DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN.
M. 45
Honderd en zestiende jaargang.
1914
IAA5DAG
28 IEBRTJARI.
FEUILLETON.
De ongekroonde Koning.
"beze Courant wordt eiken avond, behalve op Zon- en
Feestdagen, uitgegeven. Abonnementsprijs per 3 maanden
voor Alkmaar Ï0,80; franco door het geheele Rijk fl,—
Afzonderlijke nummers 3 Cents.
Prijs der gewone advertentiën
Per regel f 0,10. Bij groote contracten rabat. Oroote
letters naar plaatsruimte.
Brieven franco aan de N. V. Boek- en HandelsdirikkeiaJ
v/h. HERMs. COSTER ZOON, Voordam C 9.
Telefoonnummer 3.
BINNENLAND.
ALKHAARS
COURANT.
BURGEMEESTER en WETHOUDERS
van ALKMAAR, gelet op het bepaalde
bij art. 10 letter A sub g tot en met der Ver
ordening op de keuring van vee en vleesch en den
Invoer, het vervoer, den doorvoer en den verkoop
van vleesch in de gemeente Alkmaar (Gemeenteblad
no 343)
Brengen ter algemeene kennis
a. dat de wegen, langs welke het Ingevoerde
versche vleesch naar het gemeente-slachthuis
moet worden vervoerd, in met de
sluiting van de Rootorenbrug, tijdelijk zijn
Bierkade, Luttik-Oudorp W.Z., St. Annastraats-
brug, Luttik-Oudorp O.Z., Wortelsteeg, Achter-
b ^dat" het vervoer van het ingevoerde versche
"vleesch, tijdens de werkzaamheden aan de
Kanaalkade, moet plaats hebben langs de vol
gende wegen:
Heerenstraat, Dijk, Koningstraat, Koningsweg,
Doelenkluft, Kanaalkade.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
G. RIPPING, Voorzitter.
DONATH, Secretaris.
Alkmaar, 18 Februari 1914.
HINDERWET.
Burgemeester en Wethouders van Alkmaar bren
gen ter algemeene kennis, dat heden op de gemeente
secretarie ter visie is gelegd het aan hen ingediende
verzoek met bijlagen van W. F. STOEL Jr., hande
lende onder de firma W. F. STOEL Zn. aldaar,
om vergunning tot het uitbreiden van de bestaande
steenhouwerij, door het maken van een overkapte
plaats, waarin* 4 5 steenbewerkingsmachines zullen
worden geplaatst, te drijven door ten hoogste 5 electro-
motoren, met een gezamenlijk vermogen vfnmet
meer dan 25 P.K., in het perceel Luttik Oudorp,
Wijk C, No. 21.
Bezwaren tegen deze uitbreiding kunnen worden
ingediend ten raadhuize dezer gemeente, mondeling
op Zaterdag 7 Maart e.k., 's voormiddags te elf uur
en schriftelijk vóór of op dien tijd. Gedurende drie
dagen vóór gemelden dag kan de verzoeker en hij,
die bezwaren heeft ingebracht, op de secretarie dezer
gemeente van de terzake ingekomen schrifturen ken
nis nemen.
Alkmaar, 21 Februari 1914.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
O. RIPPING, Voorzitter.
D ON ATH, Secretaris.
AT.TnvrAiA~R.. 23 Februari.
Het belangrijkste feit van de afgeloopen weeik is
wel de Albaneesche kroningsdag geweest.
De stad1 Neuwied was Zaterdag feestelijk versierd
met eerebogen en overal liet de dubbele zwaarte ade
laar van Albanië onder de gouden kroon zich zien.
Natuurlijk trok de Albaneesche deputatie zeer de
aandacht der bevolking. Duizenden menschen wacht
ten haar op het stationsplein af.
