, dat daar geen sprake van is. Mr. Asquith wil graag een verzoening tot stand brengen maar er zijn grenzen 1 Als nu de unionisten, die tegenwoordig aan het Engedsche volk zoo bitter wei nig te zeggen hebben, dat nu ook maar gaan inzien! DE 1HJKSMIDIDELEN. Evenals verleden jaar, zet de maand Januari goed in, d. w. z. het totaal-bedrag vertoont een aanzienlijk accres, vergeleken bij Januari 1913. De geheele op- breugst was 14.543.167.961/2, terwijl in Januari 1913 outvaugen was 13.843.730.67, ^oodat de vermeerde ring 699.437.30% bedraagt. Dit flinke resultaat komt, schrijft de Hieuwe Cou rant, echter bijna geheel op rekening van één groep, de indirecte belastingen. De overige bronnen van in komst toonen nu juist niet bijzonder fraaie cijfers. Verschillende er van blijven beneden die van het vo rig jaar, terwijl andere slechts geringe verho o-gingen aanwijzen. Dit blijkt uit de volgende vergelijking met de cijfers van 1913. De afgeloopend maand leverde meer op uit de Vermogensbelasting 25.000, het gedistilleerd 69.000, den zoutaoeijns .19-000, bier en azijn 4000, gouden en zilveren werken 1000, zegelrech ten 92.000, registratierechten 105.000, successie rechten 559.000, posterijen 48.000 en telegraaf 60.000. Minder werd ontvangen uit de grondbelasting 53.000, het personeel' 36.000, de bedrijfsbelasting 99.000, het recht op de mijnen 5000, de invoer rechten 41.000, den suikeraocijns 3000, dien op den wijn 1000 en dien op het geslacht 8000, de do meinen 14.000, en de loodsgelden 10.000, terwijl de cijfers der hypotheekrechten, Staatsloterij en jacht- en vi&chakten slechts geringe verschillen aan toonden. PT, AH 1913. De centrale commissie voor Plan 1913 heeft te Utrecht vergaderd, onder leiding van j'hr. C. F. van de PolL Onder de ingekomen stukken was een brief van den Nederl. Hotelhoudersbond, waarin aan de commissie dank werd gebracht voor hetgeen zij1 heeft gedaan voor het bevorderen van het vreemdelingenbezoek aan Nederland. Die wil hij te leen geven. En ik nu ik zou er mis schien twaalf duizend drie honderd biji kunnen doen. Dat is samen nog maar vijf-en-twintig duizend en op die som willen zij op geen nieuwe voorwaarden in gaan. Zij eischen alles tegelijk. En dat kunnen wij met geen mogelijkheid bij1 eikaar krijgen. Rotholz is tot den schoorsteen toe met hypotheken bezwaard, daar kan ik geen cent meer op krijgen. Dus, het ein de is daar." Het einde! Zijl waren alle drie uit bed gekomen met bleeke gezichten. In de lange nachtjaponnen za gen zij er zoo mager en lang uit, dat ziji spookverschij ningen geleken in de oogen van de gravin die door tranen verduisterd waren. Zijl barstte plotseling in luid snikken uit. Hatuurlijk snikten zij alle drie mee. „Ik wil jullie wat zeggen kinderen," begon zij toen met een sombere stem, „jullie komt voorloopig bij1 mij. Da dienstmeisjes vertrekken morgen vroeg; ik zal ze de huur geven voor de rest van de maand en kostgeld. Wat de heeren van dat afschuwelijke kan toor besluiten, zullen wij wel hooien. Waarschijnlijk sturen ze ons morgenmiddag den deurwaarder al in huis, want de zaak is al biji het gerecht. Wat moet jullie hier dan nog uitvoeren? En Rigalsky heeft een neef, die hier in Heu-Kölln kantonrechter is. D'ie zal hier komen en de overdracht surveiileeren." „Het is afschuwelijk," zei Beate. Angstvallig wendde ziji zich naar haar byouteriekistje. „De byouterieën die ik van Mama heb hoef ik hun toch niet te laten?" „Waarschijnlijk wel. Die dingen zulen wij alle bij elkaar leggen. Dan zal ik er met den kantonrechter over spreken." Zij haal'de diep adem. „En nu pak ken kinderen." „Pakken? nu?" Zij zagen haar verbaasd aan. Tante Elddy snoot meermalen luid en klagend haar neus. „Ik héb er lang over liggen nadenken. Altijd maar weer. Aan nachtrust valt nu niet te denken. Ieder pakt vo-or zich zelf het allernoodzakelijkste 'in. Dat wil zeggen; goed overleggen. En Beate helpt Het verslag van de handelingen der commissie, dat gericht is aan den minister van landbouw, nijverheid en handel, en waarin rekening en verantwoording wordt gedaan van de aan de commissie verstrekte rijksgelden, werd goedgekeurd. Uit het verslag blijkt o.a., dat er gehouden zijn: 30 tentoonstellingen, 27 internationale congressen, bijeenkomsten en studie reizen, 8 bijzondere tochten, zoo te land als te water, 2 bijzonder© toon&elvoorstellingen, n.l. te 's Hertogen bosch en te Arnhem, een scheepvaart-revue te Hoorn, een