DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN.
No. 57
Honderd en zestiende jaargang
1914
MAANDAH
9 MAART.
IlörhaiiagsoefewimgeB.
FEUILLETON.
3% ongekroonde Koning
Deze Courant wordt eiken avond, behalve op Zon- en
Feestdagenuitgegeven. Abonnementsprijs per 3 maanden
voor Alkmaar f0,8ö; franco door het geheele Rijk f 1,
Afzonderlijke nummers 3 Cents.
Prijs der gewone advertentiën
Per regel f 0,10. Bij groote contracten rabat. Groote
letters naar plaatsruimte.
Brieven franco aan de N. V. Boek- en Handelsdrukkerij
v/h. HERMs. COSTER ZOON, Voordam C 9.
Militie.
Telefoonnummer 3.
BINNENLAND.
MAARSCHE COURANT
De WjlX40sMEiE'STm der geweeate ALKMAAR
gekist, krachtens; bekomen naaschrijring, da onder
staande bi-sr wonende zeemilicieu-verlofgangers, om,
ingevolge art. 80 in verband! mot art. 114 dier Militie-
wet (Si-ictóbiadl 1913 No. 21) op na te noemen datum
en plaats, tot den werkelijke» dienst over te gaan:
BERNARDUS JOHANNES STOLE, lichting 1813,
28 Maart 1814 aan boord ma Hr. Ma. Haamskenek"
te Willemsoordj
JAN' BAK, lichting 1813, 07 April 1014 aam boord
van Hr. Ma. „Heemakarok" te Willemsoord.
IVm verlofgangers word't hierbij geweaen op die nar
vdlgeuda bepalingen s
la dat dto mi 11 oions-verlof gangers die verblijf hemden
in da piaata van opkomst, zich op dien dag voor de
opkomst bepaald', uiterlijk te 8 uur voormiddags
aan boord' moeten aanmelden!
2o. dat de miliciens--verlofgangers die verblijf houden
binnen 20 K.M. van de pllaata van opkomst, op
den dag voor de opkomst bepaald, uiterlijk te 10
uur voormidd'aigs aan boord aanwezig moeten
jQj'n;
Bo. dat do overige miRciens-verlofgangers nilch aan
boord moeten aanmelden, voor zooveel zijl binnen
het Rijk verblijf houden, op het tijdstip, waar
op zij aanwezig kunnen rijn, indien zij zich op
den dag, voor de opkomst bepaald, met bet eerst
vertrekkende middel van versneflld vervoer langB
de op do vervoerbowijzen aangegeven route naar
die plaats ven opkomst begeven, of, indien bij ge
bruikmaking van een later vertrekkend middel
van versneld vervoer lange diezelfde route zulks
mogelijk is, uiterlijk op het onder 2o aangegeven
tijdstip est voor zooveel! zij buiten bet Rijk ver
blijf houden, op den dag voor die opkomst bepaald
vóór 4 uur namiddags.
Voor zooveel die miliciens door ziekte of oip eeue
andere reden niet tot dien werkelijken dienst kunnen
overgaan, worden zij verzocht daarvan vóór het tijd
stip voor d'e opkomst bepaald, ter gemeente-secretarie
medodeellng te doom. Na bun herstel zullen zij' zich
onverwijld naar bun korps moeten begeven.
De Burgemeester voornoemd,
G. RIPPING.
Alkmaar, 0 Maart 1014.
9 Maart.
Bij stralende» aonnesehijn heeft Willem Mbret
van Albanië, met zijn gade Zaterdag zijn intocht in
d-:> stad1 Durazzo gehouden. De zeereis geschiedde aan
boord van 'het Ocistenrijksche jacht „Taurus," bege
leid door een ïtaliaamseh, een Engelsch en een
Fnnsch ooriogssehip. De burgemeester dier stad
V' d door middel van de draadlooze telegrafie een
welkomstgroet aam den vorst, terwijl bijl hot nadienen
van hot jacht de kanonnen saluutschoten bulderden.
Da suhepen waren gepavaiseerd, en vroolijk wapper
de» do vlaggen boven de blauwe Adriatische zee. De
klokken begonnen te luiden, de muziekkorpsen speel
den hot vaderlandslied, Easad! Pasja en de leden der
voorloopige regearimg zongen opgewonden mede. Ook
(Nadruk verbaden.)
Rom an van
PAUL OIEAJJ JISGXER.
Naar höt Du i 19 e h.
Zij maakte rich loa, sprong op en deed een paar
wankelende schreden. Met heide armen wierp zij
zich tegen het ealonkastje en schreide hulpeloos,
uitgeput.