De deputatie had een klein kistje meegenomen, ge
wikkeld in een violetten zijden dioek. Het bevatte
zand, aarde en water uit Albanië, en overeenkomstig
een oud Albaneesch gebruik werd dat den prins over
handigd, die aldus in den vreemde van zijn land bezit
nam.
In de witte zaal van het paleis had toen de kro
ningsplechtigheid! plaats. De prins droeg de Pruisi
sche majoorsuniform, zijn gemalin verscheen in een
witte robe met sleep, een diadeem in het zwarte haar.
De prinses was opvallend bleek.
Essad pasja verzocht den prins de kroon en den
troon te aanvaarden. Hij1 sprak dezen aan als „mbret",
waardoor hij de moedefijkheid! van vorst of koning
ontweek.
„Ons volk, zoo zeide hij, dat bij andere gelegenhe
den voor zijn onafhankelijkheid zoo hardnekkig heeft
gevochten, heeft rampspoedige tijden moeten doorle
ven, maar nooit heeft het 't roemrijk verleden, nooit
zijn Albaneesch karakter vergeten en steeds den nati-
onalen geest en de zeden en gebruiken zijner vaderen
weten te bewaren. De staatkundige veranderingen,
in den laatsten tijd op den Balkan tot stand geko
men, de zorg en de hulp der mogendheden hebben Al
banië in staat gesteld zich tot een vrijen en onafhan-
kelij'ken staat te vormen."
Prins Willem van Wied antwoordde o.m.
Ik heb er prijs op gesteld u hier in mijn voorvader
lijk slot te ontvangen, opdat ge mijn vaderland zoudt
leeren kennen. Het was mijn wensch, dat een afvaar
diging uit Albanië tot mij zou komen om mij uit
naam van het Albaneesche volk de 'kroon van het land
aan te bieden. Nadat da groote mogendheden mij als
hoofd van uw land hadden gekozen en mij waarbor
gen en steun beloofd, heb ik besloten de kroon aan te
nemen. Ik ben daartoe niet lichtvaardig, doch eerst
na langdurig overleg overgegaan. Nu ik het besluit
genomen heb, aanvaard ik van ganscher harte mijn
nieuwe taak. Ik hoop in alle Albaneezen ijverige en
trouwe medewerker» te vinden ter verdere ontwikke
ling van den staat. Ik hoop dat gij mij hetzelfde ver
trouwen voor den gemeenschappelijken arbeid zult
schenken, als ik het u doe. Dankbaar heb ik van u
de verzekering van trouw, die in Albanië inheemsch
is, vernomen. Met dien trouw en den steun van alle
Albaniërs zal het ons naar ik hoop gelukken, Albanië
een gelukkige, roemrijke toekomst te bereiden. Leve
Albanië l
Had Essaxi pasja' hem in het Albaneesch toegespro
ken, de prins voerde in het Duitsch het woord. Alleen
den wensch aan het slot liet hij aldus klinken: „Rroft
shgypanie 1"
De Albaniërs vonden het blijkbaar aangenaam, dat
zij het woordje „mbret1" konden bezigen. Maar wan
neer zij den prins en zijn gemalin niet-officieel toe
spraken, zeiden zijl „majesteit."
Na afloop der toespraken trad de prins op Essad
pasja toe. De mannen schudden elkaar de hand en
keken elkaar met emstigen blik aan wat er op dat
moment in hun hoofden mag zijn omgegaan? Alle
Skiptiaren brachten een „hoch" op het vorstelijk
paar uit. Toen trad Ekrem Bei Vlora op den prins
en de prinses toe en zeide: „Ik verzoek uwe Majesteit
en ,de Koningin er van verzekerd te zijn, dat alle Al
baniërs zich trouw rondom u scharen en trouw met u
zullen medewerken."
Alle Albaniërs kwamen toen den prins de hand
drukken en de prinses de band kussen.