internationaal Padvinderskamp te IJmui- den, en een internationale regatta op de Hoordzee. Bovendien verschillende historische en allegorische optochten en schouwspelen. Verder wordt in het verslag vastgesteld, dat terwijl in vele landen algemeen over het reizigersverkeer in 1913 geklaagd wordt, in Hederland daarentegen op elk gebied van reizigersveTvoen recordcijfers zijn aan te wijzen. De commissie komt dan ook tot de slotsom, dat het doel is bereikt, en dat eer bovendien reden is voor de onderstelling, dat de reclame voor 1913 zal blijven na werken, daar er naar aanleiding van al wat er in 1913 in Hederland is gebeurd, zoo bijzonder veel over ons land is geschreven. Het verslag zal binnenkort in druk verschijnen. Gemengd nieuws. PROTESTVERGADERING. De burgemeester van Nijmegen heeft aan een ver zoek, om de vertooning van Monna Vanna (gister avond in den Stadsschouwburg)1 te verbieden, geen gevolg gegeven. Tegen deze vertooning is gistermiddag te Nijme- gen eene protestvergadering worden gehouden vanwe ge het bestuur der K. 'S. Actie en den „Mannenbond voor Eer en Deugd", aldaar. Het raadslid der gemeente Schoten, de heer Ver- kooij, heeft, meldt de Tel., een verzoek gericht aan Gedep. Staten van Noord-Holland, om de administra tie van den gemeente-ontvanger van Schoten eens te willen controleeren. Het raadslid beschuldigt den ontvanger van verregaande slordigheid, waardoor het b. v. telkenmale voorkomt, dat ingezetenen, die h-un belasting hebben betaald, vervolgd worden. UIT1 HOORN. B. en W. stellen den raad voor, een verordening vast te stellen op het toelaten van kinderen tot bi oscopen. Bij die verordeningen wordt het onderne mers van liehtbeeldvertooningen verboden kinderen beneden de 16 jaar toe te laten, tenzij de vertooning kennelijk voor kinderen bestemd is en op hetgeen vertoond wordt schriftelijk goedkeuring is verkregen van een door B. en W. aangesteld persoon. UIT SCHERMERHORN. In het café „de Vergulde Valk" had eene propa ganda-vergadering plaats, uitgeschreven door de afd. „Schermerhom" van den Bond voor Staatspension- neering, met medewerking van de Rederijkerskamer „Amieitia." De zaal was geheel bezet. Ook de ouden van dagen, aan wie eene ouderdomsrente is toegekend waren tot deze vergadering uitgenoodigd en hadden zoover hunne gezondheidstoestand dit toeliet daarvan gebruik gemaakt. De vergadering werd geleid door den heer IJzerman, voorzitter der afdeeling. mij Papa's goed bij elkaar zoeken. Dat blijft hier dan nog wel. Maar wij moeten toch even zelf uitzoeken." De geheele zaak had een, geheimzinnige bekoorlijk heid. De meisjes kleedden zich een weinig aan en haalden verscheidene koffers en manden van den bergzolder naast de gang en brachten ze op de beide slaapkamers. Zij deden het heel zachtjes om de keu kenmeid en het werkmeisje niet wakker te maken. „Als voor een vlucht!" zei Ingrid, die haar pijn in 't lijf nog lang niet kwijt was en telkens verdwijnen moest. Tante Eddy schrikte toen ze zag wat Ingrid had ingepakt. Ze had ondergoed en kleeren in den 'kof fer gedaan alsof ze een week of vier naar de Oostzee moest. Winterkleeren ontbraken totaal en het was toch November. Gwendoline had reed® ©enigen tijd geleden een lijst opgemaakt van alles wat zij wou meenemen naar Hieuw-York. Voor haar -kostte het dus het minste moeite haar boel te pakken; zij kon Tante E'ddy later nog helpen met het nazien van Papa's dingen. -Hulpeloos liep Beate heen en weer. Daar zag zij iets dat ziji nog wou meenemen, snuisterijen zonder waarde, kostbare kleedjes; in haar zenuwachtigheid stootte zij- vaak tegen Ingrid aan, die al erge slaap begon te krijgen en een onuitsprekelijk onnoozel ge zicht zette. „Ga toch naar bed, kind," zei Beate medelijdend. Ingrid gehoorzaamde. Drie minuten daarna sliep zij al haar beroemden fcinderslaap. Hu had men een kanon kunnen afschieten zonder haar wakker te ma ken. Maar om klokslag zeiven werd zij wakker en wekte de zusters. Ook in de keuken was reeds leven gekomen. Gravin C'zemin praatte met de twee dienstmeisjes. Zij moesten ook dadelijk haar koffer pakken; zij" moesten geen tijd over hébben om eerst in de buurt alles rond te babelen. Het ontbijt om de ronde eettafel onder de hang lamp, werd bijna zwijgend gebruikt. Was men even een gesprek begonnen, bij het binnenkomen van het dienstmeisje werd dadelijk gezwegen. (Wordt vervolgd!.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1914 | | pagina 1