Hij vond! ïmtusschen zijn zelfbeheer aching terug.
Met zijn zakdoek wischte hij zich orver voorhoofd en
oagen. 'i jen leunde h'ij achterover in den bureau
stoel, drukte de hand) tegen het hart en zag haar lan
gen tijd sprakeloos aan.
„Is het ja of neen, Beate?" vroeg hij eindelijk heel
zucht en teedier, met hijna ameekeudle stem.
Zij trok de schouders op. Langzaam1 keerde zij zich
toen om.
Nu had bij weer de goedige, baast jongensachtige
uitdrukking op rijn gezicht. Het wreede, huivering
wekkende was geweken. Eerdler iets scbalkis speelde
in zijn ooigen om zijn mond.
„Is bet zpo vreeselijk moeilijk f" vroeg bij.
Zij herademde. „Ik moet toch eerst nadenken."
„Hadit je dan niets gemerkt, Beate?"
„Neen, boe zou ik iets gemerkt hebben?"
„Ook niets toen ik de portretten weggenomen had!?
Stil, stal, neen, ju hebt gelijk, daar willen wij liever
niot over spreken."
Zij had de handen getrouwen en zag hem nog altijd
wezenloos aan. Klaus Teerbriigge baar man! Af
schuwelijk! Hij had haar gekust met dien leelij-
'kem, breeden mond. Ja, zijn mond was vreeselijk lee-
lijk. En dat steunen, dat hijgen, dat niets menscbe-
lijka meer had. Een huivering liep haar over den
mg.
de Nederlandscbe generaal Da Veer was bij da ont
vangst tegenwoordig.
„Ik ben blij, dat ik gekomen ben," zeada da vorst,
„leve Albanië I" De gendarmerie was op weg naar 'het
slot opgesteld en tusschen de bloemenstrooiemda me
nigte ging bet vorstelijk echtpaar naar da nieuwe
woning, begeleid door het gejubel dar menigte, die
den kornak omringde. Het gelaat van dien vorst ver
ried diepen ernst, de vorstin echter straalde van
vreugde en vriendlalijik boog zijl voor de oude Albani
ër», die haar met geestdrift toejuichten. Ettelijke ma
len moesten die nieuwe bewoners op het balkon ver
schijnen om het gejuich dier massa in ontvangst te
nemen en vele Allbaniëra weenden van blijdschap. Het
agentschap der Italiaansch-Albaneesohe maatschappij
verdeelde vlaiggan, zoetigheden en champagne onder
de mensehen, er waren volksspelen georganiseerd,
kortom de correspondenten apreken van een dag van
blijde en 'hoopvolle verwachting. De verst kan dus
zeggen, dat die eerste dag in zijn nieuwe rijk voer hem
alls onbeperkt heerscher een heerlijke dag is geweest
en misschien is hij ingeslapen met de gedachte, dat
het altijd beter is de eerste van de bergbewoners te
zijn, dan Pruisisch officier.
Maar verder! En wedliohlt dacht hijl bij het ont
waken aan het woord', dat Bismarck sprak tot den
prins van Battenberg toen deze zich in het Bulgaar-
scbe avontuur wüido storten, dat de winst zou bestaan
in de hoop op een belangwekkende herinnering mlêér.
Of zou 'hem door bet hoofd gegaan zijn 'het voorbeeld
van Ferdinand van Koburg, die eens niets meer was
dan bij, een officier onervaren in de kunst om een
Balkanvolk te regeeren, maar die zich toch op zijn
troon wist te handhaven en een leidende iel beeft ge
speeld in bet Zuid-Oosten?
Evenwel' Ferdinand van Bulgarije bad een rijke
moeder. Zal Willem van Albanië ook zoo mild kun
nen zijn? Een dier voornaamste persoonlijkbeden,
Prenk Bib Doda, beeft reeds verzekerd, dat de Alba-
niërs de kunst van belastingbetalen niet kennen en
ook niet spoedig zullen loeren.
Tijdens zijn bezoeken aan Weenen en Rome zal die
nieuwe Vorst wel de overtuiging hebben gekregen,
dat de stichting van den nieuwen staat niet te dan
ken is aan de dapperheid zijner bewoners, ook niet
aan de voldoening aan een politiek rechtsgevoel,
maar enkel' aan bet feit, dat Oostenrijk en Italië elk
ander een plekje aan die oostzijde van de Adriatische
Zee niet gunden! Hij zal daarmede rekening hebben
te houden. En ook zal de pxotestantsche Vorst moe
ten trachten de katholieke Mirdieten uit het Noor
den en de Mohammedaansche Malissoren van bet
midden en de opgehitste Epiroten uit bet zuiden tot
eenheid te brengen. De onafhankelijkheidsbeweging
der Epiroten is al een weinig gunstig voorteeken.
