DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN.
MONKEY
BRAND
No. 47.
Honderd en zestiende Jaargang.
1914.
WOENSDAG
25 FEBRTJARI.
Herijk van Haten en Gewichten.
FEUILLETON.
De ongekroonde Koning.
Is U aan het koken?
aekomdissbmemts-keghtbank;.
ijeze Courant wordt eiken avond f behalve op Zon- en
Feestdagenuitgegeven. Abonnementsprijs per 3 maanden
voor Alkmaar 10,80; franco door het geheele Rijk fl
Afzonderlijke nummers 3 Cents.
Prijs der gewone advertentiën
Per regel f0,10. Bij groote contracten rabat. Groote
letters naar plaatsruimte.
Brieven franco aan de N. V. Boek- en Handelsdrukkerij
v/h. HERMs. COSTER ZOON, Voordam C 9.
Telefoonnummer 3.
BINNENLAND.
NIET VOOR DE WASCH^
STADSNIEUWS.
MAARSCHE COURANT
BURGEMEESTER en WETHOUDERS van Alk
maar maken bij deze bekend:
A. dat dit jaar de zittingen voor den herijk der maten
en gewichten zullen worden gehouden in liet kan
toor van den marktmeester der Graan
markt (aan ket kuttik-Oudorp te Alkmaar)
en wel:
voor ten verkoop toestemde maten en ge-
m teto ten, op 2 en 3 Maart van 911^—12 en van
14i/o uur
voor gewichten, toestemd voor fijnere
wegingen op 4 en 5 Maart, en voor groote
partjjen op 9 en 10 Maart, telkens van 9ll2—
12 en van 1—41/2 uur
voor den herijk ln het algemeen: voor
hen wier geslachtsnamen beginnen met de let
ters A—C op 11, 12 en 16 Maart; D—I op 17,
18, 19 en 23 Maart; J—M op 24, 25en26Maart;
NT op 30 en 31 Maart en 1 en 2 April ;U—Z
op 6, 7 en 8 April, telkens van 91/212 en van
1—472 uur
B. dat de maten en gewichten schoon, droog en roest
vrij moeten worden aangeboden om onderzocht te
kunnen worden en niet gepotlood mogen zijn
C. dat betaald moet worden voor het justeeren van
gewichten en wel ten bate van 's Rijks schatkist
D. dat de maten en gewichten vóór 1 Januari 1916
gestempeld moeten worden met de letter v;
E. dat maten en gewichten, die gestempeld worden
met het afkeuringsmerk A, niet in winkels enz.
teruggebracht mogen worden
F. dat er bij verzuim of verhindering om van de
onder A genoemde zitting gebruik te maken, nog
gelegenheid bestaat maten en gewichten te laten
herijken aan het ijkkantoor te Amsterdam, Brou
wersgracht 276, op eiken Maandag en Vrijdag
van 93 uur
G. dat de onderdeden van het gram (de milligram
gewichten) niet op de herijkzitting, maar alleen aan
de ijkkantoren herijkt kunnen worden. (Opzending
franco per post).
Alkmaar, 15 Januari 1914.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
G. RIPPING, Voorzitter.
DONATH, Secretaris.
Gemengd nieuws.
UIT SCHOORL.
Maandagavond vergaderde onder leiding van den
heer Dr. II. Herenga de af deeling Schoor 1 der N. H.
Vereeniging Het Witte Kruis."
L)e voorzitter gaf ais aftredend secretaris zijn jaar
verslag over den loop der werkzaamheden in 1913.
Uit den aard der zaak leverde dit weinig stof, daar,
wegens da weinig voorgekomen ziektegevallen, ook
weinig was te doen geiweest, en er geen druk gebruik
was gemaakt van 't aanwezige materiaal.
In 't bestuur was verandering gekomen door 't af
treden van den voorzitter, den heer A. J. Feeck, 't be
noemen van een nieuwen voorzitter, den heer H. He
renga, van een nieuwen secretaris, den heer A. Oou-
wenhoven en een nieuw bestuunsEd, den heer J. G.
Ludeke. He financiën zijn beter dan vroeger, terwijl
't verslag eindigt met de beste wenschen voor de toe
komst.
Haar aanleiding van 't voorgelezene vroeg den Wel-
(Madrnk verboden.)