Aan de galatafel bracht de Vorst van Wied een
dronk uit op den Duitschen keizer en op het prinse
lijk paar. Hij sprak als zijn overtuiging uit, dat de
Albaniërs, dank zij hun gezond verstand en hun an
dere goede eigenschappen nu moedig den weg van
den vooruitgang zouden inslaan en dronk op het wel
zijn van Albanië.
Essad Pasja gaf den „mbret" nogmaals de verzeke
ring van Aibanië's trouw.
In den namiddag werd er thee gedronken in het
slot Mon repos, waar ook een bioscoopvoorstelling
werd gegeven. Om acht uur vertrok de Kroningsde
putatie weer.
De prins van Wied moet nu noig zijn kaartje afge
ven te St. Petersburg, gelijk hij te Londen en Parijs
heeft gedaan. De ceremoniemeesters der enteute-mo-
gendheden stellen blijkbaar zeer prijs op plichtple
gingen 1 En dan zal hij; naar Durazzo kunnen ver
trekken, waar men reeds druk in de weer is om hem
begin Maart een dragelijke ontvangst te kunnen be
reiden. Hoelang de feestelijk® stemming der Alba
neezen duren zal, valt natuurlijk niet te zeggen. De
heeren der bergen verwachten blijkbaar dat met den
nieuwen Vorst een goudstroom zal komen. Anders
hebben ze geen Vorst noodig 1 boe ze uitgeplunderd
kunnen worden, weten zö voldoende, zeggen ze. Zij
verlangen tal van maatregelen, maar het begrip „be
lasting betalen" is hun totaal vreemd.
Het schijnt, dat Albanië overeenkomstig de moder
ne inzichten gekoloniseerd] zal worden ook op dit
gebied bespeurt men den invloed van de moderne
techniek. De hoofdzaak is, dat de prins een niet te
kleine leening meebrengt, waarvan de rente natuur
lijk weer uit nieuwe leeningen moet worden be
taald. Als een spons zal Albanië de millioenen op
zuigen 1 Wanneer er echter nu ook maar ©traten,
spoorwegen en scholen komen 1
De hoofdzaak voor de nieuwe regeering is, dat zij
in het spel der mogendheden en der Balkan-buren het
evenwicht weet te bewaren. Dat dit niet zoo gemak
kelijk is, bewijst reeds da omstandigheid, dat men het
zelfs nu nog niet eens is over den titel van het nieu
we staatshoofd 1
(Nadruk verbotten,}
Rotmaas vain
PAUL OSKAR HS0E1E.
Naar Êat D u t s h»
19) O—
„Behalve Mademoiselle Haehette is er nog een jon
ge Duitscher om onderwijs te geven aan Mary. Het
is een zeker© dr. Eranz Hillern uit Göttingen. Deze
jonge man heeft zijn studie in de philologie- in
Duitschland een half jaar afgebroken om zijn zuster
gezelschap te houden, die hier tandarts is en heel
veel te doen heeft. Hij1 wil wat te doen hebben en
geeft eenige privaatlessen die een bekend professor
hem bezorgd heeft. Dokter Willem heeft een goede
positie en heeft geld verdienen niet direct noodig:
daarom heeft hiji een vrij hoog honorarium geëiseht
en ook gekregen en ia op en top een gentleman. Je
zou te vergeefs den veelbespotten, Duitschen huis-
leeraar der spotbladen in hem zoeken. Zijn zelfbewust
optreden is van het begin af aan zijn geluk geweest.
)(En gros slachters op aandeden," noemt hij deze
soort geldmakers. Hijl zegt: het is geen wonder dat
in Amerika da vrouw regeert en de man haar blinde
lings gehoorzamen moet, want voor den man bestaat
er geen geestesarbeid meer van het oogenblik af aan
dat hiji bij zijn vader in de zaak komt. Geld, geld is
hier alles. Geld is een God, geld voert de heerschap
pij in dit land. En wie het bezit is de ongekroonde
koning. Men heeft onzen ouden adel zijn trots op de
lange keten van voorouders verweten. Gddtrots
stelt hier dat alles in de schaduw.