Griekenland zou noordelijk Epirus ontruimen en dan
zou dat met Albanië worden vereenigd, maar nu wil
len de 'bewoners er een autonomen staat van 'maken,
„Neen, ik kan niet," stiet zij uit en liep naar de
andere kamer.
Hij haalde haar in. Maar hij' liep tegen een tar
feitje rinkelend en kletterend vielen allerlei voor
werpen op den grond. Zij rukte zich los, snelde naar
de deur en maakte licht. De kleine toilettafel van de
gravin lag op den grond' honderd scherven waren
overal verspreid: busges, flescbjeo, speldembakjes, al
les door elkaar.
Nu lachte hüji: zijn breeden, goedigen, Keulschen
lach. „De hemel moge me straffen. Het was ook zoo
donker dat je haast geen hand voor de oogen kon
zien. Nu, daar zal ik mij bij ons lief tantetje wel
dadelijk zeer bemind mee maken. Kijk eens aan, alles
kapot!"
Zij was reeds bezig op te rapen. TTij ging ook da
delijk op de knieën liggen. Hiji greep baar band.
„Beate I" zei bij smeekend.
Zij liet de schouders zakken en ging achteruit.
„Maar ik weet het niet," zei ze hulpeloos.
„Och kom! scherven beteekenen geluk!"
„Ach, hemel!!"
„Kom, neem een besluit, Beate! Je eult er heusch
geen vinden die bet beter met je meent. Kijk, dat
mooie doosg'e is heel gebleven!" (Dit weer met zijn
plat accent). Daar ze nu toch lachen moest ging hij
voort steeds in zijn Rijnlandlsch1 dialect: „Je moet
maar denken: een Potsdammer kurassier is hij niet,
een graaf is hij ook niet, maar heelemaal van God
verlaten is die Klaus toch ook niet! Het had' nog
erger gekund. Het is maar goed dat hij geen Pieter
heet! Zeg eens: Klaus."
Zij hoordie hem zoo graag „Keulsch" praten. Dat
wist hij. Haar gezicht was ai) veel opgeklaard.
„Wees eens lief, mijn engel» en zeg eens: .JKIaus"!"
Zij lachte. Klaus!" zei ze.
„Wat is dat kind goed leerzaamNu wordt het
moeielijker. „Mijn lieve Klaus."
Zij sohudlde het hoofd. Maar zijl lachte nog altijd,
„dat kan ik niet.**
„Och koml Beate, in ernst: werkelijk niet?"
Zij legde de beide dekseltjes op het tafeltje, dat
de agitatie breidt zich snel uit en de Albaneesche
gendarmerie zou met haar Nedleriandsche officieren
wel eens dadelijk een onaangename taak kunnen krij
gen.
Het mag zijn bekoring 'hebben, het moderne staats
leven van den aanvang af aan te organiseeren, in een
rijk zander sleden, dat dorpen zondter akkers en 'ber
gen zonder wegen heeft, dat gendarmen maar geen
militairen, bloedwraak maar geen rechtspleging
heeft, welks inwoners meed zonder tucht en nationa-
len trots zonder burgerlijk plichtsbesef bezitten!
Maar een moeielijke en een gevaarlijke taak is het
zeker!
Niet onwaarschijnlijk zal begonnen worden met
het bouwen van een nieuwe hoofdstad in bet binnen
land'. Hoe treurig de woningtoestanden in de haven
plaats Durazzo zijn, moge hieruit blijken, dat deFran-
sche regeering voor zijn gezant een crediet van 39000
guldien aanvraagt voor een buis, dat uit elkander kan
werden genomen, daar er anders geen gebouw is,
waarin het gezantschap gehuisvest zal worden! Over
gezanten gesproken: die Roemeenscbe gezant voor
Albanië, Burghele, beeft bet eerst zijn papieren in
gediend en zal optreden als dloyen (ondlstó) van het
diplomatieke korps. Deze regeling is getroffen op
dat nóch de Italiaansche, nèoh de Oostenrijksche ge
zant doyen zou worden!