Konaam van
PAUL OSKAR H60KER.
Maar het Duitseh.
eerw. heer Bs. Boeke, als nieuw lid, eenige inlichtin
gen betreffende de werkwijze van ,,'t Witte Kruis,"
welke de voorzitter hem verstrekte.
Van 't hoofdbestuur werd medegedeeld, dat de ver-
plegingskosten per dag en per persoon in 't nieuwge
bouwde sanatorium bedragen zullen 1 1.25. Dit nu,
vond de Weleerw. Heer pastoor Miemau wel wat
heel veel, vooral voor onvermoigenden. De voorzitter
meende echter dat, gezien de prijzen in andere sana
toria, 't toch betrekkelijk weinig is, en de patiënten
krijgen ook van gemeente o.a. vergoeding.
Kostte het niets, dan zou er een te groote toevloed
komen.
Vervolgens bracht de afgevaardigde verslag uit van
de 55e algemeens vergadering, gehouden te Amster
dam, in September 1913. Een uitgebreid relaas, waar
voor hij dank kreeg-vanaf de bestuurstafel.
Maar aanleiding van 't behandelde op die alge-
meene vergadering, speciaal van 't instituut school
artsen, vroeg de Weleerw. heer Mieman, of dit in
stituut nuttig kan werken.
De voorzitter meende zeer zeker van wel, aangezien
besmettelijke ziekten, misschien voor ouders en on
derwijzers lang onzichtbaar blijvend, door den school
arts spoedig worden ontdekt, en daardoor veel kwaad
kan worden voorkomen.
Ook den Weleerw. heer ds. Boeke deed de ondervin
ding op, dat hoe meer gelegenheid) voor geneeskundig
toezicht er bestond, hoe meer drang bij- de menschen
om zich onder toezicht der medici te stellen, en
bijgevolg hoe minder ziekten.
Uit 't overzicht der financiën stippen we aan dat de
uitgaven in 1913 bedroegen 198.43, de ontvangsten
249.60, dus een kas op 31 December van 51.17.
De begrooting voor 1914 bedroeg in ontvangsten en
uitgaven 323.67. Da rekening, nagezien door de
heeren Louter en Pot, werd in orde bevonden. Aange
nomen werd! 't voorstel om Gemeente en armencolle-
ges subsidies te vragah, aangezien de afdeeling op 't
gebied armenzorg ook hare onkosten maakt.
Madat nog eenige gedachten wisseling was gehou
den over 't aan te schaffen verplegingsmateriaal,
waarbij de heer Boeke vooral deed uitkomen hoe nutr
tig een linnenkast zou zijn, opmerkende veelal de be
hoefte daaraan bijl patiënten, sloot de voorzitter de
vergadering, waar van de 130 leden, slechts 12 men-
sohen tegenwoordig waren.
UIT WTEKEN1GER1WAAKD.
Maandagavond vergaderde de afd. Wieringerwaard
van het Witte Kruis onder leiding van den heer K.
Koster. Aanwezig waren slechts 11 leden.
Ma opening en voorlezing der notulen werden en
kele ingekomen stukken voorgelezen en voorloopig
voor kennisgeving aangenomen.
Er zullen 200 circulaires worden gekocht ter bevor
dering van den verkoop van het Emma-bloempje. Uit
het jaarverslag bleek, dat er zijn 144 leden en 4 do
natrices.
Er werd 110 maal gebruik gemaakt van het materi
aal plus 3 maal van de ontsmetting&kist. Uit de re
genbak werd 4770 liter water verstrekt waarvan 975
L. gratis. 18 huisbezoeken werden afgelegd.
Onze afdeeling werkt dus gunstig en verdient aller
steun.
De heer Haringbuizen bracht namens de commissie
rapport uit van de rekening en verantwoording. Ont
vangsten hadden bedragen 099.89, uitgaven 55i
batig saldo 42.89. De begrooting voor 1914 werd
vastgesteld op een bedrag van 335.
21)
Eenige dagen nadat Beate met gravin Czemin
naar Kotholz teruggekeerd was, liet E'rwin von
Schrott zich in Zehlendorf bij Zijn Eixcellentia aan
dienen.
Baron Erxleben had den jongen assessor door den
samenloop van omstandigheden totaal vergeten.