Deze Croesussen en in de eerste plaats de dames
beschouwen zichzelf als wezens van hooger maaksel.
Een klein voorbeeld. Op Nieuwjaarsdag gaven de
Walkers een soirée musicale. Een paar gevierde kun
stenaars die op dat oogenblik in Amerika optraden,
waren tegen enorme honoraria geëngageerd. Ik ver
heugde miji er op hen te hooren, te zien en te spreken
en ik had mijn waaier met autografiën al klaar ge
legd. Allan haalde met een trotsoh lachje de schou
ders op toen ik daarvan sprak. „Artisten tellen toch
niet mee, ze hooren niet tot den eersten stand. Zij
moesten langs de dienstbodentrap komen en gaan."
„Je wordt zeker al ongeduldig, lieve Ati. En toch
moet ik je wel aantoonen hoe mijn stemming zich
ontwikkeld heeft, hoe de bodem werd voorbereid
waarop de besluiten groeiden.
„Ik ben na Nieuwjaar meermalen bij1 doctor Hil
lem's zuster geweest. Ten eerste om mijn tanden te
laten nazien. En ten, tweede orni die uitstekende
vrouw terug te zien. Stel je voor: een ongetrouwde
vrouw van veertig jaar, een weinig gezet, het figuur
van ©en kleine Duitsche griffiersvrouw, en daarbij
een gebogen lorgnet op den neus. Schei uitl hoer ik
je ontsteld uitroepen. Wat een volmaakt monster!
Maar ik zeg je Ati: na de twee eerste ontmoetingen
hen ja overwonnen. Elisabeth Hillem was achttien
jaar geleden haar verloofde, een jongen scheikundige
nagereisd. Die hadi in Gettingen de een of andere
dwaasheid gedaan, waarom hij1 volgens de Duitsche
wet strafbaar was. Hij nam de vlucht. Elisabeth
onderhield hem van haar moederlijk erfdeel, totdat
alles op was, werd ten gevolge daarvan kwade vrien
den met haar vader, kwam daarna met het allerlaat-
ste geld dat zij had overgehouden den Oceaan over
en vond haar gewezen verloofde hier al lang ge
trouwd. Mooil is zij1 ook als jong meisje nooit ge
weest, dat geeft ze zelf toe, ze lacht nu zelfs over
haar verliefde waanzinnigheid van vroeger. Maar stel
je" haar toestand voor toen zijl hier aan wal kwam. Zij
heeft jaren beleefd dat zij' honger moest lijden, jaren,
waarvan de beschrijving mij deed huiveren. En toch
heeft zij door haar krachtigen bewonderenswaardigen,
fermen wil haar lot bedwongen.
„E'n Elisabetihl Hillem is de onschuldige oorzaak
geworden, dat ik kwade vrienden geworden ben met
Allan Walker. Een overdreven gevoel' van oprecht
heid heeft mij1 eens de dwaasheid doen begaan van
mijn bezoeken bij doctor Hiïlem's zuster te vertellen.
Het eene woord tókte het andere uit, de aanmatiging
Bij een tus&ehentijdsehe verkiezing voor den Duitr
schen Rijksdag te Jeriehow is een conservatief geko
zen in plaats van den sociaal-democraat. De sociaal
democratische candidaat kreeg 2 jaar geleden 7 stem
men meer dan de conservatief, nu had deze laatste
een meerderheid van 1400 stemmen. Niet onwaar
schijnlijk hebben de debatten over Zabern kiezers, die
in 1912 sociaal-democratisch stemden, thans doen be-
waarmee het meisje betaalden vrouwenarbeid afkeurt
maakte mij weer eens warm. Juist kwam doctor
Hillem zelf binnen om een zijner interessante voor
drachten over geschiedenis voor ons te houden. En
er was ten eenen male geen gelegenheid of geen mo
gelijkheid om de gemoederen tot bedaren te brengen.