Vandaag zal d'e Engelsche minister-president, de
heer Asquith, de met groote belangstelling verwachte
mededeelingen doen inzake die regeling van de zelf-
regeeringskwestie, voor zoover zij Ulster betreft. Of
die tegemoetkoming der regeering de oppositie zal be
vredigen? Men weet, dat zij vóór alles verlangt raad
pleging der kiezers. In een door mannen van naam
onderteekend manifest is nog eens verklaard^ dat, in
dien het Iersche zelfbestuur werkelijk wordt inge
voerd zonder dat nieuwe verkiezingen zijn gehouden,
zij alle maatregelen te baat zullen nemen om bet ver
zet der Ulster-mannen te steunen en zij' zich in 't bij
zonder tegen bet zenden van troepen om ben te ver
slaan zullen verzetten.
Het vrijwilligersleger is reads tot 110.000 man
aangegroeid, er worden bereden korpsen gevormd,
twaalf ervaren vliegeniers boden zich aan en men be
schikt over veel geld iemand uit Australië heeft
300.000 gulden voor da strijdkas gezonden.
Men begrijpt hoe moeielij'k de beslissing der regee
ring is en hoe belangrijk de heden af te leggen re-
geeringsverklaring is!
In Italië dreigt een kabinets-crisia. De radicale
partij is uit de regeeringsmeerderhieid! getreden, om
dat zij zich niet kan vereenigen met de voorgestelde
financieels maatregelen. Voer twee ministers wordt
bet aanblijven moeielijk en men denkt dat bet gehee
le kabinet nu wel spoedig zal aftreden. Men noemt
reeds een samensteller van een gematigd liberaal ka
binet. De partijverhouding in de Kamer is aldus:
weer overeind was gezet. Toen bekroop haar weer
een somber gevoel „Ik wil bet graag probeeren.
Maar er is tijd! voor noodig. En rust. Ik moet
eerst langzamerhand aan de gedachte wennen."
Nu kwam er een weemoedige trek op zijn gezicht.
Hij perste de lippen op elkander. Toen zei bij„Is
die gedachte dan zoo- vreeselijk
Zij haalde diep adlem. Zij sprak niet tegen.
Eenige oogenblikken zaten zij sprakeloos tegenover
elkaar. Eindelijk stond! hij op.
„Wanneer krijg ik antwoord, Beate?"
„Over een paar dagen."
„Wou je eerst naar buis?"
Zij knikte.
Hij stak baar de band toe. „Beate je kunt bet
thuis wei zeggen.Neen, 't is toch beter.Zeg,
moet je bepaald naar buis? .Luister..Ze zullen
zich allerlei gekke dlingen voorstellen. De ziekte en
dte processen. E!r is zoo veel bij verteld dat niet waar
was. Dat weet je toch, niet waar?"
„Ik moet bet eerst met mij; zelf eens worden,"
stiet zij toonloos uit.
Spreken in de gang deed baar opschrikken. Ze liep
naar bet salon, dïaaide het licht op en verzocht hem
haar te volgen.
Hij gehoorzaamde.
Weer bleef zij een oogenblik zwijgen. Zij l'uis ter dte.
„Ik zal schrijven," fluisterde zij hem toe.
Lachend zei hij: „Je kunt er ook een telegram
aan ependeeren, Beate. B.v.„Ik neem je. Greet.
Kus. Beate."
„Misschien
„Beate dien kus zou je mij nu in ieder gevel
wel kunnen geven."
Zjj deinsde dadelijk terug. „Neen, nu niet!"
Er was zoo iets angstigs in die 'beweging dat hij er
droevig van werd. „Dus alleen een hand daar!"
Met een handdruk vertrok hij. Met een beleefden
groet passeerde hij gravin Gzemin, die met een van
haar bridge-partners stond' te praten. Eten seconde
d'aarma kwam tante Eidldjy met groote verbaasde oogen
het salon binnen.
280 liberalen, 25 katholieken, 36 constitutioneele de
mocraten, 70 radicalen, 80 socialisten, 10 republikei
nen.
Minister-president Giolitti, die zich eerst met han
den en voeten tegen een Tripo lis-expeditie beeft ver
weerd, zich daarna hals over kop in de Tripolis-poli-
tielk beeft gestort, is deze week ala „Giolitti Africa-
nieus" voor de volksvertegenwoordiging verschenen,
bij beeft roem behaald, maar het schijnt, dat bij niet
lang meer bet gestoelte der eere zal beizetten. Of zou
deze knappe handige stuurman er in slagen zijn kabi
net door de dreigende golven been te zeilen?
Spanje beeft gisteren Kamerverkiezingen gehad.