„O juist", zei hij tot Ingrid, „dat is degene dien
Gwendoline voor haar triomfwagen wou spannen.
Mu, dat verdriet is zeker wel verjaard. Laat hem
binnen, den jongen harten-veroveraar."
Ingrid stelde nog slechts zelden het bakvischje
voor; zij1 gaf een genadig toestemmend knikje aan hert
dienstmeisje, dat in haar reedis de plaatsvervangende
vrouw des huizes zag.
Een oogenblik daarna kwam Erwin de gang in, hij
deed zijn nette, zwarte demi-saison uit en trad, boe
gen hoed en lichte handschoenen in die hand, in de
eenigszins ouderwetaehe, maar behagélijk ingerichte
huiskamer met het lichtgele mahonie ameublement
van een achter-oud-tante Czernin.
Baron von Erxleben begroette hem harelijk en jo
viaal en nam hem dadelijk zijni hoogen hoed uit die
hand. „Dat is het eenige waar ik met de burgerklee-
ding niet aan kan wennen", zei hij lachend.
Voor het eerst noemde Erwin de jongste dochter:
„Freule". Vroeger hadden zij elkaar bij den naam
genoemd. Ingrid vond hert heel gewichtig, zij ge
neerde. zich alleen voor haar vader, die zulk een spot-
tenden trek om den mond kreeg.
„Wat is u fabelachtig veranderd, freule. Ik her-
V^N
DAN BEN IK VAN DB PARTIJ I
Terwijl U zich aan den maaltijd te
goed doet, vermaak ik mij tusschen
de potten en pannen om ze weer
glinsterend schoon te maken en
gereed voor de volgende keer. Zoodra
U zich te goed gedaan hebt, geeft dan
de vorken en messen maar door,
want door ze even te poetsen
wrijf ik ze weer schoon-
(Apen-Zoop.)
In de plaats van de aftredende bestuursleden de
heeren K. Koster, J. G. Hazeloop en Jb. Kaan Kz.,
niet herkiesbaar, werden als zoodanig gekozen die hee
ren O. Haringhuizen, A. K. Kaan en D. O. Jans.
Als afgevaardigde naar de algemeene vergadering
van de N. H. Vereeniging ter bestrijding der tubercu
lose werd gekozen de heer O. Haringhuizen, aan wien
eventueel 2.50 zal worden toegestaan voor reiskos
ten.
Door den heer Koster werd) nog verslag uitgebracht
van de gehouden algemeene vergadering. Hierna
sluiting.
Onze vroegere plaatsgenoot, de heer W. de
Leeuw, 1 Febr. j.l. van hier vertrokken, is tegen 1
April a.s. benoemd als kaasmaker te Middelde.
Zitting van Dinsdag 64 Februari 1914.
WEGEiMSI GEfBKEiK AAN1 BRANDHOUT 1
De veldarbeider P. de J. te Schoorl had 19 Janu-
ari volgens zijn verklaring „geen bran dl'. Hij heeft
toen.80 palen en 11 slieten, welke op een hout
veiling te Schoorl) gekocht waren voor den Zijper
landbouwer K. Kooijman, weggenomen. Mag dat
maar zooi vroeg de President.
Volgens de wet niert, was bekl. eens.
Je draagt zoofa mooie horlogeketting, waarom heb
je die niet verkocht, dan hadl je daarvoor brandhout
•kunnen koop en, zei de Pres,
De rijksveldwachter G. van der Berg had) gezien,
dat bekl., die bekende, zich aan den diefstal schuldig
maakte.
Voor de J, die zich nog niet eerder aan een straf
baar feit heeft schuldig gemaakt, wilde het O. M. in
deze ernstige zaak nog geen gevangenisstraf eischen,
maar 50 boete subs. 101 dagen hechtenis.
Bekl. vond dit „wel1 eventjes" te hoog.
De pres.: Ja, als je uit armoede brandhout moet
stelen, is het zeer hoog. Maar de informaties hebben
uitgewezen, dat je er financieel heelemaall niet zoo
slecht voor staat.
Bekl. had daar niets op te zeggen.
:M§ J
KINDERRUZIE OUDERRUZIE.
T. K., vrouw van Jb. P. te Elgmond aan Zee, heeft
21 Januari Ca. Zwart aldaar mishandeld, door haar
op het gezicht te slaan, waardoor ze pijnlijk werd ver
wond. Er was een kwestie geweest over de kinderen.