Allan maakte allerlei tegenwerpingen toen doctor I
Hillem begonnen was, zij bracht onzen twist in ver
band met het onderwerp, dat door hem werd hespro-
ken. En toen gaf ik hem verklaring. Hij had een
alleraardigste manier om Allan af te schepen. Tegen
over de werkers ©telde hij de genotmenschenl den op
geestelijk gebied werkzamen menscb tegenover den
materieel genietende. Allan zag doodsbleek, Mary
vuurrood, Mademoiselle Haehette en ik straalden van
genot. Niemand zat meer op zijn stoel. Nu stonden
alle vijf. Voortdurend wou Allan hem in de rede
vallen maar hij' liet haar niet aan het woord komen.
TT ij speelde de eene troef na de andere uit. En toen
ging hij lachend weg, als overwinnaar. Allan was
zoo opgewonden en boos als ik haar nog nooit gezien
had. En toen mijnheer Walker er bij' kwam voer ze
tegen mij uit: ik had hem gesteundI
„Ik weet niet precies meer hoe het verloop van die
opgewonden scène was, wat ik eigenlijk bewijzen wil
de en waarom ik het deed, ik zie mij zelf alleen
nog in het geel-zijden boudoir van Allan staan, warm,
trillend van opgewondenheid, in extase en ik hoor mij
zelf nog de zaak bepleiten der onvermogenden. Ik liet
mij meeslepen hun alles, ja alles van onze armoede
te vertellen. Maar dacht A11 an dat ik daarom in zak
en asch zat? De hemel beware mijl Met mijn ver
stand, mijn energie en mijn eerlijken, vasten wil Eli
sabeth Hillem tot voorbeeld! te nemen, zou ik er wel
weer boven op komen!
's Avonds moest ik natuurlijk laten zeggen, dat ik
ziek was. In den nacht pakte ik mijn koffer en den
volgenden morgen, nadat ik een telefonisch gesprek
hadl gehadl met Elisabeth Hillern nam ik afscheid
van da familie. Allan was volkomen correct maar
ijskoud. Mary zag ik niet meer. Mijnheer Walker liet
mij op zijn kamer roepen. (Het is de kamer waarin de
in Parijs zoo uitstekend nagemaakte e® voor echt be
sluiten om op den man van recht over te gaan. De
geringe meerderheid van links is thans verloren ge
gaan. In den Rijksdag zullen 198 leden van links en
199 van rechts zitten.
In Engeland hebben drie tusschentijdsehe verkie
zingen voor het Lagerhuis plaats gehad. Een liberale
zetel ging er verloren, maar het aantal stemmen der
regeeringspartij nam toe, zoodat degenen, die bewe
ren, dat in het land een sterke strooming heerscht te
gen de zelf-regeering van Ierland, door deize verkie
zingen in het ongelijk gesteld zijn.
De heer Hammerskjöld is er in geslaagd een nieuw
ministerie in Zweden samen te stellen. Het nieuwe
kabinet zal aansturen op Kamerontbinding, opdatt de
kiezers zich over de kwestie der landsverdediging
zullen kunnen uitspreken. Toch zal dit niet dadelijk
geschieden, hoewel de radicale pers dit met kracht
verlangt.
Onder den naam van Natiouaal-liberale partij beeft
zich een nieuwe partij gevormd met het volgende pro
gramma: „Het belang des land» eischt, dat in de
eerste plaats de defensie-kwestie spoedig worde opge
lost. Dit moet dan ook de voornaamste factor bij de
komende verkiezingen zijn".