Den 2dten Januari is de Kamer ontbonden, toen bet
liberale kabinet Romanones ten val werd gebracht en
het gematigde conservatieve kabinet Dato werd ge
vormd. In de hoofdstad gaan die liberalen met de
conservatieven samen, terwijl de republikednscbe
groepen haar onderlinge twisten voor een oogenblik
hebben laten rusten en dte radicalen en radicale de
mocraten op eigen gelegenheid aan den strijd dteelne-
men. In andere stedten is die partij-samenwerking
echter weer een geheel andere, zoodat er een verwar
die toesband heersoht, waaruit waarschijnlijk een ei
genaardige regeeringsmeer der head te voorschijn
komt.
Ook in Bulgarije hadden gisteren Kamerverkiezin
gen plaats.
Evenals bij de verkiezingen in December wordt aan
de regeering succes voorspeld. De regeering hoopt
op een aanzienlijke stemmen-vermeerdering, vooral
in bet veroverde gebied, waar 41 nieuwe afgevaardig
den moeten worden gekozen en waar zij; van dte Tur
ken een sterken steun verwacht.
MARINE.
Blijkens de memorie van antwoord op het afdee-
lingsvers'lag der Eerste Kamer over die Marine-be-
grooting, zal aan het Koninklijk Instituut voor de
Marine te Helder een officier worden geplaatst, aan
wien d'e vorming der toekomstige zeeofficieren, om
been in staat te stellen een werkzaam aandeel te ne
men in bet bijbrengen van ontwikkeling aan bun on
dergeschikten, speciaal zal worden opgedragen.
ALBANIë.
Het verslag van die zending van de Nedleriandsche
officieren (generaal De Veer en majoor Thomson)
naar Albanië is reeds aan onze regeering aangeboden,
meldt de Tel. Het rapport betreft de werkzaamheden
onzer officieren tot op het oogenblik, dat zij ontslag
uit het Nedleriandsche leger bekwamen, en gaat ver
gezeld van een album, bevattende een groot aantal
door majoor Thomson gedane fotographiscbe opna
men.
Gemengd nieuws.
WElTHO'UDEIRSiBEtNtO'EtMING.
De heeren mi. G. Kortemlbout van der Sluijs (vrijz.),
B. van der Eist Bzn. (idem), G. Schotveld (S. D. A.
P.)i en mr. G. J. Sybrandy (anti-rev.)i werden in de
„Beate dat is dat was.,.,.
„Ja, hij heeft mijn hand gevraagd. Maar ik....,."
De plotselinge herinnering ana allerlei raars en ver
schrikkelijks deed haar 'huiveren. „Ik geloof niet,
tante Eddy, dat ik zijn vrouw kan worden.
Het telegram, dat Ekcedltemtie von Erxlelben van de
komst van zijn dochter in Berlijn moest verwittigen,
werd den volgenden morgen vroeg verzonden toen die
gravin haar nichtje naar den trein bracht.
Hetzelfde uur stapte de baron in den trein naar
de VV amnssee om naar Potsdam te gaan. Op het rid-
dlargoed Stalkow zou een drijfjacht gehouden worden
en Erxle'ben had een uitnoodiging ontvangen van
graaf Keith; ondter goedkeuring van dien dokter, wil
de hij zich voor 't eerst weder zulk een buitensporig"
heid veroorloven. In Zehlendorf zou men heelemaal
verboeren. En het had hem heel wat pledzier gedaan
dat Keith, die lang in het buitenland gewoond had,
bij zijn terugkeer dadelijk aan hem had gedacht. Ook
Zijn Excellentie Trebin, majoor von Rigalsky, Graaf
Schlawe en andere oude kennissen werden verwacht.
Het was voor hem een terugkeer in dien langointbeer-
den, lang-vermedem kring waartoe hij nu eenmaal be
hoorde. Toen hij in den trein zat en zijn oog viel op
het bagagenet had hij even een gevoel van schrik.
Toen glimlachte hij weemoedig. Ja, het koffertje,
dat hij bij zich had!, was niet meer hteE oude. Jammer.
Het had zoo menigen storm belteefd.
Ingrid had eens groote schoonmaak begonnen. Zij
wist geen raad toen zij het telegram ontving.
Het was Vrijdag, Zondagavond of Maandagmorgen
zou Papa terugkomen. Zou rij diat aan tante telegra-
feeren? Maar het hielp niets meer. Beate was al on
derweg.
Wat zou er gebeurd) zijn? Ruzie met tante Eddy?
Als Papa maar niet van Stalkow teruggeroepen
moest wordten. Hij! had zich op deze eerste jacht als
een kind verheugd!.
(Wordt vervolgd).