BekL kwalificeerde zichzelf als „een merakel zenuw
achtig, ellendig zenuwachtig mensch."
Ma den klap had) Ca. Zwart haar aanvalster ge
krabd'. De vrouwen zaten elkaar danig in het haar.
Vrouw K. Koper had een en ander gezien en getuig
de, dat bekl. „zenuwachtig van belang is". Doch ook
Ca. Zwart is zenuwachtig, merkte ze op.
Het O. M. edsehte 10 boete subs. 10 dagen hech
tenis.
Moet ik voor zoo'n kleinigheid nu tien dagen in de
kast, meneer, 't is toch Gods wil!
„Wat, dat je iemand mishandelt?"
„Meen, dat ik driftig ben."
„Daarom moet je gekalmeerd worden en daarvoor
wordt hier het middel aangewezen. Egmond aan Zee
heeft een mooi strand, de zee werkt kalmeerend, als
je dus weer driftig bent, moert jé" daar maar eens gaan
wandelen 1"
BELEEDÏGIMG.
E, R., zonder beroep, te Anna Paulowna, heeft 10
Januari haar dorpsgenoorte M. Pranger een woord
naar het hoofd) geslingerd, diat we hier maar niet zul
len afdrukken, 's Is een schelldpartijrtje geweest bij
het schaatsenrijden op het Balg-Kanaal. De „dames'*
hebben gescholden als vischwijven, de pres. had dit
van een meisje van de opvoeding van bekl., die zich
als een heele dame presenteert, niet verwacht en
vroeg of dit misschien ook in verband stond met
haar geboortig-zijn uit den Helder 1
Het O. M. eischte 5 boete subs. 8 dagen hechte
nis.
ken de kleine plaaggeest van vroeger heelemaal niet
meer."
„O, die komt wel weer spoedig voor den dag, mijn
heer Schrott", antwoordde de generaal goed geluimd.
Ingrid had Erwin zeer oplettend opgenomen. „Ik
moet u dezelfde opmerking maken", zei ze. „Het viel
mij dadelijk op zoodra u de kamer inkwam: u heeft
uw snorretje afgeschoren."
„Mag ik hopen, dat 't uw goedkeuring wegraagt?
vroeg hij lachend.
„Dat zal waar zijn; nu u zoo half en half de diplo>
matieke loopbaan is ingetreden, was u het aan uw
toekomst verschuldigd. Een diplomaat met een snor
dat is een onmogelijkheid."
Hij1 schertste vroolijk mee. „Ik heb ook een mono
cle aangeschaft, onontbeerlijk in ,den omgang met
ambassadeurs; maar ik kan met dat ding volstrekt
niet terecht."
Zij nam het hem af en klemde hert voor haar oog:
„Papa, wat zegt u er van?"
„Minstens zoo kranig als Ernestine Wegener als
jongste luitenant. O ja die kent n niet en jij ook
niet, Ingrid! zij behoort nu al tot het geslacht der
grootmoeders." Hij animeerde Erwin ook zijn lichte
handschoenen weg te leggen, die zoo iets koels en
plechtigs aan het bezoek gaven en bood hem een si
garet aan. Ingrid moest meerooken. Toen hij een
paar trekken gedaan had, vatte E'rwin moed naar de
gezondheid van Ingrid'» zusters te informeeren.
„Gwendoline is nog altijd bijl haar multi-millio-
nairs in Mieuw-York, die laten haar voor Kerstmis
zeker niet vertrekken en Beate gaat met tante Czer
nin naar Lussinpikkolo. Misschien gaan wij er ook
heen. U moet van Rome uit eens een uitstapje ma
ken naar de Adriatischc Zee en ons een bezoek ko
men brengen. Als bereden veldjaiger zit u toch zeker
voortdurend in den trein, denk ik."
Het gesprek liep over alle mogelijke onderwerpen.
Over Erwin's belangen natuurlijk in de eerste plaats.
De heer von Erxleben was heel prettig gestemd en in
formeerde met levendigheid en belangstelling naar
den soort van dienst dien de jonge houtvester-asses
sor in Rome had te vervullen. Zijn ruetelooae geest
kon zich al lang niet meer vergenoegen met den lan
gen rusttijd.