De Portugeesche Kamer heeft een wetsvoorstel
aangenomen tot verleening van amnestie wegens po
litieke misdrijven. Er werd den laatsten tijd vooral
in Engeland krachtig geprotesteerd tegen de behan
deling van politieke gevangenen. Een medewerker
van de „Daily Chronicle" had een elftal gevangenis
sen bezocht en honderden gevangenen ontmoet, repu
blikeinen zoowel als koningsigazinden, boeren en
hougleeraren, die zonder vorm van proces opgeslo
ten waren, een ellendig tót hadden en tevergeefs
recht zochten. Ook hieruit bleek weer, dat de heer
Affonso Costa een waar schrikbewind uitoefende. De
nieuwe minister-president Bernardino Machado heeft
thans dus een maatregel doen nemen, welke aan veel
onrecht en groot lijden een einde zal maken.
In Japan blijft het marinesehandaal de gemoederen
in beweging brengen. De algemeene verontwaardi
ging richt zich nu tot den minister-president en den
marine-minister, wieu verweten wordt dat tal van
ambtenaren sinds jaren zicbi ten koste van den staat
hebben kunnen verrijken. Men heeft zelfs in de Ka
mer gevraagd, hoe de minister-president, vroeger een
arm-zeeofficier, aan zijn reusachtig vermogen is ge
komen. Gelijk bekend zijn er vijf marine-officieren
op' last der regeering in hechtenis genomen.
EERSTE
In de Zaterdagavond gehouden zitting vervolgde
de minister van justitie, de heer Ort, zijn rede
ter beantwoording van de sprekers, die hadden deel
genomen aan de algemeene beschouwingen.
taalde schilderstukken hangen van Tintorettei, Böch-
lin en Segantini) Hij rekende zich verplicht mij het
reisgeld aan te bieden. Eien seconde dacht ik: trotsch
zijnl Maar ik nam het toch aan. Hij' wilde mij ani-
meeren nog twee dagen te blijven daar er dan een
betere boot ging (de Duitsche zijn nog altijd de besr
tel) maar ik bedankte en antwoordde dat ik voor de
eerstvolgende dagen de gastvrijheid reeds had inge
roepen van Juffrouw Hillern. Een knecht bracht
mijn bagage op een rijtuig, Mademoiselle Haehette
gaf mij schreiend mijn handtasehje aan, omhelsde mij
bij de tochtdeur en kuste mij' links en Techts op de
wangen. Toen zat ik met nog eenigszins knikkende
knieën in het rijtuig en reed mijn nieuwe leven tege
moet.
Elisabeth Hillern heeft tien assistenten: zeven da
mes en drie heeren. Zijl heeft mij' beloofd mij met Oc
tober over een jaiar aan te nemen al» ik voor dien tijd
mijn Amerikaansehe examens gedaan heb. Ik werk
nu theoretisch en praetisch op het laboratorium van
haar eereten assistent. Ik heb een arbeidsdag van
achttien uur. Dat is de uitwendige reden dat ik zoo
zelden tot schrijven kom. Ein de innerlijke Ja
lieve Ati, ik heb geen flauw vermoeden hoe jullie al
len mijn vlucht uit het huis van de familie Walker
zult opnemen. Maar of ge knort of mij1 gelijk geeft;
aan mijn besluit mij zelfstandig en onafhankelijk te
maken is niets meer te veranderen.
Door Doctor Hillern heb ik twee families gekre
gen om privaatles te geven. Ik geef aan vijf kleine
jongens les in 'tEransch en 't Duitsch. Ik word zeer
benijd in het boarding house waar ik logeer. Een paar
Duitsche dames, die op goed geluk af naar het Land
van den Dollar gegaan zijn, door zeer vage begrippen
gedreven, geven zich reeds weken lang moeite om
leerlingen te krijgen. De nood is hier zeer groot on
der de vreemdelingen die naar Amerika zijn gekomen.
Ik bewaar mijnheer Walker's reisgeld als een appeltje
voor den dorst. Het geld dat ik verteer in mijn kost
huis en dat i'k moet uitgeven voor mijn instrumenten
verdien ik zelf.
(Wordt vervolgd.)