Steeds weder trachtte de jonge man hert gesprek op
Gwendoline te brengen. Hij geloofde niet recht dat
zij inderdaad zoo weinig schreef als haar vader en
zuster beweerden. Toen de heer des huizes even naar
zijn kamer ging om de spoorwegkaart te halen tot op
heldering van een klein verschil van meening, veran
derde Erwin dadelijk van toon. Zijn «tem klonk
zachter, hartelijker en tevens dringender, alsof hij
het jonge meisje in een geheim wjlde inwijden.
„Ik heb twee briefkaarten van Gwendoline gehad
prentbriefkaarten, waarop alleen maar voor een
paar groeten plaats was, dat is alles."
Ingrid *had den heelen tijd met zijn monocle ge
speeld. Zij plaatste het nu in haar rechteroog en zet
te 'een heel grappig gezicht. „Hadt u meer verwacht,
mijnheer von Schrott?"
„Ja."
„Meer dan ik ontvangen héb? Ik heb voor mij
zelf maar één enkelen brief gehad. Op mijn ver
jaardag."
„Als u niet weet of vermoedt.
„Ik weet niets. Maar ik vermoed zeer veel."
„Vertel het mij eens."
„Ik vermoed, dat Gwendoline spoedig verloofd zal
zijn."
Hij werd bleek. „Is ze dat misschien al in 't ge
heim
„Verbeeld u! Meen, als zij zich engageerd is het
zeker dadelijk publiek."
„U drijft den spot met mij, freule."
„Ik zweer!" Zij1 hief de beide vingers der rechter
hand omhoog op het oogenblik, dat mijnheer von
Erxleben met de kaart binnenkwam.
„De spotgeest schijnt zich intusschen geweerd' te
hebben," zei hij, de dwaze, schijnheilige houding van
Ingrid ziende. „Is het niet zoo?"
„Ja,, Excellentie, dat ie zoo," antwoordde Erwin en
wierp Ingrid een langen, treurigen blik toe.
Door de debatten over Lusisinpikkolo kwam Het ge
sprek o,p Gravin Czernin en Beate. Ingrid dweepte
meer dan ooit met Beate. Zij was voor haar het toon
beeld van schoonheid en gedistingeerdheid. Beate's
prachtig slank figuur, haar afgemeten bewegingen,
het „sprookjesachtig" blonde haar en de blauwe,
groote, eenigszins berustende oogen zij geraakte
altijd in verrukking wanneer er van de oudste zuster
gesproken werd.
„Dat een Russische vorst in, Lussinpikkolo het oog
op haar zal laten vallen, staat voor mij zoo vast als
een muur." Ingrid was opgestaan om hert sigaretten-
kistje te halen. Zijl nam daarbij1 onwillekeurig iets
van Beate's houding aan, en haar manier om zich te
bewegen. Ook haar manier van spreken hadl plotse
ling eenige overeenkomst) met die van haar zuster.
Zij had buitengewoon veel talent iemand) na te doen.
„Ik kan mij Beate prachtig voorstellen met haar
lijfeigenen 1"
Zij zei dit met zulk een grappige uitdrukking, zoo
dat beide heeren hartelijk lachten. En haar vader
zei: „Jou kleine dreumes 1 dat moest Beate eens
zien! De lijfeigenschap is trouwens al lang afge
schaft, ooik'in Rusland, kind; dart moest je weten uit
je schooltijd."
„Dat heb ik juist gemisrt, papa. Maar een kandas
(lijfjongen) zal Beate toch altijd moeten volgen als
zij eenmaal vorstin is."
„Eén kawas met een bleek gezicht en een paar
Poolsche oogen. Ein natuurlijk moet hij1 geheel' in
groene zijde zijn gekleed. Hemelsohl" Zij liep de
kamer door zooals1 zij) zich Beate voorstelde als Russi
sche vorstin met een kawas achter zich. Wat een ka-
was was, wist zij natuurlijk niet. Het geheele too-
neeltje was uiterst grappig; die heeren kwamen niéS
tot bedaren van 't lachen.
Het bezoek had op die manier langer geduurd dan
Erwin van plan was geweest. Hij' beviel' den gene
raal veel beter dan vroeger, hij mioest vooral dikwijls
eens iets van zich laten hooren.
(Wordt verve Iff d.)
1
